Hola, Everyone! Anong mase-say niyo? Give me 5 ratings.🫶 Daily update si Zyron at Marylee, 2 chapter a day. Morning and evening para may trill!😁 Nagpapasalamat po ako sa lahat na nagbabasa at magbabasa pa lamang ng aking akda! Sa mga nage-iwan ng gems at mag-iiwan pa. Ang mga komento niyo po ay nababasa at nakakatuwa na malaman na may nag-aabang at naghihintay ng update. See you sa next update! Marhay na aga!🫶 ||° Black_Jaypei °||
Hindi naging madali sa akin ang kalimutan ang nakaraan. Hindi rin naging madali para sa akin ang makalimot sa sakit na dinanas ko. Sobra akong nasaktan dahil nagmahal ako ng sobra. Nakampante ako sa buhay na mayroon ako sa nakaraan at hindi ko inakala na magiging mahirap para sa akin ang lahat. Sa lahat ng hirap ng pinagdaanan ko. Hindi ako makapaniwala na napagtagumpayan ko ang itaguyod si Zyro nang mag-isa. Ang makita siyang masaya at lumaking mabuting bata ay isang karangalan para sa akin. I'm standing at the edge. Watching my son who enjoying to be with the people who loved and care about him. “Happy @4th birthday, big boy!” Nagulat ako sa sunod-sunod na putok ng confetti na hawak ni Kiko at Bugoy. Napuno ng kalat ang sala dahil sa ginawa nila. “Blow your candle na but first! Make a wish my baby...” Nakangiting lumapit ako sa kaniya hawak ang cake na ipinagawa ko at Spider-Man theme 'yon. “Okay, Mommy!” He closed his eyes while he was smiling. A minutes past he stared
“Hoy, Zy! Play na tayo bilis! Isusumbong kita kay Mommy ayaw mo na naman ako kalaro!” Parang bata nitong sambit kay Zyro. “Hindi mo nga Mommy ang Mommy ko! Ang kulit mo naman e, ako lang baby niya! Ah? Ang laki-laki mo na paano ka niya magiging baby?” Pangangatwiran ni Zyro. “Eh bakit ka naging bata ulit? Turuan mo ako dali. Gusto ko maglaro kasama ng mga bata na hindi sila natatakot sa akin! Love mo ako 'di ba? Zy... Zyron. Zy! Zy! Please.” Pakanta-kanta nitong sabi sa huli. “Waahhh! You know what you're crazy. My name is Zyro Lee not Zyron! Ang laki-laki mo na hindi ka na dapat nakikipaglaro!” My son frustratedly said. Nilingon ko si Bugoy at Kiko na tumatawa sa gilid. Ako si Carlota at Stela tinitingnan ang lalaking baliw na kamukhang-kamuha ni Zyron! Akala ko kanina siya ito pero habang tumatagal na nakikita ko siyang kausap ang anak ko. Masasabi kong hindi siya si Zyron dahil bukang bibig niya si Zyron! “Sige ka, hindi ko na 'to ibabalik sa'yo!” Iwinagayway nito ang ginton
Umupo ako sa gilid ng kama at sinulyapan si Zyro na mahimbing na itong natutulog. Inayos ko ang kumot niya at nilagyan ko siya ng unan sa kabilang side. Hinalikan ko siya sa noo at ilang beses na hinaplos ang kaniyang pisngi. Natigilan ako sa paghaplos sa kaniya nang maalala ko ang sobre na ibinigay sa akin ni Carlota. Kinuha ko ito sa loob ng drawer bago ako nagtungo sa tapat ng bintana dito sa kwarto namin ni Zyro. Binuksan ko ito at kinuha ang isang nakatuping papel. Habang pinagmamasdan ko ito ay kinakabahan ako. Ang bilis ng tibok ng puso ko na hindi ko maipaliwanag. Masakit at sobrang sakit na isipin na wala na si Daddy. At ang sulat na 'to? Natatakot ako sa mababasa ko at kinakabahan ako. My Maria, Kamusta ka aking Maria? Sobrang miss ko na ng ngiti at mga lambing mo. Kung sakaling mabasa mo 'to, gusto ko na makita ang ngiti sa labi mo. Marahil ay wala na ako pero ayoko na makikita kang umiiyak, Maria ko. Kung anuman ang nagawa mo, matagal na kitang pinatawad. Mahal kita, an
