HARA CHAPTER 6

Mabilis na lumipas ang mga araw. Unti-unti ay nagiging relax na si Hara sa Hacineda Del Puedo at sa mansiyon. Sinisikap niyang maging normal ang mga araw na para bang hinahabol siya ng multo ng kahapon.

Isa sa gustong gawin ng dalaga ay ang muling makapamasyal nang walang kinakatakutan. Gusto niyang ibalik ang dating buhay na malaya siyang gawin ang lahat.  

Habang nag-uusap sa hardin ang matandang Del Puedo at si Klein ay nilapitan ni Hara ang mga ito. Mababakas sa matanda ang edad nito ngunit kahit nakatalikod ay napakakisig pa rin nitong tingnan. Hindi nakapagtatakang minahal ito ng labis ng Lola Candida niya.

Bahagyang napangiti ang dalaga ng maalala kung paano magmahalan ang kanilang lolo at lola. Ang nasabing pag-iibigan ay nagbunga ng tatlong anak, si Fausto Del Puedo ang panganay, sinundan ng kaniyang papa at ng kaniyang Ninang Marcela na bunso.

Si Fausto ang ama nina Ryan at Mia samantalang pareho sila ni Klein na isang anak lamang ng kanilang mga magulang.

Gustong pumunta ng dalaga sa bayan kaya niya nilapitan ang lolo niya kahit halatang may sekretong pinag-uusapan ito at si Klein. 

"Magpapaalam muna po ako, lolo," alanganing wika ng dalaga. Hindi kasi siya tiyak kung papayagan siya nito. 

"Saan ang punta mo?" malumanay ngunit halata ang utoridad sa boses ni Don Ernesto. 

"Gusto ko pong pumunta sa bayan. Mamimili ako ng mga ilang gamit ko. Ang tagal ko na rito pero hindi pa ako nakakasaglit man lang doon."

"Sige, dalawin mo na rin si Tito Fausto mo. Ilang linggo na yung hindi umuuwi dahil napakarami raw trabaho sa hospital. Pasasamahan kita kay Xandro."

"Ayaw ko pong may alalay. Kaya ko naman ang sarili ko. Black belter yata ito sa taekwando. Magpapasama na lang ako kay Mia at Klein."

"Hindi ako pwede, Hara. I will be going back to Manila today," tanggi agad ni Klein.

"Ngayon na ba ang alis mo? Oh my God, I forgot." Natapik pa ng dalaga ang noo niya.

"Yeah, kayo na lang ni Mia ang pumunta. Pasama na lang kayo kay Xandro," sabi ng pinsan niya.

"No way! Hindi ako mag eenjoy kapag kasama ko iyon. Isa pa ma-OP lang ako sa kanila ni Mia. I'll ask Kuya Ryan na lang." Balak ng dalaga na huwag na lang tumuloy kung ipipilit ng lolo niya o ni Klein na pasamahan s'ya kay Xandro. 

"Apo, hindi pwede si Ryan. Inutsusan ko siyang tingnan ang mangggahan kasi may mga problema raw doon. Marami raw insekto ang mga puno kaya ayaw mamulaklak ng maayos."

"Ah, basta! Ayaw kong kasama si Xandro, lolo. Magpapasama na lang ako sa kahit sinong tauhan diyan huwag lang sa unggoy na iyon."

"Don't worry, lolo. I will take care of Hara", wika ni Mia habang papalapit sa kanila. Napangiti ng malapad si Hara ng marinig ang sinabi ni Mia. Anghel talaga ang pinsan n'yang ito. Supurtado lagi ni Mia ang mga kalokohan n'ya.

Dahil sa kakulitan ng dalawang dalaga ay napapayag rin ang matanda kahit nag-aalala ito para sa kaligtasan ng mga apo niya. Sumabay na sina Hata at Mia kay Klein sa sasakyan at makikisakay na lang daw sila kay Fausto pauwi. Pipilitin nila ang ama ni Mia na ihatid sila para mabisita na rin nito ang kanilang lolo.

"Ang dami nang mga pagbabago pala rito." Masayang wika ni Hara habang magkahawak kamay sila ni Mia na naglalakad sa isang mall. Marami na silang napamili at nakapamasyal na rin sila sa park.

"Dapat tinawagan muna natin si papa. Siguradong pagagalitan ako noon kapag nalaman niyang lumabas ako ng hacienda na hindi nagpapaalam sa kaniya," natatakot na sabi ni Mia.

"Oy, matanda ka na para matakot pa rin kay Tito Fausto. Sorpresahin na lang natin siya mamaya."

"Hindi kasi ako katulad mong matalino." Narinig ni Hara ang pait sa boses ng pinsan kaya niyakap niya ito. Hindi lingid kay Hara na madalas ikumpara ni Fausto ang anak sa pamangkin nito.  

"Tandaan mo, kahit kinamumuhian ka ng mga magulang mo, mahal kita. Mahal na mahal, pero hindi mo ako jowa ha. Oh, kayo nga pala ni Xandro. Hanap tayo ng makakainan at kwentuhan mo ako tungkol sa love story n'yo. Masyado ka kasing busy sa hacienda kaya halos wala ka ng time sa akin."

Kunwari pang nagtatampo si Hara kay Mia. Alam naman ng pinsan niya na hindi totoo ang pagtatampo niya kaya kinurot siya nito sa tagiliran.

"Isip bata ka talaga hanggang ngayon." Sabay na nagtawanan ang dalawang dalaga. Hindi nila napapansin na kanina pa may isang taong nakasunod palagi sa mga galaw nila.

