Kanina pa ako hindi mapakali dito, lakad rito lakad roon na ang nagawa ko. Panay ang tingin ko sa cell phone, nagbabakasakaling tumawag ulit si daddy.
One week pass simula ng mangyari ang nakakakilabot na gabing iyon, isang linggo na rin akong walang maayos na tulog, ang totoo ay aaminin ko natatakot pa rin ako ngunit lahat iyon natatakpan simula ng tumawag si manang sa akin sa sumunod na araw.
Nag-aaway raw kasi si dad at tita. Tatanungin ko sana ito kung tungkol saan ngunit naunahan na iyon ng malakas na sigaw ni dad sa kabilang linya. Third party.
Nag-aalala na ako, simula ng araw na iyon ay tinatangka kong tawagan si dad subalit walang sumasagot, pati sa opisina. Kay tita o kay Paula, kahapon sinagot naman ni Paula ang tawag ko pero kaagad ring pinatay.
Mariin akong napapikit at humarap sa cross na nasa kwarto. Nagtungo ako sa tapat ng altar saka lumuhod.
'Ama, ikaw na po ang bahala sa pamilya ko.'
Hindi makakabuti sa kalusugan ni daddy ang masyadon mastress, yun ang pinaka iniwasiwasan ko, may sakit ito sa puso at kapag nagkataong umatake iyon ng wala ako sa tabi niya. Hindi ko kakayanin. Siya nalang ang meron ako.
Tumayo ako ng makarinig ng katok mula sa labas. Hinayaan ko itong bumukas dahil hindi naman naka lock. Doon iniluwa si sister Jane.
"Sister Claudia, hinahanap ka na ng mga bata," imporma nito, tumango ako saka binigyan siya ng maliit na ngiti.
Napuno ng pagtataka ang aking mukha dahil para itong may sasabihin dahil sa likot ng mata at mga paa niya.
"Go ahead sister Jane."
Pumasok ito sa loob saka hinawakan ako sa magkabilang braso. Okay?
"Sister, diba napag-usapan namin noong nakaraan si Mr. Viglianco?" Tumango ako kahit naguguluhan na rin, anong kinalaman dito ng taong iyon?
Suminghap muna ito tila kinukulang sa hangin. " Nagdonate siya ng malaking pera dito, hindi iyon kayang tanggapin ng simbahan dahil diba alam mo na kung anong klaseng tao siya. Ngunit wala silang nagawa kundi ang pumayag nalang."
"Bakit sila pumayag?" Tanong ko ngunit yumuko lang siya. Ako naman ngayon ang hinawakan siya sa magkabilang braso.
"Sister Jane, bakit sila pumayag?" Mariin na ang aking pagkakabigkas lalo na't ng mag-angat ito ng tingin ay may luhang kumawala sa mga mata niya.
"P-pa.... patayin niya tayo," wala sa sariling nabitawan ko siya. Nakaawang ang labi at sandali akong natulala.
Anong? Pinagbabantaan niya ba kami? No hindi. Ako, ako ang pinupuntirya niya.
Napalunok ako. Gumaganti ba siya?! Balak niyang dungisan ang simbahan gamit ang pera niyang galing sa illegal! Hindi pwede. Hindi ako papayag.
Pinauna ko na si sister dahil may tumatawag sa akin. Kaagad ko itong sinagot ng makita kung sino ang tumatawag. Finally, it's dad.
"Dad? Hello are you okay? Please don't stress yourself that much dad, nag-aalala ako. Umiinom kaba sa tamang oras? Hello dad? Please take care of yourself, wala ako sa tabi mo...."
" Then why don't you come here, marami ang problema sa kompanya. Hindi ko na kinakaya, kung andito lang sana ang mommy mo. Kung hindi ka sana pumasok sa letcheng pagmamadreng iyan! Matutulungan mo ako! " Dad. . . nagsimula ng tumulo ang luha ko. This is the first time na sinigawan ako ni daddy. Out of burst he even call letche, letche ang pagmamadre ko and it hurt so much.
" D-dad. . . anong nangyari sa inyo ng tita? " Napaigtad ako ng makarinig ng tila nabasag.
