SABAY ulit kaming kumain pero di tulad ng una ay sabay kaming natapos. Mas maaga siyang nagising sa akin at nagulat nalang ako nang kumatok siya sa pinto ng kwarto ko at inaya ako mag breakfast.
Nagulat ako nang iabot niya sa akin ang isang paper bag.
“What is this?”
“Open it.”
Nakita ko ang nasa loob. Kinuha ko ito at niladlad ko ‘to para makita ang kabuuan. Napaawang ang labi ko nang makita ang dress na tinitignan ko kahapon nung binili ko ang mga scarf ni Mommy at Daddy.
“B-bakit? I mean…”
“I saw you looking at it. Kung ang concern mo naman ay wala kang mapag gagamitan, why don’t you go out with your friend Annika. Jane mentioned before that it has been a long time since the last time you had a vacation on a beach.” sabi niya ng hindi inaalis ang tingin sa akin.
“Papayagan mo ako?”
“Ano ba ang ineexpect mo, na ikukulong kita sa bahay na ‘to? Do whatever you want, Shane. Hindi kita pipigilan sa kung anong mga gusto mo dahil lang kasal ka sa’kin.”
Napangiti ako ng bahagya. Right, at isa pa ay hindi naman din ganon ka totoo ang kasal naming para isipin kong magkakaroon siya ng pakielam sa mga gagawin ko.
“Thank you.” sabi ko at tumango lang siya. Pagkatapos niyang kumain ay agad na siyang nagtungo sa kwarto niya at naligo.
Nabanggit niya kasi kaninang papasok na siya sa trabaho dahil malamang ay tambak na ang mga trabaho na nakaparada sa table niya.
Mamaya ay tatawagan ko si Annika para yayain siyang magbakasyon sa Subic. Funny that we had a beach wedding pero di ko rin naman ganoong na enjoy. And since pinayagan naman ako ni Matthew na magbakasyon ay susulitin ko ang mga araw. I need this break dahil puro negatibo nalang ang nangyayari nitong mga nakaraang linggo.
“I’m sorry, bes. May lakad din kasi kami ng pamilya ko dahil anniversary ng parents ko kaya baka hindi kita masasamahan sa ngayon. Two weeks din kaming magbabakasyon sa rest house namin sa Masbate. If you want, you can come with us, magb-beach resort din naman kami.” anyaya niya sa akin na agad ko namang tinanggihan. That’s their family trip at ayoko naman na mahati ang atensyon niya sa akin at sa pamilya niya.
“Bakit hindi mo nalang subukang yayain ‘yang si Matthew, malay mo baka biglang lumambot ang puso sa’yo kapag nakasama mo sa bakasyon na kayong dalawa lang!” nang-iinis at malisyosa niyang sabi.
“Crazy ka ba? Alam mo naman na hindi kami nagtatagal sa isang lugar nun ng hindi nagbabangayan tapos gusto mo namang kaming dalawa yung magkasamang magbakasyon.”
“Duh, wala namanng masama dun ah! At isa pa, mag-asawa kayo sa ayaw at sa gusto niyo. And addition to that, wala pa kayong honeymoon noh!”
Alam kong nang-iinis nalang si Annika. Alam naman niya kung ano ang totoong namamagitan sa aming dalawa ni Matthew at malabong mangyari na samahan ako sa isang lugar na kaming dalawa lang ang magkasama. He hates me too much.
“Sige na. Next time nalang siguro tayo mag bakasyon kapag nakauwi ka na.”
Nalungkot ako after naming mag-usap pero wala naman akong magagawa. Siguro ay abalahin ko nalang muna ang sarili ko sa kung ano ang pwedeng gawin. Should I paint? Wala naman akong mga gamit.
“Ah! Mag punta nalang ako sa mall to buy some painting materials” nagpunta na ako sa banyo at naligo.
“Nakausap mo na si Annika?”
“Ay jusko!” napahawak pa ako sa dibdib nang bigla nalang nagsalita si Matthew pagkalabas na pagkalabas ng kwarto ko.
“Don’t drink too much coffee!” singhal niya sa akin na para bang kasalanan ko pa kung bakit ako nagulat samantalang siya itong bigla bigla nalang sumusulpot.
“I don’t drink coffee, okay? Ikaw lang ‘tong bigla biglang nagsasalita!”
“So, kailan kayo magbabakasyon?”
