ANNE POV
Gulat na gulat ako sa bilis ng pangyayari. Sa isang iglap tila nagbago ang aking kapalaran . Kahapon lang ay nag-aalala ako kung saan ako titira pagkatapos ng lahat ng kaguluhang ito, wala na akong balak na bumalik pa sa unit ng mga magulang ko, pero ngayon?..., kapit ko sa kamay ko ang titulo ng unit at lupa na nakapangalan sa akin. Kaya naman nakahinga na ako ng maluwag. Hindi ko inaasahang ang tiyuhin pa ni Vince ang makakapagbigay sa akin ng ganitong klaseng pakiramdam na ligtas ako. Naiinis ako dahil dun , bilang pasasalamat ay malumanay kong sinabi “Huwag kang mag-alala Hector, aalagan kita ng maayos.”“Okay” gumuhit ang nakakabighaning ngiti sa labi ni Hector. Itinulak ko ang wheelchair ni Hector papasok sa loob ng munisipyo. At sa tulong ni Renz mabilis naming nakuha ang aming marriage certificate. Medyo nahihilo pa ako kaya hindi ko na pinansin ang kakaibang pag ngiti ng lalaking kumukuha ng picture namin ni Hector bilang katibayan sa aming kasal. Pagkakuha namin ng Marriage certificate ay agad itong hinablot ni Hector sa kamay ko, hindi ko man lang niya nakita ang anumang detalye tungkol sa aming kasal. “Si Renz na ang bahalang magtabi ng Certificate natin, kakailanganin din iyan para sa pag-papabago ng mga dokumento mo. Kailangan ma update ang status mo sa system. Sasamahan na muna kitang bumalik sa unit niyo para kuhain ang mga importanteng gamit na kailangan mo.” Seryosong sabi ni Hector, pero alam ni Hector sa puso niya na hindi totoo ang sinasabi niya. Pinatabi niya lang kay Renz ang dokumento dahil ayaw niyang maisipan ni Anne ang magpa-annul sa kaniya. Sa isip niya ay hindi siya papayag na mangyari yun. Tumango lang ako sa kaniya “okay”.Mabilis lang kaming nakarating sa unit nila Mama. Pagdating namin sa tapat ng pintuan ay hindi ko na pinasama ni Anne si Hector sa akin. “Babalik din ako kagaad, saglit lang ako.” sabi ko sa kaniya“Okay walang problema.” sagot ni Hectir sa akin ng buong galang. Pagkapasok ko sa loob ay nakita ko sila Mama na nakaupo sa sofa at naghihintay sakin. “Ma, Pa. Kukuhain ko lang po ang ilang gamit ko.” Pagkasabi ko ay agad akong tumalikod. “Huminto ka Anne!” malakas na sigaw ni Papa. Mabilis itong tumayo at pinigilan ako sa pag-akyat. Huminto naman ako kaagad ngunit bago ako nakapag react ay walang habas na sumugod si Mama sa akin at malakas niya akong sinampal. Sa isang iglap umalingawngaw ang malakas na pagsigaw nito sa buong unit “Napakalandi mo! Talagang ginapang mo ang tiyuhin ni Vince? Napawalanghiya mo! Ngayon pano pa makakasal si Elaine kay Vince?”“Pakshit” bulong ko sa sarili ko. All this time. Hindi ako makapaniwalang gusto nilang sirain ang buhay na mayroon ako para sa interes ng kapatid ko. Kahit na alam kong gustong ipakasal nila Mama si Elaine kay Vince ay di ko pa rin maiwasang hindi masaktan. Habang iniisip ko iyon , lalo kong nararamdaman ang pagka-argabyado ko sa mga nangyari kaya alam kong kailangan kong ipagtanggol ang sarili ko.“Hindi ko ginapang ang tiyuhin ni Vince. Ma, Pa…biktima din ako sa nangyari!”“Biktima? Anong biktima?”Galit na galit sa akin si Mama “kahit ang manok pag ang palay na ang lumapit, hindi maaring hindi tutuka. Hindi pa nga kayo kasal ni Hector pero titira ka na sa unit niya? Pano ka igagalang ng iba kung ang sarili mo hindi mo kayang igalang?”