Tous les chapitres de : Chapitre 1 - Chapitre 10

The Origin of Secondary GendersSurvival of the fittest. `Yan ang batas ng mundo.Kaya nang kumalat ang COVID19 noong 20XX ay sadyang maraming tao ang nawala rito. Nang una, ang dahilan ay kapabayaan, dahil dito, mabilis na kumalat ng sakit sa iba't-ibang mga bansa, at huli na nang ideklara ito’ng pandemya.Lahat ay inabisuhan magsuot ng mga face mask at di kinalaunan, ay compulsory na rin ang full body suits. Naging norm na ang social distancing at iba pang safety protocols, at pinagbawal ang anu mang body contact, tulad ng paghawak ng kamay, pagyakap o akbay, at lalo na ang paghalik.Ngunit hindi rito nagtapos ang delubyo.Matapos makapaglabas ang Estados Unidos at European Union ng vaccine para sa COVID19 strain, ay agad naglabasan ang mga tao. Sa sobrang sabik, kinalimutan nila ang lahat ng paalala ng mga dalubhasa, at muling namuhay nang gaya ng dati.Parties, social gatherings, group sex.They felt they were once again, invulnerable.Until a new strain came out in 20XX and wiped

Tulad nang sinabi ni Mama, si manong Johnny na nga ang naghatid-sundo sa `kin sa school. Okay naman, wala halos nagbago sa schedule ko, kaya lang mula noon, bihira ko nang makita si Mama. Sa umaga na lang kami nagbabatian, bihira pa, tapos nagmamadali pa lagi silang umalis.Ang mga bagong Kuya ko naman, tanghali ang pasok sa college. Tulog pa sila pag-alis ko sa umaga, at gabi na kung umuwi.Inisip ko, sa weekends na lang ako babawi. At least, magkakasama kami, at mararanasan ko rin magkaroon ng malaking pamilya! Pero kahit sa weekends, halos wala pa rin ako’ng kasama.Lumipas ang unang dalawang Linggo na halos `di kami nagkikita, kaya ang saya ko nang sa wakas ay makasama ko si Kuya Edwin sa hapag kainan pagdating nang ika-tatlong Linggo!”Good morning Kuya Edwin!” bati ko sa pinaka matanda ko’ng Kuya. ”Buti nagkasabay din tayo kumain! Akala ko talaga sa sobrang laki ng bahay, hindi na tayo magkikita!””Mm

Mula noon, madalas na kaming magkasama ng mga kapatid ko sa hapon. Tingin ko, naawa sila sa akin, nang sabihin ko na lonely ako. Kaya napaka saya ko dahil `di na ko nag-iisa lagi sa bahay.Kaya lang, tingin ko, hindi magkasundo sina Kuya Win at War. Madalas ko sila nakikitang masama ang tingin sa isa‘t-isa. Pero okay lang, at least `di sila nagbabangayan.Sa dalawa, si Kuya Win ang matalino, habang mas magaling naman sa sports si War, Kaya `pag may `di ako maintindihan sa school kay Kuya Win ako nagpapaturo matapos maghapunan.”Napaka simple naman nito’ng math problem na `to ba’t `di mo maintindihan?” tanong s’ya sa `kin minsan habang tinuturuan ako sa kuwarto ko.”Ha? Teka, saan nanggaling `yung number 25?””Kukunin mo nga kasi muna ang value ng N.””Eh, `yung X?””Hay,” yumuko si Kuya Win at isinulat `uli ang equation sa papel ko, ”Ayan, bago m

“Josh, gising ka pa?”Patulog na ako nang pasukin ako ni War sa kuwarto nang gabing iyon.”O, bakit?” Nagpigil ako ng hikab habang nakahiga sa kama.”`Di pa `ko inaantok, eh, laro muna tayo.””Ha? Inaantok na ko, kakatapos lang naming mag-aral ni Kuya Win.””Bakit ba lagi ka’ng inaantok pagkatapos n’yong mag-aral, `di na tuloy tayo nakakapaglaro.” Ngumuso si War habang palapit sa `king kama.”`Pag kasi mali ang sagot ko, lagi n’ya `ko pinaparusahan! Nakakapagod!””Bakit, lagi ka ba’ng mali?” natatawang tanong ni War na umupo sa kama ko.”Uy! Hindi ha, nag-aaral na `ko nang mabuti! Mahirap na, baka mapanisan ako!””Ha?” napasimangot sa `kin si War. Gumapang ako palapit kay War at bumulong sa tenga n’ya.”Pag kasi mali ang sagot ko, kinikiliti ako ni Kuya, tapos `pag nakaka

Nagkabati `uli kami nina Kuya. Pero mula noon, `di na talaga `ko pumasok sa kuwarto nila! Kahit pa kulitin ako ni War na `di s’ya makatulog o kailangan n’ya ng payo sa love life, `di ko na s’ya pinagbigyan. Buti nga `di nagalit sa `kin si Kuya Win, eh, tuloy pa rin ang pag-tutor n’ya sa `kin, at tuloy pa rin ang pagtulong sa kin si War para maalis `yung natitirang panis sa katas sa loob ng birdie ko. “Ayan, pumasok ka sa kuwarto na `yan... buksan mo `yung second door...” ”E-eto ba?”  ”Oo... ngayon buksan mo `yung treasure box sa kaliwa...” ”W-war, ayan ka nanaman, eh!?” “Dali, buksan mo `yung kahon, may time limit `yan.” “Ahh...” napindot ko ang sa kanan. “Hala!” sumabog ang kahon. “Sabi ko sa kaliwa, eh!” ”E-eh... kasi naman... `di ako makapag laro dahil sa ginagawa mo!” Tinaas ko ang kapit ko’ng kontroller at sinilip ang kamay n’yang nasa loob ng shorts ko. ”Dahil d’yan, kailangan kitang p