Kinakabahan si Vhanessa sa kaniyang gagawin, pero naroon na siya. Wala na iyong atrasan pa.
Mabilis siyang napatayo nang marinig ang ugong ng humimpil na sasakyan sa labas ng kanilang bahay. Tiningnan niya ang silid ng kaniyang lola. Nakapagpaalam na siya rito at hindi naman na siya nito pinigilan pa.
“Hi . . .” nakangiting bungad ni Elias sa malaking pintuan ng kanilang bahay. Hinayaan talaga niya iyong bukas dahil hinihintay niya ito.
Bago pa siya makalapit dito, inilabas na nito ang dala-dalang bulaklak. As usual, it’s sunflower.
“For you.” Iniabot nito iyon sa kaniya.
“T-thanks,” kiming wika niya sabay ngiti. Bumalik siya sa may lamesa at inilapag iyon doon, saka muling hinarap ang lalaki. “Let’s go.”
Iginala ni Elias ang mga mata nito sa kabahayan nila. “Si Lola Cresing?” tanong nito
Kinabukasan, nagtungo sila ni Elias sa bayan. Dinalaw nila ang kaniyang ina— na sa wakas, unti-unti ng bumabalik sa dati. Nakakausap na ito nang maayos, kahit pa nga may pagkakataong natutulala pa rin ito.Sinabi sa kaniya ng doktor, kahit parang walang pakialam sa mundo noon ang kaniyang ina, dahil lagi rin siyang present sa tabi nito, hindi na ito nanibago pa sa itsura niya o sa pagbabago ng mga araw. Hindi man ramdam ang presensya nito bilang isang ina habang siya ay lumalaki, nag-r-reflect naman daw iyon sa utak nito, hindi nga lang daw talaga pa makawala sa nangyari sa nakaraan. Kaya hindi na siya nahirapan pang ipakilala ang sarili rito, at kung bakit ito naroroon sa pasilidad na iyon.Ipinakilala niya si Elias sa kaniyang ina. Hindi man ito sanay pa sa ibang tao, nakuha pa rin naman ng kaniyang ina na ngumiti at kahit papaano ay kausapin ang kaniyang kasintahan.Yes. She’s officially dating Elias now.
“Are you ready, son?” tanong ng kaniyang amang si Ethan. Magkasama silang dalawa para dalawin ang taong may malaking kasalanan sa kanila.Tumango siya. “I am, Dad. I am very much ready.”“Alright. Let’s go.” Nauna itong bumaba ng sasakyan. Kinuha nito ang attache case nito sa backseat bago pumasok sa loob ng New Bilibid Prison sa Muntinlupa. Nakasunod lang siya rito.Pagdating nila sa entrance, ipinakita ng kaniyang ama ID nito— ganoon din siya. Sumaludo pa ang gwardiyang naroon sa kaniya.May isang nag-assist sa kanila papasok sa loob ng kulungan. Dinala sila nito sa visiting area na para sa mga abogado at preso.“Hanggang dito na lamang po tayo. Hintayin na lang po natin ang paglabas ng sadya ninyo rito,” anang escort nila.Tumango ang kaniyang ama rito. “Salamat.”Magkatabi silang naupo ng kaniyang ama sa harap ng isa
“Can we go out? I have good news,” bungad ni Elias nang sagutin ni Vhanessa ang cell phone nito. Nag-file na mula siya ng leave para maasikaso ang dapat na asikasuhin sa kanila. Para hindi na rin sagabal ang pagparoo’t parito niya sa Tierra del Ricos at Maynila.“Uhm . . . Office hours pa. Hindi pa ako p’wedeng mag-out nang maaga,” malambing na sagot nito.“Don’t worry about it. I already talked to Dheyna. Umoo na siya kaya p’wede ka ng lumabas. Hihintayin kita rito,” wika niya bago pinindot ang end button ng cell phone niya. Nasisiguro na niyang nagmamadali na itong lumabas.He even counted backwards from ten to one. At eksaktong pagpatak ng one ay itinutulak na nito ang bubog na entrance door ng law firm.Mabilis siyang bumaba ng sasakyan para salubungin ito. Ibinukas niya ang mga kamay. Patakbong pumaloob naman doon si Vhanessa.&n
