ALDRICH:
NANGINGITI AKONG marahang hinahaplos sa ulo si Monica. Nahihimbing na ito sa tabi ko na parang batang nakasiksik sa tagiliran ko. Napapailing na lamang ako sa kakulitan nito. Ilang beses ba naman sinundot ang mga tahi ko sa tyan. Fvck! Ang brutal niya talaga sa akin e!Wala manlang kalambing-lambing sa akin ang babaeng ito. Kahit nga yata ang magwapuhan ito sa akin ay hindi magawa damn!"Salamat, Nics. Sa pagtulong sa akin. Pangako, malusutan ko lang ang kinakaharap kong problema? Pakakawalan din kita. Malaya mong makakasama kung sino man ang iibigin mong mapangasawa," pagkausap ko dito.May bahagi sa puso ko ang nalulungkot na maisip ang bagay na 'yon. Alam kong hindi mga tipo ko ang gusto ni Monica. At naiintindihan ko kung hindi ako pumasa sa standard niya. Siya kasi' 'yong tipo ng babae na hindi sa panlabas na anyo bumabase. Kaya balewala sa kanya kahit na kabilang ako sa mga pinagpapantasyahan ng bansa.Napahinga ako ng malalim na niyakap ito. Mahina itong napaungol na mas nagsumiksik sa tagiliran ko. Bahagya pang nakaawang ang kanyang mga labi. Napakasarap sigurong hagkan ng mga iyon. Manipis lang ang mga labi nito pero mapula sila at makintab. Parang nagpapaanyaya lagi ng isang masarap na halik ang mga iyon sa paningin ko!Nakayuko ako na dahan-dahang inilapit ang mukha ko dito. Pigil-pigil ang paghinga ko na tumatama na sa mukha ko ang mainit at mabangong hininga nito. Dama kong sobrang bilis ng tibok ng puso ko sa pagtatangka kong nakawan ng halik ito. Shīt!Hindi na tama ito! Ano bang nangyayari sa akin!?Akmang sasayad na ang mga labi ko dito nang bumukas ang pinto na ikinaayos ko ng higa."Urghh, fvck," malutong mura ko na kumirot ang tahi ko sa biglaang pagkilos ko."Cielo!?" gimbal na bulalas ko at napakunotnoo na malingunan ang bagong dating!Nagpantig ang panga ko na makita ito dito. May dala pang basket ng prutas at bulaklak."Good morning, babe. How are you, huh?" malambing bati nito na matamis ngumiti.Akmang hahaplusin ako nito sa pisngi na kaagad kong iniiwas ang mukha"What brings you here, ha? Gusto mo na ba akong patayin ng asawa mo!?" pagalit ko dito.Napahinga ito ng malalim na naupo sa gilid ng kama. Malungkot ang mga matang nakatitig sa akin."I'm sorry. Hihiwalayan ko na siya," saad nito sa mahabang tono.Lalo namang nagsalubong ang mga kilay ko na nakamata dito."Wala na akong pakialam, Cielo. Ayoko ng gulo. Isa pa, please lang, umalis ka na. Can't you see who's lying beside me? Mahiya ka naman sa fiance kong nahihimbing sa tabi ko," may kadiinang asik ko dito.Saka lang nito nasulyapan si Monica na nahihimbing at nakayakap sa akin.Napalunok itong kita ang sakit na dumaan sa mga mata nito."Please, leave us alone, Cielo. Ikakasal na kami ng mahal ko. Umalis ka na, please. Tama na ang minsan na nagkamali tayo. Bumalik ka na lang sa asawa mo at ayusin niyo ang pagsasama niyo," pagtataboy ko na mahinahon ang tono.Mahirap ng baka magising si Monica. Tiyak magwawala ito at gugulpihin ang tinatawag nitong parot.Nakahinga ito ng malalim na pilit ngumiti. Maya pa'y bumukas ang pinto na ikinalingon namin doon.Napatayo ito na bakas ang kagulatan habang ako nama'y nanigas sa kinahihigaan na malingunan doonang asawa nito!"Ralph!?" bulalas nito.Napangisi itong lumapit na napapailing. Napapalunok akong napayakap kay Monica. Dahilan para magising