"รออยู่นี่ก่อนเดี๋ยวไปดูในรถให้" พอถึงบ้าน เดฟก็ให้ฉันรออยู่ตรงประตู ส่วนเขาก็เดินไปหยิบกุญแจแล้วเข้าไปในโรงรถ ของในบ้านถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบเป็นสัดส่วนชัดเจน บอกเลยว่าบ้านเขาสวยมากจริงๆยืนอยู่ไม่นานเดฟก็วิ่งผ่าฝนกลับมาพร้อมกับกระเป๋าตังค์ของฉัน"อันนี้ใช่ไหม""..อ่า! นี่แหละๆ" ฉันรับมันมาแล้วเปิดดูคิวงานก่อนเป็นสิ่งแรก"อืมมม~ พรุ่งนี้มีถ่ายงานจริงๆด้วย""กี่โมง""บ่าย3นะ" เดฟพยักหน้าเบาๆยืนมองฉันแล้วยีผมฉันอย่างงงๆ"เปียกเป็นลูกหมา^^""งื้ยย ลูกมงลูกหมาอะไร ไม่ใช่สะหน่อย" ฉันใช้มือตัวเองปัดมือของเดฟที่ยังยีผมฉันเล่นอยู่แบบนั้น... มันยุ่งหมดแล้วเนี่ยยย! เขาหยุดแกล้งฉันแล้วเป็นฝ่ายเดินนำเข้าไปในบ้าน"...ไปอาบน้ำ" เดฟหันกลับมาหาฉัน มองฉันอยู่แปบนึงแล้วก็พูดขึ้น แล้วก็ยืนปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาที่ใส่อยู่ต่อหน้าเฉยเลยอ่ะ! บะ..บ้าหรือไง"เห้ย!.. ด..เดี๋ยวๆนาย จะทำอะไร!""...ไม่บอก ได้ไหม" เขานึกเพี้ยนอะไรขึ้นมาเนี่ย! จู่ๆก็ถอดเสื้อเอาซะกลางบ้านแบบนี้อ่ะแถมยังเดินเข้ามาใกล้ฉันอีก!ฉันมองเขาค่อยๆถอดเสื้ออย่างไม่วางตาแล้วถอยหลังอย่างเก้ๆกังๆจนหลังฉันติดกับกำแพง ฉันหันไปมองด้วยความตกใจก่อ
"ฮะ..ฮัดชิ้วว~""เป็นไง มัวแต่กลัวฟ้าไม่ยอมอาบน้ำ""นายก็พูดง่ายดิ นายไม่ได้กลัวแบบฉันนิ""..." เดฟไม่พูดอะไร เขาส่ายหัวเบาๆก่อนจะลุกจากโซแล้วเดินไปทางห้องครัวตอนนี้เราสองคนนั่งกันอยู่กลางบ้านที่ห้องรับแขก บรรยากาศมันก็จะทำให้ฉันวางตัวไม่ค่อยถูกเท่าไหร่เพราะทั้งบ้านมีฉันกับเดฟแค่2คน เขาบอกว่าพ่อกับแม่ไปต่างประเทศกว่าจะกลับก็อีกหลายเดือน ส่วนคนดูแลช่วงนี้ก็ขอลากลับบ้านเกิดกันหมดเขาเลยอยู่บ้านคนเดียว"กินซะ เผื่อจะดีขึ้น""..ขอบคุณนะ" ฉันรับโกโก้ร้อนจากเดฟแล้วค่อยๆจิบมันอย่างระวัง"ถ้าง่วงก็บอก จะได้พาไปนอน""อื้ม.." แล้วฉันก็ยกโกโก้ร้อนขึ้นมาจิบอีกครั้ง เดฟเดินขึ้นไปชั้นสองของบ้านแล้วก็ลงมาพร้อมกับเสื้อคลุมตัวหนา แล้วก็อ้อมมาคลุมให้ฉันจากด้านหลังนิ่งๆแล้วก็กลับไปนั่งที่เดิม เรานั่งโซฟาเดียวกันแต่แค่ ทิ้งระยะห่างไว้..เท่านั้น เดฟกดเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อยโดยไม่พูดอะไร.. ฉันมองเขาจากด้านข้างอยู่อย่างนั้น.. ทำไมถึงชอบมองเขาตอนเผลอด้วยนะ....."จะมองอีกนานไหม" แล้วเดฟก็พูดส่วนตาก็มองทีวี ฉันก็มีเรื่องสงสัยที่อยากจะถามเขาอยู่เหมือนกัน... เม้มปากอยู่คนเดียวได้ไม่นานก็ตัดสินใจถามเขาออกไปตรงๆ"
