"..งื้ออ~" ฉันค่อยๆลืมตาตื่นก่อนเวลาที่นาฬิกาปลุกจะดัง เดฟยังคงหลับอยู่ข้างๆฉัน..ฉันขยับตัวแล้วค่อยขยับเข้าไปใกล้เดฟที่นอนผ่อนลมหายใจด้วยจังหวะที่สม่ำเสมอ วันนี้เรามีเรียนสายด้วยกันทั้งคู่เลยไม่ได้กระตือรือร้นที่จะรีบลุกไปอาบน้ำ"..อืม~" เดฟย่นจมูกนิดหน่อยเมื่อฉันเอานิ้วชี้ตัวเองไปไล่ถูตามสันจมูกแล้วก็คิ้วเล่นอยู่แบบนั้น จนเจ้าตัวค่อยๆลืมตาตื่น แล้วก็คว้าตัวฉันเข้าไปกอดทันที และเพราะเดฟไม่ได้เสื้ออยู่ฉันเลยสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อที่แข็งแรงของเขาได้ง่ายๆ อุ่นจัง"...ซนอะไรอีก~""เปล่าซะหน่อย""หนาวเหรอ" คงเพราะตัวฉันคงเย็นกว่าปกติละมั้งเขาถึงรู้ เดฟเป็นคนขี้ร้อนเขาชอบนอนเปิดแอร์ทั้งคืนในขณะที่ฉันเป็นคนขี้หนาวเปิดแอร์แค่นิดเดียวก็อยู่ได้ทั้งคืน"อื้ม~""ทำไมไม่บอก""ก็นายขี้ร้อน เดี๋ยวก็นอนเหงื่อแตกอีกอ่ะ" แต่เดฟคลายกอดฉันแล้วเอื้อมไปปิดแอร์ แล้วก็กลับมากอดฉันต่อ"เดี๋ยวก็ไม่สบาย""...จุ๊ฟ^^""..หื้ม?" เดฟผละหน้าออกมามองฉัน เพราะอยู่ๆฉันก็ไปจูบเขาเฉย"อยากจูบนิ" ฉันบอกเขา"...แค่จูบ?""อื้มแค่นั้นแหละ""ไม่อยากอย่างอื่นบ้าง?" เเล้วเขาก็ยิ้มกริ่มใส่ฉัน ฉันรู้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ก็ใ
[ DEF TALK ]"ขอโทษ""...""...ขอโทษ" ผมกัดฟันพูดด้วยความโกรธ แต่ทำอะไรไม่ได้... ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิดแต่มันไม่น่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นไม่ว่าจะดับเฮหรือผู้หญิงคนไหนผมก้มมองร่างบางที่แอบสั่นเป็นช่วงๆอยู่ในอ้อมกอดของผม เจ็บใจชะมัด! ไอบ้านั่นแม้งทำเมียกูซะเยินขนาดนี้ ถ้าไม่น๊อคตายคาตีนไอ้บีไปก่อนผมคงได้เอาเลือดมันมาล้างตีนแน่ๆ! หึ๊ เสือกอัดคลิปอีกนะมึง! ผมพยายามกดอารมณ์ที่โครตเดือดในตอนนี้แล้วค่อยๆวางร่างของเฮในรถเบาๆเมื่อมาถึง คราบน้ำตาเปอะเปื้อนใบหน้าเธอไปหมด... พอสติเริ่มมากขึ้นผมก็รีบขับรถกลับบ้านทันทีผมวางเฮลงบนเตียง แล้วพอจัดการหยิบเสื้อคลุมไอ้เท็มป์ที่คลุมเฮไว้ออกแล้วผมก็ถึงกับต้องกัดปากตัวเองด้วยความหงุดหงิด เสื้อถูกกระชากจนขาดริ่ว มันกว้างพอที่จะเห็นสัดส่วนทั้งหมดที่มี.. แล้วไหนจะรอยช้ำนี่อีก..."..โธ่เว้ย!!" ผมยืนสบถ ตอนนี้ในหัวผมมันโครตจะปั่นป่วน นี่ผมอยู่ไม่สุขเลยนะตั้งแต่เกิดเรื่อง"...อื่อ" เฮขยับตัวนิดหน่อย คิ้วเธอขมวดนิดๆตัวก็ยังคงสั่นอยู่บ้าง..."ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่นี่แล้ว""...ฮึก~ เดฟ~" เฮคงจะตกใจค้างอยู่ถึงเหมือนจะละเมอทั้งๆที่หลับอยู่แบบนี้ ผมหย่อนตัวลงนั่งที่
