Two weeks later…“Mom, definitely by 12 pm pa ako makakarating sa Pilipinas. Why are you rushing?”[“Hindi ka ba nanonood ng balita? Ngayon tatama ang bagyo sa Pilipinas. The weather condition is bad to take in flights. What if i-cancel mo nalang ‘yan?”]“Hindi pwede mommy. Actually I’m on my way to the airport. At tsaka magsususpende naman ang paliparan diyan kung talagang hindi kayang i-byahe ang eroplano.”[“Hindi ka talaga nawawalan ng rason ‘no, Xyrelle?”]Napangiti ang dalaga.“I’ll see you later, mom. Remember nasa Korea lang ako. I’ll be there in just a few hours, kaya huwag ka nang mag-alala riyan.”She heard her mother sigh.[“Fine. Pray before your flight, okay?”]“Okay, mom. I have to go. My things will go through inspection,” paalam niya.Dumaan ang gamit ng dalagda sa inspection machine. After passing through they were later on called for boarding flights.The staffs checked her passport.“Ms. Xyrelle Ayne Xodriga, you may now proceed.”Bahagya niyang binaba ang itim na
Mas lalo pang lumakas ang buhos ng ulan pero mabuti na lamang at malapit na sina Pietro sa kanilang bahay. Kakapasok lamang nila sa kanilang compound at ilang minuto lang ang itinagal ay tumigil na sila sa malaking kulay puti na tarangkahan.The gate opened widely. Pietro drove up to the garage. Tumingin si Deana sa lalaki nang mamatay ang makina ng kotse.“Akala ko—“Magpapalipas muna tayo ng ulan. Nagmamadali ka ba?” tanong ni Pietro na kakatanggal lang sa seatbelt.“H-Hindi naman, pero kasi…”“What?”“Hindi ba n-nakakahiya sa inyo? Tsaka—“It’s not like I’m bringing a friend or a girlfriend.”Mabilis na nag-iba ang damdamin ni Deana nang marinig iyon kay Pietro. Kung kanina’y pangiti-ngiti pa siya ngayo’y parang nilukuban ng kalungkutan ang puso niya.“Alam ko,” maikli niyang sagot.Nakalabas na si Xyrelle. Sumunod si Pietro at hindi nagtagal ay lumabas na rin si Deana. Napahinga siya ng malalim nang makita ang paligid. Bagong-bago sa kanyang mga mata. Matagal na siyang hindi umuuw
After 4 days… “Isang linggo pa ang itatagal ng pagresponde sa Samar at Leyte pero pinabalik na kita, Captain dahil kailangan ko nang marinig ang plano ninyo para kay Yufeng. Their local soldiers will take care of the rest.” “Yes, Sir. May draft na ho ako, Colonel. Kailangan ko na lang makausap ang grupo ko para kompirmahin ang lahat.” The Colonel nodded. “Sige, puntahan mo na sila.” Lumabas si Pietro sa opisina ng opisyal. Ramdam niya ang pagod mula sa pagresponde hanggang sa byahe nila mula Visayas pabalik ng Maynila. He stretched his neck as he walked in the hallway to his quarter. Sa hanay ng mga silid na iyon ay ang mga kagrupo niya. Ang kwarto naman niya’y nasa dulo. Habang naglalakad natanaw niya ang tatlong lalaki na nag-uusap at nag-aabang sa tapat ng kanyang silid. “Boss, kumusta ang lakad?” salubong na tanong sa kanya ni Bart. “Okay naman.” “Ang lakas ng bagyo ro’n. Nakita namin sa balita,” ani naman ni Craig. “Heto nga pala, Captain ang huli mong pinapatingnan sa’
