Kahit gaano pa katalino o tuso si Francisco, para kay Alberto ay malinaw na siya ang may sala. Buo ang tiwala ni Alberto kay Esteban—isang daang porsyento—at hinding-hindi siya magdududa rito, lalo na kung tungkol ito kay Anna. Alam niyang hindi kailanman gagamitin ni Esteban ang pangalan ni Anna para lang magbiro.At kung tutuusin, may dahilan naman si Francisco para gumanti sa ganitong paraan. Tinanggal siya sa pamilya at sa kompanya dahil kay Alberto."Francisco, kahit ano pang paliwanag ang gawin mo, walang silbi. Binabalaan kita—hinding-hindi ko hahayaan na maulit pa ‘to. At mas mabuting tigilan mo na si Anna, kung ayaw mong hindi mo pa alam kung paano ka mawawala sa mundong ‘to." mariing sabi ni Alberto.Alam niyang kapatid niya si Francisco kaya hindi niya ito mapapatay o mapapahamak nang gano’n na lang, pero ito na ang huli niyang babala.Pero imbes na matauhan, lalo pang nagalit si Francisco. "Tinatakot mo ba ako? Alberto, huwag mong akalaing panalo ka na. Habang buhay pa ako
“Alberto! Huminto ka nga diyan!” sigaw ni Francisco pagkakalabas niya ng villa.Dati-rati, si Alberto ang laging tahimik, hindi makapalag sa kanya. Siya ang may huling salita sa kompanya, at tinitingala ng lahat. Pero ngayon? Si Alberto na ang may hawak ng lahat. Naalis na si Francisco, at si Alberto na ang bagong pinuno.Dahil hindi siya pinansin ni Alberto, nilapitan siya ni Francisco at hinarangan ang daan nito.“Hindi mo ba alam ang kasabihang ‘ang matinong aso, marunong lumayo sa daraanan’?” malamig na sagot ni Alberto.Napuno ng galit si Francisco. Ang dating duwag sa kanya, ngayon ay nagmamagaling na. Hindi niya matanggap.“Alberto, talunan ka lang. Anong karapatan mong magyabang sa harap ko?” galit na galit niyang sabi.“Talunan? Baka masuwerte lang ako. Pero ikaw? Ang lakas mong magyabang, pero ngayon wala ka na sa poder. Para kang asong kalye. Huwag mong isipin na ikaw pa rin ang dating Francisco. Alam nating pareho na ang dahilan lang kung bakit ka umangat dati ay dahil sa
Alam ni Galeno na maraming alam si Esteban tungkol sa "magic". Pero gaya ng sinabi ni Esteban, ang mahika ay isa lamang pantabing.Hindi naman siya gano'n ka-bored para paghandaan pa ang isang palabas ng mahika at magpasikat sa harap ni Galeno.Pero hindi nga ito mahika. Paano niya nagawa 'yon?Habang naguguluhan pa si Galeno, nakapasok na si Esteban sa kwarto at agad nakita ang pinanggagalingan ng mabahong amoy—ang birthday cake na ibinigay niya kay Jane kamakailan.Hindi pa ito nabubuksan, ibig sabihin, hindi man lang ito tinikman ni Jane. Kaya naman umabot ito sa punto na bumaho na lang sa loob ng kwarto.Pero bakit?Hindi ba niya ito gusto?Pero noong tinanggap niya ang cake, mukhang tuwang-tuwa siya. Nagkukunwari lang ba siya noon?Pero kung hindi niya gusto, bakit hindi na lang niya itinapon? Bakit niya hinayaang mabulok ito sa loob ng kwarto?Dumating si Galeno habang iniisip pa ni Esteban ang mga tanong na ito. Sanay man si Galeno sa amoy ng dugo, hindi niya nakayanan ang baho
Para kay Jane, masaya siya na hindi dumating si Esteban sa gate ng paaralan. Ibig sabihin kasi nito, hindi siya sasama kay Anna ngayong araw.At higit sa lahat, pag-uwi niya sa bahay, nandoon pa rin si Esteban. Kaya may pagkakataon si Jane na makasama siya kahit sandali. Kahit hindi sila talagang magkausap o magka-bonding, sapat na kay Jane ang presensya ni Esteban."Ang weird, hindi ka pumasok ngayon," sambit ni Jane kay Esteban na nanonood ng TV sa sala.Walang interes si Esteban sa palabas sa TV, kaya sagot niya nang walang gana, "Hindi naman maganda yung araw-araw kayong magkasama."Napakunot ang ilong ni Jane, halatang hindi siya sang-ayon sa sinabi nito.Pagbalik niya sa kuwarto, agad niyang tinignan kung nandoon pa ang cake. Pero pagkakita niyang wala na ito, parang napako siya sa kinatatayuan.Maya-maya, narinig ni Esteban ang malakas na sigaw mula sa kuwarto.Hindi pa lumilipas ang tatlong segundo, biglang bumalik si Jane sa sala, takot at gulat ang mukha."Asan yung cake ko?
