Ngumiti si Jennie at sumagot, “Oo nga, Mama. Nag-aalala lang ako na walang makakasama si Anne.”“Oh? Ibig sabihin ba wala nang ibang tao sa bahay na ito? Hindi ba nila siya kayang samahan?” Malamig na tumingin ang matanda kay Jennie, na tila may babala sa kanyang mga salita.“Ang birthday party ng Pangalawa niyong anak ngayong taon ay simpleng pagtitipon lang ng pamilya. Ikaw bilang asawa, hindi mo ba alam kung ano ang nararapat?”Ngumiti si Jennie at nagbiro, “Ano ba ‘yang sinasabi mo, Mama! Magkapatid sina Elaine at Anne, kaya pamilya rin sila.”Malamig na suminghal muli ang matanda, “Oo, magkapatid sila, pero may pagkakaiba ang taga-loob at taga-labas. Walang masama sa pagsama sa pagkain, kayang-kaya ng pamilya Valderama ang maliit na gastusin na ’yan. Ang inaalala natin ay ang ibang tao na may matatayog na ambisyon, pero manipis ang kapalaran, at gustong agawin at palitan ang tunay na haligi ng pamilya para makaangat nang madalian.”{Anne:!Napakatuwiran at diretsahan ng matanda!
Napangiti si Donya Estrelita at halos pumikit ang mga mata niya sa tuwa. Muli niyang hinaplos ang ulo ng General: “Ang tali-talino mo naman!”Sa kasabay na oras ay hinaplos din ni Anne ang ulo ng aso.Lumapit si Elaine at kunwaring walang alam, sabay tanong, “Ate, bakit parang ang lapit mo sa aso ni Hector? Hindi siya takot sa’yo.”Sakto namang hinablot ni General ang kahon mula sa kamay ni Renz, kaya’t nalaglag ang lahat ng buttons sa loob.Kinuha ng General ang isang key button at pinindot ito.Pagkatapos pindutin, dalawang beses siyang umalulong kay Elaine: “Awooo! Awooo!”Napaatras si Elaine sa takot, at namutla ang kanyang mukha.Nakita ito ng Donya Estrelita Valderama, kaya natuwa siya at sinabi sa isang katulong, “Bigyan niyo ng hita ng manok si General! Napakatalino talaga ng aso natin!”Matapos niya itong haplusin ng dalawang beses, tumayo ang matanda upang maghugas ng kamay at maghanda para sa sopas.Tinitigan ni Elaine ang matanda na tila mas masigasig pa sa isang aso kays
Kinabukasan, maagang nagising ani Donya Estrelita at isinama si Anne sa Manila Grand Opera House.Nang papalabas na sila ay biglang sumunod si Hector na tulak-tulak ang kaniyang wheelchair. “Mama, sasama ako sa inyo.”Tiningnan siya ng matanda nang matalim: “Bakit ka sasama? Aba Hector kailan ka pa nagka-interes sa pakikinig sa opera?” “Starting today, kasi gusto mo! Kaya sasama na din ako sayo.” sagot ni Hector na may bahagyang ngiti.Muling pinikit ng matanda ang mga mata at pinagmasdan siya. Hindi siya makapaniwala sa kaniyang naririnig. Aba, parang sumikat ang araw sa kanluran ngayon, bakit parang ang bait ng Pangatlo kong anak?Suot ni Hector ang isang custom-made na madilim na asul na suit, may maayos na collar clip at mamahaling French cuffs, kaya naman lalo siyang mukhang kagalang-galang.“Hmph, bahala ka. Kung gusto mong sumama, edi sumama ka.”Hinawakan ni Anne ang braso ng matanda at hindi sinasadyang napatingin kay Hector.Bagaman hindi siya makatayo, ang porma niya ngay
