Flashback from four years ago. Umiiyak na lumabas si Selene sa Ospital, hindi naman siya iniwan ni Leon. Nanatili ito sa kaniyang tabi habang nakikipagdiskusyon sa asawa. Labis ang pagtutol na iyon ni Leon na makipagkita pa si Selene kay Tiffany upang sumabatan ito. Hindi din naman kasi lingid sa kaalaman ng Doktor ngayon na narito na naman si Dreyk sa Ospital para sa ibang babae. Wala rin naman kasing ibang mapagtutuonan ng pansin si Dreyk kundi ang kapakanan ng kaniyang anak. Mas pinili niyang gawin ito kaysa magmukmok at maglugmok sa alak. Ngunit kung nalaman nga lang niya na pupuntahan ng kaniyang asawa si Tiffany ay baka hindi na muna siya tumuloy, hindi sana isinaoli ni Selene ang singsing sa kaniya. Pagkaalis ng asawa ay naisuntok na lang niya ang mga kamao sa pader, sundan niya man ito ay wala na siyang magagawa pa. Full space na ang gusto ni Selene para sa kanila. Samantala sa parking lot ay inihagulgol na lang ni Selene ang sarili. Sobrang sakit sa part niya ang desisy
Hindi ko akalain na magagawa ni Leon sa ‘kin ‘to. He was the least person na pinag-isipan ko ng masama. And now that I’ve heard all about from him ay nangatog ang mga tuhod ko’t bumuhos ang luha sa akin. Ilang beses kong binayo ang dibdib ko sa sobrang bigat no’n. Nagsinungaling siya tungkol sa buong pagkatao ko? Ginawa niya ‘kong sunud-sunuran sa kaniya. Minanipula niya ang buhay ko. “Kaya ba hindi mo hinahayaan na magkaroon kami ng reconcilation ng asawa ko?” Garalgal ang boses ko na tinanong siya. Gusto niyang lumapit upang aluhin ako ngunit hindi ko siya hinayaan. Sa ngayon hindi ko alam kung mapagkakatiwalaan ko pa siya. “I-I just wanted to protect you, love.” Si Leon na nagsisimula nang mamuo ang luha sa gilid ng kaniyang mga mata. “Protect me? Are you serious Leon? Hindi tungkol sa akin kung ba’t mo nagawa ‘yon. Ginawa mo lahat ng iyon para sa panarili mong kapakanan, how can you be so selfish, huh? Ikaw na ang nagsabi, magkikita dapat kami dahil magkakaayos na kami… per
Hindi na natapos ang pag-aaway ng aking anak at ni Tiffany. Nahanap na nga nila si Sera pero nagsimula na naman sila sa pagtatalo and the reason is about my daughter-in-law Selene. Nalaman na ni Tiffany na narito ang legal wife ni Dreyk, at ang dinig ko’y sa kaniya niya pa nakuha si Sera. The woman was accusing my son na nakikipagkita sa asawa nito, which is valid para sa akin. Walang kahit na anong legal separation na nangyari sa mag-asawa noon. There is just a fact na biglang nawala si Selene isang araw hanggang sa umabot ng halos apat na taon. But good news is when I saw her on the Mall. Sinabi ko ‘yon agad kay Dreyk and he also said na nakita nga niya ang asawa niya. I was very happy back then, nagkaroon ako ng chance na muling magkaroon ng maayos na pamilya ang anak ko, malayo kay Tiffany. Tiffany is a worst. Kung hindi lang din talaga para sa apo ko na si Sera ay hindi ko siya tatanggapin sa buhay namin. Mabuti na lang at hindi sinubukan ni Dreyk na asawahin ang babae na ‘yo
Isang linggo na akong namamalagi sa bahay ng mga Sebastian kasama ang aking anak na si Fiel at ang naka ni Dreyk na si Sera. Hindi naging maayos ang mga unang araw namin dito dahil sa tantrums ni Fiel. Hinahanap niya si Leon na kahit ano’ng gawing kong pagpapaliwanag ay hindi ko siya basta-basta mapatigil. Hindi ko rin naman siya masisisi lalo na’t simula pagkasilang sa kaniya’y ito na ang nag-alaga sa sa anak ko. Naging maayos naman ang pakikitungo nila sa amin, walang kahit na ano’ng problema maliban sa pagpapabalik-balik ni Tiffany sa Mansiyon para sa anak niya. Nakakaawa ang bata dahil super attached din ito sa ina niya, kaso’y ayaw talagang ibigay ni Dreyk si Sera rito. “Wife, gusto mo bang lumabas?” Napapitlag ako sa tanong na ‘yon ni Dreyk. Narito ako sa labas ng mansyon nagpapahangin. Naglalaro naman si Fiel at Sera sa malapit na garden. “Ahm, ayaw ko sana eh,” sagot ko sa kaniya at saka ibinalik ang paningin ko sa mga bata. Umupo naman si Dreyk sa aking tabi’t hinawakan
