Mag-log inShare
Kabanata 14
Huling Na-update:
2021-08-21 23:53:13Nagdaan ang mga araw pagkatapos ng intramurals ay agad naging abala ang lahat para sa finals. Santri and I used to exchange texts messages. Ngayon ay pareho kaming abala para sa finals ngayong semester kaya minsan na lang.
After the intramurals ay mas naging malapit kaming dalawa. We're friends and we're both enjoying each other's company. Noong inamin niya na may gusto siya sa akin ay hindi ko iyon pinansin. Hindi ko naman kasi alam kong totoo ba 'yon kasi pagkatapos niyang sabihin iyon ay hindi ko na siya tinanong kong totoo ba 'yon.
Nandito ako ngayon sa gazebo, nagre-review, hindi ko alam kong nasaan si Michelle ngayon. Ti-next ko na siya kanina pero hindi naman siya nagre-reply. Mukhang busy ata 'yon sa Aziel niya. Psh.
"Puta, sakit na ng ulo ko," inis kong bulong sa aking sarili.
Kaugnay na kabanata
Glimpse of Perfection Kabanata 15
Taas noo akong naglakad paalis sa kanila. Hindi ko sila uurungan, ano! Mga gano'ng uri ng tao dapat binibigyan ng leksyon. Mga walang magawa sa buhay kaya nangi-ngialam sa buhay ng ibang tao. Kaya kong magtimpi at habaan ang pasensya pero kapag dinamay nila ang pamilya ko, pasensyahan na lang tayo. Lalaban talaga 'ko.Pagkarating ko sa room ay halos naroon na sila. Pagkapasok ko ay sakto namang pumasok din si Sir Dee, before he gave the questionnaires ay may mga sinabi pa siyang instructions."Saan ka kanina?" Bulong ko sa katabi kong si Michelle."Dyan lang," aniya.I gave her a 'weeh?' look. Umirap lang siya sa akin at tumahimik. I pouted. Ano ba 'yan! Hindi na nagshe-share itong kaibigan ko! Marami akong gustong itanong pero mukhan
Huling Na-update : 2021-08-22Glimpse of Perfection Kabanata 16
"Sabi ko naman kasi sa'yo huwag na, 'di ba?" Wika ko.Nasa harap ko ngayon si Santri. May dala siyang itim na bag at isang hand bag na mukhang laptop ata ang laman. He's wearing a white rounded t-shirt and black khaki shorts. Naka itim rin siyang sapatos.Uuwi lang naman pero malakas pa rin ang dating."Ana, tatlong araw kitang hindi nakita tapos 'yong kasunduan pa natin na walang mangungulit, walang tatawag at magte-text. Baby, tiniis ko 'yon," aniya at tunog nagtatampo pa.Kumunot ang noo ko. Sandali lang, ah! Bakit parang tunog boyfriend iyong pagkakasabi niya? Are we in a relationship? Bakit parang big deal sa kanya ito? Did he missed me?!"Alam mo, ikaw! Para kang..." Bwesit na
Huling Na-update : 2021-08-23Glimpse of Perfection Kabanata 17
"Requesting all the passengers to please fasten your seat belt because two minutes from now we are about to land at the NAIA Terminal 3. This is your captain speaking, thank you for flying with us."Nang lumapag ang eroplano ay tumayo ako at kinuha ang aking gamit sa compartment ng eroplano. Tinanggal ko ang suot na earphones at naglakad na palabas. Nakahilera ang mga flight attendants sa labas habang nagpapasalamat sa amin. I smiled at them. Nang nasa loob na ko ng airport ay nakatanggap ako ng text message galing kay Auntie Sally.Auntie:Nasaan ka na, Anna? Andito kami sa labas.Isinukbit ko ang aking bag sa balikat at hinawakan ang malaki-laking handbag na dala. May iilang prutas at pasalubong na pinadala si Mama at Tito para sa k
Huling Na-update : 2021-09-10Glimpse of Perfection Kabanata 18