ito na pupungas-pungas at napakusot-kusot ng mga mata.Napasulyap dito si Ralph na bahagyang natigilan."Nagugutom na ako, Aldrich. Ikaw ba?" inaantok nitong saad. Napapahikab pa."Um, sweetie, may bisita," mahinang saad ko."Huh?" napalingon ito na nagsalubong ang mga kilay.Napa-akbay ako dito na ikinasulyap ni Ralph sa kamay kong nakahawak sa punong-braso ni Monica."Parot!? Anong ginagawa mo dito, ha!? Ginugulo mo na naman ba ang fiance ko!? Ang kapal naman ng mukha mo! Natikman mo lang ang Aldrich ko, uulit-ulitin mo naman na! Lumayas ka dito, o bubudburan kita ng asin ng mabawas-bawasan ang kakatihan mo sa katawan, lintik kang parot ka!" singhal nitong napabangon ng kama."Fiance?" ani Ralph na nangunotnoo."Oo! Sino ka naman? Driver niya? Bodyguard? Pwes kung ano ka man ng parot na 'to, pwede ba? Kaladkarin mo na 'yan palabas at baka mag-transform ako into Bruce Lee at ma-wachah, wachah ko ang parot na 'yan!" pagmamaldita pa nito na mahinang ikinatawa ko.Napapangiti na rin si Ralph na tila natutuwa pa sa pagsusungit ni Monica habang hindi na maipinta ang mukha ni Cielo at masamang nakatitig kay Monica. Parang naniniris na ito sa kanyang isipan!"A'right. We're go ahead. Hihintayin ko ang official niyong pagpapakasal. Best wishes in advance," nakangiting saad nito.Makahulugan itong ngumisi sa akin bago hinawakan sa braso si Cielo na kinaladkad na palabas ng silid. Saka lang ako makahinga ng maluwag na nakalabas na ang mga ito."Anong ginagawa ng parot na 'yon dito? Nagpapakamot na naman ba sayo, ha?" panenermon nito."Dumalaw lang. Kumalma ka nga. Ang war freak mo, alam mo ba 'yon?""Hmft! Maganda naman," ismid nito.Napahagikhik akong naiiling na lamang dito. Wala talaga akong panama kapag ito ang kausap e.ILANG ARAW din ako namalagi sa hospital bago tuluyang pinalabas na ako ng mga doctor. Pinaayos ko na rin sa abogado ko ang papeles namin ni Monica.Lihim akong napapangiti habang pino-proseso ni attorney ang papeles namin nito. Kahit naka-simpleng white long dress ito na lagpas hanggang tuhod ang manggas at light makeup ay 'di maipagkakailang napakaganda niya.Mas maganda pa siya sa mga local actress at model dito sa bansa.Napapalapat ako ng labi habang nakikinig kay attorney sa pangaral nito sa amin at sa pagpapalitan namin ni Monica ng vow sa isa't-isa."Aldrich, ha? Hwag mo akong hahalikan, ha?" bulong nito na nagbabanta ang mga mata."Aldrich, Monica, I now pronounce you, husband and wife. You may now, kiss the bride,"Napangisi ako na sabihin na ni attorney ang parte na hahalikan ko na ang bride ko sa pagtatapos ng seremonya ng kasal namin at ganap na kaming mag-asawa.Hinapit ko ito sa baywang na may ngisi sa mga labi. Namimilog ang mga mata nito na pinamumulaan na ng mukha!"Aldrich," mahinang asik nito.Yumuko ako na tuluyang inabot ang kanyang mga labi na ikinanigas nitong napakapit sa baywang ko!Fvck! Ang tamis ng mga labi nitong malambot at mainit! Ni hindi manlang ito makatugon na halatang hindi pa siya marunong humalik!ALDRICH:NAPABITAW NA AKO dito nang kurutin ako sa tagiliran ng pinong-pino. Natatawa akong ikinaniningkit ng mga mata nito na pulang-pula na ang magandang mukha."Aldrich, naman e!" pagmamaktol nito."Bakit? Kiss the bride daw, sweetie," pangangatwiran ko. Napalabi itong iniirapan na ako."Nakakainis ka! First kiss ko 'yon!" asik pa