CHAPTER 3

GINALYN

“ Hoy,kanina ka pa tulala d’yan!”

Nailing na lang ako ng malingunan si Mary,napahawak ako sa dibdib ko dahil sa bigla niyang pagsulpot at pinalo ang braso ko. Napahawak nalang ako sa braso ko.

“ Wala ,bigla lang akong may naisip.”

“ Sus,may crush ka na din kay Mr. Smith ‘no?”

Napailing ako sa sinabi niya,pero parang pamilyar sa pandinig ko ang sinabi niyang Smith.

Nagtataka ko siyang tiningnan,napakunot naman ang noo niya. Napabuntong hinga,inilagay ang magkabilang braso sa dibdib at pinagkrus.

“ Si Mr. Smith,siya ‘yong president at may ari nitong hotel na pinagtatrabahuan natin,ano ka ba.”

Napangiwi nalang ako,hindi ko kasi natatanong pa ang pangalan ng may ari.

“ Bumalik nalang tayo sa trabaho,mag o-ot ka ba ngayon?”

Iniba ko na ang usapan namin ,hinila ko na siya at tapos na din ang break namin.

Uwian at nagpapaalam na kami sa isa’t isa,nasa labas na kami ng hotel nang may mapansin akong babae. Sinundan ko ‘yon ng tingin,hanggang sa sinalubong nito ang isang lalaki. Napaiwas ako ng tingin ng magtama ang mata namin ng lalaki. Si Mr. Smith,siguro ay kasintahan nito ang napakagandang babae na nakita ko.

Tumango nalang ako ng inaya na akong umalis ni ate Apple. Sabay kaming naglakad papuntang sakayan ng jeep.Nang makauwi sa bahay ,deretso na kaming nagpahinga dahil nakakin na kami sa canteen kanina.

Naglinis lang ako ng katawan,bago nahiga na rin. Pabaling baling ang higa ko,hindi ako makatulog. Parang nakikita ko pa din ang mata ng lalaki kanina,ni Mr. Smith. Napabuntong hinga akong napaupo sa kama. Ilang beses kong kinagat labi,nalilito. At dahil sa pag iisip ko,sumakit na naman ang ulo.

Napahiga ako ulit,sapo ng dalawang kamay ang ulo ko. Nakalimutan ko ang isa sa bilin ni ni nanay Bebeng,na huwag akong masyadong mag iisip at sasakit lang ang ulo ko. Kaya kinalma ko ang sarili,inalala ang pamilyang naiwan ko sa probinsya. Ilang beses akong huminga ng malalim,kalaunan ay nawala din ang sakit.

Hinihingal akong napatingala sa kisame,naramdaman ko din ang pawisang noo ko.Bumangon ako at nagtuloy sa kusina,uminom ng tubig. Nakita ko pa na bukas pa ang kwarto ni ate Apple at may kausap ito sa kanyang phone.

Pagkatapos uminom ng tubig,bumalik na ako sa kwarto at sinubukang matulog. Pero hanggang panaginip ay nakikita ko pa rin ang mata ng isang lalaki. Galit at nangungulila.

‘ I LOVE YOU BABE’

Napabalikwas ako ng bangon,napahawak sa ulo ko ng kumirot ito. Napapikit ako ,pero nasilaw din sa liwanag na galing sa labas ng bintana.Umaga na. Nakalimutan ko palang isara ang kurtina kagabi bago matulog.

Lutang akong pumasok,ilang beses din akong tinanong ni ate Apple kung ayos lang ako. Ngumingiti na lang ako at sasabihing ayos lang. Pero ang totoo,masakit talaga ang ulo ko. Ayo’ko lang na umabsent sa trabaho. Dahil sa napanaginipan ko kagabi,hindi na tumigil sa pagsakit ang ulo ko. Pero nakakaya ko naman ang sakit,paminsan minsan lang na sumasakit kapag naalala ko ang boses na ‘yon.

Hindi ko kilala kung sino,at kung para kanino ang mga salitang ‘yon.At kung bakit ko napanaginipan.

Kahit nagdadaldal si Mary at Silvia ,hindi ko sila kinikibo. Nagpatuloy ako sa paglilinis,nagma-mop ako ng sahig ng bigla kong nasagi ang isang paa . Napaangat ang tingin ko dito,matiim ako nitong tiningnan.

“ Ikaw,kanina ka pa namin kinakausap hindi ka man lang nakibo d’yan. May problema ka ba,at saka tingnan mo nga ‘yang mukha mo. Namumutla ka girl.”

Napahawak ako sa pisngi ko ,nang malingunan ko ang sarili sa salamin. Tama nga ang sabi ni Mary,namumutla ako. Hindi ko alam pero bigla akong nakaramdam ng pagod.Lumapit si Mary at Silvia sa magkabilang gilid ko,ngayon kami ng tatlo ang nasa salamin nakaharap namin.

“ Sigurado ka ba na ayos ka lang,gusto mo na tawagin namin ang ate Apple mo? Namumutla ka talaga,wala ng kulay ang labi mo.”

“ Hayaan niyo,pagod lang siguro ako.”

“ Eh bakit kasi hindi kumain ng tanghalian kasama namin kanina?”

