Pagkasakay sa sasakyan, si Anna ang nagmamaneho, at si Esteban ay sapilitang tinakpan ng mata, na lalong nagpa-curious kay Esteban sa gustong gawin ni Anna.
Matapos ang isang makinis na kalsada, ang sasakyan ay talagang nagsimulang mauntog, na nagpapakita na ang ruta ni Anna ay lumihis nang higit pa mula sa lugar ng lunsod, at kahit na pumasok sa isang tiyak na suburb.Tumagal ng halos dalawang oras ang buong biyahe, at naramdaman ni Esteban na huminto ang sasakyan, ngunit hindi pa rin nakuha ng kanyang nakapiring na mga mata ang utos na kumalas.Sa harap ni Anna, isang garden villa ang mukhang partikular na kahanga-hanga, na siyang bahay bakasyunan na natagpuan ni Corinne Velasco para sa kanya.Syempre, hindi na matatawag na homestay ang specification na ito, very satisfied si Anna sa environment dito, bagama't may mga residente sa paligid, pero sapat na ang space ng villa para gawin nilang dalawa ang gusto nila, at gagawin nila. hindi marinig.Bago itanong ito, naisip na ni Emilio Escobar kung ano ang kanyang makukuhang sagot, dahil lumaki si Esteban na pinagmamasdan siyang lumaki, at malamang na hindi maihahambing sa buong pamilya Montecillo ang pagkaunawa niya kay Esteban."Ang iyong pag-unawa sa geocentric na bilangguan ay napaka-one-sided, ito ay isang mapanganib na lugar na hindi mo maisip, at pagkatapos pumunta, ang pagkakataon na bumalik ay mas mababa sa isang porsyento." Sabi ni Emilio Escobar na mabigat ang mukha."Lolo, bago ko papatayin si Melchor, sa tingin mo ilang pagkakataon ko?" Nakangiting tanong ni Esteban."Walang pagkakataon." Sabi ni Emilio Escobar.Itinaas ni Esteban ang kanyang mga kamay at sinabing, "Ito ay nagpapakita na ang isang porsyento ay mabuti na para sa akin, at least nakikita ko ang pagkakataon."Ang pangungusap na ito ay nagpangiti ng mapait kay Emilio Escobar, sa madaling salita, sa harap ng maliit na pagkakataong ito na isang porsyento, nata
Pagkaalis ni Esteban sa mahinang pag-aari ng tubig, umupo si Flavio Alferez sa kanyang mesa, huminga nang malalim.Sa pamilya Montecillo sa loob ng maraming taon, hindi pa talaga nagagamit si Flavio Alferez, pero alam niyang nasa harapan na niya ngayon ang pagkakataon.Sa hinaharap, ang Europeong pamilya Montecillo ay dapat kontrolin ni Esteban, ang munting batang master, at siya ay magagamit muli ni Esteban, na katumbas ng pagiging gulugod ng pamilya Montecillo, na hindi lamang magdadala ng malaking pagbabago sa kanyang kinabukasan, ngunit maging ang mga susunod na henerasyon ng pamilya Alferez ay matatamasa ang karangalang ito.Bukod dito, sa kakayahan ni Esteban, tiyak na maaabot sa mas mataas na antas ang hinaharap na pag-unlad ng pamilya Montecillo.Ang pamilya Montecillo ng Estados Unidos ay maaari ding ibulsa ni Esteban, at ang mga bagay na ito ay pawang magandang balita para kay Flavio Alferez."Little young master, salamat sa pagbibigay mo sa akin ng ganitong pagkakataon, tal
Napayuko si Ruben at ang iba sa mga sinabi ni Esteban, hindi nila maintindihan ang nararamdaman ni Esteban para kay Deogracia, ngunit sa mga salitang ito, ramdam nila ang kahalagahan ni Deogracia kay Esteban.Malakas ang kanyang pagkahumaling, at walang makakapagpabago nito.Napabuntong-hininga si Ruben, lumakad sa tabi ni Esteban, tinapik siya sa balikat, at sinabing: "Esteban, dapat paghandaan ang lahat para sa pinakamasama, hindi banggitin ang isang bagay na mapanganib, kung talagang hindi ka na makakabalik, ano ang dapat nating gawin, Ano ang dapat niyang gawin?""Kung hindi na siya makakabalik, please help me take care of her, kung may gusto siya, kahit magpakasal siya ulit, I want you to protect her." sabi ni Esteban.Nang marinig ni Ruben ang mga salitang muling mag-asawa, ang kanyang puso ay hindi komportable.Si Esteban ay nasa lungsod ng Laguna sa loob ng maraming taon, at mahirap para kay Anna na paunlarin ang kanilang relasyon, ngunit kailangan niyang harapin ang ganitong