“You can try.”Dumating si Pietro sa gitna ng nagkakagulong sitwasyon. Nasa likod naman niya si Kenneth. His eyes landed on Deana who just bowed her head upon meeting his gazes.Sumunod na pag-landing ng mga mata ni Pietro ay sa lalaking si Zandro. They gawked at each other while Pietro walked to their place. Bumaba ang tingin niya sa kamay nina Zandro at Deana na magkahawak habang pigil naman ni Xyrelle ang kamay ni Zandro.Zandro’s eyes scrutinized him.“Who are you?”“I don’t plan to know you, Mr. Yufeng." Bakas ang lamig sa kanyang boses.Zandro sarcastically laughed. Bumitaw ito kay Deana saka hinarap ng buo si Pietro. While Kenneth moved to get Xyrelle.Nagpapantayan lamang ang tangkad nina Pietro at Zandro nang magharap silang dalawa.“Ikaw siguro ‘yon?” Hinawakan ni Zandro ang uniporme ni Pietro at animo’y pinupunas-punas ang badge nito. “Kung ano man ang mga binabalak mo, you will never be successful.”Pietro smirked. “Hindi kailangan ng malalim na plano para sa’yo, Mr. Yufen
“Ilang araw nang pabalik-balik sa labas si Captain. Pinupuntahan pa rin ba niya si Ms. Villegas?” tanong ni Bart sa mga kasama.“Malamang sa malamang. Wala namang ibang bantay si Ms. Villegas,” ani Gordon.They were in the artillery room organizing and cleaning their weapons. Sa pagbubukas ng usapan nila'y hindi nila maihuli ang bagay patungkol sa kanilang lider at kay Deana.Dumagdag din si Breen sa usapan ng mga kaibigan. “Pumupunta roon si Xyrelle at tsaka pabalik-balik din doon si Kier para i-monitor ang lagay niya."“‘Yung doktor na kapatid ni Captain?” asked Kenneth.“Intern palang ‘yon.”“Doon din naman ang punta no’n.”Among them was Craig wearing his all time serious face. “Bukas na natin isasagawa ang operasyon. Kailangan na natin ang final drill mamaya," he said not looking at them as he continuously wipe on his rifle. “Kakaiba na ngayon si Captain. Mukhang may ipapalit na kay Se—“Kapag narinig ka ni Captain siguradong putol ‘yang leeg mo,” pagpuputol na sabi ni Garreth k
“Sir, sa loob na lang po natin hintayin ang bride.”Dumating ang wedding organizer nila na pinapapasok na ang lahat ng bisita sa simbahan.“I’ll wait for her here,” matigas na wika ni Zandro.“Sir, nariyan na po ang pari sa loob. Kailangan natin ng groom sa loob ng simbahan.”Tinapik ng gobernador ang balikat ni Zandro upang kalmahin at kumbinsihin na ito.“Sige na, pumasok na tayo.”Napabuntong-hininga na lamang si Zandro saka mahigpit na binilin ang mga tauhan sa labas.“Magbantay kayo ng maayos.”“Opo, boss.”“Pumasok na si Yufeng kasunod ni Governor Villegas. Mga tauhan nalang niya at ni Governor ang nasa labas.” Garreth informed again.[“Copy. I’m coming in.”]“Yes, Captain.”[“Kenneth. Craig. Nasaan kayo?”][“Narito lang kami sa may malaking puno, Captain. Hindi pa kami pwedeng pumasok. Marami ang bantay.”][“Okay. You can come out after our jeeps.”][“Noted, Captain.”]Inihanda na nina Garreth ang kanilang mga baril. Isa-isa na nilang kinasa ang mga ito. Hindi nagtagal natanaw
“Saan mo siya nakita?”“Sa compound nila.”Katatapos lang magamot ni Deana nang ibalik siya sa hospital ni Pietro. Pietro is now having a conversation with his brother who is attending Deana’s condition.“Hindi ba siya nakita ng tatay niya?”Dumako ang tingin ni Pietro sa mahimbing na natutulog na si Deana. “I doubt that.”Tumayo siya sabay abot ng cell phone niya. He walked to the window as he dial Kenneth’s number.“Aalis na muna ako. Ikaw ba ang magbabantay sa kanya?” His brother spoke.Sinagot din agad ni Kenneth ang tawag niya kaya saglit lang siyang lumingon sa kapatid para tanguan ito.[“Bakit, Captain?”] Kenneth asked on the other line.“Nakalimutan ko lang itanong kung may nabanggit ba si Yufeng tungkol kay Governor Villegas.”[“Wala naman. Bakit? Nga pala, nabasa mo na ba lahat ng folder ni governor?”]“Oo, bakit?"[“Ikumpara mo sa folder ni Yufeng. May isang business affair sila na magkapareho ang araw, petsa, at lugar pati na ng taong kinita nila. Hindi kaya magkasama sila