Nagulat si Anne sa ginawa ni Hector, kaya napakislot siya at dali-daling kinuha ang isang walnut bago mabilis na iniatras ang kamay.Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Donya Estrelita, at sumakit ang kaniyang ulo.Nakita ko yun!Kung talagang gusto ni Hector ng babaeng tulad ni Anne, bakit niya hinahawakan ito sa harapan ko?!“Oopss sorry!.” Magalang na bulong ni Hector kay Anne.“Ayos lang.” Mahinang sagot ni Anne habang nakayuko, pagkatapos ay binali ang walnut at iniabot ito kay Donya Estrelita.Eksaktong nakabasag din si Hector ng walnut at iniabot ito sa kaniyang ina.Pareho silang natigilan.Lalong lumambot ang tingin ni Donya Estrelita. Ang dalawang batang ito ay talagang maaalalahanin. Tinanggap niya ang mga nakabukas na walnut at pinigilang isipin ang anumang kakaibang bagay sa kanyang isipan.Sa sandaling iyon, bago magsimula ang palabas, isang matandang kakilala niya ang lumapit at may inabot na litrato sa matanda habang nakangiti. “Ito ang pamangkin ko. Ano sa tingin mo
Nag-alala si Donya Estrelita Valderama at ang kamay niyang hawak ang tasa ay biglang nanginig. Pagkatapos ay uminom pa siya ng ilang lagok ng tsaa at nagsalita kay Noel Rascal ng may ngiti.“Kung ganon, hindi naman mali ang sinabi mo. Talaga namang hindi magaling ang anak mo dahil natuto na siyang magkwento ng kasinungalingan at tsismis sa murang edad pa lamang.” Tigmak ang mukha ni Noel Rascal, at ang gilid ng kanyang labi ay naging matigas sa ngiti. “Donya Estrelita, kung ito man ay kasinungalingan o tsismis, bahala ka ng umalam nito mamaya at wala na akong pakielam doon.Sabi nga nila, hindi dapat ipinagmamalaki ang kahihiyan ng pamilya. Naiintindihan ko kung gusto mong protektahan ang anak mo.”Tumatagilid ang puso ni Donya Estrelita at napansin niyang hindi nagmamadali sina Hector at Anne na magpaliwanag.Ibig sabihin ay totoo ang balita.Halos mapaiyak si Anne pero pinipigilan niya ang nararamdaman niyang magkahalong sakit at kahihiyan.Tama si Noel Rascal.Isang kahihiyan ito
Lalong naging malamig ang puso ni Anne.Paano magiging ganoon kababa ang isang ina!Sa harap ng lahat, hayagan at lihim niyang sinabi na siya’y hindi marunong magpasalamat!Biglang tumunog ang telepono ni Anne ng notification mula sa MessengerHindi pa niya ito tinitingnan, at awtomatikong bumaling siya kay Hector.Tumango si Hector sa kanya ng bahagya.Kinuha ni Anne ang kanyang telepono, binuksan ang mesenger, at nakita niyang may mensahe si Hector.[Huwag kang matakot, nandito ako, walang mangyayaring masama sayo. Ang sinumang gustong agawin ka ay kailangang dumaan sa ibabaw ng aking bangkay.]Hinigpitan ni Anne ang pagkakahawak sa telepono, at nang tumingin siya kay Hector, halatang basang-basa ang kanyang mga mata.Oo, kahit gaano pa kahirap ang sitwasyon, sapat na na nandoon siya.Hindi basta-basta si Donya Estrelita. Sinamahan niya ang pamilya Valderama patungo sa mataas na posisyon. Paano hindi niya makikita kung anong klaseng mga halimaw ang mga ito?Gusto sanang hawakan ni D
Ngayong nakita na ito ni Donya Estrelita, naniniwala siya sa isip niya na hindi na nito magugustuhan si Anne pagkatapos ng araw na ito.At tiyak na magiging asawa ni Elaine si Vince!Hawak niya ang psychological consultation form, tumingin si Donya Estrelita kay Felyn at nagtanong nang magalang:“Ms. Felyn, tinatanong ba kita?”Ang mga sulok ng bibig ni Felyn na nakataas kanina ay biglang nanlumo.Tumaas ang boses ni Donya Estrelita na puno ng awtoridad: “Dahil isa-isa kayong tumitingala sa akin, isang matandang babae, at gusto ninyong ako ang magdesisyon, kailangan ninyong makinig sa akin.”Matapos manahimik ang lahat, tinitigan ni Mrs. Valderama si Anne at nagsalita ng malumanay:“Sige, ngayon ay sabihin mo sa akin kung anong nangyari? Kung may anumang hindi pagkakaintindihan, sabihin mo kay Noel.”Maliwanag na nais ni Donya Estrelita na magsalita si Anne ng matapang, at susuportahan siya nito!Naiintindihan ni Anne ang pahiwatig ni Donya Estrelita sa kaniya, at ang kanyang puso ay