Kinakabahan si Vhanessa habang nakatingin sa puting kurtinang nakatabing sa kaniya. Their wedding entourage was already marching forward. Ilang saglit na lang, siya na ang susunod.Hindi niya alam kung papaano ipaliliwanag ang nararamdaman sa mga sandaling iyon. Her heart was filled with so much joy. Halos hindi niya na nga malaman kung ano ang nangyayari sa paligid. Tanging ang focus niya ay ang makita si Elias, na ilang araw niya ring hindi nakita dahil hindi sila payagan ng kani-kanilang pamilya. Bad luck daw iyon.Nang akayin siya ng wedding coordinator, pinuno niya ng hangin ang dibdib. When the white curtain finally opened for her, lahat ng mga mata ay napatutok sa kaniya.She knew her look was way too simple. She didn’t pick extremely expensive gown— whick Elias preferred, and just ask Macy to look for someone who made local wedding gowns. Madali naman iyong nagawan ng paraan ng kaniyang kaibigan. And
“Chinnyboo! Chinnyboo! Where are you?” malakas na tawag ni Elias sa kaniyang asawa. Kanina pa niya ito hinahanap pero hindi niya ito matagpuan. Naikot na yata niya ang buong silid nila pero hindi pa rin niya ito makita. Doon lang naman niya iniwan ang asawa kanina na nagpaluto sa kaniya ng pansit na may mangga.Naiiling na tiningnan niya ang bitbit na pagkain. Kahit kailan, weird ang panlasa nito sa tuwing magbubuntis.She’s five months on the way now. Ang kambal nila ay nairaos nitong iluwal nang nakaraang taon. At pinayuhan sila ng doktor na mas mainam na masundan agad ang dalawa, para hindi raw mahirapan si Vhanessa.She’s forty now. Forty and still looking young. Siguro, dahil sa regular nilang digmaan iyon. Sa edad rin nito napatunayan niyang may mga babae pala talagang pinagpala. Dahil hindi nauubusan ang kaniyang asawa, nag-uumapaw ito at laging handa sa kaniya.“
WARNING SPG"Oh, honey! Faster please! Yes! That's it!" Halos hindi na humihinga ang babaeng panay ang ungol sa kaniyang harapan. Her legs were wide open while he devoured her s*x. Pati kamay nito hindi malaman kung saan kakapit.Ekspertong pinaglaro ni Elias ang dila niya sa loob nito. Labas-masok iyon habang ang mga kamay niya ay dumadama sa mayayamang dibdib nito."F*ck! I'm c*mming!" Kasunod niyon ay ang panginginig nito."Next?" nakangising tanong niya sa isa pang babae na naroon din at padama-dama sa sariling katawan. Alam niyang kanina pa ito nag-iinit habang pinanonood ang ginagawa niya sa kasama nito.Yes. He's having a threesome. One of his best way to escape from loaded work."Come here," utos niya sa babae. Tumingin pa ito sa katabi bago umusod patungo sa harapan niya. Parehong nasa ibabaw ng kama ang dalawa, habang siya ay nakaluhod sa sahig."What do you want me to do, huh?" Pinaraanan niya ng mga daliri ang makinis nitong hita, paakyat sa tiyan nito. Tumayo rin siya par
