Mataas na ang sikat ng araw ng magising si Selene. Naikusot niya ang likuran kamay sa kaniyang mga mata, late na rin siyang nakatulog kagabi kaya ganito ang nangyari. Kaagad siyang nagtungo sa banyo upang makapaghilamos. Aasikasuhin niya kung maipapatrace ba niya ang Ip address mula sa mga mensahe na ipinadala sa kaniya ng naging biktima kahapon, baka sakali na matuton niya ang tirahan nito’t makakuha siya ng impotmasyon. Omelet egg at toasted bread with matching kape ang almusal niya. Alas dyes ng umaga ay nakapag-ayos na siya ng kaniyang sarili, and she was on the way out of her place ng biglang may mag kumatok sa pintuan. “Sino naman kaya ‘yon?” Tinungo niya nga muna ang pintuan bago tuluyang umalis, sa gulat niya sa bumungad sa kaniya’y hindi siya kaagad nakasagot sa naging pagyakap nito sa kaniya. “D-Dreyk?” “Selene, how are you? I missed you.” Iniharap nya ako sa kaniya’t hinaplos ang magkabila kong pisngi, then he was now examining my shoulders to down. “I’m okay, pero
“What? Bakit hindi mo naman sa akin sinabi ang nangyari? So, any lead, tinawagan ka ba ulit ng mga pulis?” Hindi ako makapaniwala sa mga kwento ng asawa ko sa akin, nanggagalaiti ako sa galit sa kung sino man ang gustong magtangka sa kaniya. Hindi man direkta na siyang ang pinuntirya pero nakikita ko na rin na ‘yon ang dahilan no’n.“Wala pa, hindi na rin ako tinawagan ng pulis matapos ang araw na ‘yon. Sad to say ay wala nga lang akong nakalap na imppormasyon tungkol sa mga taong dawit sa Scandal. Niyapos ko ang aking asawa’t ikinulong sa aking bisig. “Gagawan natin ng paraan, maging ang private investigator din kasi na kinuha ko ay wala ring balita sa akin. This past few weeks ay wala pa akong balita sa kaniya.”“Sa tingin ko ay napakalaki ng galit sa akin ng may gawa nito, hanggang ngayon kasi ay parang hindi pa rin siya nakakamove on sa ginawa nila.” Ramdam ko ang pangamba sa tinig ni Selene kaya naman mas lalo ko siyang niyakap, hinahaplos ang buhok sa kaniyang likuran.“Kung
“Ah, gano’n oh edi ayan para sa ‘yo at ng mabusog ka sa sobrang kasayahang makitang tumataba nga ako!” Hindi nagpapatinag si Liset sa pakikipagrambulan sa akin. Sorry siya dahil hindi rin ako titigil na atakihin siya. “Hmmp. Talaga lang ha. Aray! Oh sige kakalbuhin na rin kita para maganda ka sa kasal mo,” sagot ko pa sa kaniya. Ngayon ay naitulak ko siya papalayo sa akin, dahilan upang matumba ang ilang manequin doon sa puwersa na rin niya. “Ayos lang, basta may nagmamahal sa akin, kaysa naman sa ‘yo!” Inayos ko ang aking buhok at dinuro si Liset na inaalalayan ni Patrick mula sa pagkakasalampak sa sahig. Pabalang kong initsa ang aking bag at muling naghanda na salubungin ang ano mang magiging ganti niya. “Napaka ambisyosa mo naman, kung hindi naman kami nagahiwalay niyang mapapangasawa mo’y wala naman sigurong papatol sa pangit mong ugali. Aminin mo, mas lamang ako sa pagiging maganda lalo na sa talino. Anino lang, noon pa!” Realtalk na kung realtalk. Ayaw ko naman sanang ipaa
“Nasaan si Liset!” Binulabog ko ang mansyon ng mga Palma, hindi maaaring makalagpas pa sa akin ang insidenteng ito. Sa tagal akong nakilala ng babae na ‘yon, dapat ay napaghandaan na niya ang gagawin kong pagpunta sa kaniya. “Liset! Lumabas ka riyan!” “Ah, sir pasensiya na po kayo pero naghabilin ang Si Mr. Palma na walang papapasukin na kahit sino ngayong araw?” Napakadali nga namang gumawa ng aksyon ni tito, nabakuran kaagad niya ang kaniyang anak. “Papasukin niyo ko, sabihin mo sa kaniya na kailangan kong makaharap ang anak niya, dahil kung hindi ay dideretso ako sa Police Station para magsampa ng attemptef murder laban sa pinakamamahal niyang anak.” Hindi naman isasaalang-alang ni tito ang ranggo niya sa Police industry para lang pagtakpan ang kapalpakan ng kaniyang anak. Ilang beses kong pinagdadabugan ang automatic gate nila, hindi ako titigil hangga’t hindi nasisingil ang babae na ‘yon sa lahat ng naging kasalanan niya, simula pa noon. At dahil lubos ko nang k
