"MAAA!" masayang sinalubong niya ang kan'yang ina. Hindi niya pinansin si Shawn na abala sa pagpaparada ng sasakyan. "Yesha, anak! Napabisita ka, hindi mo man lang ako tinawagan." sinimangutan siya ng kan'yang ina at bakas sa boses nito ang pagtatampo.
"Surprise nga ma e, ikaw talaga huhu. Na-miss po kita." niyakap niya ang kan'yang ina at hinalikan ito sa pisngi. Natuon naman ang mata nito sa kasama niya kaya hinarap din niya si Shawn. "Hello po, tita." bati nito sa kan'yang ina. Pero dahil iba ang ibig sabihin niyon sa kan'ya, kaagad siyang nag-iwas ng tingin dahil nag-init ang kanyang pisngi.
"Pasok kayo, hijo. Hindi man lang kayo nagpasabi sa akin. Ipinagluto ko sana kayo." sabay silang pumasok ni Shawn sa loob. Ang ina naman niya ay abala sa pagluluto kahit na ilang ulit na niya itong pinigilan. Balak niyang ipagluto mamaya ang ina ng hapunan kaya naman wala na rin siyang choice kung hindi ang hayaan ito. Nami-miss na rin naman niya ang luto ng kaniyang mama.
MAAGA silang gumising dahil magsisimba sila ngayon. Si Shawn ay nagdesisyon na sa lapag na matulog. May sapin naman ito kaya hindi rin naman nahirapan ang lalaki. Nang magising siya ay wala na ito sa loob ng silid kaya naman mabilis siyang bumangon para maligo. Simpleng pambahay lang muna ang isinuot niya dahil mag-aalmusal pa naman sila."Good morning, people!" bati niya sa mga ito nang makbaba. Naabutan niyang nagluluto ang dalawa. Si Shawn ang katuwang ng kan'yang ina. Kahit nag-eenjoy pa siyang panoorin ang mga ito at inistorbo niya niya at mabilis na umupo.Kuumuha siya ng isang hotdog at pinapak lang iyon. Hindi niya alam kung bakit natutuwa siya sa isiping balang araw ay ipagluluto rin siya ni Shawn.Ang lalaking ito ang makakatuwang niya. Gigising sa umaga na katabi ito, maghahanda ng pagkain, maglilinis ng bahay, at kasama niyang bubuo ng pangarap niyang pamilya. Pero hindi pa naman niya pwedeng ibigay ngayon ang matamis niyang oo."Good morning,
DAYS had passed. At ang araw na hinihiling niyang huwag dumating ay dumating na. Abala sila ngayon ng kan'yang ina sa back stage. Si Shawn naman ay naroon na sa labas nakaupo. Sa may harap talaga puwesto ang lalaki para raw makita siya nito nang buo."Kinakabahan ako, ma." bulong niya sa kan'yang ina. Tinawanan lang siya nito saka pinisil ang kamay niya. Nag-hire pala si Shawn ng make-up artist kaya naman hindi siya namroblema. May taga ayos din naman siya.Walang nakakaalam kahit na sino sa mga kapitbahay nila noon na narito siya at sasali ulit. Napagpasyahan din naman nila ng kan'yang ina na dito na lang muna sa dating bahay nila magpalipas ng gabi."Huwag kang kabahan. Isipin mo na lang na sila-sila pa rin naman ang manonood sa iyo." alam niya kung ano ang tinutukoy ng kan'yang ina pero hindi naman iyion ang pinoproblema niya kung 'di si Shawn. Nanonood ito ngayon at sana lang hindi mawala sa isipan niya ang mga ginagawa niya. "Ma, katulad ng dating gawi, sa
HINDI pinahalata ni Yesha ang inis niya sa lalaki. Ayaw lang niya na mag-isip ng kung anu-ano sa kan'ya si Shawn. "Boyfriend," bulong nito habang tumatango-tango pa. Hinayaan lang niya ito sa kaabaliwan. Ayaw niyang patulan dahil baka mamaya ay mamatay ito sa kabaliwan. "Gaano na kayo katagal?" sarkastiko nitong tanong. Tumikhim naman si Shawn sa tabi niya. "Can you please mind your own business?" bakas sa boses nito ang iritasyon. Hindi naman niya masisisi si Shawn e, dahil maski siya ay napipikon din. Bakit ba kasi ito narito? Hindi naman ito imbitado, ah! Parang gusto na lang niay itong sipain palabas pero alam pa rin naman niya ang salitang respeto. "Ay, englishero. Alam mo bang piniperahan ka lang niyan?" Tatayo sana si Shawn ngunit kaagad naman niya itong napigilan. "Huwag mong patulan ang mga taong walang alam." paalala niya sa lalaki. Sinigurado niyang maririnig iyon ni Cardo. Sa dami ng manliligaw niya ito talaga ang pinakamakapal ang mukha s