"Anong nangyayari sa amin? Nagkakalabuan na kami Claudia! Aren't you happy? Diba ang totoo ay ayaw mo naman sa kanya!" Tuluyan na akong napahagulhol, ramdam ko ang galit niya at kung nagkataong magkaharap kami baka masaktan niya pa ako.
"D-dad. . ."
"What?!" Dad. . . dad may taong gumugulo sa akin, natatakot ako.... binabastos niya ako at dinadamay niya ang pangalawang tahanan at pamilyang mayroon ako. Gustong gusto ko magsumbong, I want to hug him because I know with his arms I'm safe. Pero galit ang daddy, galit siya sa akin.
"Dad. . . you are hurting me---
" Hurting you?! Ikaw ba ha hindi mo lang ba nagawang maiconsider na nasasaktan mo ako! Simula ng pinili mo yang pagmamadre over me it hurts like hell! Wala kang narinig sa akin dahil wala akong magawa kundi ang pabayaan ka dahil suportado ka ng iyong ina! I love your mom Clau. . ." Tuluyang lumakas ang iyak ko. Daig ko pa ang batang napagalitan.
Tumingala muna ako upang pigilan ang mga luhang gusto pang bumagsak. Ngumiti ako. Galit lang si dad, pero mamaya I'm sure hihingi siya ng tawad sa akin. He loves me. Daddy loves me.
"Galit ka lang po.... I know you love me---
" Seriously Clau? Isang linggo! Bibigyan kita ng isang linggo. Kapag dumating iyon na hindi kita madatnan sa bahay. . . kalimutan mong may ako diyan sa buhay mo. Forget that I'm your father. " Yun lang ang sinabi niya bago ako bagsakan ng telepono. Napaupo ako at doon inilabas ang luha ko.
***
Ang ganda sanang pagmasdan ang paglubog ng araw pero hindi ko ata kayang iapreciate ang ganda nito. Ang bigat bigat ng puso ko. Mabuti nalang kanina ay hindi nila nahalatang galing ako sa pag-iyak. Pinahupa ko muna kasi ang mata kong namumugto.
Sinubukan kong tawagan ulit si dad ngunit hindi na nito sinasagot, pulos lang ring. Sabi ni manang ay nagkukulong ito sa opisina, pinaalalahanan ko nalang na huwag pumalyang bigyan ito ng pagkain saka ang tamang oras nitong pag-inom sa gamot ni daddy. He really is mad at me.
"Sister." Agad akong napaharap dahil sa boses ni sister Jane, hindi gaya kanina ngayon ay para na itong nakakuha ng magandang balita. Ang laki ng ngiti niya eh.
"Ano iyon?" Nakangiting tanong ko habang hinahaplos ang ulo niya. Dalawang taon ang tanda ko sa kanya and calling me sister is a double meaning ayon pa sa kanya. She's treating me as a real older sister. I will miss this young lady.
"Ano ba naman iyan sister Clau. . . grabe yang haplos mo ah, parang ang dating ay haplos na hindi ko na mararamdaman." Ngumiti lang ako saka nagpatuloy. " Iyon na nga,alam ko hindi mo pa ito alam. At matutuwa ka!"
" Ano nga," hindi nalang diretsuhin eh, natawa ito dahil trip niya akong inisin. Natawa nalang rin ako.
"May bumili raw sa donation ni Mr. Viglianco, double pa! And hep hep hep, galing sa isang negosyante! Sikat na company. So far wala pa raw balita sa sabi ni Mr. Viglianco about sa pagbabalik sa pera niya, " ngiti ngiti nitong balita sa akin, ngumiti nalang rin ako. And mutter mas mabuti na iyon.
" At! Ang rami kong good news para sayo ngayon! Si Amy, tuloy tuloy na ang therapy. For sure gagaling na siya ang bait talaga ng Diyos! " Tuluyang lumaki ang ngiti ko. Sana gumaling na talaga ang batang iyon. Kasi yung kabayong ipinangako ko sa kanya ay hinihintay na siya.
