Kabanata 3

Time flies so fast, now, I am preparing for our acquaintance party. The party will begin on 7 o’clock. Alas sinco y media pa lang naman kaya hinahanda ko na muna ang aking susuotin mamaya. Wala naman kaming specific na dress code. Basta ang importante ay formal. Abala ako sa paghahanda nang tumunog ang aking cellphone. Senyales na may mensahe akong natanggap sa messenger.

Nakalagay iyon sa aking bed side table. Kinuha ko iyon at naupo sa aking kama. Huminga ako ng malalim nang mabasa kung kanino iyon galing.

Mama:

Anna, huwag kang magpapagabi. Pwede ka mag-enjoy pero alalahanin mo ang oras.

Nagtipa naman ako ng reply para sa kanya. Simula noong nagdalaga ako ay mas humigpit si Mama sa akin. Minsan nga ay naiingit na ‘ko sa mga kaklase ko at kabatchmates dahil naranasan nila ang mag-overnight kasama ang mga kaibigan nila. Nakakasama lang ako kapag kasama ko ‘yong pinsan ko na si Honey. Pero kahit kasama ko siya, oras-oras naman akong tinatawagan para pauwiin. Nakakairita pero wala akong magagawa.

Ako:

Opo, Ma.

Nang wala na ‘kong matanggap na reply mula sa kanya ay nagdesisyon na ‘kong maligo. Kinuha ko ang aking maliit na basket na may lamang shampoo, conditioner, sabon, toothbrush at toothpaste. Sinabit ko naman sa aking balikat ang aking tuwalya.

“Ngayon ba ‘yong acquaintance party ninyo, Anna?” tanong sa akin ni Princess na ngayon ay kaharap ang kanyang laptop.

Tumango ako. “Oo, eh. Sa inyo?”

“Next week pa, eh. Sa Convention center kayo?”

Tinanggal ko ang pagkakatali sa aking buhok. Sinuklay ko iyon gamit ang aking mga daliri bago ko sinagot ang kanyang tanong. “Oo. Sige, maliligo muna ako.”

Tumango siya at ibinalik ang paningin sa kanyang laptop. Lumabas ako at naglakad papunta sa dulo kung nasaan matatagpuan ang aming banyo. Papasok na sana ako pero napahinto rin nang may lumabas. Humingi ako ng pasensya dahil muntik na kaming magkabanggaan.

Ngumiti ang babae. Napatitig ako sa kanyang maputi at pantay na ngipin.

“It’s okay.” Aniya.

Nang tuloyan na siyang makalabas ay tsaka lang ako pumasok at naligo. Nang matapos ay nagsipilyo ako atsaka bumalik sa kwarto. Nadaanan ko pa iyong room 28 na sobrang ingay. Napansin kong doon tumutuloy ang babaeng muntik ko nang mabangga kanina.

“You shouldn’t be chasing him. He’s not worth your time, girl!” dinig kong sabi ng isang babae.

Hindi na ‘ko nakinig sa usapan dahil hindi rin naman ako interesado. Pagpasok ko sa aming kwarto ay bahagya akong napatalon nang sumigaw si Ate Maymay.

“Yes! Nabalance ko rin!” wika niya habang nakataas pa ang kanyang kamay.

“Accounting ba ‘yan, May?” tanong ni Ate Ada.

Sunod-sunod ang pagtango ni Ate Maymay habang may nakaukit na ngiti sa kanyang mga labi. “Oo, te. Nakailang solve na ‘ko rito ngayon lang talaga tumama,” sagot niya.

Narinig ko ang pagtawa ni Princess habang nakatingin sa akin. “Nagulat tuloy si Anna.”

Bumaling naman sa akin si Ate Maymay at huminga ng pasensya. Tumango lang ako at pumasok sa isang pinto kung saan naroon ang cabinet na lalagyanan ng aming mga damit at nagsilbing bihisan na rin. Lumabas ako habang pinapatuyo ang aking buhok gamit ang tuwalya.

“Ang cute naman ng dress mo, Anna,” puri sa akin ni Ate Ada habang nakatingin sa aking damit.

