Mag-log inShare
Chapter 16
Huling Na-update:
2025-01-12 12:07:55
Kaugnay na kabanata
HIS CAPTIVE Chapter 17
Hangos hangos akong nagmulat ng mata habang habol ang hininga, naihilamos ko rin ang parehong palad sa aking mukha dahil sa sama ng panaginip ko.He killed my brother. Iyon ang nasa panaginip ko, Viglianco killed my brother.Napangiwi ako ng tumambad sa akin ang hubad kong dibdib, kita ko roon ang pulang markang halos magdikit dikit na.Hindi niya nga pala ako tinigilan magdamag . Anong oras na?Napanganga ako ng tingnan ang orasan, alas dose na ng hapon? Ganun kahaba ang tulog ko?Napangiwi ako ng marinig ang pagaalburuta ng aking tiyan.Tumayo na ako at nagtungo sa closet, magbibihis ako, nakakahiya man sa mga taong nagpapakain sa akin dito. Hindi ko kayang palipasan ang gutom ko.Nang matapos ay sinuklay ko ang aking buhok gamit ang aking mga daliri at napagpasyahang tunguhin ang pinto.Akmang pipihitin ko na ito upang lumaki ang singaw ay naiwan sa ere ang kamay ko't natuod sa kinatatayuan.Natulala ako habang nakatingin sa likod ni Viglianco na nagpapakasasa sa halik mula kay Ana
Huling Na-update : 2025-01-12HIS CAPTIVE Chapter 18
Kanina pa ako hindi mapakali dito sa loob ng kwarto, hindi ako mapakali ngunit nanatili akong nakahiga at nakapikit.I smell something fishy. Something wrong but I can't name it. Kanina pa ako naghihintay na marinig ang pag-alis ng sasakyan ni Viglianco. It's already eight pero wala pa rin akong nariirnig, kansilado ba? Wala sa sariling napahawak ako sa aking dibdib pababa sa aking tiyan, kinakain ako ng kaba. Simula kanina sa senaryo sa labas ay agad akong lumayo kay Viglianco at tahimik na pumasok ulit sa loob. Diretso dito sa kwarto. Miske ang aking umagahan na naudlot kanina at ang aking tanghalian ay sinadya pa ako rito ni Jane. Nakagat ko ang labi, at nakapa ang pisngi. Basa iyon, why I'm crying? Ganito ba pagbuntis? Palaging emosyonal?Napapikit ako ng mariin dahil bukod sa napapansin kong cookies ang pinaglilihian ko ay pati ata ang ama ng dinadala ko napasali. Nakakahiya at hindi ko talaga gusto, alam ko gawa lamang ito ng hormones pero I r-really craves for he's warm. A
Huling Na-update : 2025-01-12HIS CAPTIVE Chapter 19
"Gising!" Kaagad nabuhay lahat ng natutulog kong ulirat dahil sa matinis na boses at ang pagbuhos sa akin ng napaka bahong tubig.Malansa na kulay itim. Hindi ko kinaya kaya halos matanggal ang sikmura ko sa kakasuka. Ang sakit pa rin pala ng ulo ko.At nanginginig, hindi ko alam kung dahil sa malamig na tubig o ang takot na ngayon ay nararamdaman ko. Halo halo.Nang ipalibot ko ang tingin ay limang pares ng mata ang naabutan ko, sila parin, nangingibabaw nga lang tingin ni Viglianco na mukhang ano mang oras ay kikitilan ako ng buhay.Nangangatal ang labing mas lalo akong nagsumiksik sa gilid ng makitang kumuha ng latigo si Anastasia. Malakas itong tumawa dahil sa naging reaksiyon ko.M-mga demonyo! Malakas akong napaigik ng hatakin niya ang aking buhok at pilit pinatayo."Did you know that guy?"I didn't flench, instead I remain silent."Did you know him?!""Ahh!" Kasabay ng tanong niya ay ang pagbigay niya sa akin ng isang malakas na hampas gamit ang hawak niyang latigo.Diyos ko,
Huling Na-update : 2025-01-12HIS CAPTIVE Chapter 20