ปึง~เดฟใช้มือเปิดประตูห้องแล้วใช้เพียงขาเขี่ยปิดมันจนเกิดเสียงดัง เขาวางฉันให้ยืนในห้องของเขาก่อนจะดันตัวฉันไปติดกำแพงแล้วประทับริมฝีปากมาอีกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง นี่แค่จูบเองนะฉันรู้สึกว่าเริ่มจะไม่ไหวแล้วอ่ะ ฉันรับมือเขาไม่ไหวแน่ๆ ถึงเดฟจะไม่ได้รุนแรงอะไรแต่มันกลับหนักหน่วงจนใจและร่างกายของฉันเหมือนกำลังจะหายไป..."อื้มมมม~ จ๊วฟ~""...จ๊วฟ~ จ๊วฟ~""อื้ออ!" ฉันสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อเดฟเริ่มใช้มือสัมผัสและลูบไล้มาตามสัดส่วนของฉัน ไล่ตั้งแต่เรียวขา เอวคอด แล้วสอดมือเข้ามาใต้เสื้อตัวโคร่งนี่ เล่นเอาฉันตัวสั่นไปกับสัมผัสของเขาทุกครั้ง.."...โนบรา?~""..ก็ มันเปียกไปหมด~ เลยมะ..อื้มม~!"จ๊วฟฟฟฟ~ เขายังคงติดนิสัยไม่ยอมให้ฉันพูดจบประโยคแบบนี้ ก็จูบฉันทันที~ มือหนายังคงเล่นและเคล้าคลึงที่หน้าอกฉันอย่างเบามือและแอบหนักหน่วงในบางครั้งพรึบ~ ตุ้บ~ ไม่นานเดฟก็ลากฉันไปที่เตียงเขาตรึงฉันไว้บนฟูกนิ่มๆนี่แล้วโน้มลงมาซุกไซร้ขบงับที่ต้นคอฉัน มือหนาข้างหนึ่งคอยสอดเข้าใต้เสื้อตัวโคร่งนี้เสมอเขาออกแรงขยำที่เอวฉัน แล้วอยู่ๆก็หยุดทุกอย่างที่ทำ เขายืดตัวตรงอยู่ระหว่างกลางตัวของฉันแล้วก็ถอดเสื้อที่เขาใส่อย
[ DEF TALK ]"งื้อออ~""..." ผมหันไปมองเฮขยับตัวแล้วซุกมาที่อกของผม ตาเธอหลับพริ้ม ใบหน้าเรียวเล็กริมฝีปากบางนี่... มันเป็นของผมแล้วทั้งสิ้นฟอด~ ผมหอมแก้มเธออย่างเคยก่อนที่เฮจะขยับตัวแล้วมุดเข้ามาใกล้ผมอีกครั้ง ผมอ้าแขนแล้วโอบกอดเธอไว้ผมไม่เคยมีความรู้สึกที่อยากจะครอบครองใครสักคนมากขนาดนี้.. ไม่ชอบการมีพันธะ ไม่ชอบการไม่มีอิสระ.. แต่พอเจอเฮ... ตั้งแต่เห็นครั้งแรก ผมอดคิดถึงเธอไม่ได้ตั้งแต่ตอนนั้น ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นนางแบบที่ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรมากมายแต่เป็นที่รู้จักพอควร จนกระทั่งวันที่ไอ้เท็มป์พูดที่ห้องสมุดวันนั้น.. แล้วยิ่งที่สนามแข่งวันนั้นก็อีก.. บอกตรงๆก็หงุดหงิดมากกับสิ่งที่ไอ้เท็มป์มันพูด'คนนี้อยากได้ว่ะ..'คำพูดมันติดหูผมตั้งแต่ตอนนั้น.. ผมรู้ว่ามันก็แค่แหย่ให้ผมยอมรับก็เท่านั้น ไอ้นี่มันเซนส์แรงจะตาย แต่ผมทำอะไรไม่ได้ไง ไม่ได้เป็นอะไรกับเธอจริงไหม แต่ตอนนี้...มันไม่ใช่แล้ว ...เธอเป็นของผมนอนคิดอยู่อย่างได้พักหนึ่ง... ผมก็คิดว่าผมควรทำอะไรบางอย่าง.. ผมเอื้อมหยิบโทรศัพท์และกระเป๋าสะพายของเฮ ที่เมื่อกี้ลงไปเอาที่โซฟาข้างล่างก่อนจะกลับมานอนที่เตียงอีกครั้ง โดยที่ยัง
