Si Hector ay nanatiling kalmado at humigop ng tsaa na kalmado kagaya ng kanyang ina. "Ipaalala ko sa iyo na ang wharf na ito ay kabilang sa bansa, hindi sa anumang pribadong tao. Kung handa siyang dumaan sa pormal na mga channel at pahirapa ako, then sorry for him, igagalang ko siya bilang direktor para kaya ko ding paabutin ito sa kataas taasan lalo at makaka-apekto ito sa ekonomiya ng bansa. Saka ko siya papipiliin desisyon niya din naman ang magiging kapalaran niya.” . Kung hindi lang siya si Hector siguradong nanginig na siya sa takot sa narinig na iyon, kay lang iba si Hector. Biglang tumibok ng mabilis ang puso ni Anne, at naisip niyang napakagwapo ng kanyang asawa sa paraan ng pagsasalita nito. Mayabang at dominante! Napaungol naman sa sobrang galit si Noel, tumalikod at naghanda ng umalis. Mabilis si Renz at pinalamanan ang chestnut cake sa kanyang kamay. Ang mukha ni Noel ay kasing itim ng ilalim ng isang palayok, at ang hindi nagmamadaling boses ni Hector ay n
Pagkasabi noon, tumingin si Donya Estrelita kay Anne na may banayad na ngiti: "Manood muna tayo ng palabas, at pag-usapan ang iba pang mga bagay mamaya. ” Walang pakialam na tumango si Anne. Sa sandaling ito, isang magandang palabas ang nagsisimula sa entablado. Pinalakpakan ng matandang babae ang kanyang mga kamay sa ritmo, umindayog siya kasabay ng pag-awit na bahagyang nakapikit ang kanyang mga mata, tila nasasarapan. Ngunit mahigit sampung minuto ang lumipas, lalong kumunot ang mga kilay ng matandang babae, at bigla itong nagmulat ng mata at tumingin sa entablado. "Tungkol saan ang kantang ito?" Bakit biglang nagbago ang tugtugin ng musika. Napunta na ito sa isang musika ng tungkol sa pagtataksil ng isang tiyuhin sa kaniyang pamangkin. Naunawaan din ni Anne ang kahulugan ng musika at walang malay na sumulyap kay Hector. Tumango rin si Hector sa kaniya, senyales na manatiling kalmado. Nang matapos ang opera, ang may-ari ng opera house ay nagmamadaling pumasok s
ANNE POVTila natulilig ang tainga ko sa paulit ulit na pag-aaya ni Vince sa akin. "Anne, ano ka ba?! umalis na tayo. Tumira na lang tayo sa probinsya para magkaruon tayo ng tahimik na buhay, please lang Valderamamayo na lang tayo sa gulo dito!” sabi niya na may kumpiyansang tono, na para bang tama siya sa lahat ng bagay. At ako na lang ang palaging tatakas at magpapaka-layo-layo."Hindi! At bakit naman ako aalis ng dahil lang sa gusto nila akong mawala sa Valderamagar na to? Nag-iisip ka ba Vince?" mariin kong pag tanggi sa kaniya, nakita niya ang paninidigan sa aking mga mata "Dahil sa iyon ang gusto nila, ngayon mas lalo akong maninindigan na manatili dito, Hindi ako aalis , hindi lang sa hindi ako aalis kundi mamumuhay ako ng maayos para makita nila na kung anumang ginawa nila sa aking paninira ay hindi ito makaka-apekto sa akin.”Mas lalo nilang gustong paalisin ako, mas lalo akong hindi aalis! Bahagyang tumango si Donya Estrelita, ngunit si Vince ay kita sa mukha ang pagkadism
