Dinala ni Hector ang wheelchair niya sa tabi ng kanyang ina, kinapitan niya ito pero tinabig lang siya nito ng may inis sa kaniyang mga tingin. Hindi na kailangan ng anu pa mang salita. Tingin pa lang ni Donya Estrelita ay alam na ng lahat ang maaring mangyari.“Mamâ uminom ka na muna nitong gamot mo. Yung puso mo!” maamong sabi ni Hector “Bilisan mo Renz kumuha ka ng maligamgam na tubig.” pag-uutos ni Hector. Tiningnan siya ni Donya Estrelita ng matalim at sa huli kinuha din niya ang gamot sa kamay ni Hector at ininom ito. Piniga ni Don Antonio ang likod ng kamay ni Donya Estrelita, "Darling , alam ko ang tungkol dito. Nasa ibang bansa ka noon kaya’t hindi ko sinabi sa iyo dahil natakot akong mag-alala ka."Huminga ng malalim si Donya Estrelita at tumingin kay Hector: "Sabihin mo sa akin, anong nangyari?""Hayaan mong ako ang magsabi." Tumayo si Anne at saka nagsalita.Namutla si Jennie at halos hindi na siya makahinga sa kaba. Hindi na rin niya napapansin na napapahigpit na pala
Nang marinig ito, galit na inihagis ni Donya Estrelita ang tasa ng tsaa at sumigaw nang mababa "unbelievable! Nagplano ka laban sa ibang tao at pati na rin sa sarili mong pamilya!"Naguluhan si Henry at nagtatakang tinanong ang asawa "Jennie? Bakit mo to ginawa?"Namutia ng mukha ni Jennie sa sobrang takot, akala niya nang matapos ang hapunan at wala namang sinabi si Hector at Anne ay magiging maayos na ang lahat. Pero dahil sa tuso siya at alam niyang maaaring may mangyaring hindi maganda ngayong araw ay nagpasya siyang magpagawa ng pekeng picture ni Anne at Hector ng advance para magmukhang may relasyon sila. Pero... pero hindi niya inaasahan na ang mga paputok na iyon ay magdudulot ng insidenteng ito na mas maaga pang mangyari kaysa inaasahan niya.Hindi siya handa!"Darling, maniwala ka, pinagbintangan nila ako. May ebidensya ako..." Dumikit si Jennie sa manggas ni Henry na parang hindi makatayo ng maayos.Hindi bobo si Henry, at sa reaksyon ng asawa niya alam niyang totoo a
Itinutok ni Henry ang daliri sa mga bakas ng latigo sa kamay ni Vivian, nanginginig ang mga daliri niyang tinitigan si Jennie ng may hindi makapaniwalang mga mata."Yung sugat sa kamay ni Vivian... may kinalaman ba ito sa'yo?""Hindi lang ang mga kamay ko!" Sabi ni Vivian na may galit at tinitigan si Jennie."Walang kahit isang piraso ng mabuting laman sa katawan ko!Ang buong katawan ko ay pinaghati-hati, at paulit-ulit na pinalo ng latigo!Tinawag niya akong puta, isang malanding babae, at isang walang kahihiyang umakyat sa kama niya!At lahat ng ito, salamat sa aking pinakama-mahal na mommy!Dahil natatakot siya na baka maging kami ni Keifer, nababahala siya na baka mapunta ako sa panig ni Uncle Hector, kaya ginamit niya ang lahat ng paraan para mapilitan akong magpakasal kay Elijah.Nangako siya kay Daddy na hihingi siya ng tawad kay Ate Anne, pero sa huli, naisip niyang gamitin ang kamay ni Ate Anne para lasunin ako at itulak ako sa kama ng hayop na Elijah yun.Pagkatapos ng laha