Samantala parehas kaming napatingin kay sister Maureen na nasa hindi kalayuan naiiling habang nakatingin kay sister Jane na kamot kamot ang tenga. Nagtataka ko itong tiningan.
" Una na ako sister, schedule ko ngayon ," natawa nalang ako. Oo nga pala. Nagwave pa ito ng kamay saka tumalikod. Para talaga siyang bata.
Sandali kong ninamnam ang simoy ng hangin saka napagdesisyunang umalis. Pupuslit lang ako. May taong kailangan kong kausapin.
Nagtaxi nalang ako para mas madaling marating ang pupuntahan. Kailangan kong magmadali, hindi na ako nagbaon ng ibang pera maliban sa ipangpapasahe ko. Hindi naman ako kakain. Sa isang sikat na restaurant ako pinara ni manong.
Nagbayad muna ako bago napagpasyahang bumaba, nakakalula ang building, sobrang laki ba naman. Kinakailangan ko lang sumakay sa lift dahil andun kami naka reserve. I mean doon siya nagpa reserve.
Pagbukas ng elevator ay kunting lakad lang ang nagawa ko ng may babae nang nag approach sa akin.
"To Mr. Viglianco," inunahan ko na ito, tumaas ang kilay niya at pinasadahan ang kabuuan ko ng may panghuhusga. It's not what you think woman.
Nauna itong maglakad kaya sumunod ako. Kung ano ang talbog na nagagawa ng dibdib niyang luwang luwa ay ganun rin sa pwet niya. Gifted lady. I sarcastically compliment her on my own. Ilong palang halatang malaking pera ang inilaan. Napailing ako, ang sama ng ugali mo Claudia.
Tumigil kami sa isang parang kwarto. Nagkatitigan muna kami bago ito pairap na binuksan ang pinto para sa akin. Doon nagsimulang tumambol ang puso ko. He's already sitting while sipping he's one glass wine.
Lumunok ako at tuluyang pumasok. May mga pagkain na rin. Kanina ng matapos ako makipag-usap sa isang taong kailangan kong makausap ay may unknown number ang tumawag sa akin, and it's him.
Nakikipagkita ito sa akin kapalit ng maayos niyang pagtanggap sa tinanggihan naming pera. Bakas doon ang pagbabanta kaya andito ako.
"Sit down baby."
"Don't. Call. Me. That. Name."
"Baby, " at umulit pa nga, nakangisi na ito ngayon. Hindi ko na kailangan umupo, wala akong balak magtagal.
Tumaas ang kilay nito.
"You prepare that position? Hmm. . . Okay standing position then---
" Well you shut up and get to the point? "Pikon na pikon na ako pero tumawa lang ito. Kung maaari ayokong dumikit dikit sa kanya.
Isa sa mga dahilan kung bakit ako pumayag ay nais kong matigil na ito, lalo na't nasasangkot ang ibang tao.
" I know it's you, " aniya na ipinagtaka ko, sumimsim ito sa wine glass niya na may lamang alak, napaiwas ako ng tingin ng ngumisi siya.
"What are you talking about?"
"You are the one who double my money." Naiiling pa ito habang sinasabi, and what?! Pati iyon alam niya? Ang pagkakaalala ko kami lang at ang friend ni mommy ang may alam nun. Sa kanya ko ipinatrabaho.
Huminga ako ng malalim.
"You probably know why, your money is not welcome in our church, perang hindi namin alam kung saan galing---
" Inutang ko 'yon. "
Huh?
Nang hindi ako magsalita ay isang katahimikan muli ang bumalot sa amin. Hindi ako komportable lalo na't ang riin ng titig niya. Nanghahalukay.
"Why are you doing this? Is this because of before? Sa mga pagsagot sagot ko sa'yo? Sa pambibitin ko ba? Okay please, I am really really sorry, itigil mo ang pandadamay ng ibang tao."
"From the donation, a safe place of the kids, and the therapy, you still didn't get it?" Kalmado niyang aniya na ikinasinghap ko. Kung hindi ako nagkakamali ang tinutukoy niya ay si ciang at Amy.
Siya lahat. . . siya lahat ang may gawa?
