Eksaktong pagtapak sa loob ng kwarto ay iniwan na ako ni Jane, balak ko sanang tawagin ito dahil magpapa alalay ako sa banyo ngunit mas pinili ko na lamang na pabayaan ito, nakakahiya naman. Mag-isa akong nagtungo sa banyo ng iika-ika at minsa'y paigik igik.Masakit kasi talaga, kung hindi lang ako naiihi ay balak ko sanang sumampa kaagad sa kama at ipahinga ang sarili.Pagkatapos umihi ay hindi ata maidradrawing ang mukha ko sa pagkakagusot. Mas masakit talaga pag umiihi.Pagbukas ng pinto ay napatigil ako. Nasa loob na kasi si Viglianco maayos ang upo sa kama habang nakatutok ang mga mata sa laptop na nasa kandungan niya. Medyo basa ang buhok nito at nakapambahay na habang may suot na salamin sa mata.Tahimik akong naglakad sa kabilang side ng kama. Sa sofa na ako matutulog, hindi naman siguro ganun kawalang hiya ako kung manghihiram ako ng isang unan at kumot diba? Kahit puti pa rin ang bedsheet masasabi kong pinalitan na ito dahil hindi gaya kanina wala ng kahit anong bahid ng du
Tanging kalansing lang ng kutsara at tinidor ang maririnig sa mesa, wala namang nagtatangkang magsalita kasi kahit ako ay walang balak. Nakatutok lang ang aking buong atensiyon sa pagkaing nasa tapat. Isang linggo na ang nakalilipas simula ng insedenting iyon, isang linggo na ngunit sa mga araw na lumipas ay para akong buhay na robot. Hindi ako sanay sa kilos na nagagawa ko, wala akong ganang magsalita at halos palaging nakatulala. Bilang lang ang salita ko dahil halos tango at iling lang ang nagagawa ko. One week passed ay nagpapanggap pa rin akong hindi pa magaling. I mean sa laceration.Sa isang linggong iyon ay walang araw na hindi siya nagtatangkang galawin ako. At palaging galit na ekspresiyon lang ang nagagawa niya sa tuwing umiiwas ako at umaaray. Kaya hindi na ako nagulat isang gabi naabutan ko itong may katalik sa sala, ang akala ko ay si Fiona ngunit ibang babae iyon. Iba't ibang babae kada gabi, sa kahit saan sila maabutan, I though it's he's sleeping pills subalit nagt
"Open it, " aniya ng makaluhod na ako habang taka siyang tinitingala. Open what?"Give me a head, if you don't want me to fuck you." Nanlaki ang mata ko sabay baba ng tingin sa sandata siyang kaharap ko. What the. . .I am crying and blaming myself because of Fiona's death tapos ipapagawa niya sakin ito?! Anong klaseng tao ba siya? Hindi ba niya kayang makonsensiya?!I throw death glare to his d*ck up to him that smirking."Prettiest view.""C'mon, my little army wants to say hi, open it," dugtong niya, muling bumaba ang tingin ko doon saka matunog na lumunok.Ayokong maulit ang nangyari sa amin pero kapalit nito? Ang. . . a-ang isubo ang kanya? Sa inip ay siya na mismo ang nagtanggal sa suot niyang sinturon at literal na nagslow motion ang pagbukas niya ng zipper.Napaatras pa ako dahil muntikan na iyong matampal ang pisngi ko. It's mad. Galit na pinapawis. It's already had a pre-cum!Nakita ko na ito ngunit hindi ko pa rin kayang titigan ng matagal, naiilang ako. Kagaya ng may-ari a