Ngumiti si Vivian ng walang magawa "huhu! Kuya, ano pa bang silbi na sabihin ko sayo? Ang dapat mangyari ay nangyari na. At saka, kuya, kung bago pa ang gabing ito, sinabi ko sa'yo kung anong klaseng tao si mommy, maniniwala ka ba sa akin? I swear sinubukan ko ng ilang beses pero palagi mo akong sinisinghalan kaagad noon"Naalala ni Vince ang reaksyon niya noon at ngumiti.Nagtungo sila sa balkonahe at magkatabing naupo ang magkapatid sa balkonahe ng kwarto, naglabasan sila ng kanilang mga sama ng loob sa mga nangyari.Sinabi ni Vince kung gaano kasakit para sa kanya na mawala si Anne. Sinabi ni Vivian kung gaano kasakit sa kanya ang mawala si Keifer.Sinubukan nilang kahit papaano ay mapapagaan noon ang kirot sa kanilang mga puso. Pinat pat ni Vivian ang balikat ng kanyang kapatid at sinabi, "Huwag mong sisihin si Ate Anne. Wala siyang magawa noong gabing iyon, pareho lang kayo na na-set up ni Joana."Pag naiisip ni Vince ang pagbubuntis ni Joana, nanginginig na ang anit niya at
Pakiramdam ni Jennie ay tinamaan siya sa ulo, napakaputla ng mukha niya at halos hindi makahinga "Anong... anong sinabi mo..."Patuloy na ikinukubli ni Donya Estrelita ang pagkadismayang nararamdaman niya dahil sa naging aksyon ni Jennie"Jennie, hindi ko kailanman hinamak ang kahit isa sa tatlo kong anak. Wala akong pakialam kung sino ang maging makapangyarihan, lahat ng iyan ay nakasalalay lang sa kakayahan nila. Bakit mo ipinagpipilitan ang isang bagay sa maling paraan at nagawa mong sirain ang reputasyon mo ng dahil lang dito?Alam mo bang ang magkakapatid na mga iyan ay hindi kailanman nakaramdam ng kumpitensya sa pagitan nila!Ako, si Donya Estrelita Valderama na isang matandang babae, ay magsasabi ng isang mayabang na bagay ngayon. Ang ari-arian ng aming pamilya Valderama ay hahatiin ko ng pantay pantay para sa aking mga anak. Bakit mo kailangan pag-interesan ang kaunting kapangyarihan na iyon? Bukod pa rito, ang panganay kong anak na lalaki ang siyang dapat na nasa kapangyari
Pinaliwanag ni Don Antonio ang mga dahilan at epekto ng insidente, at pagkatapos ay napabuntong-hininga siya"Pasensya na Pedro pero mas makakaiging dalhin mo muna pabalik sa inyo ang anak mo at umaasa akong madi-displina siya ng mabuti.” Ang ama ni Jennie ay isang lalaki na maraming napagdaanang bagyo. Pagkatapos marinig ang mga nakakalokong akusasyon, medyo nahihiya siya at dumura ng malamig."Pwee.. nakakahiya ka Jennie, tumayo ka diyan at sumama ka sakin! Wala akong mukhang maiharap sa mga inlaws mo! Nagsisisi ako at nagkaroon ako ng isang anak na kagaya mo! Sumunod ka na sakin bilisan mo”Pagkatapos nitong sabihin, iniwan ni Pedro ang lugar.Tumayo si Jennie mula sa sahig na magulo at tinignan si Henry.Si Henry ay mabilis na tumalikod at hindi tumingin sa kanya. Gayunpaman kailangang sundan ni Jennie si Pedro pabalik sa kanilang bahay.Natapos ang malaking drama dito.Pumunta ang lahat pabalik sa kanilang mga kwarto.Si Anne ay malapit nang maglakad patungo sa guest room nang b
“Hindi mo ko masisisi napaka ganda talaga ng aking asawa…at kanina sobrang sexy mo hon... At umm… napakabango pa... Lalo akong nanggigigil sayo honey.. Hindi ko maiwasang hindi tigasan sa tuwing napapalapit ka sa katawan ko…” may pagkindat niyang sabi sa akin Malandi ko din siyang nginitian sabay dakot sa kaniyang talong. Habang nilalaro ko ito ay patibin ko siyang hinahalikan. "Well Mr. Hector. Namiss din kita "Marahan kong hinimas ng baba-taas ang kaniyang talong. Ngumiti si Hector sa akin saka niya ako sinunggaban ng maalab na halik. Halik na animoy wala ng bukas.Mahigpit niyang hinapit ang aking balakang papalapit sa kaniyang katawan. Habang magkadikit ang aming mga katawan ay walang tigil ang isang kamay niya sa paghimas sa aking batok. "uhmm…agh" mahina kong ungol, halos maghabol ako ng hininga sa kiliting nararamdaman ko. May kung anong boltahe ang gumapang sa aking katawan, hindi ko maipaliwanag pero hinahanap hanap ko na din si Hector. Nang mapaawang ang aking labi ay
