Chapter 1: Change

(3 months later)

"Hubby?"

"What?" Seryosong tanong nito sakin.

"Hmm di ka pa ba matutulog?" Kanina pa kase siya dyan naka-upo sa couch, inantay ko syang matapos dyan sa binabasa niyang mga papel. Ano ba kase yang binabasa niya? Curios lang naman ako kase parang focus na focus siya dyan.

"Kita mong may ginagawa ako diba?" Napakagat ako ng labi kase wala akong makitang emosyon sa mga mata n'ya at ang lamig ng boses nito.

Galit ba siya sakin? Nag tatanong lang naman ako diba? Saka di ko maintindihan kung bakit ang lamig ng pakikitungo niya sakin lately. Okay naman kami ah, wala akong matandaan na nag away kaming dalawa ni hubby ko.

Tumayo ako at lumapit sakanya, titignan ko sana kung anong meron sa papel na hawak nya. "Matulog ka nalang don sa kwarto Trix, wag mo akong kulitin ngayon! May importante akong ginagawa." Seryosong sabi niya at di man lang ako binalingan ng tingin.

"Pero kase gusto kung sabay tayong matulo--"

"Di ka ba nakaka-intindi?!"

"O-Okay s-sige, goodnight." Utal kong saad. Nag tungo na ako sa kwarto namin.

Humiga na ako sa kama at sinubukang matulog, ilang minuto ang lumipas ay gising pa rin ang diwa ko. Hindi maalis sa isip ko 'yong pag sigaw ni hubby sa'kin. Kinagat ko ang labi ko ng marinig ko ang pag bukas ng pinto at pag sirado.

Naramdaman ko ang pag galaw ng kama, nag taka naman ako kase hindi man lang ako niyakap ni hubby... nakatalikod ako sakanya ngayon at mukhang ganon din siya, di ko magawang lingonin sya kase kinakabahan ako. Ewan ko ba kung bakit ako kinakabahan.

Hayst nakakalungkot lang isipin pero okay lang iintindihin ko siya, baka siguro maraming problema sa kompanya kaya siya ganyan. Mahirap nga naman ang maging boss kahit di ko naranasan ang mag trabaho pero feeling ko naman mahirap talaga lalo na kapag may palamunin ka na asawa kagaya ko.

_

Pagka-gising ko ay wala na si hubby sa tabi ko, tinignan ko naman ang paligid baka may iniwan s'yang sulat para sakin o kung ano pa man dyan.

"Ba't di sya nag paalam na aalis s'ya?" 

Nag buntong hininga nalang ako at lumabas ng kwarto, nag tungo ako sa kusina at tinignan kung ano ang niluto sakin ni hubby.

Napakamot naman ako sa ulo ng wala akong makitang luto na pagkain. "Nakalimutan n'ya kayang ipagluto ako? Oh, baka naman sobrang nag mamadali na sya? Pero kase di naman nakakalimutan ni hubby na ipagluto ako kahit madami s'yang ginagawa.

Walang sinaing na kanin tapos wala ding ulam.

"Ano kaya kakainin ko, di pa naman ako marunong mag luto." Napasimangot nalang ako habang napatitig sa ref.

Lumapit ako don at tinignan ang nasa loob non, mas lalo akong napasimangot ng wala 'yong laman este tanging tubig lang ang nasa loob non. Di na kase kami nakakapag grocery ni hubby, masyado syang busy. Napapadalas na din ang hindi nya pag uwi sa bahay at ako lang ang na-i-iwan dito na mag-isa. 

Napahawak nalang ako sa tyan ko ng bigla 'tong sumakit. Nagugutom na talaga ako. Wala din naman akong perang pambili ng pagkain kase di ako binibigyan ni hubby ng pera tapos wala akong load na pang tawag.

Tumingin-tingin ako kung may bigas pa ba dito at may nakita naman ako, napahawak ako sa ulo ko kase di ko parin alam kung pano mag saing ng kanin. Kinuha ko 'yong rice cooker at kumuha din ako ng baso, pinang takos ko 'yon ng bigas tapos nilagay sa rice cooker. Nilagyan ko 'yon ng tubig tapos...tapos...ahm, okay na ba 'to?

Ilang minuto kung inantay na maluto 'yon at nang pag tingin ko non ay napakurap-kurap nalang ako. 

