"Sige, hayaan ninyong ako naman ang magtanong! Simula nang mabuntis ako hanggang sa malaman kong kambal ang dinadala ko May sinabi ba kahit isang beses ang pamilya n’yo tungkol sa pananagutan? May nag-utos ba kay Vince na pakasalan ako?" “Wala." Diretsong sagot ni Donya Estrelita, hindi man lang nagbago ang kanyang ekspresyon. "Dahil mula’t sapul, sinabi na ng apo ko na matindi ang pagkamuhi niya sa’yo. Matagal ka na naming sinabihan na susuportahan ka namin—pinansyal at sa mga materyal na pangangailangan mo. Kung itutuloy mo o hindi ang pagbubuntis, desisyon ‘yan ng dalawang panig. Pero ang tanging hindi namin pipilitin ay ang pag-aasawa! Dahil ang kasal ay panghabambuhay!" “Hindi magpapakasal? Kung hindi naman pala pakakasalan, anong klaseng pananagutan ‘yan?!" Mabilis na sagot ni Joana. Maraming babae sa audience ang tumango at sumang-ayon. "Tama! Kung may lalaki na mabubuntis ang anak ko at hindi siya pakakasalan, hindi ko palalampasin ang pamilyang ‘yan!" "Oo nga!
"Siyempre hindi!" "Tama!" "Hindi ko papayagan! Nakakagalit! Kung ako ‘yan, sasabunutan ko na ‘yang babae na ‘yan!" "Tama! Iyak nang iyak, puro arte! Kung mayaman din pamilya ko, hindi ko rin kukunin ‘yang babaeng ‘yan!" Halos hindi na makahinga si Joana sa sobrang hiya. Namumula at namumutla ang mukha niya sa galit. Mariing tinitigan niya si Anne na punong-puno ng poot. "May ebidensya ka ba?! "Ginagantihan mo lang ako! Sinisiraan mo ako!" "May ebidensya ako!" Ngumiti si Anne. "Mayroon kaming CCTV footage mula sa ospital, at mayroon ding pahayag mula sa doktor na kinuhanan ng salaysay ng pulisya. "Gusto mo bang ipalabas ko ito sa screen para makita mo?" Nanlaki ang mata ni Joana sa takot at mabilis na nagsabi, "Huwag!" Pero nang mapagtanto ang sinabi niya, agad niyang binawi ang sagot. "Hindi! Peke ang lahat ng ‘yan! Pineke ninyo ang ebidensya! Sinisiraan ninyo ako!" Si Anne ay bahagyang ngumiti, pero ang kanyang tono ay malamig. "Oh, gusto mong sabihin na ang pulisya
Ang paggamit ni Anne ng salitang "walang karanasan" ay malinaw na panunukso sa kanyang kawalan ng hiya! At ang inosenteng ekspresyon nito… Napakapamilyar! Nakakainis! "Sa madaling sabi! Isang sagot lang ang kailangan ko! Ipapanganak ko ba ang batang ito o hindi?!" Napatingin si Anne sa kanya na tila nagtataka. "Ako ba ang dapat magdesisyon diyan?" "Oo!" matigas na sagot ni Joana. Napakunot ang noo ni Anne. "Napakahina mo ba sa pagdedesisyon? Pati tungkol sa batang nasa sinapupunan mo, kailangan mo ng ibang taong magdesisyon?" Ano bang desisyon ang inaasahan mong gawin ko? Kung sabihin kong ipalaglag mo ang bata, magiging makasalanan ako sa buong bansa. Kung sabihin ko namang ituloy mo ang pagbubuntis, makakapagpakasal ba kita kay Vince? Ako ba ang magpapalaki sa bata? Sa huli, ikaw pa rin ang may pananagutan sa lahat ng ito. Ikaw mismo ang dapat magdesisyon at manindigan para sa sarili mo." "Tama!" sabay na tugon ni Mary at ng Mrs. Sanvictores. Ramdam nilang napakag
Ano pa ba ang mas masarap sa pakiramdam kaysa sa maipakita kay Joana ang kanyang pagkatalo habang kasabay nitong lumalakas ang stocks ng Valderama Group of Company?! Ilang sandali pa ay naglabas ang Mendoza Group ng opisyal na pahayag "Buong suporta para sa stocks ng Valderama Group of Company." Maging si Rolando na halos hindi mahilig sa social media ay nagpagawa ng maikling video na in-upload online. Sa video, sinabi niya: "Bilang isang ama, buong puso kong sinusuportahan ang aking anak na si Anne. Pinanood ko ang kanyang live broadcast at labis akong naantig. Dahil dito, nagdesisyon ang Mendoza Group na ilagay ang lahat ng pondo nito sa stocks ng Valderama Group of Company!" At tulad ng kanyang sinabi walang pag-aalinlangan niyang inilagay ang buong pondo ng kumpanya sa stock market! Sa loob ng ilang minuto, tumaas ulit ng isang puntos ang stocks ng Valderama Group of Company! Di nagtagal, si Luigi ang pinuno ng pamilyang Ayala ay nagpaunlak ng panayam at inihayag ang kan
