Hola, Everyone! Enjoy reading everyone! 😃 Shout out to top 3 fans of Zyron and Marylee. 🥇Sharon Viernes 🥈Joey Maunes Lazaro 🥉Juliet Panganiban Thank you so much for the support! Pasensya na, tinanghali ng gising ang Author niyo.🥹😄 ||° Black_Jaypei °||
Hindi talaga makapaniwala ang mga kaibigan ni Zyron lalo na nang ipakita niya ang litrato ng binyag nito. Mas lalong nagpumulit sila na binyagan ulit si Zy dahil maski ako Wala sa picture. “Binyagan ulit, next month!” Benedict exclaimed. Hindi matapos-tapos ang usapin tungkol sa binyag hangga't hindi pumapayag si Zyron na binyagan si Zy sa unang kaarawan nito. Hindi ko maiwasang mapangiti habang nakatitig sa anak ko na tuwang-tuwa sa mga nakikita niya lalo pa't may dalawang isip bata na nakikipaglaro sa kaniya. Siguro nga, ito na ang pinaka-special na months birthday niya. Hindi ko rin akalain na mag-sponsor si Glen ng pagkain kaya ayon wala na kaming mapaglagyan sa sobrang dami. Tama nga si Delia mabait naman si Glen kaya alam kong hindi niya deserve kung anuman ang nangyari sa kaniya na mauwi pa sa therapy sa ibang bansa. “Tara na, lumabas na tayo.” Napaigtad naman ako ng biglang may bumulong sa tenga ko. Awtomatikong napatayo ako pero agad rin akong napabalik sa sofa ng mara
“Maraming salamat, Mory.” Bumaba ako sa sasakyan ng makarating kami sa tapat ng mansion. “You're Welcome, Miss Mary.” Kumaway ako habang pinagmamasdan ang papalayo nitong sasakyan. Nakakahiya man na si Mory pa mismo ang naghatid sa akin kahit nandoon naman ang driver niya. Masaya na rin ako dahil nakauwi ako ng maaga. “Manang, nakauwi na po ba si Zyron?” Tanong ko kay Manang ng pagbukas ako nito ng pinto. “Hindi pa ho, Ma'am. Mabuti na lang at dumating ka na, hindi ko mapatahan-tahan sa kakaiyak.” Kinabahan ako sa sinabi ni Manang kaya halos liparin ko na ang hagdan papunta sa nursery room. “Ano pong nangyari sa kaniya?” “May sinat siya. Pinainom ko na nang gamot at kakatulog pa lang.” Pinagmasdan ko si Zy na mahimbing na natutulog sa crib. Kapag ganitong may lagnat siya parang lalabas sa dibdib ko ng puso ko sa pag-aalala. Madalas kasi nitong nakaraan na magkalagnat siya. Sabi ni Manang lagnat-laki 'yon at dahil na rin sa tinutubuan siya ng ngipin. Dinala ko na rin siya sa cl
Abala ang lahat ng tao dito sa mansion dahil ngayon ang unang kaarawan ni Zy. Excited ang lahat at mas excited ako! Gusto ko na maging perfect ang araw na 'to para sa anak ko kaya gagawin ko ang lahat para maging maayos ng lahat. “Manang, kayo na po munang bahala dito. May pupuntahan lang po ako saglit. Babalik rin po ako ka agad.” Nagmamadaling paalam ko kay Manang. Kailangan kong umalis dahil pupuntahan ko si Mory upang kunin ang sahod ko. Sinabi ko sa kaniya kung pwede sa ibang araw ko na lang kunin dahil birthday ng anak ko pero ang sabi niya kung hindi ko pa kukunin ang pera ngayon ay wala na akong makukuha pa dahil pupunta sila sa ibang bansa. At kailangan ko rin naman ito ngayon para may pang bili ako ng mga kakailanganin pa dito sa party ni Zy. Nahinto ito sa pag-uutos at lumapit sa akin. “Oh siya, nandiyan naman si Sopot. Magpahatid ka na upang madali kang makarating sa pupuntahan mo.” “Sige ho. Ikaw na pong bahala kay Zy, pakisabi na rin kay Zyron na lumabas lang ako s
