WARNING SPG
Natutop ni Vhanessa ang bibig nang impit siyang mapatili pagkatapos maalala ang lahat. Mabilis na dumako ang kaniyang mga mata sa estrangherong katabi. Ibig sabihin, totoo nga ang lahat ng nagaganap! Totoong ipinagkaloob niya rito ang kaniyang puri!
Gigil na napamura siya sa isip. Nasisiguro niya, ibang gamot ang ipinainom sa kaniya ng mga kaibigan. Naisihan siya ng mga ito! Kaya pala ganoon na lang ang kilos ng dalawa kagabi. They set her up!
Napahampas siya sa gilid niya nang wala sa oras. Biglang gumalaw ang kaniyang katabi. Kinabig siya nito palapit dito.
Gustong magprotesta ni Vhanessa, pero paano? She was caught between running away and be in the arms of this stranger. Nagtatalo ang isip at puso niya.
Strange, but she felt safe in his arms. And his warm body calms her chaotic mind. Para bang may kung anong kapangyarihan ito na tumutunaw sa kaniyang katapangan. Para bang ipinahihiwatig ng maiinit nitong mga bisig ang mga kulang sa kaniya at kung ano ang dapat sana ay noon pa niya nararanasan.
She never felt that kind of feeling before. Something like a magnet that pulling her closer to him. Something that makes her wanted to stay like that forever.
Huminga siya nang malalim bago ipinikit ang mga mata. Sandali niyang ninamnam ang init na may nakayakap sa kaniya.
Ganoon pala. It was her first time, but she felt she was home.
Hindi namalayan ni Vhanessa na nakatulog siyang muli. Ang balak na pag-alis ay nawala na sa isip niya. Siguro, dala na rin iyon ng kakaibang pakiramdam na lumukob sa kaniya.
**
“Hmmm . . .” Naalimpungatan si Vhanessa. Dama niyang may mabining humahaplos sa balat niya.She changed her position. Tumagilid siya pero hindi pa rin nawawala ang ganoong pakiramdam. Nagtaka pa siya dahil hindi na sa braso ito humahaplos— sa dibdib na niya!
Napamulat siya. Mabilis na dumako ang kaniyang mga mata sa sarili.
“Good morning, gorgeous,” nakangiting bati sa kaniya ng lalaking akala niya ay tinakasan na niya.
Unti-unting bumaba ang mukha nito. Gusto niyang umiwas— gusto niyang tumakbo, pero nang maramdaman ang init at bango ng hininga nito, kusang pumikit ang mga mata niya. She waits until his lips touch hers. Libo-libong boltahe ng maliliit na kuryente ang lumukob sa kaniyang pagkatao. Sa isang iglap, nawala na siya sa sarili.
She kissed him back. Hindi niya alam kung tama, basta ginaya lang niya ang ginagawa nito.
“Is this your first time to kiss someone?” tanong ng lalaking nagniningning ang mga mata na bahagya pang lumayo sa kaniya.
Namula siya. Masyado ba siyang halata sa ganoong bagay?
“Don’t worry, I like innocent women. And if this is your first time, I’m glad I am your very first,” he said, claiming her lips once again.
Mabagal, masuyo, may pag-iingat. Ganoon siya halikan ng lalaki. Para siyang mamahaling kristal na ayaw nitong mabasag. And she liked how he treated her. Kung dahil ito ang una niya, hindi niya alam. Pero nasisiguro niyang walang ibang lalaking makagpagpapadama sa kaniya nang kagaya ng ginagawa nito. Ito lamang.
He took off the blanket that covered their bodies. Ang lamig ng paligid ay hindi na nila alintana. When his hands touched her body, she knew she can’t escape with him anymore.
Lumalim ang halik. Naging mapaghanap iyon. Ni hindi na rin halos mag-agwat ang mga labi nila at tanging humihinga na lamang sa bibig ng isa’t isa.
She wrapped her arms on his nape. Sinabayan niya iyon ng banayad na pagmasahe sa ulo nito.
“Ohh . . .” Totoo na ang ungol nitong iyon. Malinaw na malinaw na sa kaniyang pandinig. Totoo na rin sa isip niya ang ginagawa nila. Totoong-totoo at hindi na niya maikakaila pa.
