Napangiti si Anne at inutusan ang mga bodyguard na ihanda ang sasakyan upang ihatid ang mga tsismosang iyon sa foundation.Pagkaalis nila, agad niyang tinawagan ni Anne si Mrs. Sanvictores at ipinaliwanag ang kanyang plano.Matapos makuha ang pagsuporta ng kanyang ina-inahan ay tinawagan naman niya si Joana.Sinabi niya rito na may mga eksperto sa emosyon at grupo ng tao mula sa foundation na tutulong upang maresolba ang kanyang kaso."Pero may isang bagay kaming kailangang itanong sa'yo."Nagtanong si Joana "Ano iyon?""Ganito kasi, gusto naming tiyakin na patas ang proseso. Ayokong isipin ng iba na inaapi kita.""Dahil dito, ang foundation ay nagpaplanong imbitahan ang TV station upang gawing live broadcast ang usapang ito sa isang emotional talk show. Wala naman sigurong problema sayo ito, hindi ba?Huwag kang mag-alala, nakausap ko na rin ang tech team. Maaari naming i-censor ang iyong mukha para maprotektahan ang iyong privacy."Lihim na natuwa si Joana sa narinig.Hindi ba't par
7 YEARS AGOON THE WAY SA UNIVERSITYANNE POV“HOY! Herodes kang dimonyo ka!, bumaba ka sa sasakyan mo! Naku talaga makikita mo ang hinahanap mo” hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pagsigaw kasabay ng malakas na paghampas sa aking manibela dahilan para walang tigil na tumunog ang aking busina sa sasakyang nakagitgitan ko. Pero kahit anong lakas ng sigaw ko ay hindi niya ako sinasagot tila nabingi na ito sa lakas ng aking busina. “Nakakainis talaga Mary ! Parang minamalas ako ngayong araw…Nakakainit ng ulo! Gusto ko ng sakalin ang lalaking ito gamit ang sarili niyang kurbata! Napaka bastos at ang yabang!. Aba sinabihan niya akong tanga at parang bata kanina! Sabi pa niya paano daw ako naka pasa sa pagkuha ng drivers license ee hindi naman daw ako marunong mag-maneho? Hay ang sarap niyang murahin. Naghahabol pa naman ako ng oras. Paniguradong mala-late ako nito sa entrance exam! Girl ayokong magkahiwalay tayo ng Unversity na papasukan” hindi ko pa rin inaalis ang kamay ko sa manibela
PRESENT TIMEANNE MENDOZA:"This is bullshit!" napapamurang bulong ko sa aking sarili. Hindi ko hahayaang mahulog ako sa patibong ni Madam Jennie Alcantara Valderama, ang future monther-in-law ko. Hindi mawala sa isip ko ng marinig ko kanina ang pakikipag-usap nito sa isang lalaki sa plano nilang pagpapadala sa akin sa kama ng ibang lalaki, at lahat ng ito ay isasakatuparan nila sa sandaling umalis na si Vince para sa kaniyang urgent business trip. Hindi ko sila hahayaang magtagumpay sa gusto nilang mangyari."Aaa..." mahina kong angal sa iniinda kong pagsakit ng aking katawan. Pilit kong binabangon ang sarili ko mula sa pagkakahiga sa malambot na kamang iyon, ngunit bago pa ako tuluyang makabangon ay umalingangaw na ang sigaw ng isang galit na lalaki mula sa silid kung saan ako naruruon."Sinong nagsabi sayong pumasok ka sa kwarto ko?!"Nanlaki ang mga mata ko sa pagkabigla. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Pilit kong inaalala kung pano ako napunta sa lugar na iyon? At kung nasan nga b
