Chapter Five

PINAGHINTAY na lamang ni Judas si Monalisa sa loob ng sasakiyan nito. Habang siya ay mag-isang pumasok sa loob ng bahay.

 

Hindi na siya nag-abalang kumatok dahil may sarili siyang susi. Ibinigay iyon ng Tiyo Arnulfo nito. Kumpara sa Tita Adelaida ay kabaliktaran naman ang pakikitungo nito sa kaniya, magmula ng pumisan siya sa poder ng mag-asawa. Okay naman ang turing ng Tita sa kaniya kapag nasa bahay ang Asawa. Pero kapag umaalis ito ay nag-iiba iyon, ngayon ay alam na niya ang tunay na dahilan. May ibang babae ang Asawa nito.

 

Nang pumasok si Judas ay wala ang Tita niya, late na rin kaya tiyak niyang tulog na ang mga kasambahay ng Tiyahin. He went straight to his own room that temporarily became his resting place there. He quickly gathered all the things he was going to bring. He didn't bother to say goodbye to his Aunt, he would just send her a message when he was at the house of his new Boss, Monalisa Brilliantes.

 

HALOS isang oras din silang nag-biyahe. Bago makarating sa subdivision kung saan nakatirik ang mansiyon na tinitirhan ni Monalisa. Mula sa labas ay makikita ang modernong limang palapag na nakatayo mula sa lote. Kahit madilim ay hindi naging hadlang iyon upang masipat ni Judas ang buong kapaligiran. Dahil bukas lahat ng solar stick lights.

 

Maluwang ang lawn na nilalatagan ng bermuda grasses. May iba 't ibang halaman na namumulaklak ang nakatanim sa palibot ng mansiyon na tiyak niyang maayos na naalagaan ng hardinero. There was a pine tree on each side of the brick road from the wide and tall gate that their Van entered.

 

Sa harapan ng mansiyon makikita ang fountain kung saan sa gitna ay may napatayong rebulto ng isang magandang babae na may suot na floral crown. Umaagos sa jar na hawak naman nito ang malinaw na tubig doon. Ang nakikita ni Judas yaon ay mga nasa litrato sa pahina ng mga magazine sa Mall na nadadaan niya minsan maglibot-libot siya. Hindi niya aakalain na makakatapak siya sa ganitong kagarbong tahanan sa buong buhay niya.

 

"Come on, let's go downstairs. Before you go to Mang Pido's quarters, so you can eat in the kitchen along the others." Aya sa kaniya ng babae na bahagiyang nangiti at pinagmasdan pa siya matapos nilang bumaba sa sinakiyan.

 

"Ah, sige. Sakto hindi pa ako nakakapag-hapunan," naisatinig naman ni Judas. Tumaas ang sulok ng labi niya nang kusa niyang salubungin ang pagkakatitig ni Monalisa sa kaniya.

 

Mukhang hindi nito inasahan na magagawa niya iyon. Lumaki siya sa pook na puro sanggano at pantay ang tingin ng bawat isa sa kanila. Kaya nasanay siya sa ganoon sistema kalaunan.

 

Kitang-kita niya ang mabilis na pag-iwas naman ng tingin nito. Kasabay ng pamumula ng magkabilang pisngi ng dalaga.

 

Nauna na itong naglakad palayo, habang ang driver nito na si Mang Pido ay kasabay niya sa paglalakad papasok.

 

Hindi maarok ni Judas ang kakaibang ikinilos ng bagong Amo. But, it looks like it will be easy for him to do what his Aunt Adelaide orders.

 

Buhat sa pagkaalala sa Babae ay may bahagi ng pagkatao na nami-miss niya ang madalas na ginagawa nila nito sa tuwing naiiwan silang dalawa sa bahay ng Tiya niya. Sobrang wild nito sa kama. May mga kinakatalik naman na siyang babae, pero naiiba ang ito.

 

Muli ay humayon ang pansin niya mula sa harapan. Pinagmasdan niya ang likuran ni Monalisa na nauna sa kanila ng ilang dipa.

 

Sa tingin niya ay tumataas ng 5 '8 ito. May kapayatan, marahil dahil sa pagiging modelo nito. Maputi at napakakinis pagmasdan ang kutis nito. Hindi kalakihan ang hinaharap, pero panalo naman sa matambok nitong pang-upo. May pagkakahawig ito sa artistang si Anne Curtis.

 

No matter which angle he looked at, it was very different from his Aunt Adelaida. The former dresses sexy and vulgar, while Monalisa is simple and very modest.

 

Hindi niya maisip na kayang makipag-relasiyon sa isang lalaking pamilyado ni Monalisa. Kung sa bagay, wala sa nakikita mismo ng isang tao ang totoo nitong kulay. Kung hindi sa ugali mismo.

