Ilang araw ang lumipas. Medyo tahimik na ang mga nagdaang araw ni Deana. Inaayos niya ang mga gamit sa hotel kung saan siya namalagi. Abala lamang siya sa ginagawa nang makatanggap siya ng tawag.
“Deana, speaking.”
[“Good morning, Ms. Villegas. I am here to remind you for a flight schedule this Monday, 25th of January.”]
“Yes. Thank you.”
[“See you, ma’am!”]
The call ended just like that. Isinara na rin ni Deana ang maleta niya. Dumako ang tingin niya sa maliit na kalendaryong nakapatong sa mesa niya. It’s Saturday. She opted to call her step-mother because she was afraid that her father might be in their house.
Nagluto si Deana matapos magsalansan ng mga gamit. Habang tinitikman ang kanyang niluto tumunog ulit ang cell phone niya. Napabunton-hininga siya nang makitang kay Zandro ang nakarehistrong pangalan doon. Wala naman siyang pagpipilian kun’di sagutin ang tawag ng fiancé.
“Bakit?” bungad niya.
[“May pupuntahan tayo mamayang gabi. I want you to be ready.”]
Tumaas ang kilay ni Deana.
“Saan naman?”
[“We’re going to meet an old friend and just got some few business to do. I’ll send you the address of the boutique. We’ll meet there.”]
“Okay.”
Natapos ang kanilang pag-uusap. Deana filled her stomach with the food she cooked.
***
[“Captain, positive. Nandito nga sila.”] Kenneth reported.
Kenneth and Breen went first in the scene where they disguised as a couple having a late night date.
[“Pero hindi pa dumarating si Mr. Yufeng.”] Dagdag ni Breen.
Pietro signalled his team with him. Sabay-sabay silang pumasok sa sasakyan at kapwa mga armado na.
“Okay, darating na kami. Go to your positions, now.”
[“Copy.”]
Habang nasa likod ng sasakyan patuloy sila sa pag-uusap.
“Sigurado ka bang kaya mo na, Craig?” tanong ni Bart.
Ngumunguya ng bubble gum si Craig nang tumango sa kaibigan.
“Bakit hindi si Gareth ang tanungin ninyo? Baka hilahin natin ‘yan mamaya,” nakakapanlokong sabi ni Craig.
Craig received a middle finger from Gareth.
“Sumalo ka ulit ng bala para masulit mo ang oras ni Breen,” ganti ni Gareth sa kanya.
Si Craig naman ang nawala ang ngisi. Tahimik na lamang itong ngumuya ng chewy gum niya sa isang tabi. Abala naman si Gordon sa pag-aayos ng baril niya.
“The setting is quite near the city.” Inilapag ni Pietro ang mapang ginawa sa harap ng mga kasama. “May tatakas at tatakas sa kanila. Kung umabot ang habulan sa labas kailangan nating mas maging maingat. Avoid casualties as much as possible. Our target is Yufeng and their goods. Once we get them we’re good to go.”
“Noted, Captain,” Bart answered.
[“Wala na bang ibibilis ang sasakyan ninyo?”] singit ni Kenneth sa muling binuksan ang radyo niya.
“Napakamainipin mo naman. Mabuti ka nga kasama mo si Breen eh ‘yong isa ri— aray!”
Natigil si Garreth nang batuhin siya ni Craig ng sombrero nito.
“Two minutes before we set off. Prepare now.” Pietro ordered.
Muling sumeryoso ang paligid nila. They prepared their ammunitions and marked their faces. Inayos nila ang kanilang mga ear device saka night vision.
Hindi nagtagal tumigil ang military jeep nila. Bumaba sila at diretso posisyon at masid sa paligid.
“Move,” Pietro said as he take the lead.
Magkasama si Pietro at Craig sa kanang bahagi ng papasok sa pier habang nasa kaliwa naman sina Bart, Garreth, at Gordon.
[“Kakapasok lang ni Yufeng.”] Kenneth informed them.
“Ano’ng gagawin natin dito, Zandro?” tanong ni Deana nang pumasok sila sa isang pier at tumigil sa malawak na dulo nito.
“I’m meeting a friend and we have a few business. Dito ka lang muna.”
Lumabas si Zandro habang naiwan naman si Deana sa loob ng sasakyan. Inilibot niya ang paningin sa paligid. Napapalibutan sila ng malalaking lata, cargo containers, at mga pang-konstruksyong kagamitan.
Ilang metro ang nilakad ni Zandro mula sa kanilang sasakyan. Akala nila’y silang dalawa ang pupunta sa lugar na iyon ngunit maraming isinamang bodyquard si Zandro, bagay na ipinagtataka niya kung katatagpuin lamang nito ang kaibigan.