“Gabi na, bakit naririto ka pa?” Salubong kay Elias ni Zhione pagpasok niya sa bar nito.Doon siya tumuloy matapos matanggap ang tawag ni Jacob. May importante raw itong sasabihin sa kaniya.“Where are those idiots?” inis na tanong niya at agad na iginala ang mga mata sa loob ng club nito. Walang tao roon kung hindi sila ng kaibigan at ang mga tauhan nito.Zhione’s brow creased. “Who?”Nagdikit ang mga kilay niya. “Alam kong alam mo kung sino ang tinutukoy ko. Where are they?”“Be specific. Hindi naman ako manghuhula,” nang-aasar na tugon nito.“Fu— F*ck!” malutong niyang mura nang mawalan ng ilaw. “What the hell is happening? Hindi ka ba nagbabayad ng kuryente?” Hindi sumagot ang kaibigan. “Zhione!” Hindi pa rin ito tumugon.Wala siyang nagawa kung hindi ang sanayin ang sariling mga mata sa dilim. Pakapa siyang nag-apuhap ng mauupuan, pero napatid siya sa kung saan. At kasabay ng pagmumura niya nang malakas ay ang muling pagbubukas ng ilaw at ang malakas na hiyawan. Sumabog rin ang m
“Happy birthday to you! Happy birthday to you! Happy birthday, Dear Essang . . . Happy birthday to you!” malakas na pagkanta nina Myca at Lassy. Nasa isang fine dining resto sila sa kalagitnaan ng maingay na Metro.Iyon pala ang dahilan kung bakit siya gustong makita ng dalawa. Madalas talaga ay nakalilimutan niya ang birthday niya dahil hindi lang iyon ang nangyari sa araw na iyon— marami pa.“Make a wish!” masayang wika ni Myca sa kaniya. Magkadikit pa ang mga palad nito habang nagniningning ang mga mata.Ngumiti siya sa dalawa, saka hinipan ang kandila. Hindi na niya kailangan pang mag-wish dahil araw-araw na niyang hinihiling sa langit ang gusto niyang mangyari.“Yehey!” Parang bata ang dalawa na pinahiran pa siya ng cake sa mukha.“Hey!” Natatawang umilag siya nang makitang muli siyang papahiran ni Lassy.“Now, you’re thirty-eight, p’wede na nating binyagan. Alam mo na, pa-expire na iyan.” Inginuso ni Myca ang puson niya.Inirapan niya ang dalawa. Sinasabi na nga ba, iyon na nama
“Chinnyboo! Chinnyboo! Where are you?” malakas na tawag ni Elias sa kaniyang asawa. Kanina pa niya ito hinahanap pero hindi niya ito matagpuan. Naikot na yata niya ang buong silid nila pero hindi pa rin niya ito makita. Doon lang naman niya iniwan ang asawa kanina na nagpaluto sa kaniya ng pansit na may mangga.Naiiling na tiningnan niya ang bitbit na pagkain. Kahit kailan, weird ang panlasa nito sa tuwing magbubuntis.She’s five months on the way now. Ang kambal nila ay nairaos nitong iluwal nang nakaraang taon. At pinayuhan sila ng doktor na mas mainam na masundan agad ang dalawa, para hindi raw mahirapan si Vhanessa.She’s forty now. Forty and still looking young. Siguro, dahil sa regular nilang digmaan iyon. Sa edad rin nito napatunayan niyang may mga babae pala talagang pinagpala. Dahil hindi nauubusan ang kaniyang asawa, nag-uumapaw ito at laging handa sa kaniya.“
