CHAPTER 44

Pumasok si Reedz sa opisina sa katulad ding oras na pagpasok niya noon. Ninais niya na maagang harapin ang trabaho, subalit badtrip ang hitsura na tinanggal niya ang coat pagkapasok na pagkapasok niya sa opisina niya at walang anumang inihagis sa kanyang executive chair.

Paano siya makakapagtrabaho nito kung ni katiting ay hindi man lang nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib sa ginawa niya kay Calynn? Na kung sa elevator pa lang kanina ay parang minumulto na siya ng ala-ala ng asawa?

Napakadilim ng kanyang mukha na naglakad palapit sa malawak na glass window sa likuran ng kanyang desk kung saan maaari niyang pagmasdan ang halos buong tanawin ng Makati. Pinilit niyang iwala ang bigat sa dibdib niya ngunit hindi nangyari. Sa halip, lalo lamang niyang naalala ang kanyang asawa. Mas tumindi ang kirot sa pagdaloy ng masasayang ala-ala kasama ito.

‘Damn it!’ hiyaw ng isipan niya nang matauhan.

Hindi puwede ang ganito. Tinapos na niya ang lahat kay Calynn kahit wala pang dalawang buwan