 

Muli ay napansin na naman niya ang simpleng paglingon nito sa kaniya at ang mabilis din nitong pagbaling muli sa harapan ang pansin. Gusto niyang isipin na naco-concious ito sa kanya. Pero mukhang sa isip lang naman niya iyon.

 

Ilang sandali pa bago sila tuluyan nakarating sa mismong living area. Sa laki ng mansiyon na tinitirhan ng babae ay maaring mawala siya kapag hindi niya makakabisado ang bawat pupuntahan.

 

"Hai! Mommy Goodevening!" Si Monalisa na kaagad nakipag-beso sa sariling ina na nakaupo sa isang magkaibayong sofa. Habang tangan nito ang latest magazine. Kung saan front cover lang naman siya.

 

"You've come, I've been calling you for a while. But, you're not even answering," malamig na ani ng Donya na nanatili sa tinitignan na magazine ang buong pansin. Habang si Monalisa ay kusang nawala ang ngiti sa labi. Napansin ni Judas ang pagkupas ng ningning sa mga mata ng dalaga.

 

"I'm sorry Mom, but something happened. Kanina, kamuntik na akong nadukot, m-mabuti na lang ho at dumating si Judas at iniligtas ako kaya-"

 

"Huwag ka ng mag-kuwento, napanuod ko sa balita kanina ang press conference mo." Pagpuputol nito sa lahat ng sasabihin pa lang ni Monalisa. Saka bumaling ang nanunuring titig ng Ginang mula sa binata na nakatayo sa may likuran gilid ng sofa kung saan nakaupo si Monalisa. katabi ang driver na si Mang Pido.

 

Nakaramdam ng pagkahiya at irita si Judas sa ina ng babae. Mas mainam na lang niyang alisin ng titig mula rito.

 

Mukhang napansin naman ng dalaga ang kakaibang tensiyon sa paligid.

 

"Ang mabuti pa ay Mang Pido, pumunta na po kayong dalawa ni Judas sa kusina para kumain. Saka niyo samahan pagkatapos sa magiging silid niya si Judas." Pagbibilin naman nito.

 

Tumango naman ang matanda, akmang hahakbang na sila para umalis sa harapan ng kanilang amo. Nang maagap silang mapigilan ni Donya Allysa.

 

"And who said that you can hire him as your bodyguard and let that man stay in our house! Baka pakana pa niya ang pagpapadukot sa iyo para makapasok sa buhay mo!" Exaggerated na tungayaw ng ina mismo.

 

"Mom! Stop it, mali po kayo ng iniisip. Mabuting tao si Judas, kung hindi ho sa kaniya ay napahamak na ako ng dahil sa kaniya," eksplika ng dalaga.

 

Naiiling naman si Allysa na hindi pa rin sang-ayon sa desisyon na kunin bodyguard nito si Judas.

 

"Tigilan mo na ito Monalisa! Alam ko naman na ginagawa mo lang ito para suwayin ako hindi ba?" mataas ang tinig at nakataas ang kilay ng ina sa kanya.

 

Na-ikuyom naman ni Monalisa ang magkabilang kamao na nakapatong mismo sa ibabaw ng hita niya.

 

"Pwedi ho ba na kahit ngayon lang po ay hindi natin pag-usapan iyan Mom. Kararating ko lang galing trabaho at agad na sine-sinermunan niyo na ako," wika ni Monalisa na umiwas ng tingin.

 

Tumayo naman si Allysa habang naiiling ang ulo na nakatitig sa Anak.

 

"Fix it Ali, because if not..." Saka muling ibinalik ang tingin kay Judas na nanatiling tahimik sa tabi.

 

"Ako mismo ang magpapalayas sa kanya," may riin at malamig na dikta ng Ginang saka sila tuluyan tinalikuran.

 

Kitang-kita ni Judas ang papalayong ina ni Monalisa. Sa ayos at dating nito ay tiyak na may masasabi talaga ito sa lipunan na ginagalawan ng mayayaman na katulad nito.

 

Ngunit, parehas ng mga ka-uri nito. May itinatagong masamang ugali rin. Nanghahamak at nang-aalispusta sa mga katulad niyang mahirap lamang.

 

Mukhang hindi naman pala magiging madali ang pagpasok niya sa buhay ng isang Monalisa Brilliantes. Dahil unang-una, ayaw sa kanya ng mismong ina nito.

 

KUMAKAIN na sina Judas at Mang Pido sa kusina. Nang pumasok si Monalisa na nakasuot na rin ng disenting damit-pantulog.

 

Halos hindi maihiwalay ni Judas ang pagkakatitig niya sa dalaga habang may sinasabi ito sa mga katulong. Kahit saan niya titigan ang babae ay simpleng-simple ito. Umalis din naman ito matapos na makapag-bilin sa lahat sa kasama niyang naroroon.