nito na nahampas ako sa dibdib.Napalapat ako ng labi. Expected ko naman na iyon. Pero ibang-iba ang saya na siya mismo ang mangungunpirma sa akin sa bagay na iyon! Pakiramdam ko ay nanalo ako sa lotto fvck!"Hindi ka naman na luging ako ang first kiss mo, sweetie. Ang gwapo ko kaya," saad ko na napapahimas ng baba.Napairap lang naman ito na parang naniniris na sa isipan ng gwapong asawa nito. Shīt! Ang sarap sambitin na asawa niya ako. "Ew! Kung saan-saan na kaya dumapo ang mga labi mong 'yan!" asik pa nitong ikinahagikhik ko.Hinapit ko ito sa baywang na ikinatigil nitong nanigas at napadantay ng kamay sa dibdib ko. Kitang-kita ang pamumula ng magand
MONICA:HINDI KO MAITAGO ang kilig at sayang nadarama habang naglilibot kami ni Aldrich dito sa luxury resort na pinag-book-an namin good for one week! Mabuti na lang at galante mag-treat ang mokong at pumayag na one week kaming dalawa dito sa Maldives! Nalulula talaga ako sa ganda ng beach resort nila dito. Napakaganda at romantic ng buong lugar lalo na sa mga katulad naming newly wed. Shemayy! asawa ko na ang mokong na playboy!"Aldrich, oh? Ang daming gwapong hayop," bulalas ko na naituro ang gawi ng mga foreigner na nag-iinuman sa kalapit naming cottage.Umasim naman ang mukha nito na napasunod ng tingin sa itinuro ko."Gwapo? Tsk. Itong kaharap mo ang gwapo, Nics. Sobrang gwapo," ismid nito na sumipsip sa straw ng buko juice nito.Ako naman ang umasim ang mukha sa papuri nito na gwapong-gwapo na naman sa sarili at binubuhat ang sariling pwet haist."Gwapo nga, babaero naman," pasaring ko.Napahagikhik naman itong pinaningkitan ako habang tila nang-aakit ang mga mata at ngisi.
MONICA:NAPABUSANGOT AKO na paglabas ko ng banyo ay wala na naman ang mokong. "Saan na naman kaya nagpunta ang mokong na 'yon?" ismid ko habang nagpupunas ng puting towel sa buhok.Naupo ako sa gilid ng kama. Nagpahid ng moisturizer milk lotion sa mga hita at braso ko. Hinubad ko na rin ang suot kong puting bathrobe na nahiga ng kama.Tanging panty lang ang suot ko dahil mas komportable akong matulog naa walang saplot. Bahala ang mokong na 'yon kung titigasan siya. Hmfpt!Napangiti ako na tuluyang nagpatangay sa antok. Ang lamig ng silid. Sobrang lambot ng kama at kumot ko na ikinalundo ng katawan ko. Idagdag pang napaka-fresh ng pakiramdam kong bagong shower lang. Pero hindi pa man ako nakakaidlip ay narinig ko ang pagbukas-sara ng pintuan at ang mga papalapit nitong yabag! Susmi! Bakit nandito na siya agad!?Nagtulog-tulugan ako na hindi gumagalaw. Naramdaman ko naman ang paglundo ng kama sa tabi ko. At ang matiim niyang mga mata na nakatutok sa likuran ko.Nakadapa kasi akong na
ALDRICH:ANG GANDA ng umaga kong kitang banas na banas na naman si Monica sa pang-aalaskador ko dito. Inaasar ko lang naman siya para itago ang guilt ko.Napapailing na lamang ako habang nakatapat ng shower head at inaalala ang mga nangyari kagabi.Nang pumasok na si Monica sa banyo ay lumabas ako. Alam kong hindi siya komportable na makatabi akong matulog pero ayoko namang sa sofa ako mahiga.Alam ko rin na naka-panty lang ito kung matulog. Syempre. Mula pagkabata ay kasa-kasama ko na siya. At gabi-gabi ko rin naman itong sinisilip sa silid niya kung nandoon ba siya at maayos ang lagay niya bago ako matulog kahit na madalas ay may naiuuwi akong babae sa unit namin.Kaya alam kong naka-panty lang ito kung matulog. "Damn, Aldrich," kastigo ko sa sarili na maalala ang ginawa ko kagabi dito.HINDI AKO MAKAIDLIP kahit uminom na ako ng alak sa baba. Magkayakap ba naman kami ni Monica at kapiraso lang ang nakatakip na tela sa kaselanan nito. Fvck!Napakabango niya at ang lambot ng katawan