"..อื้มม~" ฉันค่อยๆลืมตาตื่นเมื่อรู้สึกถึงแสงแดดที่กำลังแยงตานิดๆ.. ผ้าม่านสีเทาทึบที่บานเลื่อนถูกเปิดออกเหลือเพียงผ้าม่านสีครีมอีกชั้นที่ยังปิดอยู่แต่มันก็พอทำให้ในห้องของเดฟมีแสงเรื่อๆ.. จริงสิ! เดฟอยู่ไหนนะ เมื่อคืนฉันเห็นเขาออกไปดูดบุหรี่คนเดียวที่ระเบียงตั้งนาน รู้สึกตัวอีกทีไฟห้องก็ถูกปิดเหลือแค่ไฟที่โคมไฟตรงทางเข้าห้องที่เปิดอยู่ แล้วก็รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนนี้นี่แหละพรึบ~ ฉันค่อยๆลุกจากเตียง ยังเจ็บที่หน้าท้องอยู่บ้างแต่ก็ดีขึ้น แล้วมองหาเดฟทั่วห้อง.. หายไปไหนนะ"แค่ก แค่ก อื้ม" ฉันได้ยินเสียงไอแล้วกระแอ่มเบาๆเลยเดินตามเสียงไปก็เจอเดฟ.. เขานอนอยู่ที่โซฟากลางห้องมีเพียงหมอนที่เขาหนุนอยู่ แต่ไม่มีผ้าห่ม..."เดฟ.. เดฟ ทำไมไม่ไปนอนที่เตียง" ฉันคุกเข่าลงข้างโซฟาแล้วเขย่าแขนเดฟ ไม่นานเขาก็รู้สึกตัวแล้วค่อยลืมตามองฉัน"..อยากเปลี่ยนบรรยากาศ^^" ดูเขาตอบ แล้วยังจะมายิ้มใส่ฉันอีกนะ"ไปนอนที่เตียง ผ้าห่มก็ไม่มีเดี๋ยวก็ไม่สบาย" ฉันดึงแขนเขาให้ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วจูงเขาไปที่เตียงก่อนจะหันกลับมาหาเขา แล้วก็เห็นว่าเดฟยืนมองมือฉันที่จับแขนเขาอยู่โดยไม่พูดอะไร.. ฉันรู้นะว่าทำไมเดฟถึงไม่นอนที่เตีย
พรึบ~ ...พรึบ~... นอนไม่หลับฉันค่อยๆลุกนั่งบนเตียงมองไปที่โซฟาใหญ่กลางห้อง.. เดฟยังคงเลือกที่จะนอนตรงนั้น ทุกอย่างในห้องเงียบสงบมีเพียงไฟที่โคมไฟตรงทางเข้าห้องเท่านั้นที่ยังส่องแสงท่ามกลางความมืดกับเสียงลมหายใจของเขา..ฉันเดินไปหาเดฟที่หลับสนิทที่โซฟา ก่อนจะห่มผ้านวมอีกผืนที่หิ้วติดมือมาด้วยพรึบ~ ...พอฉันห่มผ้าให้เขาเสร็จก็รู้สึกว่าอยากอยู่ใกล้ๆกับเขาเลยนั่งคุกเข่าที่พื้นข้างโซฟา ฉันมองหน้าของเดฟอย่างไม่อยากละสายตาพลางคิดขึ้นมาในใจคนเดียว'ฉัน.. จะหายไหมนะ'"ฟู่ว์~" ฉันถอนหายใจเบาๆแล้วพยายามเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้เดฟ... ฉัน แค่อยากจูบเขา พอยิ่งนะยะห่างระหว่างเราเหลือน้อยลงเรื่อยๆฉันก็เริ่มสั่น..."ต้อง..ได้ดิ.." ฉันพูดเบาๆกับตัวเองแล้วเลื่อนหน้าเข้าไปอีก... ใกล้แล้ว.. อีกนิดเดียว อึก~ นิดเดียวที่ริมฝีปากเราจะได้สัมผัสกัน..แต่แล้วมัน.. ภาพพวกนั้นมันเข้ามาในหัว! ฉันรีบถอยห่างจากเดฟจนหลังไปชนกับโต๊ะที่อยู่ระหว่างโซฟาจนเกิดเสียงดัง เดฟเองก็รีบลุกพรวดขึ้นมาทันที"เฮ?.. ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้""ฮึก~ ไม่ได้~ ฉัน ทำไม่ได้~ ฮึก" ฉันนั่งกอดเข่าตัวเองแล้วซบหน้าลงที่เข่า"...ฮะ..เฮ" ฉันเง
