“Aveeraaaaa!” tawag ko sa kaibigan sa pagpasok ko ng aming classroom. Napatingin sa `kin ang mga kaklase namin, pero wala ako’ng paki! I’m too happy to care about them! “O, mukhang ang saya mo, ha?” sabi ni Aveera na tinaasan ako ng kilay. “Isinuko mo na ba ang Bataan?” dagdag n’ya, pabulong. Agad naman nag-init ang mukha ko! ”Naku, muntik na!” bulong ko pabalik, ”Kaya lang, masyadong fortified ang mga dingding, hindi nakapasok!” Si Aveera naman ang namula sa sinabi ko! ”Ikaw talaga, Josh! Mga pinagsasabi mo!” napailing ito sa `kin. ”Pero ang saya mo ngayon, ha?” ulit n’ya. ”Oo, sinagot na kasi ako ni Louie! Sa wakas!” kinikilig ko’ng sinabi sa kan’ya. ”Tapos, nagbonding pa kami ng whole family n’ya! Tinuruan ako’ng magluto ng panganay n’ya, at mukhang tanggap na rin ako ng bunso n’yang mataray!” ”Aba, good for you!” nakangiting sabi ni Aveera. ”Sabi ko nga sa `yo, `di ba? Just be yourself!” “Oo nga, Aveera, at mamaya dadalaw si Louie sa bahay para ihanda ako!” “Ihanda?” kum
Pag-uwi sa bahay ay nagmamadali ako’ng dumiretso sa kuwarto at naligo. Dalawang beses ako naglibag at kinuskus ko pa nang mabuti ang parteng ’iyon’, tapos nag-toothbrush pa `ko para minty fresh ang aking hininga! ’Anong oras ka darating?’ message ko sa bhebhe ko nang lumabas ako ng banyo. ‘Might be a little late, may meeting pa ako’ng pinuntahan.’ reply ni Louie. ’kumain ka na, might be over by 6.’ “Ay, ang tagal naman, mag aalas-singko pa lang, eh!.” napasimangot ako sa aking phone at nakita ang reflection ko rito habang nakahiga ako sa kama at nakatapis ng tuwalya. May naisipan tuloy ako’ng gawin! Binuksan ko ang camera ko at nanguha ng selfie habang naka pose sa kama. Nilagyan ko pa `ito ng mga effects, tapos ay isa-isa ko `to pinadala kay Louie at naghintay ng reply. ‘TING!’ Nagmamadali ko’ng tinignan ang sagot n’ya! ‘Humanda ka mamaya.’ Kinilabutan ako sa takot! O `di kaya sobrang kilig? Nagalit kaya s’ya? Baka nga naman nasa office pa s’ya ngayon! Naku! Pano kung nakit
’Louie! May dance practice kami kanina. Tinuruan namin si Aveera magsayaw.’ message ko kay bhebhe ko. Itinag ko s’ya sa dalawang video. `Yung una, ay ang ’Sway’ video namin ni Rome, at `yung isa naman ay sayaw namin ni Harold na kinunan din pala ni Aveera. Pauwi pa lang kami ni Yaya sa bahay. Alas-sais na, at ngayon lang kami natapos dahil ayaw tumigil ni Rome hangga’t `di natututo si Aveera kumembot. `Yun lang halos ang ginawa namin buong hapon! “Yaya, pakisabi po kay chef, bukas ang request naman namin Chinese,” sabi ko habang yakap-yakap si Beck. “Nagc-crave ako nung lumpia na binibili namin dati sa Divisoria ni Mama, eh.” “Okay, sabihan ko s’ya mamaya. Kamusta naman ang practice n’yo sa sayaw?” tanong ni Yaya habang hinihintay naming mag-green ang stop light sa intersection. “Ayun, okay naman po. Bukas ipapakita namin sa teacher namin yung first part. Buti nga naturuan namin si Aveera, eh, feeling ko, sa lahat ng subjects, sa PE lang s’ya mababa.” “Buti naman at natulungan