 

"Mukhang type mo si Senyorita Ali, ijo. Mabait iyan at maayos makisama, ibang-iba siya sa mga Anak mayaman na kilala ko," wika ni Mang Pido na uminom sa baso na naglalaman ng tubig nito.

 

Isang tipid na ngiti ang isinukli niya.

 

"Naku! H'wag ka ng magka-crush kay Senyorita Ali. Sa akin na lang ding, mas maganda lang sa akin ng ilang liguan naman ang Amo natin. Kung sa akin ka magkakagusto hindi ka mahihirapan dahil tayo na kaagad!" maharot na kantiyaw ng bata-batang si Gladys na nasa tabi niya. Habang may nagnining-ning ang titig sa kanya.

 

"Hoy! maghunos-dilis ka Gladys, kung ano-anong pinagsasabi mo kay Judas. Kay bago-bago niya rito eh nilalandi mo na agad," wika naman ni Veronica na halos hindi naman nalalayo sa edad nito.

 

"Aba! inggit ka lang. Kung type mo rin siya. ' Di magpapansin ka rin!" sarkatiskang pagsasalita ni Gladys.

 

Tawanan naman ang ibang mga kasama nilang katulong. Habang si Judas ay nangingiti sa pag-uusap ng mga ito tungkol sa kanya.

 

Hanggang sa isang tikhim galing kay Donya Allysa ang nagpatahimik sa masaya nilang kuwentuhan.

 

"If you're all done talking, you can leave the two of us and we'll talk about something," she powerfully ordered everyone. Immediately they left..

 

Binalot ng katahimikan ang buong silid kung saan sila naroroon. Matapos na makaalis ang lahat.

 

"Narinig mo naman ang sinabi ko kanina sa Anak ko. Ang gusto ko ay paalisin ka niya. Kaya ngayon pa lang dalhin mo na puuwi ang lahat ng baon mo at huwag mong tatangkain bumalik pa!" nanggagalaiting sabi nito.

 

Umayos naman sa pagkakaupo si Judas at inilapag mula sa platong kinainan ang mga hawak na kubyertos. Pinakalma niya ang sarili bago sagutin ito.

 

"Mawalang-galang na po, pero hindi ko maaring sundin ang ipinag-uutos niyo. Hindi kayo ang magiging 'amo ko'!" diniinan pa nito ang ang dalawang huling salita habang nakatitig ng direkta sa kaharap.

 

Mukhang lalong nagalit ito base na rin sa ekspresiyon nitong tila siya susugurin anuman sandali.

 

"Aba 't bastos ka!" Akmang aambahan siya ng sampal ng Donya ng mabilis pa sa kidlat na nahawakan naman ni Judas ang kamay nito.

 

"Kung ako sa inyo ay bumalik na kayo sa silid niyo ma'am," pangising pag-sagot ng binata at pabalyang binitawan ang hawak nitong kamay.

 

Nagsukatan muna ng tingin ito at sa huli ay tuluyan lumabas ang Donya. Ngunit humabol pa ng mga salita si Judas.

 

"Kung ako sa inyo ma'am, respetuhin niyo na lang ang bawat desisyon ng Anak niyo. May isip na po siya at nasa tamang edad na rin. Hindi ko lang po ito ipinapayo, kung 'di dapat niyong gawin magmula ngayon. Dahil iyon po ang trabaho ng isang mabuting magulang."

 

Pagkatapos niyon ay pinid ang bibig na walang lingunan ang ginawa ng Ginang na napahiya sa sinabi ng binata.

 

Naiiling naman na bumalik mula sa kinauupuan si Judas, kinuha na niya ang baso upang makainom ng tubig sa pitsel na nasa ibabaw ng lamesa. Hindi siya pumapatol sa babae at sa mas nakatatanda pa sa kanya. Ngunit nawalan siya ng preno sa pagkakataon na iyon.

 

"Bakit ka nandito?" tanong iyon ng binata mula sa taong nasa labas at kanina pa pala nasaksihan ang naganap kanina.

 

Unti-unti naman napalabas si Monalisa na may kaunting hiya dahil nahuli siya ng binata sa panunubok nito. Wala naman siyang balak na gawin iyon. Ngunit ng sundan niya ang ina kanina at nakita niyang gusto nitong kausapin ang lalaking nagligtas sa buhay niya ay doon niya nasaksihan ang buong pangyayari.

 

"Ahmmm, hindi ko sinasadiya na makinig sa pag-uusap niyo ni Mommy. But Judas, I just want you to know that I'm happy that you defended me. Hindi lang para sa buhay ko, pero dahil na rin sa kung ano talaga ang gusto ko." Mahihimigan ni Judas ang genuine na speaking sweet voice ni Monalisa.