"Shit Anne ,gigil na gigil ako.... " agad niyang pinasok ang kaniyang talong sa loob ng aking pechay at kinapitan niya ang aking balakang saka sinimulang pag umpugin ng malakas ang aming mga katawan, mariin niyang nilalamas ang aking suso , sa lakas ng kaniyang pag-ulos ay maririnig ang malakas na lagitngit ng aming kama. Sa gigil namin sa isa't isa. Naglikha ito ng malakas na tunog . Hindi ko na alintana na wala kami sa bahay. Nawala na ito sa isip ko. Muli kong nararamdaman ang pagkibot ng kaniyang sandata , ang sarap ng pagkiskis ng kaniyang mainit na laman sa loob ng aking pechay. Naninigas ang daliri sa aking mga paa. Nakakabaliw, para akong nau-ulol at nasasabik . Halos tumirik ang aking mata sa sarap. "Aa… hon…. sige pa! ah,.. ahh... umm… " kinapitan ko ang kaniyang ulo at nasabunutan iyon sa sarap. “Lalabasan na ako hon..” napangiti ako sa kaniya at makalipas ang ilang minuto ay naramdaman ko na ang pagtalsik ng aking likido. “Ughhh….” Malakas naming sigaw bago kami tuluy
Nang makita niyang hindi pa rin pumapayag si Anne, tumingin siya rito na parang kawawang kuting."Makakaya mo bang iwanan ang isang buntis na may kambal sa gilid ng daan? Hindi ko pa kabisado ang lugar na ito, wala na rin si Kuya Vince.. Natatakot ako...""Manahimik ka! Joana, hindi ako lalaki, kaya hindi uubra sa akin ang ganyan mong paglalambing," inis na sagot ni Anne habang sumusulyap sa kanya. Alam niyang kung iwan niya ito at may mangyaring masama, siya ang masisisi, kaya napabuntong-hininga na lang siya."Sige, I-kabit mo na ang seatbelt mo!" dagdag niya nang may iritasyon. Mabilis namang sumilay ang tuwa sa mukha ni Joana at agad niyang isinara ang seatbelt.Sa biyahe ay nakangiting pinagmamasdan ni Joana si Anne."Ate Anne, ang galing-galing mo noong tumakbo ka bilang vice chairman. Sobrang hanga ako sa kung paano ka nag grow.""Ate Anne, gusto ko talaga na maging pamilya tayo at ituring kang Tita ko.""Pwede ba nating kalimutan ang mga hindi pagkakaunawaan noon at magkasun
Bumilis ang tibok ng puso ni Jennie at iniisip na baka nahuli siya. Gayunpaman ay pinapasok niya si Henry at pilit na nagpapanatili na kalmado saka nagtanong, "so , bakit ka nga nandito?"Huminga nang malalim si Henry at tiningnan siya nang may pag-aalangan. "Mag-impake ka. Pupunta ako sa Japan ngayon. Isasama kita para makita mo ang mga cherry blossom."Doon unang nagkita ang dalawa noon.Dahil sa maraming taon niyang pagtuon sa pag-aaral ng virus sa katawan ni Hector, napabayaan ni Henry ang kanyang pamilya. Sa totoo lang pakiramdam niya ay may pagkakasala siya sa nangyari sa pamilya niya.Gusto niyang isama si Jennie sa isang lakad at maipadama rito ang pagmamahal at maitama ang mga pagkakamali nito.Nanlaki ang mga mata ni Jennie sa pagka-gulat, at napangiti siya nang maluwang. "Henry, hintayin mo ako, maghahanda lang ako saglit.""Mm." Tumango si Henry .Maya-maya pa ay sabay na silang umalis.Sa kanilang biyahe na bumabalik sa kanilang alaala ng kabataan, kapwa sila nadala sa