“Bukas, ako na ang maghahatid at susundo sa `yo sa school,” sabi ni Louie sa pagsakay namin sa kotse niya.Napatingin ako kat Louie. Nagningning ako sa sinabi n’ya!“Okay lang ba sa `yo na maghintay sa campus until 4 pm? That’s the earliest I can come.”“Okay na okay!” agad ko’ng sagot. “Tamang-tama, p’wede `uli kami mag-practice ng sayaw habang hinihintay kita.”“Tama, that dance!” biglang sabi ni Louie, “Sino ba `yung kasayawan mo’ng `yun?”“Ah, nakita mo `yung kinunan na video ni Aveera? Anong say mo? Magaling ba kaming sumayaw?” nahihiya ko’ng tanong.“Oo, magaling ka. Now, sino `yung lalaking kasayawan mo?” ulit n’ya.“Si Rome!”“Hindi `yun, kilala ko na si Rome. `Yung isa! Yung matangkad!” pilit ni Loui na parang naiirita.”Ah, si Harol
Nagising ako’ng bihis. May suot ako’ng t-shirt at briefs at nakahiga sa bidbid ng Louie ko. Tulog na tulog pa s’ya, nakabuka ang bibig at naghihilik ng mahina. May pumapasok na ilaw mula sa puwang sa kurtina kaya alam ko’ng umaga na, pero sa sobrang cute ng mahal ko, parang ayoko na s’yang gisingin pa, at ayoko na ring umalis sa dibdib nya. Hinalikan ko s’ya at pumwesto pa nang maayos sa ibabaw n’ya. Saktong-sakto talaga ako rito! Ikinukuskos ko po ang mukha ko sa gitna ng dibdib n’ya, nang biglang tumalon ang puso ko sa pagkapit ng isang braso n’ya sa `kin! “Good morning...” ungol n’ya. “Ang gulat ko naman sa `yo!” reklamo ko, “Nagising ba kita?” “Mmm... akala ko kung ano `yung nakadagan sa `kin...” ”Ah, ganon?” piningot ko ang ilong n’ya. ”Nakalimutan mo na agad na katabi mo ko?” ”Nagtataka lang ako kung bakit ang bigat ng isang maliit na omega na tulad mo.” Natawa s’ya, niyakap ako, at umikot para pumaibabaw s
Tama sila, kailangan nga mag-ingat ako! Masyado akong naging kampante na safe ako at walang mananakit sa `kin as long as kasama ko sina Yaya. Hindi ako dapat nagtitiwala basta-basta sa kung sinu-sinong tao. Pero, pano ko malalaman kung sino ang mabait sa hindi? Pano ko malalaman kung niloloko lang ako ng isang tao? Buti na lang may best friend Aveera ako na laging nagpapayo sa `kin, pero mula nang nangyari `yung pag-ambush sa `min kahapon, parang feeling ko, anytime may lalabas na lang bigla sa tabi-tabi at tatalunin ako at pagsasaksakin! Kaya pagdating ng PE namin kung saan magkasama ang dalawang klase, ay lumayo kami sa iba habang nag pa-practice. Umiwas ako sa mga tao na `di ko masyadong kakilala at pinalapit sina Ate Sol sa amin para magbantay. ”Pasensya na, Harold, ha, pero, okay lang ba na `wag ka’ng masyadong lumapit sa `kin?” ”Of course,” sagot ni Harold na mukhang alalang-alala sa `kin nang magkita kami, ”I saw
”Sana nga...” bulong ko sa sarili habang nakatitig sa madilim na tanawin sa labas ng dining room window namin.”Sana ano?” tanong ni Yaya na nasa tabi ko.”Ah, wala, may naisip lang ako.” nginitian ko s’ya at hiniwa ang ulam n’yang steak, “Eto, Yaya, say ahh...!””Sabi ko naman, ako na, eh!” hinawakan n’ya ang inaabot ko sa kanyang fork at isinubo iyon nang mag-isa, ”Na-sprain lang naman ang kanang kamay ko, hindi bali.””Oo nga sir Josh,” sabi ni Ate Vin na kasama namin sa mesa, ”At saka, kami na ang bahala kay Inez, kumain ka na lang nang kumain d’yan.””Gusto mo pa ba ng juice?” tanong naman ni Ate Val na tumayo para salinan angbaso ko.“Kalahati na lang po, salamat.”Madalas na kaming kumakain nang ganito, sama-sama, mas gusto ko kasi na may kasalo sa mesa `pag kumaka