Ang balitang ito ay tumama kay Frederick kaya medyo nawalan siya ng ulirat. Sa pananaw ni Frederick, pansamantala lang ang kompromiso kay Anna. Inaasahan din niya na balang araw ay muling lilitaw si Axel Rogerio. Hangga't binibigyan siya ni Axel Rogerio ng suporta, magkakaroon siya ng kapital na tumalikod kay Anna, at yurakan pa si Anna sa ilalim ng kanyang mga paa. Ngunit ngayon, patay na Siya, wala na siyang pag-asa. Lalong naging imposible na mapabagsak si Anna. "Nagsinungaling ka sa akin, paanong mamatay si Axel Rogerio ng walang dahilan!" Hindi makapaniwalang tumingin si Frederick kay Esteban at sinabing. "Frederick, alam ko talaga kung ano ang nasa isip mo. Maniwala ka man o hindi, ipinapayo ko sa iyo na umalis ka na rito. Kung maglakas-loob kang saktan si Anna, ikaw ang susunod na mamamatay." Malamig na sabi ni Esteban. Nabigla si Frederick, at hindi siya nangahas na magduda sa sinabi ni Esteban. Bagama't maraming pangit na pangalan ang family outcast na
Matapos ang insidente sa People's Square, bagama't alam ng marami na ang mga pahayag laban kay Esteban ay tsismis, mayroon ding mga tao na hindi alam ang katotohanan. Natural na pinakamabuting bawiin ni Frederick ang sinabi niya. , at ito rin ang pinakanakakumbinsi. Ang mga walang kuwentang bagay na ito ay talagang hindi nagkakahalaga ng pagbibigay pansin. Ginawa ito ni Esteban dahil masyado siyang nagmamalasakit kay Anna. Kung tutuusin, malapit na siyang umalis, at ayaw niyang magkagulo si Anna sa Laguna. Nang pinaandar ni Esteban ang sasakyan papuntang Building, naging seryoso ang ekspresyon ni Anna. Ito ang unang pagkakataon na binigyan siya ni Esteban ng isang sorpresa. Ang anibersaryo ng kasal ngayong taon ay tiyak na hindi malilimutan para kay Anna. Para sa kanya, ang Crystal Restaurant ay may pambihirang kahulugan, ito ay isang napakahalagang lugar, kung walang espesyal na bagay, hindi sulit na pumunta dito. "Aalis ka na?" Biglang tanong ni Anna kay Este
Isang puwang na napakatahimik na tanging ang tunog ng sarili kong paghinga ang maririnig. Matapos iturok ni Esteban ang kakaibang pampamanhid sa gitna ng kulungan sa lupa sa Laguna, nang muli siyang magising, nasa ganoong espasyo na siya. Hindi niya alam kung gaano na siya katagal dito, dahil ang dilim ay naging imposible para sa kanya na magbilang ng oras. Ito ang unang aral na ibinibigay ng Center of the Earth Prison sa bawat "bagong panauhin". Ang ganitong kapaligiran ay maaaring magdulot sa mga tao ng isang malakas na pakiramdam ng depresyon, at ang mga taong may bahagyang mahinang kalooban ay tiyak na babagsak sa kapaligirang ito. Ang lahat ay dumarating sa bangungot ng Center of the Earth Prison. Upang matiyak ang kaligtasan ng bawat panauhin, ang bilangguan sa gitna ng Earth ay hindi makakasama sa mga taong naninirahan sa bilangguan sa gitna ng Earth, ngunit gumamit ng ganitong uri ng sikolohikal na pagpapahirap upang kontrolin ang kanilang pag-uugali, upang ang mga taong iyon