ฉึบ~.. ฉึบ~.. ฉันยืนหั่นผักอยู่ในครัวอย่างเหม่อลอย รู้สึกว่าตัวเองทำให้เดฟต้องอดทนกับหลายๆสิ่งทั้งที่ฉัน.. ทำอะไรไม่ได้เลยฉึบ~ ฉึบ~~ฉึบ.. ฉึบ~.."เห้อ.." ฉันคิดอะไรไปเรื่อยๆ มือก็ยังคงหั่นผักอยู่อย่างนั้น"ทำอะไรครับ""อ๊ะ!! โอ๊ย!" ฉันสะดุ้งเพราะเสียงของเดฟ มีดเลยบาดมือตัวเอง พอเห็นว่ามีเลือดไหลออกมาฉันก็รีบดูดเลือดที่นิ้วตัวเองทันทีแต่ก็ไม่วายเดฟเดินเข้ามาดึงมือฉันไปแล้วเป็นดูแผลที่นิ้วแล้วขมวดคิ้วใส่ฉันก่อนจะเป็นฝ่ายก้มลงมาดูดเลือดที่นิ้วฉันแทน"ทำไมไม่ระวัง!""..ก็ อยู่ๆนายก็โผล่มา ฉันก็ตกใจสิ""ฮืมมม~! ทำไมชอบทำให้ห่วงนักว่ะ" เดฟถอนหายใจแรงๆก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงปกติแต่ขมวดคิ้วไม่เลิก...ฉันได้แต่ยืนมองเขาดูดเลือดที่นิ้วครั้งแล้วครั้งเล่า จนในที่สุดก็หลุดพูดสิ่งที่เก็บไว้คนเดียว"....เหนื่อยไหม""เหนื่อยอะไร?""..ก็ ที่มีฉันแบบนี้นะ เหนื่อยหรือเปล่า""....ไม่เข้าใจ ทำไมต้องเหนื่อยอ่ะ""ฉันรู้สึกว่า..ฉันทำให้นายต้องเหนื่อย นายดูแลฉัน นายไม่ไปเรียนเพราะนายต้องอยู่กับฉัน ฉันรู้..ว่านายเป็นห่วง นายอยากให้ฉันหายไวๆ ฉันก็อยากหายเร็วๆเหมือนกัน..." ฉันพูดทุกสิ่งที่มันอึดอัดมานานหลายวัน เ
2อาทิตย์ผ่านไป[ DEF TALK ]@2B PUBตอนนี้ผม บี เทมป์ เฮ พลอย อยู่ที่ผับของไอ้บีพวกผมอยู่โซนวีไอพีแทนที่จะอยู่ในห้องทำงานของไอบีอย่างเคย2อาทิตย์ที่ผ่านมาผมพยายามทำให้เฮคุ้นชินกับสัมผัสของผมมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างที่พูดกับเฮไป... ผมทำแบบนั้นทุกวันจริงๆแต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ไม่เคยได้ทำมากกว่าจูบหรือลูบไล้ร่างกายเธอได้เลย เพราะยิ่งจะลองพยายามให้ไปถึงเรื่องนั้นเฮก็จะตัวสั่นแล้วเริ่มเกรงจนผมเป็นห่วง ตลอด..และที่อยากจะบอกก็คือ... วันนี้ที่มาที่นี่ผมก็ตั้งใจจะมอมเหล้าเธอ เพราะคิดว่ามันน่าจะลดความเครียดความกลัวที่ฝังใจเธออยู่... แต่เรื่องนี้ เธอไม่รู้ ซึ่งถ้านับเวลาตั้งแต่มาถึงมาก็3ชั่วโมงได้ แล้วตอนนี้เธอเริ่มเมาแล้วด้วย"ถึงขั้นต้องมอมเมียเนี่ยนะ เหมือนไม่ใช่มึง""รู้มากนะมึงอะ" ผมตอบไอ้เทมป์ที่นั่งพูดข้างผม ผมไม่ได้บอกใครว่าจะมอมเฮ แต่ไอ้นี้เสือกเซนส์แรงไง พูดจบผมก็กระดกแก้วเหล้าในมือแล้วคอยจับตามองเฮที่นั่งข้างผม"พอแล้วมั้ง มากกว่านี้ก็หลับพอดี" ไอ้เทมป์พูดแล้วยกแก้วเหล้าตัวเองกระดกพรวดเดียวจนหมด"เดฟ~ ขอโทษน๊าาา~" เฮเริ่มเอนตัวมาพิงไหล่ผม เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงยืดยาน ตาพริ้ม ครบสูตรเมาแล้วล่
"เอาแทนที"พรึบ~ ฉันพลิกตัวขึ้นคร่อมเดฟทันที รู้สึกว่าอะไรๆไม่ทันใจสักอย่าง แล้วทำไมต้องรู้สึกอยากได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุดแบบนี้นะ"อื้มมม~" ฉันปล่อยเสียงอย่างผ่อนคลายพอทิ้งตัวลงบนแก่นกายแท่งใหญ่ของเดฟ มันแน่นจนฉันรู้สึกได้ ในขณะที่เดฟก็แค่หายใจแรงถี่แค่นั้นไม่ได้ปล่อยเสียงอย่างเคย"...~"ฟึบๆ ฟึบๆๆ~ ฟึบ~ฟึบ~ ฟึบๆๆๆ~ ฟึบๆ~ ฉันเป็นฝ่ายควบคุมจังหวะทุกอย่างราวกับเป็นผู้ชนะจากการต่อสูอะไรสักอย่าง"..