Shout sa inyo, Desiree Gonzaga, Obladi La, Rizalie Rodulfa Enario and Precious Medalla!🤍 Maraming salamat sa inyong pag-iwan ng gems! I really appreciate it po! 😊 *** Hola, Everyone! Papunta na ba tayo sa exciting part? Patayin na ba si Zyron?😄 Give me 5 ratings.🙏🫶 Nagpapasalamat po ako sa lahat na nagbabasa at magbabasa pa lamang ng aking akda! Sa mga nage-iwan ng gems at mag-iiwan pa. Ang mga komento niyo po ay nababasa at nakakatuwa na malaman na may nag-aabang at naghihintay ng update.🤍 Hindi rin po ako mahusay na manunulat kaya asahan niyo ang mga errors. I am accepting criticism lalo na kasama iyon sa pag-improve ng aking pagsusulat. Just make sure lang po in a good way at hindi offended.☺️ See you at 12 PM!🫶 ||° Black_Jaypei °||
Matamlay ang anak ko nang gumising. Hindi ito kumibo at talagang wala siyang ganang pumasok. Hindi nga ito bumaba kahit dumaan na 'yong taho. Binilhan siya ni Stela ng taho.Naninibago sila, ngayon lang ito hindi tumakbo palabas. Hindi pa ito lumalabas ng kwarto, nakahiga pa rin sa kama habang hawak ang Spider-Man. Nakatayo kami ni Stela sa labas ng silid habang pinagmamasdan namin siya, dumagdag pa si Kiko at Bugoy. Nasasaktan ako na makita siyang malungkot. Nagtanong sila kung bakit ganu'n si Zyro kaya sinabi ko ang dahilan.“Maria, pwede mo naman sigurong tawagan si Mister Z at sabihin na kailangan siya ng anak niya! Naiiyak akong nakikita siyang ganiyan! Hindi ako sanay.” Malungkot na saad ni Stela habang kumakain.“Gawin ko man, walang kasiguradohan na pupuntahan niya ang anak ko. May mas mahalaga at hindi niya 'yon ipagpapalit sa anak ko.” “Mahalaga?! Jusko! Mas mahalaga ba ang pera kaysa kay big boy o baka naman may iba siyang anak?”
J A Y P E I ' S N O T E Magandang araw, mahal kong mambabasa!✨ Unang-una nais kong magpasalamat sa inyo sa mainit na pagtanggap kay Zyron and Marylee.🫶 Sa inyong suporta at pag-aabang ng update, maraming salamat!🙏 Nakakatuwa na mabasa ang inyong mga komento at mas lalo akong ginaganahan na magpatuloy sa pagsusulat.🥹 I don't do reply but rest assured that I do appreciate it! ❣️ Ngayon, narating na natin ang ika-tatlumpung kabanata asahan na ang nalalapit na pagkatapos. Sana ay magkakasama pa rin tayo hangang dulo.✨ Hindi ako naglalagay ng POV pero malinaw naman po na Marylee POV. Mula sa Kabanata Isa (1) hangang kabanata tatlumpu't pito (37) lamang ang POV ni Marylee. Advace na paalala para alam niyo na! (KATAPUSAN) Maraming salamat sa pagbibigay ng oras.⌛ Maraming salamat sa mga komento. Maraming salamat sa inyong mga gems.💎 Maraming salamat sa pagpapahalaga.🫶✨ Gustong pasalamatan ang mga nakasama habang nasa proseso ang akda; L E Sharon Viernes Jane Mariano Frank Ma
“Mauna na kami sa'yo Teacher Maria.” “Sige ho. Ingat po kayo.” I look at her daughter. “Bye, Lovely, see you tomorrow.” “Bye po, Teacher Maria!” She waved her hand and I watch them walking away from me. I get my stuff on my table with my son's bag. I locked my room before I walk towards the playground where my son used to stay while waiting for me to go home. I stop walking meters away from the bench where he was sitting with his father, Zyron. Yeah, after he show up himself week ago he never fail to visit us here everyday. They're talking like having a father and son serious conversation. Zyro keep on talking while Zyron is enjoy listening to him. “When I grow up, I'll buy big house with pool! Cars! Then I work to have many money! I'll very rich more than you! I won't let Mommy work anymore, she's my queen!” “Yeah. So what do you want to be when you grow up?” “Gusto ko magtinda taho saka maging driver!” Zyro proudly answers that's make Zyron's profanity. Zyron's reaction wa
Nagising ako na parang tumakbo sa marathon dahil ang pagod na pagod ako. Pakiramdam ko pa nga nakatulog ako dahil sa mga halik sa batok at leeg ko. Pakiramdam rin punong-puno ang pagkababae ko at medyo mahapdi ito. Iminulat ko ang mga mata ko. A smile flash on my lips as I saw my baby. Yakap-yakap ko siya. He was peacefully sleeping while holding his Spider-Man. Hinaplos ko ang pisngi niya. Gagawaran ko siya nang halik nang maramdaman kong mas sumagad sa loob ko dahil sa ginawa kong pagalaw. Lumingon ako sa aking likuran at laking gulat ko nang makita si Zyron na nakapikit ang mga mata at nakaunan rin sa unan ko. Sumilip ako sa loob nang kumot. Nakatakas ang suot kong damit habang nakahawak sa suso ang ang kamay niya. Wala akong suot pang-ibaba kaya malaya siyang nakapasok sa loob nang hindi ko namalayan. Ibinagsak ko ang ulo sa unan at mahigpit na napakapit sa kumot na hinila ko hanggang sa natakpan ang leeg ko bago lumingon kay Zy. Dahan-dahan kong inilayo ang katawan ko kay