“Hanggang ngayon hindi niyo pa rin alam ang totoong dahilan kung bakit ako titira sa ibang unit?” tumingin ako kay Mama ng mas matalim, nararamdaman ko na ang pagbagsak ng aking luha, ang tono ko ay mas matatag. Pilit kong tinignan ang mukha ni Mama dahil gusto kong makita kung kahit papano ay na-gu-guilty sila sa pagiging unfair nila pero sa kasamaang palad ay mukhang wala silang pakielam sa akin. Sa puntong ito ay umabot na ako ng hangganan! Tapos na ang oras ng walang katapusang pagpapahiya sa nila sa akin! Wala na ang dating Anne na anak nila na basta na lang hahayaan ang kung anong gusto nilang sabihin , subalita ang matatalim kong tingin ang lalong nakapag painit ng ulo ni Mama.“Ano yang tingin mong yan? Bakit sa tingin mo ba tama ang ginawa mo? Nagmamayabang ka? Sinira mo ang magandang samahan ng pamilya natin sa pamilya Valderama at ngayon kailangan namin linisin ang kalat na ginawa mo!”Muling itinaas ni Mama ang kaniyang kamay pero sa pagkakataong ito ay agad kong hinawakan ang kamay ni Mama at matapang kong sinabi “Nandiyan si Hector sa labas, sigurado ka bang gusto mo kong sampalin ulit ng hindi napapansin ang bakat nito sa mukha ko?” Nang marinig ni Mama ang pangalan ni Hector ay galit niyang binawi ang kaniyang kamay sa akin, hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Agad na akong umakyat sa aking kwarto at kinuha ang mangilan ngilang kong gamit. Walang lingon akong nag-impake sa aking maleta. Iniwan ko ang lahat ng mga pinaglumaang gamit na binigay sakin ni Elain. Tanging mga importanteng dokumento at mga prioriting gamit lang ang aking kinuha.Pagkababang-pagkababa ko ay narinig ko ang galit na sigaw ni Papa “P*****a kang bata ka! Sige sabihin na nating nagpakasal ka. Pero napakatanga mo talaga at nagpakasal ka sa isang imbalid. Anong silbi niyan sa buhay mo? Tatanungin kita. Nasaan na ang niregalo sayo ng lalaking iyon?” Sa pagkakasabing iyon ni Papa ay biglang pumasok sa loob ng unit si Hector habang tulak tulak ni Renz.HECTOR POVNang makita ko ang namumula at halos duguang pisngi ni Anne ay bahagya kong inangat ang aking salamin sa tungki ng aking ilong. Binigyan ko ng isang malamig at nakakatakot na tingin ang mga magulang niya. Saglit na natigilan si Anne sa kaniyang kinatatayuan. Nang makita ni Renz ang panlilisik ng aking mga mata ay agad niyang nilapitan si Anne para baguhin ang namumuong tensyon sa aking utak. “Miss Anne, nag-alala kasi si Boss dahil hindi ka nakabalik kagad, nag-alala siyang baka nahirapan kang buhatin ang mga gamit mo, kaya kami pumasok na para tulungan ka.”Namumula ang mga mata ni Anne at ang kaniyang pisngi ay tila namumula sa init at malamang ay nananakit ito dahil sa bahagyang pag ngiwi ng kaniyang mga labi. Marahil ay nahihiya siya kaya nanatili ang kaniyang ulo na nakayuko at hindi nangahas na tumitig sa aking mga mata, mabuti na din ito dahil hindi niya nakita ang nanlilisik kong mata. Dala lang niya ang kaniyang maliit na bag, at maliit na maleta, mabilis siyang
