Yvonne learns to walk and speak little by little. She learns every single step through the help of the Alpha. He patiently teach Yvonne and Yvonne is patient in learning. She's a fast learner.
Princess Chloe always visit the Stelvestre Pack and Yvonne. It became her habit to visit the Pack. But what makes Trevor smile and happy is that Yvonne knows how to get jealous already. Nang malaman ni Chloe na nagseselos ang bata sa kaniya ay lagi na niya itong inaasar kapag may pagkakataon. Yvonne will just stare at her and will continue playing afterwards.
At tungkol sa pagpapanggap nila ni Chloe na mayroon silang relasyon sa harap ng Reyna ay nananatiling sikreto. Kaunting panahon nalang. Kaunti pa.
"Yvonne, come here! Come, kiss me on the cheeks or I'll take Alpha Trevor with me in the palace." Chloe threatened her but Yvonne just look at her without emotion. Tinitigan niya lang ang Prinsesa saka nagpatuloy sa paglalaro sa damuhan, gaya ng dati.
"Really, Yvonne? Ibinibigay mo na talaga sa akin si Alpha Trevor? Sige ka, kapag 'di mo ako kiniss niyan, i-kiss ko na lang si Alpha para ako na love ni-- AAHH!" Yvonne bit her legs, again. Pinanggigilan niyang kinagat ang binti ni Chloe. Imbis na masaktan at magalit si Princess Chloe ay natawa na lamang ito.
"Help?"
"Yvonne, stop." Natatawang tinanggal ni Trevor ang pagkaka-kagat ni Yvonne sa binti ni Chloe. "Bad girl, Yvonne. That's Princess Chloe. You shouldn't bit her legs. It's disrespectful."
Chloe pinches her cheeks as she wince. "I am a friend, Yvonne. I ain't enemy, okay?" Binuhat niya si Yvonne at iniupo sa kaniyang hita. "Alpha Trevor is yours, okay. Hindi ko siya aagawin sa 'yo."
But Yvonne did not say a word. Iniabot sa kaniya ni Trevor ang isang basong tubig at nilagok iyon ng deretso. "Siya nga pala, ayaw ko namang mangialam pero anong nalaman niyo sa pagtatanong at paghahanap ng magulang ni Yvonne?"
"Wala kaming nahanap at nakuhang sagot. Lalo na at sa mismong Stelvestre House Pack natagpuan si Yvonne. Her genealogy remain unknown." Nang tignan ni Chloe si Yvonne sa kaniyang bisig ay tulog na ito. Madungis ang mukha at putik-putik ang kaniyang kamay. May mga munting dahom pa sa kaniyang buhok.
"Nakakapagtaka. Ngunit hindi ba sumagi sa isip mo na sana huwag nalang ninyong mahanap ang mga magulang niya?" She noticed Trevor's blank face. "I am sorry, wala akong ibang ibig sabihi--"
"I'll admit I am a greedy and selfish Alpha. I know it's wrong but I always pray to the Goddess Aaliah not to let us know who and where she came from. I want her mine, Chloe. Nang mawala siya noon ay halos mabaliw ako araw at gabi. Ayaw ko naman nang maulit iyon at maging permanente pa." Chloe smiled.
"But--"
"What about her parents?" Chloe nodded habang paunti-unti niyang tinatanggal ang ilang piraso ng dahon na sumabit sa kaniyang buhok. "I don't know."
"You really adore her, don't you? She really is adorable." Matapos nilang mag-usap ay kinuha na ni Alpha Trevor si Yvonne. Inihatid niya ng tingin si Chloe sa gate ng House Pack. Kumaway pa si Chloe sa kaniya bago pumasok sa pulang limousine.
Ihiniga niya sa kama si Yvonne at pinunasan ang kamay, binti at mukha nitong may dumi. Pinalitan niya rin ito ng damit. "Listen, My Yvonne. Call me possessive but I want you mine. I want you for me only. I own you. You're mine."
ISANG balita ang biglang sumabog sa buong sangkalupaan ng mga lobo. Natagpuang huwad ang Reyna Shaina matapos magpuslit ng pulang batong mula sa bunga ng Atasha, o ang puno ng puting mahikang pumapatay ng itim na mahika, at ilagay iyon sa isang singsing bilang bato nito.
