บทที่ 9 ข้อตกลง

“ลมพายุลูกไหนพัดพี่แฟนมีตสุดหล่อมาได้ครับเนี่ย ถึงกับส่งข้อความมาชวนผมกับพี่พายุกินข้าว”

สองพี่น้องฝาแฝดมาถึงร้านอาหารตามเวลานัดหมาย โดยที่แฟนมีตเลือกร้านอาหารที่อยู่แถวๆ บ้านของขอบฟ้าซึ่งไม่ได้ไกลจากที่ทำงานสักเท่าไหร่

“ก็วันก่อนนายสองคนมาชวนแล้วพี่ไม่ว่างไงวันนี้ก็เลยจะไถ่โทษให้ อยากกินอะไรก็สั่งได้เลยนะตามสบาย”

“ผมว่าพี่มีพิรุธนะ” น้ำหนาวหรี่ตามองแฟนมีตอย่างจับผิด

“อะไร คนอยากเลี้ยงข้าวมันต้องมีอะไรน่าสงสัยด้วยหรือไง”

“พี่ยิ่งพูดแบบนี้ผมยิ่งเห็นด้วยกับพี่พายุมันแล้วนะ บอกมาตามตรงเลยดีกว่าว่าพี่ต้องการอะไร ไม่งั้นผมสองคนกลับ” น้ำหนาวเตรียมดึงแขนพี่ชายให้ลุกออกจากโต๊ะ

“เออๆ แค่มีเรื่องอยากคุยด้วย แต่ก็ตั้งใจจะเลี้ยงข้าวด้วยเหมือนกัน กินข้าวก่อนแล้วค่อยมาคุยกันอีกที”

“ก็แค่นั้น”

เพราะโดยนิสัยแฟนมีตก็ไม่ใช่คนที่จะเล่นละครโกหกตบตาใครได้อยู่แล้ว อีกอย่างการยอมรับความจริงสำหรับแฟนมีตก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร ถึงยังไงเขาก็เชื่อว่าเขาสามารถไว้ใจพายุกับน้ำหนาวได้

“วันนี้มีแต่คนแปลกๆ เต็มไปหมด”

หลังจากสั่งอาหารกันจนเสร็จเรียบร้อย น้ำหนาวที่นั่งจ้องหน้าแฟนมีตอยู่นานก็พูดขึ้น

“ใครเหรอที่ว่าแปลก”

“พี่เพนเน่ไงครับ”

“ทำไมเหรอ พี่เขาเป็นอะไร”

“ก็วันนี้ดูจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ตอนลูกค้าเยอะออกมาช่วยงานก็ชงเครื่องดื่มผิดๆ ถูกๆ บางทีก็ดูเหม่อ ใจลอยเหมือนคิดอะไรอยู่ ทำตัวอย่างกับคนอกหัก”

“ไหนเคยบอกว่าพี่เพนเน่เขาไม่มีแฟนไง”

“ก็เพราะไม่มีไงครับ มันก็เลยยิ่งน่าสงสัยว่าพี่เขาเป็นอะไร”

ว่าแล้วน้ำหนาวก็นั่งนึกย้อนไปเมื่อช่วงเช้าจนถึงเย็นของวันนี้

เขากับพายุสังเกตุเห็นว่าเพนเน่มีสีหน้าแปลกๆ ตั้งแต่ตอนมาเปิดร้าน ตอนแรกเขาก็คิดว่าเธออาจจะป่วย แต่เธอก็ยืนยันว่าไม่ได้เป็นอะไร

จนช่วงเย็นเพนเน่ก็มาฝากเขาสองคนปิดร้านบอกว่ามีธุระด่วนต้องไปทำ ทั้งๆ ที่โดยปกติถ้าไม่ใช่วันปิดร้านประจำเดือน เพนเน่จะไม่เคยทิ้งร้านไปไหน

“ช่างพี่เพนเน่เขาเถอะ ผมว่าเรามาเรื่องของพี่ดีกว่า ที่นัดพวกผมกินข้าว พี่อยากจะรู้เรื่องอะไรกันแน่ครับ”

พอน้ำหนาวละความสนใจจากเรื่องเจ้านาย เพราะกำลังมีคนต่อไปที่ทำตัวพิรุธไม่ต่างกันซึ่งคนๆ นั้นก็คงจะเป็นคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของเขากับพายุในตอนนี้

“คือพี่จำได้ว่านายสองคนเคยเล่าเรื่องที่คนเขาลือเกี่ยวกับพี่เพนเน่ว่าพี่เขาอายุเยอะแล้วแต่ที่ยังสาวและสวยอยู่เพราะไปทำอะไรบางอย่างมา”