Naramdaman ko naman ang pagpisil sa balikat ko ni Anne, tila ba ito tumututol sa aking mga sinabi pero bago pa siya makapagsalita ng anu pa man ay hinawakan ko ng mahigpit ang kaniyang mga kamay at hinimas ko ito ng dalawang beses. “Hayaan mo na. Tama naman ang byenan ko. Hindi tamang hindi ako magbigay ng kahit na anong regalo para sa kanila bago tayo ikasal. Masisira din ang reputasyon ko sa buong Pilipinas kung malalaman nilang hindi ako nagbigay ng regalo!”Nang marinig ito ng ama ni Anne ay tumingin ito ng may panunuya sa kaniyang anak. “Oo nga naman, ano bang katangahan ang pumasok sa isip mo. Ano na lang sasabihin ng mga tao kapag nalaman nilang hindi nagbigay si Hector Valderama ng kahit na anong regalo sakin. Sa tingin mo ba ma-sa-satisfied ang mga tao? Gusto mo pang pag-tsismisan siya ng mga tao!”Tumango ako at nagtanong “mm… ano naman ang regalong ibibigay niyo sa akin bilang regalo sa aming kasal? Sa totoo lang hindi naman ako umaasa na tumbasan ninyo ang aking ibinigay
“Ano ba Renz bakit mo siya sinampal! Nakalimutan mo na ba ang sinabi ko sayo! Wala na tayong kapangyarihan ngayon. Alam mo ng lumpo na ako, kaya wala na akong kwentang tao. Hindi na tayo kagaya nuon!” Galit na sabi ni Hector habang hinahampas ang hawakan ng kanyang wheelchair, tila nadismaya siya sa mga nangyari. Napayuko si Renz. Naiitnidihan niya ang galit ng amo “Sorry Boss, hindi ko lang napigilan ang sarili ko. Hindi ko lang kayang tumayo at sabihan kayo ng hindi maganda ng kung sino-sino!” “Ipasok mo sa utak mo, pamilya pa rin sila ni Anne. At kagaya ng naipangako ko kay Anne na hinding hindi ko siya sasaktan sa hinaharap.” Agad namang yumuko si Renz sa harapan ni Anne. “Im sorry Ms. Anne, ako ang may kasalanan, wag niyo po sanang sisihin si Boss Hector ng dahil sa nagawa ko. Ako lang po ang sisihin ninyo.” Sa totoo lang hindi naman talaga nasaktan si Anne sa ngyari bagkus ay nakaramdam siya ng matinding kaligayahan na ngayon lang niya naramdaman sa buong buhay niya. P
“E ang lupa..?” Tanong ni Rolando sa asawa, pakiramdam niya ay walang halaga ang pera pero ang lupa sigurado siyang malaki ang halaga nito. Mapang insultong tumawa si Felyn sa asawa “Darling siyempre naman ang lupang binigay nun panigurado yung kasulok-sulukan na hindi pa nadedevelop, wala ring kwenta kung ganun. At sinabi niyang binigay na niya sa malanding yun? At nalipat na daw? Bakit sino ba sa atin ang nakakitang nalipat na? C’mon wag mong sabihing binibili niyo ang mga sinasabi ng mga yan? Bagay na bagay sila. Isang baldado at isang inutil.” Sumang-ayon naman si Rolando at Elaine sa sinabi ni Felyn. Sabay-sabay pa silang nagtawanan. “ nakita niyo naman, wala ng silbi yang si Hector. Siya na nga mismo ang nagsabi na wala na siyang kapangyarihan at lakas, hindi ba?! Rinig na rinig niyo ang sinabi niya kanina diba?. Hindi nga makatayo sa sarili niyang mga paa. Tsh. Masyado naman kayong nagpa-uto” Habang patuloy na minamaliit ni Felyn ang partner ni Anne, lalong nasasaktan ang d
"At saka Hector, si Anne ay mabuting babae, huwag mo siyang sasaktan." Tiningnan siya ng diretso "Kailangan mo pa bang sabihin iyan?” Isa ito sa pinaka-aasam-asam ko na ibigay ni Papá sa akin! Pagkalabas ko mula sa lumang bahay, ay nakangiti ako at pasipol sipol habang tinutulak ang aking wheelchair patungo sa aking sasakyan. At dahil sa maganda ang mood ko ng mga sandaling ito ay tinawagan ko ang dalawa sa pinaka matalik kong kaibigan para pumunta sa Dynasty. Ang Dynasty ay ang pinakamataas na antas na pribadong club sa Tondo. Full membership system ito, at hindi basta-basta nakakapasok ang karaniwang tao. Bukod pa rito, ang mga miyembrong papasok dito ay kailangang magpakita ng patunay ng kanilang mga ari-arian. Sa Tondo, ang pagkakaroon ng Dynasty membership card ay simbolo ng mataas na estado sa lipunan. Ngunit walang nakakaalam na ang tunay na boss sa likod ng Dynasty ay walang iba kundi “AKO” at ang dalawa pang makapangyarihang tao na kayang magdikta ng hangin at ulan sa Tond
