Lumabas mula sa kusina si Dave na may suot na apron, dala ang almusal."Tara, Anne! Tikman mo ang espesyal na almusal ni ninong!"Nahihiyang ngumiti si Anne. "Halos tanghalian na po ‘to, ninong.""Hindi mo kasi alam. Dito sa bahay namin, kapag weekend, ang almusal ng alas-diyes ng umaga ay maagang-maaga pa! Karaniwan, isang beses lang kami kumakain, alas-diyes ng umaga at alas-tres ng hapon."Napangiti si Anne. Alam niyang sinabi ito ni Dave para maibsan ang kanyang pag-aalangan.Ngunit hindi niya maikakaila ay unti-unti na siyang napapalapit sa pamilyang Sanvictores.Sa bahay na ito ay nararamdaman niya ang init ng isang tunay na pamilya, isang bagay na bihirang mangyari sa kanya.Hindi tulad ng pamilya ni Hector na isang relasyon ng mag-asawa, ang pamilya sanvictores ay mas katulad ng pamilya ng kanyang ina.Pagkaupong-pagkaupo ni Anne ay abala sina Dave at Miggy sa pagbibigay sa kanya ng pagkain.Masayang nag-uusap ang pamilya ng apat tungkol sa mga balita at napuno ng halakhak ang
Paano nangyari na ang marangal at kinatatakutang hari ng Tondo ay na-insulto nang ganito?Kung dati ito nangyari ay matagal na niyang binalibag ang mesa at nabali na ang braso ng kung sino mang lumastangan sa kaniya?!Matapos mapatawa ni Miggy si Anne ay nagsimula siyang magkuwento tungkol sa paaralan.Mukha siyang bata, at ang boses niya ay parang isang spoiled na kapatid na nakikipagkulitan sa kanyang ate. Napakalapit ng dalawa, na para talagang magkapatid, kaya ang mukha ni Hector ay kasing-itim ng ilalim ng palayok."Miggy! Hindi ka ba puwedeng magsalita nang maayos?" Mahigpit na hinawakan ni Hector ang chopsticks, "Ilang taon ka na? Puro 'ate' pa rin ang bukambibig mo?"Huminto saglit si Miggy, tumingin nang seryoso kay Hector at sumago: "Ilang taon na ako? Ang mga kaedad ko ay puro nakababatang kapatid ni Ate Anne, hindi tulad mong matanda na."Hector: ...Sakit sa puso +10."At saka, uso ngayon ang 'baby,' hindi mo ba alam? haist'?"Hector: ...Sakit sa puso +100.Pagkasabi nit
Habang nagsasalita si Hector ay lihim niyang inoobserbahan ang ekspresyon ni Anne "Hindi ko sana tinuloy ang pagtulog sa tabi mo, kahit na alam kong ikaw iyon nung gabing iyon..."Sa sobrang inis ni Anne ay natawa na lang siya at tumayo para umalis "Ang galing mo, Hector! Gusto ko lang sanang sabihin na ang totoong ikinagalit ko ay hindi ang patagong pag-inom mo ng birth control pills, kundi ang hindi mo pagsasabi sa akin nang direkta na ayaw mong magkaanak tayo! Hindi ko inasahang ang dami mo palang ginawang kalokohan sa likod ko."Hector: ...Aray! Mali pala ang sagot ko.Sa halip na maayos ay lalo lang lumala ang sitwayson.Nang makita niyang paalis na si Anne ay nanlaki ang mga mata ni Hector at agad niyang hinawakan ang kamay nito, ang kanyang tono ay naging mas mapagpakumbaba."Honey naman–,Aminado akong nagkamali ako. Mas marami lang akong nagawa dahil sobrang mahal kita.""Oh, uminom ka ng birth control pills dahil mahal mo ako?" Pinilit ni Anne na iwaksi ang kanyang kamay,
Ang pangarap niyang pag-aasawa ay isang masayang pagsasama ng mag-asawa, may cute at mababait na mga anak, isang matamis na pamilya na madalas lumabas, naglalaro, at nagpapalipad ng saranggola."Kailangan ko munang huminga nang malalim. Medyo mabigat ito para sa akin."Nang marinig ito ay mas lalong nagmukhang kaawa-awa si Hector "hon, dinidiscriminate mo ba ako?"Anne:???"Ayon sa batas, kung may sakit ang isa sa mag-asawa, hindi puwedeng maghain ng diborsyo ang kabilang partido dahil lang sa karamdaman nito."Hindi na maintindihan ni Anne ang sasabihin niya kaya napahawak siya sa kanyang noo “Samantalang si Miggy ay lumapit sa kaniya. "Ate, huwag kang mag-alala. Ako ang bahala rito. Kaya kong gamutin ang sakit ni bayaw.""Ugh—" Muling napaduwal si Anne at tiningnan si Hector nang may matinding pag-ayaw "Naduduwal talaga ako dahil sa'yo. Hindi ko na kaya, aakyat muna ako sa taas para humiga."Pagkasabi nito ay tumalikod siya at umakyat sa itaas.Hindi nakaimik si Hector at ang lah