He let go of her lips. Bumaba iyon sa gilid ng kaniyang baba, hanggang marating ang punong tenga niya. He bit her earlobe. Napasabunot siya rito nang lukubin ng kakaibang sensasyon ang kaniyang buong katawan. The heat they started was now on fire. Dinadarang siya niyon hanggang sa pangapusan siya ng hininga.
She arced her body when his lips traced her long and beautiful neck. He l*cked it using his tongue, s*cked her skin with his lips. Salitan iyon hanggang sa makarating ito sa punong dibdib niya.
Damang-dama niya ang paninigas ng kaniyang mga korona. Tuwing pinangingilabutan lamang siya nangyayari ang bagay na iyon, but it was something different when he claimed her n*pples. Para siyang baliw na pabaling-baling ang ulo sa kinahihigaan.
“Oh!” hindi na napigilang ungol niya. Ang kamay niya ay hindi na rin malaman kung saan kakapit. Kung sa buhok ba nito, sa ballikat, sa likod o sa bedsheet ng kamang kinahihigaan nila. Basta ramdam niya, maraming paruparo ang lumilipad sa kaniyang tiyan.
He expertly slid his other hand and made way in her thighs, to the middle of her legs. Mariin siyang napakagat-labi kasabay ng marahas na paghinga. The feeling was beyond her control. It was unimaginable.
Nagpatuloy sa paghalik sa kaniya ang lalaki. Ngunit hindi nagtagal ay naglandas na rin ang mga labi nito pababa, patungo sa kung saan masuyong nagmamasahe ang isa nitong kamay.
“Gosh!” impit niyang tili nang lumapat ang mga labi nito sa pagkababae niya. Daig pa niya ang sinasalaban sa tindi ng init na nadarama. At hindi niya alam na may ganoon palang klase ng pakiramdam. Hindi niya rin alam na puwede pala ang ginagawang iyon ng lalaki. Pakiramdam tuloy niya, lumagpas na siya sa langit.
His expert tongue moved in her, as well as his fingers. Sabay na sabay sa ritmong ito lamang ang nakaaalam.
Nauubusan na siya ng hininga. Nauubusan na siya ng lakas. Subalit, ang pakiramdam na may nais siyang marating ay masidhing-masidhi. Para bang itinutulak siya sa kaniyang limitasyon— sa kung hanggang saan ang kaniyang kakayanin. And when he moved faster, that’s the time something inside her exploded.
“God!” bulalas niya habang naghahabol ng paghinga.
Subalit, hindi pa pala tapos ang lalaki. Bigla nitong sinalo ang lahat ng kumawala sa kaniya. Napatili pa siya nang malakas dahil doon.
“I like how you scream. It makes me feel alive,” malagkit ang mga tinging wika nito habang muling pumapantay sa kaniya. “I know you don’t remember anything last night. Kaya ngayon, ipaaalala kong lahat iyon sa iyo.” At muli nitong inangkin ang mga labi niya.
Gusto niyang magprotesta. Gusto niyang sabihin ditong naaalala na niya ang lahat. Iyon nga lang, ang akala niya ay panaginip lang ang naganap sa kanila kagabi.
Subalit, ngayon, wala na ang lahat ng pagtataka sa isip niya. Dahil heto ang lalaki, binubuhay na muli ang init sa kaniyang buong katawan. Init na kailan man ay hindi pa niya naranasan. Init na kakaiba at masarap sa pakiramdam. Init na bumabaliw at kumakain sa kaniyang katinuan.
Because of him, the desire she hides for so long was awaken. Kakaiba ang hatid niyon sa buo niyang pagkatao, para siyang nilalamon ng buhay. With him, everything she said before was gone. Bigla siyang na-addict. Kung sa ginagawa man iyon ng lalaki o rito mismo, wala na siyang pakialam. Ang alam niya lang, masaya siya.
He widened her legs using his’. His big mas**linity was now poking on her thighs. Kahit may takot, pinilit niya iyong isantabi. She may be knew to what they were doing, but she definitely knew she will long for it. Kaya naman sasamantalahin na talaga niya ang pagkakataong iyon. Not just for experience, but definitely for a wonderful memory.