“Hindi muna sa ngayon dahil aalis daw sila ng family niya.” maiksi kong sagot.
Tumango lang siya at biglang umalis. Ayun na ‘yon? Weird.
Pinilit ni Matthew kay Manong Dan na samahan ako sa pagbili ng painting materials nang banggitin ko sa kanyang mamimili ako. Gayundin ay pinilit niya akong kunin ang isa sa mga ATM cards niya para magamit ko sa pagbili ng mga gamit. Noong una syempre ay ayokong tanggapin kaya kay Manong Dan niya ito iniabot at binilin na wag na wag akong papayagan na gumastos.
Ngayon tuloy ay nahihiya akong bumili dahil baka mamahalan siya sa mga gamit na bibilhin ko.
“Ang sabi ni sir Matthew ay wag niyo raw intindihin ang halaga ng magagastos niyo, Ma’am at bumili lang daw po kayo ng kung ano ang gusto niyo.”
Sa huli ay hindi rin umabot ng 5 thousand pesos ang nagastos ko kahit napakarami nito. Nang makita ko ang canvas ay mas lalo tuloy akong nasabik na makapunta ng beach. Scenery kasi ng dagat ang gusto kong ipinta sa susunod.
Inilagay ni Manong Dan ang mga napamili ko sa loob ng kwarto at tsaka iniabot sa akin ang card. Sinabi ko kasi na ako na ang magsasauli dahil gusto ko rin pormal na magpasalamat.
Hindi muna ako kaagad nagpinta at mas minabuting ayusin muna ang mga gamit sa loob ng kwarto.
“Hmm how about magpunta ako mag-isa?” iwinaksi ko kaagad ang iniisip. Ayoko mapag-isa malulungkot lang ako.
Wala pa akong gana mag lunch kaya naisipan ko munang kumuha ng isang maliit na canvas at magtungo sa garden ni Tita Olivia.
“Napakaganda talaga rito.”
Nagsimula na akong mag pinta. Mukhang nakikisama naman ang langit dahil ang ganda ng sinag ng araw at saktong may paru-paro pang lumapit sa isa sa mga bulaklak na pinipinta ko.
Nagulat ako nang makita ko ang sasakyan ni Matthew na pumarada sa harap ng bahay. “Huh, ang aga naman niyang umuwi?”
Pagbaba niya ay nakita kong may dala siyang isang box ng cake at iba pang pagkain sa kabila niyang kamay. Anong meron? Ibinalik ko na ang tingin sa canvas ko at ipinagpatuloy ang ginagawa.
Narinig ko ang paglapit ni Matthew. Yes, I know that it’s him base na rin sa perfume na gamit niya.
“Manang said na hindi ka pa nagl-lunch kaya nag-uwi ako ng pagkain just in case na ayaw mo ng pagkain ngayon.” nakatayo na siya sa gilid ko at sinisipat ang gawa ko. “Magaling ka pa rin gumuhit hanggang ngayon.” napangiti ako sa simpleng papuri na natanggap ko mula sa kanya.
“Thank you.”
“So, bakit di ka pa kumakain?”
“Wala lang akong gana talaga. Pero mamaya ay kakain na rin ako.”
Nararamdaman ko na medyo nagiging komportable na kausap si Matthew hindi gaya nung nakaraan na parang sasabog na ako sa kaba dahil nakakamatay ang mga tingin na ibinibigay niya sa akin. Ngayon ay may kaunti na itong lamlam kahit madalas ko pa rin makita ang pagkunot ng mga noo niya.
Mas naguguluhan tuloy ako sa mga ikinikilos niya. Ilang minuto ay pagsasabihan niya ako ng masasakit na salita pero iba naman ang mga kilos na ginagawa niya.
He said that he will make me feel regret for marrying him and he also said that he hates me so much. Pero sa ipinapakita niya ay paano ko mapagsisisihan ang pagpapakasal sa kanya kung mas nakakahulog ang mga kilos niya?
“Uh, ang aga mo yatang umuwi?”
“Kaunti lang naman ang ginawa ko dahil tinapos na halos lahat ni Daddy para makapahinga ako.”
Tumango ako.
“Anyways, what do you think about going on a vacation with me?”
Para akong nasamid sa sarili kong laway nang marinig ang sinabi ni Matthew.
“W-what?”
“Balak ko sanang isama ka. Well, it’s not actually a vacation. Invited lang ako sa party ni Mr. Guevarra. It’s a beach party so I just thought that you might like it.”