Nang marinig ito ni Donya Estrelita, ang kanyang ekspresyon ay biglang naging malamig at pinilit niyang ngumiti at tumingin kay Felyn. "Felyn, kung nagtitiwala ka pa rin sa isang matandang babae na tulad ko, pwede bang iwan mo sa akin si Anne, at ikaw at ang anak mong bunso ay umalis na muna. Dahil ito ay may kinalaman sa mga gawain ng dalawang pamilya, mayroon akong ilang mga personal na gustong sabihin kay Noel, kaya kung pwede lang ay bigyan mo kami ng probadong oras?” Tila natakot si Felyn dahil sa naging ekspresyon ni Donya Estrelita. Hindi na siya makapagdahilan pa kaya sumagot na lang siya ng may ngiti sa kaniyang mga labi “Okay , wala pong problema Donya Estrelita , malaki po ang tiwala ko sa iyo, sige po ilalayo ko na si Elaine ngayon” Bago umalis, hinawakan ni Felyn ang kamay ni Donya Estrelita at bumuntong-hininga: "Pagkatapos na malutas ang bagay na ito, pwede mo ba akong tulungan sa anak ko?." Habang sinasabi niya iyon, sinulyapan niya si Anne "Ang babaeng
Napangiti si Anne at inutusan ang mga bodyguard na ihanda ang sasakyan upang ihatid ang mga tsismosang iyon sa foundation.Pagkaalis nila, agad niyang tinawagan ni Anne si Mrs. Sanvictores at ipinaliwanag ang kanyang plano.Matapos makuha ang pagsuporta ng kanyang ina-inahan ay tinawagan naman niya si Joana.Sinabi niya rito na may mga eksperto sa emosyon at grupo ng tao mula sa foundation na tutulong upang maresolba ang kanyang kaso."Pero may isang bagay kaming kailangang itanong sa'yo."Nagtanong si Joana "Ano iyon?""Ganito kasi, gusto naming tiyakin na patas ang proseso. Ayokong isipin ng iba na inaapi kita.""Dahil dito, ang foundation ay nagpaplanong imbitahan ang TV station upang gawing live broadcast ang usapang ito sa isang emotional talk show. Wala naman sigurong problema sayo ito, hindi ba?Huwag kang mag-alala, nakausap ko na rin ang tech team. Maaari naming i-censor ang iyong mukha para maprotektahan ang iyong privacy."Lihim na natuwa si Joana sa narinig.Hindi ba't par
Alam kong para sa Valderama, isa lang itong patak sa dagat. Pero gusto kong ipakita ang aking paninindigan. Ipinapahayag ko na ako, si Rolando, ay buong pusong pumapanig sa aking anak!""Ang aming pamilya at ang Pamilya Valderama ay nasa iisang panig!""Ayos." Lumalim ang tingin ni Hector, at pagkatapos ay tumango siya at umalis.Samantala, sina Felyn at Charles ay halos lumuwa ang mata sa narinig nilang "lahat ng ari-arian" ni Rolando."Sira ulo ka na ba?!""Oo nga, Papa! Ano'ng pumasok sa isip mo? Kahit gaano kalakas si Hector, kaya ba niyang talunin ang walong pamilya?""Kung magsanib-pwersa ang mga iyon, kayang pabagsakin ang Valderama nang walang kahirap-hirap!"Nagkunwaring isang marangal na ama si Rolando at matigas na sinabi"Kapag nasa panganib ang iyong kapatid, dapat kumilos agad ang pamilya natin kundi pagtatawanan siya ng kanyang mga in-laws!" Habang pinapanood ni Elaine kung paano hayagang sinusuportahan ni Rolando si Anne ay lalong lumalim ang kanyang pagka-inis.May