Mariin siyang napapikit nang pumasok na ito. Naroon pa rin kasi ang sakit na ginawa nito kagabi, hindi pa rin nawawala.
“Don’t worry, sa una lang ito,” anito saka pinaulanan ng halik ang buong mukha niya.
He started moving slowly on top of her. Halatang tinatantya pa rin nito ang kakayahan niya.
She embraced him so tight. Gusto niyang ipadama ritong wala itong dapat na ipag-alala. Nakuha naman iyon ng lalaki, kaya ang mabagal na pag-ulos nito, naging mabilis. Mabilis na mabilis, sumasagad sa kaibuturan niya.
They were both running out of breath. Their chests were pounding so hard. Subalit, walang nais na magpaawat, parehong may nais na maabot.
“F*ck!” the man exclaimed. Pagkatapos, muli siya nitong hinalikan na para bang ayaw na siyang pakawalan pa.
“Ohh . . . !” panabay nilang wika nang lumagpas na sila sa langit. Ilang sandali ring nanatili ang lalaki sa ibabaw niya, ni hindi na alintana ang magkahalong pawis nila. At nagulat pa siya nang bigla silang gumulong. Ngayon, siya naman ang nasa ibabaw nito.
“Sit straight,” he commanded.
Without hesitations, she obliged.
“Sway your hips like this.” He slowly guided her to what she had to do. Madali naman niyang nakuha ang nais nitong mangyari
Maya-maya pa, kusa na siyang umiindayog sa ibabaw nito; na kahit ang malulusog niyang dibdib ay sumasabay sa kaniyang ginagawa. Kitang-kita pa niya sa mga mata ng lalaki ang matinding pagnanasa nito, isang bagay na lalong napasilakbo sa init na nadarama niya.
“Faster . . .” anito bago hinawakan ang kaniyang dibdib. Napaliyad naman siya at sinunod ang sinabi nito.
“Oh, yes! That’s it, honey! Make it rough!” anang lalaki. Pumipikit-pikit pa ito habang hindi na maayos ang paghinga.
Bumilis pa ang pagsayaw niya sa ibabaw nito. She even made sure that he will reach their destination together.
Nang muli nila iyong marating, ngumisi ang lalaki.
“You’re a good student, honey. I like you.” At walang kahirap-hirap na binuhat siya nito. “Let’s try in the bathroom. I’ll teach you more,” swabeng-swabeng wika nito sa may punong tenga niya bago iyon kinagat.
Kasabay ng pagpikit ay ang pagtango ni Vhanessa. Sa isip niya, minsan lang naman iyong mangyari kaya lulubusin na niya.
Patamad na umupo si Elias sa kaniyang upuan sa loob ng kaniyang opisina sa Regional Trial Court ng NCR. Katatapos lang ng huling kasong kaniyang dininig at medyo pinasakit ng mga iyon ang ulo niya.Sa RTC ng NCR siya itinalaga bilang hukom. Sa Tierra del Ricos niya sana nais magpa-assign, pero mas mainam na rin daw iyon sabi ng kaniyang ama. Mas malapit sa promotion niyang ninanais sa Supreme Court. Isa kasi siya sa napipisil na maging Associate Justice. At kung saka-sakaling palarin, siya ang magiging pinakabatang husgado na mauupo sa Supreme Court bilang Associate Justice.Hinagod niya ang sentido at tumingin sa kawalan. Unti-unting sumilay ang ngiti sa mga labi niya.Hindi pa rin nawawala sa isip niya ang naganap noong nakaraang birthday salubong na inihanda ng kaniyang mga kaibigan. Dahil doon, nakalimutan niyang umuwi. Labis-labis na nagdamdam ang kaniyang ina, pero sinabi niya ritong babawi siya at uuwi sa susunod na weekend. Pero sigurado siyang mahihirapan siyang suyuin ito. I