"ตายล่ะ! ฉันลืมโทรศัพท์""อยู่ในกระเป๋าสะพาย""...รู้ได้ไงฉันไม่ได้เอาไว้ในกระเป๋านะเมื่อวาน""ฉันใส่ไว้เอง...""..?" ฉันหันไปมองเดฟที่กำลังขับรถพาฉันไปถ่ายงาน ตั้งแต่ตื่นมาก็ยังไม่ได้จับโทรศัพท์เลยด้วย ฉันติดเล่นไอจีไงตื่นมาก็ชอบเลื่อนดูนั่นนี่ไปเรื่อยเอ๊ะ!.. ทำไม? การแจ้งเตือนมันแปลกๆ? ฉันค่อยๆเลื่อนดูการแจ้งเตือนที่แสดงอยู่ที่หน้าจอก่อนปลดล๊อค...! อะไรกัน ฉันเลยรีบปลดล๊อคโทรศัพท์แล้วเข้าไปที่ไอจีทันทีO___o!!!!!!"นายทำอะไรกับไอจีฉัน!" ฉันหันไปชูโทรศัพท์ให้เดฟดู ข้อความไบโอตรงนั้น... ผู้ติดตาม... รูปที่ถูกแท๊กพร้อมข้อความนั่น!... ฝีมือเขาชัวร์ๆ!!!"ฉันไม่ได้ทำอะไรไอจีสักหน่อย" เดฟหันมามองแล้วหันกลับไปขับรถต่อ"ไม่ได้ทำยังงะ...!""ฉันแค่จะบอกทุกคนว่าเธอเป็นของฉัน.." เขาพูดแทรกนิ่งๆ..."....." พูดไม่ออกสิจ๊ะ จะอะไรล่ะ>////ทำไมยังไม่เลิกเขินสักทีนะ~"ไม่ชอบหรือไง ผู้หญิงชอบให้ผู้ชายทำแบบนี้ไม่ใช่เหรอ""...ก็ใช่.... แต่ฉันกับนายมัน""จะบอกว่าไม่ใช่แฟนว่างั้น""..อื้ม""ก็เพราะไม่ใช่แฟน เลยต้องยิ่งทำ.." เดฟพูดเสียงเร
มหาวิทยาลัยคณะนิเทศฯถูกใจโดยw7_444,defsxd,temppgxและคนอื่นๆอีก 1,701คนhey.hhey เด็กโข่งงง @defsxdดูความคิดเห็นทั้ง 151 รายการ6512_21mโอ๊ยยยยยย^^icecteเริ่มถี่ว่ะ**@jannyu**wer8p9คู่นี้น่าร้ากกกกvbou_pแล้วตอนแรกคือบอกไม่เป็นไรกัน ผ่านไปไม่กี่วันมึงดู!@pannajaฉันนั่งดูรูปที่ลงในไอจีเมื่อวาน คอมเม้นท์มีมาทั้งดีไม่ดีจนบางทีก็ถึงกับนอย.."แกจะสนใจคำพูดพวกนั้นทำไม พวกบ้าน้ำลายทั้งนั้น" นานาที่นั่งอยู่ข้างๆหันมาบอกฉัน.. ตอนที่ฉันตอบข้อความนานาที่ทักมาเรื่องคราวก่อนมันก็รีบวิดิโอคอลหาฉันทันทีซักฉันจนสะอาดเอี่ยมอ่องเลยล่ะ แล้วก็ยินดีปรีดาชนิดที่ออกนอกหน้าเว่อร์มากที่ฉันกับเดฟตกลงคบกัน... เอ่อ..แบบข้ามขั้นตอนไปหน่อย~~*"..อดไม่ได้นิ""เลิกแคร์ เลิกสน แล้วไปกินติมกัน" นานาลากฉันไปซื้อไอติมที่ร้านไอศรีมในมอ จริงสิ.. โทรหาหน่อยดีกว่าตู๊ดด~ ตู๊ดดดดด~[ครับ]"..ทำไมพูดเพราะจัง" ฉันพูดกึ่งหัวเราะที่เดฟพูดอย่างนั้น[ไม่ชอบแบบนี้เหรอ]"ชอบ.. แค่มันไม่ค่อยคุ้นหู"[จะพูดบ่อยๆแล้วกัน] ปลายสายพูดเสียงนิ่งๆตามปกติ แอบได้ยินเสียงจุกจิกๆนิดหน่อย ก็คงอยู่กับพวกGZสินะ"กินไอติมไหม จะเอาไปให้"[ไม่
3วันผ่านไป..สนามแข่งรถ"ลองดู ไม่ต้องกลัว""...แล้ว ทำไมนายไม่ไปนั่งฝั่งข้างคนขับเล่า>///ปล่อยขับคนเดียวเดี๋ยวก็พุ่งเข้าข้างทาง.. เริ่มดิ" เดฟพาฉันมาที่สนามแข่งรถที่เดิมที่เขาแข่งวันนั้น ออกแนวบังคับด้วยซ้ำถ้าพูดให้ถูก แทนที่จะบอกล่วงหน้าให้ฉันเตรียมใจไว้ก่อน เล่นลากมากระทันหันแบบนี้แล้วจะทำได้ไหม.. แล้วจะยัง ให้ฉันนั่งซ้อนอยู่หว่างขาเขาแบบนี้อีก เหมือนวันนั้นไม่มีผิด~///~"ฟู้ววว์~ เอาละนะ.." ฉันเริ่มจากสตาร์ทรถ เหยียบคาร์ท เข้าเกียร์.. แล้วค่อยๆปล่อยคาร์ทก่อนใช้ขาอีกข้างค่อยๆเหยียบคันเร่งทีละนิด... เก้งๆกังๆชะมัด--* เดฟคอยบอกฉันทุกขั้นตอนอย่างใจเย็น ฉันพอทำตามได้ทุกอย่าง แต่มันมือใหม่ไง มันก็มีบางอย่างติดๆขัดๆเป็นปกติตึ๊ก!!"