~...""อ๊าา~""...ฟู่ว์~"ฟึบๆ~ ฟึบๆๆๆ~"อื้ม~ เก็บกดไงว่ะ~" เดฟเริ่มพูดหลังจากมองฉันคุมเกมส์อยู่นาน เขาใช้มือวางที่เอวฉันไว้หลวมๆแล้วคอยแหงนหน้ามองเพดานพร้อมกับเริ่มจิ๊!ปากเป็นระยะๆ พอเห็นอย่างนั้นฉันกลับรู้สึกว่าเขาเซ็กซี่ที่สุดเวลาอยู่บนเตียงไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม แล้วมันก็ทำให้ฉันเริ่มคุมความรู้สึกตัวเองไม่ไหวฟึบๆๆ~ ฟึบ ฟึบ~ ฟึบๆๆ~"อ๊าาาา~""...จิ๊! อื้ม~~""ชะ..ชอบ ไหม~""..~งั้นๆ~~" เดฟตอบแบบนั้นก็จริงแต่ดูเขาสิ แบบนี้นะเหรออาการของคนรู้สึกงั้นๆอ่ะ"อ๊าา~ แล้ว กัดปาก อ๊ะ~ทำไม~""..~" เดฟไม่ตอบแต่ยังคงทำหน้าเหยแกสุดๆ"เสียว~อ่ะดิ อ่าาา~" ฉันเริ่มใช้มือเค้นคลึงหน้าอกตัวเองพร้อมๆกับขยับสะโพก
พับๆๆ~ พับๆ ~พับ พับ~"อ๊ะ..อ๊าาา~""...ฟู้ว์~ ใกล้ยังครับ~""อ๊ะ..ใกล้ ใกล้แล้วว~" ฉันขยำผมเดฟที่นั่งหันหน้าเขาหาฉันกดลงมาที่หน้าอกตัวเอง เดฟออกแรงดูดงับเค้นอย่างเพลิดเพลิน แล้วผละออกเงยหน้าขึ้นมามองฉัน สายตาหยาดเยิ้ม ใบหน้าแดงระเรื่อ ตามตัวมีเหงื่อผุดขึ้นไม่ต่างจากฉันเอี๊ยด~ เอี๊ยดดดด~ เสียงเก้าอี้ดังตามแรงโยกของเราทั้งคู่ฟึบๆๆ~ ฟึบๆ~ตับบ~ ตับๆๆ~"อ๊าาาา~! เดฟ!!! อ๊ะ~ อ๊าาา~~" ฉันออกแรงจิกไปที่ไหล่ของเดฟแล้วฟุบหน้าลงตรงไหล่บ่าพอดีเมื่อถึงจุดที่ทำให้สมองฉันขาวโพลนครั้งแล้วครั้งเล่า"แฮ่ก~ แฮ่กกก~" ฉันหายใจทางปากแรงๆเมื่อความเหนื่อยมาสุมร่าง"กินอีกรอบนะ~ อื้มมม~"ตับๆๆ~ ตับ ตับ~พรึบ~ เดฟลุกขึ้นจากเก้าอี้โดยที่พ่วงฉันขึ้นไปด้วยแขนสองข้างของเขาที่ขาของฉันถูกพาดไว้ แล้วรัวสะโพกอย่างเร็วทั้งหนักแน่นและเต็มไปด้วยความรู้สึกตับๆๆๆ~ ตับ~ ตับๆๆ~"อ๊ะ..อ๊าาา~~""...หึ๊:)" เดฟมองหน้าฉัน เขาหายใจทางปากไม่ต่างกับฉันแล้วยิ้มมุมปาก เลียปากอย่างที่ชอบทำ แล้วใจฉันก็สั่นทุกทีที่เห็น"อะ..อะไร~ อ๊ะ~~"ตับๆๆๆๆ~ ตับ ตับๆๆ~~~"ไหว~ หรือเปล่า~""ดะ..ได้~ แต่ขามัน สั่น~หมดแล้วว~""งั้นต่อ~ อีกน้ำ~ หื้ม
:: Special Part ::หลายปีต่อมา...แอด~"อ้าว? ทำไมวันนี้ถึงเร็วจัง" ฉันหันไปพูดกับเดฟที่เปิดประตูห้องเข้ามาหลังจากออกไปส่ง คาร์ล ที่โรงเรียน... แล้วหันมาพับผ้าต่อเราได้ลูกชายคะ ตอนนี้ก็เรียนอยู่อนุบาล2แล้ว เวลาผ่านไปเร็วจนน่าตกใจ รู้สึกว่าเพิ่งท้องเมื่อวานเองหมับ~ฟอดดดดด~"งื้มม~ จั้กจี้น่าเดฟ^^" เดฟทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วสวมกอดฉันจากด้านหลังแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่"คาร์ลก็เปิดเทอมแล้ว... หาไรทำกันดีกว่า~""นี่ ไม่ต้องเลย.. เฮจะพับผ้า""ผ้าพับเมื่อไหร่ก็ได้""ซักผ้าอีก""ยังมีใส่อีกเต็มตู้ ไม่ต้องซักวันนี้หรอก~" เดฟเริ่มนัวเนียแถวซอกคอฉัน