Chapter 29

DEBORAH’S POV

Abot-abot ang kabog ng aking dibdib dahil sa pagkaladkad ni Byeongyun sa akin.

“Byeongyun, sandali! Kanina pa tayong nag-uusap! Saan mo ba ako dadalhin? Hoy!”

Pilit kong inaalis ang pagkakahawak niya sa braso ko ngunit mas malakas siya kumpara sa akin.

“Byeongyun, ano ba?”

Nang makarating kami sa isang kuwarto ay agad niya akong itinulak sa kama dahilan para mapaupo ako.

“Zero, mun jamgeuseyo,” Zero, lock the door, utos niya sa kung sino habang masama ang tingin sa akin.

Ito na nga ba ang sinasabi ko. Isa talagang malaking pagkakamali na pumunta ako rito!

“Anong lock? Hoy, sino’ng kausap mo?” bulyaw ko nang may biglang nagsalita na rinig sa buong bahay.

“The door was locked successfully,” ani ng boses ng isang babaeng robot.

Doon ko lang napagtantong isa siya sa robot ni Byeongyun.

“Teka, Byeongy