Lumaki akong halos nakadepende lahat sa aking mga magulang o kahit pa sa mga taong nakapaligid sa akin. Kung may gusto man ako minsan ay pinipili ko na lamang isarili dahil baka ano ang masabi ng iba. Marami akong what if's kagaya na lamang ng negatibong opinyon. Ang pagmamadre lang ang masasabi kong pinandigan ko ng buong buo. At hindi magkamayaw ang tuwang naramdaman ko ng imbes na madisapoint sa akin ang mga magulang ay pinili nila akong suportahan. At hindi naman ako nagkamali ng ipinaglaban, bukod sa mga magulang kong alam kong totoong nagmamahal sa akin at higit sa iba, sa Diyos ko naramdaman ang higit na pagmamahal. Sa Kanya, natutunan kong Siya ay sapat sa lahat ng aking pangamba, Siya ay higit sa mga taong kung noon ay nag-aalangan akong pakisamahan dahil sa takot na mahusgahan, sa Kanya gamit ang aking puso, sapat ang kanyang buhay na presensiya upang mawala lahat ng iyon. Sa lahat ng masasama at mabubuting nangyari sa aking buhay, mananatili akong sa Kanya dahil alam ko
Huling Na-update : 2025-01-12HIS CAPTIVE Chapter 21
"Ma'am, si Vlymerie po umiiyak," agad humiwalay ang aking mata sa laptop at agad iyong tinalunton ang boses ni manang Isay. Nasa tabi niya ang two year old kong si Vlymerie. Pigil ang ngiti at pinanatili ko ang seryosong mukha habang pinagmamasdan itong palubuhin ang pisngi at ang paglalaro sa sariling maliliit na daliri. "Vlymerie," tawag ko rito na ikinanguso niya. "What did you do now?" Seryoso ngunit marahan kong tanong. Tumikhim ako at pinanindigan ang aking pagiging seryoso ng magsimula itong maglakad papalapit sa akin at inilagay ang mga kamay sa likod niya. Ang totoo ay gusto ko itong kurutin sa pisngi, ang cute cute ng anak ko. Sabay kaming napangiti ni manang ng yakapin ako nito sa bewang at ibinaon ang mukha sa dibdib ko. May pinagmanahan. Napangiwi ako sa naalala at sa ikatlong beses ay tumikhim. Agad kumilos ang aking kamay ng umahon ang kanyang mukha at pinunasan ang luhang natuyo sa pisngi niya. "Mommy ko. . ." "Yes baby ko?" Malambing kong sagot at inilagay an
Huling Na-update : 2025-01-12HIS CAPTIVE Chapter 22
"Clau!" ni hindi ko magawang lingunin si Kuya na alam kong tinatakbo ang aking pwesto dahil sa pagkatulala habang pinagmamasdang magpumilit si Vly kumargo sa ama niya.Si Viglianco na dahan dahang ibinaba ang tingin sa bata animo'y ano mang oras kahit pitikin lamang siya ay ikakawala niya ng lakas.Kita ko ang pagtaas baba ng kanyang dibdib at sa tuwing magagawi sa akin ang mata, kulang nalang ay mawalan ako ng hininga dahil sa galit na mababasa roon.Kita ko ang paglapit sa kanila ni kuya at ang pagsunuran ng mga tauhan namin, si Viglianco naman ay tulala pa rin, at wala ata sa sariling naihaplos ang mga palad sa maliit nitong likod dahil nakabaon ang mukha ni Vly sa leeg niya."Vly! Come here to Dada, you don't even know that monster!" Nasinghap ako dahil sa sinabi ni Kuya, ang tao namang pinaratangan niya ay unti-unting binaling ang tingin sa kanya, ang akala ko ay susugurin niya si Kuya ngunit hindi nangyari. . .Si Viglianco. . . ibinaba lamang niya ang tingin at nag-iwas ng ting
Huling Na-update : 2025-01-12HIS CAPTIVE Chapter 23
"Daddy ko!" Muli kong rinig na hagikhik ni Vly, kahit nasa kusina ay rinig na rinig ko ang masaya nitong boses.Kagabi ay hindi ako nakatulog ng maayos ngunit kahit ganoon ay tila nabuhay ang sistema ko ng marinig ang boses ni Viglianco. Naunang sumalubong sa kanya si Vly at kaagad itong binigyan ng mainit na yakap at halik sa mukha.Tuwang tuwa ang anak ko ng malamang may mga pasalubong ang kanyang ama sa kotse nito at muntik na akong mapaatras ng sandamakmak na laruan ang dala niya, sa kamay naman nito ay isang kumpol ng bulaklak, pansin ko rin ang mga mata nitong panaka naka akong binabalingan.Hinayaan ko siya at dumiretso sa kusina, kaya ito ako ngayon nagluluto, nagtataka lang ako at hindi man lang pumasok si manang Isay. Hindi naman tumawag o ano, nag-aalala tuloy ako.Lumabas ako sa kusina at naabutan silang nagkakatuwaan, tinatalian niya si Vly at ang anak ko naman at nakasimangot kapag pangit ang gawa ng ama niya sa buhok na ikinaka halakhak ng isa.Hindi ko maiwasang mapang