มือหนาเริ่มไล้หน้าท้องจนขึ้นมาครอบคลุมหน้าอกเรามีเวลาอยู่ด้วยกันแทบตลอดก็จริง แต่เวลาทั้งหมดก็วุ่นอยู่แต่กับคาร์ล ฉันแทบไม่มีเวลาให้เดฟเท่าไหร่ บางทีเขาต้องการอะไรฉันรู้นะแต่บางครั้งก็ต้องเลือกลูกก่อน ส่วนเรื่องเซ็กส์... เราไม่ได้มีอะไรกันนานติดกัน3อาทิตย์แล้วจริงๆ ฉันงดรับงานถ่ายแบบเพราะต้องเอาเวลามาดูคาร์ล ส่วนเดฟก็ขยายกิจการส่งออก-นำเข้า รถหรู ซึ่งกำลังเป็นไปได้ด้วยดี แล้วเดฟ... ก็เลิกจับรถแข่งตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้.."ไม่สงสารผัวหน่อยเหรออ~""ฮ่าๆอ้อ
2เดือนผ่านไป..."กลับมาแล้วเหรอ""อื้ม แข่งเสร็จก็รีบกลับเลย เป็นไงบ้าง" เดฟเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับผมยุ่งๆที่ไม่ได้เซ็ตเหมือนตอนตื่น วันนี้เดฟมีแข่งรถที่สนามเดิมแหละ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมไปจะอยู่กับฉันอย่างเดียว แต่ฉันเห็นว่าช่วงนี้เขาอยู่แต่กับฉันเข้าใกล้มากก็ได้เป็นช่วงๆเลยกลัวเขาจะเหงาก็เลยให้ไปสังคมกับเขาบ้าง"ก็ปกติดี^^ แต่วันนี้ดิ้นเก่ง""เหรอ! ไหนขอพ่อจับหน่อยสิ" เดฟเดินเข้ามาทิ้งตัวลงบนที่นอนแล้วใช้ฝ่ามือแตะเบาๆที่ท้องฉัน ตอนนี้ก็ท้องได้5เดือนแล้วแต่คงเพราะท้องแรกละมั้งท้องเลยไม่ใหญ่เท่าไหร่"...ไม่เห็นดิ้นเลย""สงสัยไม่อยากคุยด้วยมั้ง^^" ฉันแหย่เดฟ แต่เขาก็ไม่ละความพยายามยังพยายามเอาหูมาแนบท้องฉันอีกเป็นจังหวะที่ลูกดิ้นพอดีเดฟเลยจะดีใจหรือตกใจก็ไม่รู้สิ^^"เฮ! ดิ้นเหรอ?""อื้ม^^" เดฟยิ้มแล้วป้วนเปี้ยนอยู่ตรงท้องฉันนี่แหละ"ไปอาบน้ำก่อนไหมจะได้สบายตัว""อื้ม.. เดี๋ยวพ่อมาเล่นด้วยนะครับ~" แล้วเดฟก็หอมแก้มฉันก่อนจะไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป"อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวเดฟลงไปเอาให้""...ไม่อ่ะ พี่ภาเอานี่มาให้แล้ว" ฉันชี้ไปที่ลิ้นชักข้างเตียง มันเป็นจานมะม่วงเปรี้ยวกับพริกเกลือ
วันรับปริญญา"แหมมมม~ ตั้งแต่มีเจ้าตัวเล็กนี่รู้สึกพี่เดฟจะตามติดแจเลยนะย่ะ^^""..อืม บางทีก็ติดเกิ้นนน" ฉันพูดขำๆกับนานา เรื่องที่ฉันมีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้องไม่มีใครรู้นอกจากพวกGZแล้วก็นานา จึงไม่แปลกที่ถ้าวันไหนเดฟไม่ว่างมาหาฉันก็จะมีเทมป์มีบีแวะเอาของมาให้ แถมยังบ่นให้ฟังอีกว่าเดฟขู่พวกเขาฟ่อๆเรื่องเอาของหรือขนมมาให้ฉันผิดเวลาแม้แต่นิดเดียวนี่คือแทบกินกะบาลอ่ะ^^*แต่วันนี้เดฟมาเอง... ก็นะ มันวันรับปริญญาของฉันนี่เนอะ:) เขาเดินมาพร้อมกับถุงพลาสติกสีขุ่นๆกับแก้วน้ำที่มีหูหิ้วอีก2แก้ว"รอนานไหม กินน้ำก่อน""เพิ่งลงมาเอง" ฉันรับแก้วมันที่ใส่น้ำแข็งน้อยกว่าที่เคยกินขึ้นมาดูด แล้วมองเดฟยื่นน้ำอีกแก้วให้นานา