Napaatras ako at naikuyom ang kamao.
"Walang saysay ang usapang ito," matigas kong tugon, hindi alintana ang tingin niya. Akmang tatakilod na ako upang umalis ng isang tiling galing sakin ang pumalit dahil sa mabilis niyang paghila sa akin.
Nanigas ang aking buong katawan dahil sa pwesto namin, nakatayo ako habang niyuyuko siyang nakatingala sa akin habang hawak ang magkabila kong bewang.
"Bastos mo naman kita mo ng nag-uusap pa tayo eh, kapag ikaw ang binastos ko makapagmura ka,"
makapagmura ka sa sarap sister.
Mas kumuyom ang aking kamao dahil sa narinig pati ang munti niyang bulong sa hulihan.
"Bitaw kung ayaw mong sumigaw ako rito."
"Tatahimik ka o ikakandung kita?
Napatiim ang aking labi dahil doon at walang sabing nagpumiglas, and he being a guy ay madali lang akong napigilan, ako lang ang nasaktan dahil mas humigpit lang ang hawak niya.
" Did you even see a d*ck? "
" Did you feel how sex is?"
Puno ng pagtitimpi ang aking ginawa hindi lang makapagsalita, dahil alam ko sa oras na may lumabas sa aking bibig, luha ang kasunod. Napakabastos ng taong ito. Ang tawag lang ng laman ang nagsusumigaw sa buo niyang pagkatao.
"Because me? This is the first time I ever question how sex feels. . . with you baby." Nang makabawi ay napailing ako at hindi siya makapaniwalang tiningnan. I see.
"Your just challenge, nag-aaksaya ka lang ng oras. Pakawalan mo ako, kailangan ko ng umalis."
Sunod sunod lang itong umiling.
"No. . . I want to feel how your lips with mine, how it's soft, your tongue twitching over me. How it feel your breast on my hands, your nipples with my mouth. Your moans. . . begging me to deep and fuck you harder. How your pussy and juices taste and how good when I'm inside with you," naitinulak ko ito ng buong lakas at hindi makapaniwala siyang pinagmamasdang nakatingala, naghahabol ng hininga habang nakapikit at awang ang mga labi.
Nahigit ko ang hininga ng dumilat ito at tiningnan ako ng diretso sa mga mata gamit ang punong puno nitong pagnanasa.
Lumapit ako sa mesa at walang alinlangan siyang tinapunan ng wine pagkatapos ay dinuro siya na ngayon ay may gulat sa mata.
"You pervert shit! Nakakadiri ka! Nababaliw kana! Ito ang tandaan mo, hinding hindi mangyayari iyang iniisip mo dahil hindi ako katulad ng mga babae mo! Kung gagawin ko man ang bagay na iyon hinding hindi sayo, dahil pandidirihan ko lang ang buo kong pagkatao! " Hindi ko na napigilan ang sarili. I burst out and began to cry, kahit naghahabol pa ng hininga ay sinikap kong umalis. Hindi ko kinakaya ang taong katulad niya.