อ๊ะ!" ฉันเหยียบเบรกแรงไปรถเลยสะดุดแรงตามไปด้วย แล้วตัวเดฟที่อยู่ข้างหลังฉันก็กระแทกตัวฉันตามแรงรถ"บอกแล้วไงว่าค่อยๆ เหยียบจึ๊กแบบนั้นรถตามหลังก็ชนดิ เอาใหม่" เดฟบ่นแล้วเข้าเกียร์ว่างไว้ให้ฉันแล้วก็ปล่อยให้ฉันทำแบบเดิม.."เบรก"ตึ๊ก!!"อ๊ะ! ฉันค่อยๆแล้วนะ" ฉันค่อยๆเหยียบเบรกแล้วนะแต่มันก็ยังกระตุกแรงจนหน้าอกของเดฟกระแทกหลังฉันตามแรงกระตุกของรถ"..จะรอดไหมเ
พับๆๆๆ พับ~ พับ~"อะ..โอ๊ย~ เดฟ~~""ไม่สู้อ่ะ~ เมื่อกี้ยังเก่งอยู่เลยนิ~""สู้อะ..อะไรเล่า อ๊ะ! เบา"เดฟดันตัวฉันไปติดกับพวงมาลัยหน้ารถ ฉันเกาะมันเพื่อยึดตัวเองไว้แล้วเอี้ยวหันกลับไปดูเดฟ"..อื้มม~" เดฟข่มเสียงตัวเองสุดๆเขาแค่ปล่อยไว้ในลำคอด้วยวิธีเม้มปากตามฉบับของเขา สายตายังคงมองทั้งส่วนล่างที่เชื่อมต่อกัน มองทั้งฉันที่ร่างกายสั่นตามแรงกระแทกของเขา สายตาของเขาเหมือนมีมนต์สะกดฉันทุกครั้งไป ฉันไม่อาจจ้องเขาได้นานไปกว่านี้ ก่อนจะหันหน้ามาฟุ้บกับพวงมาลัยที่จับไว้อย่างอ่อนแรงพับๆๆๆ~ พับ~ พับ~"อ๊ะ~" ฉันสะดุ้งเพราะเดฟใช้มือข้างหนึ่งกุมที่หน้าอกฉันแล้วเค้นมันเบาแรงสลับกัน"เกะกะว่ะ! อื้ม~" แล้วก็สอดมือหนาเข้ามาใต้เสื้อนักศึกษาของฉัน ปลดตะขอเสื้อในฉันแล้วมือหนาของเขาก็เข้ามากุมเนินอกฉันอย่างไม่มีสิ่งใดขว้างกั้น ยิ่งทำให้ฉันสั่นเทาด้วยความรู้สึกพวกนี้~"เดฟ~ อ๊ะ จุก~"พับๆๆๆๆ พับ~ พับ~"อื้มม~ โครตเสียว"เดฟเอามือมาวางที่สะโพกฉันอีกครั้ง เขาพิงคอตัวเองไปที่เบาะคนขับอย่างทิ้งตัว หน้าเหยเกสุดๆ~"อืม~ ร่อนหน่อย~""..ยะ..ยังไง~ แฮ่ก~" คนมันไม่เคยทำฉันไม่รู้หรอกว่ามันทำยังไง ก็มีแค่เขาคนเดียวที่
:: Special Part ::หลายปีต่อมา...แอด~"อ้าว? ทำไมวันนี้ถึงเร็วจัง" ฉันหันไปพูดกับเดฟที่เปิดประตูห้องเข้ามาหลังจากออกไปส่ง คาร์ล ที่โรงเรียน... แล้วหันมาพับผ้าต่อเราได้ลูกชายคะ ตอนนี้ก็เรียนอยู่อนุบาล2แล้ว เวลาผ่านไปเร็วจนน่าตกใจ รู้สึกว่าเพิ่งท้องเมื่อวานเองหมับ~ฟอดดดดด~"งื้มม~ จั้กจี้น่าเดฟ^^" เดฟทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วสวมกอดฉันจากด้านหลังแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่"คาร์ลก็เปิดเทอมแล้ว... หาไรทำกันดีกว่า~""นี่ ไม่ต้องเลย.. เฮจะพับผ้า""ผ้าพับเมื่อไหร่ก็ได้""ซักผ้าอีก""ยังมีใส่อีกเต็มตู้ ไม่ต้องซักวันนี้หรอก~" เดฟเริ่มนัวเนียแถวซอกคอฉัน มือหนาเริ่มไล้หน้าท้องจนขึ้นมาครอบคลุมหน้าอกเรามีเวลาอยู่ด้วยกันแทบตลอดก็จริง แต่เวลาทั้งหมดก็วุ่นอยู่แต่กับคาร์ล ฉันแทบไม่มีเวลาให้เดฟเท่าไหร่ บางทีเขาต้องการอะไรฉันรู้นะแต่บางครั้งก็ต้องเลือกลูกก่อน ส่วนเรื่องเซ็กส์... เราไม่ได้มีอะไรกันนานติดกัน3อาทิตย์แล้วจริงๆ ฉันงดรับงานถ่ายแบบเพราะต้องเอาเวลามาดูคาร์ล ส่วนเดฟก็ขยายกิจการส่งออก-นำเข้า รถหรู ซึ่งกำลังเป็นไปได้ด้วยดี แล้วเดฟ... ก็เลิกจับรถแข่งตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้.."ไม่สงสารผัวหน่อยเหรออ~""ฮ่าๆอ้อ