แฟนมีตลดเสียงของตัวเองลงพร้อมกวาดสายตามองไปรอบๆ ราวกับว่ากลัวใครจะผ่านมาได้ยินบทสนทนาของเขาเข้า

“ทำไมจู่ๆ พี่ถึงมาสนใจเรื่องนี้ล่ะครับ” พายุถามกลับ

“นั่นสิตอนนั้นพี่ยังด่าผมสองคนว่าเหลวไหลอยู่เลย” น้ำหนาวเสริม

“ก็เล่าเรื่องที่พวกนายเคยได้ยินมาให้พี่ฟังก่อน แล้วพี่จะบอกว่าทำไมพี่ถึงอยากรู้ ตกลงไหม”

พี่น้องฝาแฝดหันมองหน้ากันเล็กน้อย เหมือนต้องการสื่อสารกันทางสายตาก่อนที่จะหันมาพยักหน้าตกลง

“มีคนบอกว่าพ่อกับแม่ของพี่เพนเน่เป็นหมอชื่อดัง ที่แอบทำงานวิจัยศึกษาเกี่ยวกับตัวยาอายุวัฒนะมานานหลายปี โดยเอาลูกๆ ของตัวเองมาเป็นหนูทดลอง”

พายุค่อยๆ เรียบเรียงเรื่องทั้งหมดช้าๆ

มันเป็นข้อมูลที่เขาไปได้ยิน และได้ฟังจากคนรอบตัว ตั้งแต่ตอนที่เข้าทำงานในร้านนี้ใหม่ๆ จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังคงมีคนพูดถึงเรื่องของเพนเน่กันอยู่เรื่อยๆ

“จริงๆ พี่เพนเน่มีน้องชายสองคนแต่ไม่เคยมีใครเห็นหน้าน้องชายเขาเลยนะ จนเมื่อหลายปีก่อนมีคนถ่ายรูปรูปหนึ่งมาแล้วในนั้นมันมีภาพของพี่เพนเน่อยู่ติดมาด้วย”

“แล้วมันแปลกตรงไหน” แฟนมีตรีบถามกลับทันที

“ก็เพราะว่ารูปนั้นมันถ่ายเมื่อ 20 ปีก่อนไงครับ แต่หน้าของพี่เพนเน่คือเหมือนเดิมกับตอนนี้ทุกอย่าง”

“คนหน้าคล้ายกันหรือเปล่า” แฟนมีตลองหาข้ออ้างในความน่าจะเป็นที่มันสามารถเกิดขึ้นได้จริง

“เหมือนกระทั่งไฝ กับรอยปานเป็นที่มือของพี่เขาเลยเหรอครับ” น้ำหนาวตั้งคำถามกลับไปบ้าง

“นายสองคนพอจะมีรูปนั้นไหม”

“มีครับผมเก็บเอาไว้ในมือถือ จริงๆ มันเคยมีลงอยู่ในอินเตอร์เน็ต แต่พอเรื่องเริ่มมีคนสนใจมากขึ้นดูเหมือนกระทู้พวกนั้นก็ถูกสั่งลบทิ้งไปจนหมด”

พายุเปิดหาภาพถ่ายอ้างอิงจากในมือถือของเขาก่อนที่จะส่งให้แฟนมีตดู

ภาพถ่ายของผู้หญิงคนหนึ่งในสวนสาธารณะ ที่กำลังจ้องมองมามีหน้าตาเหมือนเพนเน่อย่างที่พายุกับน้ำหนาวยืนยันจริงๆ

ที่สำคัญไฝเหนือแก้มด้านซ้ายของเธอ กับปานแดงที่ข้อมือขวา มันเด่นชัดจนแฟนมีตไม่อาจจะปฏิเสธได้เลยว่าคนในภาพไม่ใช่เพนเน่

แต่ถ้ารูปมันถูกถ่ายเมื่อ20ปีก่อน คนในภาพก็น่าจะอายุอยู่ที่ 20 กว่าๆ แล้วด้วยซ้ำ ซึ่งมันก็หมายความว่าเพนเน่คนในปัจจุบัน ควรมีอายุไม่ต่ำกว่า 40 ปี

คนเราต่อให้ดูแลรักษาตัวเองดีแค่ไหน มันไม่มีทางเลยที่ทุกอย่างจะยังคงอยู่ในสัดส่วนเท่าเดิมขนาดนี้