เป็นแบบนี้เสมอแหละเพราะถ้าอยู่มอนานาอยู่กับฉันตลอดเวลาเดฟเลยซื้อขนมซื้อน้ำมาเผื่อด้วยเสมอจนนานามันบ่นอุบว่าน้ำหนักขึ้นก็เพราะเดฟ^^"เหนื่อยไหม" เดฟถามแล้วใช้มือทัดผมที่ตกลงมาไปทัดหูให้ฉัน"นิดหน่อยนะ แล้วทำไมรีบมาจังไม่มีงานต้องเคลียร์เหรอ""มี แต่เป็นหวงเลยมาหาก่อน""งื้อ? เฮไม่เป็นไรหรอกน่ามีนานาอยู่เหมือนมีแม่คอยตามบ่น สบายมาก:) เดฟไปทำงานให้เสร็จก่อนก็ได้" แล้วตั้งแต่ที่รู้ว่ามีเจ้
3วันต่อมา"เป็นอะไรทำไมดูเพลียๆ""ไม่รู้สิ.. อยากนอนอย่างเดียว" ฉันคุยกับเดฟหลังจากส่งพ่อกับแม่เดฟที่สนามบินเสร็จ แล้วตอนนี้เรากำลังกลับบ้าน"ไม่สบายหรือเปล่า หาหมอไหม จะได้ไปเลย""วันหลังนะ ฉันอยากกลับไปนอน.." แล้วฉันก็ปรับเบาะรถให้เอนลงแล้วนอนมันทั้งอย่างนั้น... เหนื่อยๆล้าๆไม่มีเหตุผลอ่ะ จะบอกว่าเพราะนอนดึกมันก็ไม่ใช่.. ฉันคงแค่กำลังจะไม่สบายแหละ คิดๆแล้วก็หลับไปซะดื้อๆรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว.. เดฟหลับอยู่.. ฉันเลยพลิกตัวมองเดฟที่นอนหลับไม่รู้สติข้างๆฉัน เขาไม่ชอบใส่เสื้อนอนเพราะขี้ร้อน ฉันนอนมองหน้าเขาอยู่ได้สักพักเจ้าตัวก่อนขยับตัวนิดหน่อยพร้อมๆกับลืมตาขึ้นพอดี"แอบมองอีกแล้วนะ~""มองไม่ได้หรือไง""ได้สิ~ จะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ:)" แล้วเดฟก็เขยิบเข้ามากอดฉันหลวมๆ แล้วเอาคางมาเกยหัวฉันไว้ หน้าฉันก็ซุกอยู่หว่างอกของเดฟอย่างทีกที.. ฉันเขยิบตัวเข้าไปหาเดฟอีกนิดเพื่อตัวเราจะได้ติดกัน ฉันชอบทำแบบนี้เพราะมันช่วยคลายหนาวจากลมแอร์ได้ดีทีเดียว...แต่วันนี้..ทำไมมัน? ไม่เหมือนทุกวัน...ฉันเริ่มขยับตัวออกจากเดฟเพราะรู้สึกว่ากลิ่นสบู่ที่ลอยมาจากตัวเขามันไม่หอมเอาซะเลย".
"อึกก~ อึก~""อื้มม~ โครตคิดถึงเลยว่ะ~" ฉันเหลือบมองเดฟที่นั่งพิงหัวเตียงมือขยุมผมฉันเบาๆแล้วแหงนหน้าขึ้นมองเพดานอยู่อย่างนั้น แล้วก็ก้มลงมองฉันที่กำลังดูดกลืนแท่งร้อนของเขาด้วยสีหน้าที่พร่าพริ้ม"อึก~ อึกก~ อึก~""..ลึกอีกได้ไหม... อื้มม~ ""อึก~ อึก อึก~""...ฟู่ววว์~""อึก~อึก~ อึก~~" แล้วเดฟก็เริ่มขยับตัวนิดหน่อย จับหัวฉันด้วยมือสองข้าง แล้วเป็นฝ่ายกุมจังหวะทั้งหมด มันเร็วและลึกจนฉันแทบสำลัก"อึก~อุกกก~ อื้อออ!" ฉันใช้มือดันไปที่เรียวเดฟเพื่อที่จะดันตัวขึ้นเพราะเดฟเล่นกดฉันจนแท่งร้อนใหญ่ของเขามันลึกมากกว่าทุกที"อ่าาาส์~ ถอย!... อื้มมมม~" เดฟบอกให้ฉันถอยแล้วดันตัวฉันออกด้วยมือเขา ก่อนจะเป็นฝ่ายกำแท่งร้อนนั้นรูดขึ้นลงจนมีของเหลวสีขาวไหลทะลักออกมา.. เดฟรูดมันขึ้นๆลงๆอย่างเนิบนาบช้าๆ หน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่านจนฉันรู้สึกได้"...หมด~ แล้ว~""เปลอะกางเกงหมดแล้ว" พอฉันพูด เดฟก็ถอดกางเกงออกโยนไปข้างเตียงแล้วดึงแขนฉันกลับไปนอนที่เตียงพร้อมกับสอดใส่ความเป็นชายของเขาเข้ามาอย่างที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวพรวดดดด!"อ๊าาา! บะ..เบาสิ!" เดฟไม่สนใจคำพูดฉัน เขามองฉันแล้วถอนหายใจถี่ๆใช้มือเกี่ยวบราสีคร