"Young Lady, pinapababa kana po ni boss, sabay na raw kayo, " natigil ako sa pagdarasal dahil sa boses ni Jane na kakapasok lang. Kagabi dito ako dumersto sa guest room, mukhang hindi ko kayang humiga sa kwarto ni Viglianco sa naabutan ko kagabi. Doon sana ang punta ko habang nagtatakbo ang kaso ay naabutan ko ang babae niya na pinapaligaya ang sarili. Tumayo ako at naglakad patungo sa bintana. "Bababa nalang Jane, " ni hindi ko na siya nilingon habang sinasabi iyon. Pinabayaan ko nalang ng makarinig ng papaalis na yapak. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga habang tinatanaw ang malawak na lugar na ito. How can I skip kung halos lahat ng sulok may nagbabantay? At imposibleng mahingian ko ng tulong ang bantay na iyan kung ang tingin sa akin ay maduming madre? They are mocking me. Naikuyom ko ang kamao ng malaman kong bakit hinayaan lang ako ng lalaking iyon na magpagala gala. He's clothes hindi ko alam kung paano at kung paano hindi ko napansin, ang mga damit niyang pin
"I know you're already awake, " I heard his bedroom voice making me to sniff.Nakatihaya ako habang nakapikit ang mata, totoong kanina pa ako gising. Ang rami raming bagay ang pumapasok sa isipan ko dahil sa naging kapusukan ko kagabi.Habang naaalala ko, hindi ako makapaniwalang ako iyon. Ni hindi ko man lang naisip na maaari akong mabuntis. Kapag nangyari iyon, hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ganitong buhay ang nais ko.Gaya ng palagi niyang pwesto ay nasa ilalil siya ng kili kili ko, nakasubsob ang mukha sa gilid ng hubad kong dibdib. Parehas pa kaming hubad sa ilalim ng kumot na pinagsasaluhan namin. Tumalikod ako at sinubukang alisin ang braso niyang nakapalibot sa bewang ko, ngunit hindi siya nagpatalo. Mas hinigpitan niya ang yakap sa akin.Nang umusog siya pataas ay tinago ko ang mukha sa dalawa kong palad at tahimik na humikbi."Why the hell are you crying? Are you still sore?" Nalilito niyang tanong at pilit tinatanggal ang kamay kong nakatakip sa aking mukha. Ng mag
Hikab hikab akong naglakad papuntang kunsina, inaantok pa ako, at ang sakit ng kaliwa kong braso. Pagkagising ko kanina ay nasa kama na ako, mukhang siya ang naglipat sa akin. Wala na rin ito pagmulat ko ng mata.Ang sakit ng ulo ko, pakiramdam ko ay hindi para sa akin ang araw na ito, I felt like I want to sleep all day. Pagdating sa kusina ay namataan ko si Jane, may dala itong tray na puno ng pagkain at gamot?"Ayos lang po ba kayo, young lady?" Kahit mababakas ang pagmamadali nito ay nagawa niya pa akong pagtuunan. Tamad akong tumango, nasa tray pa rin ang tingin."Para kanino yan?" Hindi ko na napigilang magtanong, ngumiwi ito at tiningnan ako ng 'sigarado ka po' look, tumango ulit ako.Sasagot na sana ito ng parehas kaming mapatingin sa parehong direksyon kung saan may dalawang boses na nag-uusap.Sa hagdan ay pababa si Dwayne at ang doktor na tumingin sakin noong nakaraan, kapwa seryoso ang pinag-uusapan. Piniling ko ang ulo tila sinisigurado kung tama ba ang nilabasan nilang
"Young Lady. . ." Napakurap ako ng marinig ang boses ni Jane, nasa tabi ko na pala ito.Hindi ko namalayang kanina pa pala ako nakatulala habang nakatitig kila Viglianco at sa babaeng bisita niya.Nasa sala sila kasama si Dwayne habang ako ay nagtatago hindi kalayuan sa pwesto ng hagdanan.Sa lawak ng sofa, mayroon sa loob loob ko na gustong bumaba para matanong lang ang babaeng kasama nila kung bakit sa kandungan pa ni Viglianco niya napiliang umupo.Nakalingkis rin ang braso nito sa leeg ng lalaki. Ito namang lalaking ginagawa niyang upuan ay hindi mo mawari kung nasisiyahan ba o nabubwesit, foker face lang kasi siya. Kung nagugustuhan man niyang may nakakandong sa kanya, ibig sabihin ipapalibot niya ang braso sa bewang ng babae, ngunit hindi niya naman ginagawa.Technically ayaw niya? Ngunit dahil lalaki soya, matic na yun. Gusto niya, ikaw ba naman may kaharap na malaking hinaharap, aayaw ka?Paniguradong malambot iyon kesa sa. . . wala sa sariling naibaba ko ang tingin sa aking