"Why did you recorded it?!" Sigaw ko at agad siyang sinugod para kunin ang kanyang cellphone.My face was red and I all I want is to disappear right now because of the embarrassment! Kaya ayaw ko talagang nalalasing ako, eh! Kung ano anong sinasabi ko at agad ko ring nakakalimutan."Akin na 'yan!" Wika ko habang inaabot sa pa rin ang kanyang cellphone.Tumatawa pa siya habang nilalayo sa akin ang kanyang cellphone. Tumalon ako habang inaabot pa rin ito. At dahil kapre siya ay hindi ko magawang abutin iyon! Napipikon na rin ako dahil inaasar niya pa 'ko!"Abutin mo muna," nanunukso niyang sabi habang hawak hawak pa rin ang kanyang cellphone.Masama ang tingin ko sa kanya habang siya n
Huling Na-update : 2021-09-10Glimpse of Perfection Kabanata 19
Pagkatapos ng date na 'yon, napagtanto ko kung ano ang nararamdaman ko sa kanya. Hinatid niya 'ko sa bahay at kinabukasan ay umuwi na siya sa kanila. Hindi ko alam kung ano ang trip niya, parang bumyahe lang siya mula Ormoc to Baybay.Lumipad lang siya ng Manila para masamahan akong pumunta sa Intramuros at sa mini concert ng Eraserheads.Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko kung sasabihin kong hindi ako nakaramdam ng saya sa ginawa niya. Sobra sobra ang effort na ginawa niya para sa akin. Kung ibang babae lang siguro ay baka sinagot na siya agad pero natatakot kasi ako, eh. Natatakot akong sumugal ulit.Santrius:Happy New year, Ma'am!Ako:
Huling Na-update : 2021-09-15Glimpse of Perfection Kabanata 20
"Kanina pa nga 'yan sa labas. Pinapapasok ko pero ayaw niya, aniya'y hinihintay ka raw niya." Kwento sa akin ni Ate Rose.Maingat kong pinunasan ang kanyang mukha. Gusto kong mainis sa ginawa niya kanina pero ano pang silbi ng inis ko kung nakahilata siya sa bed at inaapoy ng lagnat dahil sa ginawa niya kanina?! Mabuti na lang at pumayag si Ate Rose na patuloyin si Santri sa kwartong tinutuloyan niya."Ate, salamat po sa pagpapatuloy rito. Malakas pa kasi ang ulan at mahirap siyang dalhin sa dorm niya," wika ko."Ayos lang 'yon, hija. Ito, ipasuot mo sa kanya. Damit 'yan ng asawa ko na naiwan dito," aniya at ibinigay sa akin ang isang puting damit.Umawang ang labi ko. Nagdadalawang isip kong tatanggapin ba at ipapasuot sa kanya.
Huling Na-update : 2021-09-15Glimpse of Perfection Kabanata 21
I still can't believe it! Nakahanap siya ng butas para matalo ako? Paano niya ginawa iyon? I was still wondering how he did that while his dark eyes looked so proud and his smile screamed victory. Para bang nanalo siya sa isang paligsahan o kompetesyon at nakuha ang pinakamalaking papremyo."You're mine now, Anna at dahil natalo kita, ayos lang sa akin kung hindi mo na sasabihin ang rason mo kong bakit iwas na iwas ka sa akin noong nakaraang linggo. Iisipin ko na lang na nagpapamiss ka sa akin at talaga namang epektibo," aniya habang nakahalumbabang nakatingin sa akin.Umiwas ako ng tingin at inabala ang paglalagay ng mga chess pieces sa loob ng chessboard. I gasped when he held my hand. Hawak hawak niya ang kamay ko habang nilalagay sa loob ang chess pieces.Kumabog ang aking dibdib n
Huling Na-update : 2021-09-20Glimpse of Perfection Kabanata 22
Time flies really fast when you're happy. Pagkatapos ng VSU days, we spent our Valentine's Day outside the university. We went to the 16,000 Blossoms, a park perched on top of a hill called Lintaon Peak in Baybay. It features over 16,000 artificial white and red roses.Ang alam ko ay mayroon ding bersyon ang Cordova, Cebu. Mayroon din ang Pilar, Bohol at sa Korea. The best time to go there is during sunset. Makikita mo kasi ang ganda ng Leyte Cordillera at Camotes Sea. You can even see lovely silhouettes of the famed Cuatro Islas from there.Pagkatapos ng date na iyon ay balik na ulit kami sa pagiging estudyante. I had a hard time during the second semester dahil marami ang binibigay na mga group at individual projects ng aming mga professor, but thanks God we survived our first year journey.