“Sabi mo favorite mo 'yong car na nilaruan ko bakit new car na naman 'to?!” “It is, big boss. Wear this so could see.” Isinuot niya kay Zyro ang shades na may malaking kaibahan sa mga ordinayong shades. Tumalon-talon si Zyro at tuwang-tuwa ito. “Wow! Magic. Kita ko 'yong draw ko pero bakit 'di nakikita kapag hindi 'to suot?” “It's invisible.” Hindi ko akalain na ipapagawa niyang invisible ang mga ginuhit ni Zyro sa mamahalin niyang sasakyan. Pagkatapos naming kumain ng almusal ay nasa sasakyan niya na kami patungo sa bayan. Hindi ko talaga akalain na marunong siyang magluto nagising na lang ako na nagluluto siya sa kusina. “Mommy, hindi tayo pwede sumama doon sa big house niya?” Nakakandong siya kay Zyron habang nagmamaneho ito. Walang reklamo si Zyron kahit sobrang likot nito at tuwang-tuwa ito nang marinig ang tunog ng busena kaya minsan pinipindot nito. “Hindi. May school ka bukas, remember?” Kahit wala naman siyang pasok hindi pa rin ako papayag na sumama siya doon. “Ay
“Daddy!” Hindi niya natapos ang kaniyang pagkanta dahil mabilis siyang tumakbo pababa sa stage at sinalubong ang lalaking kakarating lang. Napatayo ako habang sinusundan siya ng tingin na lumapit kay Zyron. Lahat ay nasa kanila ang mata dahil sa ginawa ni Zyro. I can't help but to cry watching my son really happy seeing his father. At the same time, I felt happy and content. Sa unang pagkakataon, pinagbigyan niya ang paki-usap ko. “Daddy you came!” “U-huh. What did you just call me, big boss?” “Daddy.” “Oh fuck. Come here, I'd love that!” He squats and open arms. Zyro run towards him and give him a tight hugs. He even carry Zyro while giving a smack kisses ko shoulder and cheeks. “Daddy. You're my Daddy!” “Sounds music to my ears, man. One more, said it. I want to hear.” “Daddy. Daddy. Daddy! Daddy, Daddy!” “I miss you.” Tumango-tango si Zyro at yumakap ulit kay Zyro. Dumapo ang mata ni Zyron sa akin. Palihim kung pinunasan ang luha ko bago tumingin sa mga mata niya at ngu
Kinabukasan, nagising ako na sobrang lagkit ng nasa pagitan ng hita ko. Mag-isa na lang ako sa kama at mataas na ang sinag ng araw. Kahit wala na siya sa loob ko pakiramdam ko punong-puno pa rin ako. Pakiramdam ko hindi siya natulog, palihim niya akong binabayo kaya amoy katas ang kama. Bumaba ako sa kama at tinanggal ang bedsheet, kumot at punda ng unan at pinalitan ng bago. Kapag palagi siyang nandito, araw-araw akong magpapalit ng bedsheet dahil kahit nasa tabi namin si Zyro nagagawa niya ang gusto niya. Naligo muna ako bago lumabas ng kwarto. Natagpuan ko silang mag-ama sa kusina, kumain ng taho si Zyro habang nagluluto naman siya. Nakapantalon siya at nakasuot ng apron pero walang suot pang-itaas. Halatang bagong ligo siya ganu'n din si Zyro. “Daddy ah!” Iniumang ni Zyro ang kutsara na may lamang taho. Nilingon naman siya ni Zyron at tinanggap 'yon. “Ang sarap,” Hinalikan niya si Zyro sa labi bago bumalik sa paghahalo ng niluluto niya. “Mommy, good morning! You're so blo
Hindi ako nagdalawang-isip na sumama kay Vico pabalik ng Manila bitbit ang anak ko. Sadyang mapaglaro talaga ang tadahana dahil kung kailan ka pa naman nagmamadali doon pa magkaroon ng aberya. Nasiraan kami sa gitna nang daan kaya nagpalipas kami nang gabi sa isang maliit na bayan kung saan may hotel. Malayo pa ito sa manila kaya kahit gustuhin ko man na makarating agad ay hindi ko magagawa. Maliban sa sira ang kotse ni Vico, wala na rin ang byahe papuntang Manila. Alam ko naman na hindi naging maganda ang huling pagkikita namin ni Mommy. Ipinagtabuyan niya ako na parang hindi niya totoong anak. Masakit 'yon para sa akin dahil sa mga panahong 'yon, siya lang ang inaasahan ko na aagapay sa akin pero ipinagtabuyan niya ako. Kahit ganu'n ang naging trato sa akin ay hindi pa rin mawawala ang pagmamahal ko at hindi nakakalimot sa pangako kay Daddy na aalagaan ko si Mommy. Kaya nang marinig ko ang masamang balita sa kaniya, labis-labis ang pag-aalala ko sa kaniya dahil ayokong maulit an