Hangos hangos akong nagmulat ng mata habang habol ang hininga, naihilamos ko rin ang parehong palad sa aking mukha dahil sa sama ng panaginip ko.He killed my brother. Iyon ang nasa panaginip ko, Viglianco killed my brother.Napangiwi ako ng tumambad sa akin ang hubad kong dibdib, kita ko roon ang pulang markang halos magdikit dikit na.Hindi niya nga pala ako tinigilan magdamag . Anong oras na?Napanganga ako ng tingnan ang orasan, alas dose na ng hapon? Ganun kahaba ang tulog ko?Napangiwi ako ng marinig ang pagaalburuta ng aking tiyan.Tumayo na ako at nagtungo sa closet, magbibihis ako, nakakahiya man sa mga taong nagpapakain sa akin dito. Hindi ko kayang palipasan ang gutom ko.Nang matapos ay sinuklay ko ang aking buhok gamit ang aking mga daliri at napagpasyahang tunguhin ang pinto.Akmang pipihitin ko na ito upang lumaki ang singaw ay naiwan sa ere ang kamay ko't natuod sa kinatatayuan.Natulala ako habang nakatingin sa likod ni Viglianco na nagpapakasasa sa halik mula kay Ana
VONZE CANNON POV:Hours already passed but I still can't help smiling while gawking at my daughter who's busy playing her toys.She always giggles everytime she do silliness on her own that make her more really cute.Sa dalawang taong tiniis ko kakahanap kay Claudia ay hindi ko inaakalang mayroong Vlymerie ang tatakbo papunta sa akin while shouting daddy ko, si Vlymerie na hindi ako nakita bilang isang masamang tao.The time I heard her sobbed in my bear neck, I was totally puzzled and even decided to pass out for not knowing what should I do to make her stop from weeping.It tearing me apart. Kahit hindi pa sabihin ng mommy niyang anak ko siya at kahit pa sinabi ng dada niyang hindi niya ako ama, magkakapatayan kami. She is my daughter.Alam ko ang gawa ko.I won't deny that I get mad to Claudia, for keeping Vlymerie's existence away from me. I was chiding her all out of my emotions but instantly stop when she suddenly rebutt.What she said hit me, stupid me for not realizing her sud
Nakacross ang brasong muli akong nagpakawala ng buntong hininga ng naabutan si Viglianco sa kusinang nagluluto na.Mukha itong ganado at nag-eenjoy sa ginagawa dahil kitang kita naman sa kanyang mukha, topples pa ngunit may apron namang suot. Tatlong araw na ang dumaan simula ng mangyari ang sa may balkonahe, sa gabing iyon at ang pagsapit ng bukas ay ilang na ilang ako sa kanya, habang siya ay mukhang wala lang sa kanya. Nang mapansin ang presensiya namin ay nilingon niya kami, kaagad pomorma ang ngiti sa labi niya saka kami nilapitan at kapwa binigayan ng halik sa ulo. "Good morning babies, upo lang muna kayo, malapit na 'tong niluluto ko." "Ako dapat ang gumagawa niya," asik ko na nginisihan niya lang bago ako kindatan and even mouth I love you, iwas tingin akong napailing. Hindi ba siya nahihiya sa anak niya? Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin ako dahil magaling na ito sa kusina, parang pinag-aralan ganun, pero hindi naman siguro siya mag-aaksaya ng oras. Natapos ang aga
