Kinabukasan, maagang nagising ani Donya Estrelita at isinama si Anne sa Manila Grand Opera House.Nang papalabas na sila ay biglang sumunod si Hector na tulak-tulak ang kaniyang wheelchair. “Mama, sasama ako sa inyo.”Tiningnan siya ng matanda nang matalim: “Bakit ka sasama? Aba Hector kailan ka pa nagka-interes sa pakikinig sa opera?” “Starting today, kasi gusto mo! Kaya sasama na din ako sayo.” sagot ni Hector na may bahagyang ngiti.Muling pinikit ng matanda ang mga mata at pinagmasdan siya. Hindi siya makapaniwala sa kaniyang naririnig. Aba, parang sumikat ang araw sa kanluran ngayon, bakit parang ang bait ng Pangatlo kong anak?Suot ni Hector ang isang custom-made na madilim na asul na suit, may maayos na collar clip at mamahaling French cuffs, kaya naman lalo siyang mukhang kagalang-galang.“Hmph, bahala ka. Kung gusto mong sumama, edi sumama ka.”Hinawakan ni Anne ang braso ng matanda at hindi sinasadyang napatingin kay Hector.Bagaman hindi siya makatayo, ang porma niya ngay
Nagulat si Anne sa ginawa ni Hector, kaya napakislot siya at dali-daling kinuha ang isang walnut bago mabilis na iniatras ang kamay.Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Donya Estrelita, at sumakit ang kaniyang ulo.Nakita ko yun!Kung talagang gusto ni Hector ng babaeng tulad ni Anne, bakit niya hinahawakan ito sa harapan ko?!“Oopss sorry!.” Magalang na bulong ni Hector kay Anne.“Ayos lang.” Mahinang sagot ni Anne habang nakayuko, pagkatapos ay binali ang walnut at iniabot ito kay Donya Estrelita.Eksaktong nakabasag din si Hector ng walnut at iniabot ito sa kaniyang ina.Pareho silang natigilan.Lalong lumambot ang tingin ni Donya Estrelita. Ang dalawang batang ito ay talagang maaalalahanin. Tinanggap niya ang mga nakabukas na walnut at pinigilang isipin ang anumang kakaibang bagay sa kanyang isipan.Sa sandaling iyon, bago magsimula ang palabas, isang matandang kakilala niya ang lumapit at may inabot na litrato sa matanda habang nakangiti. “Ito ang pamangkin ko. Ano sa tingin mo
Nag-alala si Donya Estrelita Valderama at ang kamay niyang hawak ang tasa ay biglang nanginig. Pagkatapos ay uminom pa siya ng ilang lagok ng tsaa at nagsalita kay Noel Rascal ng may ngiti.“Kung ganon, hindi naman mali ang sinabi mo. Talaga namang hindi magaling ang anak mo dahil natuto na siyang magkwento ng kasinungalingan at tsismis sa murang edad pa lamang.” Tigmak ang mukha ni Noel Rascal, at ang gilid ng kanyang labi ay naging matigas sa ngiti. “Donya Estrelita, kung ito man ay kasinungalingan o tsismis, bahala ka ng umalam nito mamaya at wala na akong pakielam doon.Sabi nga nila, hindi dapat ipinagmamalaki ang kahihiyan ng pamilya. Naiintindihan ko kung gusto mong protektahan ang anak mo.”Tumatagilid ang puso ni Donya Estrelita at napansin niyang hindi nagmamadali sina Hector at Anne na magpaliwanag.Ibig sabihin ay totoo ang balita.Halos mapaiyak si Anne pero pinipigilan niya ang nararamdaman niyang magkahalong sakit at kahihiyan.Tama si Noel Rascal.Isang kahihiyan ito
Lalong naging malamig ang puso ni Anne.Paano magiging ganoon kababa ang isang ina!Sa harap ng lahat, hayagan at lihim niyang sinabi na siya’y hindi marunong magpasalamat!Biglang tumunog ang telepono ni Anne ng notification mula sa MessengerHindi pa niya ito tinitingnan, at awtomatikong bumaling siya kay Hector.Tumango si Hector sa kanya ng bahagya.Kinuha ni Anne ang kanyang telepono, binuksan ang mesenger, at nakita niyang may mensahe si Hector.[Huwag kang matakot, nandito ako, walang mangyayaring masama sayo. Ang sinumang gustong agawin ka ay kailangang dumaan sa ibabaw ng aking bangkay.]Hinigpitan ni Anne ang pagkakahawak sa telepono, at nang tumingin siya kay Hector, halatang basang-basa ang kanyang mga mata.Oo, kahit gaano pa kahirap ang sitwasyon, sapat na na nandoon siya.Hindi basta-basta si Donya Estrelita. Sinamahan niya ang pamilya Valderama patungo sa mataas na posisyon. Paano hindi niya makikita kung anong klaseng mga halimaw ang mga ito?Gusto sanang hawakan ni D
