Marion:"Sige na James, papasok na ako sa loob." Paalam ni Marion sa binata ng makababa ng sasakyan nito at hindi nagpapigil na ihatid pa siya ulit sa tapat ng kanilang pintuan. "You should take this with you," Muli niyang ibinalik ang hawak na bouquet ngunit hindi ito kinukuha ng binata sa halip ay naghalukipkip lang sa kanyang harapan."Come on, take it, it's a token of appreciation dahil pumunta ka sa event ko kagabi." Sabi pa nito. Wala na siyang magawa kundi tanggapin dahil hahaba lang ang usapan nila kapag nakipagtalo pa siya. "Don't you want to invite me for a cup of coffee?" Narinig niyang tanong nito. Napapikit siya ng mariin dahil sa kakulitan nito. "James, wag na baka makita ka pa ni Duncan eh" Sabi niya dito. "He's not even here," Pagpipilit pa nito. "Saka ano naman kung makita niya tayo? it's not like he's gonna punch me in front of you, d'ba?" natawang sabi pa nito. Actually hindi niya alam kung ganoon ang mangyayari dahil unang-una sa lahat ay hindi nga nito matanda
MARION: "Ala sais na hindi ka pa ba kakain?" Tanong ni Selma sa kanya ng pumasok ito sa kwarto ng anak kung saan ay napili niyang magkulong habang pinapatulog niya sacrib si Daniel. Nakatingin lamang siya sa natutulog na sasanggol habang dinadampian ng kanyang palad ang pwetan nito. "Just bring me dinner na lang Selma," utos niya dito habang patuloy pa ring tinatampik ang kamay sa anak na nasa kuna. Hindi siya makaramdam ng lungkot or kahit anong iyak sa naging pagtatalo nilang mag-asawa, Hindi katulad ng nakaraan pinagdaanan niya na nasasaktan siya. Inis lang naman talaga ang nararamdaman niya pero alam niya sa sarili na mali na pagsalitaan niya rin ito ng hindi maganda pero wala siyang magagawa dahil iyon talaga ang kanyang nararamdaman. "Magkukulong ka ba dito?" tanong sa kanya ni Selma ng isara nito ang pinto. Tumango naman siya. "Dito na muna ako matutulog," Sagot naman niya sa katulong. "Tignan mo Selma, ang laki na talaga ni Baby Daniel," Ngiting sabi niya habang tinititi
(SPG)MARION:Hindi tuloy malaman ni Marion kung itutulak o yayakapin si Duncan ng marinig ang mga sinabi nito. Hindi naman talaga nakakalasing ang ininom nitong wine kaya alam niyang nasa tamang katinuan ito ng yayain siya at mas lalong nasa tamang katinuan din siya para hindi maakit sa katawan nito. (Talagang katawan Marion?..) Paglalaban pa ng kanyang isipan habang patuloy pa ring tinutugon ang mainit nitong halik sa gitna nang kanilang pasilyo. Nararamdaman niya ang patuloy na pagdaloy sa kanyang dugo ang sensasyong ibinibigay ng mainit na katawan nito na kanyang namang dinadama ng palad. Parang napapaos siya sa init ng balikat nito. Ang sensasyong naputol kagabi ay tila muling binuhay ng kanyang asawa sa kanyang katawan at mas maalaab pa iyon kumpara kagabi. Naramdaman niyang marahang inilaylay ni Duncan ang isa pang strap ng kanyang night dress at hinaplos nito ang balikat niya pababa hanggang sa kanyang palad.Gusto niyang itulak ito dahil hindi naman ito ang sagot na gusto
(SPG) MARION: Nang mahubad nito ng tuluyan ang natitirang saplot ni Marion ay muli itong pmuswesto sa kanyang paanan at biglaang pinaghiwalay ang kanyang nakasarang mga hita. Nasa ganoong pwesto lang ito ng ilang segundong maramdaman na tinitigan lang ni Duncan ang kanyang kaselanan, He bit his lower lip habang pinagppyestahan ng mga mata nito ang kanyang katawan. "God, you're so pervert Duncan," Halos mamula siya ng makita itong nakatingin doon. Hindi niya alam kung ang tatakpan niya ay kanyang mukha o ang kanyang ibaba. He chuckled when he heard her complaint. "Wala pa akong ginagawa," Natatawang sabi nito. "Just don't stare it, You're making me blush," inis na natatawang sabi niya dito. "I can't help it, You're so beautiful my wife." sabi pa nito habang sinimulan nitong imassage iyon. "Uhhh, Duncan," Halos mapatirik siya ng mata ng simulan siyang masahiin ng kabiyak sa parteng iyon. Kung kahapon ay napakapusok nito ay ngayon ay tila times 10 ang binibigay nito sa kanya.