"Hindi naman lugaw 'yong gusto ko eh!" Napatampal nalang ako sa noo at umupo sa sahig.

"Ano ba yan! Wala akong nagagawa kung wala si hubby!" Gusto ko sanang maiyak ngayon pero di bale na lang, ayaw kung aksayan 'yong luha ko dahil lang dito.

Nakakain parin naman 'to kaya okay lang. Huminga ako ng malalim at tumayo na, kumuha ako ng kutsara at saka plato. "Lugaw na medyo hilaw?" Tanong ko sa sarili ng tikman ko 'yon.

Hanggang sa nag gabi ay 'yon lang ang kinain ko. Nandito ako ngayon sa sofa inaatay ko si hubby na makarating, biglang namang lumawak ang ngiti ko ng makita sya pero nawala din 'yon kase di nya man lang ako tinignan, dumeretso lang sya sa kwarto nya at dinig ko pa ang malakas na pag sara ng pintuan.

Kumatok ako sa kwarto nya.

"Hubby?" 

"Pagod ako Trix, hayaan muna akong matulog!" 

"Hindi ba tayo tabi matulog?" Tanong ko pero di sya sumagot.

"Okay sige, goodnight." Pumasok nalang din ako sa kwarto ko at natulog.

_

"Good morning hubby!" Bati ko at niyakap sya. Nspakamot nalang ako sa ulo kase di nya man lang ako niyakap pabalik. Nabaling ang tingin ko sa mesa na may handang pagkain.

"Wow, fried chicken." Masayang sabi at umupo na.

"Kumain ka na." Saad nya.

Nag simula naman akong kumain at biglang nasagi sa isip ko si piggy. "Hmm, hubby si piggy nga pala tapos na ba syang kumain?" Takang tanong ko pero di sya sumagot.

Focus lang sya sa pagkain nya.

"Hubby?"

"Hindi tayo nakapag grocery diba?" Tanong nya ng di man lang ako tinitignan.

"Ahm, oo bakit?"

"Wala ng ulam sa ref, tinatamad akong umalis para bumili ng ulam..." 

"T-Teka w-wag mong s-sabihin..." Biglang tumulo 'yong luha ko at napatingin don sa kinakain namin. Bigla naman akong nasusuka kaya agad akong tumakbo papuntang banyo.

Paglabas ko ng banyo ay agad akong pumunta sa garden para tignan si piggy pero wala sya doon. Napayuko ako at napahagulgul nalang ako sa pag iyak.

"Ano bang problema mo Ken!!?" Sigaw ko sakanya habang sya ay nakaupo pa din, patuloy lang sya sa pagkain.

Di man lang ba sya naawa? Bakit wala man lang syang sinabi sakin?!

"Wala naman akong problema." Nang susubo na ulit sana sya pero agad kung tinabig yong kamay nya, hinulog ko 'yong mga pagkain sa mesa.

"ANO BANG NANGYAYARI SAYO KEN!! MAY PROBLEMA BA?! KASE SA PAGKAKAALAM KO OKAY LANG NAMAN TAYO AH!!"

"Kailangan ko ng umalis may trabaho pa ako." Malamig nyang sabi at para bang walang nangyari.

"Ikaw nag kalat nyan kaya linisin mo 'yan." Tukoy nya don sa nabasag na plato at mga pagkain na nag kalat sa sahig.

"Wala ka man lang bang sasabihin?!!"

"Bakit? Ano bang dapat kong sabihin?" Mabilis ko naman syang sinampal sa pisngi at dahil don ay tinignan nya ako ng masama.

"Anong karapatan mong sampalin ako!" Diin nyang sabi sabay hinawakan ang panga ko.

"A-Ano ba Ken!" Pilit kong inaalis yong kamay nya.

"B-Bitawan mo ako!!" Hinila nya ako paakyat sa hagdan at tinulak nya naman ako papasok sa kwarto ko.

"Ken!!" Sigaw ko ng sinirado nya ang pinto at mukhang ni-lock nya 'yon.

"Ken ano bang ginagawa mo!! Buksan mo 'yong pinto!!" Sinusubukan kong buksan 'yon pero ayaw talaga.

Pinahiran ko 'yong luha ko na patuloy lang sa pag agos, di ko mapigilang hindi mapahikbi habang nakayuko dito sa gilid.