Gumuho ang mundo ko nang marinig ko ang masamang balita mula kay Uncle Sen. Mas lalo akong napa-iyak at mas niyakap ko ang sarili ko dahil hindi lang katawan ko ang masakit kundi ang puso ko. Sobrang sakit na para bang na dudurog ako. Wala nang mas sasakit pa sa isang anak na mawalan ng magulang. Ang sabi nila masakit mawalan ng magulang lalo na kapag Ina ang na wala pero para sa akin mas masakit kapag nawalan ka ng taong minamahal. Mabilis akong bumaba sa sasakyan ni Vico nang makarating kami sa mansion ng magulang ko. Malayo pa lang ako natatanaw ko na ang mga tao sa garden namin. Walang tigil sa pagluha ang mga mata ko ng makita ko ang magandang kabaong. Habang papalapit ako dito pasikip ng pasikip ang dibdib ko. “Daddy...” Usal ko. Napatakip ako sa bibig ko upang pigilan ang mapahagulhol ng malakas. Napatingin sa akin ang mga tao. Nagulat ang mga ito ng makita ako. Marahil, alam nila na matagal na akong tinakwil ng mga magulang ko at makikita ako nila dito. Ngunit wala sa
Gabi na nang makarating kami ni Vico sa mansion ni Zyron. Open gate kaya nakapasok ang sasakyan ni Vico hangang sa tapat ng bahay. Habang nasa byahe hindi mawala sa isip ko ang sinabi sa akin ni Mory. Kinakabahan ako sa maari niyang gawin sa anak ko pero mas kinabahan ako ng pagbuksan ni Vico ang passenger side. “Baba na! Tawagan mo ako kapag naka-problema ka.” “Aalis ka na?” “May mahalaga lang akong pupuntahan na hindi na pwedeng ipagpabukas.” Hindi pa ako nakapagpapasalamat sa kaniya ay mabilis na nawala ang sasakyan niya sa paningin ko. Huminga ako ng malalim ng makatayo ako sa tapat ng malapad na pinto. Mas lalong bumigat ang pakiramdam ko ng makapasok ako ng mansion. Nagulat ako ng galit na mukha ni Zyron ang bumungad sa akin. “What is the fucking meaning of this?!” Kinilabutan ako ng marinig ang nakakalibot niyang boses na pumuno sa buong sala. Iyong galit niya na kaya niya akong saktan. Hindi lang siya ang naghihintay sa akin. Nandito si Percy, Cjay Benedict at
“Maraming salamat, Vico. Hindi naman sa ayaw kitang papasukin sa loob pero kasi alam mo naman si Mommy...” Nahihiya ako kay Vico dahil hangang ngayon nasa tabi ko pa rin siya mula kaninang umaga. Hindi kansi tumatanggap ng bisita si Mommy ng ganitong oras at sigurado akong hindi niya rin magugustuhin na makita ako. “Wala 'yon. Isipin mo na lang ang sarili mo at ang anak mo. Huwag mo akong alalahanin. Basta tawagan mo ako kapag may kailangan ka. Nandito ako para sa'yo...” “Maraming salamat...” Hinintay kong makaalis si Vico bago ko tinungo ang malapad na pinto ng mansion. Karga si Zy at bitbit ang traveling bag. Pinagbuksan ako ni Nanay Helen na mayordoma sa aming mansion. Nabigla ito ng makita ako. “Miss Mary, good evening ho! Mabuti naman po at bumalik na kayo! Welcome back!” Kinuha niya sa akin ang traveling bag. “Na saan si Mommy?” “Helen, sino 'yan?!” Boses iyon ni Mommy mula sa ikalawang palapag. Napalunok ako ng marinig ang tunog ng takon niya. “Madam, bumalik n