THIRD PERSON POVPagkasabi ni Anne ay mabilis siyang tumayo , walang magawa si Hector kundi hayaan ito sa kaniyang desisyon. Hindi niya maaring pilitin ang dalaga. Nakatingin lang siya kay Anne habang pilit itong tumatayo ngunit kitang kita ang panginginig sa kaniyang mga binti, bago pa siya tuluyang bumagsak ay mabilis na pinaandar ni Hector ang kaniyang wheelchair papalapit sa kinatatayuan ni Anne. Kinapitan niya ang braso nito at magkasabay silang bumagsak sa sahig. Nalaglag si Anne sa dibdib ni Hector. Ang mabangong aroma ng katawan ni Anne ang nagpabalik sa ala-ala ng ngyaring iyon kagabi sa pagitan nila ni Hector. At ang laway ng pagnanasa ay gumuhit sa adams apple ni Hector. Sa sobrang kahihiyan ni Anne, gusto niyang bumitaw, ngunit nanghina ang kanyang mga binti at hindi siya makatayo. Muli na naman siyang bumagsak sa katawan ni Hector ng subukan niyang tumayo. Pagkatapos, narinig niya ang banayad ngunit seryosong tanong ni Hector sa ibabaw ng kanyang ulo,"nasaktan ba kita kag
Napaungol sa sakit si Hector at agad niyang inabot sa kaniyang ama ang tungkod nito. Napasimangot ako sa ginawang iyon ng matandang Valderama. Buong lakas itong sumigaw sa kaniyang anak."sabihin mo sakin ngayon. Ano ang gagawin mo para maayos ang kalokohang ginawa mo?""pakakasalan ko siya Papa, pananagutan ko kung ano man ang kasalanang ginawa ko sa kaniya."Ngumuso at halatang tutol si Don Antonio sa suhestyon ni Hector"pakakasalan mo si Anne? at pananagutan siya? sa itsura mong yan, hindi ikaw ang magdedesisyon tungkol diyan. Kailangan tanungin muna namin si Anne kung sang ayon siya sa gusto mong mangyari bago kami sumang ayon sa suhestyon mo!""Yaya, dalian mo at kunin mo ang latigo ko"Hindi naman ito kaagad sumunod sa pinag-uutos ni Don Antonio, nanatili itong nakatayo sa gilid ng matanda at nagmakaawa ito para kay Hector ."Don Antonio, baka po hindi pa kayanin ni Sir Hector? Hindi pa siya nakaka recover sa aksidenteng kinasangkutan niya, bakit hindi niya kayanin ang hagupit n
HECTOR VALDERAMANang tumalikod na si Papa ay inaya ko na si Anne na magtungo sa aming garahe. Habang naglalakad ay nakita ko sa kaniyang awra ang matinding pagkamuhi sa kahihiyang ginawa sa kaniya ni Jennie. Siguro nga ay hindi niya pa lubusang kilala ang sister-in-law kong iyon at kung gaano ito ka demonyo. Kung hindi pa niya naiintindihan ang lahat ng ngyari ngayong araw masasabi kong siya na ang pinaka tangang tao sa mundo. Lingid sa kaalaman niya na kahit na kailan ay hindi siya nagustuhan ni Jennie para sa anak nitong si Vince, palagi nitong minamaliit ang pamilya ni Anne kaya’t alam kong sa kahit na sa anong paraan ay gagawin niya para lang mawala sa landas niya si Anne. “Okay ka lang ba Anne?” tanong ko ng mahinahon sa kaniya Napabuntong hininga siya bago sumagot. “I’m sorry aaa… nadamay ka pa sa masamang planong ito ni Tita Jennie.. Ay Jennie na lang pala…” seryoso din ang kaniyang boses. “WalAnnen… matagal ko ng kilala si Jennie at lahat gagawin niya makuha lang ang gusto
HECTOR POVHindi ko iniisip ang kung anumang sinasabi ni Anne ngayon. Nagsisisi akong inalis ko kaagad ang aking daliri sa leeg ni Anne. “Tang ina ang sarap sa pakiramdam!” Bulong ko sa sarili ko. Ang lambot at ang kinis talaga ni Anne. Bahagya kong itinulak ang aking salamin , kailangan kong magtimpi. “Chill Hector. Alalahanin mo gentleman ka ngayon.” Pagpapaalala ko sa sarili.“Uhm.. ganito kasi yan Anne, siguro nung mga kapabataan ko , hindi talaga ako pasensyosong tao. Palagi akong napapa trouble pero hindi ko kailanman sinuway ang batas. Sakin dala lang yun ng mga trouble ng kabataan.”Nang mapatingin ako kay Renz pasimple ko siyang pinanlakihan ng mata. Pero makikita ang pag ngisi nito. Natatawa na lang din ako sa sarili ko. Bakit parang nababahag ang buntot ko pagdating kay Anne.To be honest, isa sa mga pang asar sakin ni Renz ay hindi daw ako nakikipag bubugan lang. Once na ako ang kinabangga , siguradong patay kagad. “Anne, yung mga negosyong pinapatakbo ko , yang mga ba