“Bakit mo ako gustong isama? Diba mas gusto mo na ikaw lang?”
Bumuntong hininga siya. “Don’t worry, that doesn’t mean anything. Baka lang ma bored ka sa bahay sa loob ng isang lingo.”
“Sige.”
“Huh?”
“Okay, I’ll go with you.”
Nakita ko ang pagtaas ng sulok ng labi niya. Hindi ko alam kung kakabahan ako o ano pero sa huli ay iwinaksi ko nalang ang iniisip.
“Pack your things, mamayang gabi na tayo aalis.” sabi nito at umalis na para pumasok sa loob.
SA isang resort sa Bataan gaganapin ang party. Bukas na agad nang umaga ito pero inabisuhan daw siya na pwedeng sa gabi magpunta dahil gastos pa rin naman ni Mr. Guevarra lahat.
Magkasama kami ngayon ni Matthew sa kwarto dahil na rin sa napagkasunduan namin. Alam ng mga tao na kasal kami kaya kung maghihiwalay kami ng room ay magtataka silang lahat. Isa kasi si Mr. Guevarra sa mga umattend ng kasal namin sa paanyaya ni Tito Arthur.
“Dun ako sa couch at sa kama ka na matulog.”
“Sure ka ba? Pwede namang ako yung sa couch. Maliit lang naman ang katawan ko at kasyang kasya ako dun.”
Pero mapilit siya kaya sa huli ay siya pa rin ang nasunod. Pagkahiga niya sa couch ay pumikit na siya kaagad. Nakatakip ang kanang braso niya sa mga mata habang ang isang kamay naman ay nakapatong sa tiyan.
“Don’t just stare at me. Matulog ka na at kailangan natin matulog nang maaga.”
Sa gulat ay agad na akong tumalikod sa kanya. Narinig ko ang mahinang pagtawa niya na nagpangiti sa akin. Ah it feels so great.
Hindi pa rin ako makatulog kahit kalahating oras na ang nakalipas. Muli akong tumingin sa pwesto ni Matthew at nakitang mahimbing itong natutulog. Nakabaluktot na ang katawan nito na halatang nilalamig. Tumayo ako para kumuha ng extra na kumot at ilagay ito sa kanya. Nilagyan ko rin ng unan ang ulunan niya bago bumalik sa kama.
Para matanggal ang antok ay nag scroll nalang muna ako sa social media at nagulat ako ng biglang magpost si Jane sa F******k. Picture ito ng beach at may caption na “I’ll see you again.”
Agad ko siyang tinawagan pero hindi na siya naka online. Cannot be reach pa rin ang cellphone nito. Gusto ko sanang mag comment pero nakasarado rin ang comment section nito kaya wala akong ginawa kundi ang mag react sa post nito.
“Hanggang kailan mo gustong magtago, Jane?” bulong ko.
NAGISING ako nang maramdamang may yumuyugyog sa akin.
“Hey, gising na. Hinatid na yung breakfast kaya kumain ka na.” tumango lang ako at bumalik sa pagtulog.
Nang marinig ko ang tawa ni Matthew ay saka lang ako natauhan at biglang umupo. Dahil sa ginawa ko ay bigla kaming nagkauntugan dalawa at nahilo rin ako sa biglaan kong pag-upo. Great morning.
“Sorry, sorry.”
“Tsk. Bakit ba kasi bigla bigla kang umuupo?” nakakunot noo niyang sabi at nakita kong medyo namumula ito.
“Sorry, nagulat lang talaga ako, di ko sinasadya.”
Umirap siya at inilagay sa kama ang pagkain. Kinuha niya ang kanya at nagsimulang kumain sa couch.
Pagkatapos naming kumain ay sinabihan ako ni Matthew na maglibot libot muna kaya ayun ang ginawa ko. Enjoy na enjoy ko ang tanawin. Habang naglalakad sa medyo kalayuan na sa kwarto namin ay biglang umawang ang labi ko nang makita ang pamilyar na bulto ng babae na matagal ko ng gustong makita.
Jane.
I saw her laughing with a guy. Hawak ng lalaki ang bewang niya habang sila ay magkausap. Pero mas ikinagulat ko ang sunod na nangyari.
Hinawakan ni Jane ang batok ng lalaki at bigla niya itong hinalikan.