Sa isang sasakyan na katapat nila lumabas din doong ang isang lalaki. Nakipagkamay it okay Zandro. Singkit ang mga mata ng lalaki, maputi ang kutis, at may katangkaran din ngunit mas matangkad si Zandro.
Hindi niya marinig ang nagiging usapan ng dalawa dahil nasa loob pa rin siya ng sasakyan. Gusto niyang lumabas pero parang may pumipigil sa kanya.
“It’s good to finally see you again, Yuka,” bati ni Zandro sa hapon.
“It’s been a long time, Zandro. You still look amazing.”
“I want you to meet someone but before that, let us have our deal first,” nakangiting sabi ni Zandro.
“Sure. But who is this?”
Zandro smirked. “Later, you’ll see her Yuka.”
“Alright.” Lumingon ang lalaking si Yuka sa mga tauhang kasama nito. “The goods, bring them,” ani nito na ang tinutukoy ay ang mga ipapalit ni Zandro sa dala naman niyang malaking pera.
Dalawang lalaki ang lumapit na magkaiba ang dalang suitcases. Bumukas ang una. Zandro’s face was delighted upon seeing the copious grams of illegal drugs and beside is a few packs of cocaine.
“Very well, Yuka,” Zandro mumbled.
The next briefcase made Zandro’s eyes twinkle as he saw the glittering pieces of diamonds.
“How do you like it, Zandro?” Yuka asked with a cunning face.
Zandro motioned his men to bring theirs. His men opened the briefcase and showed the bulk of money.
“Such a good deal, Yuka. Are we good for the exchange?”
“Sure, but before that… let me meet that someone of yours.”
Zandro turned to his man. “Get Deana.”
Kinabahan si Deana nang makita ang tauhan ni Zandro na papalapit sa kanya. Pinagbuksan siya nito ng pinto.
“Ma’am, pinapapunta ho kayo ni Sir Zandro.”
“We attack during the exchange of goods,” Pietro said between their devices.
They are all positioned for an assault. Nakatago sa malalaking gulong ng backhoe sina Bart at Gareth. Si Kenneth naman ay nakadapa sa itaas ng cargo container. Si Breen ay nasa pagitan ng mga hindi na ginagamit na malalaking lata na pinaglalagyan ng mga huling isda. Magkakasama naman sina Pietro, Craig, at Gordon na pumwesto sa malalapit na sasakyan ng grupo ni Yuka.
[“Humanda kayo, magpapalitan na sila.”] Kenneth
Habang naghihintay hindi sinasadyang madako ang tingin ni Breen sa sasakyan ni Zandro. The engine of the car is still open. Kumunot ang noo niya.
“Ano ang sitwasyon mo riyan, Breen?” tanong ni Pietro.
“I’m good. It’s just that Yufeng’s car is creeping me out.”
[“What the heck…”] Kenneth muttered.
“What’s wrong—
[“Bakit nandito si Ms. Villegas?”]
Napagalaw si Breen sa pwesto upang silipin ang pagbukas ng sasakyan ni Zandro. Iniluwa nga nito ang isang babae na bihis na bihis. Inaalalayan ito ng isang tauhan ni Zandro patungo sa kanilang posisyon.
Pietro advanced his location. There he saw Deana beside Zandro. Zandro’s hand is circled on the woman’s waist. Pangiti-ngiti lang din si Deana. Nakipagkamay din ito sa kaibigan ni Zandro.
Pietro tightened his grip on his rifle.
“Here’s the money, Yuka.”
Inabot ng mga tauhan ni Zandro ang perang inihanda nila kapalit ng mga dala ni Yuka.
“You’ve got a beautiful fiancée there, Zandro. Where did you two meet?”
Zandro glanced at Deana. “Mutual friends.”
“So, when is the wedding? Am I invited?”
“Sure, Yuka. This month. That’s why I’m sealing all the deals this early because I want to focus on our honeymoon trips. Right, sweetheart?” Zandro turned to see Deana.
Tumango si Deana na naiilang na ngumiti.
“She’s very shy, Zandro. By the way, here are the goods. For your wedding gift, I’ll prepare a massive one.”
Zandro laughed. As the two men were about to hand the suitcases a gun shot suddenly echoed alerting the men. Bumunot inot ng kanya-kanyang baril maliban kay Zandro na hawak si Deana.
“Sumuko ka na, Zandro Yufeng!”
It was Gordon on the speaker.
Alertong lumingon si Zandro sa mga tauhan niya saka sinenyasan itong lumaban. Pinaputukan ng mga ito ang pwesto nina Pietro. Dahil nasa ibang direksyon sina Kenneth at Breen sila ang sumukli ng mga bala pabalik. They fired at the men who are situated in their front.
Nagkahiwalay si Zandro at Yuka. Tumakbo si Zandro pabalik sa sasakyan habang hila-hila si Deana.