Kinakabahan si Vhanessa habang nakatingin sa puting kurtinang nakatabing sa kaniya. Their wedding entourage was already marching forward. Ilang saglit na lang, siya na ang susunod.Hindi niya alam kung papaano ipaliliwanag ang nararamdaman sa mga sandaling iyon. Her heart was filled with so much joy. Halos hindi niya na nga malaman kung ano ang nangyayari sa paligid. Tanging ang focus niya ay ang makita si Elias, na ilang araw niya ring hindi nakita dahil hindi sila payagan ng kani-kanilang pamilya. Bad luck daw iyon.Nang akayin siya ng wedding coordinator, pinuno niya ng hangin ang dibdib. When the white curtain finally opened for her, lahat ng mga mata ay napatutok sa kaniya.She knew her look was way too simple. She didn’t pick extremely expensive gown— whick Elias preferred, and just ask Macy to look for someone who made local wedding gowns. Madali naman iyong nagawan ng paraan ng kaniyang kaibigan. And
“Can we go out? I have good news,” bungad ni Elias nang sagutin ni Vhanessa ang cell phone nito. Nag-file na mula siya ng leave para maasikaso ang dapat na asikasuhin sa kanila. Para hindi na rin sagabal ang pagparoo’t parito niya sa Tierra del Ricos at Maynila.“Uhm . . . Office hours pa. Hindi pa ako p’wedeng mag-out nang maaga,” malambing na sagot nito.“Don’t worry about it. I already talked to Dheyna. Umoo na siya kaya p’wede ka ng lumabas. Hihintayin kita rito,” wika niya bago pinindot ang end button ng cell phone niya. Nasisiguro na niyang nagmamadali na itong lumabas.He even counted backwards from ten to one. At eksaktong pagpatak ng one ay itinutulak na nito ang bubog na entrance door ng law firm.Mabilis siyang bumaba ng sasakyan para salubungin ito. Ibinukas niya ang mga kamay. Patakbong pumaloob naman doon si Vhanessa.&n
“Are you ready, son?” tanong ng kaniyang amang si Ethan. Magkasama silang dalawa para dalawin ang taong may malaking kasalanan sa kanila.Tumango siya. “I am, Dad. I am very much ready.”“Alright. Let’s go.” Nauna itong bumaba ng sasakyan. Kinuha nito ang attache case nito sa backseat bago pumasok sa loob ng New Bilibid Prison sa Muntinlupa. Nakasunod lang siya rito.Pagdating nila sa entrance, ipinakita ng kaniyang ama ID nito— ganoon din siya. Sumaludo pa ang gwardiyang naroon sa kaniya.May isang nag-assist sa kanila papasok sa loob ng kulungan. Dinala sila nito sa visiting area na para sa mga abogado at preso.“Hanggang dito na lamang po tayo. Hintayin na lang po natin ang paglabas ng sadya ninyo rito,” anang escort nila.Tumango ang kaniyang ama rito. “Salamat.”Magkatabi silang naupo ng kaniyang ama sa harap ng isa
Kinabukasan, nagtungo sila ni Elias sa bayan. Dinalaw nila ang kaniyang ina— na sa wakas, unti-unti ng bumabalik sa dati. Nakakausap na ito nang maayos, kahit pa nga may pagkakataong natutulala pa rin ito.Sinabi sa kaniya ng doktor, kahit parang walang pakialam sa mundo noon ang kaniyang ina, dahil lagi rin siyang present sa tabi nito, hindi na ito nanibago pa sa itsura niya o sa pagbabago ng mga araw. Hindi man ramdam ang presensya nito bilang isang ina habang siya ay lumalaki, nag-r-reflect naman daw iyon sa utak nito, hindi nga lang daw talaga pa makawala sa nangyari sa nakaraan. Kaya hindi na siya nahirapan pang ipakilala ang sarili rito, at kung bakit ito naroroon sa pasilidad na iyon.Ipinakilala niya si Elias sa kaniyang ina. Hindi man ito sanay pa sa ibang tao, nakuha pa rin naman ng kaniyang ina na ngumiti at kahit papaano ay kausapin ang kaniyang kasintahan.Yes. She’s officially dating Elias now.