Hindi maintindihan ni Galeno ang mga sinasabi ni Esteban, pero nagsisimula na siyang mangarap—paano kaya kung gano'n din siya kagaling? Kung ganito ang kakayahan niya, kahit pa siya ang gold medal killer ng Black Sheep, baka hindi na niya kailangang matakot pa kahit kanino. Sa puntong iyon, unti-unting nauunawaan ni Galeno kung bakit hindi natitinag si Esteban sa harap ng Black Sheep. Marahil para kay Esteban, ang tinatawag na mga eksperto ng organisasyong iyon ay wala lang—isang simpleng abala.Pero may isang bagay na hindi pa rin niya maipaliwanag. Ang martial arts, ‘di ba, hinuhubog ng panahon? Kaya kung ganito na kalakas si Esteban ngayon, ibig sabihin ba nito ay matagal na siyang nag-ensayo? Pero napakabata pa niya. Paano naging posible iyon? O baka naman... sadyang likas ang kanyang talento?“Esteban, grabe ka sa galing sa edad mong ‘to. Paano pa kung mas tumanda ka? Baka hindi na namin kaya abutin ang lakas mo!” ani Galeno na punô ng paghanga.Totoo ngang bata pa si Esteban—per
Kung hindi niya papatayin, mawawala na lang ba lahat ng nangyari?“Sa totoo lang, mukhang hindi talaga kayo matatalino,” ani Esteban habang umiiling.Napahiya si Galeno, gustong depensahan ang sarili pero wala siyang maisagot. Kasi totoo—napakabobo ng sinabi ng lalaki.Lumapit si Esteban sa lalaki. Alam niyang hindi rin naman ito magsasabi ng totoo kahit kausapin pa niya. Kaya’t hindi na siya nag-aksaya ng panahon at desidido na siyang gamitin ang kakayahan niyang mag-“divine invasion”—isang mas mabilis, mas diretsong paraan para malaman ang mga sikreto ng Black Sheep.“Anong ginagawa mo?!” takot na tanong ng lalaki. Halos mawalan na siya ng lakas sa mga braso’t binti, pero ni hindi siya makagalaw kahit kaunti. Hindi niya maunawaan kung bakit.“Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa Black Sheep. At alam kong hindi mo iyon kusang ibibigay,” sagot ni Esteban.“Hmmph,” singhal ng lalaki. “Syempre hindi ko sasabihin sa’yo.”“Eh di ako na ang gagawa ng paraan. Baka mabaliw ka sa prosesong
Nadismaya si Esteban. Akala niya'y makakakuha siya ng mahalagang impormasyon, pero sa totoo lang, wala rin palang silbi.Mukhang isa pa ring ilusyon ang matunton ang punong himpilan ng Black Sheep Organization at tuluyang lipulin ang mga miyembro nito."Hay naku, ikaw pa man ding tinatawag na ‘core’ member, wala ka rin palang kwenta. Ni hindi mo alam kung nasaan ang headquarters ng Black Sheep," napabuntong-hiningang sabi ni Esteban.Hindi alam ng lalaki kung ano ang ginawa ni Esteban sa kanya, pero ramdam niya na parang may pumasok sa isipan niya kanina. Kinabahan siya at tinanong si Esteban, "Anong ginawa mo sa akin?"Tiningnan ni Esteban ang iba at tinanong, "May nakakaalam ba sa inyo kung nasaan ang headquarters ng Black Sheep? Kapag may nagsabi, palalampasin ko ang buhay niya. Pero kung wala, magiging pataba lang kayo sa hardin ko."Walang nagsalita.Wala ring may karapatang magsalita.Kahit na sila'y mga silver killer, gamit lang sila ng Black Sheep Organization. Paano nila mala