Dumaan ang araw na tulad nang nakaraan. Pagdating ng hapon, nag-practice `uli kami ng sayaw, at dinala ni Aveera ang dalawang damit na tinatahi n’ya para kina Jinn. “Woah! Ang galing mo talaga, Ate Aveera! Nasimulan mo na pareho?!” hangang-hanga rito si Rome kahit hindi pa ito tapos at wala pang manggas. “Not bad! At mukhang sakto lang sa amin, ha?” sabi naman ni Jinn. ”Malamang! Kaya nga tayo sinukatan ni Ate Aveera, kasi tayo ang magmo-model ng design natin, `di ba?! Malamang kasyang-kasya yan!” bara sa kan’ya ni Rome. ”Ang galing mo talaga, Aveera, pati ang pagtahi mo, ang linis kahit sa ilalim!” sabi ko habang binubusisi ito. ”Of course. I never do anything half-assed,” sagot ni Aveera na proud sa kanyang work. “Isukat n’yo na `yan para ma-adjust ko at maayos ang mga kailangang ayusin.” “Okay, we’ll be right back!” sabi ni Rome na sinundan ni Jinn sa boy’s locker room. “Ngayong wala na ang dalawang makulit, s
John Denver Daniel (This is a ‘From Top to Botom’ side story from my version of the omegaverse. You may look for ‘From Top to Bottom’ in my stories here to read about the characters here, but this is pretty much stand-alone and self explanatory.) I used to believe in God. Naniniwala ako na as long as I trust in him, be good, and pray hard enough, ibibigay n’ya lahat nang hinihiling ko. Malalampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay kung magtitiwala ako sa kanya, dahil walang imposible sa Diyos. Ipinagdasal ko na mapansin ako ng crush ko na si Nathan, at sinagot n’ya ang kahilingan ko. But I let him down because of my own stupidity. Natakot ako’ng mapagalitan at mawalan ng scholarship. Dahil doon, nabali-wala lahat ng blessings ni God sa akin. At sa huli, iniwasan niya ako at ipinagpalit sa iba. I prayed again, ’Please, please, God, let us get back together again, show me a sign!’ And he answered me with a phone call. Inisip ko noon, binigyan ako ni God ng bagong chance. `Di
Nais nyo ba'ng magbasa pa ng ibang mga kwentong nagaganap sa Omegaverse? :D Eto naman ay storya ng isang alpha na iniligtas ng kanyang 'anghel' na pinamagatang "Seeing Angels". Pero `wag kayong papaloko sa title, dahil hindi ito tungkol sa mga anghel, bagkus, ito ang storya ng isang tao na nagmula sa impyerno. Babala lang po, hindi po ito pambata >:D . ==================== . I saw an angel when I died. He was beautiful and glowing and had gentle lilac eyes. In fact, I was wondering where he was taking me, since we all know that whores go straight to hell. "There's someone else in here!" His brilliance hurt my eyes. Heaven is such a bright place, compared to the hell I’ve lived in for the past 9 years, and this being of pure light was like a beacon, engulfing me, slowly burning me into ashes. "Are you alright?" His hands are like ambers, burning my skin. I didn't know whether I laughed or cried. One thing was for sure, though, he was an angel, and he has come to take me aw