Nanlaki ang mga mata ni Luigi at nagsalita “ibig mong sabihin, drinoga ka ng hipag mong yun?” Magiliw siyang tumango na animo’y gusto din niya ang ngyari . “Pero teka lang, hindi ba mataas ang dosage mo sa mga drogang ganun?! Teka nga. Diba lagi mo lang naman nilulubog ang sarili mo sa malamig na tubig kapag ngyayari yun sayo? Kahit nga halos mamatay ka na sa dami ng dugong nawawala sayo kayang-kaya mo. Pero ngayon?... talagang natulog ka sa tabi ni Anne? Knowing na nag-sex talaga kayo?” halos pahina ng pahina naman ang boses ni Luigi habang sinasabi ito. Tila hindi siya naniniwalang dahil ito sa drogang nainom niya. Bahagyang tumaas ang gilid na bahagi ng labi ni Hector ng may halong pang-aasar sa mga kaibigan. “Anong magagawa ko? Nung nakita ko siya, lalo lang nagliyab ang pakiramdam ko. Hindi ko na makontrol ang sarili ko kaya sinunggaban ko kagad kesa mawala pa sakin.” “O wow! Talaga lang? Sa dinami-dami ng babaeng nakakasama mo ngayon ka lang nagkaganyan.” Tumaw
ANNE POVNang makarating ako sa unit na binigay sakin ni Hector sa Forbes Park, nakita ko ang kagandan ng buong paligid. Kaya napag-desisyunan kong libutin ang mga facility nila at nakita ko ang luntiang paligid ng komunidad. Parang lahat ng mga halaman ay inayos ng mga land scaper sa perpektong pagkakahubog. Na-appreciate ko din ang ramp passage para sa mga disabled person , kaya panigurado akong ito ang dahilan ni Hector kaya niya kinuha ang penthouse unit na ito. Nang marating ko na ang 21st floor. Hindi ako makapaniwalang ganito kalaki ang unit na binigay ni Hector para sa akin, isang unit para sa buong floor. Wala akong kahit na isang kapitbahay. Pagbukas ng elevator ay diretso na ito kaagad sa aking unit, maganda ito lalo na sa mga kagaya kong hindi mahilig sa social life. Dahil sa may card key ang elevator hindi naman ito basta-basta mapapasok ng kahit na sino. Pagbukas ko sa malaking pintuan gamit ang electronic card, ay bumungad sa akin ang isang malaking floor-to-ceiling na
THIRD PERSON POVTumingin si Anne sa mga platong hinanda niya sa lamesa, tumingin siya kay Hector at nagtanong, “kumain ka na ba?”“Hindi pa…” sagot nito sa asawa“Ipagsasandok na kita ng kanin, sabay na tayong kumain”“Okay”Masayang nakamasid si Hector sa asawa habang nakatalikod ito sa kaniya at nagsasandok ng pagkain. Hindi niya maiwasan ang pasimpleng mapangiti sa kilig sa lalong pagkahumaling na kaniyang nararamdaman. Pagharap nito ay isang simple ngiti ang kaniyang ibinigay habang nilalapag ni Anne ang isang plato ng tinolang isda. Nang magsimula na silang kumain ay naglakas loob na mag suggest si Anne. “um.. Hector ano kaya kung i save natin ang number ng isa’t isa sa whats*pp para kung may mga importante tayong kailangan sa isa’t-isa ay madali tayong magka-kontakan?”Pagkasabi niya, biglang tumunog ang cellphone ni Anne na nasa lamesa. Isang tunog ng “ding” at lumiwanag ang screen. Nagkatinginan silang dalawa at nakita niya ang notification ng Whattsa*pp mula kay Vince. Nangi
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m