I’m wearing a V-neck puff sleeve chiffon dress that’s above my knee. Hindi naman masyadong kita ang aking dibdib dahil wala rin namang makikita.

Ngumiti ako at inayos ang manggas ng aking damit. “Thank you po. Nabili ko lang po ‘to sa online shop.”

“Talaga? Saan?” tanong ni Arjean na kadarating lang.

“Shopee. May sale kasi sila kaya binili ko na.”

“Buti ka pa. Ako puro lang add to cart, eh!” natatawang sabi ni Arjean.

Natawa na rin ako. Humarap ako sa salamin habang sinusuklay ang lampas balikat kong buhok. Sinuklay at inayos ko na rin ang aking curtain bangs na ako lang ang gumupit. Nabagot kasi ako noong nakaraan at wala akong magawa kaya napagtripan kong gupitin ang aking buhok. Napahinga ako ng malalim. Sana pala hindi ko na ginawa.

“Anna,” tawag sa akin ni Ate Ada.

Nilingon ko siya habang sinusuklay ang aking buhok. “Bakit po?”

“Ayusan kita!” aniya.

Bahagyang nanlaki ang aking mga mata. “Ha? Naku! Ate, huwag na—“

Hindi pa man ako natatapos sa sinasabi ko ay hinila na niya ako at pinaupo sa isang monoblock chair. “I insist. This is your first acquaintance party as a freshman kaya dapat bongga ka!” aniya habang tinatali niya ang aking buhok.

“Maraming gwapo roon, Anna. Kaya dapat maganda ka,” wika ni Arjean habang tinataas-baba ang kanyang kilay.

Umiling naman si Ate Maymay.

“Aanhin mo naman ang gwapong mukha kung manloloko naman?” wika ni Princess.

“Kung magpapaloko lang din naman kayo, girls, dapat doon na sa gwapo para hindi kayo lugi!” natatawang sabi ni Ate Ada.

“Tama!” si Arjean. “Sa panahon ngayon, pati panget ang kakapal ng mga mukhang manloko. Kaya kung magpapaloko lang din naman tayo doon na sa gwapo para worth it naman ‘yong luha natin kapag umiyak tayo!” dagdag niya.

Natatawa akong umiling habang nilalagyan ni Ate Ada ng foundation ang mukha ko. Kaya nakakatakot pumasok ngayon sa isang relasyon kasi kahit may itsura o wala, nagagawa ka nang lokohin at gawan ng masama. Tapos kapag makikipaghiwalay ang daming dahilan.

Hahanapin niya raw muna ang sarili niya.

Magpapahinga muna.

At marami pang iba. Pero isa lang naman ang dahilan noon, eh. May nahanap na mas maganda. May nahanap ng ibang babae na ipapalit sa jowa nila. Bakit hindi na lang nila diritsuhin, ‘di ba? Ang dami pang sinasabi eh ‘yon naman talaga ang totoong rason ng pakikipaghiwalay nila.

“Bakit kaya nagagawa nilang manloko, ‘no? Hindi ba sila nakokonsensya?” biglang tanong ni Princess.

“Kasi hindi marunong makontento at ang taong manloloko wala talagang konsensya,” sagot ni Ate Maymay.

“Bakit pa sila magjojowa kung hindi rin naman sila marunong makontento, ‘di ba? Parang tanga lang? Magjojowa ka tapos kalaunan maghahanap ng iba? Napakagago naman,” saad ni Princess.

“Pikit ka muna, Anna.” Bulong ni Ate Ada.

Pumikit ako at lumunok. Cheating. That’s our topic and it’s a trend nowadays. Marami akong nababalitaan na mga artista na naghihiwalay dahil sa pangangaliwa. Marami ring kwento na dumadaan sa news feed ko tungkol pa rin sa third party. Minsan, ako na lang talaga ang umiiwas sa mga topic na ganyan kasi every time na may nababasa ako at naririnig na ganoong mga kwento ay nasasaktan ako. Hindi ko na-experience ‘yon dahil isa pa lang naman ang naging boyfriend ko. Hindi kami nagtagal kasi mas pinili naming dalawa na hindi magtagal. Nakakalito ba? Pero totoo, ganoon ang nangyari.