Hindi naging madali sa akin ang kalimutan ang nakaraan. Hindi rin naging madali para sa akin ang makalimot sa sakit na dinanas ko. Sobra akong nasaktan dahil nagmahal ako ng sobra. Nakampante ako sa buhay na mayroon ako sa nakaraan at hindi ko inakala na magiging mahirap para sa akin ang lahat. Sa lahat ng hirap ng pinagdaanan ko. Hindi ako makapaniwala na napagtagumpayan ko ang itaguyod si Zyro nang mag-isa. Ang makita siyang masaya at lumaking mabuting bata ay isang karangalan para sa akin. I'm standing at the edge. Watching my son who enjoying to be with the people who loved and care about him. “Happy @4th birthday, big boy!” Nagulat ako sa sunod-sunod na putok ng confetti na hawak ni Kiko at Bugoy. Napuno ng kalat ang sala dahil sa ginawa nila. “Blow your candle na but first! Make a wish my baby...” Nakangiting lumapit ako sa kaniya hawak ang cake na ipinagawa ko at Spider-Man theme 'yon. “Okay, Mommy!” He closed his eyes while he was smiling. A minutes past he stared
“Hoy, Zy! Play na tayo bilis! Isusumbong kita kay Mommy ayaw mo na naman ako kalaro!” Parang bata nitong sambit kay Zyro. “Hindi mo nga Mommy ang Mommy ko! Ang kulit mo naman e, ako lang baby niya! Ah? Ang laki-laki mo na paano ka niya magiging baby?” Pangangatwiran ni Zyro. “Eh bakit ka naging bata ulit? Turuan mo ako dali. Gusto ko maglaro kasama ng mga bata na hindi sila natatakot sa akin! Love mo ako 'di ba? Zy... Zyron. Zy! Zy! Please.” Pakanta-kanta nitong sabi sa huli. “Waahhh! You know what you're crazy. My name is Zyro Lee not Zyron! Ang laki-laki mo na hindi ka na dapat nakikipaglaro!” My son frustratedly said. Nilingon ko si Bugoy at Kiko na tumatawa sa gilid. Ako si Carlota at Stela tinitingnan ang lalaking baliw na kamukhang-kamuha ni Zyron! Akala ko kanina siya ito pero habang tumatagal na nakikita ko siyang kausap ang anak ko. Masasabi kong hindi siya si Zyron dahil bukang bibig niya si Zyron! “Sige ka, hindi ko na 'to ibabalik sa'yo!” Iwinagayway nito ang ginton
𝐃 𝐈 𝐒 𝐂 𝐋 𝐀 𝐈 𝐌 𝐄 𝐑 This is work of fiction. Name, characters, businesses, places, event and incident are either product of the author's imagination or are use fictitiously. Any resemblance to actual persons, living or death. Events, places, businesses is entirely coincidental. *** This book or any portion thereof may not be reproduced or use in manner whatsoever without the express written permission of the author. Any infringement of copyright is punishable by law. PLAGIARISM IS A CRIME. _ _ _ 𝐉 𝐀 𝐘 𝐏 𝐄 𝐈 ' 𝐒 M E S S A G E Hello, Everyone! I hope this message find you well. ’Marhay na aldaw!’ First of all, I can proudly said; HIS LOYAL WIFE (HLW) officially reached the finish line! You can read the whole and complete story of Zyron and Marylee! Ang pagmamahal, hindi ipinapakita sa ibang mapaparaan, hindi rin dapat na itinatago. Ang pagmamahal ay ipinapadama at ipinapakita sa pamamaraan na makikita kung gaano kahalaga ang isang tao para sa'yo.