Mataas ang kumpiyansa ni Vince at sumagot "Siyempre, gamitin natin ang insidenteng ito para maibalik ang magandang relasyon ng mag-ina." "Sige, hindi muna tayo tatawag ng pulis." Mahinahon ngunit matigas ang tinig ni Donya Estrelita habang pinisil niya ang likod ng aking kamay. Pagkatapos ay hinarap niya si Vince."Ikaw na ang bahala rito. Dapat mong pahalagahan ang kapayapaan, kaya pumunta ka sa bahay ng magulang ni Anne at ayusin ang bagay na ito. Kapag naayos mo na ang lahat ay ipaalam mo sa akin ang magiging resulta at kung hindi mo naman ito maayos, saka tayo muling tatawag ng pulis."“Okay Lola salamat! Bibili lang ako ng regalo at aayusin ito!" Masiglang sagot ni Vince bago nagmamadaling umalis.Napabuntong-hininga na lang ako.Bakit hindi ko noon naisip na ganito siya katanga?Akala ko dati, si Vince ay isang banayad at mahinahong tao, isang taong karapat-dapat pagkatiwalaan at mahalain!Pagkasara ng pinto, hindi na napigilan ni Hector ang tumawa."Mama, ang apo mo, nabob
VINCE POV Sa kabilang dako, Valderamamapit ako sa pintuan ng pamilya ni Anne na may dala akong cake.Masigla akong sinaValderamabong ni Tita Felyn."What a surprise Vince, ikaw naman nagsabi ka sanang pupunta ka para nakapaghanda ako ng kung anuman para sayo! Aba ano yang dala mo?”“Ahh para po sa inyo” “Nakakahiya naman! Bakit ka pa nag-abala magdala ng regalo?""Tungkulin ko po ang dalawin ang mga inlaws ko." Nakipagpalitan ako ng ilang magalang na pagbati bago ko sinabi ang totoo."Tita, kaya ako nandito dahil sa nangyari sa opera house. Hindi niyo na sana ipinakita sa lahat ang medical examination report ni Anne sa screen."Biglang nanigas ang kanyang mukha, ngunit agad ding ngumiti at tumango-tango."Oo, oo, pero wala akong magagawa! Ang mama mo... siya ang nag-utos sa akin. Alam mo namang hindi niya gusto si Anne. Ako... ang pamilya namin ay isang simpleng pamilya lang. Sa tingin mo ba, kaya kong suwayin ang Mama mo?"Naintindihan ko na ang lahat.Mabuti na lang at napigila
Hindi ko na siya pinatapos."Hindi ako naniniwala sa mga pamahiin niyo! Naniniwala ako sa siyensya! At tandaan niyo ito ako, si Vince, ay walang gustong ibang makasama kundi si Anne lang!” Naiinis na pinagdikit ni Felyn ang kanyang mga labi. "Kahit hindi na siya virgin, ayos lang sa’yo?""Tama na! Hindi ko hahayaang siraan mo pa si Anne! Pinagsisisihan kong hindi ko agad kayo pinaaresto!"Matapos sabihin iyon, tumalikod ako nang walang pag-aalinlangan at lumabas ng bahay ng pamilya Valderama, mukhang namumutla habang dinadial ang numero ng aking lola."Lola… gawin mo na ang nararapat."Sa isang simpleng pangungusap lang, naunawaan ni lola ang lahat. Agad niyang tiningnan si Uncle Hector at inutusan ito, "Ipatawag niyo ang may-ari ng opera house at ipaaresto si Felyn ngayon din!"Pagkatapos noon, bumaling siya sa telepono at mahigpit na sinabi, "Vince, bumalik ka rito agad. May kailangan akong sabihin sa’yo."Mababa at seryoso ang tono ni Lola, na parang may isang napakahalagang b
Isa-isang nagsipag-bigayan ng kani-kanilang pagbati ang lahat ng tao sa bahay na iyon.Masayang nagpasalamat si Henry sa lahat , masaya niyang inimbitahan si Anne para makisalo sa hapag.“Anne, huwag kang mahihiya, parte ka na din ng pamilyang ito. Kumain ka lang ng kumain.” "Okay thank you." simpleng sagot ni Anne. Si Felix at Cielo ay parehong tumingin sa kanya nang maka-hulugan. Pagkatapos ng gabing ito, mukhang magkaka-alaman na ang lahat. Alam nilang hindi maganda kung patatagalin pa nila ito. Dapat ay malaman na ng lahat ang totoong kauganyan ni Anne kay Hector. Kailangang ayusin na ang mga gusot na nangyayari para hindi na ma confuse ang lahat. Nag-aalala rin si Donya Estrelita sa hindi niya magandang nararamdaman sa mga tinginang namamagitan sa kaniyang pamilya. Ngunit hindi din niya maialis ang pag-aalala niya tungkol sa bata sa tiyan ni Joana, at sa kabilang banda, nag-aalala siya na baka talagang nahulog na ang kaniyang anak na si Hector kay Anne. [Ah— sakit ng ulo.]S