ANNE POVGulat na gulat ako sa bilis ng pangyayari. Sa isang iglap tila nagbago ang aking kapalaran . Kahapon lang ay nag-aalala ako kung saan ako titira pagkatapos ng lahat ng kaguluhang ito, wala na akong balak na bumalik pa sa unit ng mga magulang ko, pero ngayon?..., kapit ko sa kamay ko ang titulo ng unit at lupa na nakapangalan sa akin. Kaya naman nakahinga na ako ng maluwag. Hindi ko inaasahang ang tiyuhin pa ni Vince ang makakapagbigay sa akin ng ganitong klaseng pakiramdam na ligtas ako. Naiinis ako dahil dun , bilang pasasalamat ay malumanay kong sinabi “Huwag kang mag-alala Hector, aalagan kita ng maayos.”“Okay” gumuhit ang nakakabighaning ngiti sa labi ni Hector. Itinulak ko ang wheelchair ni Hector papasok sa loob ng munisipyo. At sa tulong ni Renz mabilis naming nakuha ang aming marriage certificate. Medyo nahihilo pa ako kaya hindi ko na pinansin ang kakaibang pag ngiti ng lalaking kumukuha ng picture namin ni Hector bilang katibayan sa aming kasal. Pagkakuha namin ng
Napangiti si Anne at inutusan ang mga bodyguard na ihanda ang sasakyan upang ihatid ang mga tsismosang iyon sa foundation.Pagkaalis nila, agad niyang tinawagan ni Anne si Mrs. Sanvictores at ipinaliwanag ang kanyang plano.Matapos makuha ang pagsuporta ng kanyang ina-inahan ay tinawagan naman niya si Joana.Sinabi niya rito na may mga eksperto sa emosyon at grupo ng tao mula sa foundation na tutulong upang maresolba ang kanyang kaso."Pero may isang bagay kaming kailangang itanong sa'yo."Nagtanong si Joana "Ano iyon?""Ganito kasi, gusto naming tiyakin na patas ang proseso. Ayokong isipin ng iba na inaapi kita.""Dahil dito, ang foundation ay nagpaplanong imbitahan ang TV station upang gawing live broadcast ang usapang ito sa isang emotional talk show. Wala naman sigurong problema sayo ito, hindi ba?Huwag kang mag-alala, nakausap ko na rin ang tech team. Maaari naming i-censor ang iyong mukha para maprotektahan ang iyong privacy."Lihim na natuwa si Joana sa narinig.Hindi ba't par
Alam kong para sa Valderama, isa lang itong patak sa dagat. Pero gusto kong ipakita ang aking paninindigan. Ipinapahayag ko na ako, si Rolando, ay buong pusong pumapanig sa aking anak!""Ang aming pamilya at ang Pamilya Valderama ay nasa iisang panig!""Ayos." Lumalim ang tingin ni Hector, at pagkatapos ay tumango siya at umalis.Samantala, sina Felyn at Charles ay halos lumuwa ang mata sa narinig nilang "lahat ng ari-arian" ni Rolando."Sira ulo ka na ba?!""Oo nga, Papa! Ano'ng pumasok sa isip mo? Kahit gaano kalakas si Hector, kaya ba niyang talunin ang walong pamilya?""Kung magsanib-pwersa ang mga iyon, kayang pabagsakin ang Valderama nang walang kahirap-hirap!"Nagkunwaring isang marangal na ama si Rolando at matigas na sinabi"Kapag nasa panganib ang iyong kapatid, dapat kumilos agad ang pamilya natin kundi pagtatawanan siya ng kanyang mga in-laws!" Habang pinapanood ni Elaine kung paano hayagang sinusuportahan ni Rolando si Anne ay lalong lumalim ang kanyang pagka-inis.May