"Adrian Niño, it turned out to be Adrian Niño!" "How could it be that he appeared? Isn't he locked in a confinement room?" " Ang taong ito ay pumatay ng isang tao noong nakaraang pagkakataon, at nabalitaan ko na siya ay ikulong sa isang silid ng kulungan upang mamatay sa katandaan. How could that?" Lumabas na naman para sumali sa group arena." Ang mga sumisigaw kay Esteban na bigyan sila ng pagkakataon ngayon ay lahat ay nagpakita ng takot na mga ekspresyon sa sandaling ito. Si Adrian Niño, ang ganap na malakas sa arena ng grupo, ay hindi pa nakatikim ng pagkatalo, at nakapatay pa nga ng hindi sinasadya sa huling laban, na naging dahilan upang parusahan siya ng sentro ng mundo ng habambuhay na pagkakakulong sa isang confinement room. Sa mata ng bawat preso, Imposibleng magpakita si Adrian Niño sa gitna ng mundo, ngunit ngayon ay nagpakita na naman siya. pagkakataon? Kahit na bigyan sila ng pagkakataon
Looking at the nervous Jerich, Piolo was actually very disdainful in his heart. Wala siyang pakialam sa buhay at kamatayan ng taong iyon sa ring, at sa palagay niya, patay na ang taong iyon. Paano kaya siya ang kalaban ni Adrian Niño? Gayunpaman, naitago lamang ni Piolo sa kanyang puso ang paghamak na ito, hindi nangahas na ipakita ito. Hindi inakala ng mga may kaparehong ideya kay Piolo, kasama ang lahat ng naroroon, na si Esteban ang kalaban ni Adrian Niño. Sa kanilang mga mata, isa lamang ang wakas ni Esteban, ang kamatayan. Ito ang pagkakaiba sa pagitan ng isang mabilis na kamatayan at isang masakit. Siyempre, depende kung paano siya gustong mamatay ni Adrian Niño. Nang magkasundo ang lahat, kahit si Adrian Niño mismo ay naramdaman na hindi nararapat katakutan si Esteban, ngunit nang dumampi ang kamao niya sa katawan ni Adrian Niño, nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Adrian Niño. Ang malakas na puwersang ito ay nag
Chapter 1222Ayon sa pagkakaintindi ni Esteban sa Apocalypse, imposibleng mayroong lihim ang Apocalypse sa harap niya, kaya't nagdududa siya sa sinabi ni Liston Santos.Nang tiningnan niya si Liston Santos nang may pagdududa, naintindihan din ni Liston Santos ang kanyang ibig sabihin at nagpatuloy: "Huwag kang mag-alala, pinapunta kita sa Pamilya Santos, hindi para itrap ka. Maaaring mas lalo mong maintindihan ang Apocalypse kung makita mo ang bagay na iyon."Ang kakayahan ni Esteban na basahin ang ekspresyon ng tao ay umabot na sa sukdulan. Kaya niyang malaman kung nagsisinungaling ang kausap niya base sa kanilang ekspresyon, ngunit tila hindi nagsisinungaling si Liston Santos.Higit pa rito, kahit pa may trap si Liston Santos na naghihintay sa kanya, wala siyang takot. Sa mundong ito, walang makakapag-banta sa kanya."Sige, naniniwala ako sa iyo. Pupunta ako sa Pamilya Santos," sabi ni Esteban."Pwede mo na bang sabihin sa akin ngayon ang tungkol sa Apocalypse? Anong uri ng pagkatao
Chapter 1221Kung ibang tao ang nagsabi nito sa harap ni Liston Santos, ituring lamang niya itong mayabang at walang alam. Sa wakas, siya ang may kakayahang iyon, at alam niya kung gaano karaming kontrol sa mundo ang kailangan upang magawa ito.Ngunit sa harap ni Esteban, hindi kayang mag-isip ni Liston Santos ng ganoong paraan, dahil si Esteban ay talagang alam ang napakaraming bagay. Ang pagkaunawa ni Esteban sa Pamilya Santos at pati na rin sa kanyang sariling guro ay nagbigay kay Liston Santos ng pakiramdam na hindi siya kayang unawain."Ang sentro ng mundo ay isang lihim na tanging Pamilya Santos lamang ang may kaalaman. Talagang mahirap para sa iyo na malaman ito," malalim na huminga si Liston Santos. Sa puntong ito, hindi na niya tinitingnan si Esteban bilang isang bata, kundi bilang isang kalaban na may kapantay na lakas. Nagtatakot siya na kung babaliwalain niya si Esteban kahit kaunti, magbabayad siya para dito."Ang sentro ng mundo na ginawa mo, at ang mga piraso ng mundo,