ALDRICH:"Fvck," mahina akong napamura na pumintig ang buddy kong nakatapat sa pagkababae nitong tila nagpapaanyayang magpapasok ng bisita!"Uhmm," mahina itong napaungol na biglang nasa aking pagkalalake ang kamay na ikinanigas ko!"S-sweetheart," nahihirapang anas ko."Tumutusok," mahina at inaantok nitong saad na hawak pa rin si buddy! Fvck!Ang sarap sa pakiramdam na hawak-hawak niya ang buddy ko! "Damn," mariing mura ko na nabitawan na nito iyon at tuluyang nakatulog."Shit, Mokang. Pinapasakit mo na naman ang puson ko," ungol ko na siniil ang nakaawang nitong mga labi!Mas lalo naman akong nag-init na salitang sinisipsip ang kanyang mga labi! Mas naghahangad ng labis at ayokong mag-mariang palad na naman fvck! Dahil sa kanya naranasan kong paligayahin ang sarili ko!"Sweetheart, foreplay lang, promise," pamamaalam ko na dahan-dahang bumaba sa pagitan ng kanyang mga hita!Pigil-pigil ang paghinga ko na maingat na ibinaba ang suot nitong panty! Halos magluwa ang mga mata ko na
MONICA:NAKAHINGA AKO NG maluwag na panaginip lang pala ang namagitan sa amin ni Aldrich kagabi!Shemay ko po! Hindi ko yata ma-imagine na ipakain ko kay Mokong ang perlishel ko!Nakakahiya namang panaginip 'yon. Napapalapat ako ng labi na hindi maalis-alis sa isipan ko ang panaginip ko habang kumakain kami nito ng agahan. Napapatitig pa ako sa kanyang mga labi sa tuwing bubuka iyon at may isusubo! Para kasing naiisip ko na ganon niya kinain 'yong akin kagabishutah! Nagiging mahalay na ang isipan ko!"Kumain ka na, pinagpapantasyahan mo na naman akong kay aga-aga, Mokang," anito na ikinabusangot kong sa pagkain napabaling ang paningin.Nakakainis. Ang lambing lambing niya sa panaginip ko e. Panay sweetheart ang tawag sa akin. Pero Ngayon na gising ako?Puro siya Mokang. Wala manlang kalambing-lambing. Nakakainis."Ayaw mo ba sa talaba mo? Akin na, ang sarap ng talaba mo e," ngising kabayong kindat nito.Gumapang ang kakaibang init sa mukha ko sa sinaad nito lalo na't napakalapad ba
ALDRICH:MARIIN AKONG NAPAPIKIT habang nakatapat ng shower head. Naglilinis ng katawan na sinukaan lang naman ni Monica. Ang babaeng 'yon. Akala ko pa naman hahalikan na ako e! Naiiling na lamang ako dito. Nilasing ko siya para sana mapaamin ko kung may gusto ba ito sa akin. Kung may itinatago ba itong feelings sa akin. Pero shit naman.Bakit kay Alden na kakambal ko siya may gusto?!Kung alam lang niya. Tsk.Napakababaero din kaya non. Kaya nga wala pang kasintahan 'yon dahil hindi siya 'yong tipo na mapapaibig basta. Kainis naman e. Bakit kasi 'di na lang ako e! Ako itong palaging nandidito na kasa-kasama sa lahat. Pero hindi manlang magkagusto sa akin ang sweetheart ko. Nakakasama ng loob!Matapos kong maglinis ng katawan ay si Monica naman ang nilinisan ko. Nangangatal ang mga kamay kong dahan-dahang hinubad ang dress nito. Panay ang lunok ko ng laway na halos hindi kumukurap na pinunasan ng maligamgam na tubig at bimpo ang katawan nitong hubo't-hubad. Nagkakasala na naman an