Everyone was shock and couldn't believe what they just heard. Maging ang Hari ay nagulat sa nasaksihang katotohanang balat-kayo lamang ang Reynang laging nasa kaniyang tabi.
Chloe come to Stelvestre Pack House crying all night. As expected, she's broken-hearted. She remember the memories of her mother, her memories with her mother, the care and love she experienced from her mother. The King explained he doesn't know anything and apologize to the entire immortal world.
The Alpha's from different packs agreed to punish the witch. Nasa bulwagan sila ng Stelvestre House Pack at nakayukong umiiyak ang Prinsesa sa lamesa. "Appa?" Yvonne from his back. Nakasuot ito ng pares na itim na pajama.
"Yes, My Sweet Yvonne?" Ngunit hindi sa kaniya nakatingin si Yvonne kung hindi ay kay Chloe. Trevor smiled.
"Appa?" Pang-uulit niya.
"What do you need, My Yvonne?" Yvonne slowly walk towards Princess Chloe. Sinilip niya ang mukha ng Prinsesang umiiyak.
"Hi, Yvonne." Pigil niya ang iyak na bati kay Yvonne.
"Appa?" Aniya at itinagilid ang kaniyang ulo."Nope. No. Not Alpha Trevor." Hinawakan ni Yvonne ang pisngi ni Chloe.
"Lay?" She asked if she's crying. Mahinang tumawa si Chloe.
"I am hurt, Yvonne." Napatingin si Yvonne sa kaniyang kaliwang braso at muling tumingin kay Chloe. Tinanggal niya ang kamay sa pisngi ni Chloe.
"Kin Ina?"
"How did you know?" Ngayon ay nawiwili nang kausapin ni Chloe ang bata kaysa ang umiyak.
"She hurt her too. That's why."
"She did?" Hinahaplos ni Yvonne ang kaniyang braso at saka naglakad patungo kay Trevor. Kumapit siya sa paa ng Alpha.
"Alpha, nakabalik na si Delta Van." Saad ng isang Omega. Delta Van is the one who is third in command. Sunod na pumason ay si Van, may hawak itong folder. "Alpha." He bowed. "Princess Chloe." He bowed again.
Ibinigay niya ang folder na hawak niya kay Alpha Trevor at saka siya muling yumuko at lamabas ng bulwagan. "Ano iyan?"
"A document." Hindi na nagtanong pa si Chloe.
"Yvonne!" His Beta Xndrix. Yvonne happily walked towards hin with her hands up in the air. Kinarga naman siya ni Xndrix.
"What happened?" The Alpha asked.
"Nothing." He answered. "Did you miss Uncle Drix? Hmm, miss me, Little Yvonne."
"Beta Xndrix." Xndrix put Yvonne down.
"What?" He laughed. Naglakad muli si Yvonne at kumapit sa binti ni Alpha Trevor. Xndrix looked at Chloe who is fresh from crying. "I am sorry, Princess Chloe."
"It's okay." She almost whispered.
"Anyway, Alpha. Luna Asther sick. Their Delta is in the Magdalene and Shadows, which is one of the Rogues Pack, borders. As you commanded, half of the Gammas is in help."
"Rogue still exist?"
"They are born from the pack of Rogue, they do exist Princess."
KINAUMAGAHAN, while preparing for breakfast. He let Yvonne play outside. He's cutting fresh meat while Nanay Solome is pouring wine on the glass.
"Balita ko ay may bisita ang pack." Nanay Solome spoke.
"Mayroon nga po."
"Saan sila galing?" Trevor shrugged. "Hindi mo sila tinanong?"
"Hindi ko na naisip tanungin sila kagabi. Malakas ang ulan kagabi at basang-basa sila." A family of wolves, a Canidae, is seeking for help last night.
"Sabi ni Ara ay may dala silang bata."
"Matik na 'yon kapag mag-asawa, 'Nay." His Beta showed up.
"Sabagay. Oh, siya. Kumain na kayo. Kukunin ko sa labas si Yvonne at paliliguan."
"Salamat po, 'Nay." Xndrix. "Sabi ng babae kanina, kaya daw sila napasugod sa ulan ng wala sa oras dahil pinasok ng mga rogue and Pack nila sa kanluran."
"Pack Name?"
"Udderrated Pack, Mander Pack."
"And?"
"They are insane. They describe rogues as warewolves with huge fangs and claws. They smell bad. Sabi pa n'ong bata, ulol na lobo raw."