ELENA:"Oh my, yes? What do you want Joe?" Elena rolled her eyes while exiting the elevator and walked toward the small corridor that led to Hannah's apartment. It was sunday in the morning and she went there to check up on her since last friday ay hindi na man lang ito sumasagot ng telepono. Simula ng mangyari ang eksena sa event kung saan nagkaharap-harap sina Duncan, Marion at ang kanyang bestfriend. "I told you, I can't di ba?" Inis na sabi niya habang nakarating sa tapat ng pintuan ng apartment ni Hannah habang bitbit din niya ang mga biniling mga snacks para sa dalaga. ("You know what Elena? Fyi, lang ha I don't want to do this, I don't even consider inviting you for a weekend dinner but!") gigil na sabi ng lalaking nsa kabilang linya. "Edi don't!" mariing bulong niya. ("Arrhg!You-Ang arte mo talaga! Look, Martin is busy, Wala akong mayaya sa bar mamaya at saka binilin kayo sakin ni Martin, kayo ni Hannah, So I'm inviting you para isama mo si Hannah!")"Oh?! You should have
DUNCAN: Naalimpungatan siya ng tumama sa kanyang mukha ang sinag ng araw na pumapasok sa kanyang kwarto. Marahan niyang kinusot ang ang kanyang mata bago ito idinilat. It was a sweet morning indeed, Tila ito ang pinaka magandang pag-gising niya sa umaga. Marahan niyang kinapa ang kanyang tabi upang yakapin sana ang natutulog na asawa ngunit wala siyang makapa. Agad naman siyang napabalikwas ng bangon ng matanto na wala na sa tabi niya si Marion, Inilinga niya pa ng mga mata niya upang hanapin ang bulto nito sa buong sulok ng kanyang kwarto. Siya na lang pala ang nasa kwarto , kinamot niya ang batok upang matanggal ang antok. Tanging ang puting kumot lang ang nakatakip sa kanya kaya hinawi niya yun at kinuha sa sahig ang sariling boxers at isinuot iyon, Kumuha rin siya ng puting shirt upang isuot. Nang maayos na ang kanyang suot ay inayos niya ang mga unan kutson, at kumot ng hindi pa siya nkakatayo sa pagkakayuko ay narinig niyang tumutunog ang kanyang telepono, kinuha niya ito sa
MARION: "SELMA," Taway ni marion sa kanyang kasambahay na si Selma niya habang inaayosn iya ang kubre-kama na bagong palit. Binuksan na rin iya ang bagong bili niyang mga unan. Dalawa pa sa kanyang at dalawa para sa kang asawa na si Duncan. "Ayan," ngiti niya habang maayos na ipinatong sa ibabaw ng kam ang mga unan. "Oh eto na" Pumasok naman sa loob si Selma at iniabot nito ang bagong laba ng comforter para sa kanilang gagamitin sa kwarto. "Thank you," Inabot niya ang puting comforter at sinipat-sipat ito kung maayos ba ang pagkakalaba at pinagpag bago inilatag sa ibabaw ng kanilang kama. "Marion yung ibang damit at gamit ni Senyorito Duncan ibabalik na sa closet niyo?" Tanong pa nito ng makalapit at tulungan siyang magpagpag ng kumot upang pumanay ang latag sa kama. "Yes Selma, Pakilagay na lang doon sa counter sa loob, ako na mag-aayos." sabi naman niya. "Ayie," Bigla na naman siya nitong tinabing sa bewang gamit ang bewang nito upang asarin. " Akala ko ba magkagalit k
DUNCAN:("I love you too..") sabi sa kabilang linya ng telepono ni Marrion kay Duncan bago niya ito ibinaba. Hindi niya mapigilang mapangit mag-isa dahil sa labis na nararamdaman. Kung ang lalaki ay kinikilig rin ay malamang ganon ang nararamdaman niya. Kailangan niya kasi munang marinig ang boses ng kanyang asawa bag magsimula ang araw niya. Kailangan niya ng magandang panimula bago niya harapin ang magiging bisita ngayong araw. Napatikhim siya at bununtong-hininga dahil hindi basta' basta ang ang dadating na bisita. "Sir Sylvanno," Isang mahinang katok mula sa kanyang pinto ang ginawa ng kanyang sekreterya upang makuha ang kanyang atensyon. "Sir Grey Allison has arrived." maiksi pa nitong dugtong. He silently sighed and touched his temple before turning his swivel chair to his secretary. "Let him in," Seryosong utos niya rito upang papasukin angkanina pa niya hinihintay na bisita. Ang ama ni Hannah Allison. Sabado pa lang ng linggo ng makita niya sa email ang notes ni Lindsay na