MONICA:NAPADAPA AKONG HUMAHAGULHOL na niyakap ang unan pagdating ko ng silid namin ni Aldrich. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa sa mga sandaling ito.Kahit alam ko sa sarili ko na walang gusto si Aldrich sa akin ay nadudurog pa rin akong makumpirma iyon mula sa kanya. Lalo na ang malamangmay mahal na pala siya.Wala akong kalaban-laban sa natitipuhan niya. Isang international model si Mis Lara Mondragon. Matangkad. Sexy. Napakaganda at nagmula sa tanyag na pamilya dito sa bansa. Ang pamilya Mondragon. Kasalukuyang Presidente ng bansa ang ama nito. Si Mr Adrian Mondragon.Isa lang akong katulong nila Aldrich kung tutuusin. Kaya ako nandidito sa tabi niya. Dahil ako ang Yaya niya.Ako ang naatasan ni Ma'am Diane mula sa mansion na maging tagapagsilbi ni Aldrich noong bumukod na ito ng tirahan. NAKATULUGAN KO ang pagod sa pag-iyak. Mataas na ang araw ng maalimpungatan ako. Naniningkit ang mga mata na napagala ako ng paningin. Kahit paano ay nakahinga ako ng maluwag at nap
ALDEN:MAPAIT AKONG NAPANGITI habang inaayos ang sarili ko. Ngayon ang araw ng kasal namin ni Lara. Pero hanggang ngayon ay wala pa rin itong malay.Naging stable na ang lagay nila ni Andrea. At hinihintay na lang namin ang paggising nila. Sana nga. Sana nga magising na sila.Namumuo ang luha ko habang nakaharap sa salamin na inaayos ang sarili ko. Napag-usapan namin ng pamilya ko at nila Mommy Lira na ituloy ang kasal namin. Kahit wala pa ring malay si Lara. Panay ang buga ko ng hangin habang hinihintay dumating ang pari na siyang magkakasal sa amin ni Lara. Dito lang din sa kanyang recovery room kami magpapakasal. Walang media. Walang ibang bisita. Kami-kami lang na pamilya at mga malalapit na kaibigan ang siyang saksi sa aming pag-iisang dibdib sa pangalawang pagkakataon.Naipagtapat ko na rin sa pamilya namin ni Lara na mag-asawa na talaga kami nito. Bago ako umalis papuntang Canada ay kumuha na kami ng papel namin bilang mag-asawa. Hindi naman tumutol ang pamilya namin sa nagin
LARA:PUNO NG GALAK ANG puso ko sa gabing ito na nasa tabi ko lang si Alden. Hawak ang kamay ko na marahang pinipisil-pisil iyon. Hindi ko maikubli ang ngiti sa aking mga labi at ang kakaibang kislap sa mga mata ko.At 'yon ay dahil sa isang tao. Si Alden.Matapos akong kantahan ng birthday song ay sumunod ang 18th roses kung saan isasayaw ako sa gitna ng bulwagan. Unang-una talagang lumapit si Aldrich na ikinaniningkit ng mga mata ni Alden dito at halos hindi bitawan ang kamay ko."Chill, dude. Sasayaw lang kami," tudyo nito na may ngisi sa mga labi.Marahan kong napisil ang kamay ni Alden na ikinabaling ng paningin nito sa akin. Matamis akong ngumiti na marahang tumango. Nagpapaalam na sasayaw na muna kami ni Aldrich. Malalim naman itong napabuntong-hininga bago dahan-dahang binitawan ang kamay ko.Habang sumasayaw kami ng sweetdance ni Aldrich ay panaka-naka kaming napapasulyap kay Alden na matamang kaming pinapanood. Sinasadya tuloy ni Aldrich na asarin itong ikinalulukot ng gwapo