Kumuha ng isang slices ng karne si Xndrix at saka uminom sa kaniyang kopita. "Kumusta na si Chloe?""Nakauwi na siya. Pinasundo siya ng kaniyang Ama matapos hindi umuwi ng halos tatlong araw."
"Maging ako ay masasaktan talaga kapag ako ang nasa kinalalagyan niya." Xndrix drinks the last drop of his wine.
"Sino bang hindi masasaktan?""Ang maitutulong nalang natin ay huwag iwan si Prinsesa Chloe."
"Back to the family last night, what happened to their Alpha, Beta and other warewolves?" Trevor is ready to help if they need help. All they need to do is ask for it."Sinalakay ang Pack nila matapos nilang mag-ani. Ayon din sa kanila, pumapatay sila ng mga warewolves at kinakain. Cannibali--"
"AAHH!" Nagpantig ang tainga nilang dalawa at agad na napatayo ang Alpha at Beta ng marinig nila ang sigaw ni Nanay Solome mula sa ikalawang palapag. Dali-daling pinuntahan ng Alpha ang pinanggalingan ng sigaw at nakita niyang nakahiga na sa sahig si Nanay Solome at wala nang malay.
Bukas ang pinto ng silid nila ni Yvonne at masangsang na amoy agad ang nalanghap nilang dalawa. A wolf, a huge wolf is standing next to where Yvonne is sitting.
Yvonne stay still but her mouth is opened as she stare at the rogues wolf. The rogues saliva is dripping from his mouth. He's ready to attack Yvonne ngunit umilaw ng napakaliwanag ang bata at malakas na tumalsik ang lobo.
Napatakip ng mata si Trevor maging si Xndrix sa sobrang liwanag kaya nang imulat nila ang mata ay ang naglalarong Yvonne ang kanilang nakita. Nagkatinginan silang dalawa ng kaniyang Beta.
Who are you Yvonne?
MAINGAT na inilapag muli ni Trevor si Yvonne sa kama. Si Xndrix naman ay tulalang nakatanaw sa bintana. Nakulong naman ang Rogue na nahuli nila. Nakakagulat na ang mga sugat nito ay napakalalim at halos mamatay ito sa impact na nangyari kagabi. "What the hell I just saw?" Trevor just sighed. Maging siya ay hindi niya alam ang nangyari. "I. . ." Napakahawak siya sa dibdib at napatayo. "Sa tanang buhay ko ay ngayon lang ako nakasaksi ng ganoon." Maging si Trevor, ngayon lang din naman. "I mean, what the." "Tama na 'yan. Masyado ka nang oa." Anang kararating na Prinsesa Chloe kay Drix saka napatingin sa gawi ng natutulog na Yvonne. "How is she?" Mula kasi ng makatulog ito kagabi ay lagi itong umiiyak kapag nagigising. Siguro ay dahil sa trauma. "She's okay now. She's asleep, again." Sana lang ay hindi na ito muling umiyak pagkagising. "Sabagay, paano kung abilidad na niyang protektahan ang sarili." Drix said. "What do you me
YVONNE stayed by his side as he regain his strength. Yvonne was by his side all the time. He is unconscious yet his sense is awake. Her scent was all over his room. Sometimes, it make his heart beat fast whenever Yvonne start humming a rhyme. "Yvonne, hayaan mo munang magpahinga ang Alpha. Magiging maayos din ang lahat." Yvonne stared at Nanay Solome. Bumaba siya sa kinauupuan, umakyat siya sa kamang kinahihigahan ng Alpha at hinaplos ang maputing mukha nito. "Yvonne. . ." Lumingon naman si Yvonne kay Nanay Solome at nagpakarga. "Alpha?" Nanay Solome smiled at her. "Oo, Yvonne. Kailangan niya lamang ng pahinga. Gusto mo bang maligo sa talon at maglaro doon kasama ang iba pang mga bata?" Yvonne's face lightened. Kasamang nagtungo sa talon ni Nanay Solome at Yvonne si Ara at isa pang tagapagsilbi. Nang nasa harap na sila ng talon ay agad na nagtampisaw. Binabantayan siya ni Ara at nakikipaglaro sa kaniya ang ibang bata. Samantala, nasa ilalim ng puno si Nanay S