Two months later…“Dad, where are you?” Deana is shouting as she walk down the stairs.Pagkarating niya sa sala wala naman siyang natagpuan na imahe ng ama. It has been two months since she and her father made up. Sa wakas, nakakauwi na rin siya sa kanilang mansiyon at medyo maayos na rin ang pakikitungo sa kanya ng dad niya.“Ms. Villegas…”Pietro came as usual in his austere looking face.“B-Bakit?” nauutal na tanong ni Deana.“Your father is out for a walk exercise. Pinapasabi niya na maghanda ka na. Magdala ka rin ng ibang gamit mo.”“Bakit? May pupuntahan ba kami?”“Yeah, after lunch.”Paakyat na si Deana pabalik sa kwarto niya nang magsalita ulit si Pietro.“Kaunting damit lang, okay na. Babalik din naman tayo kinaumagahan.”Bahagyang natigilan si Deana. Hindi niya mawari kung bakit tila nasiyahan siya nang malamang kasama ang lalaki.“K-Kasama ka?”“Of course. I was hired by your dad.”Twelve o’clock by noon the governor’s car travelled out of Manila. Limang kotse sila na magka
Pietro and his friends are in the backyard. Tulong sa pag-aayos ng mesa sina Deana at Breen habang ang mga kalalakihan naman ay nakatayong nag-uusap may kalayuan sa pwesto nila. “Sorry nga pala kung na-offend kita last time. It was not intentional but it was an honest talk.”“Okay lang. I understand.”“Oh, ready na! Grabe kayo makautos!” reklamo ni Kenneth na dala-dala ang isang tray ng pagkaing niluto niya. “‘Yan lang?” tanong ni Breen. Hanggang sa sumulpot din si Bart na may dala ring tray ng pagkain.“Iba talaga basta patay-gutom, hindi nakakapaghintay,” pagpaparinig ni Kenneth sa kaibigan. “Hoy! Bilisan niyo na kailangan na nating bumalik pagkatapos,” tawag ni Bart sa tatlong kasama na kumpulang nag-uusap.“Nandito kami, Captain para sunduin ka. Sa susunod na araw nakatakda tayong pumunta sa White Palace para sa eleksyon. Inaasahan ni General ang paghahanda natin bukas dahil maaga rin tayong aalis,” Garreth said while hitting a cigarette. “Ang impormasyon kay Yufeng? Meron na
“Thank you, ma. Aalis na kami.” Pietro kissed her mother’s cheek before leaving. Tiningnan din niya ang kapatid na nasa tabi. Mahina niyang pinitik ang noo ni Xyrelle.“Aray!”“Sa susunod na babaan mo pa ako ng cell phone hindi lang ‘yan ang aabutin mo.”Busangot lang ang mukha nito sa kanya, but eventually he also kissed the top of her head.“Sige po, Tita… Xyrelle. Aalis na kami,” saad naman ni Deana.“Okay lang. Walang problema. Mag-iingat kayo sa daan.”“Yes, ma.”Pumasok na sa sasakyan sina Pietro at Deana. Tila sumara ang zipper ng bibig ni Deana sa paglapat ng katawan niya sa upuan. Hanggang sa magmaneho na si Pietro ay ganoon pa rin ang kaniyang katahimikan. Halos buong biyahe ay nakatulala lang siya sa labas.When Pietro noticed it, he removed one of his hands from the steering wheel and held Deana’s hand which is on her tigh. Doon napalingon sa kaniya ang babae.“May problema ba?”“W-Wala… bakit?”“You’re spacing out. Kausapin mo naman ako.”Tipid na ngumiti si Deana saka hi