LARA:HINDI KO ALAM kung gaano na kami katagal ni Andrea na nasa malawak na disyertong kinaroroonan namin. May mga pagkakataon na nakakarinig pa rin kami ng boses ng pamilya naming kinakausap kami. Maging si Alden.Pero katulad ng dati ay hindi naman namin mahanap-hanap ang daan pabalik. Dahil kahit anong paglalakad ang gawin namin ay para namang hindi kami nakakausad.MAPAIT AKONG napangiti na nakatitig sa wedding ring ko. Tumabi naman si Andrea sa akin na napatitig din sa kamay ko."A promise ring?" tanong nito.Umiling ako na may pilit na ngiti sa mga labi. Bahagya namang nangunot ang noo nito sa akin."Wedding ring.""Wedding ring?" ulit nito na mas lalong nangunot ang noo."Yeah," tumatango-tangong sagot ko."Wait, I thought, you two--""We're already married, Andrea. Bago siya nagtungo noon sa Canada ay nagpakasal kami ni Alden sa civil. Kaya naman pala ganun na lamang ang kagustuhan naming magpakasal muna bago magkakalayo. Dahil ganito ang mangyayari," sagot ko na ikinatigil ni
ALDEN:PARA KAMING pinagsakluban ng langit at lupa habang hindi nilulubayan ng mga doctor na nire-revive si Lara at Andrea! Nakasalampak ako sa sahig habang yakap-yakap ni Mommy Lira na humahagulhol na ring nakamata sa magkapatid. Napayuko ako na patuloy ang pagdaloy ng masaganang luha sa aking mga mata. Hindi ko siya kayang panoorin na lang. Hindi ko kayang makita kung paano nahihirapan na si Lara para lumaban! Hindi ko kaya.PERO MULI kaming nabuhayan ng loob ng biglang tumunog ang machine!"Doc, bumalik ang pulso nila!" Sigaw ng nurse na ikinatayo namin ni Mommy Lira habang magkayakap. Hilam ang mga mata na napatitig sa dalawa at kita ngang tumutunog ng muli ang monitor. Napapahid kami ng luha nila Mommy na nagkayakapan. Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib na makitang pataas na ng pataas ang rate nito. Maging sina Mommy at Daddy ay kitang nabuhayan ang loob na nakamata sa dalawa.Bakas ang pagod sa dalawang doctor na umaasikaso kina Lara at Andrea pero may ngiti sa mga labi
ALDEN:PARA AKONG matatakasan ng bait na paulit-ulit nagfa-flat line ang heart beat ni Lara sa monitor. Kahit paulit-ulit siyang nare-revive ng mga doctor ay hindi pa rin mapalagay ang loob ko! Maging si Andrea ay paulit-ulit din nagfa-flat line ang heart beat na tila kung anong nararamdaman ng isa? Mararamdaman din ng isa. Kaya naman paulit-ulit ding nahihimatay si Mommy Lira na nakikita ang kambal nitong nag-aagaw buhay!LUMIPAS ANG mga araw na nanatili sa ICU si Lara at Andrea. Pareho pa ring alanganin ang lagay. Critical pa rin ang mga ito at walang kasiguraduhan na makakaligtas sila. Kaya naman pinayuhan na kami ng mga doctor na ihanda ang sarili sa maaaring sapitin ng dalawa. Ang mga aparatus at machine na lang kasing nakakonekta sa kanilang katawan ang nagdudugtong ng kanilang buhay. Na kung hindi na nila kayanin ay tuluyan na silang mawawala sa amin.Bagay na kinakatakot ko.Hindi ko kaya. Hindi ko siya kayang mawala sa akin sa gantong paraan. Mas kakayanin ko pang mapunta s
LARA:NAPANGITI AKO na maramdaman ang malamig na simoy ng hangin. Dahan-dahan akong napadilat mula sa tila kay haba-habang pagkakaidlip ko.Napakunotnoo ako na maigala ang paningin sa piligid! Mag-isa lang kasi ako dito sa tila disyerto na wala manlang akong matanaw maski ano!Puro buhangin lang na pino at kulay puti ang nakikita ng mga mata ko. Mataas ang sikat ng araw pero nakakapagtakang wala akong madamang gutom, uhaw, pagod o kahit ang mainit na sikat sana nitong tumatama sa akin!Kinilabutan ako sa hindi ko malamang dahilan. Dahan-dahang tumayo na iginala ang paningin sa paligid. "Nasaan na ba kasi ako? Paano ako nakarating sa lugar na ito?" magkasunod kong tanong sa sarili.PALAKAD-LAKAD ako sa walang hanggang disyerto. Hindi ko na nga alam kung saang direksiyon ang tatahakin ko. Natigilan ako na sa 'di kalayuan ay may natanawan akong babae. Nakatalikod ito sa gawi ko. Mahaba ang buhok nito na nakalugay. Abot hanggang kanyang baywang na unat na unat. Katulad ko ay nakaputing b