“Zandro, ano ba’ng nangyayari?!”
“Shut up! Get in the car!” sigaw ni Zandro kay Deana.
Ngunit hindi natuloy sa pagpasok si Zandro nang magpaputok si Breen sa direksyon niya.
“Fuck!” Zandro fired back.
Bart, Garreth, and Gordon were busy dealing with Yuka’s men. Garreth aimed at the tire of Yuka’s car. Pinapaulanan din si Kenneth ng bala sa taas. He was running at the top when he jumped down. Breen covered for him.
“Salamat.”
“Captain, tumatakas sina Yufeng gamit ang sasakyan. Kasama niya si Ms. Villegas.”
Nakikipagbuno naman si Pietro at Craig sa mga tauhan ni Zandro nang marinig ang ulat ni Breen.
“Do not let them get away.”
[“Yes, Captain. Paano si Ms. Villegas?”] tanong pa ni Breen.
Sandaling tumago si Pietro sa likod ng isang sasakyan.
“We need to get her,” he answered.
[“Copy, Captain.”]
[“Susundan namin sila—
“Stay. Kami na ni Craig ang pupunta,” pagpuputol ni Pietro kay Kenneth. “The Japanese group is out of men and vehicle. Deal with them and the rest of Yufeng’s men. Call the heaquarters after you got them.”
[“Copy, Captain. Be safe.”]
“Kayo rin.” Pietro turned to Craig. “Tayo na.”
“Yes, Captain.”
After Breen covered for Kenneth, Zandro had the chance to escape. Pumasok siya sa sasakyan kasama si Deana. He drove off fast the scene. Dalawang sasakyan pa mula sa mga tauhan niya ang sumunod.
“Can you explain what is happening, Zandro?!”
Gulong-gulo si Deana sa mga nangyayari. Kanina pa nanlalamig ang mga kamay niya sa takot. Her heart is beating so fast.
“I said shut up!” then Zandro took a radio on his car and paged his men. “That bastard is still following us. Patayin ninyo ang hayop na’yan.”
“Zandro! Ano ba?! What are you saying?!”
“Shut up, Deana!” he yelled again.
Zandro took his gun and opened the window of his car. He fired at the back while driving. Labis na takot ang nararamdaman ni Deana dahil sa pagewang-gewang nilang sasakyan, dagdagan pa na nakarating na sila sa highway.
Nakatakip ang mga kamay niya sa kanyang tainga. Gusto nalang niyang makaalis doon.
“Zandro, please! Tumigil ka na!”
But Zandro seemed to hear nothing.
Craig was the one driving the car while Pietro was busy aiming at the car behind Zandro’s. Sinusuklian nito ang mga baril niya kaya’t gumigewang din ang takbo nila. Hanggang sa patamaan niya ang gulong ng sasakyan. The tire shinked but it continued moving until loud screeches was heard in the middle of the road. A spark of fire was created as the guys continued to drive even with the puncture of the wheels.
Later on, the car got smacked into the signages of road construction. Natigil ang sasakyan na umuusok ang unang bahagi. Tumigil din sina Pietro saka lumabas. Their guns are ready to shoot. Lumingon si Pietro sa lumalayo nang sasakyan nina Zandro.
“Ako na ang bahala rito, Captain,” sabi ni Craig.
“Sigurado ka?”
Then a speeding car came to stop behind them. It revealed Breen.
“Sige na, Captain baka makalayo pa sila,” Breen assured.
Pietro got in the car again. He speed up the car to reach Zandro. Until he heard the sirens of the police. Pinaputukan ni Pietro ang huling sasakyan na kasama ni Zandro ngunit mabilis itong umiwas at inunahan ang sasakyan ng amo.
Pietro knew he can’t fire the gun again because of the woman inside. With that, Zandro returned the bullets for him. Subalit muli niyang inihanda ang baril upang paputukan ang direksyon ni Zandro, aiming only at the man’s seat.
Pietro aimed at the wheels and Zandro did the same. Ramdam niya ang pagbaba ng sasakyan niya dahil sa parte ng gulong na nawalan ng hangin. Ngunit hindi niya alam kung natamaan din ba niya ang sasakyan ni Zandro dahil sa galaw nila.
“Shit!”
Bumagal ang takbo ng sasakyan niya habang nauuna na muli sina Zandro. Hindi kalayuan natanaw niya ang pagtirik din ng sasakyan nito.
“Fuck!”
Paulit-ulit ang pagpalo ni Zandro sa manibela nang tumirik at umusok ang sinasakyan nila.
“Zandro, please. Stop this. Ano ba ang nangyayari?” umiiyak na sabi ni Deana.
“Tumahimik ka!”
Bumukas ang pinto ng sasakyan nila.
“Boss, tara na! May mga pulis pang sumusunod baka abutan tayo,” wika ng tauhan niyang nasa unahan nila ang sasakyan.