Hindi pa kailanman nakakita si Galeno ng isang gold medal killer, pero sa imahinasyon niya, dapat ay isa itong taong may tindig ng isang tunay na maestro—kalma, may dating, at parang hindi nababahala sa kahit anong sitwasyon. Pero ang nakita niya ngayon ay kabaligtaran. Ang gold medal killer ay halatang takot at litong-lito.Muling tumingin si Galeno kay Esteban. Si Esteban ang tunay na may tindig ng isang maestro. Relax lang siya, may ngiti sa labi, at kontrolado ang buong sitwasyon. Malayo sa kinikilos ng gold medal killer.Doon lang tuluyang naunawaan ni Galeno—mula pa sa simula, ni hindi talaga binigyang pansin ni Esteban ang gold medal, at higit pa roon, ni hindi niya sineryoso ang buong Black Sheep Organization.Ano nga ba ang isang tunay na maestro?Tumingin ka lang kay Esteban ngayon—makikita mo agad ang sagot."Huwag mong akalain na ikaw na ang pinakamalakas. Yung nagbigay sa'yo ng lakas? Baka may laban siya sa akin. Pero ikaw? Wala ka sa kalibre ko," malamig na sabi ni Esteb
Para kay Donald, ilang beses nang napatunayan ni Esteban ang kanyang kakayahan. Sa ganitong sitwasyon, wala nang dahilan para pagdudahan pa siya. Ang sinumang magtatangkang kwestyunin si Esteban ay siguradong mapapahamak.Kaya naman, tanggap ni Donald na may ibang tao na maaaring magduda, pero hinding-hindi niya papayagan na ang mismong pamilya nila ang gumawa ng katangahan.Para kay Donald, kailangang patayin agad sa simula pa lang ang plano ni Danilo. Alam niya na dahil sa matinding kagustuhan nitong patunayan ang sarili, tiyak na gagawa ito ng kapalpakan.“Alam ko, baka hindi mo gaanong pinapansin ang babala ko. Pero bago ka gumawa ng kahit ano, isipin mo muna si Aurora. Anak mo siya. Kapag napahamak siya dahil sa katangahan mo, pagsisisihan mo 'yan habangbuhay,” seryosong paalala ni Donald.
Tahimik lang si Danilo sa buong pag-uusap, pero iba ang tumatakbo sa isip niya. Hindi siya natatakot na magalit si Esteban kung hindi siya magpakita, dahil sa tingin niya, hindi malalampasan ni Esteban ang problemang ito.Isipin mo—daang-daang kilalang tao ang nagtipon-tipon. Paano makakalaban si Esteban sa ganitong lakas?Maliban na lang kung kaya niyang pagalingin silang lahat, baka may pag-asa pa siya. Pero imposible 'yon. Ayon sa kaalaman ni Danilo, karamihan sa kanila ay may mga malalang sakit na hindi na kayang gamutin. Nakarating na sila sa iba’t ibang sikat na doktor sa buong mundo, pero lahat ay sumuko na. Halos parang hinatulan na silang mamatay. Ang tanging pag-asa lang nila ay isang mala-Diyos na manggagamot.Tungkol naman sa paggaling ng ama ng pamilya Lazaro, sa tingin ni Danilo, tsamba lang 'yon ni Esteban.Isang beses lang na tsamba, hindi ibig sabihin ay palagi nang gano’n ang mangyayari.“Dad, sa palagay ko, panahon na para i-revise natin ang plano,” sabi ni Danilo k