Dinala ni Hector ang wheelchair niya sa tabi ng kanyang ina, kinapitan niya ito pero tinabig lang siya nito ng may inis sa kaniyang mga tingin. Hindi na kailangan ng anu pa mang salita. Tingin pa lang ni Donya Estrelita ay alam na ng lahat ang maaring mangyari.“Mamâ uminom ka na muna nitong gamot mo. Yung puso mo!” maamong sabi ni Hector “Bilisan mo Renz kumuha ka ng maligamgam na tubig.” pag-uutos ni Hector. Tiningnan siya ni Donya Estrelita ng matalim at sa huli kinuha din niya ang gamot sa kamay ni Hector at ininom ito. Piniga ni Don Antonio ang likod ng kamay ni Donya Estrelita, "Darling , alam ko ang tungkol dito. Nasa ibang bansa ka noon kaya’t hindi ko sinabi sa iyo dahil natakot akong mag-alala ka."Huminga ng malalim si Donya Estrelita at tumingin kay Hector: "Sabihin mo sa akin, anong nangyari?""Hayaan mong ako ang magsabi." Tumayo si Anne at saka nagsalita.Namutla si Jennie at halos hindi na siya makahinga sa kaba. Hindi na rin niya napapansin na napapahigpit na pala
Bagamat hindi masyadong matalim ang kanyang tingin ay parang pumatak ng yelo sa katawan ni Papa ni Joana, dahilan upang maiwasan nito si Hector at bitawan si Henry , bagama't nanggigigil pa rin ito sa galit.Bahagyang humina ang awra ng Papa ni Joana at nauutal niyang sinabi, "Hindi ba't sobra naman ito? Dalawang buhay ito, tapos basta na lang n'yong aayawan?"Sa malamig ngunit praktikal na tono ay sinabi ni Henry , "Ang mga bata ay responsibilidad ng dalawang kabataan. Kaya wala tayong karapatang manghimasok.""Ayaw ng anak ko sa kanila, pero kung gusto silang ituloy ng anak mo, iginagalang namin ang kanyang desisyon."Handa ang pamilya Valderama na sagutin ang lahat ng gastusin, hangga't mapatunayan na tunay ngang kay Vince ang mga bata."Nang marinig ito ay lalong nag-apoy sa galit si Papa ni Joana."Pera?! Ang yaman n’yo, pero puro pera lang ang alam n’yo! Hindi namin kailangan ng pera! Ang kailangan namin ay PANANAGUTAN!""Inosente ang anak ko, tapos pera lang ang ipapakita ninyo
Sa ilang salitang iyon, pinakita ni Hector kung gaano kawalang modo si Joana at kung paano nito pilit na ginagamit ang sitwasyon para sa sariling kapakanan. Wala nang naidahilan si Joana at napahiya siya nang husto at hindi na alam ang gagawin.Matagal siyang natulala bago niya tinakpan ang kanyang bibig, nanginginig at tila naipit ang paghinga sa kanyang lalamunan."A-a-alam ko... Alam kong hindi ako bagay sa pamilya Valderama," pautal niyang sambit habang tumutulo ang kanyang luha. "Kaya naisip kong ipalaglag na lang ang bata...""Pero hindi ko talaga inaasahan na mahuhulog ang checklist at mapupulot pa ng mga reporter.""Lolo, lola, maniwala po kayo sa akin, hindi ko talaga sila pinatawag!""Hmm." Walang emosyon na tugon ni Hector.Natigilan si Joana, hindi siya makapaniwala na tila sinang-ayunan ni Hector ang kanyang sinabi. Ngunit may kutob siya na hindi iyon magandang pangitain.At tama nga siya. Sa susunod na sandali, tumango si Hector at malamig na binitiwan ang mga salitang