Simula pagbaba nila sa sasakyan ni Klein, pagpunta nila sa simbahan, pamamasyal sa park at hanggang dito sa mall ay nakasunod lamang ang lalaki. Mataman nitong inaaral ang mga galaw ng dalawang Del Puedo.

"So, ano bang love story n'yo ni Xandro?"

"Loka-loka, hindi ko iyon boyfriend. Pangarap ko pa lang maging boyfriend. Biniro lang kita noon. Pani... ka kasi, paniwalain sa mga kagagohan ko. Kahit nga yata ipahamak kita 'di mo pa rin malalaman, eh."

"Hindi kasi ako naniniwala na kaya mo akong saktan. Simula mga bata pa tayo alam kong love mo rin ako," sagot ni Hara. 

"Hara…" Inabot ni Mia ang leeg ng dalagang nasa harapan niya. Hinawakan niya ang kwelyo ng polong suot ni Hara at bahagyang sinakal ito.

"Hindi ka nagkakamali. Totoo naiinggit ako sayong impakta ka pero mahal talaga kita, eh. Marami akong kasalanan sayo, baka hindi mo alam."

Napatawa ng malakas si Hara sabay tinabig ang kamay ng pinsan na mahigpit na nakahawak sa kwelyo ng suot niya.

"Wala akong matandan na ginawa mo sa akin," mayabang na sabi ni Hara.

"Paano mong maaalala eh may partial amnesia ka?"

Napaisip si Hara. "Oo nga pala. Marami akong bagay na hindi pa maalala kasama na ang ibang mga naganap five years ago."

Nang dumating ang pagkain nila ay tuloy lang ang dalawa sa kwentuhan at harutan. Maya-maya ay nagpaalam si Mia na pupunta muna ng CR.

"Hello," sabi ni Mia sa tumawag sa kan'ya.  "Kanina ko pa napapansin na nakasunod ka sa amin. Huwag kang magkakamaling lapitan kami dahil baka makita ka niya. Kapag nangyari iyon, sisiguradohin kong hindi ka na mabubuhay sa mundong ito."

"Huwag kang mag-alala," sagot ng nasa kabilang linya. "Ito nga at nasa malayo lang ako habang nakatanaw sa maganda mong pinsan. Grabe ang ipinagbago niya. Sobrang sexy niya kahit nakasuot lang siya ng pantalon at puting polo."

"Damn it! Hindi mo gugustohing magalit sa iyo ang babaeng iyan. Binabantaan kita, umayos ka. Magkita tayo mamaya sa hospital. Doon ang punta namin pagkagaling namin dito."

"Sige. Huwag kang magpapahalata kay Hara na nandito ako ha. Ayusin mo iyang sarili mo at baka mabuko tayo," paalala rin ng kausap nito sa kabilang linya.

"Punyeta ka pala eh! Syempre, hindi ako tanga!"

"Sinong kaaway mo riyan?" Nagulat pa si Mia dahil hindi nito namalayan na nakapasok na pala ng CR si Hara. "Ang lakas ng boses mo ah at teka, nagmumura ka na?"

"M...may wa-lang h-hiya kasing lalaking tumawag sa akin," mahinhin na sagot ni Mia sa kaniya.

Nagtataka man si Hara sa kakaibang ipinamalas na reaksyon ng pinsan niya ay binalewala ito ng dalaga. Siguro nga galit lang ito kaya ang mabait at mahinhing si Mia Del Puedo ay naging parang ibang tao kanina. Iwinaksi ng dalaga ang anumang pagdududang nabuo sa isip niya. 

Namili pa ng ibang gamit ang magpinsan bago sila nagdesisyon na pumunta na ng hospital na pagmamay-ari ni Fausto. Dahil wala silang dalang sasakyan kaya sasakay na lang sila ng tricycle. Masigla si Hara dahil muli niyang mararanasan iyon pagkalipas ng maraming taon. 

"This is what I hate most kapag kasama kita. Del Puedo ka, Hara. Tinitingala tayo sa bayang ito. My goodness, you're crazy talaga," reklamo ni Mia.

Tumawa ng malakas si Hara dahil sa tinuran ng pinsan niya. Ito ang madalas nilang pagtalunan kapag magkasama sila kaya minsan ay ayaw na nitong sumasama sa mga lakad niya.

Hindi bago sa probinsya nila ang makitang nakasakay si Hara sa mga pampublikong sasakyan dahil kahit noong bata pa ito ay talagang sobrang napakababa ng loob nito. Galante rin ang dalaga kaya nag-uunahan ang mga tricycle drivers na mapasakay ito. 

"Mi-Mia!" Sigaw ni Hara sa pinsan niya bago pa nakapasok sa tricycle na sasakyan nila.

"Bakit? Ito naman kung makasigaw parang nakakita ng multo."

"Mia, iyong lalaki… Iyong lalaki, k-ki-lala ko siya. Di ko alam saan ko siya nakita pero… Pero kilala ko siya talaga. N-na-kita ko na s-si-ya."

"Sinong lalaki?" gulat na tanong ni Mia sa pinsan niyang litong-lito ng mga oras na iyon.

"Kanina… Lalaki… May... Ahhh…. Ang ulo ko." Hinawakan ng dalaga ang kaniyang ulo at namimilipit ito sa sakit. "My God... Parang... Kinakapos a-ako ng…"

"Hara! Hara! Diyos ko po, tulungan nyo kami!" Halos mapatid ang litid ni Mia sa tindi ng sigaw nito.

Narinig ni Hara ang malakas na sigaw ng kaniyang pinsan bago pa siya nawalan ng malay. Ngunit hindi na niya naramdaman ng bigla siyang binuhat ni Xandro at mabilis na ipinasok sa sasakyan habang naiwang nakatulala lamang si Mia.