Panay ang buntong hininga ko habang nag-iimpake. Panay rin ang likot ng mata ko, nililibot ang tingin ng kwarto, sinisigurong maisasaulo ko ang bawat sulok nito.Naihilamos ko ang palad sa mukha saka itinukod ang siko sa tuhod. I will miss this place though I can still visit here but. . .aishh stop Claudia. Yeah stop Claudia Altaranz.Agad dumapo ang mata ko ng biglang bumukas ang pinto, andun si sister Jane, napaiwas ako ng tingin dahil namumula ang mata nito.Nakagat ko ang dila ng bigla ako nitong dinamba ng yakap. Humihikbi siya. Please don't, I don't want to cry, I'm tired of crying."You. . . you still visit, right?" Tango lang ang naisagot ko. Of course I will."Please take care of yourself sister.""I will. I wil. . . thank you," gaya ng inaasahan hindi na nagtanong si sister Jane, she understand and respect what decision I made. Kanina kinausap ko ang superior namin and like sister Jane she respect my decision, but she insisted me to go for a retreat, tumango lang ako. Papa
"No. . . no. . . sir please help me. I'm begging, I-ll I'll give money. Please let me run for my life. . ." I'm being desperate and begging to them na patakasin ako ngunit nagmistula itong mga robot na walang naririnig kahit ano.Halos buhatin na ako kanina pasakay sa kotse habang nagmamakaawa akong sinisigaw ang pangalan ni tita. But no. . . no one ever dare to help me. Nasa isang kotse ako kasama ang apat na lalaki. Habang si Mr. Vigilianco ay sa isang kotse nakasakay. Sinilip pa ako nito sa loob bago ako bigyan ng matagumpay na ngisi. Lalo akong nanghihina. He's face that were smirking and his hands. . . his hands that holding a gun.Nanghihina kong ipanahinga ang likod sa sandalan ng upuan. Kahit anong pagmamakaawa ko, kahit siguro lumuha pa ako ng dugo walang tutulong sa akin.Napaiwas ako ng tingin ng mapansing kanina pa ako tinitingnan ng lalaking nagd-drive sa salamin. Nahuli ko pa itong ngumisi." It explains why his always monitoring you, your gorgeous as fuck, " bulong nit
Madali niya lang akong naitapon sa kama, magbabalak sana akong bumangon ng kaagad itong dumagan sa akin. Lumuhod ito sa pagitan ko at pinanatili ang tingin sa katawan kong nakahain sa kanya. Sunod sunod itong nagmura. "Damn hot, " he mutter and lowered his head and try to kiss me but I shirk to other side. Mahinang igik ang nagawa ko ng nanggigil nitong hinawakan ang aking magkabilang kamay saka ipwenesto sa ibabaw ng ulo ko. Panay ang subok niyang hulihin ang labi ko pero hindi ako tumigil kakaiwas. Tumigil ito kaya nagkaroon ako ng pagkakataong huminga. Masama ko itong tiningnan at pilit inaagaw ang pulsuhan kong hawak hawak niya. " Napakasama mo! Wala kang puso! Alam mo. Alam mong kamamatay pa lang ng tatay ko pero--hmp! Hmp!" Hindi ko nagawang tapusin ang sasabihin dahil sa pagkuha nito ng pagkakataon upang mahuli ang labi ko. He hungrily kiss me while stopping me from moving. He bite my lower lip kaya umawang ang labi ko, kinuha niya ang pagkakataon upang maipasok ang dila
"Young Lady?""Young Lady?"" Hala! Jane ang init niya!""Tabi nga! Malamang buhay iyan!""Hindi, mukhang may lagnat!"Nagising ang diwa ko ng makarinig ng nagtatalong nga boses, napaigik ako dahil kunting galaw lang ng ulo ko'y tila iniikot ako--kahit hindi pa ako dumidilat.Napangiwi rin ng subukan kong igalaw ang mga braso, masakit. Napaaray ako sa isipan ng bulta-bultahe ang sakit na dumaan ng sunod kong igalaw ang mga binti. Ang sakit ng. . .ng ano ko. Ang hapdi!"Young Lady? Young Lady may lagnat ho kayo." Rinig kong ani ng pamilyar na boses, sinubukan kong magsalita ngunit walang kahit anong boses ang lumabas, nanunuyo ang lalamunan ko. "Tawagin niyo si boss!" Pinirme ko ang ulo dahil hindi ko kinakaya ang sakit nito. Naramdaman ko na lamang ang mainit na luhang kumawala sa mga mata ko ng maalala ang nangyari kagabi. Ang akala ko ay natapos na siya kagabi ng ibigay niya lahat ng bigat sa akin. Ngunit nagkakamali ako. Paulit ulit niya akong inangkin sa bawat sulok ng kwarto s