“May mga tao talaga na kahit mahalin mo man ng husto mas pipiliin pa rin ang manloko. Hindi mo na kasalanan kung hindi siya nakuntento, kasalanan niya ‘yon kasi ipinagpalit niya ang ginto sa isang bato,” si Arjean.

I gulped the lump on my throat. I want to say my defense and my opinion, but I realized that cheating can’t justify the means. Kung may pagkukulang man ang partner mo, hindi ‘yan lisensya para maghanap ka ng iba.

Whenever I hear this kind of topic, I can’t help not to feel emotional about it. Hindi man ako niloko ng boyfriend ko pero ang pinakamasakit sa lahat ay ‘yong niloko ka ng sariling Mama mo. Niloko niya hindi lang si Papa kung hindi rin kaming mga anak niya.

“Anna, open your eyes,” wika ni Ate Ada na agad ko ring sinunod.

Ilang beses akong kumurap habang hawak niya ang aking panga. Pigil na pigil kong huwag tumulo ang aking luha. In-angulo niya ang mukha ko at tinitingnan kung pantay ba ang aking eyeshadow. Tumango siya at kinuha ang concealer at nilagay sa aking mukha.

“Ang pag-ibig ay parang isang roleta, swerte ka kapag sa tamang tao ka napunta,” wika ni Ate Ada habang nilalagyan ng powder ang buong mukha ko.

After 15 minutes, natapos din siya sap ag-aayos sa akin. Nakangiti siya habang nakatingin sa aking mukha. Pati rin ang mga kasama ko ay nakatitig sa akin. Kinakabahan tuloy ako kung mukha ba ‘kong tao o payaso. Nakangiti naman na inabot sa akin ni Arjean ang salamin. Nagulat pa kami nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Joselle. Umawang ang kanyang labi nang makita ang aking itsura.

“Wow! Ang ganda naman! Sino ang nag-ayos sa ‘yo?”

Ate Ada raised her hands and waved like a beauty queen. “And I. . . thank you!”

Humalakhak ako at kinuha ko ang salamin. Napahawak ako sa pisngi ko dahil hindi ko lubos akalain ang naging itsura ko! Nagmukha akong tao! Sobrang simple lang ng make up ko. Hindi ko rin maramdaman na may suot akong make up dahil hindi siya mabigat sa pakiramdam. Nagpasalamat ako sa kanya atsaka sinuot ang itim na Korean Suede High Heel Sandals Block na nabili ko lang din sa parehong store na binilhan ko nitong damit. Nakalugay lang ang buhok ko at naglagay ako ng hair clip para maitago ko ang aking curtain bangs.

“Huwag ka na maghair clip nagmumukha kang bata, eh,” puna ni Joselle.

Nakanguso akong nilingon siya. “Bata pa naman ako, ah?”

Lumapit siya sa akin at umiling. Tinanggal niya ang hair clip ko at inayos ang aking buhok. Nilugay niya lang iyon at inayos ang aking curtain bangs. “Ayan, okay na. Nagmukha ka tuloy Koreana,” marahan siyang tumawa. “Rumampa ka na!” dugtong niya.

Sinipat ko ang aking cellphone at nakitang alas sais y media na. Naglagay muna ako ng perfume bago tuloyang lumabas daldala ang maliit na shoulder bag kung saan nakalagay ang aking cellphone. Pababa na ‘ko nang makasalubong ko iyong babae kanina sa banyo. She smiled at me so I smiled too.

Ang ganda talaga ng ngipin niya.

Nang makalabas ako sa dorm ay naglakad ako papunta sa lower part ng campus kung saan naroon ang Convention Center. Nag-aagaw na ang liwanag at dilim pero marami namang ilaw ang nakahilera sa daan kaya maliwanag. May nakikita akong mga estudyante na nakabike at nagmomotor. Napabuntong hininga ako dahil medyo malayo ang Convention Center. Baka pagdating ko roon ay hanggard na ang itsura ko.