2เดือนผ่านไป..."กลับมาแล้วเหรอ""อื้ม แข่งเสร็จก็รีบกลับเลย เป็นไงบ้าง" เดฟเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับผมยุ่งๆที่ไม่ได้เซ็ตเหมือนตอนตื่น วันนี้เดฟมีแข่งรถที่สนามเดิมแหละ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมไปจะอยู่กับฉันอย่างเดียว แต่ฉันเห็นว่าช่วงนี้เขาอยู่แต่กับฉันเข้าใกล้มากก็ได้เป็นช่วงๆเลยกลัวเขาจะเหงาก็เลยให้ไปสังคมกับเขาบ้าง"ก็ปกติดี^^ แต่วันนี้ดิ้นเก่ง""เหรอ! ไหนขอพ่อจับหน่อยสิ" เดฟเดินเข้ามาทิ้งตัวลงบนที่นอนแล้วใช้ฝ่ามือแตะเบาๆที่ท้องฉัน ตอนนี้ก็ท้องได้5เดือนแล้วแต่คงเพราะท้องแรกละมั้งท้องเลยไม่ใหญ่เท่าไหร่"...ไม่เห็นดิ้นเลย""สงสัยไม่อยากคุยด้วยมั้ง^^" ฉันแหย่เดฟ แต่เขาก็ไม่ละความพยายามยังพยายามเอาหูมาแนบท้องฉันอีกเป็นจังหวะที่ลูกดิ้นพอดีเดฟเลยจะดีใจหรือตกใจก็ไม่รู้สิ^^"เฮ! ดิ้นเหรอ?""อื้ม^^" เดฟยิ้มแล้วป้วนเปี้ยนอยู่ตรงท้องฉันนี่แหละ"ไปอาบน้ำก่อนไหมจะได้สบายตัว""อื้ม.. เดี๋ยวพ่อมาเล่นด้วยนะครับ~" แล้วเดฟก็หอมแก้มฉันก่อนจะไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป"อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวเดฟลงไปเอาให้""...ไม่อ่ะ พี่ภาเอานี่มาให้แล้ว" ฉันชี้ไปที่ลิ้นชักข้างเตียง มันเป็นจานมะม่วงเปรี้ยวกับพริกเกลือ
วันรับปริญญา"แหมมมม~ ตั้งแต่มีเจ้าตัวเล็กนี่รู้สึกพี่เดฟจะตามติดแจเลยนะย่ะ^^""..อืม บางทีก็ติดเกิ้นนน" ฉันพูดขำๆกับนานา เรื่องที่ฉันมีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้องไม่มีใครรู้นอกจากพวกGZแล้วก็นานา จึงไม่แปลกที่ถ้าวันไหนเดฟไม่ว่างมาหาฉันก็จะมีเทมป์มีบีแวะเอาของมาให้ แถมยังบ่นให้ฟังอีกว่าเดฟขู่พวกเขาฟ่อๆเรื่องเอาของหรือขนมมาให้ฉันผิดเวลาแม้แต่นิดเดียวนี่คือแทบกินกะบาลอ่ะ^^*แต่วันนี้เดฟมาเอง... ก็นะ มันวันรับปริญญาของฉันนี่เนอะ:) เขาเดินมาพร้อมกับถุงพลาสติกสีขุ่นๆกับแก้วน้ำที่มีหูหิ้วอีก2แก้ว"รอนานไหม กินน้ำก่อน""เพิ่งลงมาเอง" ฉันรับแก้วมันที่ใส่น้ำแข็งน้อยกว่าที่เคยกินขึ้นมาดูด แล้วมองเดฟยื่นน้ำอีกแก้วให้นานา เป็นแบบนี้เสมอแหละเพราะถ้าอยู่มอนานาอยู่กับฉันตลอดเวลาเดฟเลยซื้อขนมซื้อน้ำมาเผื่อด้วยเสมอจนนานามันบ่นอุบว่าน้ำหนักขึ้นก็เพราะเดฟ^^"เหนื่อยไหม" เดฟถามแล้วใช้มือทัดผมที่ตกลงมาไปทัดหูให้ฉัน"นิดหน่อยนะ แล้วทำไมรีบมาจังไม่มีงานต้องเคลียร์เหรอ""มี แต่เป็นหวงเลยมาหาก่อน""งื้อ? เฮไม่เป็นไรหรอกน่ามีนานาอยู่เหมือนมีแม่คอยตามบ่น สบายมาก:) เดฟไปทำงานให้เสร็จก่อนก็ได้" แล้วตั้งแต่ที่รู้ว่ามีเจ้