“Wow. Mommy! You're so pretty.” My son giggles while watching me standing in front the big mirror. I am wearing a white tube gown. There's a lot of silver beads that shining the whole gown. Nakabandera ang maputi at makinis kong balikat at dibdib. Nakasilip rin ang may kalakihan kong suso at cleavage. My long straight black hair turn into a wavy with a silver dot design on top. My earring is a silver tread style that had 2 inches long. Ngumiti ako sa anak ko nang matagpo ang mata naming dalawa sa salamin. Nakasuot siya ng pang kasuotan na parang prince. Kulay puti ito na may yellow sa mga manggas. Nakaayos na ang kaniyang buhok at mas lalong lumabas ang kaniyang kagwapohan. “Mommy, you're really my queen!” Nag-bow siya tulad ng ginagawa ng mga prinsipe sa kanilang Reyna. Tumakbo siya papalapit sa akin at hinawakan ang kamay ko. Hinalikan niya ang likod ng palad ko bago tumingin sa akin na may matamis na ngiti. “And you're my handsome prince... Look, you're so handsome my ba
Walang tigil sa pag-agos ang mga luha sa aking pisngi. Nandito na naman ako sa pakiramdam na pinagbagsakan ng langit at lupa nang makita siya. Mas komportable kami ni Zyro na wala siya. Mas ramdam namin ang pagmamahal ng pamilya kasama ang ibang tao. Madaming nagmamahal sa anak ko dito at tanggap siya. Hindi tulad nang nasa mansion niya pa kami nakatira. Kaunting oras lang ang naibibigay niya sa anak ko at napipilitan lang siya. Ang mas masakit pa basura lang kami sa kaniya. Sa dami naming magkakasama sa mansion kami lang ni manang ang nagmamahal kay Zyro dahil ayaw sa kaniya ni Berta, Lena at Supot. Galit sila sa anak ko kahit wala itong ginagawa sa kanila. Ayoko na maramdam ulit ang ganu'ng pakiramdam dahil ang sikip sa dibdib. Ang bigat sa pakiramdam na alam mong may kasama ka sa bahay na hindi ka gusto. Ayos na kami dito ni Zyro dahil dito namin naramdaman ang totoong pamilya at tanggap kaming dalawa na walang panghuhusga. Hindi ako makatulog sa sobrang pag-iisip ko. Paano
“Huwag mong ibintang sa akin ang kagagawan mo! Ikaw ang may gawa kung bakit masama ang tingin niya sa'yo dahil sa ginawa mong pagdukot sa baliw sa mismong harapan niya!” Natigilan siya sa sinabi ko. Marahil, inisip niya ang sinabi ko. Lumayo ako sa kaniya dahil nangangati na naman ang kamay ko na sampalin siya. “Wow. I'm a fucking evil because I took my fucking twin get out of this fucking garbage place to treat his fucking Ill!” Parang sinabi niya na rin na nararapat lang kami ni Zyro sa basurang lugar na 'to dahil basura lang din ang tingin niya sa amin. Natigilan ako sa sinabi niya. Nilingon ko ang silid ko dahil baka magising si Zyro sa ginagawa niyang pagsigaw. Nakasiksik si Carlota sa gilid at bakas ang takot sa mukha niya. “Huwag kang gumawa nang eskandalo dito! Umalis ka na dahil hindi nararapat ang isang katulad mo sa basurang lugar na 'to! O baka naman isa ka sa basura na nararapat dito?” Pinagdiinan ko ang salitang 'basura' para mapagtanto niya ang mga sinabi niya. Uma