Nakaramdam ako ng hiya nang madaanan ko ang Mahogany Men’s hall. Sumabay ako sa iilang estudyante na naglalakad at ang iba ay nakasuot ng pormal na damit. Kumaway sa akin si Dolor, kaklase ko, kaya sumabay na rin ako sa kaniya.

Nagulat ako nang may huminto na motor at minamaneho ng isang hindi pamilyar sa akin ang mukha.

Dumaan sa akin ang kanyang mga mata at nilipat sa katabi ko. “Lor, tara.”

“Anna, sabay ka na sa amin ng pinsan ko.”

Umiling ako. "Hindi, ayos lang ako. Sige na."

"Sigurado ka?"

Ngumiti ako at tumango. "Yes."

Nang makaalis sila ay nag-umpisa akong maglakad. Kinuha ko ang aking cellphone at kumuha ng litrato. Sobrang ganda ng view. Nag-aagaw na kasi ang liwanag at dilim kaya naman sobrang ganda ng sunset.

I smiled. It's freaking perfect! It is indeed that God is the best artist of all time!

"Kinukuhanan mo ba 'ko ng picture?"

My brows met. Sa hindi kalayuan ay may isang lalaking nakatayo roon. He's holding his bicycle.

"What?"

The corner of his lips rose. "Sabihin mo lang sa'kin kung gusto mo 'ko kuhanan ng litrato. I will never decline."

My lips parted. Aba't! Ang yabang naman nito! Sino ba 'to?

"You're unbelievable!"

"And you are beautiful." marahan niyang sabi.

I gulped. Hindi ako nakaimik. Nakalapit na siya sa'kin habang hila hila nito ang kanyang bisikleta.

Ang ilaw na nanggaling sa bawat poste ang siyang nagbigay ng liwanag sa amin. Nakangisi pa rin siya at halata ang pang-aasar sa kanyang mukha. I rolled my eyes. Isang fuck boy na naman ang aking nakilala.

Instead of entertaining him, tumalikod na ko at nag-umpisa nang maglakad papalayo.

"Miss-"

"Pre, halika na! Ano pa bang ginagawa mo riyan?!" dinig kong sabi ng isang lalaki.

Narinig ko pa siyang nagmura bago ko narinig ang pag-alis ng mga ito.

Pagdating ko roon ay malapit nang mag-umpisa ang programme. Naupo ako sa tabi ni Michelle. She's wearing a beige bohemian dress and her long and thick black hair is tied into a half ponytail. Nang masiguradong kompleto na ay nagsimula na ang programa sa pangunguna nina Shiela at Ryan.

Iba't-ibang presentation ang ipinakita both Filipino 1 and 2. Walang third year at fourth year dahil second year pa ang unang gru-ma-duate sa senior high. Kaya rin walang fourth year dahil walang kumuha ng major na iyon pagka-graduate ng naunang batch.

Sa pangunguna ni Angela, sumayaw kami ng walang practice. Kumbaga impromptu. Naglaro rin kami ng Trip to Jerusalem kung saan iikot kaming mga babae at uupo kami sa kandungan ng mga lalaki. Nakisali na rin ako for participation.

"Tara na, Mich! Sali na tayo," wika ko habang hinihila ang kanyang kamay.

Binawi niya ang kanyang kamay. "Ayaw ko. Ikaw na lang."

"Ang KJ mo! Bahala ka riyan."

Nagplay ang music at napuno ng tawa ang buong silid. Paano ba kasi iyong sophomore na bakla ay kumandong sa ka-klase naming si Adrian! Naku! Itong baklang ito! Nang si Angela at Ate Mia na lang ang natira paunahan naman kung sino ang unang makaka-upo. Ang twist ay tatakbo silang dalawa. Sa huli ang nag-wagi ay si Angela.

We ate our lunch together and talk about their experiences way back when they were freshmen. Maraming tips ang ibinigay nila sa amin. How to manage our time, how to handle our instructors, what are their patterns in exams and quizzes.