Napatingin si Anna kay Esteban, gulat na gulat sa mga sinabi nito. Akala niya’y may plano si Esteban na pansamantalang paalisin ang mga tao sa mahinahong paraan, pero hindi niya inasahan na ganun na lang basta tatanggihan ni Esteban ang lahat.Ilang beses nang sinabi ng lolo niya na hindi puwedeng bastusin o tanggihan ang mga taong iyon. Pero ngayon, parang sinampal ni Esteban lahat ng iyon sa isang iglap.Lumapit si Anna sa kanya at marahang hinawakan ang laylayan ng damit ni Esteban, sabay bulong, “Nakalimutan mo na ba yung sinabi ko sa’yo?”Ngumiti si Esteban at tiningnan si Anna nang may kumpiyansa. “Ako ang bahala. Panoorin mo lang ako.”Dahil alam ni Anna kung gaano kalakas at kalaki ang koneksyon ng mga taong iyon, hindi pa rin mawala ang kaba niya. Pero nang makita niya ang ekspresyon sa mukha ni Esteban, para bang napawi kahit papaano ang takot niya.“Esteban, ako si—”“Ako si—”“Esteban, pakikinggan mo muna ako—”Isa-isang nagsalita ang mga tao sa labas, pilit ipinapakilala
Kung nasaan si Anna sa White City, nandoon din si Esteban.Tama ang sinabi ni Galeno—naramdaman ni Esteban sa pamamagitan ng kanyang divine sense na nasa hillside villa si Anna, kaya agad siyang bumalik.Kahit ilang ulit nang pinilit ni Jane sa sarili na manatiling kalmado kapag nakita si Esteban, hindi niya naitago ang tuwa at pagkasabik nang sa wakas ay makita niya ito.Ngunit nang dumiretso si Esteban patungo kay Anna at tila hindi man lang siya napansin, napalitan ng lungkot ang kanyang kasabikan, at muling naging kalmado ang kanyang damdamin.“Nagbago ka na… nagbago ka na,” sabi ni Esteban habang nakatingin sa pamilyar na mukha ni Anna.Ngayon, si Anna sa White City ay halos kamukhang-kamukha ng Anna bago pa muling ipanganak si Esteban.Maliban kina Galeno at Ace, hindi naiintindihan nina Anna at Jane ang ibig niyang sabihin, kaya nagtaka si Anna at nagtanong.“Anong ibig mong sabihin na pareho pa rin ako dati?” tanong ni Anna, naguguluhan.Umiling lang si Esteban at hindi na ipi
Makaraan ang ilang araw, sa wakas ay nakabalik na sina Esteban sa Laguna—isang lugar na pamilyar sa kanya. Pakiramdam niya, maging ang hangin dito ay tila masarap sa pakiramdam.Siyempre, ang totoong dahilan ay nandoon si Anna. Kung wala si Anna, wala na rin siyang dahilan para panghinayangan pa ang kahit ano sa mundo.“Labindalawa, ikaw na ang bahala sa kanya. Ibalik mo siya sa villa sa burol,” utos ni Esteban kay Galeno.Ang plano kasi ay itayo ang spirit array sa villa sa burol—mas maaga, mas mabuti. Pero gusto muna niyang makita si Anna, kaya’t ipinasa niya kay Galeno ang responsibilidad.“Naiintindihan ko,” sagot ni Galeno.Pagkaalis nila sa paliparan, sumakay si Esteban ng taxi papunta sa eskwelahan.Bagamat may mas mabilis sana siyang paraan, ayaw niyang lumipad sa liwanag ng araw at pagmulan ng kaguluhan. Kapag nakita siya ng tao, baka mapuno ng balita ang buong mundo. Ayaw ni Esteban na maging sentro ng media.“Si Anna lang talaga ang nagpapakilos sa kanya ng ganito,” natataw
Ang pagpunta ni Esteban sa isla kung saan matatagpuan ang punong himpilan ng Black Sheep Organization ay naging isang malaking tagumpay. Doon siya tuluyang naging isang tunay na nilalang sa divine realm at labis na lumakas—isang bagay na hindi niya inaasahan.Ngayon, patay na rin ang lahat ng gold medal killers ng Black Sheep, pinaslang ni Ace. Sa ganitong paraan, naisakatuparan na rin ang layunin ni Esteban na buwagin ang buong grupo.Nang mapansin niyang nakatayo si John sa di kalayuan, kinawayan niya ito.Maingat na lumapit si John at yumuko ng halos 90 degrees.Noong una, inakala niyang patay na si Esteban. Umabot pa sa puntong pinilit niya si Galeno na isiwalat ang nangyari sa bunganga ng bulkan. Pero ngayong buhay si Esteban at nasa harap niya, ni hindi niya