“Mommy, after ko gawin assignments ko, makikipaglaro ako sa new friends ko ah? Promise bait ako sa kanila!” Bigyan niya ako nang malapad na ngiti dahilan para lumalim ang biloy niya. May biloy siya sa kaliwang pisngi. Kapag nagsasalita siya o kaya kapag ngumunguya lumalabas 'yon pero mas malalim kapag nakangiti siya. “Sino naman ang new friends mo? Baka bad guys 'yan baby ah.” Nilagyan ko ng straw ang dutch milk niya. It's wednesday, we both here at school eating our lunch in front of my classroom. He's excited to finish his assignment so he can go to the playground. “They're kind and good guys unlike Zyron.” Kumibot-kibot ang nguso niya. “I said, it's Daddy.” I correct him. “Zyron.” Huminga siya nang malalim. Sadness flash on his face and pouted lips. Hindi niya na talaga tinawag na Daddy si Zyron mula nang araw na paglaruan niya ang sasakyan nito. “Hindi na siya bumabalik, galit siya sa akin kasi bad boy ako... Mommy, mana lang ako sa kaniya 'di ba?” Anak naman sa daming
Matamlay ang anak ko nang gumising. Hindi ito kumibo at talagang wala siyang ganang pumasok. Hindi nga ito bumaba kahit dumaan na 'yong taho. Binilhan siya ni Stela ng taho.Naninibago sila, ngayon lang ito hindi tumakbo palabas. Hindi pa ito lumalabas ng kwarto, nakahiga pa rin sa kama habang hawak ang Spider-Man. Nakatayo kami ni Stela sa labas ng silid habang pinagmamasdan namin siya, dumagdag pa si Kiko at Bugoy. Nasasaktan ako na makita siyang malungkot. Nagtanong sila kung bakit ganu'n si Zyro kaya sinabi ko ang dahilan.“Maria, pwede mo naman sigurong tawagan si Mister Z at sabihin na kailangan siya ng anak niya! Naiiyak akong nakikita siyang ganiyan! Hindi ako sanay.” Malungkot na saad ni Stela habang kumakain.“Gawin ko man, walang kasiguradohan na pupuntahan niya ang anak ko. May mas mahalaga at hindi niya 'yon ipagpapalit sa anak ko.” “Mahalaga?! Jusko! Mas mahalaga ba ang pera kaysa kay big boy o baka naman may iba siyang anak?”
𝐃 𝐈 𝐒 𝐂 𝐋 𝐀 𝐈 𝐌 𝐄 𝐑 This is work of fiction. Name, characters, businesses, places, event and incident are either product of the author's imagination or are use fictitiously. Any resemblance to actual persons, living or death. Events, places, businesses is entirely coincidental. *** This book or any portion thereof may not be reproduced or use in manner whatsoever without the express written permission of the author. Any infringement of copyright is punishable by law. PLAGIARISM IS A CRIME. _ _ _ 𝐉 𝐀 𝐘 𝐏 𝐄 𝐈 ' 𝐒 M E S S A G E Hello, Everyone! I hope this message find you well. ’Marhay na aldaw!’ First of all, I can proudly said; HIS LOYAL WIFE (HLW) officially reached the finish line! You can read the whole and complete story of Zyron and Marylee! Ang pagmamahal, hindi ipinapakita sa ibang mapaparaan, hindi rin dapat na itinatago. Ang pagmamahal ay ipinapadama at ipinapakita sa pamamaraan na makikita kung gaano kahalaga ang isang tao para sa'yo.