Huling Na-update : 2025-01-12HIS CAPTIVE Chapter 24
Walang tigil na umiyak si Vly at pati ako nag-aalala na, natahimik lang sa isang sandali ng kargahin ng ama niya at isinayaw sayaw, naririnig ko pa itong nag-hum ng kanta habang tinatapik tapik ang likod ng bata. Akala namin ay nakakatulog ito sa bisig niya ay palagi kaming nagkakamali dahil bigla nalang itong gagalaw at tatawagin ang daddy niya and hugged him so much, panay naman ang hingi ng sorry ng tatay niya. "I'm sorry baby. . . I'm sorry, daddy is here, sleep na." Masuyong bulong nito sa anak niya, kagat ko ang labing galit pa rin sa kanya. Ngayon lang naging ganyan si Vly, ni kahit kailan hindi yan umiyak ng ganoon kung hindi man nagugutom. "Hmm? What is it baby? Dudo? What dud--ohh. . . kay mommy na ikaw?" Patuloy pa rin ito sa pakikipag-usap sa anak, kalaunay binaling sa akin ang tingin. He's mouth went in agape when he caught me angrily gawking at him. He let out a heave sigh at tahimik na lumapit sa akin,"dudo raw siya." Aniya at ibinigay sa akin ang bata. Wala
Huling Na-update : 2025-01-12
Pinakabagong kabanata
HIS CAPTIVE EPILOGUE
VONZE CANNON POV:Hours already passed but I still can't help smiling while gawking at my daughter who's busy playing her toys.She always giggles everytime she do silliness on her own that make her more really cute.Sa dalawang taong tiniis ko kakahanap kay Claudia ay hindi ko inaakalang mayroong Vlymerie ang tatakbo papunta sa akin while shouting daddy ko, si Vlymerie na hindi ako nakita bilang isang masamang tao.The time I heard her sobbed in my bear neck, I was totally puzzled and even decided to pass out for not knowing what should I do to make her stop from weeping.It tearing me apart. Kahit hindi pa sabihin ng mommy niyang anak ko siya at kahit pa sinabi ng dada niyang hindi niya ako ama, magkakapatayan kami. She is my daughter.Alam ko ang gawa ko.I won't deny that I get mad to Claudia, for keeping Vlymerie's existence away from me. I was chiding her all out of my emotions but instantly stop when she suddenly rebutt.What she said hit me, stupid me for not realizing her sud
HIS CAPTIVE Chapter 25
Nakacross ang brasong muli akong nagpakawala ng buntong hininga ng naabutan si Viglianco sa kusinang nagluluto na.Mukha itong ganado at nag-eenjoy sa ginagawa dahil kitang kita naman sa kanyang mukha, topples pa ngunit may apron namang suot. Tatlong araw na ang dumaan simula ng mangyari ang sa may balkonahe, sa gabing iyon at ang pagsapit ng bukas ay ilang na ilang ako sa kanya, habang siya ay mukhang wala lang sa kanya. Nang mapansin ang presensiya namin ay nilingon niya kami, kaagad pomorma ang ngiti sa labi niya saka kami nilapitan at kapwa binigayan ng halik sa ulo. "Good morning babies, upo lang muna kayo, malapit na 'tong niluluto ko." "Ako dapat ang gumagawa niya," asik ko na nginisihan niya lang bago ako kindatan and even mouth I love you, iwas tingin akong napailing. Hindi ba siya nahihiya sa anak niya? Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin ako dahil magaling na ito sa kusina, parang pinag-aralan ganun, pero hindi naman siguro siya mag-aaksaya ng oras. Natapos ang aga
HIS CAPTIVE Chapter 24