Biglang lumingon sa kinaroroonan ko si Jane at nagulat ako nang ngumisi siya sa akin. May ibinulong siya sa lalaki na hinalikan niya at agad naman itong tumango at pumasok sa kwarto.She doesn’t seem shocked. Parang alam niya at ineexpect niya na makikita niya ako sa lugar na ‘to.“Nice to see you again, my little sister. Ano, masaya ba sa pwesto ko?” tanong niya na parang nang-uuyam. But no, she’s my sister, my bestfriend at hindi ko maintindihan kung bakit ganito siya umakto.“Jane, a-ano yung nakita ko?” tanong ko na patungkol sa biglang paghalik niya kanina sa lalaki.“Oh, that’s Kurt Lester, my boyfriend.” taas noo niyang sagot sa akin na para bang simple at normal lang ang sinabi niya.“Boyfriend what? Nahihibang ka na ba? We’ve been waiting for you to come back! Matagal ka nang hinahanap ni Matthew tapos sasabihin mo sa aking may boyfriend ka? Seriously, what’s gotten into you, Jane?” hindi pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko.“Why, don’t tell me hindi ka masaya sa naging de
Masokista na siguro ako dahil kahit sobrang sakit ay hindi ko inalis ang tingin ko sa kanilang dalawa. Mas naunang kumalas sa yakap si Matthew at bahagya itong lumayo kay Jane. Wala akong ideya kung ano ang pinag-uusapan nilang dalawa at tiyak ko na maayos ang daloy nito dahil sa mga ngiti na ipinapakita ni Jane.Tumingin siya sa direksyon ko at ngumisi. What does that mean?I went inside and absent-mindedly took of the dresses inside the paper bags. Hindi niya pwedeng mahalata na balisa o apektado ako sa mga nakita ko kahit na gusto ko nalang magkulong sa kwarto at umiyak.“Why didn’t you tell me?” nakita ko na parang galit at iritado siya base sa mukha at tono."What?""Sabi ni Jane ay nakita mo raw siya kanina and sinabi niya na ibinilin niya sa'yo na sabihin ang pagkikita niyo sa akin. Really, you know that I've been waiting for her all, right? Bakit hindi mo kaagad sinabi sa akin?" Mas kumunot ang noo ko. I'm so frustrated dahil naiipit ako sa kanilang dalawa, but at the end of
Kinabukasan ay nauwi na kaagad kami ni Matthew. Oo, malaki pa rin ang tampo ko pero he said sorry and it’s kinda fine now. Isa pa, hindi rin naman ganoon ka big deal kung ayos kami o hindi.‘SO, ano ang isusuot mo para sa reunion?”“May reunion?”Nasa bahay ngayon si Annika at dumalaw sa bahay. Tapos na ang bakasyon ng pamilya niya kayo sabi niya ay babawi ako dahil hindi niya nga ako nasamahan nung nakaraan.“Hello? Oo kaya! Para namang bago sa’yo eh nagrereunion din naman tayo nung mga nakakaraan. Isa pa, bakit wala ka masyadong binabalita tungkol sa pag-aaral mo, huh porket hindi na tayo magkasama ngayong college.” tinaasan niya ako ng kilay at ako naman ay nagkibit balikat bago siya sagutin.Seriously, ano naman ang bagong sasabihin ko sa kanya eh naka bakasyon kami ngayon. Magkaklase kami ni Annika simula Grade 7 hanggang Grade 12 at nagkahiwalay lang kami noong lumipat ang pamilya niya ng ibang bahay at siya naman ay lumipat ng school.“Anyways, so gusto mo ba mag mall tayo para
“DID you know that umbrielle is a Latin name that means shadow?” para akong tanga ngayon na kinakausap ang teady bear na bigay sa akin ni mommy nung 7th birthday ko. Nabobored na ako rito. Ang sabi kasi ni mommy ay huwag muna ako bumaba hangga’t hindi niya sinasabi.Pareho kami ni Jane na nakatambay lang sa kwarto pero ang pinagkaiba nga lang ay maraming nag-aasikaso sa kanya. She needs to look extra beautiful today. Ngayong araw na kasi nila pormal na ia-announce ang pagpapakasal nila ni Matthew.Well, they have been committed to each other since they were both sixteen. Ang sabi ni Matthew ay nakilala niya si Jane nung bata pa lamang ito pero hindi ko alam kung bakit at papaano.Noong una ay maayos pa ang pakikitungo sa akin ni Matthew not until her mother died in an accident and everything between us just turned wary all of a sudden. Mabait siya sa akin noon. Binibigyan niya rin ako ng mga pagkain kapag dinadalaw niya si Jane at tinuturuan niya pa akong gumawa ng assignments nun dah