Eksaktong pagtapak sa loob ng kwarto ay iniwan na ako ni Jane, balak ko sanang tawagin ito dahil magpapa alalay ako sa banyo ngunit mas pinili ko na lamang na pabayaan ito, nakakahiya naman. Mag-isa akong nagtungo sa banyo ng iika-ika at minsa'y paigik igik.Masakit kasi talaga, kung hindi lang ako naiihi ay balak ko sanang sumampa kaagad sa kama at ipahinga ang sarili.Pagkatapos umihi ay hindi ata maidradrawing ang mukha ko sa pagkakagusot. Mas masakit talaga pag umiihi.Pagbukas ng pinto ay napatigil ako. Nasa loob na kasi si Viglianco maayos ang upo sa kama habang nakatutok ang mga mata sa laptop na nasa kandungan niya. Medyo basa ang buhok nito at nakapambahay na habang may suot na salamin sa mata.Tahimik akong naglakad sa kabilang side ng kama. Sa sofa na ako matutulog, hindi naman siguro ganun kawalang hiya ako kung manghihiram ako ng isang unan at kumot diba? Kahit puti pa rin ang bedsheet masasabi kong pinalitan na ito dahil hindi gaya kanina wala ng kahit anong bahid ng du
Akmang tatalikod ako ng may pirasong papel na nangaling sa notebook ang natangay ng hangin! Kamalas malasan dumiretso pa talaga ito sa siwang ng pinto! Imbes na ayaw kong makaistorbo!Hindi ko na tuloy alam kung kukuhanin ko pa 'yon! Ano ba kukuhanin ko ba o hindi? Pero kay Lala yun. Muli, again, once more. Napagdesisyunan kong kuhanin iyon. Ano ba kasing ingay yun at nakaka intimidate! Pati kamay kong ipanghahawak sa door knob ay nangiginig! Nagpakawala muna ako ng isang malalim na malalim na buntong hininga bago pihitin ang door knob-- "Ay kabayo!" Nanlalaki ang mata akong natulala sa tao sa loob. Mukhang pati sila ay nagulat! May ginagawa sila! Lampas pa sa isang kababalaghan! They are having sex for pete's sake! In the school! Pa. . .p-patuwad ang pwesto ng babae na bakas sa mukha ang pagkabitin habang nakatingala sa akin. Habang ang lalaki naman na nakatayo. . . na nag-aapoy naman ang tingin sa akin. Napatakip ako ng bibig ng mamukhaan ito! It's him! It's Paula and her fri
"Father thank you for this day, for keeping my family in good state, may your love and kindness fulfill those hearts who are slowly giving up. I thank you for letting those sick be still in their breath to keep them fight despite of difficulties. In Jesus name, I pray," I end my prayer and blow the candle before gratefully lifting up myself of kneeling and fixed my veil.Nakangiti kong binuksan ang pinto ng aking kwarto habang binabalikan ang naging tawanan namin ng mga bata kahapon. There laughs and smiles makes my day more than complete.They probably ranting now because I'm not the one who'll cook their breakfast, it's sister Jane schedule, napailing ako habang naalala rin kung paano magmaktol sa akin si sister Jane, she says, "when it's my sched, I felt that their all on diet."Napawi lang ang ngiti ko ng marinig ang tawanan nila dad sa hapag. Kahit nasa unang baitang palang kasi ng hagdan ay makikita na ang dining hall.They're already eating while exchanging exciting stories. .
"Sister Claudia, yuko ka po unti," yumuko ako ng kunti gaya ng sinabi ni Amy, isa siya sa mga orphan kids. Sa kanilang lahat siya ang pinaka mahilig gumawa ng DIY bracelet and necklace, ang pinagka-iba lang ngayon ay bulaklak ng santan ang pinagdugtong dugtong niya. And she put it above my veil. "Tada! Mukha na po kayong real queen sister," cute na cute nitong sabi. Sinabayan ko ang tawa niya habang yakap yakap niya ako sa bewang. I forgot to mention, she's suffering leukemia at kasalukuyan siya ngayong naka upo sa wheelchair, when I'm looking her afar I always felt bang in my chest, she used to smile and laugh and make others happy despite of her illness. I really admire and proud of this little princess. "Amy baby, do you want to meet your parents?" Pambabasag ko sa katahimikan at pagputol na rin sa paningin ng bata na nakadikit sa mga batang naglalaro. Nakangiti itong umiling na ikinataka ko. "Hindi po sister Claudia, kapag malaman po nilang may leukemia ako malulungkot s