THE Alpha Train and Beta Axia was both in the entrance of the Stelvestre Pack. Kasalukuyang nasa gitna sila ng digmaan laban sa Pure Blood Moon Pack. Matagal ng mayroong lamat ang relasyon nila sa Pack na ito.Beta Axia's bow and arrow are in her back while Alpha Train's sword is in his waist. Malakas ang tahip ng dibdib ni Axia habang nakatayo sa tabi ni Alpha Train."Hindi ba parang kahina-hinala itong gusto nilang gawin?" Train looked at his Luna."Kahina-hinala nga ito gaya ng sabi mo ngunit wala tayong ibang magagawa kung hindi ang subaybayan kung ano man ang mangyari.""Paano kung hindi na matapos ang digmaang ito? Paano na ang pangarap ko para kay Trevor, paano kung umabot ang digmaang ito hanggang sa maging Alpha siya?" Axia wants peace. Kahit sino sa kanila ay nais ng kapayapaan? Sinong nilalang ang mas nanaising mabuhay sa kaguluhan kaysa ang mabuhay ng walang inaaalala at magising sa bawat umaga na kasiyahan ang mayroon ka.Lumapit
TREVOR run as fast as he can. His hands are shaking as well as his heart. His tears are about to burst but before he could get out of the forest-like trail, he bump in to someone.Nakaupo siya at naiiyak na napatingin sa nabangga niya. It was a man, no, a demon, he has dark eyes and a little bit of red. His face is pale. He look like a vampire but he actually isn't. He is smirking at him. His lips are red that it make Trevor dizzy."Oh, sorry." Said the man. Tila nabingi si Trevor nang marinig niya ang boses nito. Nakakahilo. Nakalalango. Para siyang nakalutang. Then the man laughed. "Nive to meet you, by the way. How about let's play? The next time we saw each other, pretend like you didn't know me, or more like, you don't know about me, the one who get caught will lose.""Helios, don't waste time for a fckin' cat." Helios, the demon, laughed."Babe, have patience will you?" Safara clicked her tongue."My patience wants to
HIS monther keep on giving him more on his plate. He just let her. "Ina. . .""Luna Axia, kung makabigay ka ng makakain sa anak mo ay parang bibitayin na iyan." Biro ng kaniyang Ama."Hindi sa ganoon, tignan mo iyang anak mo, ang payat-payat. Para bang hindi pinapakain ng husto. O baka naman ay nagseselos ka lamang?""Luna. . ."Nakikinig lang naman si Trevor. Nang lumingon siya ay may nakita siyang talaga sa tabi ni Nanay Solome. Ito ang unang pagkakataon na nakita niya ito. "Heto pa, masustansiya iyan." Ngunit ang tingin ni Trevor ay nasa dalagang bahagyang nakayuko at kapwa magkahawak ang kaniyang mga kamay."Trevor." Saka siya natauhan at muling ibinaling ang pansin sa kaniyang kinakain. "Ina. Sa tingin ko ay ito ang unang pagkakataon na nakita ko siya." Luna Axia frowned."Sino?" Itinuro ni Trevor iyong dalaga. "Ah, bago lang siya.""Trevor, bakit hindi ka muna sumama kina Xndrix? Wala ka ng pagsasanay ngayon. Mababagot ka lamang sa loob ng silid mo
LUNA Axia began to shed tears as she saw her son Trevor begging them to let go of his parents. What breaks her heart is that her son is to young to experince things like this. Someone is holding her son and make him kneel on the floor. Nang tumingin siya kay Alpha Train, lalo lamang nadurog ang puso niya. Ang kalahati ng buhay niya ay nakabaon sa na lupa.Her heart ache as she can feel her mates life is already fading. A werewoman in her wolf form looked straight in to her eye and the wolf growled smoothly. Ang mga mata nito ay puno ng galit, poot at pighati."Ama!" Umiiyak na sigaw ni Trevor. 'My son, we're sorry.' Then a demon forced her to lower her head. Nararamdaman niya ang mahinang pagtulo ng dugo mula sa leeg niya. The werewoman sniff the air. "Aahhh. The scent of misery. Finally, Axia." But Axia just closed her eyes. 'My son, please run. Run, my beloved. Run!'Sa saglit na sandali ay nakita niya ang anyong lobong anak ni Axia na mabilis na kumaripas ng takb