“I-I don’t know what you’re talking about!” pilit akong kumakawala sa hawak niya dahil nasasaktan na talaga ako. Mukha namang naramdaman niya ang pagkawala ko kaya agad niya akong binitawan.“Wala? It’s very clear that Jane left because of you!” panibagong akusa nanaman sa isang bagay na hindi ko naiintindihan.Lahat nalang ng masamang bagay na nangyayari sa akin niya isinisisi. Palagi siyang galit sa akin at kahit anong paliwanag ko at pagtatanggol sa sarili ay never niya akong pinakinggan.“Mr. Beischel! Baka nakakalimutan mo na nasa pamamahay ka namin!” dinig kong sabi ni Daddy at agad naman siyang sinaway ni Mommy.“What? Alam kong nag-aalala siya kay Jane pero tama bang saktan ang anak natin na si Shane?” binigyan niya ng matalim na tingin si Matthew bago siya umalis at tinawagan ang kung sino para hanapin ang kapatid ko.“Paano na? The wedding will be held next week! Nakakahiya sa mga tao kung bigla nalang natin hindi itutuloy ang kasal niyo.” my mom said as if it’s the most imp
Sa mga bisita ay ilang kaibigan ko lang ang nakita ko. Si Jellie and Sam lang din ang nakapunta sa mismong kasal dahil hindi pa naman daw nakapamigay ng invitation si Jane bago siya umalis at walang nakakaalam sa kasal na to sa mga kaibigan niya maliban sa dalawa.Bago pa ang kasal ay nasabihan na namin silang dalawa tungkol sa naging plano.“How about you, ayos ka lang ba?” nakakatuwa dahil kahit hindi naman kami ganoong magkakakilala ay ramdam ko pa rin ang concern sa kanila. Dalawang beses lang sila nagpunta sa bahay before dahil kadalasan ay sa labas sila nagbobonding magkakaibigan kaya never ko sila nakilala nang lubusan.“Oo naman. Wala rin naman akong magagawa dahil ayoko mapahiya sina Mommy at Daddy ganon na rin sina Matthew.” tumango sila.“O sige punta na kami dun sa loob ha. Medyo nagugutom na ‘ko eh.” natatawang sabi ni Sam.Natapos na sa wakas ang picture taking. Gusto ko na rin maupo dahil masakit na ang tuhod at binti ko. Medyo nagugutom na rin ako dahil hindi ko naman
“HINDI po ba sasabay sa atin kumain si Matthew?” nasa hapag kami ngayon ni Papa at kumakain ng breakfast. Sabi niya ay maaga siya gumising at kumain dahil may aasikasuhin din siya sa kompanya nila.“Baka napagod lang masyado kagabi kaya natutulog pa rin hanggang ngayon. Anong balak mo gawin ngayong araw, hija?”“Bibisita muna po ako kina Mommy at Daddy at itutuloy ko po ang paghahanap kay Jane.”“Isn’t this pointless? Hija, mahirap hanapin ang taong pilit nagtatago. I may not know the reason for her sudden disappearance pero ang alam ko ay desisyon niya yun at hindi natin siya pwedeng pigilan.” paliwanag niya at naintindihan ko naman ang point niya.Hindi lang para pabalikin siya ang rason kung bakit ko siya gustong mahanap. Marami akong katanungan para sa kanya at isa na dun ay ang sinasabi ni Matthew kagabi na ako ang rason kung bakit tinakasan ni Jane ang kasal nilang dalawa. He accused me of things that I’m not aware of.I don’t want to think negatively of my sister kaya gusto kon