Napahampas si Vhanessa sa manibela ng second hand niyang sasakyan. Unti-unti kasi iyong humihinto.Agad niyang itinabi iyon bago pa tuluyang tumigil. Saka siya bumaba at tiningnan kung ano ang nangyari.Napahagod siya sa nakalugay na buhok.“Spark plug na naman!” palatak niya sabay hinga nang malalim. Ilang segundo niya rin iyong tinitigan, bago gumalaw ang kaniyang mga paa. Patungo siyang bayan sa mga sandaling iyon, pero mukhang hindi siya makararating sa pupuntahan.Kinuha niya ang toolbox sa trunk ng kaniyang sasakyan. Napaiiling na lang siya kapag napatitingin sa suot. Nakapalda at blouse siya, habang nakasuot ng de-takong na sapatos. Hindi naman niya akalaing masisiraan siya dahil kapagagawa niya lang sa kaniyang kotse noong isang linggo.Inayos niya ang pagkakabukas ng hood. Inilagay niya ang tools niya sa gilid. Dahil sanay na siyang masiraan, natutunan niya n
“Home . . .” bulong ni Elias sa sarili habang ipinapasok ang sasakyan sa bakuran ng kanilang dalawang palapag na bahay; na wala namang gate at tanging mga tanim na halaman ng kaniyang ina ang nakapalibot doon. Nagmistula tuloy iyong mini farm/garden. Dahil bukod sa namumulaklak na mga halaman, marami ring tanim na gulay sa paligid. Iyon na talaga ang kinalakihan niya, kaya kahit papaano, na-m-miss din niya ang umuwi.“Kuya!” sigaw ni Dheyna na palabas ng main door nila. Nagmamadali itong sumalubong ng yakap sa kaniya, pagkuwa’y hinalikan siya sa pisngi.“Bakit parang bumigat ka yata?” biro niya nang tingnan ito mula ulo hanggang paa.“Kahit kailan, Kuya, ang sama mo!” Sinabayan pa nito iyon ng paghampas sa balikat niya.Natawa siya. Gusot na kaagad ang mukha nito.“Baka hindi ka maulian sa itsura mong iyan. Sige ka . . .
Pabaling-baling sa kaniyang higaan si Vhanessa. Hindi siya makatulog. Ilang gabi na rin siyang ganoon, at ang salarin— ang lalaking si Elias!Inis na inihampas niya ang dalawang kamay sa magkabila niyang gilid. Tumitig siya sa kulay puting kisame, pagkuwa’y ipinatong ang isang braso sa noo.Tagos-tagusan ang tingin niya sa kisame habang nag-iisip. Subalit, hindi maiwasang hindi niya makita roon ang ginawa nila ng lalaki nang araw na iyon sa isang hotel sa Maynila.“Ah!” inis niyang wika sabay pikit nang mariin. Pilit niyang iwinaksi sa isip ang mga nakikita, pero para naman iyong sirang plaka na paulit-ulit na tumatakbo roon.She vividly saw every single moved the man did to her. She could even feel his touch, his smell, his warm breath beneath her skin, his kisses— his moans! Even the way the sweat fell from his body to hers! She was driving her into madness!She swallowed hard. And without even knowing, she touched her neck in a featherly manner.Napapikit siya kasabay ng pagliyad.