“Let’s go.”
Binawi ni Deana ang kamay sa lalaki.
“Hindi ako sasama, Zandro.”
Lumipat si Zandro sa pwesto niya. He opened the door and was about to drag her when Pietro fired a bullet on their direction.
“Patayin ninyo ‘yan!” utos niya sa mga tao niya. Bumalik ang atensyon niya kay Deana. “Get out of the car, Deana!”
“No!”
“Fuck!”
“Boss, kailangan na nating umalis!”
Palakas nang palakas ang tunog ng mga pulis kaya’t walang nagawa si Zandro kun’di bitawan si Deana.
“Hindi mo ako matatakasan, Deana.”
Bumaril ulit ang mga tauhan ni Zandro sa direksyon ni Pietro hanggang makapasok ang boss nila sa kotse. Susunod na sana ang isang lalaki nang tamaan ito ni Pietro.
“Drive!” Zandro bawled.
Tumakas nga ang kotse nila. Nakalayo kay Pietro at maging sa mga pulis. Tumakbo naman si Pietro palapit sa sasakyang iniwanan ni Zandro. Binuksan niya ang pinto sa pwesto ni Deana.
“P-Please… h-huwag mo akong sasaktan.” Deana sobbed while covering her ears and face.
Napatingin si Pietro sa nakalayo nang sasakyan nina Zandro. His breathing was heavy as he clenched his fist.
“Get out.”
Tila nakilala ni Deana ang boses na iyon. Mabilis na umangat ang ulo niya upang tingnan ang lalaki. Hindi nga siya nagkamali. Ang taong hanggang ngayon ay estranghero sa kanya. Magpahanggang ngayon ay hindi niya natutuklasan ang pangalan ng lalaki. Tanging alam lang niya’y sundalo ito.
When she got his phone the lockscreen was him facing and saluting to the flag. Hindi niya na nabuksan pa iyon dahil sa lock na nakalagay.
“I-Ikaw?”
Tumabi si Pietro upang bigyang daan ang babae sa paglabas sa sasakyan. Nang makalabas si Deana muli silang nagharap.
Kinuha ni Pietro ang mga kamay ni Deana saka nilabas ang posas sa likod niya.
“Ms. Villegas, kailangan mong sumama sa’kin para sa isang imbestigasyon.”
Nang babawiin na ni Deana ang mga kamay hindi na niya nagawa dahil nakalock na ang posas doon.
“Bakit kailangang imbestigahan ako?!” nag-aalalang tanong niya.
“Obviously, you are caught in the act with Yufeng, your fiancé. Nasa harap ka nila nang magpalitan sila ng mga epektus. Kasama kang tumakbo at tumakas ni Yufeng. Ano sa tingin mo ang rason para hindi ka namin imbestigahan?”
“Dahil wala akong kasalanan!” Deana exclaimed. “Ano’ng epektus ang pinagsasabi mo? Hindi ko alam ang laman ng mga briefcase na ‘yon. Sinama lang ako ni Zandro dahil sabi niya may kikitain kaming kaibigan niya—”
“May ipangsasagot ka na sa mga itatanong sa’yo roon. Save it, Ms. Villegas.”
“Damn you! Uncuff me!”
Hindi nagtagal may dumating pang dalawang sasakyan. Iniluwa niyon sina Breen at Craig na magkasama sa isang sasakyan, habang mag-isa naman si Kenneth.
“Captain, ano’ng nangyari?” tanong ni Kenneth.
“Take her to the Headquarter.” Pietro articulated while pertaining to Deana.