Kinabukasan ay nauwi na kaagad kami ni Matthew. Oo, malaki pa rin ang tampo ko pero he said sorry and it’s kinda fine now. Isa pa, hindi rin naman ganoon ka big deal kung ayos kami o hindi.‘SO, ano ang isusuot mo para sa reunion?”“May reunion?”Nasa bahay ngayon si Annika at dumalaw sa bahay. Tapos na ang bakasyon ng pamilya niya kayo sabi niya ay babawi ako dahil hindi niya nga ako nasamahan nung nakaraan.“Hello? Oo kaya! Para namang bago sa’yo eh nagrereunion din naman tayo nung mga nakakaraan. Isa pa, bakit wala ka masyadong binabalita tungkol sa pag-aaral mo, huh porket hindi na tayo magkasama ngayong college.” tinaasan niya ako ng kilay at ako naman ay nagkibit balikat bago siya sagutin.Seriously, ano naman ang bagong sasabihin ko sa kanya eh naka bakasyon kami ngayon. Magkaklase kami ni Annika simula Grade 7 hanggang Grade 12 at nagkahiwalay lang kami noong lumipat ang pamilya niya ng ibang bahay at siya naman ay lumipat ng school.“Anyways, so gusto mo ba mag mall tayo para
Masokista na siguro ako dahil kahit sobrang sakit ay hindi ko inalis ang tingin ko sa kanilang dalawa. Mas naunang kumalas sa yakap si Matthew at bahagya itong lumayo kay Jane. Wala akong ideya kung ano ang pinag-uusapan nilang dalawa at tiyak ko na maayos ang daloy nito dahil sa mga ngiti na ipinapakita ni Jane.Tumingin siya sa direksyon ko at ngumisi. What does that mean?I went inside and absent-mindedly took of the dresses inside the paper bags. Hindi niya pwedeng mahalata na balisa o apektado ako sa mga nakita ko kahit na gusto ko nalang magkulong sa kwarto at umiyak.“Why didn’t you tell me?” nakita ko na parang galit at iritado siya base sa mukha at tono."What?""Sabi ni Jane ay nakita mo raw siya kanina and sinabi niya na ibinilin niya sa'yo na sabihin ang pagkikita niyo sa akin. Really, you know that I've been waiting for her all, right? Bakit hindi mo kaagad sinabi sa akin?" Mas kumunot ang noo ko. I'm so frustrated dahil naiipit ako sa kanilang dalawa, but at the end of
Biglang lumingon sa kinaroroonan ko si Jane at nagulat ako nang ngumisi siya sa akin. May ibinulong siya sa lalaki na hinalikan niya at agad naman itong tumango at pumasok sa kwarto.She doesn’t seem shocked. Parang alam niya at ineexpect niya na makikita niya ako sa lugar na ‘to.“Nice to see you again, my little sister. Ano, masaya ba sa pwesto ko?” tanong niya na parang nang-uuyam. But no, she’s my sister, my bestfriend at hindi ko maintindihan kung bakit ganito siya umakto.“Jane, a-ano yung nakita ko?” tanong ko na patungkol sa biglang paghalik niya kanina sa lalaki.“Oh, that’s Kurt Lester, my boyfriend.” taas noo niyang sagot sa akin na para bang simple at normal lang ang sinabi niya.“Boyfriend what? Nahihibang ka na ba? We’ve been waiting for you to come back! Matagal ka nang hinahanap ni Matthew tapos sasabihin mo sa aking may boyfriend ka? Seriously, what’s gotten into you, Jane?” hindi pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko.“Why, don’t tell me hindi ka masaya sa naging de
SABAY ulit kaming kumain pero di tulad ng una ay sabay kaming natapos. Mas maaga siyang nagising sa akin at nagulat nalang ako nang kumatok siya sa pinto ng kwarto ko at inaya ako mag breakfast.Nagulat ako nang iabot niya sa akin ang isang paper bag.“What is this?”“Open it.”Nakita ko ang nasa loob. Kinuha ko ito at niladlad ko ‘to para makita ang kabuuan. Napaawang ang labi ko nang makita ang dress na tinitignan ko kahapon nung binili ko ang mga scarf ni Mommy at Daddy.“B-bakit? I mean…”“I saw you looking at it. Kung ang concern mo naman ay wala kang mapag gagamitan, why don’t you go out with your friend Annika. Jane mentioned before that it has been a long time since the last time you had a vacation on a beach.” sabi niya ng hindi inaalis ang tingin sa akin.“Papayagan mo ako?”“Ano ba ang ineexpect mo, na ikukulong kita sa bahay na ‘to? Do whatever you want, Shane. Hindi kita pipigilan sa kung anong mga gusto mo dahil lang kasal ka sa’kin.”Napangiti ako ng bahagya. Right, at