Kinakabahan si Vhanessa sa kaniyang gagawin, pero naroon na siya. Wala na iyong atrasan pa.Mabilis siyang napatayo nang marinig ang ugong ng humimpil na sasakyan sa labas ng kanilang bahay. Tiningnan niya ang silid ng kaniyang lola. Nakapagpaalam na siya rito at hindi naman na siya nito pinigilan pa.“Hi . . .” nakangiting bungad ni Elias sa malaking pintuan ng kanilang bahay. Hinayaan talaga niya iyong bukas dahil hinihintay niya ito.Bago pa siya makalapit dito, inilabas na nito ang dala-dalang bulaklak. As usual, it’s sunflower.“For you.” Iniabot nito iyon sa kaniya.“T-thanks,” kiming wika niya sabay ngiti. Bumalik siya sa may lamesa at inilapag iyon doon, saka muling hinarap ang lalaki. “Let’s go.”Iginala ni Elias ang mga mata nito sa kabahayan nila. “Si Lola Cresing?” tanong nito
Sa labas pa lang ng bakuran nila ay tanaw na ni Elias ang kaniyang ina. Abala na naman ito sa pagtatanim ng kung ano-ano. Napatigil ito nang makitang papasok ang sasakyan niya sa driveway.“Mom . . .” mahinang wika nang makababa ng sasakyan. Hindi niya magawang ihakbang ang mga paa palapit dito dahil pakiramdam niya, ano mang sandali, babagsak ang mga luha niya.Literal na naging iyakin na siya. At sa mga sandaling iyon, ang gusto niya lang ay maramdaman ang mga yakap nito.Lumapit ito sa kaniya sa kaniya, lakip ang pag-aalala sa mga mata. Pinagmasdan din siya nitong mabuti.“Mom—”“You don’t have to say it, anak. I understand.” Kagyat siya nitong niyakap kahit marumi ang kamay nito. Hindi na niya iyon pinansin dahil iyon naman talaga ang iniuwi niya sa kanila— ang maramdaman ang mainit nitong yakap.Matag
Tamad na tamad na bumangon si Vhanessa. Gusto pa nga sana niyang matulog pero may pupuntahan sila ng kaniyang lola. Dadalawin nila ngayon ang kaniyang ina.Patamad na nagtungo siya sa banyo at naligo. Baka sakaling mawala ang pagkapagal ng katawan niya kapag nalapatan iyon ng tubig.Bahagya ngang gumaan ang pakiramdam niya pagkatapos maligo. Nagbihis siya kaagad at inayos ang sarili. Habang nakatigin sa repleksyon niya sa salamin, kitang-kita ang pagbabago ng aura niya. Wala na ang kislap ng kaniyang mga mata, nangangalumata na rin siya.Napabuntonghininga siya. Pinipilit niya ang sariling kumilos nang normal at kalimutan ang nangyayari, pero hindi siya tantanan ng nakaraan niya. Ilang beses na rin niyang napanaginipan ang nangyari sa kaniyang ama. Matagal na ang huling beses na nangyari iyon— high school pa yata siya. Ngunit ngayon, dahil sa mga nalaman niya ay muli iyong bumalik.Natatakot si
“Hey . . . That’s enough, bro.” Si Jacob ang unang lumapit sa kaniya. Dahan-dahan nitong kinuha ang bote ng alak sa kaniyang kamay na mahigpit niyang hawak. “Kung ano man ang problema mo, we are here. We are ready to listen,” malumanay nitong wika.Tiningnan niya isa-isa ang mga ito, pati na rin ang lalaking sinuntok niya. “Who is he?”Tiningnan ni Jacob ang kaniyang tinutukoy. “Kuatro. New friend,” sagot nito nang lingunin siyang muli.“New friend, huh?” Pagak siyang natawa, bago muling inagaw ang alak sa kamay nito. Uminom siyang muli. Hindi naman siya pinigilan ng kahit na sino sa mga ito.Tahimik siyang pinagmasdan ng mga kaibigan. Mabuti na lang, hindi pa masyadong matao roon, kaya ang nangyari kanina ay hindi nakagulo sa takbo ng business ni Zhione.“Samahan ka na lang naming uminom,” ani Kristoff