JAMILA: "I'm glad you made it, Ms. Jamila Honrade..." Isang nanakangitin at nakangising pagbati ni Grant Aragon sa kanya ng makarating siya ng opisina nito. Grant was chilling and laid back at his black swivel chair in front of his desk. It was Monday afternoon, After their family's heart-to-heart talk in Baguio. She asked Daniel's permission to allow him to at least meet the other son of Aragon, Grant Aragon. Who expressed his invitation to come over at his office to settle things with them. Ayaw sana siyang payagan ni Daniel na puntahan pa ang mga ito ngunit nagpumilit siya upang tapusin ang ugnayan sa mga Aragon. She intentionally showed off her hands upang mapansin nito na hindi na siya isang Honrade lamang. Nakita niya namang tumaas ang kilay nito ng mapatigin sa kanyang kamay. "Oh, I see, you are now married. let me guess. To the Sylvannos?" He arched his thick brows as if he was teasing her. She couldn't see any bitterness in his expression. In fact, She couldn't see any e
JAMILA: Isang mahabang katahimikan lamang ang namutawi sa mga pagitan nila habang sila ay naupo na sa harap ng mga ito. His parents were still in bisleif that they got married without their knowledge. She was fidgeting her fingers waiting for their next sentences. She could bite her nails in nervous dahil sa pagsagot-sagot ni Daniel sa mga magulang nito ngunit wala na siyang nagawa kung hindi pabayaan na ito.His dad was still in annoyed expression while carefully glaring at them. Habang ang ina nito ay kit ana pag-aalala pa rin ang nasa isipan. “D-did you make her pregnant, Daniel?” Binasag na sa wakas ng in anito ang katahimikan sa kanilang mga tension.“No-Tita, I’m not pregnant. Don’t worry.” Agad niyang pinanbulaanan ang mga haka-haka nito. “Tito Duncan, Tito Marion. Alam ko pong nabigla po kayo sa g-ginawa naming.” She should say something.“Ako po ang nagdala kay Daniel sa ganitong sitwasyon, I would like to apologize for what have I done,” Halos naiiyak na rin siya habang
DANIEL: “Baby?” Napakunot-noo si Daniel ng marinig na may tumatawag sa kanya kasabay ng mahinang pagyugoyog sa kanyang balikat. He moved abruptly when realized that it was Jamila who was calling his name. “Hmmm?” Agad niyang niyakap ang asawang nakadantay sa kanyang mga bisig upang ihiga muli ito sa tai niya. He caressed her arms in tender. Ngunit pinatigas nito ang katawan at hindi nagpadala sap ag-giya niya upang humiga sa tabi niya.“You have to wake up- “pagpupumilit nitong bumangong kasabay ng pagpipilit nitong umupo siya mula sa pagkakahiga. He was naked as he could feel the cold breeze of the place.“Bakit?” Mahinaohong sabi niya ng tuluyan siyang makaupo. Hinagod niya ang likod ng asawa upang ibigay ang buong atensyon kahit na inaatok pa ang kanyang mga mata. “As much as I love staring at your sleepy face, I have to wake you up. Here. Magdamit ka na muna.” Ibinigay nito ang damit sa kanya.“Why?” Tanong naman nya ngunit pinili niyang sundin na lamang ito. Mabilis niyang
JAMILA:“Ahhh-“ Isang mahinang ungol na halatang nagpigil ang narinig niy Jamila ng simulant niyang paglaruan ang kahabaan ng kanyang asawa. Daniel almost gritted his teeth as if he was hurt but at the same time he was enjoying it. “Touch it gently, J-Jamila.” Muli nitong paalala ng mahalatang sa sobrang excitement ay napaghigpit ang kanyang pagkakahawak rito. His member was swiftly large and she couldn’t describe the size of it as she finds herself being perveted by simply holding his member. Nakita niya ang excitement sa kanyang asawa ng lumunok ito ng paulit-ulit. Ang adam’s apple nito ay nagtaas-baba. “You don’t have to go—Uhhh- Shit!” Hindi na nito naituloy ang pagpigil sa kanya ng simulant niya ang romansang unang beses pa lamang niya nagagawa sa tang-buhay niya. She was inexperienced when it came to Blo*j*b but she could learn by doing it. “Jamila, Shit, “He cussed again as he put both hands on top of her head. Isinuklay nito ang mga mahahabang daliri sa kanyang buhok and t
JAMILA: Akmang pipihitin ni Jamila ang pinto ng mabilis rin siyang pinigilan ni Daniel sa pamamagitan ng marahang paghawak sa kanyang bewang. Hinapit ng isa nitong kamay ang kanyang bewang at marahang hinigit iyon papalapit rito. Ang isa naman nitong kamay ay dumapo din sa kanyang kamay na nakapihit sa door knob ng pinto upang marahang isara muli iyon.Jamila didn’t bother to complain as she was already tearing up. Pinihit siya ng kanyang asawa paharap rito. He touched her cheeks to dry up her tears. Hinimas-himas pa niya iyon at marahan na pinagapang sa kanyang batok.Daniel leaned on her face to reach her lips and kissed her tenderly. Timikom niya ang bibig upang hindi madala sa paghalik nito ngunit ang simpleng aksyon na iyon ang talaga namang nagpalambot sa kanyang damdamin.“Don’t leave me, baby.” Halos paanas lamang ang pagbulong na iyon ng kanyang asawa habang patuloy pa rin ang paghalik nito sa kanya. She didn’t really want to leave him either. When she promised him forever,