Si Charles na ang nagsalita dahil sa pagkainip sa tagal ibuka ng kaniyang ama ang kaniyang bibig. "Maaga pa lang ay inutusan kami ni Papa na samahan siya. Sabi niya, may narinig siyang mahalagang bagay kagabi."Maging sina Charles, Elaine, at Felyn ay halatang naguguluhan din.Nang makahinga nang maayos ay seryosong sinabi ni Rolando"son-in-law, kakaupo mo pa lang sa posisyon kahapon, kaya nag-ikot ako kagabi upang alamin ang sitwasyon.""At sa wakas, may natuklasan akong isang napakalaking lihim!""Si Jennie at Euleen ay nakipagsanib-puwersa sa walo pang pamilya upang pabagsakin ka!"Agad na kumunot ang noo ni Anne nang marinig ito at hindi mapigilang itanong"Pa, ano po ang narinig ninyo?""Ang walong pamilya sa Tondo ay may kani-kaniyang bahagi sa Valderama's Group.""Ngayong bumagsak ang stock price, si Jennie at Euleen ay bumili ng maraming stocks...""Ang pamilya Cruz ay nagpunta sa bawat bahay kagabi, hinihikayat ang lahat na ibenta ang kanilang mga stocks eksaktong 9:30 ngay
THIRD PERSON POV Pagkatapos nang halos hindi na siya makapagsalita dahil sa pagod ay bigla na naman niyang naisingit ang ilang pagmu-mura na para kay Hector ay cute. Ngayon niya lang nakitang magselos ang asawa niya."Hector, tarantado ka talaga.""Hector, niloko mo na naman ako!""Hindi pa tayo tapos dito!"Narinig ni Hector ang mga mura ng maliit na babaeng nasa bisig niya. Hindi niya alam kung matatawa o maiiyak siya.Alam niyang kung hindi niya ito maipapaliwanag nang maayos ay mahihirapan siyang makuha ang tiwala nito lalo na at nag-iba na si Anne."Ganito na lang, kapag naayos ko na ang tungkol sa Black Eagle Hall, ipapaliwanag ko sa’yo nang buo, okay?"Plano niyang gawin ito kasabay ng kanyang proposal.Iniisip pa lang niya ang eksenang iyon ay sigurado siyang mapapaiyak niya si Anne sa tuwa.Ang babaeng yakap niya ay tamad na bumukas ang mabibigat na talukap ng mata. "Sigurado ka?""Hmm, hindi kita kailanman niloko.""Hmm... ha..." Napabuntong-hininga si Anne habang nag-in
“Sabihin mo sa akin, kung hindi, ilalabas ko ito at iiwan kang ganito.” Kinagat ko ang earlobe niya at binilisan ko ang paggalaw ng daliri ko sa kaniyang loob. Hindi niya napigilang kumapit sa aking ulo habang napakuyom ang kaniyang kamao at umuungol. Hindi na napigilan ng aking pagkalalake. Fvck gusto ko siyang bayuhin ngayon din, idiin ko siya sa pader at ipasok ang aking pagkalalake sa kaniya! Kahit hindi iyon ang unang plano ko para sa kaniya. “Sabihin mo, sweetie.”“Uhmm…aghh… yes Hector! Para sayo lang yan..” sagot niya Pinababa ko siya at pinasakay sa akin. Pinihit ko ang kanyang ulo at siniil ng halik ang kanyang mga labi, halos iuntog ko siya sa pader sa gigil ko. Si Anne ay halos mawala sa kaniyang sarili sa ginagawa kong pag-finger ko sa kaniyang pagkababae, sinipsip ko ang kaniyang mga labi at ang aking dila ay naglalaro sa kaniya. Hindi ko magawang ilayo ang aking labi sa kaniyang mga labi niya ."Malapit na akong labasan," sabi niya sa aking bibig"Sige lang honey,
Biglang sumiklab ang inis ni Anne. "Aba, Hector! Nakakasagot ka na ngayon, ha? Dahil ba kaya mo nang tumayo kaya may nagpapadala na sa’yo ng mga babae? Hindi mo na ako pinapansin? Sige, puntahan mo yang great love mo!"Pagkasabi noon ay bumangon na siya para umalis.Alam niyang medyo wala siya sa rason.Pero iniisip niyang matutulog si Hector kasama niya habang may iniisip pang ibang babae? Hindi niya iyon kayang titiisin!Ngunit mabilis na gumalaw si Hector at pinaibabawan siya sa kama at mahigpit siyang niyakap."Opo, susunod ako sa utos ng aking asawa. Matutulog ako kasama ang aking ‘great love.’"Habang nagsasalita, mahigpit niyang hinawakan ang pulso ni Anne at iniangat ito sa kanyang ulo. Ang kabilang kamay niya’y nagsimulang gumapang sa kanyang katawan na nagpapainit sa sitwasyon.HECTOR VALDERAMAHindi nagpatinag si Anne at talagang lumabas siya ng aming silid. Dala niya ang kaniyang bag na dadabog dabog. Kaya naman agad akong nagbihis ng robe at sinundan siya ng napapangiti