Huling Na-update : 2021-09-20
Pinakabagong kabanata
Glimpse of Perfection Wakas
Nakakasawa na. Napapagod na ‘kong marinig ang paulit ulit nilang sigawan. Gabi gabi ay nagigising ako hindi dahil sa bangungot kung hindi sa sigawan ng mga magulang ko at sa mga hikbi ni Mama.“Tell me, Harold. Siya pa rin, hindi ba? Siya pa rin sa loob ng ilang taon, ‘di ba?!”“Santina, you better sleep—““No! How can I sleep if my husband is sleeping with another woman?! Are we not enough for you? Hindi ba kami sapat ng mga anak mo sa ‘yo, ha!”“They’re enough! They’re more than enough!” my father’s voice roared like a lion when he shouted those words towards my mother.Kitang-kita ko kung paano tumulo ang luha ni Mama. “Then why are you hurting us? Parehas na kayong may pamilya pero bakit nagagawa niyo pa rin ito?!”“Because no matter what you do, you can never replace her! Naiintindihan mo ba ‘ko, ha?! Siya ang mahal ko! Siya
Glimpse of Perfection Kabanata 45
Pagkatapos ng usapan namin ay agad niya ‘kong hinatid pabalik sa ospital. I was exhausted and worn out, but I still chose to stay at my daughter’s room. Hindi ako mapapanatag kapag sa bahay ako natulog. When he pulled over, sandali muna akong nanatili roon. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kay Keith.Should I say goodbye? Good night?“Bumaba ka na, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at baka bawiin pa kita,” namamaos niya’ng sabi.I cleared my throat. “U-uhmm…”“Until we meet again, Anna. Now, go. Your home is waiting for you.”Nilingon ko siya. Nakahilig siya sa upuan habang nakapikit. Mahigpit din ang kapit niya sa manibela. Tumango ako kahit alam kong hindi niya iyon nakikita.“Good night, Keith.”Tahimik akong lumabas ng kanyang sasakyan pero kahit gano’n ay narinig ko pa rin ang huli niyang sinabi.“I will lay down my heart and I&
Glimpse of Perfection Kabanata 44
"Keith, I'm sorry . . ." I whispered andmy voice started to shake.The pain is very visible in his eyes. Hindi ko na napigilan pa ang hikbi ko. If he's intention is to propose to me in front of his clan so that I would never decline to his proposal is so fucked up. Ano? Iipitin niya 'ko sa ganitong sitwasyon para masiguro niyang masasagot ko siya ng oo? This is so selfish!"Ano pa ba ang dapat kong gawin, Anna? Kung ano man 'yong pagkukulang ko sabihin mo at pupunan ko just please... ako na lang ang pakasalan mo. I'm begging you, please." Aniya habang nakaluhod pa rin.Umiling ako. "Wala kang dapat na baguhin, hindi ka kulang. S-sadyang hindi lang talaga ikaw ang mahal ko. Please stand up. Huwag kang magmakaawa sa akin.""Magmamakaawa
Glimpse of Perfection Kabanata 43
Inirapan ko lang siya atsaka kami sabay na bumaba habang hawak niya pa rin ako sa beywang. Hope ran to her Tita Sunny who's looking so sophisticated and beautiful on her white body con off shoulder dress na may kahabaan ang likod. Nakangiti naman niyang sinalubong si Hope at hinawakan ang kamay para sabay silang makalabas papunta sa kanilang hardin.Nag-umpisang manginig ang aking kamay nang mapansin kong marami ng tao kahit nasa bulwagan pa lang kami. All of them are wearing their beautiful dresses. May nakita pa 'kong nakasuot ng tuxedo. Nawindang naman ako roon. Hindi ko alam kung business party ba ito o ano? I heaved a deep breath when Santri held my hand as we walked towards their garden.Nakita ko ang iilan sa kanila ay nilingon kami. Some of them smiled and some of them didn't. I tried to hide my nervousness by smiling pero kahit
Glimpse of Perfection Kabanata 42