Sa tanong ni Ace, napailing lang si Esteban at mariing itinanggi ito.Hindi makapaniwala si Ace. Sa paningin niya, si Esteban ay napakalakas na—hindi na maipaliwanag ng mga salita ang taglay niyang kapangyarihan. Isa na siyang tunay na diyos, at siya mismo ang nagsabi na kaya niyang buksan ang Gate of Heaven. Pero kahit ganoon kalakas si Esteban… hindi pa rin niya kayang talunin si Zarvock?“Paano mangyayari ‘yon? Gano’n ba talaga kalakas si Zarvock?” tanong ni Ace, hindi pa rin makapaniwala. Sa totoo lang, iniisip niyang baka nagpapakumbaba lang si Esteban, o baka tinatago pa niya ang totoong lakas niya.“Alam mo ba kung saan talaga galing si Zarvock?” sagot na tanong ni Esteban.
Nang malinaw nang makita nina Ace at Galeno si Esteban, pareho silang nalito.Sa puso ni Galeno, patay na si Esteban.Sa isip naman ni Ace, sigurado siyang ang napakalakas na enerhiyang iyon ay galing sa nilalang sa loob ng bato. Pero ngayon, lumalabas na si Esteban pala ang may-ari ng lakas na iyon.Pero... paano nangyari 'yon?Paano naging ganoon kalakas si Esteban bigla? Ibig bang sabihin nito, nalampasan na niya ang Divine Realm?Huminga nang malalim si Ace, pero hindi pa rin siya matahimik sa nararamdaman niyang pagkabigla."Ikaw... nalampasan mo na ang Divine Realm?" tanong niya, hindi makapaniwala.Hindi pa man nakakasagot si Esteban, biglang sumugod si Galeno sa kanya na tila nababaliw sa tuwa."Esteban! Buhay ka! Buhay ka nga!" sigaw ni Galeno, puno ng emosyon.Napangiti si Esteban, sabay sabi, "Gusto mo ba talaga akong mamatay?"Pero tila hindi naririnig ni Galeno ang sinabi niya—lubos siyang nalulunod sa sariling tuwa. Paulit-ulit siyang nagsalita, "Ang mahalaga, buhay ka.
Simula nang matuklasan ni Ace ang bunganga ng bulkan, halos hindi na sila kumurap ni Galeno sa kakabantay dito—takot silang may makaligtaan.Hindi nagtagal, isang malakas na pagsabog ang umalingawngaw mula sa bunganga ng bulkan. Kasabay nito, isang napakalakas na puwersa ang pumailanlang sa langit.Agad na napatayo si Galeno at mariing pinisil ang kanyang kamao. Bumuhos ang pawis sa kanyang noo."Tapos na... Pumutok na naman ang bulkan!" sabi niya, puno ng kaba. Kahit hindi niya alam ang tunay na kalagayan ni Esteban, tiyak niyang hindi ito magandang pangyayari para dito.Pagkalipas ng pagsabog, napuno ng alikabok ang kalangitan—ngunit kapansin-pansin na walang lava na lumabas mula sa bunganga."Hindi ito mukhang normal na pagputok ng bulkan," sabi ni Ace.Napansin din ito ni Galeno. Sa normal na bulkan, palaging may kasunod na pag-agos ng lava, pero ngayon ay puro alikabok lang ang lumitaw."Hindi bulkan ang dahilan... pero saan galing 'yung pagsabog?" tanong ni Galeno, nagtataka.Na