Ang maglakad sa altar na nakasuot ng mamahalin at mahabang gown na puti ay hindi na bago sa akin. Ngunit ang nararamdaman ko ay tulad pa rin ng unang beses na ihaharap ako ni Zyron sa altar. Nasa gitna kami ng karagatan sakay ng isang malaki at bagong biling barko ni Zyron, ginaganap ang aming kasal. Hindi madali ang naging simula nang aming pagsasama ni Zyron. Hindi namin inaasahan na ang 'yong isang gabing pinagsaluhan namin ang magbubuklod sa amin sa panghabang-buhay. Ang maikasal sa kaniya ng gabing 'yon ay hindi ko inaasahan ngunit nangyari sa isang kisap-mata. Nagkaroon kami ng anak na naging tulay na buohin ang aming pamilya. We meet, I run—because I thought we are not marriage anymore. Look at now, we are here again, promising and cherish our loved. Saksi ang aming pamilya, mga anak namin, ang Mommy at Uncle Sen, ang Mommy at Daddy ni Zyron. Ang kapatid naming si Vico, sila Zymon at Obrey, ang mga kaibigan niyang palaging nandiyan para sa amin. Hindi rin nawala si C
“Lumayas ka dito! Doon ka sa Mrs. Lopez mo!” Hinampas ko siya ng hinubad niyang coat. Sinasalo niya ang hampas ko habang umaatras. “Baby, kalma! Kalma!” Sinalo niya ang kamay ko at kinuha ang coat niya. “Wala lang 'yon! Okay? Sinadya niya 'yong gawin dahil nakita ka niyang dumating.” He explained. “Malaman ko lang talaga na may relasyon kayong dalawa, iiwan kita Zyron! Hinding-hindi mo makikita ang mga bata!” Banta ko sa kaniya at ibinato sa mukha niya ang coat niya. “Tang Ina naman oh! Akala ko ba three months lang ang paglilihi bakit kahit eight months na si baby napaka-selosa mo pa din?!” Maktol niya at umupo sa couch. Napakurap-kurap ako ng makita si Cjay at Vico na nakatayo sa sulok ng sala, pinagmamasdan nila kami ni Zyron. “Nariyan pala kayo?” Hindi makapaniwalang tanong ko sa dalawa. Napakamot sa ulo si Cjay at umiwas ng tingin sa akin at si Vico naman ngumiti ng pilit. “Ah... Oo! Hi, Mary!” “Armalite rin pala bunganga mo? Buti napagtitiisan pa ni Kuya.” Pilit na ngum
Kinabukasan, nagising ako na tinatamad na bumangon. Nakita ko si Zyron na nakatayo sa harap ng salamin, inaayos ang suot na necktie. “Are you leaving?” I asked him while I'm still on the bed. “Hey! How do you feel?” Nilapitan niya sa kama at ginawaran ng halik sa pisngi at noo. “Good morning, baby.” “Morning...” I close her eyes and I felt his lips on my cheek again. “Baby, I'm so worried about you. I ask Cjay to bring the doctor here, you don't have to worry about the kids—Henya will staying here for a while. All you need to do is to rest, okay?” “Okay. I'm sure, wala akong sakit. Madalas lang akong mahilo at masama ang pakiramdam ko nitong nakaraan.” “I want to make sure.” He kiss my hand. “I cook breakfast. Ipapadala ko na lang kay Henya para hindi ka bumaba.” “Dito ka lang. I want you here, Zyron.” My eyes is pleading. “Baby, I'll be right back.” Alam kong abala siya ngayon dahil sa nalalapit na pagbukas ng kaniyang hotel pero sa tuwing iniisip ko na makakasama niya si Mrs.
“Baba... Baba. Baba...” I woke up because of my son's tender voice that music sounds to my ears. Tumama ang mata ko kay Rohan na nakaupo sa may uluhan ko habang hinahaplos ang buhok ko. He look sad but he smile when he saw I open eyes. “Baba!” “Why you're here?” Inilibot ko ang paningin sa kwarto. Walang ibang tao sa kwarto maliban sa aming mag-ama. Umaga na pero hindi niya pa rin ako pinapansin, nakakainis! “Baba sick?” Worried flash on his beautiful eyes. “Nah. Let's go shower?” I kiss his cheek. “Va bene!” I chuckled as I heard his Italian language. Binuhat ko siya at dinala sa banyo. Imbes na makipagtalo sa kaniya natulog na lang ako. Nagseselos ako at naghihintay lang naman ako ng lambing pero hangang ngayon hindi niya pa rin ako nilalapitan. Kung alam niya lang kung gaano ko siya gustong yakapin at halikan. I miss her didn't she miss me too? If you are wondering why we end up together? It's a long story but I make quick and simple. Three days after rejected my propo