Walang tigil na umiyak si Vly at pati ako nag-aalala na, natahimik lang sa isang sandali ng kargahin ng ama niya at isinayaw sayaw, naririnig ko pa itong nag-hum ng kanta habang tinatapik tapik ang likod ng bata. Akala namin ay nakakatulog ito sa bisig niya ay palagi kaming nagkakamali dahil bigla nalang itong gagalaw at tatawagin ang daddy niya and hugged him so much, panay naman ang hingi ng sorry ng tatay niya. "I'm sorry baby. . . I'm sorry, daddy is here, sleep na." Masuyong bulong nito sa anak niya, kagat ko ang labing galit pa rin sa kanya. Ngayon lang naging ganyan si Vly, ni kahit kailan hindi yan umiyak ng ganoon kung hindi man nagugutom. "Hmm? What is it baby? Dudo? What dud--ohh. . . kay mommy na ikaw?" Patuloy pa rin ito sa pakikipag-usap sa anak, kalaunay binaling sa akin ang tingin. He's mouth went in agape when he caught me angrily gawking at him. He let out a heave sigh at tahimik na lumapit sa akin,"dudo raw siya." Aniya at ibinigay sa akin ang bata. Wala
HIS CAPTIVE Chapter 23
"Daddy ko!" Muli kong rinig na hagikhik ni Vly, kahit nasa kusina ay rinig na rinig ko ang masaya nitong boses.Kagabi ay hindi ako nakatulog ng maayos ngunit kahit ganoon ay tila nabuhay ang sistema ko ng marinig ang boses ni Viglianco. Naunang sumalubong sa kanya si Vly at kaagad itong binigyan ng mainit na yakap at halik sa mukha.Tuwang tuwa ang anak ko ng malamang may mga pasalubong ang kanyang ama sa kotse nito at muntik na akong mapaatras ng sandamakmak na laruan ang dala niya, sa kamay naman nito ay isang kumpol ng bulaklak, pansin ko rin ang mga mata nitong panaka naka akong binabalingan.Hinayaan ko siya at dumiretso sa kusina, kaya ito ako ngayon nagluluto, nagtataka lang ako at hindi man lang pumasok si manang Isay. Hindi naman tumawag o ano, nag-aalala tuloy ako.Lumabas ako sa kusina at naabutan silang nagkakatuwaan, tinatalian niya si Vly at ang anak ko naman at nakasimangot kapag pangit ang gawa ng ama niya sa buhok na ikinaka halakhak ng isa.Hindi ko maiwasang mapang
HIS CAPTIVE Chapter 22
"Clau!" ni hindi ko magawang lingunin si Kuya na alam kong tinatakbo ang aking pwesto dahil sa pagkatulala habang pinagmamasdang magpumilit si Vly kumargo sa ama niya.Si Viglianco na dahan dahang ibinaba ang tingin sa bata animo'y ano mang oras kahit pitikin lamang siya ay ikakawala niya ng lakas.Kita ko ang pagtaas baba ng kanyang dibdib at sa tuwing magagawi sa akin ang mata, kulang nalang ay mawalan ako ng hininga dahil sa galit na mababasa roon.Kita ko ang paglapit sa kanila ni kuya at ang pagsunuran ng mga tauhan namin, si Viglianco naman ay tulala pa rin, at wala ata sa sariling naihaplos ang mga palad sa maliit nitong likod dahil nakabaon ang mukha ni Vly sa leeg niya."Vly! Come here to Dada, you don't even know that monster!" Nasinghap ako dahil sa sinabi ni Kuya, ang tao namang pinaratangan niya ay unti-unting binaling ang tingin sa kanya, ang akala ko ay susugurin niya si Kuya ngunit hindi nangyari. . .Si Viglianco. . . ibinaba lamang niya ang tingin at nag-iwas ng ting
HIS CAPTIVE Chapter 21
"Ma'am, si Vlymerie po umiiyak," agad humiwalay ang aking mata sa laptop at agad iyong tinalunton ang boses ni manang Isay. Nasa tabi niya ang two year old kong si Vlymerie. Pigil ang ngiti at pinanatili ko ang seryosong mukha habang pinagmamasdan itong palubuhin ang pisngi at ang paglalaro sa sariling maliliit na daliri. "Vlymerie," tawag ko rito na ikinanguso niya. "What did you do now?" Seryoso ngunit marahan kong tanong. Tumikhim ako at pinanindigan ang aking pagiging seryoso ng magsimula itong maglakad papalapit sa akin at inilagay ang mga kamay sa likod niya. Ang totoo ay gusto ko itong kurutin sa pisngi, ang cute cute ng anak ko. Sabay kaming napangiti ni manang ng yakapin ako nito sa bewang at ibinaon ang mukha sa dibdib ko. May pinagmanahan. Napangiwi ako sa naalala at sa ikatlong beses ay tumikhim. Agad kumilos ang aking kamay ng umahon ang kanyang mukha at pinunasan ang luhang natuyo sa pisngi niya. "Mommy ko. . ." "Yes baby ko?" Malambing kong sagot at inilagay an