3วันต่อมา"เป็นอะไรทำไมดูเพลียๆ""ไม่รู้สิ.. อยากนอนอย่างเดียว" ฉันคุยกับเดฟหลังจากส่งพ่อกับแม่เดฟที่สนามบินเสร็จ แล้วตอนนี้เรากำลังกลับบ้าน"ไม่สบายหรือเปล่า หาหมอไหม จะได้ไปเลย""วันหลังนะ ฉันอยากกลับไปนอน.." แล้วฉันก็ปรับเบาะรถให้เอนลงแล้วนอนมันทั้งอย่างนั้น... เหนื่อยๆล้าๆไม่มีเหตุผลอ่ะ จะบอกว่าเพราะนอนดึกมันก็ไม่ใช่.. ฉันคงแค่กำลังจะไม่สบายแหละ คิดๆแล้วก็หลับไปซะดื้อๆรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว.. เดฟหลับอยู่.. ฉันเลยพลิกตัวมองเดฟที่นอนหลับไม่รู้สติข้างๆฉัน เขาไม่ชอบใส่เสื้อนอนเพราะขี้ร้อน ฉันนอนมองหน้าเขาอยู่ได้สักพักเจ้าตัวก่อนขยับตัวนิดหน่อยพร้อมๆกับลืมตาขึ้นพอดี"แอบมองอีกแล้วนะ~""มองไม่ได้หรือไง""ได้สิ~ จะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ:)" แล้วเดฟก็เขยิบเข้ามากอดฉันหลวมๆ แล้วเอาคางมาเกยหัวฉันไว้ หน้าฉันก็ซุกอยู่หว่างอกของเดฟอย่างทีกที.. ฉันเขยิบตัวเข้าไปหาเดฟอีกนิดเพื่อตัวเราจะได้ติดกัน ฉันชอบทำแบบนี้เพราะมันช่วยคลายหนาวจากลมแอร์ได้ดีทีเดียว...แต่วันนี้..ทำไมมัน? ไม่เหมือนทุกวัน...ฉันเริ่มขยับตัวออกจากเดฟเพราะรู้สึกว่ากลิ่นสบู่ที่ลอยมาจากตัวเขามันไม่หอมเอาซะเลย".
"อึกก~ อึก~""อื้มม~ โครตคิดถึงเลยว่ะ~" ฉันเหลือบมองเดฟที่นั่งพิงหัวเตียงมือขยุมผมฉันเบาๆแล้วแหงนหน้าขึ้นมองเพดานอยู่อย่างนั้น แล้วก็ก้มลงมองฉันที่กำลังดูดกลืนแท่งร้อนของเขาด้วยสีหน้าที่พร่าพริ้ม"อึก~ อึกก~ อึก~""..ลึกอีกได้ไหม... อื้มม~ ""อึก~ อึก อึก~""...ฟู่ววว์~""อึก~อึก~ อึก~~" แล้วเดฟก็เริ่มขยับตัวนิดหน่อย จับหัวฉันด้วยมือสองข้าง แล้วเป็นฝ่ายกุมจังหวะทั้งหมด มันเร็วและลึกจนฉันแทบสำลัก"อึก~อุกกก~ อื้อออ!" ฉันใช้มือดันไปที่เรียวเดฟเพื่อที่จะดันตัวขึ้นเพราะเดฟเล่นกดฉันจนแท่งร้อนใหญ่ของเขามันลึกมากกว่าทุกที"อ่าาาส์~ ถอย!... อื้มมมม~" เดฟบอกให้ฉันถอยแล้วดันตัวฉันออกด้วยมือเขา ก่อนจะเป็นฝ่ายกำแท่งร้อนนั้นรูดขึ้นลงจนมีของเหลวสีขาวไหลทะลักออกมา.. เดฟรูดมันขึ้นๆลงๆอย่างเนิบนาบช้าๆ หน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่านจนฉันรู้สึกได้"...หมด~ แล้ว~""เปลอะกางเกงหมดแล้ว" พอฉันพูด เดฟก็ถอดกางเกงออกโยนไปข้างเตียงแล้วดึงแขนฉันกลับไปนอนที่เตียงพร้อมกับสอดใส่ความเป็นชายของเขาเข้ามาอย่างที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวพรวดดดด!"อ๊าาา! บะ..เบาสิ!" เดฟไม่สนใจคำพูดฉัน เขามองฉันแล้วถอนหายใจถี่ๆใช้มือเกี่ยวบราสีคร