DAYS, WEEKS, AND MONTHS had passed pero hindi nagbago ang pakikitungo ni Shawn sa kan'ya. Magmula nang sabihin niya rito na takot siyang masaktan ay mag nagdoble pa ang effort nito. Hindi rin ito pumapaltya sa paghahatid sundo sa kan'ya pero syempre minsan naman ay absent ito. Kailangan kasi ito bigla sa opisina. Hindi niya alam kung bakit hindi pa rin niya sinasagot si Shawn. Wala naman nang dahilan e. Siguro naman deserve na rin ni Shawn na matanggap ang oo niya. Hindi pa rin alam ng kan'yang ina ang relasyon na mayroon silang dalawa. Basta, wala pa sa plano niya ngayon na ipakilala ito bilang boyfriend na. She was in the mall looking for something that she would give to Shawn. Birthday kasi ngayon ng lalaki at gusto rin niyang iregalo rito ang matamis niyang oo. Hindi niya alam kung tama bang isabay ito sa kaarawan niya. Pero gusto niyang mas maging extra special ang araw na ito para sa lalaki. And for the sudden moment, may isang babaeng lumitaw sa ha
NAIINIS na sinamaan niya ng tingin si Shawn na parang tangang nakapangalumba at pinapanood nag ginagawa niyang pagluluto."Huwag ka ngang tumitig ng gan'yan. Hindi ako makapag-focus e," suway niya sa lalaki. RfPero hindi man lang nito binigyang pansin ang sinabi niya."Hoy, alisin mo naman ang paningin mo sa akin. Alam ko naman na maganda ang girlfriend mo."Shawn was just busy watching her. Hinayaan na nga lang niya ito saka mabilis na tinapos ang pagluluto. Sabay silang kumain at tahimik lang na nakikinig sa kan'ya si Shawn. Paminsan-minsan ay nagbibigay ito ng suhestiyon."Saan mo pala gusto pumunta mamaya?" tanong nito sa kan'ya. "Ikaw bahala, tutal ikaw namang ang nag-aya." pambabara niya sa lalaki. Napangiti siya nang makita na suot-suot nito ang singsing na iniregalo niya."Shawn, kamusta pala si lola?" pangangamusta niya sa lola ni Shawn. Ito ang unang taong nakasundo niya sa pamilya ni Shawn. Hindi naman kasi niya alam kung talagang tangga
OMATAPOS ANG EXAM a napagpasyahan ni Yesha na magtungo na lang muna sa library. Tinext siya ni Shawn na hindi masusundo pero magpapadala ito ng susundo sa kaniya. May emergency meeting daw kasi ito."Girlll!" Tawag sa kanya ng kung sino. Nang harapin niya iyon ay si Erika pala. "Hi? Bakit?" Tanong niya sa babae nang makalapit ito sa kanya. "Ano kasi, gusto mong sumama sa party ko mamaya? Birthday ko kasi e. Wala naman tayong major bukas kaya sana makasama ka." Napasimangot ito sa harapan niya at alam na niya kung ano ang dahilan."Oo na, sige ha. Pero itetext muna kasi. Hindi ko kasi alam kung papayagan ako pero susubukan ko." Malawak siya nitong nginitian saka mahigpit na niyakap. Alam niyang matagal na nitong gusto na makipagkaibigan sa kaniya pero dahil naiilang siya at hindi naman siya sanay na may kaibigan siya ay iniiwasan niya ito.Dahil hindi naman siya susunduin ni Shawn napagpasyahan niya na itext ang lalaki na huwag nang ituloy ang pagpapasundo kasi g
NAPUNO ng asaran ang buong paligid. Alam ni Yesha na hindi sila titigilan ng mga ito hanggang hindi nila snasabi ang totoo. Nang balikan naman niya ang kaniyang ina. Kita niyang nakangiti ito at nang-aasar ang mga tingin. Ang mga kaibigan naman ni Shawn ay kaniya kaniya ang pang-aalaska sa kanilang dalawa. Hindi alam ni Yesha kung sino ba ang dapat na maunang magsalita pero hindi naman na siya pinahirapan ni Shawn. Si Shawn ang bumasag sa pang-aasar ng mga ito. “Sorry kung hindi kaagad namin nasabi sa inyo,” bungad ni Shawn ngunit napuno na ng asaran ang buong paligid. Napayuko na lamang si Yesha sa labis na kahihiyan. Ang kaniyang ina naman ay ngiting-ngiti at tila ba nakakatuwang makita siyang naiipit sa gitna ng mga mapang-asar na lalaki. “Yowww!” muli na namang hiyawan ng mga ito. Nasapo na lamang ni Ace ang saril
“Ano ka ba naman, Yesha anak? Syempre, tayong dalawa na nga lang pababayaan pa ba kita?” Mahigpit na niyakap ni Yesha ang kaniyang ina. Kahit kailan talaga, hinding-hindi niya ito bibiguin. Kakayod siya nang kakayod para lamang maiahon ang kaniyang ina sa kahirapan. Ayaw niyang matapos ang lahat sa wala. “Thank you mama, thank you sa lahat. Pangako ko sa iyo ma, mag-aaral ako nang mabuti.” Gagawin niya ang lahat para maibigay ang buhay na nababagay sa kaniyang ina. Kahit sobrang sakit ng pagkawala sa kanila ng haligi ng kanilang tahanan, alam naman ni Yesha na hindi ito ang gustong buhay ng papa niya sa kanilang dalawa. Sila ang prinsesa nito, ang ina niya ang reyna nito, hindi kailanman papayag ang isang hari na hindi maging maayos ang kalagayan ng kaniyang mag-ina. “Anak, alam mo nakikita kong magiging mabuting asawa sa iyo si Shawn.” Nag-init bigla ang mukha ni Ziah sa sinabi ng kaniyang ina. Si mam
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p