TPOV:NAUNANG INILABAS sina Lara at Andrea habang akay-akay naman ni Liezel at Janaeya si Lira na natutulala pa rin sa mga nangyari!Bago makalabas ng tuluyan ang mga ito ay magkahiwalay naman si Diane at Kristel na nagtanim ng bomba sa kabuoan ng mansion! Nang madala na ni Irish si Andrea sa chopper kasama si Alden at Lara na karga nito ay binalikan ni Irish ang mga kaibigan dala ang kanyang bazuka gun. "Do it, Lira. Tapusin mo na ang laban mo sa pamilyang ito," ani Irish na iniabot kay Lira ang bazuka gun.Para namang natauhan si Lira at napatuwid ng tayo na inabot iyon. Nabuhay muli ang galit sa puso nito na mabalikan sa isipan ang singalot nila sa pamilya Stanford! Kung paano pinatay ang kanilang mga Lolo sa harapan nila ni Adrian, at ngayon naman ay ang kanyang anak na sumagip sa kanyang buhay!"Sana noon ko pa inubos ang ugat niyo," anito na inilagay sa balikat ang bazuka.Pumihit paharap sa nilabasang basement at itinutuk ang bazuka gun sa kinaroroonan ni Daemon. Walang malay
TPOV:IMPIT NA napadaing si Lira sa lakas ng sipa na naabot nitong ikinahagis pa nito ng ilang dipa mula sa kinatatayuan! Akmang babangon na ito nang muli siyang sinugod ni Andrea na malakas na sinipa sa kanyang tagiliran! "Urgh! Fvck!" impit nitong daing na napasapo sa sikmura!Sa lakas ng sipa ni Andrea sa kanya ay pakiramdam niya ay nabalian siya sa kanyang tadyang! "Mommy!" luhaang tili ni Lara na awang-awa sa kanyang ina."C'mon! Fight me!" sigaw ni Andrea na nanggagalaiti!Malalaki ang hakbang na nilapitan ang inang namimilipit, hawak ang tadyang at marahas na hinila sa braso patayo!"Andrea...." sambit ni Lira na napailing.Ngumisi lang si Andrea at magkakasunod na inundayan ng suntok sa mukha si Lira na tinatanggap lang ang kamao ng anak nitong parang leon na galit na galit at nanlilisik ang mga mata!"Lumaban ka! Ipakita mo sa akin ang galing at tapang mo, Lira! Labanan mo ako!" nanggagalaiting bulyaw nito!Duguan na ang mukha ni Lira mula sa pumutok nitong kilay at labi pe
ALDEN:PALAKAD-LAKAD ako dito sa opisina habang hinihintay si Andrea. Lumipas kasi ang maghapon na hindi ko ito nakita at tiyak akong nasa mansion ito ng mga Mondragon. Hindi ko maiwasang mag-alala para sa kapakanan nila Mommy Lira kahit alam ko namang kayang-kaya nitong protektahan ang pamilya nila. Panay ang sulyap ko sa wristwatch ko. Magdidilim na kasi pero ni anino ni Andrea ay hindi pa nagpapakita. Ang hirap pa namang basahin ang mga tumatakbo sa utak ng babaeng iyon. Napaka-misteryoso ng mga mata niya na hindi mo manlang mabasaan ng emosyon. Napapabuga ako ng hangin para ibsan ang kabang nadarama. Maya't-maya akong palakad-lakad at babalik ng sofa na maupo. Hindi ako mapakali na naghihintay na lamang dito sa office. Napaangat ako ng mukha nang bumukas ang pinto at niluwal non si Mommy Diane. Naka-all-black ang suot na tila susugod sa isang laban! Napapalunok ako na napatayo. Walang kakurap-kurap ang mga matang nakatitig ditong ang sigang naglakad palapit sa gawi ko. Napaka