"Huwag kayong mag-alala sa mga instructors niyo ngayon kasi hindi naman sila particular sa prelim at semi-final. Mas particular sila sa midterm tsaka finals. I suggest na aralin niyo talagang mabuti ang notes niyo kasi si Mrs. Granada, she's particular of memorization," wika ni Rey.

"Oo nga, eh. Noong nag-exam kami nung nakaraan, akala namin enumeration lang or identification pero kasama pala iyong definition! My God! Mabuti na lang at natatandaan ko pa 'yon," wika ng isa kong ka-klase na si Alyzza. 

"Sa second semester namin halos lahat kaming Dean's Lister ay natanggal." Malungkot na sabi ni Ate Marsha.

"Hala, bakit?"

"May ibang professors kasi na halos i-de-load ka na sa subjects mo. Hay naku! May mga instructors talaga na sisira ng pangarap mo sa buhay!"

"At may subject din na sisira sa pangarap mo!" Sabi naming lahat.

It was eight already when we went home. Pagod na pagod ako pagdating sa dorm. Si Ate Ada at ako pa lang ang naririto. Mukhang nagkakasiyahan pa ang iyong apat sa kani-kanilang acquaintance party kaya wala pa sila.

Tahimik kaming kumakain ni Michelle dito sa cafeteria habang lihim na tumitingin sa mga estudyanteng naririto. Magbo-boy hunting daw kami sabi niya. Napailing na lang ako.

"Uy! Ayun!" Aniya.

Sinundan ko naman ang tingin niya at nakita ko ang isang matangkad na lalaki na nakatayo sa labas habang nasa isang balikat nakasukbit ang kanyang bag. Matangos ang ilong at medyo may kaputian. Hindi ko matago ang ngiti ng makita siyang seryosong nakatingin sa paligid at parang may hinihintay.

"Ang swerte naman ng girlfriend niya!" Si Michelle.

"Oo nga, eh. Ang pogi ni Kuya. Siguro habulin 'yan ng mga babae," puna ko.

Nilabas niya ang phone niya. Umawang ang labi ko nang mapagtanto kong anong gagawin niya.

"Seriously, Michelle?"

"Ano ka ba, Ana! Hindi naman masamang kumuha ng litrato, ah."

Umikot ang mga mata ko at nagpatuloy na lang sa pagkain. Muntik na kong mabulunan nang biglang niya kong sinapak. Tiningnan ko siya ng masama.

"Sorry, sorry! Kasi naman naglalakad siya papunta rito."

Nilingon ko ang lalaking pinagti-tripan ni Michelle kanina pa. True enough, he's walking towards our direction. Nakatingin siya sa isang babaeng kuma-kaway hindi kalayuan sa amin.

"Shit! Ang swerte ni Ate Girl!"

"Ikaw babae ka! Kanina pa kita hinahanap, andito ka lang palang bruha ka! Sayang ang rejuvenating soap ko dahil sayo!"

Natahimik kaming dalawa for about a minute. Walang nagsasalita sa aming dalawa ng marinig naming magsalita si Pogi. Naubo si Mich, agad ko siyang inabutan ng tubig habang pigil na pigil ko ang tawa.

"Baklang twooo!" Bulong niya sa akin.

Pigilan ko ang tawa ko pero hindi ako nagtagumpay. I burst out my laugh.

"Damn! Naloko tayo, momsh! Na-scam tayo!"

Mas lalo akong natawa nang kinuha niya ulit ang phone niya at agad nagpunta sa Twitter.

@nochuuuuuuu: Bakit lahat ng pogi baklaaaaa?

Sinakyan ko na rin ang trip niya kaya nag-open ako ng Twitter at nag-comment sa tweet niya.

@aaaanaaaa: Na-scam tayo, fren.

Pagkatapos naming kumain ay lumabas na kami ng canteen. Mamaya pang 10:30 ang next class namin kaya gala gala muna. Napag-desisyonan naming pumunta sa library. Kahit library nila sobrang laki. Balita ko ay bagong tayo pa ang library nilang ito. Medyo may kalayuan ang canteen at library.Dadaanan pa namin ang Engineering Department.