“Bitiwan niyo ‘ko sabi eh! Ano ba!”“Aray! Nasasaktan ako!”Matapos kong mapakinggan ang call recording na ibinigay ni Leon ay kaagad kong pinadampot si Tiffany sa Condo na tinutuluyan niya. Ang mga pictures ang naging ebidensiya na siya ang maysala sa pagkakakidnap kay Selene four years ago na siyang naging dahilan din kung bakit siya nagah*sa sa ikalawang pagkakataon. Iyon lang ang maisasampa ko sa kaniya, hindi na nakasama iyong pang-nine years ago dahil wala kaming makuhang ebidensiya laban sa kaniya.“Hey! Ano ba!”“Pasensiya na kayo, ma’am. Pero kailangan niyo talagang sumama sa amin sa presinto, nakita niyo na naman ang warrant hindi ho ba?” Hindi ako tuluyang pumasok sa loob, nanatili lang ako sa labas dahil panigurado na didikit lang sa akin si Tiffany kapag nagkataon. Nasabi ko rin ito sa asawa ko’t wala naman naging kaso sa kaniya. Hinayaan niya akong kumilos para sa ganitong mga sitwasyon. Ang sabi pa nga niyang hindi naman daw na kailangan pa ang may makulong, past is pa
I was fine.Or maybe I thought I was fine.Tinunga ko ang isa shot ng brandy, nakauwi na ako sa probinsiya kanina lang pero dito na ako dumiretso sa isang Bar. Gano’n din naman dahil wala akong uuwian sa bahay namin. Umalis ako na kasama ang mag-ina ko pero heto ako’t mag-isa na lang na bumalik. I was a fool.Hindi ko na rin alam kung gaano katagal na akong narito, hangga’t kaya kong lumunok ng alak ay gagawin ko kahit panandalian lang na makalimutan ang pangungulila sa kanila. Sinensyasan ko ang bartender na bigyan pa ulit ako ng isang shot.Medyo nahihilo na ako, pero sige pa.Pumunta ako sa tinitirahan bago ako umuwi, una’y gusto ko lang naman na ibigay sa tunay na asawa nito ang USB na nakuha ko habang nag-iimbestiga sa nangyari kay Selene. I’ve found a concrete evidence to point Tiffany Andres sa mga ginawa niyia. And I am hoping na makatuloy ‘yon para mas matahimik ang buhay nila roon. Good thing na naroon si Fiel, I good say goodbye for the last time for him.I’ve missed my s
Napatulog ko na sina Fiel at Sera kaya sinumulan ko naman ang aking night routine bago matulog. Maghapon akong nakipaghabulan sa dalawang batang makukulit, sobrang nagkapalagayan ng loob ang dalawa siguro ay dahil sa magkapatid sila. Naayos na rin ang transfer papers ng anak ko for his schooling dito sa Maynila at bukas ay magsisimula na siyang puamsok. Ako ang umako sa paghahatid sa kanila sa eskwela, maaga rin iyon kaya kailangan na maaga rin ako sa pagising. Iba na ang routine ko ngayon, hindi katulad dati na si Leon ang naghahatid at sundo kay Fiel, na kahit na busy ito ay gagawan niya talaga ng paraan. Natigilan ako sa tapat ng salamin nang maalala na naman ang lalaki, hindi na kami nagkausap pang muli, hindi ko rin siya magawang tawagan lalopa’t ako naman ang lumayo sa kaniya. I even asked Liset pero wala rin siyang maibalita sa akin, hindi rin daw sila nagkakausap ng kapatid niya. “Ano na kayang nangyari sa kaniya?’ I asked myself. Ngunit kalaunan ay napailing-iling na ang
Ano ba’t kailangan ba akong madamay sa kaso ni Tiffany Andres? Isang pulis ang tumawag sa akin upang sabihin na nagtangkang magpakamatay ang babae habang nasa kulungan. Ang sabi’y kung hindi nga raw naabutan ng ilang kasamahan sa banyo ay baka malamig na bangkay na ito ngayon. At bakit ako rin ang tinawagan nila, bakit hindi na lang si Dreyk? Dalawang Police Officer ang nagbabantay sa silid na okupado ni Tiffany, may malay na siya pagdating ko kaya naman kinausap ko na kaaagd siya. Kailangan ko ring makabalik agad papuntang school para sa mga bata. “Ano ba ang naisip mo’t gusto mong magpakamatay?” Prangka kong tanong sa kaniya. Naupo ako sa may malapit sa kaniya. Nakaupo naman ito habang may nakatusok na aparato sa kaniyang wrist arm. Hindi sumagot si Tifany, tinapunan lang ako nito ng tinging sakka muling tumingin sa labas ng kaniyang bintana. Nag-eemote lang? “So, gusto mo nang magpakamatay?” tanong ko ulit. “Wala kang pakialam.” Napasinghap ako’t tinarayan siya, in