***FIVE YEARS LATER*** “Baba! Baba?! Baba!” A cute voice of my son filled my ears and interrupt the man who discussing in front of me. Inikot ko ang sviwel chair na kinauupuan ko upang harapin ang anak ko. Hindi nga ako nagkamali, nakatayo siya sa may pinto na mahaba ang nguso at galit ang mga mata—na minana niya sa kaniyang Mama. Nasa likod niya ang sekretarya ko na nakayuko. “I'm sorry, Sir.” Ikinumpas ko ang kaliwang kamay ko tanda na umalis na ang sekretarya bago kumumpas muli ang kamay ko tanda na lumapit sa akin ang anak ko. “Baba!” Mabilis siyang tumakbo papalapit sa akin at bakas sa mukha niya ang tuwa. Dinala niya ang sarili sa kandungan ko at yumakap. Pinagmamasdan ako ni Benedict, Glen at Cjay na nandito rin sa loob ng conference room. “Baba's busy.” I whispered on him before I kiss his cheek. “Baba, Sono annoiato.” He answered with the Italian accent and language. “Mister Zacarious, do he is your son to Miss Roxanne?” Mister Portem asked, isa sa mga ka m
“Let's play. I have online game here.” “Later. Picture muna tayo, gayahin mo ako.” Nilabas niya ang dila niya at pinalaki ang mata. Imbes na gayahin siya hinalikan ko siya sa pisngi dahil natutuwa ako sa kaniya. Na inis siya sa akin dahil sa ginawa kong hindi pagsunod sa kaniya napindot niya na. I love it, suit for my wallpaper. He changed my lock screen, his photo. Nakangiti at lumabas ang biloy niya. Nakapikit ang isa niyang mata na animo'y nakakindat. He look so handsome in that photo, really cool. I play Mobile Legends while teaching him. His not that hard to teach, ang bilis niyang makuha. Naglaro siya hangang sa makatulog na nakakulong sa bisig at katawan ko. Inayos ko na siya sa kama at tinabihan ko ang Mommy niya pero hindi ako makatulog dahil dumikit lang sa'kin ang katawan niya nabubuhay ang katawang lupa ko. Hindi ako nakapagpigil, I put my hard cock inside her reddish tight pussy and fuck! I feel, relax and I fall asleep. That moment, I felt I've got my family. Sulo
“Putang Ina!” “Hoy! Gago!” “Yawa maling mansion yata 'tong napuntahan ko!” “Shit! Na saan ang cell phone ko? Paniguradong viral 'to with a caption. 'Ang dakilang si Zyron Zacarious naka-pampers!'” Nagtawanan sila nang makita ako. Mabilis akong bumangon sa kama pero hindi ako makakilos ng mapagtanto na ginapos ang mga kamay at paa ko! “Putang Ina! Zymon!” Pilit akong kumakawala sa gapos. “Get that fuck off!” Sita ko kay Benedict na kinukunan ako ng vedio. Isang umaga, nagising na lang akong nakagapos sa kama at nakasuot ng pampers at nakagapos sa kama! Ang natatandaan ko lang, uminom ako ng makauwi ako sa mansion at gumamit ng marihuwana. It's keep me up all night but why the fuck is that I fuckin' don't know what happened! Why I don't do use drugs? I still care about my health. Drugs not good at all even if it's makes me money for me. “What the fuck are you all standing there?! Kalagan niyo ako!” Ang bilis ng pintig ng ugat sa sintido ko dahil sa galit. “Gising na p
Umuklo ako upang magkatapat ang mukha naming dalawa. Hindi siya nagpatinag kaya mas lalo akong natuwa sa kaniya. Nanginginig pa ang mga kamay ko nahawakan siya sa ulo pero hindi pa 'yon nakakalat sa kaniya ng may humila sa kaniya. “Tatay! Tatay niaaway niya ako! Kinuha niya si Poging baliw!” Sumbong niya kay Bugoy. “Sir! Pasensya na ho kayo sa ginawa ng anak mo! Pasensya na po talaga!” Pinunasan niya ang sapatos ko gamit ang hawak niyang towel bago kinarga niya ang anak ko. Naikuyom ko ang kamao ko habang nakatitig sa kaniya ng masama kahit na nakasuot ako ng shades alam ko na ramdam niya ang galit doon dahil nagbaba ito ng tingin. Ang lakas ng loob niyang angkinin nito ang anak ko! Gusto ko siyang bugbogin pero hindi sa harap ng anak ko. Bumaba si Glen at tinap ako sa balikat. Sumakay ako sa sasakyan ng hindi nilingon ang anak ko dahil baka hindi ko pa mapigilan ang sarili ko, maisama ko pa siya. “Fuck shit!” Sunod-sunod akong mapamura ng makitang hinahabol ng anak ko