Ngayon naman ay alamin natin kung paano nagkakilala sina Tito Eric at ang kanyang habibi na si Dr. Aahmes Abdel. Sabi nila, opposites attract, at magandang halimbawa nito ang dalawang genious na ito. ==================== . Old clothes and stale coffee. That was my first impression of him. That was what he smelled of. There I was, stark hopping mad with anticipation, ready to meet this brilliant mind that is well known through out the international scientific community for his advanced and unparalleled research concerning the omega gene. Then I see this... uncouth man in front of me, sipping tepid coffee from a chipped cup in his pajamas. “Sino `to?” he asked the lab assistant who ushered me inside the maze-like laboratory. “Sir, this is Dr. Aahmes Abdel!” the assistant said excitedly, “In the flesh!” He looked back at me from head to toe and smiled. Then he turned to his assistant with the same fake smile stuck in his face. “Sino `yun?” “Sir, s’ya `yung sikat na scientist n
Muli po, maraming-maraming salamat sa lahat nang tumangkilik sa "Good Luck Charm"! Sana po y lubos kayong nasiyahan sa storyang ito, at kung sakaling medyo bitin o naghahanap pa kayo ng kasagutan sa ilang katanungang inyong naisipan sa pagbasa nito, ay narito ang ilang karagdagang kwento tungkol sa ibang mga tauhan sa ating storya :) Eto po ang maiksing intro sa kwento ni Nathan Del Mirasol, ang pasaway na unico hijo ni Atty. Louie Del Mirasol. ==================== ’It's survival of the fittest, baby.’ sabi ng magandang artista sa telebisyon. Siya ang pinaka sikat na babaeng artista dito sa Pinas, pati na rin abroad. Well, at least hindi na sila tinatratong parang mga diyosa ngayon. Matapos kasi makapaglabas ng gamot ang isang Filipino scientist para sa covid22, ay unti-unti nang dumarami `uli ang population ng babae sa mundo. Nang una ay naging national treasure ang mga female born dahil iilan lang sa kanila ang natira, pero matapos lumabas ang Secondary Genders ng mga lalaki,
And that is the last chapter of our novel, "Good Luck Charm" Sana po ay nagustuhan ninyo ito at napulutan ng aral :D (meron ba? ehehehe) Maraming-maraming salamat po sa lahat ng inyong suporta sa pagbasa at pagtapos ng kuwento'ng ito! :) Sana po at tuluyan nyo pa ako'ng masuportahan by reading, following, voting for and leaving comments on my stories! :D And if you wish to support me further, you can always do so by buying me a cup of ko-fi here: ➜ ko-fi.com/psynoidal I thank you in advance for your generosity! :D And did you know? I've been planning to turn this novel into a web comic, but sadly, I haven't found an NSFW artist that could work on it on a 50-50% profit basis. Baka may kakilala kayo? :D Anyway, mukhang suntok sa buwan pa ang pangarap kong iyon ^^' For now, I'm happy that there are people reading it :) So thanky you once again! And I'll see you in my other stories! - Ako g.vecino . alex rosas . psynoid al
Chapter 12 Hindi ako pinansin ng mga tao sa pag-alis ko. Sino nga ba ako, kung `di isang side character lang sa love story nina Jinn and Rome na pang box-office hit ang peg? Eto na ang grand happy ending na hinihintay nila.Well, happy rin ako para sa kanila.“You happy now?” O-oo sana ako sa paglingon ko, nang makaharaap ko ang nanay ni Rome na naghihintay sa labas ng sunken area. “You just gave my son a lifetime of hardships and misery!”Muli ako’ng lumingon sa malalaking TV screens sa magkabilang side ng stage.Nakayapos si Rome sa dibdib ng mate n’ya, at punung-puno ng saya ang mukha nilang dalawa habang ini-interview ng MC ng battle of the bands turned grand pasabog.“Does that look miserable to you?” tanong ko sa kan'ya.“Ngayon lang `yan. Habang masaya pa ang mga tao sa paligid nila. Habang sikat pa si Jinn at mahal ng kan'yang mga fans. `Di magtatagal, pagsasawaan din s’ya at mababaliwala, and when the make-up fades and the lights die away, then, they will know just how mi