2ปีผ่านไป...1เดือนก่อนเฮเรียนจบ"เฮลูก เดี๋ยวหนูเอาจานนี้ไปวางที่โต๊ะก่อนนะ""ได้คะ" ฉันเดินไปหยิบจานอาหารที่คุณแม่ของเดฟลงมือทำเอง คุณพ่อกับคุณแม่เดฟกลับมาจากต่างประเทศได้ประมาณ2เดือน และอีก3วันหลังจากนี้ก็ต้องบินไปออสเตรียอีกฉันเดินเอาจานมาวางที่โต๊ะอาหาร แล้วก็ต้องตกใจจนเผลอร้องออกไปอย่างดังเมื่อมีคนรวบกอดฉันจากด้านหลัง ซึ่งก็มีอยู่คนเดียวนั่นแหละ--*หมับ~"ว๊ายยย! อุ๊บ!""อย่างเสียงดังสิ^^" เดฟรีบเอามือขึ้นมาปิดปากฉันทันที แล้วเอาหน้ามาเกยที่ไหล่ฉันเพราะกระซิบก่อนเอามือออกแล้วก็...ฟอดดดดด~ หอมฉันฟอดใหญ่อีกตามเคย>///คิดถึง ไม่ได้เจอตั้งหลายอาทิตย์""ห่างๆกันบ้างสิดี ตัวติดกันจนจะเป็นฝาแฝดแล้วเนี่ย""หอมเหมือนเดิม~ จุ๊ฟ~" นี่เขาฟังฉันอยู่ไหมเนี่ย! กอดไม่ปล่อยแถมยังมาจุ๊ฟตามไหล่ตามคอฉันอีก นี่เราไม่ได้อยู่ในบ้านกันแค่2คนสะหน่อยจุ๊ฟ~ จุ๊ฟ~"งื้มม~ พอแล้วเดี๋ยวแม่นายเห็น""ก็เห็นไปสิ~ จุ๊ฟ~ จุ๊ฟ~""..เดฟฟฟ หยุดนะ" ฉันห้ามเขา เพราะเขาไม่มีท่าทีจะกลัวว่าใครจะมาเห็น เขาจูบไหล่บ่าฉันไปมาลามไปยังใบหูอีก เล่นเอาฉันขนลุกซู่ไปหมด"ช้ำหมดแล้วม้างงง"พรึบ! ฉันรีบฉันไปตามเสียงก็เจอคุณแม่ขอ
22:41 น.ให้ตายเถอะลืมไปสะสนิทว่าปั่นผ้าไว้แล้วยังไม่ได้ตาก เลยต้องมาตากเอาซะป่านนี้ ท้องก็ปวด หงุดหงิด!พรึบ~ พรึบ~ ฉันสบัดเสื้อแล้วจัดการใส่ไม้แขวนเสื้อตากมันไว้ที่ราวได้แค่4ตัว ไม่ไหวแล้วอ่ะ ต้องกินยาแล้วล่ะ"เดฟ... เดฟ" ฉันเรียกเดฟที่นั่งอ่านอะไรในโทรศัพท์เป็นชั่วโมงๆ ถามก็ไม่ตอบ ขอดูก็ไม่ให้ แล้วยังจะตอนนี้อีก ยังไม่หยุดมองหน้าจอนั่นเลย"...""...เดฟ""..แปบนึงครับ" เขาตอบกลับทั้งๆที่ตายังคงตั้งใจมองหน้าจออย่างจริงจัง"เดฟฉันปวดท้อง ตากแทนหน่อยสิ""...แปบ~ นึง~ นะ" ดูทำเข้า พูดเสียงยานๆแล้วทำปากงุบงิบๆอยู่คนเดียว นี่ฉันไม่ไหวแล้วนะ! ไม่ตากก็ไม่ต้องตาก!พรึบ! ฉันเลื่อนบานกระจกที่เชื่อมห้องกับระเบียงปิดอย่างหงุดหงิด ตะกร้าผ้าก็ทิ้งมันไว้ตรงนั้น แล้วเดินไปกินยาที่หัวเตียง สุดท้ายเดฟก็หันมาฉันแล้วก็พูดอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว"เสร็จละ... เมื่อกี้เรียกทำไม""...." ฉันมองหน้าเขาแล้วถอนหายใจก่อนจะแทรกตัวลงใต้ผ้านวม"เป็นอะไร?""...""..ไหนบอกจะตากผ้า? ไม่เห็นมีผ้าตาก""ปวดท้อง" ฉันตอบนิ่งๆทั้งที่ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม... หลังจากนั้นเดฟก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเงียบไปแปบนึงก่อนจะได้ยินเสียงเลื่อนของ