“At long last!” Malakas na sumuntok sa hangin si Attorney Dheyna Salviejo habang naglalakad sila palabas ng Municipal Trial Court ng Tierra del Ricos. Katatapos lang ng hearing ng kliyente nito at nanalo sila. Isang bagay na pinakaaasam-asam nito dahil dalawang sunod na rin itong natalo.“Let’s go out! My treat!” nakangiting wika nito sa kaniya. Iyon ang gusto niya rito, kahit anong resulta ng hearing— manalo o matalo, hindi ito pinanghihinaan ng loob.“Sige po. Maaga pa rin naman. Babalik pa po ba tayo ng opisina?”“Naku, hindi na! And please stop using po. Ilang beses ko na rin iyang sinabi sa iyo noon pa. We are outside our workplace. Kapag nasa labas tayo, ate kita.” Ipinulupot pa nito ang braso sa kaniyang bisig.Napangiti siya. Kapag ganoon ito, pakiramdam tuloy niya nagkaroon siya ng kapatid. Nag-iisa kasi siyang anak kaya sabik siyan
Hanggang sa makarating sa restaurant, ang narinig pa rin sa telepono ang tumatakbo sa isip ni Vhanessa. She’s affected and she didn’t know why. Hindi na talaga niya alam kung ano ba ang nangyayari sa kaniya— kung ano ba iyong kakaibang nararamdaman niya. She was looking for something she can’t explain. Something that made her wants to ease the fire she was feeling.“The place is great, right?” tanong ni Dheyna sa kaniyang tabi habang papasok sila ng restaurant. Nakakapit pa ito sa braso niya. Para talaga silang mapagkakamalang magkapatid nito.Nakangiting iginala niya ang mga mata sa paligid. “Yeah. Maganda nga rito. Hindi ko alam na may ganito na palang lugar sa San Lucas.”The place was overlooking to the mountainous areas in Quezon. Mataas ang kinatatayuan niyon kaya kitang-kita ang maberdeng kabundukan ng Sierra Madre. Doon pa lang busog na busog na ang mga mata niya.The said restaurant is uniqu
Halos hindi na malunok ni Vhanessa ang pagkain niya. Ang makasalo ang lalaking gumugulo sa kaniyang isipan, ay mas lalo pang nakapagpagulo hindi lang sa isip, lalong higit sa sistema niya.Ano ba kasi talagang mayroon sa lalaki? Saka, bakit ba roon nito naisipang umupo sa tabi niya. Hindi na nga siya makakain, hindi pa siya makakilos nang maayos. Bigla pati siyang naging conscious kahit sa pagsasalita.“This is good. You’re a good cook, Chef Elias. I wonder . . . may asawa ka na ba?” ani Dheyna sa kaniyang katabi.Naubo silang pareho, bago nagkatinginan. Ang dalawa namang nasa harapan nila ay titig na titig sa kanila.Tiningnan ni Dheyna si Elias. “May nasabi ba akong masama? Kasi, kung ako lang ang tatanungin, mabilis akong mahuhulog sa kagaya mo na magaling magluto. At least hindi na ako mahihirapan pagdating sa kusina,” wika nito bago sumubo ng ensaladang tinapa.
Elias sighed. Hindi niya maintindihan ang babae.Kanina, sinadya ni Dheyna na magpaiwan sa loob para sermunan siya. Halos dumugo ang tenga niya sa pinagsasabi ng kapatid. Katakot-takot namang kantyaw ang natamo niya kay Kristoff.He told her sister everything, except for the fact he and Vhanessa shared a meaningful night. Sinadya niyang hindi iyon isama dahil baka lalong magwala si Dheyna. Alam niya ang kapasidad ng kapatid. Kayang-kaya siya nitong paikutin sa mga kamay.Nalaman din niya mula kay Dheyna kung ano ang koneksyon nito kay Vhanessa. Napagtanto niyang hindi pala talaga mahirap hagilapin ang babae. Abala lang talaga siya sa trabaho niya sa Maynila at iba pang gawain, kaya hindi niya agad natuklasan na ito pala ang sekretarya ng kapatid niya.Small world, huh?Kaya para maibsan ang mga gumugulo sa kaniyang isipan, at upang makilala na rin ang babae, minabuti niy