“Ms. Villegas, you need to cooperate with us and through your honesty malaki na ang maitutulong mo.”“Sir, ilang ulit ko rin bang sasabihin na wala akong alam sa mga ginagawa nila? Bakit hindi mo ako maintindihan?”“Dahil nagsisinungaling ka.”“Hindi nga ako nagsisinungaling!”Deana is in the investigation room with an investigator of the crime. Hindi niya kilala ang lalaki. Bagamat kinakabahan hindi niya iyon pinapahalata.“Huwag kang sumigaw, Ms. Villegas.”Isang lalaki pa ang pumasok. Pamilyar ang mukha ng lalaki kay Deana.“Ms. Villegas, hindi kami nag-aaksaya ng oras para makipagbiruan sa’yo. Ilang beses na tayong nagkita.”Now Deana seemed to remember the man. Iyon ang lalaking palaging kasama ng lalaking pumosas sa kanya.“Sino ba kayo? Oo nga ilang beses na tayong nagkita pero hindi sapat na dahilan ‘yon para paghinalaan ako ng kung ano-ano.”Naupo si Kenneth katabi ng imbestigador sa harap ni Deana.“Una, ayon sa intel namin nag-check-in si Mr. Yufeng sa isang hotel pero ikaw
Two weeks later…“Mom, definitely by 12 pm pa ako makakarating sa Pilipinas. Why are you rushing?”[“Hindi ka ba nanonood ng balita? Ngayon tatama ang bagyo sa Pilipinas. The weather condition is bad to take in flights. What if i-cancel mo nalang ‘yan?”]“Hindi pwede mommy. Actually I’m on my way to the airport. At tsaka magsususpende naman ang paliparan diyan kung talagang hindi kayang i-byahe ang eroplano.”[“Hindi ka talaga nawawalan ng rason ‘no, Xyrelle?”]Napangiti ang dalaga.“I’ll see you later, mom. Remember nasa Korea lang ako. I’ll be there in just a few hours, kaya huwag ka nang mag-alala riyan.”She heard her mother sigh.[“Fine. Pray before your flight, okay?”]“Okay, mom. I have to go. My things will go through inspection,” paalam niya.Dumaan ang gamit ng dalagda sa inspection machine. After passing through they were later on called for boarding flights.The staffs checked her passport.“Ms. Xyrelle Ayne Xodriga, you may now proceed.”Bahagya niyang binaba ang itim na
Mas lalo pang lumakas ang buhos ng ulan pero mabuti na lamang at malapit na sina Pietro sa kanilang bahay. Kakapasok lamang nila sa kanilang compound at ilang minuto lang ang itinagal ay tumigil na sila sa malaking kulay puti na tarangkahan.The gate opened widely. Pietro drove up to the garage. Tumingin si Deana sa lalaki nang mamatay ang makina ng kotse.“Akala ko—“Magpapalipas muna tayo ng ulan. Nagmamadali ka ba?” tanong ni Pietro na kakatanggal lang sa seatbelt.“H-Hindi naman, pero kasi…”“What?”“Hindi ba n-nakakahiya sa inyo? Tsaka—“It’s not like I’m bringing a friend or a girlfriend.”Mabilis na nag-iba ang damdamin ni Deana nang marinig iyon kay Pietro. Kung kanina’y pangiti-ngiti pa siya ngayo’y parang nilukuban ng kalungkutan ang puso niya.“Alam ko,” maikli niyang sagot.Nakalabas na si Xyrelle. Sumunod si Pietro at hindi nagtagal ay lumabas na rin si Deana. Napahinga siya ng malalim nang makita ang paligid. Bagong-bago sa kanyang mga mata. Matagal na siyang hindi umuuw
After 4 days… “Isang linggo pa ang itatagal ng pagresponde sa Samar at Leyte pero pinabalik na kita, Captain dahil kailangan ko nang marinig ang plano ninyo para kay Yufeng. Their local soldiers will take care of the rest.” “Yes, Sir. May draft na ho ako, Colonel. Kailangan ko na lang makausap ang grupo ko para kompirmahin ang lahat.” The Colonel nodded. “Sige, puntahan mo na sila.” Lumabas si Pietro sa opisina ng opisyal. Ramdam niya ang pagod mula sa pagresponde hanggang sa byahe nila mula Visayas pabalik ng Maynila. He stretched his neck as he walked in the hallway to his quarter. Sa hanay ng mga silid na iyon ay ang mga kagrupo niya. Ang kwarto naman niya’y nasa dulo. Habang naglalakad natanaw niya ang tatlong lalaki na nag-uusap at nag-aabang sa tapat ng kanyang silid. “Boss, kumusta ang lakad?” salubong na tanong sa kanya ni Bart. “Okay naman.” “Ang lakas ng bagyo ro’n. Nakita namin sa balita,” ani naman ni Craig. “Heto nga pala, Captain ang huli mong pinapatingnan sa’