2ปีผ่านไป...1เดือนก่อนเฮเรียนจบ"เฮลูก เดี๋ยวหนูเอาจานนี้ไปวางที่โต๊ะก่อนนะ""ได้คะ" ฉันเดินไปหยิบจานอาหารที่คุณแม่ของเดฟลงมือทำเอง คุณพ่อกับคุณแม่เดฟกลับมาจากต่างประเทศได้ประมาณ2เดือน และอีก3วันหลังจากนี้ก็ต้องบินไปออสเตรียอีกฉันเดินเอาจานมาวางที่โต๊ะอาหาร แล้วก็ต้องตกใจจนเผลอร้องออกไปอย่างดังเมื่อมีคนรวบกอดฉันจากด้านหลัง ซึ่งก็มีอยู่คนเดียวนั่นแหละ--*หมับ~"ว๊ายยย! อุ๊บ!""อย่างเสียงดังสิ^^" เดฟรีบเอามือขึ้นมาปิดปากฉันทันที แล้วเอาหน้ามาเกยที่ไหล่ฉันเพราะกระซิบก่อนเอามือออกแล้วก็...ฟอดดดดด~ หอมฉันฟอดใหญ่อีกตามเคย>///คิดถึง ไม่ได้เจอตั้งหลายอาทิตย์""ห่างๆกันบ้างสิดี ตัวติดกันจนจะเป็นฝาแฝดแล้วเนี่ย""หอมเหมือนเดิม~ จุ๊ฟ~" นี่เขาฟังฉันอยู่ไหมเนี่ย! กอดไม่ปล่อยแถมยังมาจุ๊ฟตามไหล่ตามคอฉันอีก นี่เราไม่ได้อยู่ในบ้านกันแค่2คนสะหน่อยจุ๊ฟ~ จุ๊ฟ~"งื้มม~ พอแล้วเดี๋ยวแม่นายเห็น""ก็เห็นไปสิ~ จุ๊ฟ~ จุ๊ฟ~""..เดฟฟฟ หยุดนะ" ฉันห้ามเขา เพราะเขาไม่มีท่าทีจะกลัวว่าใครจะมาเห็น เขาจูบไหล่บ่าฉันไปมาลามไปยังใบหูอีก เล่นเอาฉันขนลุกซู่ไปหมด"ช้ำหมดแล้วม้างงง"พรึบ! ฉันรีบฉันไปตามเสียงก็เจอคุณแม่ขอ
22:41 น.ให้ตายเถอะลืมไปสะสนิทว่าปั่นผ้าไว้แล้วยังไม่ได้ตาก เลยต้องมาตากเอาซะป่านนี้ ท้องก็ปวด หงุดหงิด!พรึบ~ พรึบ~ ฉันสบัดเสื้อแล้วจัดการใส่ไม้แขวนเสื้อตากมันไว้ที่ราวได้แค่4ตัว ไม่ไหวแล้วอ่ะ ต้องกินยาแล้วล่ะ"เดฟ... เดฟ" ฉันเรียกเดฟที่นั่งอ่านอะไรในโทรศัพท์เป็นชั่วโมงๆ ถามก็ไม่ตอบ ขอดูก็ไม่ให้ แล้วยังจะตอนนี้อีก ยังไม่หยุดมองหน้าจอนั่นเลย"...""...เดฟ""..แปบนึงครับ" เขาตอบกลับทั้งๆที่ตายังคงตั้งใจมองหน้าจออย่างจริงจัง"เดฟฉันปวดท้อง ตากแทนหน่อยสิ""...แปบ~ นึง~ นะ" ดูทำเข้า พูดเสียงยานๆแล้วทำปากงุบงิบๆอยู่คนเดียว นี่ฉันไม่ไหวแล้วนะ! ไม่ตากก็ไม่ต้องตาก!พรึบ! ฉันเลื่อนบานกระจกที่เชื่อมห้องกับระเบียงปิดอย่างหงุดหงิด ตะกร้าผ้าก็ทิ้งมันไว้ตรงนั้น แล้วเดินไปกินยาที่หัวเตียง สุดท้ายเดฟก็หันมาฉันแล้วก็พูดอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว"เสร็จละ... เมื่อกี้เรียกทำไม""...." ฉันมองหน้าเขาแล้วถอนหายใจก่อนจะแทรกตัวลงใต้ผ้านวม"เป็นอะไร?""...""..ไหนบอกจะตากผ้า? ไม่เห็นมีผ้าตาก""ปวดท้อง" ฉันตอบนิ่งๆทั้งที่ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม... หลังจากนั้นเดฟก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเงียบไปแปบนึงก่อนจะได้ยินเสียงเลื่อนของ