Chapter 11 ”Yuu Jinn! Si Yuu Jinn Gunn!””We love you Yuu Jinn!” Tili ng mga tao sa paligid.Pati si Rome, napatitig sa stage at mukhang maiiyak.Tumingin rin ako sa entablado. Sure enough, nandoon si Jinn, kinakausap ang MC at pinalilibutan ng ilang mga fans n’ya.Lalong humigpit ang kapit sa `kin ni Rome.”H-halika... alis na tayo, ate Aveera.” Hinatak n’ya ko paalis.”Sandali, nasa direction na `yan ang bodyguard mo,” pigil ko sa kanya, ”Kung babalik tayo, baka makasalubong naman natin ang mommy mo.””I don’t care. Ayoko’ng makita si Jinn,” matigas n’yang sinabi.“Kahit pa balak ng mama mo na ipa-abort ang baby ninyo?”That did it.Namutla si Rome na nanlaki ang mga matang napuno ng luha. Nanginig ang mga labi n’ya at `di na nagawa pang makapagsalita. Ni `di na s'ya nakalakad pa.“Let’s just stay here for a while,” sabi ko sa kanya. "Hintayin nating mapunta lahat ng atensyon kay Jinn, tapos saka ako
Chapter 10Nakaupo na sa isang mesa ang mommy ni Rome nang dumating kami sa cafe. Nakakapagtaka, naunahan pa n’ya kami na halos walking distance lang ang layo rito.Tumayo s’ya nang makita kami at itinipa ang mga braso para yakapin ang anak n’yang nag-aalangan lumapit sa kanya.Maganda s’ya, artistahin, walang kakulu-kulubot sa makinis n’yang mukha, `di mo iisiping dalawa na ang anak. Hanggang balikay ang light brown na buhok nito na mukhang bagong cellophane at naninilaw ang katawan sa suot na mga gintong accessories.S’ya ang tipong babae na pag nakita mo, alam mo’ng mayaman at `di mo ma r-reach, also, hindi papayag na makanti mo man lang. Kitang-kita naman sa dalawang bodyguard na nasa tabi n’ya, maliban kay kuya Jun sa likod na masama ang tingin sa `kin.“Mommy! I’m so sorry...” `yun ang unang-unang sinabi ni Rome, at doon pa lang, alam ko, talo na kami.“It&
Chapter 9 ”Nako, eh, sira-ulo pala `yang syota mo, eh!” sabi ni Albert, ”Dapat pala, inubos mo mga tanim ni mama, baka kunsakali matamaan mo s’ya!””Anong matamaan, eh, ang lalayo ng bato ni kuya Rome!” tumatawang sabi ni Alvin, ”Type mo pa rin, eh, `no? `Di mo masaktan? Aminin!”“May punto rin naman `yung jowa mo, eh, wala rin ako’ng tiwala kay Star! Kahit sa mga labas n’ya `pag ume-extra s’ya sa TV, kung `di s’ya mayaman na mayabang, eh, basagulerong tambay ang role n’ya!” sabi ni Andrew.“Pero imbes na magalit, dapat nag-usap na lang muna kayo,” payo ni papa, “Paano kayo magkaka-ayos kung uunahin mo ang galit?”“Tama, iho,” si mama. “Pati tuloy `yung mga halaman ko nadamay sa away n’yo...”“S-sorry po talaga, tita...” sumisinghot na sagot ni Rome, “kasi naman... sa dinami-raming kantang pagpipilian, `yun pa ang naisipan n’ya!”“Nya-ha-ha-ha-ha! Oo nga, eh! Insulto!” gatong pa ni Albert.“Well, given na bobo talaga si Jinn sa ganyang bagay, a