“You can try.”Dumating si Pietro sa gitna ng nagkakagulong sitwasyon. Nasa likod naman niya si Kenneth. His eyes landed on Deana who just bowed her head upon meeting his gazes.Sumunod na pag-landing ng mga mata ni Pietro ay sa lalaking si Zandro. They gawked at each other while Pietro walked to their place. Bumaba ang tingin niya sa kamay nina Zandro at Deana na magkahawak habang pigil naman ni Xyrelle ang kamay ni Zandro.Zandro’s eyes scrutinized him.“Who are you?”“I don’t plan to know you, Mr. Yufeng." Bakas ang lamig sa kanyang boses.Zandro sarcastically laughed. Bumitaw ito kay Deana saka hinarap ng buo si Pietro. While Kenneth moved to get Xyrelle.Nagpapantayan lamang ang tangkad nina Pietro at Zandro nang magharap silang dalawa.“Ikaw siguro ‘yon?” Hinawakan ni Zandro ang uniporme ni Pietro at animo’y pinupunas-punas ang badge nito. “Kung ano man ang mga binabalak mo, you will never be successful.”Pietro smirked. “Hindi kailangan ng malalim na plano para sa’yo, Mr. Yufen
“Ilang araw nang pabalik-balik sa labas si Captain. Pinupuntahan pa rin ba niya si Ms. Villegas?” tanong ni Bart sa mga kasama.“Malamang sa malamang. Wala namang ibang bantay si Ms. Villegas,” ani Gordon.They were in the artillery room organizing and cleaning their weapons. Sa pagbubukas ng usapan nila'y hindi nila maihuli ang bagay patungkol sa kanilang lider at kay Deana.Dumagdag din si Breen sa usapan ng mga kaibigan. “Pumupunta roon si Xyrelle at tsaka pabalik-balik din doon si Kier para i-monitor ang lagay niya."“‘Yung doktor na kapatid ni Captain?” asked Kenneth.“Intern palang ‘yon.”“Doon din naman ang punta no’n.”Among them was Craig wearing his all time serious face. “Bukas na natin isasagawa ang operasyon. Kailangan na natin ang final drill mamaya," he said not looking at them as he continuously wipe on his rifle. “Kakaiba na ngayon si Captain. Mukhang may ipapalit na kay Se—“Kapag narinig ka ni Captain siguradong putol ‘yang leeg mo,” pagpuputol na sabi ni Garreth k
“Sir, sa loob na lang po natin hintayin ang bride.”Dumating ang wedding organizer nila na pinapapasok na ang lahat ng bisita sa simbahan.“I’ll wait for her here,” matigas na wika ni Zandro.“Sir, nariyan na po ang pari sa loob. Kailangan natin ng groom sa loob ng simbahan.”Tinapik ng gobernador ang balikat ni Zandro upang kalmahin at kumbinsihin na ito.“Sige na, pumasok na tayo.”Napabuntong-hininga na lamang si Zandro saka mahigpit na binilin ang mga tauhan sa labas.“Magbantay kayo ng maayos.”“Opo, boss.”“Pumasok na si Yufeng kasunod ni Governor Villegas. Mga tauhan nalang niya at ni Governor ang nasa labas.” Garreth informed again.[“Copy. I’m coming in.”]“Yes, Captain.”[“Kenneth. Craig. Nasaan kayo?”][“Narito lang kami sa may malaking puno, Captain. Hindi pa kami pwedeng pumasok. Marami ang bantay.”][“Okay. You can come out after our jeeps.”][“Noted, Captain.”]Inihanda na nina Garreth ang kanilang mga baril. Isa-isa na nilang kinasa ang mga ito. Hindi nagtagal natanaw
“Saan mo siya nakita?”“Sa compound nila.”Katatapos lang magamot ni Deana nang ibalik siya sa hospital ni Pietro. Pietro is now having a conversation with his brother who is attending Deana’s condition.“Hindi ba siya nakita ng tatay niya?”Dumako ang tingin ni Pietro sa mahimbing na natutulog na si Deana. “I doubt that.”Tumayo siya sabay abot ng cell phone niya. He walked to the window as he dial Kenneth’s number.“Aalis na muna ako. Ikaw ba ang magbabantay sa kanya?” His brother spoke.Sinagot din agad ni Kenneth ang tawag niya kaya saglit lang siyang lumingon sa kapatid para tanguan ito.[“Bakit, Captain?”] Kenneth asked on the other line.“Nakalimutan ko lang itanong kung may nabanggit ba si Yufeng tungkol kay Governor Villegas.”[“Wala naman. Bakit? Nga pala, nabasa mo na ba lahat ng folder ni governor?”]“Oo, bakit?"[“Ikumpara mo sa folder ni Yufeng. May isang business affair sila na magkapareho ang araw, petsa, at lugar pati na ng taong kinita nila. Hindi kaya magkasama sila
Pietro and his friends are in the backyard. Tulong sa pag-aayos ng mesa sina Deana at Breen habang ang mga kalalakihan naman ay nakatayong nag-uusap may kalayuan sa pwesto nila. “Sorry nga pala kung na-offend kita last time. It was not intentional but it was an honest talk.”“Okay lang. I understand.”“Oh, ready na! Grabe kayo makautos!” reklamo ni Kenneth na dala-dala ang isang tray ng pagkaing niluto niya. “‘Yan lang?” tanong ni Breen. Hanggang sa sumulpot din si Bart na may dala ring tray ng pagkain.“Iba talaga basta patay-gutom, hindi nakakapaghintay,” pagpaparinig ni Kenneth sa kaibigan. “Hoy! Bilisan niyo na kailangan na nating bumalik pagkatapos,” tawag ni Bart sa tatlong kasama na kumpulang nag-uusap.“Nandito kami, Captain para sunduin ka. Sa susunod na araw nakatakda tayong pumunta sa White Palace para sa eleksyon. Inaasahan ni General ang paghahanda natin bukas dahil maaga rin tayong aalis,” Garreth said while hitting a cigarette. “Ang impormasyon kay Yufeng? Meron na
