Bago itanong ito, naisip na ni Emilio Escobar kung ano ang kanyang makukuhang sagot, dahil lumaki si Esteban na pinagmamasdan siyang lumaki, at malamang na hindi maihahambing sa buong pamilya Montecillo ang pagkaunawa niya kay Esteban.
"Ang iyong pag-unawa sa geocentric na bilangguan ay napaka-one-sided, ito ay isang mapanganib na lugar na hindi mo maisip, at pagkatapos pumunta, ang pagkakataon na bumalik ay mas mababa sa isang porsyento." Sabi ni Emilio Escobar na mabigat ang mukha."Lolo, bago ko papatayin si Melchor, sa tingin mo ilang pagkakataon ko?" Nakangiting tanong ni Esteban."Walang pagkakataon." Sabi ni Emilio Escobar.Itinaas ni Esteban ang kanyang mga kamay at sinabing, "Ito ay nagpapakita na ang isang porsyento ay mabuti na para sa akin, at least nakikita ko ang pagkakataon."Ang pangungusap na ito ay nagpangiti ng mapait kay Emilio Escobar, sa madaling salita, sa harap ng maliit na pagkakataong ito na isang porsyento, nataPagkaalis ni Esteban sa mahinang pag-aari ng tubig, umupo si Flavio Alferez sa kanyang mesa, huminga nang malalim.Sa pamilya Montecillo sa loob ng maraming taon, hindi pa talaga nagagamit si Flavio Alferez, pero alam niyang nasa harapan na niya ngayon ang pagkakataon.Sa hinaharap, ang Europeong pamilya Montecillo ay dapat kontrolin ni Esteban, ang munting batang master, at siya ay magagamit muli ni Esteban, na katumbas ng pagiging gulugod ng pamilya Montecillo, na hindi lamang magdadala ng malaking pagbabago sa kanyang kinabukasan, ngunit maging ang mga susunod na henerasyon ng pamilya Alferez ay matatamasa ang karangalang ito.Bukod dito, sa kakayahan ni Esteban, tiyak na maaabot sa mas mataas na antas ang hinaharap na pag-unlad ng pamilya Montecillo.Ang pamilya Montecillo ng Estados Unidos ay maaari ding ibulsa ni Esteban, at ang mga bagay na ito ay pawang magandang balita para kay Flavio Alferez."Little young master, salamat sa pagbibigay mo sa akin ng ganitong pagkakataon, tal
Napayuko si Ruben at ang iba sa mga sinabi ni Esteban, hindi nila maintindihan ang nararamdaman ni Esteban para kay Deogracia, ngunit sa mga salitang ito, ramdam nila ang kahalagahan ni Deogracia kay Esteban.Malakas ang kanyang pagkahumaling, at walang makakapagpabago nito.Napabuntong-hininga si Ruben, lumakad sa tabi ni Esteban, tinapik siya sa balikat, at sinabing: "Esteban, dapat paghandaan ang lahat para sa pinakamasama, hindi banggitin ang isang bagay na mapanganib, kung talagang hindi ka na makakabalik, ano ang dapat nating gawin, Ano ang dapat niyang gawin?""Kung hindi na siya makakabalik, please help me take care of her, kung may gusto siya, kahit magpakasal siya ulit, I want you to protect her." sabi ni Esteban.Nang marinig ni Ruben ang mga salitang muling mag-asawa, ang kanyang puso ay hindi komportable.Si Esteban ay nasa lungsod ng Laguna sa loob ng maraming taon, at mahirap para kay Anna na paunlarin ang kanilang relasyon, ngunit kailangan niyang harapin ang ganitong
Ang balitang ito ay tumama kay Frederick kaya medyo nawalan siya ng ulirat. Sa pananaw ni Frederick, pansamantala lang ang kompromiso kay Anna. Inaasahan din niya na balang araw ay muling lilitaw si Axel Rogerio. Hangga't binibigyan siya ni Axel Rogerio ng suporta, magkakaroon siya ng kapital na tumalikod kay Anna, at yurakan pa si Anna sa ilalim ng kanyang mga paa. Ngunit ngayon, patay na Siya, wala na siyang pag-asa. Lalong naging imposible na mapabagsak si Anna. "Nagsinungaling ka sa akin, paanong mamatay si Axel Rogerio ng walang dahilan!" Hindi makapaniwalang tumingin si Frederick kay Esteban at sinabing. "Frederick, alam ko talaga kung ano ang nasa isip mo. Maniwala ka man o hindi, ipinapayo ko sa iyo na umalis ka na rito. Kung maglakas-loob kang saktan si Anna, ikaw ang susunod na mamamatay." Malamig na sabi ni Esteban. Nabigla si Frederick, at hindi siya nangahas na magduda sa sinabi ni Esteban. Bagama't maraming pangit na pangalan ang family outcast na