JAMILA: Halos limang minuto ang nakalipas ng makarating sila sa kanilang tinutuluyan na A-house ngunit ni isa sa kanila ni Daniel ay walang pang bumaba sa kotse. "Daniel." Hindi na niya napigilang tawagin ito sap angalan upang agawin sana ang atensyon nito. Daniel was mad. She could tell by his action thought he wasn't saying any words. " Galit ka ba?" He didn't answer but his eyes were still glued on his phone. He was on hi bank app trying to access his account. Hindi niya alam kung ano pa ang kinakalikot nito ngunit halata sa kilos nito na pikon ito at mainit ang ulo. He was tapping endlessly the screen. Nakita niyang nagring ang phone ni Daniel habang hawak nito iyon. It was Daniel's mom. they were both paused and just looked at the screen. Daniel didn't bother to think before declining the call. Nakita niya pa ini-off nito ang phone. Doon lamang siya nagkaroon ng lakas ng loob na kausapin ito. Isinampay niya ang kanyang kamay sa balikat ni Daniel upang makuha ang ang a
JAMILA:At the end, Nasunod ang gusto ni Jamila na kumaoin sila sa Nakita niyang mamahaling japanese restaurant ng mall na iyon sa Baguio. It was the same in Japan’s. It was a train sushi food kung kaya’t naagaw ng atensyon niya iyon. Hindi na nila kailangan pang lumayo upang makakain ng ganitong klaseng restaurant dahil unti-unti nan gang naa-adapt ng mga pinoy ang kultura ng iba’t-ibang Asian cuisine. “Are you done?” Daniel asked as he carefully looking out on her if she was full. She did eat a lot of sushi at kitang-kita naman iyon sa dami ng nakolekta niyang mga platito. Halos lahat na yata ng dumaan sa kanilang lamesa ay kinukuha niya.Jamile never forgot to serve food to her super gwapo at caring na asawa. Kahit na sinasabi nitong kumain lang siya ng kumain ay pinapraktis na niya ang sarili niyang unahin ang pangangailangan nito bago siya.“Siyempre, for you. Try this first.” Masayang pagpatong niya ng isang sushi roll sa harap ni Daniel. Naumay naman si Daniel ng makita ang ma
JAMILA:“This one?” Agad niyang tanong ni Jamila sa kanyang asawa na si Daniel habang sila ay nasa isang department store. Right after their wedding reception na sila-sila lang rin naman ang mgakaanak nila Alina at Allen ang naroroon ay napagpasiyahan nilang dalawa na pumunta sa town upang mamasyal at bumili na rin ng mga gamit at damit.They were both wearing white clothes at halata ang kagagaling la ng nila sa pagiging bagong kasal. They were literally walking while holding hands. They were sweeter and literally looking like a “JUSR MARRIED COUPLE”. Tila wala silang pakialam sa lahat ng mga tao at sila ay parang nasa sarili nilang mga mundo ni Daniel.“Anything, babe.” Daniel smiled at her while sitting on the bench waiting for her to finish her shopping.Ngkunwaring nagsimangot siya na parang bata habang binagsak ang mga balikat. “Anong anything? You should cooperate of what I would wear.”“At bakit?” Daniel crossed his both arms across his chest. “Kailan pa kita pinakaelaman sa suo
JAMILA:“You look fantastic, Jamila.” Bulong ni Alina sa kanya habang sinisiguro nito na maayos ang kanyang damit. It was just a simple plain white cocktail dress. Inabot nito ang simpleng boquet sa kanya at inayos ang hairdress na bulaklakin na may maiksing belo. Alina put down the veil in her face.“Are you ready to get married?” She asked excitedly. Magkasunod na pagtango ang kanyang ginawa. Ito ang pinaka aggresibong desisyong ginawa niya sa buong buhay niya. Ang pakasalan ang kanyang nobyo. Ang dati niyang kaaway turned to lover na si Daniel Mariano Sylvanno. It wasn’t her ideal wedding but it would carry on, as long as Daniel will be her groom. The small wedding will be held at the Allen’s and Alina’s main house where it was just across the road. Hindi niya pala Nakita ang malaking bahay-bakasyunan ng kaibigan ni Daniel kagabi.The Garden itself was spacious enough for them to hold the ceremony.Alina told her that they will only having 6 witnesses dahil biglaan nga ay walang tim