“Thank you, ma. Aalis na kami.” Pietro kissed her mother’s cheek before leaving. Tiningnan din niya ang kapatid na nasa tabi. Mahina niyang pinitik ang noo ni Xyrelle.“Aray!”“Sa susunod na babaan mo pa ako ng cell phone hindi lang ‘yan ang aabutin mo.”Busangot lang ang mukha nito sa kanya, but eventually he also kissed the top of her head.“Sige po, Tita… Xyrelle. Aalis na kami,” saad naman ni Deana.“Okay lang. Walang problema. Mag-iingat kayo sa daan.”“Yes, ma.”Pumasok na sa sasakyan sina Pietro at Deana. Tila sumara ang zipper ng bibig ni Deana sa paglapat ng katawan niya sa upuan. Hanggang sa magmaneho na si Pietro ay ganoon pa rin ang kaniyang katahimikan. Halos buong biyahe ay nakatulala lang siya sa labas.When Pietro noticed it, he removed one of his hands from the steering wheel and held Deana’s hand which is on her tigh. Doon napalingon sa kaniya ang babae.“May problema ba?”“W-Wala… bakit?”“You’re spacing out. Kausapin mo naman ako.”Tipid na ngumiti si Deana saka hi
“Good afternoon, Commander Roxas. This is my team with Captain Xodriga of Black Eagle Commando.”Lumanding ang helicopter nina Pietro sa isang kampo sa syudad na pinuntahan nila. Pinakilala sila ng kanilang Lieutenant sa lalaking naghihintay sa kanila. “Ikinararangal ko kayong makilala,” Commander Roxas welcomed them. Nakipagkamay ang miyembro ng Black Eagle Commando sa kanya kabilang na si Pietro. “We’re looking forward to work with you and your soldiers, Sir.”“Ganoon din ako, Captain. Ano, tayo na?”He nodded to the man as well as Lieutenant Sison. “Yes, Commander. Mas maiging makita na namin ang kabuuan ng lugar habang nariyan pa ang sikat ng araw,” Lieutenant Sison said.“Okay, sundan n’yo na lang kami.”Another helicopter came in their voyage. Ngayo’y apat nang panghimpapawid na sasakyan ang lumilipad patungo sa bundok Talisay. Mula sa ere natatanaw nila ang maliliit na bayan ng lugar. May mga nadaanan din silang ilog at bundok. Makaraan lang ay paunti-unting bumaba ang lipa
“Hindi pwede ang gusto mo, Captain.”“Pero sa amin ang misyon na ‘yon, Colonel. Bakit hindi na pwede ngayon? Let our team finish him.”Pumunta si Pietro sa opisina ng kanilang Colonel upang kausapin ito na ibigay ulit sa kanila ang misyon sa muling paghuli kay Zandro Yufeng, subalit hindi ito sumasang-ayon sa kaniya.“Alam ko, Captain na sa inyo ‘yon. Pero puno na ang activities ng Black Eagle Commando. You cannot take in another assignment. We will consume a lot of time in planning and running after Yufeng, mapapabayaan mo ang mga mas mahahalagang misyon.”“Colonel, Yufeng is just as important as our other missions. He’s an immoral fugitive who I must deal with.”Nagpakawala ng malalim na paghinga ang Colonel na kaharap ni Pietro sa mesa. “I’m sorry, Captain. What you want is still impossible. Lumabas ka na dahil kanina pa naghihintay sa’yo si Lieutenant Sison.”“Kakausapin ko si General tungkol sa bagay na ito at kung pumayag siya wala kang magagawa, Colonel kun’di bigyan din kami
The next day Pietro dressed up looking smart and appealingly to join a major meeting with his team. They all prepared for this day. Mga mataas na opisyales ng kasundaluhan ang haharapin nila at iba pang pangkat ng kanilang sandatahan. They drove to the city where the meeting will be held.Pietro and his team arrived at the main Headquarters. They proceeded to the meeting hall and found some soldier officers and high officials waiting for the rest. Sumaludo sila bago pumaroon sa kanilang mga upuan. “Captain Xodriga,” a soldier called and greeted him. “Sa unahan ka ho uupo kasama ng ibang mga opisyales.”Pietro went to the stage where four other seats are placed. Naupo siya sa katabi ng Lieutenant. Silang dalawa pa lamang ang naroon. “Ready ka na ba sa report mo?”Tumango siya sa lalaki habang tinitingnan ang paligid. “Mukhang marami tayong pag-uusapan ngayon,” aniya. “Hindi ka nagkakamali riyan,” sagot sa kaniya ng Lieutenant. Pagkaraan pa ng ilang minuto ay sunod-sunod na dumatin