Ang maglakad sa altar na nakasuot ng mamahalin at mahabang gown na puti ay hindi na bago sa akin. Ngunit ang nararamdaman ko ay tulad pa rin ng unang beses na ihaharap ako ni Zyron sa altar. Nasa gitna kami ng karagatan sakay ng isang malaki at bagong biling barko ni Zyron, ginaganap ang aming kasal. Hindi madali ang naging simula nang aming pagsasama ni Zyron. Hindi namin inaasahan na ang 'yong isang gabing pinagsaluhan namin ang magbubuklod sa amin sa panghabang-buhay. Ang maikasal sa kaniya ng gabing 'yon ay hindi ko inaasahan ngunit nangyari sa isang kisap-mata. Nagkaroon kami ng anak na naging tulay na buohin ang aming pamilya. We meet, I run—because I thought we are not marriage anymore. Look at now, we are here again, promising and cherish our loved. Saksi ang aming pamilya, mga anak namin, ang Mommy at Uncle Sen, ang Mommy at Daddy ni Zyron. Ang kapatid naming si Vico, sila Zymon at Obrey, ang mga kaibigan niyang palaging nandiyan para sa amin. Hindi rin nawala si C
“Lumayas ka dito! Doon ka sa Mrs. Lopez mo!” Hinampas ko siya ng hinubad niyang coat. Sinasalo niya ang hampas ko habang umaatras. “Baby, kalma! Kalma!” Sinalo niya ang kamay ko at kinuha ang coat niya. “Wala lang 'yon! Okay? Sinadya niya 'yong gawin dahil nakita ka niyang dumating.” He explained. “Malaman ko lang talaga na may relasyon kayong dalawa, iiwan kita Zyron! Hinding-hindi mo makikita ang mga bata!” Banta ko sa kaniya at ibinato sa mukha niya ang coat niya. “Tang Ina naman oh! Akala ko ba three months lang ang paglilihi bakit kahit eight months na si baby napaka-selosa mo pa din?!” Maktol niya at umupo sa couch. Napakurap-kurap ako ng makita si Cjay at Vico na nakatayo sa sulok ng sala, pinagmamasdan nila kami ni Zyron. “Nariyan pala kayo?” Hindi makapaniwalang tanong ko sa dalawa. Napakamot sa ulo si Cjay at umiwas ng tingin sa akin at si Vico naman ngumiti ng pilit. “Ah... Oo! Hi, Mary!” “Armalite rin pala bunganga mo? Buti napagtitiisan pa ni Kuya.” Pilit na ngum
Kinabukasan, nagising ako na tinatamad na bumangon. Nakita ko si Zyron na nakatayo sa harap ng salamin, inaayos ang suot na necktie. “Are you leaving?” I asked him while I'm still on the bed. “Hey! How do you feel?” Nilapitan niya sa kama at ginawaran ng halik sa pisngi at noo. “Good morning, baby.” “Morning...” I close her eyes and I felt his lips on my cheek again. “Baby, I'm so worried about you. I ask Cjay to bring the doctor here, you don't have to worry about the kids—Henya will staying here for a while. All you need to do is to rest, okay?” “Okay. I'm sure, wala akong sakit. Madalas lang akong mahilo at masama ang pakiramdam ko nitong nakaraan.” “I want to make sure.” He kiss my hand. “I cook breakfast. Ipapadala ko na lang kay Henya para hindi ka bumaba.” “Dito ka lang. I want you here, Zyron.” My eyes is pleading. “Baby, I'll be right back.” Alam kong abala siya ngayon dahil sa nalalapit na pagbukas ng kaniyang hotel pero sa tuwing iniisip ko na makakasama niya si Mrs.
“Baba... Baba. Baba...” I woke up because of my son's tender voice that music sounds to my ears. Tumama ang mata ko kay Rohan na nakaupo sa may uluhan ko habang hinahaplos ang buhok ko. He look sad but he smile when he saw I open eyes. “Baba!” “Why you're here?” Inilibot ko ang paningin sa kwarto. Walang ibang tao sa kwarto maliban sa aming mag-ama. Umaga na pero hindi niya pa rin ako pinapansin, nakakainis! “Baba sick?” Worried flash on his beautiful eyes. “Nah. Let's go shower?” I kiss his cheek. “Va bene!” I chuckled as I heard his Italian language. Binuhat ko siya at dinala sa banyo. Imbes na makipagtalo sa kaniya natulog na lang ako. Nagseselos ako at naghihintay lang naman ako ng lambing pero hangang ngayon hindi niya pa rin ako nilalapitan. Kung alam niya lang kung gaano ko siya gustong yakapin at halikan. I miss her didn't she miss me too? If you are wondering why we end up together? It's a long story but I make quick and simple. Three days after rejected my propo