Palihim akong tumingin sa kanya. Ayaw kong ipahalata at ipaalam kay Michelle na may crush ako dahil alam kong malaki ang bunganga ng babaeng ito. Sigurado akong tutuksohin ako. I saw him sitting in the first row. Pinapa-gitnaan siya ng dalawang lalaki. Sa tingin ko'y may sinabing nakakatawa ang prof nila kaya siya natawa. I bit my lower lip. Shit! Ang gwapo niya!  Una ko siyang nakita noong tumatambay ako sa library. Hindi kami magkasam ni Michelle noon. 

Nasa new library ako noon nang nakita ko siya sa isang sulok. He was reading a book and he was scribbling something on his notes as well. He was damn serious that time and hell! Sobrang gwapo niya sa parteng iyon.

Nakakunot ang noo at bahagya pang kinakagat ang labi. Biglang nagsalubong ang kilay niya at at may sinulat ulit sa notebook niya. Then, he smiled all of a sudden! Para akong kinapusan ng hininga. What the hell! Bakit ang gwapo niya? Mas gwapo siya kapag nakangiti!

Hindi ko napansin na nakatitig na pala ako sa kanya n'on. Agad akong yumuko at binagsak ang mga mata sa hawak kong libro nang umangat ang tingin niya.

Shit! Did he caught me staring at him? Sinulyapan ko siya, nakaharang pa rin ang libro sa aking mukha para hindi niya ko makita. Sobrang nakakahiya kapag nahuli niya kong nakatingin sa kanya.

Saglit niyang tiningnan ang kanyang pambisig na relo. I chuckled when his eyes went wide. Siguro'y nakalimutan niya na may klase pa siya.

"Shit! Engineering student!" Bulong ko.

The reason why I knew he's an engineering student is that he was holding a book about Structural Design.

Tumayo siya at agad kong napansin na hindi siya gano'n katangkad at medyo mapayat din perong bawing bawi sa mukha, momshie! Tapos itong buhok niya, ang style niyon ay paitaas. Fan siguro siya ni Guko kaya ganyan ang style ng buhok.

Napangiti ako nang maalala ko iyon. Damn! Akala ko gwapo na siya noong seryoso ang mukha niya pero mas gwapo pala siya kapag tumatawa.

"Hoy! Para kang tanga dyan na nakangiti. May nakita ka bang dwende?" Puna sa akin ni Michelle.

Kabado akong tumawa. Shit! May kasama nga pala ako. "h-ha? Wala. Naalala ko lang yung-"

"The boy na nakisukob sa'yo?"

"What?! Of course not!"

"Oh, eh, bakit ka ngumi-ngiti riyan? Siguro... may crush ka sa Engineering department, 'no?"

My face heated.

"Wala, 'no!"

"Weeh? Bakit parang 'di ka sure?" Natatawang sabi niya.

Umiling ako. "Wala nga kong crush, gaga, tara na nga!"

She just laughed at me.

Nang makarating kami sa Library ay nagsulat muna kami sa isang bondpaper. Nakalagay rito ang iilang pangalan ng mga kaklase namin na nagpunta rito para ata magresearch sa Elementary Statistics. Pagkatapos naming sumulat doon ay naglakad na kami papunta sa mga nakahilerang bookshelves.

"Diba ganito 'yong mga nasa stories? Iyong nandito sa kabilang shelf iyong babae tapos iyong lalaki nakamasid sa kanya? Tapos kapag may kukuning libro iyong babae tapos kapag hindi niya naabot, kukunin noong lalaki tapos boom! May love life ka na." Natatawa niyang bulong sa akin.

Muntik ko ng makalimutan na nasa library kami at ang number one rule dito ay Keep Silence. Tinakpan ko ng kamay ang aking bibig.

"Kakapanood mo 'yan ng kdrama, Michelle!" Natatawa kong bulong sa kanya.