Ngumiti si Hector. "Ano man ang dahilan, hindi ito dahil sa shares. Hay Honey, alam mo ba kung ilang babae sa Pilipinas ang gustong pakasalan ako dahil sa mga mamanahin at kayamanan ko? Isang tango ko lang ay may dose-dosenang babaeng dumidikit sa akin. Pero hindi sila ikaw."Nanginig ang puso ni Anne. Nakuha niya ang gustong iparating ni Hector.Eksakto sa iniisip niya!Nagulat siya at natuwa, pero mas nangingibabaw ang pagkalito sa puso niya."Pero wala naman tayong koneksyon noon. Sa tuwing makikita mo ako sa lumang bahay palagi kang mukhang masungit at hindi masaya." May bahagyang hinanakit sa kanyang tinig.Tuwing nakikita niya si Hector kailangan niyang ihanda ang kanyang sarili. Ilang beses na siyang nagreklamo kay Vince na mahirap pakisamahan ang lalaking ito dahil palaging seryoso at palaging malamig sa kaniya."Ay hindi naman patas yan, magpapaliwanag ako." Napangiti si Hector , hindi niya alam kung matatawa ba siya o maiinis. "Ikaw naman kasi, hindi mo ako tinitingnan. Tuwi
Ganoon na ba katagal siyang naging abala, dahil ang dating simpleng kuya-kuyahan niya ay naging "Ninong" na niya?Tila nabasa ni Chairman Dave ang iniisip ni Hector kaya naman tumuwid siya ng tayo, pinanindigan ang dibdib, at dalawang beses na umubo."Kailangan mong matutong tawagin akong Ninong mula ngayon."Hector: ...Matagal siyang hindi nakapagsalita at sa huli, napangiti na lang siya nang may lambing. "Huwag kang mag-alala, hindi ko sasaktan si Anne.""Mabuti naman!" Singhal ni Mrs. Sanvictores.Nagpaalam nang maayos si Anne kay Chairman Dave at Mrs. Sanvictores bago siya sumakay sa kotse.Habang nasa biyahe ay nanatili siyang tahimik, at bumigat ang atmospera sa loob ng sasakyan.Habang nagmamaneho ay panakaw na sinulyapan ni Hector si Anne at sinubukang basagin ang katahimikan."Anne, pasensya na kung natagalan bago kita nasunod, madami kasing ginawang turn over sila Kuya sa akin kaya ginabi na din ako. Galit ka ba sakin dahil doon?”"Hindi." Sagot ni Anne nang walang emosyon.
Tumango nang masigla si Mrs. Sanvictores gamit ang kanyang bilugang ulo."Nang pakasalan ko si Dave, isa rin akong simpleng anak ng magsasaka. Nalito ako nang ikinasal ako sa isang mayamang pamilya. Masaya pero natatakot din ako. Alam mo bang palagi akong natatakot na baka mawala ang kasiyahang nasa harapan ko kung may sakaling may magawa akong mali."Tumagos sa puso ni Anne ang mga salita ni Mrs. Sanvictores dahil ayun din ang eksaktong naiisip niya."Kung ganoon, paano mo ito nalampasan?"Ngumiti nang mainit si Mrs. Sanvictores, "Matagal din akong nag-aalala, pero sa huli, naunawaan ko din ang lahat. Ang mga lalaki, ganyan talaga. Hindi mo sila mapipigilan kung gusto nilang umalis. Ang tanging bagay na kaya mong baguhin ay ang sarili mo. Palakasin mo ang tiwala mo sa sarili para malaya kang makapasok at makalabas sa isang kasal.Katulad ko, sa paglipas ng mga taon, nakabuo ako ng sarili kong koneksyon at industriya gamit ang mga koneksyon ng asawa ko.Sa madaling salita, kung sakali