"WHO is she, Trevor? Why are you watching her soaking with blood? Why are you hiding her in the dark room of the Stelvestre Pack? Why are you afraid of he--""Stop!" He growled loudly. "Stop. I'm begging you stop.""I will, but tell me who she is." Trevor give up as he feels weak."She was my Mate!" "She isn't your mate." The High Priestess' twin sister entered the hall. She has a book on her chest and she is tightly hugging it."She is." Trevor said weakly. He is exhausted. He feels so weak from the memory rush he just experience. "Ano ba ang gusto ninyong palabasin? Why are you doing this to me? Why are you digging that burried things?""You killed her." The High Priestess' twin claimed. Ngumiti lang sa kaniya si Trevor. Ano pa ba ang magbabago kung aaminin niya o hindi na pinatay niya iyong babaeng iyon? Nothing will change. Past is still the past. "So what if I killed her? It is my choice, it is her fate.""MALIGAYANG kaarawan sa iyo, Yvonn
ISANG umaga, nakatanggap ng imbitasyon ang lahat para sa pagdiriwang ng ika-anim na buwan ng taon. Ito ay isang malaking pagdiriwang para sa mga bampira. Bagaman ito ay para sa angkan ng mga pambira, bukas ang kanilang pusong mag-imbita ng ibang lahi."Daddy, sa palasyo ba tayo pupunta o kina Aunt Laura?" Laura, a Vampire-Werewoman, cousin of Trevor from far blood but in the same vein, is his only cousin left."What about in the palace first then into Aunt Lorraine's house?""But. . . I don't like being in the palace." Trevor laughed."Yeah, yeah, sure. Sampung minuto lang." Bumaba sa kama si Yvonne at nagpunta sa kaniyang vanity mirror. Yvonne picked up her hair brush saka siya bumalik sa kama. Nakahiga pa si Trevor sa kama habang umupo naman si Yvonne ng patalikod sa tabi niya."Pag-iisipan ko po. Suklayin mo na lang po muna ako, Daddy.""Inuutusan mo ba ako?" Pabirong aniya ngunit seryoso ang boses. "Bakit? Sinusuway mo na ang utos ng Luna?" Trevor choked. "L-Luna?!" Yvonne look a
AFTER the incident, Trevor brings the real Yvonne back home. 'Today's present, past sucks.'He can imagine how deeply hurt Yvonne is. Her mouth can lie but her beautiful eyes can hide the pain she had inside. "I can never forgive myself if ever you got into something horrible. Alpha knows Yvonne so well, how disappointing it'll be if I take the fake way back home."Trevor lies beside Yvonne who is sleeping the whole day. She peacefully takes rest. A part of him is urging him to kiss her. Well, he can't just take a kiss whenever he wants, she's his wife but permission first. He's staring at her intently. She has fair white skin and a golden brown hair. She's beyond beautiful. Her lips were like her perfect bow and tinted with bright red ink. Napakagandang pagmasdan ni Yvonne. Tumanaw sa bintana si Trevor at saka lang niya napagtantong madilim na. Sa tingin niya at hatinggabi na. Hawak niya ang kamay ni Yvonne at magaang pinipiga-piga iyon ngunit ilang saglit pa ay umungol si Yvonne