Ngayong nakita na ito ni Donya Estrelita, naniniwala siya sa isip niya na hindi na nito magugustuhan si Anne pagkatapos ng araw na ito.At tiyak na magiging asawa ni Elaine si Vince!Hawak niya ang psychological consultation form, tumingin si Donya Estrelita kay Felyn at nagtanong nang magalang:“Ms. Felyn, tinatanong ba kita?”Ang mga sulok ng bibig ni Felyn na nakataas kanina ay biglang nanlumo.Tumaas ang boses ni Donya Estrelita na puno ng awtoridad: “Dahil isa-isa kayong tumitingala sa akin, isang matandang babae, at gusto ninyong ako ang magdesisyon, kailangan ninyong makinig sa akin.”Matapos manahimik ang lahat, tinitigan ni Mrs. Valderama si Anne at nagsalita ng malumanay:“Sige, ngayon ay sabihin mo sa akin kung anong nangyari? Kung may anumang hindi pagkakaintindihan, sabihin mo kay Noel.”Maliwanag na nais ni Donya Estrelita na magsalita si Anne ng matapang, at susuportahan siya nito!Naiintindihan ni Anne ang pahiwatig ni Donya Estrelita sa kaniya, at ang kanyang puso ay
Nang marinig ito ni Donya Estrelita, ang kanyang ekspresyon ay biglang naging malamig at pinilit niyang ngumiti at tumingin kay Felyn. "Felyn, kung nagtitiwala ka pa rin sa isang matandang babae na tulad ko, pwede bang iwan mo sa akin si Anne, at ikaw at ang anak mong bunso ay umalis na muna. Dahil ito ay may kinalaman sa mga gawain ng dalawang pamilya, mayroon akong ilang mga personal na gustong sabihin kay Noel, kaya kung pwede lang ay bigyan mo kami ng probadong oras?” Tila natakot si Felyn dahil sa naging ekspresyon ni Donya Estrelita. Hindi na siya makapagdahilan pa kaya sumagot na lang siya ng may ngiti sa kaniyang mga labi “Okay , wala pong problema Donya Estrelita , malaki po ang tiwala ko sa iyo, sige po ilalayo ko na si Elaine ngayon” Bago umalis, hinawakan ni Felyn ang kamay ni Donya Estrelita at bumuntong-hininga: "Pagkatapos na malutas ang bagay na ito, pwede mo ba akong tulungan sa anak ko?." Habang sinasabi niya iyon, sinulyapan niya si Anne "Ang babaeng
Si Hector ay nanatiling kalmado at humigop ng tsaa na kalmado kagaya ng kanyang ina. "Ipaalala ko sa iyo na ang wharf na ito ay kabilang sa bansa, hindi sa anumang pribadong tao. Kung handa siyang dumaan sa pormal na mga channel at pahirapa ako, then sorry for him, igagalang ko siya bilang direktor para kaya ko ding paabutin ito sa kataas taasan lalo at makaka-apekto ito sa ekonomiya ng bansa. Saka ko siya papipiliin desisyon niya din naman ang magiging kapalaran niya.” . Kung hindi lang siya si Hector siguradong nanginig na siya sa takot sa narinig na iyon, kay lang iba si Hector. Biglang tumibok ng mabilis ang puso ni Anne, at naisip niyang napakagwapo ng kanyang asawa sa paraan ng pagsasalita nito. Mayabang at dominante! Napaungol naman sa sobrang galit si Noel, tumalikod at naghanda ng umalis. Mabilis si Renz at pinalamanan ang chestnut cake sa kanyang kamay. Ang mukha ni Noel ay kasing itim ng ilalim ng isang palayok, at ang hindi nagmamadaling boses ni Hector ay n
Pagkasabi noon, tumingin si Donya Estrelita kay Anne na may banayad na ngiti: "Manood muna tayo ng palabas, at pag-usapan ang iba pang mga bagay mamaya. ” Walang pakialam na tumango si Anne. Sa sandaling ito, isang magandang palabas ang nagsisimula sa entablado. Pinalakpakan ng matandang babae ang kanyang mga kamay sa ritmo, umindayog siya kasabay ng pag-awit na bahagyang nakapikit ang kanyang mga mata, tila nasasarapan. Ngunit mahigit sampung minuto ang lumipas, lalong kumunot ang mga kilay ng matandang babae, at bigla itong nagmulat ng mata at tumingin sa entablado. "Tungkol saan ang kantang ito?" Bakit biglang nagbago ang tugtugin ng musika. Napunta na ito sa isang musika ng tungkol sa pagtataksil ng isang tiyuhin sa kaniyang pamangkin. Naunawaan din ni Anne ang kahulugan ng musika at walang malay na sumulyap kay Hector. Tumango rin si Hector sa kaniya, senyales na manatiling kalmado. Nang matapos ang opera, ang may-ari ng opera house ay nagmamadaling pumasok s
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m