ChurnedWala ako sa sarili habang binabagtas namin ang daan papunta sa bahay nina Francis. Hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Lideon dahil alam kong tototohanin niya ang sinabi niya pag ginawa ko nga iyon. I know that."Kumusta ang pakiramdam mo?" Tanong ni Nathan habang tinatanaw ako mula sa rear mirror.Sa tanong niya ay muling bumalik ang kaba ko. At habang palapit kami ay unti-unting naninikip ang dibdib ko. I cleared my throat and looked away."A-Ayos lang," I lied."You know you're a terrible liar," mahinang bulong ni Julienne sa tabi ko.Napapagitnaan nila akong dalawa ni Avery habang mag-isa naman si Nathan sa harap at siyang nagmamaneho. Hindi ko alam kung paano nilang nalaman ang village kung saan naroon ang bahay ni Lideon. Nagulat na nga lang ako nang nasa harap na sila ng gate ng village nang makalabas ako.Marahang hinawakan ni Avery ang braso ko kaya napalingon ako sa kanya."We know you're not okay. Hindi mo kailangang magkunwari sa harap namin."Hindi nalang ako um
HusbandMararahang katok ang pumukaw sa akin isang umaga. I turned to the door and looked at it for a few moments, contemplating if I already have the guts and strength to open it. I still don't. Kaya muli akong bumaling at humarap nalang sa bintana at tumitig sa kawalan.Ilang araw na nga ba ang nakalipas mula noong pumunta ako sa lamay ni Francis? Hindi ko na maalala. Julienne texted me saying his burial will be tomorrow. Ano ba'ng dapat kong maramdaman sa kaalamang iyon? I don't know.Muli akong natinag nang pabalikwas na bumukas ang pinto. Iniluwa niyon ang nagngingitngit sa galit na si Lideon. Sandali ko lang siyang tiningnan at muling bumalik sa pagtitig sa labas ng bintana. Gusto ko sanang mangiti dahil sa magandang mga halaman at katamtamang init ng araw na tumatama sa balat ko. Pero kahit ang paggalaw ng mga labi para gawin iyon ay tila kayhirap."How long are you going to lock yourself in here like a dead person?!" Halos mabingi ako sa lakas ng boses niya. I manage to stay
HoneymoonWhat I thought would ease my problem made it worse. Mariin ang pagkakahawak sa akin ni Lideon habang tila hinahamon ng tingin ang lalaking nakipagkilala sa akin. Para akong nahimasmasan nang tuluyang mag sink in sa isip kong nandito nga siya."Back off," he said gritting his teeth."How will I know you're telling the truth?" Mapang-uyam na sagot ng lalaki.Oh no, this is not good. Gustuhin ko mang magsalita ay lalo lang akong nahihilo at hindi makapag-isip nang maayos. I held onto Lideon's suit and tried pulling him to get his attention. Dahil kaunting kibot nalang ay susugurin niya na ang lalaki.Natigil lang ang tensyon sa pagitan ng dalawa nang ilan sa mga body guards ni Lideon ang pumasok para pumagitna sa dalawa kasama na si Raul."Is there anything wrong? Mrs Martin seems to be very drunk," aniyang sandali akong tinapunan ng tingin. I couldn't even look back at him properly."Nothing, Raul. I'm taking her home now," matigas na sambit ni Lideon habang masama pa rin ang
GreedyHindi ko alam kung paano niya nagawang kumbinsihin ako para sa palabas na ito. But here I am, following him while dragging my small luggage. Sinalubong kami ng mga staff ng cruise ship at kinuha ang mga maletang dala namin. I turned to look at Lideon's bodyguards, sakto namang pag-alis ng van na sinakyan namin."Let's go," Lideon turned to me and held my waist.Napapakurap akong sumunod, hindi matanggal sa paligid ang tingin. His warm hand ignited my skin that I jolted a little with his touch. Hindi rin nakatulong na hindi mawala sa isip ko ang mga nangyari ng nagdaang gabi.It was my first time being intimate on that level with a man. Matagal man ang naging relasyon namin ni Francis pero kailanman hindi umabot sa ganoon ang intimacy naming dalawa. Sure he kisses me and I do, too. But what I felt last night with Lideon's touch and kisses was different.Ipinilig ko ang ulo para pawiin ang mga naiisip. Pero kahit ano'ng gawin ko pilit sumisilip sa utak ko ang mga nangyari. Hindi