Dahil umabot sa daily limit ang presyo ng stock ng Valderama, maganda ang buong mag-hapon ni Anne.Maraming tao sa paaralan ang nakakaalam na napangasawa niya ang isang miyembro ng pamilya Valderama at binati siya."Teacher Anne, congratulations! Umabot sa daily limit ang stock ng Valderama!""Teacher Anne, congrats!""Teacher Anne, kung may inside information ka, huwag mo kaming kalimutan!"Ngumiti lang si Anne at patuloy na naglakad patungo sa kanyang mesa. Pagkatapos niyang ayusin ang kanyang gamit at handa na siyang umalis.Biglang tumakbo si Mary papunta sa kanya na punung-puno ng sigla."Anne, gusto mo bang mamasyal pagkatapos ng trabaho? Samantalahin mo na at ilibre mo ako, ako ang iyong dakilang kanang kamay! Hahaha sige na mag barbecue na tayo!” "Hmmm pag isipan ko” pang-aasar ni Anne sa kaibigan niya.“Ee… Anne naman. Grabe siya oh!” “Hahaha siyempre naman ililibre talaga kita pero masyadong simple ang barbecue. Dapat kitang ilibre, kasama ang Mama mo ng private dining sa
Medyo nahiya si Anne kaya agad siyang pumasok sa elevator.Pero hindi niya inaasahan na mas lalo pang lumala ang sitwasyon pag-akyat niya.Ang mga senior executives na hindi pa nakakaalis ng opisina ay malamang na nakatanggap na ng balita mula sa ibaba, kaya pumila sila sa koridor para salubungin siya."Good Morning, Madam!.""Ang galing mo, Madam! Ikaw ang unang nagbukas ng pintuan sa muling pag-angat ng Valderama sa stock market!""Anong unang hakbang? Si Mrs. Anne ang nagligtas sa Valderama Group of Company!""Oo nga! Napakasuwerte ni Madam!"Lalong namula si Anne sa hiya habang nakikinig sa mga sinasabi ng mga tao.Alam niyang puro pambobola ang mga sinasabi nila, pero hindi niya mapigilang matuwa.Biglang bumukas ang pinto ng opisina ng CEO at lumabas si Hector na may nakangiting mukha at mayabang na sinabi"Tama kayong lahat, ang aking asawa ay tunay na suwerte para sa kanyang asawa!"Lalo nang namula si Anne at sa narinig niya kay Hector ay parang nag-aapoy na ang kanyang mukha
Bahagyang natigilan si Anne, at narinig niya ang seryosong boses ni Hector."Dapat masanay ka na, honey. Ganito ang magiging trato sa'yo ng lahat bilang asawa ng presidente. Ito ang kultura sa aming kumpanya."Matapos ng sandaling pag-iisip ay sinserong sinabi ni Hector:"Anne, masayang masaya ako na makikita ko na ang aking very own Teacher Anne ay kikinang at patuloy na gumaganda sa gitna ng mga papuri ng lahat.Ayaw kong makita kang nakayuko at sumusunod lang kay Vince.Ayaw kong makita kang nagtitiis ng lahat para sa tinatawag nilang 'pamilya.' Napakasakit nun para sa akin.Kung gaano ka binabansagang malas ng pamilya Mendoza, mas lalo kong ipapakita sa lahat na ikaw ang pinaka-maswerteng tao!Ikaw ang babaeng nagbago ng aking kapalaran at nagdala sa akin ng panghabang-buhay na kaligayahan!Kaya dapat kang maniwala sa sarili mo!"Namasa ang mga mata ni Anne at niyakap niya si Hector sa leeg saka mariing hinalikan ito...Kung gaano katamis ang nangyayari sa kanila ay hindi naman ga
Malamig na ngumisi ang kapatid niya. "Ang pera ang nagpapaikot sa mundo. Mahirap makahanap ng tunay na reporter? Hindi problema 'yan hahanap lang ako ng mga siga at magpapanggap silang reporters..."At agad niya itong isinagawa.Sa pamamagitan ng kanyang mga koneksyon, mabilis niyang nakahanap ng grupo ng mga tao upang harangan si Vince sa harap ng city library pagkatapos ng trabaho.Si Vince ay naghanap ng impormasyon sa loob ng aklatan nang buong mag-hapon. Nang siya ay lumabas, tila lutang ang kanyang isipan, ngunit bigla siyang pinalibutan ng ilang "lalaking mamamahayag" at "self-media" personalities.Hawak nila ang kanilang mga kamera, may ilan pang may bitbit na mikropono, at marahas siyang tinulak sa gitna nila."Mr. Vince, ano ang masasabi mo sa mga tsismis na ikaw ang naging dahilan ng pagkawala ng sampu-sampung bilyong ng Valderama Group?""Ano ang opinyon mo sa kumakalat na balita sa internet na isa kang walang-hiya na lalaki na tumakas matapos matulog kasama ang isang baba
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m