[DEF TALK]สนามแข่งรถบรื้นนนนนนนนนนนนน~ บรื้นนนน~เอี๊ยดดด~! บรื้นนนนนนนนน~ ฟิ้วววว~ เอี๊ยดดด!!"แม่งเอ้ย!" ผมทุบพวงมาลัยรถด้วยความหงุดหงิด ทั้งขับรถมั่วไลน์ไปหมด สมาธิก็ไม่มี หงุดหงิดชิบ!ผมก้มฟุบไปที่พวงมาลัย.. พร้อมกับถอนหายใจอย่างไร้อารมณ์แล้วพูดคนเดียว"...ทำไมไม่เข้าใจความรู้สึกฉันบ้าง เฮ.." ถ้าผมไปไม่ทัน หรือมันมีอะไรที่มากกว่านั้นขึ้นมาจะทำยังไงว่ะ กับไอ้บ้านั่นแค่นั้นนะแม่งยังน้อยไปเพราะผมไม่โอเคเอามากๆถึงเลือกมาขับรถระบายอารมณ์อย่างนี้ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นผมกลับหงุดหงิดมากไปกว่าเดิม🎶🎶🎶เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปรากฏชื่อไอ้เทมป์ที่โทรมา ผมเลยกดรับสายมัน"...เออ"[กูรอข้างสนาม ขอคุยด้วยหน่อย] แล้วมันก็ตัดสายไป ผมหันมองไปรอบๆก็เห็นมันยืนอยู่ขอบสนามตรงทางเข้าตึกผมขับรถกลับไปจอดที่เดิมแล้วเดินไปหามัน แล้วทิ้งตัวลงที่เก้าอี้ไม้หินอ่อน"คิดอยู่แล้ว ว่ามึงต้องอยู่นี่""มีไรก็ว่ามา""มึงปล่อยเฮที่ขาเจ็บให้กลับบ้านคนเดียว คิดดีแล้ว?""....""เฮนั่งรอมึงเป็นชั่วโมง""...เฮรอกู เหรอ?""อืม เฮบอก""...." จิ๊! ผมแม่ง เป็นบ้าอะไรว่ะกำลังทำบ้าอะไรอยู่ ผมลุกขึ้นแล้วจะกลับไปรับเฮแต
ฉันพาตัวเองออกมาจากสถานการณ์มาคุตรงนั้น ดันรู้เรื่องไม่น่ารู้จนได้... เฮ้ออ~"ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะครับ"กึก~ ฉันหันซ้ายหันขวา มองหาต้นตอของเสียง เพราะค่อนข้างมั่นใจว่าหมายถึงฉันแน่ๆเพราะตรงนี้แทบไม่มีใครเดินอยู่เลย หันมองไปมาสักพักก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ก่อนจะลุกเดินเข้ามาหาฉัน"...เอ่อ ขอบคุณนะคะ" ฉันตอบเมื่อเขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า แต่เขาไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษาแต่เป็นชุดไปรเวตธรรมดา"ผมเป็นแฟนคลับคุณนะ ขอถ่ายรูปได้ไหม""อ้อ! ได้คะ ได้"ผู้ชายคนนี้หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงกดหยิกๆที่หน้าจอแล้วยื่นมันมาจะเซลฟี่กับฉัน ฉันเลยขยับเข้าไปใกล้เขานิดหนึ่งเพื่อที่จะถ่ายรูป"เอานะครับ 1 2 ซั่มม!"จุ๊ฟ!แช๊ะ~!"อ๊ะ! คุณ!!" ฉันถอยหลังห่างจากผู้ชายคนนี้แล้วรีบเอามือปิดเเก้มตัวเองตรงที่เขาคนนั้นหันมาหอมแก้มฉันตอนถ่ายรูป เล่นเอาฉันตกใจทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ"ชื่นใจจัง~ แก้มหอมดีนะครับ""คุณคะ ถ้าทำแบบนี้รบกวนลบรูปเมื่อกี้ด้วยคะฉันเสียหาย""เสียหายยังไง แค่นี้เอง~ ผมตามคุณมาแรมปี แค่รูปเดียวแค่นี้ ให้ไม่ได้เหรอครับ" ไอ้ผู้ชายตรงหน้าผมอย่างไม่สะทกสะท้านแล้วค่อยๆก้าวเข้ามาหาฉัน ฉั