“Good afternoon, Commander Roxas. This is my team with Captain Xodriga of Black Eagle Commando.”Lumanding ang helicopter nina Pietro sa isang kampo sa syudad na pinuntahan nila. Pinakilala sila ng kanilang Lieutenant sa lalaking naghihintay sa kanila. “Ikinararangal ko kayong makilala,” Commander Roxas welcomed them. Nakipagkamay ang miyembro ng Black Eagle Commando sa kanya kabilang na si Pietro. “We’re looking forward to work with you and your soldiers, Sir.”“Ganoon din ako, Captain. Ano, tayo na?”He nodded to the man as well as Lieutenant Sison. “Yes, Commander. Mas maiging makita na namin ang kabuuan ng lugar habang nariyan pa ang sikat ng araw,” Lieutenant Sison said.“Okay, sundan n’yo na lang kami.”Another helicopter came in their voyage. Ngayo’y apat nang panghimpapawid na sasakyan ang lumilipad patungo sa bundok Talisay. Mula sa ere natatanaw nila ang maliliit na bayan ng lugar. May mga nadaanan din silang ilog at bundok. Makaraan lang ay paunti-unting bumaba ang lipa
“Hindi pwede ang gusto mo, Captain.”“Pero sa amin ang misyon na ‘yon, Colonel. Bakit hindi na pwede ngayon? Let our team finish him.”Pumunta si Pietro sa opisina ng kanilang Colonel upang kausapin ito na ibigay ulit sa kanila ang misyon sa muling paghuli kay Zandro Yufeng, subalit hindi ito sumasang-ayon sa kaniya.“Alam ko, Captain na sa inyo ‘yon. Pero puno na ang activities ng Black Eagle Commando. You cannot take in another assignment. We will consume a lot of time in planning and running after Yufeng, mapapabayaan mo ang mga mas mahahalagang misyon.”“Colonel, Yufeng is just as important as our other missions. He’s an immoral fugitive who I must deal with.”Nagpakawala ng malalim na paghinga ang Colonel na kaharap ni Pietro sa mesa. “I’m sorry, Captain. What you want is still impossible. Lumabas ka na dahil kanina pa naghihintay sa’yo si Lieutenant Sison.”“Kakausapin ko si General tungkol sa bagay na ito at kung pumayag siya wala kang magagawa, Colonel kun’di bigyan din kami
The next day Pietro dressed up looking smart and appealingly to join a major meeting with his team. They all prepared for this day. Mga mataas na opisyales ng kasundaluhan ang haharapin nila at iba pang pangkat ng kanilang sandatahan. They drove to the city where the meeting will be held.Pietro and his team arrived at the main Headquarters. They proceeded to the meeting hall and found some soldier officers and high officials waiting for the rest. Sumaludo sila bago pumaroon sa kanilang mga upuan. “Captain Xodriga,” a soldier called and greeted him. “Sa unahan ka ho uupo kasama ng ibang mga opisyales.”Pietro went to the stage where four other seats are placed. Naupo siya sa katabi ng Lieutenant. Silang dalawa pa lamang ang naroon. “Ready ka na ba sa report mo?”Tumango siya sa lalaki habang tinitingnan ang paligid. “Mukhang marami tayong pag-uusapan ngayon,” aniya. “Hindi ka nagkakamali riyan,” sagot sa kaniya ng Lieutenant. Pagkaraan pa ng ilang minuto ay sunod-sunod na dumatin
“Ano’ng gagawin mo rito?”Pietro came with Deana who was strolling in a mall. “Bibili ako ng bagong sapatos para sa uniporme ko.”“Kailan ang lipad mo?”“Wala pa. Pagkatapos pa ng eleksyon. Nag-apply ako for leave. Bakit, gusto mo na agad na umalis ako?”“Tss. Nagtatanong lang.”Ngumiti si Deana. Kinuha niya ang kamay ng lalaki saka pinagsiklop ang sa kanya. She looked into him again who’s staring fixedly on her eyes. “Bakit tinitingnan mo ako ng ganiyan?”“Hindi ko rin alam.” Humigpit ang hawak ni Pietro sa kamay ni Deana. “Can you not leave again?”Deana was smiling happily. Nakatingin siya sa mga kamay nilang magkahawak. “Hindi na ako aalis.”Sa gitna ng nagtatamis nilang pag-uusap, isang sigaw ang pumukaw sa kanila. “Ate Sophie!!”Deana’s eyes widened when she saw Xyrelle running towards her. Matagal-tagal din niyang hindi nakita ang kapatid ni Pietro. “I texted her. Gusto ka na raw niyang makita,” wika ni Pietro sa tabi niya.Deana hugged Xyrelle when the girl came. Suot pa