"Ikaw—!" Galit na galit si Joana at napakagat sa kanyang mga ngipin. "Kapag namatay ang bata sa engagement party ko, hindi na ako pakakasalan ni Vince! Pwede pa namang ipalaglag ang batang ito sa susunod!""Oh! Oh! Mali ka diyan." Ngumiti si Euleen nang may kasinungalingan sa kanyang mga mata. "Kapag mas natagalan ito, mas malaki ang posibilidad na matuklasan ni Vince na hindi siya ang ama ng bata, kundi ang matandang ginamit mo para sa artificial insemination."Habang nagsasalita, hinagod ni Euleen ang pisngi ni Joana gamit ang kanyang pulang kuko."Pero... kung si Anne ang magiging dahilan ng iyong pagkakunan sa mismong engagement party mo, mapipilitan ang Pamilya Valderama na ipakasal agad si Vince sa’yo para isalba siya at maiwasan ang mas malaking gulo."Napaisip si Joana. Mukhang may punto si Euleen.Biglang may narinig silang "clang!"May natapakan si Elaine na bote!Nagulat sina Euleen at Joana, at mabilis nilang binuksan ang pinto ng hagdanan.Sa sobrang takot, agad tuma
Pagkatapos ay sumunod ang pait.Halos napaiyak siya.Nakita ni Mrs. Sanvictores ang pilit na ngiti ni Anne at hindi napigilang yakapin siya at aliwin."Kasalanan ko ito. Kung hindi ko sana ito sinuggest sayo... hindi ka na sana nalungkot ngayon.""Naku wala kang kasalanan, Ayos lang ako." Malalim na huminga si Anne at umiling.Pero bakas pa rin ang lungkot sa mukha ni Mrs. Sanvictores. "Huwag mo akong lokohin, Anne. Kung ako nga nalulungkot, paano pa kaya ikaw?"Napabuntong-hininga siya. "Pero hindi pa rin ako naniniwala! Kasi yang mga sintomas mo, lahat yan ee para sa mga buntis! Baka masyado pang maaga para mag check?” Pagkasabi nito, biglang itinupi ni Mrs. Sanvictores ang kanyang manggas, sumugod sa banyo, nagsuot ng disposable gloves, at sinimulang halungkatin ang basurahan."Naku po, Huwag na, madumi 'yan!" Mabilis siyang pinigilan ni Anne."Anong madumi? Hindi madumi ang gamit ng inaanak ko! At isa pa, may gloves naman akong gamit!"Sa kabila ng pagtutol ni Anne ay kinuha
Maingat siyang ginabayan ni Anne "honey, subukan mong ngumiti. At kapag kinakausap mo ang baby, kailangan mong baguhin ang tono mo, subukan mong gawing cute ang boses mo. sigurado akong mas makikinig siya sa’yo."Ngumiti si Hector, isang pilit at nakakatakot na ngiti sabay nagsalita nang mabagal at madiin "Kain, nyam..nyam..."Para itong eksena sa horror movie.At tama nga, nang makita ng bata ang kakaibang anyo ni Hector ay bigla itong napaiyak! "Awww!" Mabilis niyang binuhat ang bata at inalo ito. Kusang yumakap ang bata sa kanya at humilig sa kanyang dibdib.Biglang nangitim ang mukha ni Hector: !!!Hoy, bata! Bakit ka dumikit nang ganyan?!Hindi mo alam kung saan ka dumidikit, ha?!Hinding-hindi ako magkakaanak!At kung magkakaroon man… siguro mga 3, 5, o 7 taon pa mula ngayon!Hindi ko matitiis na ang anak ko mismo ang uminom ng gatas mula sa asawa ko…Wala namang kamalay-malay si Anne sa iniisip ni Hector`. Ang nasa isip lang niya ay baka may baby siya sa tiyan niya, kaya lal
Agad namang sumagot si Mrs. Sanvictores. "Pupunta ako! Kailangan kong bantayan ang inaanak ko!"Tumango rin si Chairman Dave.Nagtaas din ng kamay si Miggy. "Sasama ako! Kailangan kong protektahan ang Ate ko! Kapag lumapit sa kanya ang lalaking ‘yon, babasagin ko ang mukha niya!"Bahagyang lumambot ang puso ni Anne, at hindi niya napigilang ngumiti.Sa pamilya Sanvictores ay naramdaman niya ang tunay na init ng isang pamilya.Kung sana ganito rin ang totoo niyang pamilya ay masaya rin sana siya.Nang marinig ito ni Hector ay tumango rin siya. Ito mismo ang dahilan kung bakit niya iginagalang ang pamilya Sanvictores.Kung sino ang nagpoprotekta sa pinakamamahal niyang babae, iyon din ang bibigyan niya ng pagpapahalaga."Tamang-tama na sasama kayo. Hindi ko pa maaaring ipakita sa publiko ang relasyon namin ni Anne. Kaya mas panatag ang loob ko kung kayo ang kasama niya."Habang nagsasalita ay hinawakan ni Hector ang likod ng kamay ni Anne. "Ang Black Hawk Hall ang misteryosong orga
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m