Umiling siya nang umiling. "I can't, Anna. Hindi ko kayang bitawan ka." Mahina niyang sabi.Nanlumo ako. Why the fuck he can't do that?! Ano bang meron sa akin at hindi niya ko kayang bitawan? I already told him that I can't reciprocate his love for me! Kapag pinagpatuloy niya ang nararamdaman niya sa akin ay patuloy lang siyang masasaktan. At hindi lang ako pati na rin ang kapatid niya at mga taong nakapaligid sa amin."Asshole!" Umawang ang labi ko nang bumalagta sa sahig si Keith dahil sa nagpupuyos na galit na si Santri. I can see the veins on his forehead. Ang kanyang kamao ay mariing nakakuyom at gigil na gigil ang mukha. Gustong gusto pa atang suntokin si Keith.Somehow, this scene reminded me of what had happened years ago. Iyong mga panahon na sinuntok ni Keith si Santri dahil
Glimpse of Perfection Kabanata 41
"Uh..." I don't know what to say. Kabado pa rin ako dahil sa rami ng tao rito sa kanilang sala. Ito na ba ang buong angkan niya? Bakit ang agad naman ata nila? Mas lalong dumoble ang kaba ko dahil sa paraan ng tingin nila sa akin.Hindi ko alam kung anong iniisip nila ngayon.Iniisip ba nila na ako ang anak ng kabit ni Tito Harold noon?Iniisip ba nila na ako ang sumira sa kasal nina Santri at Emerald? Pero ang sabi ni Emerald sa akin ay pagpapanggap lang daw iyon para maprotektahan ako ni Santrius.Nilingon ko si Santri para manghingi ng tulong. Umiling siya habang natatawa bago ako hinawakan sa baywang at hinapit sa kanya. I gasped. Nakita ko rin ang gulat sa mukha ng kanyang kapatid.
Glimpse of Perfection Kabanata 40
"Hope is longing with his father, Anna. Tingnan mo, halos hindi na niya bitawan ang Daddy niya." wika ni Michelle habang tinatanaw ang mag-ama ko na naglalaro kasama ang kanyang pamangkin.I heaved a deep breath. Tinanaw ko ang mag-ama ko at nakita ko ang malawak na ngiti ng aking anak. Gano'n din si Santrius, makikita mo sa mukha niya ang galak habang nakikipaglaro sa aming anak.Natigilan ako.Aming anak.Nakakapanibago. Is it real?"Alam ko naman 'yon pero sobrang natakot talaga 'kong harapin si Santri. Alam mo naman, 'di ba? Ang buong akala ko'y kasal sila ni Emerald. Kung babalik ako rito tapos makikita kong may iba na siyang pamilya, madudurog lang ako. Kaya mas pinili ko na lang ang itago si Hope."Michelle l
Glimpse of Perfection Kabanata 39
Hindi siya nakagalaw. He was just staring at me intently. I bit my lower lip and pushed myself to him. He closed his eyes and when he opened it, mas lalong dumilim ang kanyang mga mata. He closed the door behind me. Napasinghap ako nang hinapit niya ang aking katawan at hinalikan nang mariin.Para akong sinilaban nang mas palalimin niya pa ang halik. I moaned when his hand went inside my shirt. I craned my neck when his kisses went down. Impit akong napaungol nang kagatin niya ang leeg ko. What the hell!"Santri!" imbes na sawayin siya sa ginawa ay mas nagmukha pa iyong ungol. He wrapped my legs around his waist. Naglakad siya papunta sa kung saan habang hindi pinuputol ang aming halikan. Maingat niya 'kong binaba sa couch at tinitigan.I gulped when his eyes bore into me. He looks lik
Glimpse of Perfection Kabanata 38
"Thank you so much, hija. Iyong bigat sa dibdib na matagal ko nang dinadala, ngayon ay unti-unti nang gumagaan dahil sa kapatawaran na ibinigay mo sa akin," madamdaming wika ni Harold Aquino.I wiped my tears away. "You're welcome po. I just realize that if I will not forgive you, patuloy lang po akong magagalit sa inyo and I don't want that. Hindi po ako marunong magtanim ng galit.""Thank you so much, hija."I smiled at him. Huminga ako ng malalim at nakaramdam ng ginhawa. I realized as well that it's okay to get hurt, to cry, and to feel the pain because that makes us human. We have to learn how to acknowledge pain and sufferings, because if we will not acknowledge them it will lead us to bitterness.Patuloy tayong magagalit sa mun