Mabilis na kumislap ang mga mata ni Hector bago ito bumalik sa pagiging kalmado. Hinawakan niya ang kamay ni Anne: "Kapag dumating ang tamang panahon, idaraos natin ang kasal."Napansin ni Anne ang saglit na pag-aalinlangan sa mga mata ni Hector. Nanigas sandali ang ngiti niya, pero pinilit pa rin niyang ngumiti at tumango.Nangamba si Hector na baka kung ano ang isipin ni Anne, kaya kusa niyang ipinaliwanag ang kaniyang dahilan "Tulad ng nangyari ngayong gabi, kung inihayag ko ang pagkakakilanlan mo, matatatakan ka na agad bilang asawa ko.Kahit anong pagsisikap mo o anong marating mo sa hinaharap, sasabihin lang ng mga tao na nakaasa ka sa akin.Tulad ngayong gabi kahit malinaw na ikaw ang nagwagi, may mga mag-iisip pa rin na dahil lang iyon sa akin. Anne, hindi iyon patas para sa’yo."Siyempre, hindi niya sinabi ang buong katotohanan.Ang pinakakinakatakutan niya ay ang mga natitirang miyembro ng Black Hawk Hall.Dahil anuman ang sabihin ng iba, kaya niyang baguhin ang paniniwala
Muling tumingin si Mrs. Sanvictores kay Hector nang may bahagyang pag-aalangan: "oh nandito ka na, heto na ang kamay ng asawa mo. Pwede na siguro akong umalis ngayon.” Matapos sabihin iyon ay naglakad na siya palayo nang nakaangat ang kanyang mga takong.Nang dumaan siya sa tabi ni Vince, mas lalo pang lumalim ang kanyang paghamak dito."Madam, nakapark na ang sasakyan ," yumuko si Renz at itinuro ang direksyon ng sasakyan.Kusang itinulak ni Anne si Hector pasulong at sumunod kay Renz upang umalis. Naiwan si Vince na nakaupo roon, yakap ang kanyang ulo habang humahagulgol sa sakit.Samantala, sa loob pa rin ng venue, si Elaine ay nakatitig pa rin sa direksyon kung saan umalis si Anne. Matagal bago siya nakabalik sa kanyang ulirat.Kitang-kita niya kung paano ipinagbunyi at pinaligiran ng mga tao si Anne bago ito umalis, at iyon ay nagpasiklab ng matinding selos sa kanya.Samantala, maraming tao ang lumapit kina Rolando at Felyn upang bumati at lahat ng ito ay dahil kay Anne."Boss
Sa loob ng venue hall ay lumapit ang lahat kay Anne upang batiin siya.Maging ang mga matrona na nagpahirap sa kanya noon ay nagpakumbabang humingi ng tawad.May ilan pang walang hiya na binuksan ang kanilang mga fb account sa cellphone nila "yung nangyari kanina, kalimutan mo na yun, pwede naman tayong maging magkaibigan hindi ba?! Idadagdag kita sa friendlist ko para madali tayong makapag communicate sa hinaharap.” "Hindi na, bihira akong makisalamuha sa iba, at saka hindi ako basta-basta nagdadagdag ng kaibigan. Gusto ko ang kaibigan ko yung may kalidad.” Ngumiti si Anne at magalang na tumanggi.Si Mrs. Sanvictores, na nakatayo sa isang tabi, ay tumango bilang pagsang-ayon saka siya lumapit kay Anne at hinawakan ang kanyang kamay saka siya dinala sa isang lihim na daanan."Anne, sumasang-ayon ako sa sinabi mo. Kaya nga pinutol ko na ang ugnayan ko kay Jennie.Ang mga taong may magkaibang pananaw sa buhay ay hindi maaaring magtulungan. Ayokong mag-aksaya ng oras sa mga maling tao ,
Sa huli, wala nang magawa ang mga taong ito kundi itaas ang kanilang mga karatula.Sumigaw ang MC sa stage "60 votes!""63 votes!""66 votes! Isang votes higit kay Miss Euleen!""Grabe! 70 votes na!""Ay, may gusto pa bang bumoto? 75 votes!""100 votes!""150 votes!""218 votes! Lumampas ang votes rate sa 98%! Binabati kita si Miss Anne, ikaw ang nanalo sa unang pwesto ngayong gabi, gaya ng inaasahan!" Masayang inannounce ng MC. Samantalang si Noel at Euleen, na hindi nagtaas ng kamay upang bumoto, ay nagmukhang madilim na parang ilalim ng palayok.Si Donya Estrelita ay bahagyang ngumiti at tumingin kay Noel: "Bother, hindi ba exciting ang palabas na ito?"Hindi na sumagot si Noel, ngunit tumayo siya, inayos ang kanyang suit at umalis sa venue. Bago umalis, tinignan niya si Euleen ng masama "Wala kang kwenta!"Si Euleen ay nagngangalit ang mga ngipin sa galit.Tinitingnan ang Anne na napapalibutan ng mga bulaklak at tao sa stage kaya halos mahulog ang mga mata niya.Dapat sana ito a