“Chinnyboo! Chinnyboo! Where are you?” malakas na tawag ni Elias sa kaniyang asawa. Kanina pa niya ito hinahanap pero hindi niya ito matagpuan. Naikot na yata niya ang buong silid nila pero hindi pa rin niya ito makita. Doon lang naman niya iniwan ang asawa kanina na nagpaluto sa kaniya ng pansit na may mangga.Naiiling na tiningnan niya ang bitbit na pagkain. Kahit kailan, weird ang panlasa nito sa tuwing magbubuntis.She’s five months on the way now. Ang kambal nila ay nairaos nitong iluwal nang nakaraang taon. At pinayuhan sila ng doktor na mas mainam na masundan agad ang dalawa, para hindi raw mahirapan si Vhanessa.She’s forty now. Forty and still looking young. Siguro, dahil sa regular nilang digmaan iyon. Sa edad rin nito napatunayan niyang may mga babae pala talagang pinagpala. Dahil hindi nauubusan ang kaniyang asawa, nag-uumapaw ito at laging handa sa kaniya.“
Kinakabahan si Vhanessa habang nakatingin sa puting kurtinang nakatabing sa kaniya. Their wedding entourage was already marching forward. Ilang saglit na lang, siya na ang susunod.Hindi niya alam kung papaano ipaliliwanag ang nararamdaman sa mga sandaling iyon. Her heart was filled with so much joy. Halos hindi niya na nga malaman kung ano ang nangyayari sa paligid. Tanging ang focus niya ay ang makita si Elias, na ilang araw niya ring hindi nakita dahil hindi sila payagan ng kani-kanilang pamilya. Bad luck daw iyon.Nang akayin siya ng wedding coordinator, pinuno niya ng hangin ang dibdib. When the white curtain finally opened for her, lahat ng mga mata ay napatutok sa kaniya.She knew her look was way too simple. She didn’t pick extremely expensive gown— whick Elias preferred, and just ask Macy to look for someone who made local wedding gowns. Madali naman iyong nagawan ng paraan ng kaniyang kaibigan. And
“Can we go out? I have good news,” bungad ni Elias nang sagutin ni Vhanessa ang cell phone nito. Nag-file na mula siya ng leave para maasikaso ang dapat na asikasuhin sa kanila. Para hindi na rin sagabal ang pagparoo’t parito niya sa Tierra del Ricos at Maynila.“Uhm . . . Office hours pa. Hindi pa ako p’wedeng mag-out nang maaga,” malambing na sagot nito.“Don’t worry about it. I already talked to Dheyna. Umoo na siya kaya p’wede ka ng lumabas. Hihintayin kita rito,” wika niya bago pinindot ang end button ng cell phone niya. Nasisiguro na niyang nagmamadali na itong lumabas.He even counted backwards from ten to one. At eksaktong pagpatak ng one ay itinutulak na nito ang bubog na entrance door ng law firm.Mabilis siyang bumaba ng sasakyan para salubungin ito. Ibinukas niya ang mga kamay. Patakbong pumaloob naman doon si Vhanessa.&n
“Are you ready, son?” tanong ng kaniyang amang si Ethan. Magkasama silang dalawa para dalawin ang taong may malaking kasalanan sa kanila.Tumango siya. “I am, Dad. I am very much ready.”“Alright. Let’s go.” Nauna itong bumaba ng sasakyan. Kinuha nito ang attache case nito sa backseat bago pumasok sa loob ng New Bilibid Prison sa Muntinlupa. Nakasunod lang siya rito.Pagdating nila sa entrance, ipinakita ng kaniyang ama ID nito— ganoon din siya. Sumaludo pa ang gwardiyang naroon sa kaniya.May isang nag-assist sa kanila papasok sa loob ng kulungan. Dinala sila nito sa visiting area na para sa mga abogado at preso.“Hanggang dito na lamang po tayo. Hintayin na lang po natin ang paglabas ng sadya ninyo rito,” anang escort nila.Tumango ang kaniyang ama rito. “Salamat.”Magkatabi silang naupo ng kaniyang ama sa harap ng isa
Kinabukasan, nagtungo sila ni Elias sa bayan. Dinalaw nila ang kaniyang ina— na sa wakas, unti-unti ng bumabalik sa dati. Nakakausap na ito nang maayos, kahit pa nga may pagkakataong natutulala pa rin ito.Sinabi sa kaniya ng doktor, kahit parang walang pakialam sa mundo noon ang kaniyang ina, dahil lagi rin siyang present sa tabi nito, hindi na ito nanibago pa sa itsura niya o sa pagbabago ng mga araw. Hindi man ramdam ang presensya nito bilang isang ina habang siya ay lumalaki, nag-r-reflect naman daw iyon sa utak nito, hindi nga lang daw talaga pa makawala sa nangyari sa nakaraan. Kaya hindi na siya nahirapan pang ipakilala ang sarili rito, at kung bakit ito naroroon sa pasilidad na iyon.Ipinakilala niya si Elias sa kaniyang ina. Hindi man ito sanay pa sa ibang tao, nakuha pa rin naman ng kaniyang ina na ngumiti at kahit papaano ay kausapin ang kaniyang kasintahan.Yes. She’s officially dating Elias now.