Napabuntong hinga akong hinarap si Silvia.

“ Wala lang akong gana,saka ayos lang talaga ako.”

“ Sigurado ka ha,baka mamaya biglang ka nalang humandusay d’yan hindi ka namin kayang buhatin.”

Natawa ako sa sinabi ni Mary,napailing ako at sinabihan silang tapusin na lang ang ginagawa namin para makapagpahinga .

Break time,naisipan kong pumunta sa canteen at bumili ng pagkain. Ngayon lang ako nakaramdam ng pagkagutom. Hindi din kasi ako nag almusal kanina,kaya ngayon gutom talaga ako.

Bitbit ang isang chicken burger at orange juice,naglalakad na ako pabalik sa quarters namin. Nakangiti pa ako sa mga nakaksalubong at binabati sila.

“ Ouch,what the heck?”

Nanlalaki ang mata kong napatingin sa nakabangga kong babae,natapon sa kanya ang dala kong orange juice . Kita ang mantsa do’n dahil sa suot nitong white dress,natatarantang inilapag ko sa katabing mesa ang dala at kumuha ng tissue doon.

Sinubukan kong punasan ang damit ng babae,pero winaksi nito ang kamay ko.

“ The heck,can’t you see you’re just ruining my dress? Oh my god,I just bought this.And I know you can’t even afford this given in your line of work.”

Napataas ang kilay ko, ano'ng problema sa trabaho ko.

Parang nandidiri nitong pinasadahan ang uniporme ko,napalunok ako at napaatras. Paglingon ko sa paligid,pinagtitinginan na din kami .Nagbubulungan ang mga tao sa paligid,ang iba ay may pagkadismaya sa mga mukha. Ang iba ay nakikisimpatya. Nagwawala na din ang babae at kung ano anu na ang sinasabi ,sa sobrang bilis hindi ko ito masundan.

“ Are you deaf,can’t you hear what I’m saying?”

Sumigaw na ito,nakaramdam na ako ng takot at gusto ko nalang na umalis .

“ What’s happening here?”

Dumagundong ang boses na ‘yon ng isang lalaki,napaangat na din ang tingin ko sa kanya. Naglalakad siya palapit sa kinatatayuan namin,mabilis na lumapit dito ang babaeng natapunan ng juice.

“ Look Chandrie,my dress. That stupid girl,bakit kasi kumukuha kayo ng lampang muchacha dito!”

“Enough Carol,I’m sure she has an explanation for this . At hindi siya muchacha dito,she is my employee. Choose your word correctly. ”

Napayuko ako ng bumaling ang tingin ni Mr. Smith sa’kin. Nakita ko nalang ang sapatos sa paanan ko,nang mag angat ako ng tingin nagtama na naman ang mga mata namin.

Nakita ko kung pa’no nanlaki ang mga mata niya,napasinghap din ako. Napakunot ang noo niya, nagbukas sara ang labi na parang may gustong sabihin. Tumaas ang kamay nito at hahaplos sana sa pisngi ko ng kunin ‘yon ng babaeng tinawag niyang Carol kanina.

“ Chandrie,you should fire her .”

Napakurap si sir Chandrie,napayuko ako ulit. Tumikhim ito at kinausap si Carol,nanatili lang ako do’n na nakatayo. Hindi ko maigalaw ang paa ko paalis,para akong napako doon.

“ You should go back to your work,I’ll think about what to do with you later.”

Napaangat ang tingin ko,at deretso sa mata niyang nakatingin din pala sa’kin.

“ What,you should fire her now!”

Naghehesterical na sigaw ni Carol.

“ Enough Carol,I’m the president and she is my employee and I decided on what to do with her. Just go home and change,I’ll pay for the dress.”

“ Uh…fine.Basta susunod ka mamaya ha,hihintayin kita.”

Sabay naming tinanaw ang papalayong likod na pigura ni Carol,nang humarap si sir Chandrie mabilis akong nag iwas ng tingin.

“ Go back to your work.”

Mabilis akong tumalikod,mabilis kong inabot ang pagkain ko sa mesa at mabilis na umalis do’n.

Hindi na ako lumingon pa at deretso ang lakad takbo ko sa quarters namin.

Napasandal ako sa pinto,hinihingal akong hawak ang pagkain ko sa dibdib. Iniuntog ko ang ulo ko sa pinto,napaigik ako sa sakit ng malakas ang pagkakauntog ko dito.

“ Hoy,ano na naman ang nangyayari sa’yo? Bakit mo iniuntog ang ulo mo sa pinto,may nangyari ba?”

Umiling lang ako sa sinabi ni ate Apple,naupo nalang ako at inalok siya ng pagkain. Nagpaalam na itong babalik sa trabaho kaya naiwan na naman ako na mag isa.

Bakit ba kapag tumitingin ako sa mata niya,para na akong nalulunod? Ano’ng mayr’on sa mata ni sir Chandrie. Ang ganda din ng pangalan niya.

“ Chandrie,parang ang sarap bigkasin. “

Napailing nalang ako sa sarili ko. Tinapos ko na ang pagkain at bumalik sa trabaho.