Hinugot ni Euleen ang remote control, inalis ang baterya, tinignan ito, ibinalik ang mga battery, at pinindot ito ng matindi kay Anne.Bumukas ang indicator light, ngunit ang damit ni Anne ay mahigpit na nakadikit sa kanyang katawan, at walang anumang pagbabago."Paano nangyari ito?" Tanong ni Euleen habang pinipindot ang remote control na direkta kay Anne sa stage.Ngumiti si Anne na tila nakikita siya at may bahid ng pagsubok sa mga mata."Maraming salamat po sa inyong mga tanong.Ang damit na suot ko ngayon ay ibinigay sa akin ng isang kaibigan.Sinasabing nagkakahalaga daw ito ng 1 milyon.Pagkatapos ng salo-salo ngayong gabi, idodonate ko ang damit na ito sa foundation para sa auction. Ang perang makokolekta ay gagamitin para sa pondo ng Women's Care Association.Maraming salamat sa inyong lahat." Ang buong lugar ay muling napuno ng malalakas na palakpakan.Ibinato ni Euleen ang remote control at sobrang galit na tila puputok na ang kanyang mga baga!Ang walang hiya si Anne ay mu
"Oh, may mali ba sa sagot ko sa videong iyan?" tanong ni Anne na may ngiti.Nabigla ang celebrity at itinuturo ang malaking screen nang exxagerated "Hindi ba't malaking problema ito? Isang babae ang tumawag sa iyo para humingi ng tulong, at tinanggihan mo siya ng walang awa.Ang babaeng ito ay malamang na buntis. Ang pagtanggi mo ay katumbas ng pagtanggi sa dalawang buhay!Banaliwala mo ang buhay ng tao! Napaka-sama mo!""Teka lang ah, huminto tayo diyan sa sinabi mo." Pinutol ni Anne ang celebrity ng may ngiti, "Huwag ka kaagad mag-conclude ng masama.Una sa lahat, nung natanggap ko ang tawag na ito, hindi pa ako nahahalal bilang vice chairman, at wala pang sitwasyon na may mga mahihirap na grupo na kumonsulta sa akin at tinanggihan ko sila.Pangalawa, wala akong isyu sa sinabi mo. Ang babaeng ito ay buntis nga. Gusto niyang ituloy ang bata, pero may ibang opinyon ang ama ng bata, dahil ang gusto niya ay ipalaglag ang bata. So, nagkamali ba ako?Ang isyung ito ay usapin nila lang. H
Maaari bang magpakita ng simpatya ang isang tao na may bag na higit sa 3 milyon sa isang tao na kailangang mangalap ng 10,000 pesos kada buwan para sa mga gastusin nila sa buhay?Di’ba hindi!"Pagkatapos magsalita ni Anne, unang tumango ang direktor ng Women's Federation at sinabi, "Tama."Si Mrs. Sanvictores ang nanguna sa palakpakan sa tamang pagkakataon, at ang malalakas na palakpakan ay umalingawngaw sa buong lugar.Pagkatapos ng ilang saglit, ang pangalawang judge ay nagtaas ng sign para magtanong.Siya ang judge na may nagpa plastic surgery kanina na humarang kay Anne."Anne, sa pagkakaalam ko, ikaw ay nagkaroon ng pribadong pagpapagamot sa mental na kalusugan. Paano ka magiging may empatiya sa ating mga mahihirap na grupo kung ikaw mismo ay may isyu sa iyong mental health? Paano ka makakapagbigay ng tamang gabay sa kanila?"Pagkatapos ng matalim na tanong na ito, maraming tao ang nagbulungan.Ngunit kinuha ni Anne ang mikropono nang hindi kinakabahan."Kung ikukumpara sa isang