Ang tanging dahilan kung bakit nakapaghiganti siya ngayon ay dahil sa Hector. Kung hindi dahil sa kanya, hindi niya makakamtan ang pagkakataong ipalasap kay Euleen ang bangungot na naranasan ng kanyang kapatid.Samantala, sa mismong harapan ng hotel na pag-aari ng pamilya Cruz ay lalong dumami ang mga taong gustong makita kung sino nga ba ang babaeng nakahandusay sa sahig."Parang kamukha nga ni Euleen ito?""My God, siya nga!""Ang kapal ng mukha! Nang-agaw pala siya ng asawa ng may asawa, tapos ganito ang sinapit? Yuck napaka-baboy!"“Tama! Deserve niya iyan.”"Tingnan n’yo ‘yang suot niya! Malamang, sinubukan niyang akitin ang lalaki, pero nahuli ng asawa kaya siya ipinatapon dito sa kalsada!” "Bagay lang sa kanya ‘yan! Karma niya ‘yan!"Ang bawat pangungutya at pang-iinsulto ng mga tao sa kaniya ay parang matatalas na latay sa kanyang balat. Parang mga palad na paulit-ulit na dumadampi sa kanyang mukha at hindi lang isang beses kundi daan-daan."Tama na! Tumigil na kayo!" Sigaw n
Mas malala pa ang sitwasyon ni Euleen kaysa kay Luigi sa mga sandaling iyon.Sa loob ng van, nakahandusay si Euleen sa maruming sahig ng sasakyan at hindi pa rin nagigising.Tumingin si Renz kay Maika at nagtanong "Ano ang balak mong gawin sa kaniya? Itatapon mo na lang siya?"Ngumiti nang malamig si Maika saka sumagot "Kung basta ko lang siyang itatapon, masyadong magaan ang parusang iyon para sa kanya! Gusto kong magdusa din siya kagaya ng ginawa nila sa kapatid ko."Pagkatapos, binuksan niya ang takip ng bote ng mineral water at ibinuhos ang malamig na tubig sa ulo ni Euleen."Ah—Pfft—" Napabangon si Euleen mula sa sahig ng sasakyan at napasigaw nang makita ang paligid."Sino ang nagdala sa akin dito?! Ang dumi-dumi! nakakadiri! Alam niyo ba kung sino ako?!"Nang isinuklay niya ang basa niyang buhok at nakita kung sino ang nasa harap niya ay nanlaki ang mga mata niya sa gulat."Maika, Renz, ano'ng binabalak niyong gawin sa akin?!"Itinuro ni Maika ang bintana ng sasakyan at ang lug
Bawat pagkadyot ni Hector ay may dalang kakaibang kiliti sa pagkababae ni Anne. Ang kanina ay mahapdi at masakit na pakiramdam ngayon ay napalitan ito ng kakaibang sarap at pagnanasa para kay Anne. Nakadagdag din sa kaniyang libog ng sipsipin ni Hector ang kanang bahagi na kaniyang leeg. agad “Ahh… Anne , nakakabaliw ka talaga! Pak shit, ang hirap pigilan. Sige ganyan nga…ungol pa." kinapitan niya ang isang daliri ni Anne at sinubo ito habang patuloy ang paglalaro niya sa loob ng pagkababae ni Anne. At bigla-bigla niya itong pinapasok sa loob ng aki ng perlas. Malanding bumulong si Anne kay Hector“Hon, ako namang bahala sayo”huminto siya sa tumayo si Hector sa kaniyang ginagawa at hinayaan niya si Anne na buong layang gawin ang nais niyang gawin. Pumatong si Anne sa ibabaw ni Hector at itinutok niya ang kaniyang pagkababae niya sa pagkalalake ni Hector, inupuan niya ito at nang makapasok na ang kaniyang pagkalalake sa loob ni Anne ay umikot siya patalikod. Mariin niyang itinukod
"Honey, itaas mo ng konti yung puwet mo," utos ni Hector sa asawa, na nagdulot ng magkasalungat na reaksyon para kay Anne: may parte sa kaniya na naluluha siya. Hindi na niya mapigilan sa kaniyang ginagawa . Hindi niya alam kung ano ang dahilan kung bakit siya sumuko at itinaas ang kaniyang sarili sa kaniyang mga kamay ay itinaas ito ng kaunti. Hinatak ni Hector ang kaniyang pantalon at ibinato iyon sa sahig. Napaawang ang bibig niya at lumuhod si Hector sa kaniyang harapan. Bago pa siya makapikit ay lalo pang ibinuka ni Hector ang kaniyang mga binti at idiniin ang kanyang dila sa tinggil ni Anne. Pakiramdam niya ay mahihimatay siya sa sarap. Pinagmamasdan niya ang magandang mukha ng kaniyang asawa, hindi niya binabaling ang kaniyang tingin sa iba, at pinulupot niya ang kaniyang mga daliri sa gilid ng aparador. “ Huwag kang gumalaw!” hiling ni Hector kay Anne. Ni hindi ni Anne ang kaniyang ginagawa "Hector…," sigaw niya sa pangalan nito, saglit itong lumingon at saka niya ibinalik