 

Hindi niya batid, pero nakaramdam siya ng kakaibang damdamin sa narinig buhat sa babaeng hindi pa naman niya ganoon kakilala ng lubusan.

 

HOWEVER it was mid day, Judas couldn't sleep. He appears to be still adjusting to his new surroundings.

 

"Iyon lang ba talaga? O dahil sa huling naging pag-uusap niyo ni Monalisa," singit ng isang tinig mula sa isip niya.

 

Hindi niya maarok ang sariling isip, kung bakit sa kaiksing tagpo sa pagitan nila ng babae ay nakadarama siya ng kakaiba rito.

 

Unang beses na makaramdam siya ng ganito. Hindi kasi siya sanay na nakakatulong sa iba. He frequently gives things that cause harm to others.

 

Sa ilang beses na nagpabiling-biling siya sa kaniyang higaan. Napagdesisyunan na rin niyang kusang tumayo na lamang mula sa pagkakahiga.

 

Maingat siyang lumabas ng silid niya at naglakad upang magpunta sa kusina. Sa hinaba-haba ng oras na mulat ang mata niya ay nakaramdam na siya ng pagkagutom sa sandaling iyon.

 

Ganito yata kapag walang masiyadong ginagawa. Mabilis magutom at manawa.

 

Hndi rin nagtagal ay nakarating din siya sa kusina. Nagbukas siya ng fridge at naghalungkat ng kakainin.

 

Ngunit, nagsawa rin siya kalaunan. Dahil halos malamig na ang lahat ng iyon. Alas-dos na ng madaling-araw, ayon na rin sa wall clock na nasa loob ng kusina.

 

Saktong kasasarado niya ng pinto ng refrigerator. Nang bumungad sa kanya ang nakatayong si Monalisa.

 

Hindi siya umimik dito at hindi na sana niya ito papansinin at lalagpasan na lang sana.

 

"W-why are you still awake?" Pagtawag pansin nito sa kanya ng akmang tatalikod siya.

 

"Magtitingin sana ako ng pagkain. K-kaso hindi na pala mainit," sagot niya.

 

Napatango naman si Monalisa. Kaagad itong nagpunta sa may oven at binuksan iyon. May ilang ulam doon na nakalagay.

 

"Iinitin ko na lamang ito para makain mo," sabi naman nito.

 

Gusto sanang awatin ito ni Judas. Ngunit tuluyan siyang nawalan ng lakas ng loob ng magsimulang isalang nito sa mas maliit na oven iyon at inumpisahan painitin.

 

Pinagmasdan lamang ng binata sa pinaggawa si Monalisa. Matapos nitong mailapag sa lamesa ang plato at mga kubyertos na gagamitin niya.

 

Mabilis lang naman natapos ito sa pagpapa-init ng kakainin niya.

 

"Sige na at kumain ka na diyan. May kukunin lang ako." Paalam sa kanya ng babae. Wala ng nasabi pa si Judas nang mawala ito sa paningin niya.

 

Humayon naman ang pansin niya sa inayos nitong kakainin niya na nakahain. Muli naramdaman na niya ang kakaibang damdamin na iyon na muling bumalot sa kanya.

 

He was currently eating when Monalisa re-entered with an unopened imported champagne bottle in her hand.

 

"After you finish that, maybe you can accompany me to drink it. Don't worry, I have consent."

 

Dahil wala naman ng maidadahilan para tumanggi siya ay tumango na lang din siya.

 

Tahimik lang din sila parehas. Hanggang si Judas na rin ang bumasag sa pananahimik nila.

 

"Bakit gising ka pa sa ganitong oras?" tanong niya sa babae. Kasabay niyon ay hindi niya mapigilan pagmasdan ito mula sa kinauupuan na high chair sa may gilid.

 

"Me? Insomia perhaps," maiksing pagsagot nito.

 

Tumango-tango naman siya. Sinalinan na rin niya ng champagne ang sariling baso.

 

It was his first taste of such an expensive drink. So unusual to his taste.

 

Muli ay humayon uli ang tingin niya kay Monalisa at muling naalala ang sinabi nito.

 

Wala siyang ideya kung ano ang insomia, ngunit isang beses na niya iyon narinig mula sa mga kaklase niyang babae. Noong nag-aaral pa lamang siya ng highschool.

 

Tungkol daw iyon sa problema sa pagtulog. Iba 't ibang mga kadahilanan kung bakit nagkakaroon ng ganoon ang isang tao. Maaring dahil sa labis na stress at anxiety.

 

Dahil sa kaisipin na iyon ay hindi mapigilan ni Judas na magkaroon ng kaunting simpatiya sa babaeng kasama niya.