Puting kisame ang bumungad sa akin nang imulat ko ang aking mata. It was an unexpected circumstance for me to get stabbed. Nasobrahan ata ang ginawa kong panggugulo kay Liset kaya nagdilim na nag paningin niya kanina. Naaalala ko naman lahat ng nangyari, hindi ko na lang alam kung ano ang mga sumunod pa. “Wife, good thing you’re awake, any pain? Want something? Talk to me.” Napangiti ako, sunod-sunod naman ang naging pagtatanong niya, hindi ko alam kung ano ang uunahin. Inalalayan ako ni Dreyk na makaupo’t maisandig ang likuran sa hospital bed na kinararayan ko. May dextrose din na nakakabit sa akin, and due to the sudden movement ay napa-aray ako sa bahagyang pagkirot ng aking tagiliran. “The operation went well, kaya ‘wag ka rin munang magkikikilos, okay?” Tumango ako. Then Dreyk hugged me, kissed me on my forehead and smiled back at me. “Akala ko mawawala ka na sa akin.” Hinaplos ko ang pisngi niya. “At sino naman ang may sabi no’n?” “I’m sorry wife, if only I did not push
“Hubby, hindi ka ba pupunta sa kasal ni Liset? Sa kabila ng pag-eeskandalo mo ay may invitation ka pa rin na natanggap mula sa kaniya.” Hawak ko nga ang invitation na iyon na ipinadala three days ago. Mukhang pinag-isipan pa talaga kung iimbitahan ba siya o hindi e. “Masyado akong busy para um-attend, Wife.” “Pero, linggo naman ‘to ha,” pagpapaalala ko sa kaniya. “Really? So it is a family day, so no, I won’t.” Halatang ayaw niya lang talagang pumunta, ang dami pa niyang reason’s na sinasabi. “Puwede ka pa ring pumunta ha, galit ka pa rin ba sa kaniya?” medyo curious ako, since then kasi ay hindi na ako nakarinig ng kahit na anong balita tungkol kay Liset. Hindi rin ako naglalabas kay siguro gano’n. “I’ll try,” tipid niyang naisagot sa akin. Busy nga siya dahil ni-hindi nga niya ako natatapunan ng tingin kahit isang beses lang. “Hmm… OKay, sabi mo eh. Isama mo ‘ko kapag naisipan mong pumunta.” Napukaw na nga ang atensiyon niya’t sinulyapan ako mula sa kaniyang likuran, ibinab
“Hubby, gising!” “Hmm… bakit? Ano ‘yon?” “Ang sakit kasi ng tiyan ko.” “What?” Wala dapat balak na bumangon ni Dreyk kung hindi lang sinabi ng kaniyang asawa na may masakit sa kaniya. “Oo, kanina pa ‘to.” Alas dos na ng madaling araw kaya medyo may pag-aalinlangan ang lalaki na kumilos, sumakit ng kaunti ang ulo niya dahilan ng biglang pagtayo nito. “Ano ba kasing kinain mo na hindi maganda?” “Kung ano rin ang kinain mo, ‘yon din naman ang kinain ko, eh.” Nakahawak na sa kaniyang tiyan si Selene, may panlalamig na rin sa katawan nito. “Sigurado ka? Tignan mo nangangatal ka, baka naman kailangan mo lang magbanyo.” “Hindi.” “Oh sige, pupunta tayong Ospital. Wait lang, nasa’n ang cellphone ko, susi.” “Hubby…” “Oo na, heto na wife.” At dahil natataranta na nga rin siya ay binuhat na niya si Selene. Sumigaw siya para magising ang kaniyang mga kasambahay o kaya ay driver nila. Dumiretso na siya sa garahe, siya na lang ang magdrive kaysa maghintay pa. “Hold on, Wife. Bibilis
Nakabalik na si Dreyk. He took eight minutes to drive plus another five minutes para sa order niya. And soon ay narito na siya sa Entrance ng Ospital, but on his way up ay may familiar na tao siyang nakita. It was Jeriko. “Sino kaya ang kasama niya rito? Wala naman siyang sinsabi na may emergency siyang pupuntahan.” Naisip iyon ni Dreyk. Jeriko is his closets friend at halos lahat ng plano at kilos nito ay nalalaman niya, but not this one, though. And why? “Jeriko.” He called him. “D-Dreyk? A-anong ginagawa mo rito?” nataranta rin si Jeriko sa presensiya ng kaniyang kaibigan ngayon. He was the least person na sana’y ‘wag nilang makita sa oras at lugar na ‘to. “Selene was here, she had some stomach pain kaya isinugod ko na. Ikaw? Bakit hindi ka man lang nagpasabi na narito ka? May masama bang nangyari?” Wala ng immediate family si Jeriko kaya sa isip ni Dreyk ay impossible naman na may pamilya siyang pinuntahan dito. “Ah,, may inasikaso lang ako. Sige Dreyk, mauna na muna ako. M