Kinakabahan si Vhanessa sa kaniyang gagawin, pero naroon na siya. Wala na iyong atrasan pa.Mabilis siyang napatayo nang marinig ang ugong ng humimpil na sasakyan sa labas ng kanilang bahay. Tiningnan niya ang silid ng kaniyang lola. Nakapagpaalam na siya rito at hindi naman na siya nito pinigilan pa.“Hi . . .” nakangiting bungad ni Elias sa malaking pintuan ng kanilang bahay. Hinayaan talaga niya iyong bukas dahil hinihintay niya ito.Bago pa siya makalapit dito, inilabas na nito ang dala-dalang bulaklak. As usual, it’s sunflower.“For you.” Iniabot nito iyon sa kaniya.“T-thanks,” kiming wika niya sabay ngiti. Bumalik siya sa may lamesa at inilapag iyon doon, saka muling hinarap ang lalaki. “Let’s go.”Iginala ni Elias ang mga mata nito sa kabahayan nila. “Si Lola Cresing?” tanong nito
Sa labas pa lang ng bakuran nila ay tanaw na ni Elias ang kaniyang ina. Abala na naman ito sa pagtatanim ng kung ano-ano. Napatigil ito nang makitang papasok ang sasakyan niya sa driveway.“Mom . . .” mahinang wika nang makababa ng sasakyan. Hindi niya magawang ihakbang ang mga paa palapit dito dahil pakiramdam niya, ano mang sandali, babagsak ang mga luha niya.Literal na naging iyakin na siya. At sa mga sandaling iyon, ang gusto niya lang ay maramdaman ang mga yakap nito.Lumapit ito sa kaniya sa kaniya, lakip ang pag-aalala sa mga mata. Pinagmasdan din siya nitong mabuti.“Mom—”“You don’t have to say it, anak. I understand.” Kagyat siya nitong niyakap kahit marumi ang kamay nito. Hindi na niya iyon pinansin dahil iyon naman talaga ang iniuwi niya sa kanila— ang maramdaman ang mainit nitong yakap.Matag
Tamad na tamad na bumangon si Vhanessa. Gusto pa nga sana niyang matulog pero may pupuntahan sila ng kaniyang lola. Dadalawin nila ngayon ang kaniyang ina.Patamad na nagtungo siya sa banyo at naligo. Baka sakaling mawala ang pagkapagal ng katawan niya kapag nalapatan iyon ng tubig.Bahagya ngang gumaan ang pakiramdam niya pagkatapos maligo. Nagbihis siya kaagad at inayos ang sarili. Habang nakatigin sa repleksyon niya sa salamin, kitang-kita ang pagbabago ng aura niya. Wala na ang kislap ng kaniyang mga mata, nangangalumata na rin siya.Napabuntonghininga siya. Pinipilit niya ang sariling kumilos nang normal at kalimutan ang nangyayari, pero hindi siya tantanan ng nakaraan niya. Ilang beses na rin niyang napanaginipan ang nangyari sa kaniyang ama. Matagal na ang huling beses na nangyari iyon— high school pa yata siya. Ngunit ngayon, dahil sa mga nalaman niya ay muli iyong bumalik.Natatakot si
“Hey . . . That’s enough, bro.” Si Jacob ang unang lumapit sa kaniya. Dahan-dahan nitong kinuha ang bote ng alak sa kaniyang kamay na mahigpit niyang hawak. “Kung ano man ang problema mo, we are here. We are ready to listen,” malumanay nitong wika.Tiningnan niya isa-isa ang mga ito, pati na rin ang lalaking sinuntok niya. “Who is he?”Tiningnan ni Jacob ang kaniyang tinutukoy. “Kuatro. New friend,” sagot nito nang lingunin siyang muli.“New friend, huh?” Pagak siyang natawa, bago muling inagaw ang alak sa kamay nito. Uminom siyang muli. Hindi naman siya pinigilan ng kahit na sino sa mga ito.Tahimik siyang pinagmasdan ng mga kaibigan. Mabuti na lang, hindi pa masyadong matao roon, kaya ang nangyari kanina ay hindi nakagulo sa takbo ng business ni Zhione.“Samahan ka na lang naming uminom,” ani Kristoff