Si Charles na ang nagsalita dahil sa pagkainip sa tagal ibuka ng kaniyang ama ang kaniyang bibig. "Maaga pa lang ay inutusan kami ni Papa na samahan siya. Sabi niya, may narinig siyang mahalagang bagay kagabi."Maging sina Charles, Elaine, at Felyn ay halatang naguguluhan din.Nang makahinga nang maayos ay seryosong sinabi ni Rolando"son-in-law, kakaupo mo pa lang sa posisyon kahapon, kaya nag-ikot ako kagabi upang alamin ang sitwasyon.""At sa wakas, may natuklasan akong isang napakalaking lihim!""Si Jennie at Euleen ay nakipagsanib-puwersa sa walo pang pamilya upang pabagsakin ka!"Agad na kumunot ang noo ni Anne nang marinig ito at hindi mapigilang itanong"Pa, ano po ang narinig ninyo?""Ang walong pamilya sa Tondo ay may kani-kaniyang bahagi sa Valderama's Group.""Ngayong bumagsak ang stock price, si Jennie at Euleen ay bumili ng maraming stocks...""Ang pamilya Cruz ay nagpunta sa bawat bahay kagabi, hinihikayat ang lahat na ibenta ang kanilang mga stocks eksaktong 9:30 ngay
THIRD PERSON POV Pagkatapos nang halos hindi na siya makapagsalita dahil sa pagod ay bigla na naman niyang naisingit ang ilang pagmu-mura na para kay Hector ay cute. Ngayon niya lang nakitang magselos ang asawa niya."Hector, tarantado ka talaga.""Hector, niloko mo na naman ako!""Hindi pa tayo tapos dito!"Narinig ni Hector ang mga mura ng maliit na babaeng nasa bisig niya. Hindi niya alam kung matatawa o maiiyak siya.Alam niyang kung hindi niya ito maipapaliwanag nang maayos ay mahihirapan siyang makuha ang tiwala nito lalo na at nag-iba na si Anne."Ganito na lang, kapag naayos ko na ang tungkol sa Black Eagle Hall, ipapaliwanag ko sa’yo nang buo, okay?"Plano niyang gawin ito kasabay ng kanyang proposal.Iniisip pa lang niya ang eksenang iyon ay sigurado siyang mapapaiyak niya si Anne sa tuwa.Ang babaeng yakap niya ay tamad na bumukas ang mabibigat na talukap ng mata. "Sigurado ka?""Hmm, hindi kita kailanman niloko.""Hmm... ha..." Napabuntong-hininga si Anne habang nag-in
“Sabihin mo sa akin, kung hindi, ilalabas ko ito at iiwan kang ganito.” Kinagat ko ang earlobe niya at binilisan ko ang paggalaw ng daliri ko sa kaniyang loob. Hindi niya napigilang kumapit sa aking ulo habang napakuyom ang kaniyang kamao at umuungol. Hindi na napigilan ng aking pagkalalake. Fvck gusto ko siyang bayuhin ngayon din, idiin ko siya sa pader at ipasok ang aking pagkalalake sa kaniya! Kahit hindi iyon ang unang plano ko para sa kaniya. “Sabihin mo, sweetie.”“Uhmm…aghh… yes Hector! Para sayo lang yan..” sagot niya Pinababa ko siya at pinasakay sa akin. Pinihit ko ang kanyang ulo at siniil ng halik ang kanyang mga labi, halos iuntog ko siya sa pader sa gigil ko. Si Anne ay halos mawala sa kaniyang sarili sa ginagawa kong pag-finger ko sa kaniyang pagkababae, sinipsip ko ang kaniyang mga labi at ang aking dila ay naglalaro sa kaniya. Hindi ko magawang ilayo ang aking labi sa kaniyang mga labi niya ."Malapit na akong labasan," sabi niya sa aking bibig"Sige lang honey,
Biglang sumiklab ang inis ni Anne. "Aba, Hector! Nakakasagot ka na ngayon, ha? Dahil ba kaya mo nang tumayo kaya may nagpapadala na sa’yo ng mga babae? Hindi mo na ako pinapansin? Sige, puntahan mo yang great love mo!"Pagkasabi noon ay bumangon na siya para umalis.Alam niyang medyo wala siya sa rason.Pero iniisip niyang matutulog si Hector kasama niya habang may iniisip pang ibang babae? Hindi niya iyon kayang titiisin!Ngunit mabilis na gumalaw si Hector at pinaibabawan siya sa kama at mahigpit siyang niyakap."Opo, susunod ako sa utos ng aking asawa. Matutulog ako kasama ang aking ‘great love.’"Habang nagsasalita, mahigpit niyang hinawakan ang pulso ni Anne at iniangat ito sa kanyang ulo. Ang kabilang kamay niya’y nagsimulang gumapang sa kanyang katawan na nagpapainit sa sitwasyon.HECTOR VALDERAMAHindi nagpatinag si Anne at talagang lumabas siya ng aming silid. Dala niya ang kaniyang bag na dadabog dabog. Kaya naman agad akong nagbihis ng robe at sinundan siya ng napapangiti