Walang tigil na umiyak si Vly at pati ako nag-aalala na, natahimik lang sa isang sandali ng kargahin ng ama niya at isinayaw sayaw, naririnig ko pa itong nag-hum ng kanta habang tinatapik tapik ang likod ng bata. Akala namin ay nakakatulog ito sa bisig niya ay palagi kaming nagkakamali dahil bigla nalang itong gagalaw at tatawagin ang daddy niya and hugged him so much, panay naman ang hingi ng sorry ng tatay niya. "I'm sorry baby. . . I'm sorry, daddy is here, sleep na." Masuyong bulong nito sa anak niya, kagat ko ang labing galit pa rin sa kanya. Ngayon lang naging ganyan si Vly, ni kahit kailan hindi yan umiyak ng ganoon kung hindi man nagugutom. "Hmm? What is it baby? Dudo? What dud--ohh. . . kay mommy na ikaw?" Patuloy pa rin ito sa pakikipag-usap sa anak, kalaunay binaling sa akin ang tingin. He's mouth went in agape when he caught me angrily gawking at him. He let out a heave sigh at tahimik na lumapit sa akin,"dudo raw siya." Aniya at ibinigay sa akin ang bata. Wala
"Daddy ko!" Muli kong rinig na hagikhik ni Vly, kahit nasa kusina ay rinig na rinig ko ang masaya nitong boses.Kagabi ay hindi ako nakatulog ng maayos ngunit kahit ganoon ay tila nabuhay ang sistema ko ng marinig ang boses ni Viglianco. Naunang sumalubong sa kanya si Vly at kaagad itong binigyan ng mainit na yakap at halik sa mukha.Tuwang tuwa ang anak ko ng malamang may mga pasalubong ang kanyang ama sa kotse nito at muntik na akong mapaatras ng sandamakmak na laruan ang dala niya, sa kamay naman nito ay isang kumpol ng bulaklak, pansin ko rin ang mga mata nitong panaka naka akong binabalingan.Hinayaan ko siya at dumiretso sa kusina, kaya ito ako ngayon nagluluto, nagtataka lang ako at hindi man lang pumasok si manang Isay. Hindi naman tumawag o ano, nag-aalala tuloy ako.Lumabas ako sa kusina at naabutan silang nagkakatuwaan, tinatalian niya si Vly at ang anak ko naman at nakasimangot kapag pangit ang gawa ng ama niya sa buhok na ikinaka halakhak ng isa.Hindi ko maiwasang mapang
"Clau!" ni hindi ko magawang lingunin si Kuya na alam kong tinatakbo ang aking pwesto dahil sa pagkatulala habang pinagmamasdang magpumilit si Vly kumargo sa ama niya.Si Viglianco na dahan dahang ibinaba ang tingin sa bata animo'y ano mang oras kahit pitikin lamang siya ay ikakawala niya ng lakas.Kita ko ang pagtaas baba ng kanyang dibdib at sa tuwing magagawi sa akin ang mata, kulang nalang ay mawalan ako ng hininga dahil sa galit na mababasa roon.Kita ko ang paglapit sa kanila ni kuya at ang pagsunuran ng mga tauhan namin, si Viglianco naman ay tulala pa rin, at wala ata sa sariling naihaplos ang mga palad sa maliit nitong likod dahil nakabaon ang mukha ni Vly sa leeg niya."Vly! Come here to Dada, you don't even know that monster!" Nasinghap ako dahil sa sinabi ni Kuya, ang tao namang pinaratangan niya ay unti-unting binaling ang tingin sa kanya, ang akala ko ay susugurin niya si Kuya ngunit hindi nangyari. . .Si Viglianco. . . ibinaba lamang niya ang tingin at nag-iwas ng ting
"Ma'am, si Vlymerie po umiiyak," agad humiwalay ang aking mata sa laptop at agad iyong tinalunton ang boses ni manang Isay. Nasa tabi niya ang two year old kong si Vlymerie. Pigil ang ngiti at pinanatili ko ang seryosong mukha habang pinagmamasdan itong palubuhin ang pisngi at ang paglalaro sa sariling maliliit na daliri. "Vlymerie," tawag ko rito na ikinanguso niya. "What did you do now?" Seryoso ngunit marahan kong tanong. Tumikhim ako at pinanindigan ang aking pagiging seryoso ng magsimula itong maglakad papalapit sa akin at inilagay ang mga kamay sa likod niya. Ang totoo ay gusto ko itong kurutin sa pisngi, ang cute cute ng anak ko. Sabay kaming napangiti ni manang ng yakapin ako nito sa bewang at ibinaon ang mukha sa dibdib ko. May pinagmanahan. Napangiwi ako sa naalala at sa ikatlong beses ay tumikhim. Agad kumilos ang aking kamay ng umahon ang kanyang mukha at pinunasan ang luhang natuyo sa pisngi niya. "Mommy ko. . ." "Yes baby ko?" Malambing kong sagot at inilagay an