"WHERE are you going?" Nag-aalalang tanong ni Trevor kay Yvonne nang makita niyang nakabalabal ng makapal at mahaba. Kung hindi nga lang sa lukso ng puso ni Trevor ay hindi niya ito makikilala. Tahimik na umiling si Yvonne tanda ng ayaw nitong sagutin ang tanong ng Alpha.“But I am worried, at least tell me. Para naman alam ko kung saan kita hahanapin,” mahinahong pagkumbinsi ni Trevor sa kaniya. Inalis ni Yvonne ang hood niya at saka malungkot na tumingin kay Trevor. Nakababasag ng puso ang kaniyang naging tingin sa Alpha. Pigil ni Trevor na tawirin ang pagitan nila at siilin si Yvonne ng halik. Takot siyang baka masamain ito ng dalaga.“Wala akong ibang pupuntahan, Alpha. Kaya ko na mag-isa. Mag-iingat ako, pangako. Hindi ako gagawa ng bagay na ikapapahamak ko,” sagot ni Yvonne.Trevor nodded and watch her walk away until she was gone from his sight. He can feel it, the agony, the sadness, the anger, the disappointment, her breaking heart, her shattered soul. Gustong-gusto niyang
LORRAINE welcome an unexpected visitor. Her visitor was wearing a thick cloak that she think is heavier than the owner."Come in," anyaya niya. Nang makapasok na ang bisita niya ay napatingin muna siya sa paligid bago isinara ang pinto. Nang lumingon siya ay prente nang nakaupo sa isang silya ang kaniyang bisita. Napabuntong-hininga na lang siya at nilapitan ito."Anong maitutulong ko sa iyo? Hindi ba at bawal lumabas ang kahit na sino sa Stelvestre? Siguradong mananagot ka sa Alpha kung sakali mang malaman niyang pumuslit ka.""Hindi niya malalaman kung hindi mo isusumbong. At saka, maging ikaw naman ay lumabas ng Stelvestre. Kung isusumbong mong lumabas ako ay madadamay ka rin. Alam natin pareho 'yon."Natahimik si Lorraine. Pagak siyang napatawa at umupo sa silyang kaharap ng kaniyang bisita. Sakto at mainit pa ang tsaang inihanda niya, isinalinan niya ito ng maiinom."Salamat," ani nito."Alam kong hindi ka nagkukulang ng pangangailangan sa Stelvestre. Bakit ano ang nais mo at ta
MATAPOS ang nagyari kay Ara at sa natanggap na sulat ni Yvonne na siya rin naman na nabasa ng Alpha ay biglang nanahimik ang Stelvestre. Tama nga ang hinala ni Lorraine, gawa ng may kapangyarihan ang krimen na iyon.Nakibahagi rin sa pagiimbestiga si Luna Teresa. Hindi rin naman pinabayaan ng palasyo ang Stelvestre at nag-ambag ng proteksyon. Hindi man pinag-uusapan ang sensitibong sitwasyong ito ay patuloy pa rin ang imbestigasyon."YVES, Yves, sino ka?" Nanginginig na nilapitan ni Yvonne ang repleksiyon niya sa salamin ng tokador. Hawig niya ito ngunit may kakaiba itong awra."Sino ka? Ano ka?"Tumawa ng nakakaloko ang babae sa salamin. Tinignan niya ng mapanuring mata si Yvonne na ikinaatras niya. Dinamba ng babae ang salamin na para bang gusto niyang sugurin si Yvonne."Ako? Ako ay ikaw, Yves. Ako ito! Ako ito, Yves! Yves, mahal na mahal kita! Yves, maghiganti tayo! Patayin natin silang lahat, Yves--""YVONNE!" Trevor huggged the crying Yvonne tightly. She's having this nightmar
TILA naging maling desisyon ang pagsundo ni Trevor sa pinsan niyang si Lorraine. Balak kasi niyang kahit saglit sa tulong ng paboritong Auntie ni Yvonne at paborito nitong laro ay gumaan man lang kahit kaunti ang pakiramdam niya.Ngunit simula nang sila ay dunating ay hindi na bumaling pa ang paningin ni Yvonne sa kaniya at hindi na siya mawalay pa sa Aunt Lorraine niya. Kaya nang matapos magkwentuhan ang dalawa at magpaalam si Yvonne upang magpalit ng damit para laro nila sa pamamana, ay nilapitan naman ni Lorraine ang nakasimangot niyang pinsan."Nakakasira ng araw iyang itsura mo," aniya na hindi naman pinansin ni Trevor. "Anong problema mo?"Doon na siya bumaling kay Lorraine at sinamaan niya ito ng tingin."Nagsisisi na akong dinala kita rito," aniya na ikinatawa ng pinsan niya."Bakit naman?""Hindi na mawalay-walay si Yvonne sa 'yo. Ni hindi man lang niya ako tapunan ng tingin."Humalagpak ng tawa ang pinsan niya na lalo niyabg ikinainis dahil para ba nitong inaasar si Trevor.