“ก็อย่างที่เห็นครับ คนเขาก็เลยคิดว่าพ่อกับแม่ของพี่เพนเน่คงคิดค้นยาสำเร็จโดยมีพี่เพนเน่เป็นหนูทดลอง พี่เขาถึงยังดูสาวและสวยมาก นั่นคงเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้พวกเราไม่เคยมีใครรู้เลยว่าพี่เพนเน่อายุเท่าไหร่”

“แล้วถ้ามันมีของอะไรพวกนี้อยู่จริง ป่านนี้มันก็คงจะเป็นข่าวแล้วหรือเปล่า ยาที่มีประสิทธิภาพชะลอความแก่ให้ย้อนกลับไปเป็นสาวได้เป็นสิบสิบปี คนคงได้แตกตื่น ภาครัฐ ภาคเอกชนคงแห่กันไปซื้อมาทำขายแล้วมั๊ง”

“ผมก็เคยคิดแบบพี่นั่นแหละ แต่ดูเหมือนเรื่องราวพ่อกับแม่ของพี่เพนเน่เขาก็ไม่ธรรมดา”

พอน้ำหนาวพูดถึงครอบครัวเพนเน่ ก็กลายเป็นว่าเขาเบาเสียงตัวเองลงอีก

“มีอะไร?”

“เพราะมีคนบอกว่าเขาใช้ลูกชายของตัวเองทำการทดลองอะไรบางอย่างเพิ่มเติมจากตัวอายุวัฒนะที่ใช้กับพี่เพนเน่ แล้วมันเกิดข้อผิดพลาดทำให้มีคนตาย โครงการทั้งหมดเลยถูกระงับไป”

“แล้วพี่เพนเน่”

“ก็ตามที่เห็นแหละพี่ จนถึงทุกวันนี้ก็ไม่มีใครเคยเห็นหน้าพ่อแม่พี่น้องของพี่เขาสักคน แม้แต่ชื่อกับนามสกุลเอาไปเสิร์ชหาในอินเตอร์เน็ตยังไม่เจอเลย”

แฟนมีตคิดย้อนไปถึงตอนที่เขาหาข้อมูลของพาสต้า เหตุการณ์ช่างคล้ายกันไม่มีผิด

“แล้วนายสองคนรู้จักผู้ชายที่ชื่อพาสต้าไหม เป็นนักร้องดัง”

“ใช่คนที่ถูกยิงตายกลางงานคอนเสิร์ตเมื่อหลายสิบปีก่อนไหมครับ”

พายุที่ดูเหมือนจะนึกออกเป็นคนแรกรีบถามกลับมาเพื่อความแน่ใจ

“แล้วเคยได้ยินข่าวที่ว่ามีแฟนคลับคลอดลูกกลางงานวันนั้นของเขาไหม”

“เคยนะครับ ผมกับน้ำหนาวนั่งคุยกันอยู่เลยว่าท้องแก่ใกล้คลอดขนาดนั้น ทำไมถึงเลือกไปคอนเสิร์ตแทนที่จะไปหาหมอ สงสารเด็กถ้าผมเป็นเด็กคนนั้น แล้วโตขึ้นต้องมาเล่าเรื่องที่ไปที่มาของการเกิดของตัวเองก็คงอายน่าดู”

“อืม..เด็กคนนั้นคือพี่เอง”

‘เกร๊งง’

ช้อนกับส้อมในมือสองพี่น้องหลุดมือลงกระทบกับจานจนเสียงดัง

“พี่พูดจริงเหรอครับ”

“จริงสิพี่ถึงชื่อแฟนมีตนี่ไง”

“แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกันกับที่พี่อยากรู้เรื่องของพี่เพนเน่เหรอครับ”

“คือพี่กำลังคิดว่าถ้าพี่เพนเน่เป็นผลสำเร็จจากอายุวัฒนะที่มีอยู่จริง ก็แปลว่าเขาอาจจะรู้จักพาสต้านักร้องคนนั้น”

“แล้วพี่อยากจะรู้เรื่องของนักร้องคนนั้นไปทำไมหรอครับ"”

“พี่มีเรื่องสำคัญที่ต้องตามหาความจริงให้เจอ และเห็นทีว่าพี่อาจจะต้องขอให้เราสองคนช่วยส่งข่าวสำคัญบอกพี่หน่อย”

พายุกับน้ำหนาวเริ่มรู้สึกระแวง เพราะสายตาของแฟนมีตดูเจ้าเล่ห์อย่างบอกไม่ถูก

“พี่จะให้พวกผมสองคนทำอะไร”