Ngumiti si Hector. "Ano man ang dahilan, hindi ito dahil sa shares. Hay Honey, alam mo ba kung ilang babae sa Pilipinas ang gustong pakasalan ako dahil sa mga mamanahin at kayamanan ko? Isang tango ko lang ay may dose-dosenang babaeng dumidikit sa akin. Pero hindi sila ikaw."Nanginig ang puso ni Anne. Nakuha niya ang gustong iparating ni Hector.Eksakto sa iniisip niya!Nagulat siya at natuwa, pero mas nangingibabaw ang pagkalito sa puso niya."Pero wala naman tayong koneksyon noon. Sa tuwing makikita mo ako sa lumang bahay palagi kang mukhang masungit at hindi masaya." May bahagyang hinanakit sa kanyang tinig.Tuwing nakikita niya si Hector kailangan niyang ihanda ang kanyang sarili. Ilang beses na siyang nagreklamo kay Vince na mahirap pakisamahan ang lalaking ito dahil palaging seryoso at palaging malamig sa kaniya."Ay hindi naman patas yan, magpapaliwanag ako." Napangiti si Hector , hindi niya alam kung matatawa ba siya o maiinis. "Ikaw naman kasi, hindi mo ako tinitingnan. Tuwi
Ganoon na ba katagal siyang naging abala, dahil ang dating simpleng kuya-kuyahan niya ay naging "Ninong" na niya?Tila nabasa ni Chairman Dave ang iniisip ni Hector kaya naman tumuwid siya ng tayo, pinanindigan ang dibdib, at dalawang beses na umubo."Kailangan mong matutong tawagin akong Ninong mula ngayon."Hector: ...Matagal siyang hindi nakapagsalita at sa huli, napangiti na lang siya nang may lambing. "Huwag kang mag-alala, hindi ko sasaktan si Anne.""Mabuti naman!" Singhal ni Mrs. Sanvictores.Nagpaalam nang maayos si Anne kay Chairman Dave at Mrs. Sanvictores bago siya sumakay sa kotse.Habang nasa biyahe ay nanatili siyang tahimik, at bumigat ang atmospera sa loob ng sasakyan.Habang nagmamaneho ay panakaw na sinulyapan ni Hector si Anne at sinubukang basagin ang katahimikan."Anne, pasensya na kung natagalan bago kita nasunod, madami kasing ginawang turn over sila Kuya sa akin kaya ginabi na din ako. Galit ka ba sakin dahil doon?”"Hindi." Sagot ni Anne nang walang emosyon.
Tumango nang masigla si Mrs. Sanvictores gamit ang kanyang bilugang ulo."Nang pakasalan ko si Dave, isa rin akong simpleng anak ng magsasaka. Nalito ako nang ikinasal ako sa isang mayamang pamilya. Masaya pero natatakot din ako. Alam mo bang palagi akong natatakot na baka mawala ang kasiyahang nasa harapan ko kung may sakaling may magawa akong mali."Tumagos sa puso ni Anne ang mga salita ni Mrs. Sanvictores dahil ayun din ang eksaktong naiisip niya."Kung ganoon, paano mo ito nalampasan?"Ngumiti nang mainit si Mrs. Sanvictores, "Matagal din akong nag-aalala, pero sa huli, naunawaan ko din ang lahat. Ang mga lalaki, ganyan talaga. Hindi mo sila mapipigilan kung gusto nilang umalis. Ang tanging bagay na kaya mong baguhin ay ang sarili mo. Palakasin mo ang tiwala mo sa sarili para malaya kang makapasok at makalabas sa isang kasal.Katulad ko, sa paglipas ng mga taon, nakabuo ako ng sarili kong koneksyon at industriya gamit ang mga koneksyon ng asawa ko.Sa madaling salita, kung sakali