***FIVE YEARS LATER*** “Baba! Baba?! Baba!” A cute voice of my son filled my ears and interrupt the man who discussing in front of me. Inikot ko ang sviwel chair na kinauupuan ko upang harapin ang anak ko. Hindi nga ako nagkamali, nakatayo siya sa may pinto na mahaba ang nguso at galit ang mga mata—na minana niya sa kaniyang Mama. Nasa likod niya ang sekretarya ko na nakayuko. “I'm sorry, Sir.” Ikinumpas ko ang kaliwang kamay ko tanda na umalis na ang sekretarya bago kumumpas muli ang kamay ko tanda na lumapit sa akin ang anak ko. “Baba!” Mabilis siyang tumakbo papalapit sa akin at bakas sa mukha niya ang tuwa. Dinala niya ang sarili sa kandungan ko at yumakap. Pinagmamasdan ako ni Benedict, Glen at Cjay na nandito rin sa loob ng conference room. “Baba's busy.” I whispered on him before I kiss his cheek. “Baba, Sono annoiato.” He answered with the Italian accent and language. “Mister Zacarious, do he is your son to Miss Roxanne?” Mister Portem asked, isa sa mga ka m
“Let's play. I have online game here.” “Later. Picture muna tayo, gayahin mo ako.” Nilabas niya ang dila niya at pinalaki ang mata. Imbes na gayahin siya hinalikan ko siya sa pisngi dahil natutuwa ako sa kaniya. Na inis siya sa akin dahil sa ginawa kong hindi pagsunod sa kaniya napindot niya na. I love it, suit for my wallpaper. He changed my lock screen, his photo. Nakangiti at lumabas ang biloy niya. Nakapikit ang isa niyang mata na animo'y nakakindat. He look so handsome in that photo, really cool. I play Mobile Legends while teaching him. His not that hard to teach, ang bilis niyang makuha. Naglaro siya hangang sa makatulog na nakakulong sa bisig at katawan ko. Inayos ko na siya sa kama at tinabihan ko ang Mommy niya pero hindi ako makatulog dahil dumikit lang sa'kin ang katawan niya nabubuhay ang katawang lupa ko. Hindi ako nakapagpigil, I put my hard cock inside her reddish tight pussy and fuck! I feel, relax and I fall asleep. That moment, I felt I've got my family. Sulo
“Putang Ina!” “Hoy! Gago!” “Yawa maling mansion yata 'tong napuntahan ko!” “Shit! Na saan ang cell phone ko? Paniguradong viral 'to with a caption. 'Ang dakilang si Zyron Zacarious naka-pampers!'” Nagtawanan sila nang makita ako. Mabilis akong bumangon sa kama pero hindi ako makakilos ng mapagtanto na ginapos ang mga kamay at paa ko! “Putang Ina! Zymon!” Pilit akong kumakawala sa gapos. “Get that fuck off!” Sita ko kay Benedict na kinukunan ako ng vedio. Isang umaga, nagising na lang akong nakagapos sa kama at nakasuot ng pampers at nakagapos sa kama! Ang natatandaan ko lang, uminom ako ng makauwi ako sa mansion at gumamit ng marihuwana. It's keep me up all night but why the fuck is that I fuckin' don't know what happened! Why I don't do use drugs? I still care about my health. Drugs not good at all even if it's makes me money for me. “What the fuck are you all standing there?! Kalagan niyo ako!” Ang bilis ng pintig ng ugat sa sintido ko dahil sa galit. “Gising na p
Umuklo ako upang magkatapat ang mukha naming dalawa. Hindi siya nagpatinag kaya mas lalo akong natuwa sa kaniya. Nanginginig pa ang mga kamay ko nahawakan siya sa ulo pero hindi pa 'yon nakakalat sa kaniya ng may humila sa kaniya. “Tatay! Tatay niaaway niya ako! Kinuha niya si Poging baliw!” Sumbong niya kay Bugoy. “Sir! Pasensya na ho kayo sa ginawa ng anak mo! Pasensya na po talaga!” Pinunasan niya ang sapatos ko gamit ang hawak niyang towel bago kinarga niya ang anak ko. Naikuyom ko ang kamao ko habang nakatitig sa kaniya ng masama kahit na nakasuot ako ng shades alam ko na ramdam niya ang galit doon dahil nagbaba ito ng tingin. Ang lakas ng loob niyang angkinin nito ang anak ko! Gusto ko siyang bugbogin pero hindi sa harap ng anak ko. Bumaba si Glen at tinap ako sa balikat. Sumakay ako sa sasakyan ng hindi nilingon ang anak ko dahil baka hindi ko pa mapigilan ang sarili ko, maisama ko pa siya. “Fuck shit!” Sunod-sunod akong mapamura ng makitang hinahabol ng anak ko