Chapter 1220Hindi lamang Hanzo Mariano ang may ganitong pananaw noong mga nakaraang taon, kundi halos lahat ng mga may-ari ng martial arts school ay may katulad na iniisip.Lahat sila ay umaasa na si Esteban ay sasali sa kanilang sariling martial arts hall, ngunit matapos mapanood ang laban, naiintindihan nilang sa lakas ni Esteban, imposibleng tingnan niya ang mga ito.May mga ilan na naniniwala na si Esteban ay maaaring kumakatawan sa tuktok ng martial arts circle sa Europe.Wala nang makatalo kay Esteban maliban na lamang kung may mga nakatagong masters, o mga apocalypse, na handang magpakita.Ngayong taon ng Wuji summit, bagaman natapos na ang preliminary competition, lumabas na ang champion, at isang katotohanan ito na wala nan
Chapter 1219Bago pa man makapagsalita si Claude upang tutulan si Esteban, mabilis na kumilos si Esteban, yumuko ng bahagya at tila handa nang umatake anumang sandali."Kung ganun, hindi na ako magpapaka-awa. Ang mga kabataan tulad mo ay kailangang matuto mula sa pagkatalo," wika ni Claude, ang tono niya puno ng pang-iinsulto. Hindi siya naglaan ng anumang atensyon kay Esteban mula simula hanggang ngayon, sapagkat batid niya na ang kahalagahan ng taon ng karanasan sa martial arts.Si Esteban ay isang bata pa lamang. Kahit na may talento siya, wala pa siyang sapat na pagsasanay upang malampasan ang mga eksperto tulad ni Claude. Sa kanyang pananaw, may hangganan ang lakas ng isang batang katulad ni Esteban.Nagsimula na ang laban.Halos hindi humihinga ang lahat sa mga upuan. Para sa kanila, hindi lang ito laban ng isang retiradong eksperto tulad ni Claude, kundi pagkakataon din upang makita kung gaano kalakas si Esteban."Go, go, idol!""Patumbahin mo siya!"Ang mga kababaihan na fans
Chapter 1218Sa isipan ni Noah Mendoza, ang master niya ay tiyak ang pinakamalakas. Nang sabihin niya ang mga salitang iyon, sadyang ipinupukol niya si Claude, na parang isang maliit na paghihiganti. Sa kabutihang palad, noong nasa bundok pa siya, madalas siyang hindi nakakakain ng sapat, kaya hindi maiiwasang magreklamo kay Claude.Pagkatapos ng ilang sandali, dalawang minuto na lang bago magsimula ang laban.Si Esteban ang unang pumasok sa entablado.Agad itong nagdulot ng sigawan mula sa mga manonood, karamihan sa kanila ay mga babae na mga tagahanga ni Eryl Bonifacio. Laking inis ni Esteban sa sitwasyon. Sa totoo lang, hindi siya isang idol, at ang ganitong uri ng kasikatan ay nakakainis para sa kanya.Tungkol naman sa mga eksper
Chapter 1217Nakita ni Esteban ang sitwasyon at medyo naguluhan. Bagamat hindi niya kilala ang mga tao sa mga upuan, ang mga tingin at reaksyon ng mga ito ay mukhang pamilyar sa kanya. Nang unang lumabas si Eryl Bonifacio, hindi ba’t ganoon din ang trato sa kanya ng mga tao? Ang mga mata ng mga kababaihan ay naglalaway, parang gusto siyang kanin.Ngayon, parang ang atensyon at pagsamba na iyon ay napunta sa kanya."Ang mga taong ito, hindi ba’t mga dating fans ni Eryl Bonifacio? Ang bilis nilang magbago," sabi ni Esteban, tila medyo naiinis sa bilis ng fan effect na iyon. "Noong huling laban, sumisigaw pa sila ng pangalan ni Eryl Bonifacio?"Sa harap ng ganitong sitwasyon, halos hindi na maitago ni Yvonne Montecillo ang saya sa mukha niya. Gusto niya ang mga tao na tinitingala si Esteban bilang kanilang idol. Hindi niya rin masisigurado, pero baka may makilala siyang future daughter-in-law sa mga kababaihang iyon."Bakit? Hindi ba’t natutuwa ka?" tanong ni Yvonne Montecillo."Anong sa