WantI stared at the blue sky reflecting on the waves as I try to gather my thoughts. Kung bakit ako nakaramdam nang ganoon ay hindi ko rin mawari. These past days have been confusing, kahit alam kong hindi naman dapat.I shouldn't get curious about who that woman is. That wouldn't be right in any way. Kanina ko pa kinakastigo ang sarili sa mga isiping iyon. O dahil kaya to sa nangyari ng nagdaang gabi? Siguro nga.The deafening silence bore me that I decided to go out and explore the whole cruise. What else would I be doing in a ship like this? Hindi ko pa alam kung saan papunta ito at nakalimutan ko ring itanong kay Lideon. Not that it matters. Gayong palabas lang naman ang lahat ng ito. So might as well enjoy myself while this extravagance lasts.I went out to see if Lideon's around but he wasn't. Ni anino niya ay hindi ko mahagilap sa mga guests na paroon at parito sa corridors. Karamihan sa mga guests ay mga foreigner. May mangilan-ngilang mukhang pinoy.Nagsimula kong tahakin an
FearIt's probably because I'm tipsy. Right. It's probably the alcohol. There's no way I'd be this affected with his gazes when I'm sober. Dahil lang sa alak ito. Ang init na ito, dahil lang din sa alak.But why can't I withdraw myself from staring back at him?I know I should gather my senses together. Dahil alam kong pagsisisihan ko itong lahat kapag nagising ako kinabukasan. This heat, this tension... This desire. Ngayon lang ito."Almene," his hoarse voice tingled my skin.Napakurap ako at tumitig sa kanya nang maayos. His eyes remained the same. The emotions I see in them are still the same. Desire, lust, and something else I couldn't name."O-Oh?" Nanunuyo ang lalamunan kong sambit.I don't understand myself anymore. I want him near, so near until I couldn't get ahold of my sanity. I want him so close to me I feel like dying. Ano itong nangyayari sa katawan ko?His fingers trailed from the bed to the hem of my shirt. Bahagyang nasagi ng kamay niya ang balat ko na lihim akong nap
Torture"What are you thinking?" He whispered softly.Hindi ako umimik. It doesn't feel right to open up to him just because something happened between us. Naninibago ako. At hindi ko rin alam kung tama bang hayaan ko ang sarili nang ganito. Lalo pa't hanggang ngayon hindi pa rin natatanggal sa isip ko si Francis. Ilang linggo pa lang mula nang mailibing siya. And I don't think what I'm feeling is right.I don't know anymore. Maybe it's safer to just distance myself even after what happened. It don't feel right about everything at all.He caressed my stomach lightly which tingled my insides. Marahan niya akong iniharap sa kanya at sinilip ang mukha ko."You're making me nervous," aniya at hinawakan ako sa pisngi.God, it would have been simpler if he's not treating me like this. I roamed my eyes around and all I could ever see were unfamiliar faces. He couldn't be doing this for people to see, right? Kung ganoon, bakit?I couldn't bring myself to ask him either. Kung ano na ba kami ng
SmittenSabay silang nag-angat ng tingin nang pabalibag kong sinarado ang pinto. Lindsay smirked at me and bend closer to Lideon. Bahagya niya pang isinanggi ang dibdib niya sa balikat ni Lideon bago tuluyang lumayo."Opps! I thought your 'wife' isn't coming?" Mapanuyang aniya na diniinan ang salitang 'wife.'Though affected, I just looked at them with indifference. Tila noon lang natauhan si Lideon at mabilis na tumayo at naglakad palapit sa akin."It's not what you think," he quickly held my arm when I was about to turn my back on him.Imbes na tingnan siya pabalik ay muli akong bumaling sa nakangising si Lindsay. She's giving me the kind of look that she knows something I don't. At lalo lang nagngitngit ang loob ko dahil doon."Mukhang may ginagawa yata kayong importante. Nakakaistorbo ba ako?" May diin sa boses ko nang tanungin si Lideon. I stared at his hand on me then to his face. Naroon ang pagkataranta sa mga mata niya.He clenched his jaw and let out an exasperated sigh. Pagi