[DEF TALK]สนามแข่งรถบรื้นนนนนนนนนนนนน~ บรื้นนนน~เอี๊ยดดด~! บรื้นนนนนนนนน~ ฟิ้วววว~ เอี๊ยดดด!!"แม่งเอ้ย!" ผมทุบพวงมาลัยรถด้วยความหงุดหงิด ทั้งขับรถมั่วไลน์ไปหมด สมาธิก็ไม่มี หงุดหงิดชิบ!ผมก้มฟุบไปที่พวงมาลัย.. พร้อมกับถอนหายใจอย่างไร้อารมณ์แล้วพูดคนเดียว"...ทำไมไม่เข้าใจความรู้สึกฉันบ้าง เฮ.." ถ้าผมไปไม่ทัน หรือมันมีอะไรที่มากกว่านั้นขึ้นมาจะทำยังไงว่ะ กับไอ้บ้านั่นแค่นั้นนะแม่งยังน้อยไปเพราะผมไม่โอเคเอามากๆถึงเลือกมาขับรถระบายอารมณ์อย่างนี้ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นผมกลับหงุดหงิดมากไปกว่าเดิม🎶🎶🎶เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปรากฏชื่อไอ้เทมป์ที่โทรมา ผมเลยกดรับสายมัน"...เออ"[กูรอข้างสนาม ขอคุยด้วยหน่อย] แล้วมันก็ตัดสายไป ผมหันมองไปรอบๆก็เห็นมันยืนอยู่ขอบสนามตรงทางเข้าตึกผมขับรถกลับไปจอดที่เดิมแล้วเดินไปหามัน แล้วทิ้งตัวลงที่เก้าอี้ไม้หินอ่อน"คิดอยู่แล้ว ว่ามึงต้องอยู่นี่""มีไรก็ว่ามา""มึงปล่อยเฮที่ขาเจ็บให้กลับบ้านคนเดียว คิดดีแล้ว?""....""เฮนั่งรอมึงเป็นชั่วโมง""...เฮรอกู เหรอ?""อืม เฮบอก""...." จิ๊! ผมแม่ง เป็นบ้าอะไรว่ะกำลังทำบ้าอะไรอยู่ ผมลุกขึ้นแล้วจะกลับไปรับเฮแต
ฉันพาตัวเองออกมาจากสถานการณ์มาคุตรงนั้น ดันรู้เรื่องไม่น่ารู้จนได้... เฮ้ออ~"ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะครับ"กึก~ ฉันหันซ้ายหันขวา มองหาต้นตอของเสียง เพราะค่อนข้างมั่นใจว่าหมายถึงฉันแน่ๆเพราะตรงนี้แทบไม่มีใครเดินอยู่เลย หันมองไปมาสักพักก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ก่อนจะลุกเดินเข้ามาหาฉัน"...เอ่อ ขอบคุณนะคะ" ฉันตอบเมื่อเขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า แต่เขาไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษาแต่เป็นชุดไปรเวตธรรมดา"ผมเป็นแฟนคลับคุณนะ ขอถ่ายรูปได้ไหม""อ้อ! ได้คะ ได้"ผู้ชายคนนี้หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงกดหยิกๆที่หน้าจอแล้วยื่นมันมาจะเซลฟี่กับฉัน ฉันเลยขยับเข้าไปใกล้เขานิดหนึ่งเพื่อที่จะถ่ายรูป"เอานะครับ 1 2 ซั่มม!"จุ๊ฟ!แช๊ะ~!"อ๊ะ! คุณ!!" ฉันถอยหลังห่างจากผู้ชายคนนี้แล้วรีบเอามือปิดเเก้มตัวเองตรงที่เขาคนนั้นหันมาหอมแก้มฉันตอนถ่ายรูป เล่นเอาฉันตกใจทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ"ชื่นใจจัง~ แก้มหอมดีนะครับ""คุณคะ ถ้าทำแบบนี้รบกวนลบรูปเมื่อกี้ด้วยคะฉันเสียหาย""เสียหายยังไง แค่นี้เอง~ ผมตามคุณมาแรมปี แค่รูปเดียวแค่นี้ ให้ไม่ได้เหรอครับ" ไอ้ผู้ชายตรงหน้าผมอย่างไม่สะทกสะท้านแล้วค่อยๆก้าวเข้ามาหาฉัน ฉั