พายุเป็นหน่วยกล้าตายเอ่ยปากถามแฟนมีตเป็นคนแรก

“พี่อยากได้กำหนดวันที่พวกเราเคยบอกว่าพี่เขาจะปิดร้านเร็วเดือนละครั้ง”

“พี่แฟนมีต พี่จะทำอะไร”

“นายสองคนไม่อยากรู้เหรอว่าเรื่องที่ได้ยินมา จริงๆ แล้วมันสามารถเชื่อถือได้หรือเปล่า หรือแค่ใครบางคนพยายามปั้นเรื่องพวกนี้ขึ้นมาเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง”

แฟนมีตหันไปสบตาพายุกับน้ำหนาว เขาเองก็รู้ว่าเรื่องที่ทั้งสองคนได้ยินมามันก็คงสร้างความคลางแคลงใจให้กับพวกเขาไม่น้อย เพียงแค่ไม่รู้ว่าควรจะไปหาข้อมูลหรือตามความจริงของเรื่องนี้จากที่ไหนก็เท่านั้น

“ว่าไง นายสองคนพอจะช่วยพี่เรื่องนี้ได้หรือเปล่า”

“ไอช่วยมันก็พอช่วยได้อยู่นะครับ แต่ว่า..” พายุหันไปมองหน้าของน้องชายตัวเอง

“ผมกับพี่พายุเองก็มีข้อแลกเปลี่ยนมาเสนอพี่เหมือนกัน”

น้ำหนาวพูดขึ้นมาอย่างรู้ทันในความคิดของพี่ชายคงจะเป็นความสามารถพิเศษของคนเกิดมาเป็นฝาแฝดกัน ที่สามารถสื่อสารและรู้ใจกันโดยที่อีกฝ่ายไม่ต้องพูดอะไรออกมา

“ลองพูดมาสิ ถ้าพี่ทำให้ได้พี่ก็จะทำให้”

“ผมสองคนจะคอยส่งข่าวให้พี่เรื่องของพี่เพนเน่ แต่พี่ต้องมาบอกพวกผมทุกเรื่องด้วยเหมือนกัน ว่าพี่ได้ข้อมูลอะไรบ้างเกี่ยวกับพี่เพนเน่”

“ใช่ครับ พี่อยากได้ข้อมูลพี่เพนเน่ผมกับน้องก็ต้องการด้วยเหมือนกัน”

“แล้วนายสองคนจะอยากรู้เรื่องพี่เพนเน่ไปทำไม หรือมีเรื่องอะไรที่พี่ยังไม่รู้หรือเปล่า”

แฟนมีตมองหน้าสองพี่น้องด้วยความไม่เข้าใจ

ถ้าเป็นเพียงเพราะอยากฟังเรื่องเล่าเหนือธรรมชาติเพื่อความบันเทิงทั้งสองคนก็ดูไม่น่าจะใส่ใจถึงขนาดนี้

แต่นี่พายุและน้ำหนาวมีแววตาที่จริงจังและมุ่งมั่น ราวกับว่าถ้าความจริงเรื่องของเพนเน่เปิดเผยขึ้นมา พวกเขาก็อาจจะมีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนี้

“เพราะผมสองคนก็มีเหตุผลสำคัญที่ต้องการความจริงไม่ต่างไปจากพี่หรอกครับ เอาไว้ความจริงมันเปิดเผยออกมา พี่บอกเหตุผลของพี่ ผมเล่าเรื่องราวของพวกผม แล้วเราต่างคนต่างแยกย้ายไปจัดการเรื่องของตัวเองแบบนั้นแฟร์ดีไหมครับ”

คำพูดของน้ำหนาวในครั้งนี้ยิ่งทำให้แฟนมีตแน่ใจว่าสิ่งที่เขากำลังสงสัย และเรื่องราวที่เป็นปริศนาอยู่ อาจจะไม่ได้มีเพียงแค่เขาที่กำลังตามหาความจริง

“ว่ายังไงครับพี่แฟนมีต ข้อตกลงนี้ผ่านไหมครับ”

“ได้ไม่มีปัญหา พวกนายก็ไปเตรียมตัวจัดการตามที่พี่บอกได้เลย”

แฟนมีตจับมือทำสัญญาใจกับน้ำหนาวและพายุ เป็นสัญญาณการเริ่มต้นปฏิบัติการตามหาความจริงจากเพนเน่ ที่แฟนมีตเชื่อว่ามันต้องมีส่วนใดส่วนหนึ่งจากความจริงของเรื่องนี้ เกี่ยวข้องกับพาสต้าอย่างแน่นอน

:

- TBC -

#hgdคุณผีที่รัก