Deana was dancing happily at the bar they went into last time. Rhustin was just watching her from their table. Naging alalay siya ng babae dahil sa pamimilit nito na pumunta roon. Habang abala sa sarili niyang oras napansin niya ang pag-ilaw ng nakapatong na cell phone niya sa mesa.Napabuntong-hininga siya bago kuhanin iyon at sagutin ang tawag. Ni hindi nga niya alam kung paano nakuha ng lalaki ang numero niya.“Bakit?”[“I assume you’re in a bar.”]“Alam mo naman pala bakit hindi ka pa pumunta?” He cut the call and proceeded to drink his rum. Pagtingin niya kay Deana ay inaaya siya nito sa gitna ng sayawan. Umiling lang siya saka pinakita ang cell phone para sabihing may kausap siya.Just after minutes a familiar man stood in front of him. Nagsalin siya ng alak sa isa pang baso.“Maupo ka muna. Hayaan mo muna siyang magsaya ro’n.”“Nasaan si Deana?”Nginuso ni Rhustin ang direksyon ng dance floor. Lumingon doon si Pietro subalit dahil sa maraming kumpulan hindi niya agad makita si
One week passed since Deana left her father and Pietro in the plane. Sa ilang araw na pamamalagi sa iba’t ibang hotel sa Mindanao hindi niya inaasahang makararating siya sa probinsya ng kaniyang Tita Serena. Pagbungad pa lang sa kaniya nito’y tumakbo na siya sa ginang at doon umiyak sa balikat nito.“T-Tita…”Gulat na gulat si Serena nang masilayan si Deana sa harap ng kaniyang bahay. Hinaplos niya ang likod ng dalaga dahil sa labis na pagtatangis nito.“Shush. Tahan na. Ano’ng nangyari?”Sa rami ng gustong sabihin ni Deana ay hindi na niya alam kung ano ang uunahin. Tanging pag-iling na lamang ang naging sagot niya sa kaniyang step-mother. Serena invited her inside her house. Kinuhanan din siya nito ng maiinom. Nang maubos niya ang isang basong tubig unti-unting kumalma ang pakiramdam niya.“Aalis po ba kayo, Tita?” pansin niya nang makitang bihis na bihis ang ginang.“Ngayon ang death anniversary ni Selena. Pupunta ako sa puntod niya. Gusto mo bang sumama?”Walang pagdadalawang isip
Pietro removed his seatbelt and stood from his seat. The moment he laid his eyes on Deana his heart started to beat tensely.“I will be glad to serve you, sir,” he stated before walking to Deana’s place. Kinuha niya ang tray na hawak nito. He threw gazes at her meaningfully. “Act like you don’t know us,” bulong pa niya sa naguguluhang si Deana.Bumalik si Pietro sa mesa ng governor at ng lalaking kausap nito. Nilapag niya ang bote ng alak at dalawang baso saka muling binigay kay Deana ang tray.“You can go back.”“O-Okay,” Deana stuttered.But Addi lifted his hand sending a message to his men behind. They stopped Deana from leaving.“I make orders here,” Addi said while staring at Pietro.Pietro competed with his gazes until he noticed him grin. The man pointed at him before looking at the governor.“I love this man of yours, governor. Very brave.”Naiilang na tumawa lamang ang gobernador. Kahit siya’y hindi mawari ang gagawin sa mga oras na iyon lalo na’t nasa harap nila si Deana.“P