Chapter 1216Pagkatapos ng almusal, nagpunta sina Esteban at Yvonne Montecillo sa Wuji summit.Ito ang ikatlong pagkakataon ni Esteban na bumisita sa lugar na ito, at pamilyar na siya dito. Gayunpaman, may malaking pagkakaiba. Noong unang dumaan si Esteban dito, wala pang nakakakilala sa kanya, at kahit may mga tao nang nakakaalam ng kanyang pangalan, itinuturing siya lamang bilang isang walang silbi na batang panginoon ng pamilyang Montecillo.Ngayon, pagkatapos ng dalawang laban, naging sikat na si Esteban. Wala nang tumuturing sa kanya bilang walang silbi. Marami pang mga tao sa larangan ng martial arts ang tumitingin kay Esteban ng may paghanga.Sa wakas, natalo ni Esteban si Eryl Bonifacio, na ang pinakamataas na pagkakataon na manalo ng championship, at ipinadala siya sa ospital. Isa itong isyu na talagang pinag-uusapan ng mga tao sa Wuji summit. Kung mananalo siya ng championship, ibig bang sabihin nito ay isa siya sa mga pinaka-inaabangan?Maya-maya, isang matandang lalaki ang
Chapter 1215Pagkatapos umalis ni Claude, pumasok si Mariotte Alferez sa silid."Talaga palang maraming alam ang taong 'to. Dati ay itinatago niya ito sa akin, pero ngayon ay lumantad na," malamig ang mga mata ni Liston Santos at puno ng galit at poot.Ang dedikasyon ni Liston Santos sa apokalipsis ay higit pa sa imahinasyon ng karamihan. Tanging si Mariotte Alferez, ang malapit na katulong, ang nakakaalam kung gaano kalaki ang ipinuhunan ni Liston Santos upang matagpuan ang apokalipsis.Para kay Liston Santos, gagawin niya ang lahat para matutunan ang tungkol sa apokalipsis.Dahil may itinatagong lihim si Claude, hindi niya ito palalagpasin nang madali.Bagamat sinabi niyang hindi na niya hahanapin si Claude pagkatapos ng kaganapan, hindi niya talaga balak iwanan si Claude."Master, anong plano niyo?" tanong ni Mariotte Alferez."Hindi ko kayang maghintay hanggang bukas, itapon ko siya sa gitna ng mundo," sagot ni Liston Santos."At ang maliit na alagad?""Eh, kailangan ko bang ipali
Chapter 1214"Master, maraming masasarap na pagkain dito?""Master, ang taas ng mga bundok dito!""Master, ano ang mga kahon na ito? Bakit ang bilis nilang tumakbo?"Para kay Noah Mendoza, na hindi pa nasisilayan ang mundo sa labas ng bundok, ang lahat sa paanan ng bundok ay bagong karanasan. Tinatawag niya ang matataas na gusali na "mga bundok" at ang mga sasakyan bilang "mga kahon."Tiningnan siya ni Claude nang may bahagyang pagkadismaya. Dahil sa mga sinabi ni Noah Mendoza, halos ikaila ni Claude na ito ang kanyang alagad. Masyadong inosente at kahiya-hiya. Kung maririnig ito ng iba, tiyak na tatawa sila."Master, bakit hindi mo ako pinapansin?" tumatalon-talong tanong ni Noah Mendoza nang mapansin niyang hindi siya pinapansin ni Claude.Napabuntong-hininga si Claude. Walang alam si Noah Mendoza sa labas dahil buong buhay niya ay nasa bundok siya. Mula nang tinanggap siya bilang alagad, sa bundok na rin siya tumira. Normal lang na hindi niya alam ang mga bagay sa siyudad.Bilang i