Lumaki akong halos nakadepende lahat sa aking mga magulang o kahit pa sa mga taong nakapaligid sa akin. Kung may gusto man ako minsan ay pinipili ko na lamang isarili dahil baka ano ang masabi ng iba. Marami akong what if's kagaya na lamang ng negatibong opinyon. Ang pagmamadre lang ang masasabi kong pinandigan ko ng buong buo. At hindi magkamayaw ang tuwang naramdaman ko ng imbes na madisapoint sa akin ang mga magulang ay pinili nila akong suportahan. At hindi naman ako nagkamali ng ipinaglaban, bukod sa mga magulang kong alam kong totoong nagmamahal sa akin at higit sa iba, sa Diyos ko naramdaman ang higit na pagmamahal. Sa Kanya, natutunan kong Siya ay sapat sa lahat ng aking pangamba, Siya ay higit sa mga taong kung noon ay nag-aalangan akong pakisamahan dahil sa takot na mahusgahan, sa Kanya gamit ang aking puso, sapat ang kanyang buhay na presensiya upang mawala lahat ng iyon. Sa lahat ng masasama at mabubuting nangyari sa aking buhay, mananatili akong sa Kanya dahil alam ko
"Gising!" Kaagad nabuhay lahat ng natutulog kong ulirat dahil sa matinis na boses at ang pagbuhos sa akin ng napaka bahong tubig.Malansa na kulay itim. Hindi ko kinaya kaya halos matanggal ang sikmura ko sa kakasuka. Ang sakit pa rin pala ng ulo ko.At nanginginig, hindi ko alam kung dahil sa malamig na tubig o ang takot na ngayon ay nararamdaman ko. Halo halo.Nang ipalibot ko ang tingin ay limang pares ng mata ang naabutan ko, sila parin, nangingibabaw nga lang tingin ni Viglianco na mukhang ano mang oras ay kikitilan ako ng buhay.Nangangatal ang labing mas lalo akong nagsumiksik sa gilid ng makitang kumuha ng latigo si Anastasia. Malakas itong tumawa dahil sa naging reaksiyon ko.M-mga demonyo! Malakas akong napaigik ng hatakin niya ang aking buhok at pilit pinatayo."Did you know that guy?"I didn't flench, instead I remain silent."Did you know him?!""Ahh!" Kasabay ng tanong niya ay ang pagbigay niya sa akin ng isang malakas na hampas gamit ang hawak niyang latigo.Diyos ko,
Kanina pa ako hindi mapakali dito sa loob ng kwarto, hindi ako mapakali ngunit nanatili akong nakahiga at nakapikit.I smell something fishy. Something wrong but I can't name it. Kanina pa ako naghihintay na marinig ang pag-alis ng sasakyan ni Viglianco. It's already eight pero wala pa rin akong nariirnig, kansilado ba? Wala sa sariling napahawak ako sa aking dibdib pababa sa aking tiyan, kinakain ako ng kaba. Simula kanina sa senaryo sa labas ay agad akong lumayo kay Viglianco at tahimik na pumasok ulit sa loob. Diretso dito sa kwarto. Miske ang aking umagahan na naudlot kanina at ang aking tanghalian ay sinadya pa ako rito ni Jane. Nakagat ko ang labi, at nakapa ang pisngi. Basa iyon, why I'm crying? Ganito ba pagbuntis? Palaging emosyonal?Napapikit ako ng mariin dahil bukod sa napapansin kong cookies ang pinaglilihian ko ay pati ata ang ama ng dinadala ko napasali. Nakakahiya at hindi ko talaga gusto, alam ko gawa lamang ito ng hormones pero I r-really craves for he's warm. A