SA takot nila ay lalo lang lumalala ang nangyayaring pagkawala ng mga babae tuwing gabi. Isa na si Ara ang naitalang nawawala."Inutusan ko lang siyang pumitas ng Lavender ng hapon na iyon ngunit ilang oras na ang lumipas ay hindi ko na siya mahintay kaya sinundan ko siya sa hardin. Ang nakita ko na lang ay iyong buslong dala niya."Matuyagang isinalaysay ni Nanay Solome ang mga nalalaman niya tungkol sa pagkawala ni Ara. Kung paanong nawala si Ara ay isang palaisipan sa Luna at Alpha."Hindi kaya isa sa atin ang may salarin?" Sabat ng isa sa mga manggagawa.Agad naman siyang pinandilatan ni Nanay Solome at saka ito humingi ng tawad."Mas maigi na iyong nagbabahagi tayo ng ating iniisip ukol dito. Kailangan natin magtulungan. Paano kung talaga nga na narito sa ating tahanan ang salarin?""Luna, maaaring hindi isa sa atin ngunit nakapasok dito. Ano ang masasabi mo sa bagay na ito? Hindi siya isa sa atin ngunit ang puntirya niya ay tayo."Lumingon ang Alpha kay Yvonne at matamis niyang
"HI," paunang bati ni Trevor kay Yvonne. "Isn't it a good thing to work again but you're with me?""Magandang umaga," bati rin naman ni Yvonne. "Ang ganda mo.""Salamat. Kay aga-aga, nambobola ka." Mahinang napatawa si Trevor at saka siya lumapit kay Yvonne para halikan ito sa kaniyang noo. Nang hawakan ni Trevor ang kamay ni Yvonne ay may maiitim na parte ang likod ng palad nito. Nahihiyang binawi ni Yvonne ang kamay niya."Huwag kang mag-alala, gagawin ko ang lahat. Gagawa tayo ng paraan."'"THAT was a charm for," Lauresia catches her breath. "For those who died."Everyone become silent and all eyes are on Yvonne. The charm of death shines every second passes and Yvonne feels hot and she feels like she's burning. Alpha Trevor then looked at Yvonne who is dealing with the heat that started to burn the back of her hand. Trevor then covered Yvonne and led her to the house. "Shush, it's okay. Everything will be okay." Yvonne can't utter a word and just wincing out of pain. Nakakapi
ILANG araw nang hinihintay ng Stelvestre Pack at ang pagbangon ni Alpha Trevor at Yvonne. Simula nang mawalan sila ng malay nang gabing iyon ay hindi pa sila nagigising.Nababahala man ay normal lamang iyon kung ang isang bond ay mula sa buwan mismo. Nakaabang lang naman sa labas ng silid ng Alpha si Nanay Solome at ng iba pang mga tagapagsilbi. Mula ng araw na iyon ay tahimik ang mga lobo. Maging ang palasyo ay tahimik sa pangyayaring ito. Ang mga hukom ay hindi rin naman nagsalita tungkol dito. Payapa ang sangay ng mga lobo at hinihintay lang ang paglabas ng dalawa sa kanilang silid.Bagaman tahimik ay nananabik ang lahat sa nasaksihan. Kaniya-kaniya ang haka-haka ng bawat nilalang. Hindi lang dahil napakasagrado ng isang bond na nagmula sa buwan ngunit napakamahalaga ang malaman kung bakit ito nangyari."Nanay Solome, kayo'y kumain na muna," saad ni Prinsesa Chloe at saka hinawakan sa balikat si Nanay Solome. "Maraming salamat, Prinsesa Chloe."Ganito ang lagay nila sa nakalipas n
NAKATAYO siya sa harap ng bintana habang nakatanaw siya sa malawak na hardin. Yakap niya ang sarili habang hinihintay ang pagpatak ng alas-dose. Nakaupo sa kaniyang kama ang Alpha na nakamasid sa kaniya. Ito ang hiniling niya nang tanungin siya nito sa kung ano ang kaniyang hiling para sa espesyal na araw niya.'Gusto kong salubungin ang araw na iyon.' Kaya pinili ng Alpha na samahan siya. Ito ang araw kung kailan siya natagpuan sa kuweba malapit sa talon. Ang araw na nagkaroon siya ng pamilya. Hindi man niya kadugo ngunit pamilya sa puso. "Sit here beside me, my sweet." Ngunit pinili niya ang higpitan ang pagkakayakap niya sa kaniyang sarili."It's been 18 years." Napangiti si Yvonne. "Labin-walong taon mo na akong inaalagaan at kinukupkop. Labin-walong taon na akong nasa ilalim ng pangangalaga mo. Nasa legal na taon na ako, Alpha. Habang-buhay ang utang ko sa 'yo. Kung papaano kung susuklian ang mga kabutihan mo sa akin ay ang manatili sa tabi mo habang-buhay."Mula noon hanggang n