Chapter 34

DAVE

Gising na ang best friend ko na si George nang dumating ako sa bahay niya. Tapos na rin siyang kumain ng breakfast. Nagwawalis na siya sa sahig ng bahay niya nang maabutan ko siya doon. Pumasok kaagad ako sa bahay niya at hinintay na matapos siya sa ginagawa niya.

Ayaw ko naman na istorbohin siya sa ginagawa niya kaya kailangan ko muna siyang hintayin na makatapos sa ginagawa niyang 'yon. Hinintay ko lang siya sa sala na matapos sa ginagawa niya. Nang matapos siya sa ginagawa niyang 'yon ay saka siya lumapit sa akin at umupo sa harapan ko. He gave me a wide smile on his face.

"Kumusta ka, dude?" tanong niya sa akin.

"Okay naman ako, dude..." sabi ko sa kanya.

"O, really?" paniniguradong tanong pa niya sa akin.

Tinanguan ko naman kaagad siya at nagsalita, "Oo, dude. Okay lang talaga ako kahit may problema pa rin na kinakaharap. Hindi naman tayong lahat nawawalan ng pag-asa, 'di ba?"

Tinanguan naman niya ako pagkasabi ko at saka siya muling nagsalita sa harapan ko. "Yeah, I know.