“HINDI po ba sasabay sa atin kumain si Matthew?” nasa hapag kami ngayon ni Papa at kumakain ng breakfast. Sabi niya ay maaga siya gumising at kumain dahil may aasikasuhin din siya sa kompanya nila.“Baka napagod lang masyado kagabi kaya natutulog pa rin hanggang ngayon. Anong balak mo gawin ngayong araw, hija?”“Bibisita muna po ako kina Mommy at Daddy at itutuloy ko po ang paghahanap kay Jane.”“Isn’t this pointless? Hija, mahirap hanapin ang taong pilit nagtatago. I may not know the reason for her sudden disappearance pero ang alam ko ay desisyon niya yun at hindi natin siya pwedeng pigilan.” paliwanag niya at naintindihan ko naman ang point niya.Hindi lang para pabalikin siya ang rason kung bakit ko siya gustong mahanap. Marami akong katanungan para sa kanya at isa na dun ay ang sinasabi ni Matthew kagabi na ako ang rason kung bakit tinakasan ni Jane ang kasal nilang dalawa. He accused me of things that I’m not aware of.I don’t want to think negatively of my sister kaya gusto kon
Sa mga bisita ay ilang kaibigan ko lang ang nakita ko. Si Jellie and Sam lang din ang nakapunta sa mismong kasal dahil hindi pa naman daw nakapamigay ng invitation si Jane bago siya umalis at walang nakakaalam sa kasal na to sa mga kaibigan niya maliban sa dalawa.Bago pa ang kasal ay nasabihan na namin silang dalawa tungkol sa naging plano.“How about you, ayos ka lang ba?” nakakatuwa dahil kahit hindi naman kami ganoong magkakakilala ay ramdam ko pa rin ang concern sa kanila. Dalawang beses lang sila nagpunta sa bahay before dahil kadalasan ay sa labas sila nagbobonding magkakaibigan kaya never ko sila nakilala nang lubusan.“Oo naman. Wala rin naman akong magagawa dahil ayoko mapahiya sina Mommy at Daddy ganon na rin sina Matthew.” tumango sila.“O sige punta na kami dun sa loob ha. Medyo nagugutom na ‘ko eh.” natatawang sabi ni Sam.Natapos na sa wakas ang picture taking. Gusto ko na rin maupo dahil masakit na ang tuhod at binti ko. Medyo nagugutom na rin ako dahil hindi ko naman
“I-I don’t know what you’re talking about!” pilit akong kumakawala sa hawak niya dahil nasasaktan na talaga ako. Mukha namang naramdaman niya ang pagkawala ko kaya agad niya akong binitawan.“Wala? It’s very clear that Jane left because of you!” panibagong akusa nanaman sa isang bagay na hindi ko naiintindihan.Lahat nalang ng masamang bagay na nangyayari sa akin niya isinisisi. Palagi siyang galit sa akin at kahit anong paliwanag ko at pagtatanggol sa sarili ay never niya akong pinakinggan.“Mr. Beischel! Baka nakakalimutan mo na nasa pamamahay ka namin!” dinig kong sabi ni Daddy at agad naman siyang sinaway ni Mommy.“What? Alam kong nag-aalala siya kay Jane pero tama bang saktan ang anak natin na si Shane?” binigyan niya ng matalim na tingin si Matthew bago siya umalis at tinawagan ang kung sino para hanapin ang kapatid ko.“Paano na? The wedding will be held next week! Nakakahiya sa mga tao kung bigla nalang natin hindi itutuloy ang kasal niyo.” my mom said as if it’s the most imp
“DID you know that umbrielle is a Latin name that means shadow?” para akong tanga ngayon na kinakausap ang teady bear na bigay sa akin ni mommy nung 7th birthday ko. Nabobored na ako rito. Ang sabi kasi ni mommy ay huwag muna ako bumaba hangga’t hindi niya sinasabi.Pareho kami ni Jane na nakatambay lang sa kwarto pero ang pinagkaiba nga lang ay maraming nag-aasikaso sa kanya. She needs to look extra beautiful today. Ngayong araw na kasi nila pormal na ia-announce ang pagpapakasal nila ni Matthew.Well, they have been committed to each other since they were both sixteen. Ang sabi ni Matthew ay nakilala niya si Jane nung bata pa lamang ito pero hindi ko alam kung bakit at papaano.Noong una ay maayos pa ang pakikitungo sa akin ni Matthew not until her mother died in an accident and everything between us just turned wary all of a sudden. Mabait siya sa akin noon. Binibigyan niya rin ako ng mga pagkain kapag dinadalaw niya si Jane at tinuturuan niya pa akong gumawa ng assignments nun dah