HIS CAPTIVE Chapter 20
Lumaki akong halos nakadepende lahat sa aking mga magulang o kahit pa sa mga taong nakapaligid sa akin. Kung may gusto man ako minsan ay pinipili ko na lamang isarili dahil baka ano ang masabi ng iba. Marami akong what if's kagaya na lamang ng negatibong opinyon. Ang pagmamadre lang ang masasabi kong pinandigan ko ng buong buo. At hindi magkamayaw ang tuwang naramdaman ko ng imbes na madisapoint sa akin ang mga magulang ay pinili nila akong suportahan. At hindi naman ako nagkamali ng ipinaglaban, bukod sa mga magulang kong alam kong totoong nagmamahal sa akin at higit sa iba, sa Diyos ko naramdaman ang higit na pagmamahal. Sa Kanya, natutunan kong Siya ay sapat sa lahat ng aking pangamba, Siya ay higit sa mga taong kung noon ay nag-aalangan akong pakisamahan dahil sa takot na mahusgahan, sa Kanya gamit ang aking puso, sapat ang kanyang buhay na presensiya upang mawala lahat ng iyon. Sa lahat ng masasama at mabubuting nangyari sa aking buhay, mananatili akong sa Kanya dahil alam ko
HIS CAPTIVE Chapter 19
"Gising!" Kaagad nabuhay lahat ng natutulog kong ulirat dahil sa matinis na boses at ang pagbuhos sa akin ng napaka bahong tubig.Malansa na kulay itim. Hindi ko kinaya kaya halos matanggal ang sikmura ko sa kakasuka. Ang sakit pa rin pala ng ulo ko.At nanginginig, hindi ko alam kung dahil sa malamig na tubig o ang takot na ngayon ay nararamdaman ko. Halo halo.Nang ipalibot ko ang tingin ay limang pares ng mata ang naabutan ko, sila parin, nangingibabaw nga lang tingin ni Viglianco na mukhang ano mang oras ay kikitilan ako ng buhay.Nangangatal ang labing mas lalo akong nagsumiksik sa gilid ng makitang kumuha ng latigo si Anastasia. Malakas itong tumawa dahil sa naging reaksiyon ko.M-mga demonyo! Malakas akong napaigik ng hatakin niya ang aking buhok at pilit pinatayo."Did you know that guy?"I didn't flench, instead I remain silent."Did you know him?!""Ahh!" Kasabay ng tanong niya ay ang pagbigay niya sa akin ng isang malakas na hampas gamit ang hawak niyang latigo.Diyos ko,
HIS CAPTIVE Chapter 18
Kanina pa ako hindi mapakali dito sa loob ng kwarto, hindi ako mapakali ngunit nanatili akong nakahiga at nakapikit.I smell something fishy. Something wrong but I can't name it. Kanina pa ako naghihintay na marinig ang pag-alis ng sasakyan ni Viglianco. It's already eight pero wala pa rin akong nariirnig, kansilado ba? Wala sa sariling napahawak ako sa aking dibdib pababa sa aking tiyan, kinakain ako ng kaba. Simula kanina sa senaryo sa labas ay agad akong lumayo kay Viglianco at tahimik na pumasok ulit sa loob. Diretso dito sa kwarto. Miske ang aking umagahan na naudlot kanina at ang aking tanghalian ay sinadya pa ako rito ni Jane. Nakagat ko ang labi, at nakapa ang pisngi. Basa iyon, why I'm crying? Ganito ba pagbuntis? Palaging emosyonal?Napapikit ako ng mariin dahil bukod sa napapansin kong cookies ang pinaglilihian ko ay pati ata ang ama ng dinadala ko napasali. Nakakahiya at hindi ko talaga gusto, alam ko gawa lamang ito ng hormones pero I r-really craves for he's warm. A