Maya-maya, inihiga siya ni Hector sa water bed, at sa kanyang tainga ay bumulong ang malalim nitong tinig."Ano'ng ginagawa ko? Hindi ba’t kakasabi mo lang na gusto niyang maging babae ko?""Hindi ‘yon ang ibig kong sabihin! E… Hector" Pakiramdam ni Anne ay wala siyang depensa."Hindi?" Bahagyang kinalabit ni Hector ang kanyang ilong, saka hinalikan ang kanyang tainga. "Kung hindi... bakit panay ang tingin mo sa kama kanina pa?"Nahuli siya. Namula ang kanyang mga tainga. "Hindi totoo ‘yan, huwag kang gumawa ng kwento!""Sige, gumagawa lang ako ng kwento." Napangiti si Hector. "Pero, Misis ko, nandito ka na rin lang, bakit hindi mo subukan ang kama? Sayang naman ang binayad ko dito.” Bahagyang gumalaw si Hector, dahilan para umalon ang water bed. Sa pagkagulat ay napayakap si Anne sa kanya.Saka lang napagtanto ni Anne mula pa nang sabihin ni Hector na gusto niyang makakuha ng kwarto para magpaliwanag, ito na pala talaga ang plano niya."Ah, tama nga pala." Nakasandal si Anne sa bali
"Bakit? Ibig sabihin, si Papa lang pala ang nakakaalam na maayos ang binti mo?"Habang nagsasalita si Anne ay kalmado nang naupo si Hector sa tabi niya."Mas kaunti ang nakakaalam, mas mabuti. Kung hindi nila alam, mas natural ang magiging reaksyon nila, kaya mas madali nating maloloko ang mga tagalabas. Si Papa? Hindi rin talaga niya alam nagkataon lang na nakita niya akong nagre-rehabilitate."Sandali siyang tumigil bago nagpatuloy. "Ilang taon na ang nakalipas, may isang misteryosong organisasyon na lumitaw sa Tondo na tinatawag nila ang kanilang sarili bilang Black Hawk Hall.""Ang grupong ito ay palihim na pumasok sa malalaking pamilya, sinusubukan nilang makipagsanib sa kanila upang manupalahin at kontrolin ang ekonomiya ng Tondo. Noong panahong iyon, gusto nilang gamitin ang pamilya Valderama bilang tulay para maipasok ang isang lason na bakuna sa pamamagitan ng pambansang sistema, yung mga libreng turok sa mga healt care center sa mga baranggay para sa mga bata.” "Tumanggi si
Sa wakas, tumayo si Hector at mahigpit na hinawakan ang kamay ni Anne, at seryosong sinabi, "Hintayin mo ako. Magpapakuha muna ako ng kwarto para doon ko ipaliwanag sa'yo nang maayos. Maraming tao dito sa corridor, at hindi ko gustong may ibang makarinig sa usapan natin."Sa isang iglap, agad niyang tinawagan ang kanyang mga tauhan upang kumuha ng kwarto, pagkatapos ay mabilis na dinala si Anne palayo.Habang si Luigi , na naiwan sa lugar, ay napaihip sa hangin at hindi makapaniwala."Si Hector ba talaga ‘yung lumuhod kanina?Tama ba ang nakita ko? Nananagip ba ako?Pero hindi ako maaaring magkamali sa nakita ko.My God!Talaga bang lumuhod si Hector para humingi ng tawad sa asawa niya?!Si Hector ang hari ng Tondo, lumuhod sa isang babae?!Grabe, pasabog to! Hahaha” Dali-daling tinawagan ni Luigi si Keifer upang ipamalita ang tsismis. "Keifer, alam mo ba kung ano ang nakita ko ngayon?""Ano?"Halos hindi mapakali si Luigi sa sobrang tuwa. "Ito na nga, nakita kong nag-aaway si Hect