“Ano’ng gagawin mo rito?”Pietro came with Deana who was strolling in a mall. “Bibili ako ng bagong sapatos para sa uniporme ko.”“Kailan ang lipad mo?”“Wala pa. Pagkatapos pa ng eleksyon. Nag-apply ako for leave. Bakit, gusto mo na agad na umalis ako?”“Tss. Nagtatanong lang.”Ngumiti si Deana. Kinuha niya ang kamay ng lalaki saka pinagsiklop ang sa kanya. She looked into him again who’s staring fixedly on her eyes. “Bakit tinitingnan mo ako ng ganiyan?”“Hindi ko rin alam.” Humigpit ang hawak ni Pietro sa kamay ni Deana. “Can you not leave again?”Deana was smiling happily. Nakatingin siya sa mga kamay nilang magkahawak. “Hindi na ako aalis.”Sa gitna ng nagtatamis nilang pag-uusap, isang sigaw ang pumukaw sa kanila. “Ate Sophie!!”Deana’s eyes widened when she saw Xyrelle running towards her. Matagal-tagal din niyang hindi nakita ang kapatid ni Pietro. “I texted her. Gusto ka na raw niyang makita,” wika ni Pietro sa tabi niya.Deana hugged Xyrelle when the girl came. Suot pa
Deana was dancing happily at the bar they went into last time. Rhustin was just watching her from their table. Naging alalay siya ng babae dahil sa pamimilit nito na pumunta roon. Habang abala sa sarili niyang oras napansin niya ang pag-ilaw ng nakapatong na cell phone niya sa mesa.Napabuntong-hininga siya bago kuhanin iyon at sagutin ang tawag. Ni hindi nga niya alam kung paano nakuha ng lalaki ang numero niya.“Bakit?”[“I assume you’re in a bar.”]“Alam mo naman pala bakit hindi ka pa pumunta?” He cut the call and proceeded to drink his rum. Pagtingin niya kay Deana ay inaaya siya nito sa gitna ng sayawan. Umiling lang siya saka pinakita ang cell phone para sabihing may kausap siya.Just after minutes a familiar man stood in front of him. Nagsalin siya ng alak sa isa pang baso.“Maupo ka muna. Hayaan mo muna siyang magsaya ro’n.”“Nasaan si Deana?”Nginuso ni Rhustin ang direksyon ng dance floor. Lumingon doon si Pietro subalit dahil sa maraming kumpulan hindi niya agad makita si
One week passed since Deana left her father and Pietro in the plane. Sa ilang araw na pamamalagi sa iba’t ibang hotel sa Mindanao hindi niya inaasahang makararating siya sa probinsya ng kaniyang Tita Serena. Pagbungad pa lang sa kaniya nito’y tumakbo na siya sa ginang at doon umiyak sa balikat nito.“T-Tita…”Gulat na gulat si Serena nang masilayan si Deana sa harap ng kaniyang bahay. Hinaplos niya ang likod ng dalaga dahil sa labis na pagtatangis nito.“Shush. Tahan na. Ano’ng nangyari?”Sa rami ng gustong sabihin ni Deana ay hindi na niya alam kung ano ang uunahin. Tanging pag-iling na lamang ang naging sagot niya sa kaniyang step-mother. Serena invited her inside her house. Kinuhanan din siya nito ng maiinom. Nang maubos niya ang isang basong tubig unti-unting kumalma ang pakiramdam niya.“Aalis po ba kayo, Tita?” pansin niya nang makitang bihis na bihis ang ginang.“Ngayon ang death anniversary ni Selena. Pupunta ako sa puntod niya. Gusto mo bang sumama?”Walang pagdadalawang isip
Pietro removed his seatbelt and stood from his seat. The moment he laid his eyes on Deana his heart started to beat tensely.“I will be glad to serve you, sir,” he stated before walking to Deana’s place. Kinuha niya ang tray na hawak nito. He threw gazes at her meaningfully. “Act like you don’t know us,” bulong pa niya sa naguguluhang si Deana.Bumalik si Pietro sa mesa ng governor at ng lalaking kausap nito. Nilapag niya ang bote ng alak at dalawang baso saka muling binigay kay Deana ang tray.“You can go back.”“O-Okay,” Deana stuttered.But Addi lifted his hand sending a message to his men behind. They stopped Deana from leaving.“I make orders here,” Addi said while staring at Pietro.Pietro competed with his gazes until he noticed him grin. The man pointed at him before looking at the governor.“I love this man of yours, governor. Very brave.”Naiilang na tumawa lamang ang gobernador. Kahit siya’y hindi mawari ang gagawin sa mga oras na iyon lalo na’t nasa harap nila si Deana.“P