Matapos ang insidente sa People's Square, bagama't alam ng marami na ang mga pahayag laban kay Esteban ay tsismis, mayroon ding mga tao na hindi alam ang katotohanan. Natural na pinakamabuting bawiin ni Frederick ang sinabi niya. , at ito rin ang pinakanakakumbinsi. Ang mga walang kuwentang bagay na ito ay talagang hindi nagkakahalaga ng pagbibigay pansin. Ginawa ito ni Esteban dahil masyado siyang nagmamalasakit kay Anna. Kung tutuusin, malapit na siyang umalis, at ayaw niyang magkagulo si Anna sa Laguna. Nang pinaandar ni Esteban ang sasakyan papuntang Building, naging seryoso ang ekspresyon ni Anna. Ito ang unang pagkakataon na binigyan siya ni Esteban ng isang sorpresa. Ang anibersaryo ng kasal ngayong taon ay tiyak na hindi malilimutan para kay Anna. Para sa kanya, ang Crystal Restaurant ay may pambihirang kahulugan, ito ay isang napakahalagang lugar, kung walang espesyal na bagay, hindi sulit na pumunta dito. "Aalis ka na?" Biglang tanong ni Anna kay Este
Isang puwang na napakatahimik na tanging ang tunog ng sarili kong paghinga ang maririnig. Matapos iturok ni Esteban ang kakaibang pampamanhid sa gitna ng kulungan sa lupa sa Laguna, nang muli siyang magising, nasa ganoong espasyo na siya. Hindi niya alam kung gaano na siya katagal dito, dahil ang dilim ay naging imposible para sa kanya na magbilang ng oras. Ito ang unang aral na ibinibigay ng Center of the Earth Prison sa bawat "bagong panauhin". Ang ganitong kapaligiran ay maaaring magdulot sa mga tao ng isang malakas na pakiramdam ng depresyon, at ang mga taong may bahagyang mahinang kalooban ay tiyak na babagsak sa kapaligirang ito. Ang lahat ay dumarating sa bangungot ng Center of the Earth Prison. Upang matiyak ang kaligtasan ng bawat panauhin, ang bilangguan sa gitna ng Earth ay hindi makakasama sa mga taong naninirahan sa bilangguan sa gitna ng Earth, ngunit gumamit ng ganitong uri ng sikolohikal na pagpapahirap upang kontrolin ang kanilang pag-uugali, upang ang mga taong iyon
"Adrian Niño, it turned out to be Adrian Niño!" "How could it be that he appeared? Isn't he locked in a confinement room?" " Ang taong ito ay pumatay ng isang tao noong nakaraang pagkakataon, at nabalitaan ko na siya ay ikulong sa isang silid ng kulungan upang mamatay sa katandaan. How could that?" Lumabas na naman para sumali sa group arena." Ang mga sumisigaw kay Esteban na bigyan sila ng pagkakataon ngayon ay lahat ay nagpakita ng takot na mga ekspresyon sa sandaling ito. Si Adrian Niño, ang ganap na malakas sa arena ng grupo, ay hindi pa nakatikim ng pagkatalo, at nakapatay pa nga ng hindi sinasadya sa huling laban, na naging dahilan upang parusahan siya ng sentro ng mundo ng habambuhay na pagkakakulong sa isang confinement room. Sa mata ng bawat preso, Imposibleng magpakita si Adrian Niño sa gitna ng mundo, ngunit ngayon ay nagpakita na naman siya. pagkakataon? Kahit na bigyan sila ng pagkakataon
Looking at the nervous Jerich, Piolo was actually very disdainful in his heart. Wala siyang pakialam sa buhay at kamatayan ng taong iyon sa ring, at sa palagay niya, patay na ang taong iyon. Paano kaya siya ang kalaban ni Adrian Niño? Gayunpaman, naitago lamang ni Piolo sa kanyang puso ang paghamak na ito, hindi nangahas na ipakita ito. Hindi inakala ng mga may kaparehong ideya kay Piolo, kasama ang lahat ng naroroon, na si Esteban ang kalaban ni Adrian Niño. Sa kanilang mga mata, isa lamang ang wakas ni Esteban, ang kamatayan. Ito ang pagkakaiba sa pagitan ng isang mabilis na kamatayan at isang masakit. Siyempre, depende kung paano siya gustong mamatay ni Adrian Niño. Nang magkasundo ang lahat, kahit si Adrian Niño mismo ay naramdaman na hindi nararapat katakutan si Esteban, ngunit nang dumampi ang kamao niya sa katawan ni Adrian Niño, nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Adrian Niño. Ang malakas na puwersang ito ay nag
Chapter 511“Nakita mo ba, ito ang posisyon ko sa gitna ng mundo, walang magiging optimistiko sa iyo, ita-take for granted lang nila na mamatay ka sa kamay ko.” Buong pagmamalaking ibinuka ni Adrian Niño ang kanyang mga kamay, sarap na sarap sa paligid. Lahat ng tao sa sandaling ito na may mapang-akit na ngiti sa kanyang mukha.Ipinatong ni Esteban ang kanyang mga kamay sa lupa, hindi pa rin nawawala ang pamamanhid na dala ng electric current, at hakbang-hakbang na si Adrian Niño papunta sa kanya.Kung hindi siya makatayo, mamamatay talaga siya sa kamay ni Adrian Niño."Ikaw... Talaga, sa palagay mo ba,” tanong ni Esteban na nagngangalit ang mga ngipin.“Nagsimula pa nga akong mautal, hindi mo ba iniisip na ako ang kalaban ko?” panunuya ni Adrian Niño.Huminga ng malalim si Esteban, at nagpakawala ng galit na sigaw ng hindi pagpayag.Wala pa rin si lolo.Si Anna ay naghihintay pa rin sa kanya!Paano ka mamamatay dito."I can't die. Tiyak na hindi ako mamamatay dito." Natigilan si Este