Malapit na guys! huhuhu Malapit ng matapos to! woah! finally!! Continue reading lang guys saka ipagkalat ma din ninyo sa Madlaššš Thank you sooooo muchhh guys! -Taggy
NAZLI LEIN ALCANTARANakalipas ang ilang araw and now we're here at Paris France for our honeymoon. Well, dumaretso na kami dito pagkatapos ng kasal namin kahapon.Yes, kinasal kami ulit sa simbahan na. Biro ko lang naman na pakasalan niya ako ulit pero siya itong mapilit at iyon din ang gusto ng daddy niya na daddy ko nadin ngayon.Abala kong inaayos ang mga dala naming gamit habang si Kyle ay naliligo. Sabi ko sa Pilipinas nalang sana pero sinabi ng lahat na dapat daw mangibang-bansa kami which is pumayag nadin ako.Isang linggo ang amount time na gugugulin namin dito kaya maraming araw na magsama kami na akming dalawa lang ng asawa ko.Medyo dinami-dami ko din ang nagdala ng mga gagamitin namin dahil baka matopak ang kasama ay kukulangin pa. Alam ko na susulitin niya ang mga bawat araw dahil matagal din siyang tigang.Habang busy ako sa pag-aayos yumakap siya sa akin at ramdam ko ang mga kamay niya na nakapulupot sa aking beywang."BABE?" tawag niya sa paos na boses. Hindi ko din a
NAZLI LEIN ALCANTARANandito kami ngayon sa isang British Restaurant. Dito namin naisip na kumain dahil bagay daw dito ang mga newly weeds which matagal naman na kaming kasal ni Kyle pero dahil kami na ang sumaksi sa kasal namin kaya inisip parin na we are newly weeds.Naiwan ang mag apo sa Pilipinas at gustong-gusto naman ni Zhyco na maiwan sa lolo niya. Pabaon pa nga niya sa kanyang daddy na pag-uwi namin ay dapat may little brother or sister na siya.Hawak-hawak ni Kyle ang aking kamay na nakapatong sa lamesa and we are waiting for our orders."SASAMAHAN KITA SA HIRAP AT SA GINHAWA. mAMAHALIN KITA HANGGANG SA PAGTANDA AT IKAW LANG ANG BABAENG MAMAHALIN KO HABANG BUHAY. PANGAKO" biglang sabi niya. Salubong ang aking kilay na tumingin sa kanya."PINAGSASABI MO?" takang tanong ko at ano naman ang pumasok sa utak ng mokong ito."YUNG SINABI KO SA SIMBAHAN IN FRONT OF FATHER, DADDY, MY SON, YOU AND GOD. INUULIT KO LANG" ngiting sagot niya sabay haplos sa wedding ring na nakasuot sa aking
2 Years Ago.STEVEN KYLE DE LAVIDA"DADDY! KUYA ZHY BULLY ME!" simangot na sumbong sa akin ni Zhymor my second son and now he is two years old."NO DADDY!" sagot naman ng Kuya. Defensive din itong panganay amybe he thought na papagalitan ko siya."ZHYCO SAY SORRY TO YOUR BROTHER" utos ko. Gusto kong ituro sa panganay na dapat alagaan at mahalin niya ang kanyang kapatid.Bilang isang ama masaya ako na nakikita silang dalawa na masaya at close sa isat-isa even sometimes para silang aso't-pusa. Minsan nag-aaway sila sa mga simpleng bagay na ikinagagalit ng mommy nila."KYLE!" tawag sa akin ng asawa ko. Nakangiti siya sa akin pero may iba sa kanyang ngiti."ZHYCO DALHIN MO MUNA ANG KAPATID MO SA KWARTO AT DOON KAYO MAGLARO. MAG-USAP LANG KAMI NG DADDY NIYO" utos niya sa mga anak namin na agad naman na sinunod ni Zhyco, minsan takot din ang mga ito sa kanya."WHAT IS IT BABE?" malambing kong tanong"ANO ITO?" taas-kilay niyang tanong sa hawak-hawak niyang bote ng alak. Napakamot tuloy ako s
NAZLI LEIN ALCANTARAI was walking in a highway when I saw many of people on the center of the road. I heard them all saying "OH MY GOD" that is why I get closer to them because I was so curious! Then I was shocked for what I saw! Napa OH MY GOD din ako pero ang masaklap napalakas pala ang sigaw ko kaya ayun nakatingin lahat sila sa akin haha. Malay ko ba na napalakas pala ang boses ko. Paano ba naman kasi I saw a man laying on the ground with full of blood! Oh diba nakakashock!Napa question ako bakit wala man lang tumulong? Nasaan ang ambulance!! Pero napahiya ako ng sabi ni Ale na parating na raw, so ako naman tinignan ko ang lalake na nakahandusay sa daan. Infairness gwapo! Oo mga beshie gwapo talaga! Pinakatitigan ko talaga pero naudlot o natigil yun nang may sumigaw sa akin na TABI! ang lakas!Parang naka microphone ba? Sympre tumabi ako at nakakahiya naman kay sir! So ayun, binuhat na nila ang bangkay ay charrot! yung lalaki pala hahaha. Hindi pa pala siya patay dahil kung
NAZLI LEIN ALCANTARAUmalis na ang mga lalake at naiwan ako. May iniwan pa sila sa akin na limang paper bag at mga damit iyon para daw sa akin at ng may magamit ako at kung sakaling may kakailanganin pa akplo tatawag lang daw ako sa kanila at magsabi.Huwaw! Go girl! Icareer mo yan besh!Sa totoo lang ang tagal magising ng lalakeng ito! Hindi na ako magtaka pagkagising niya nasa COMA STATE na siya haha. Nag-eenjoy na ata sa pagtulog.Alas onse ng gabi ng bigla akong magising dahil tila may naririnig akong tila ungol, tinignan ko ang lalake at gising na nga siya at pilit na iniilig ang ulo niya. Nataranta ang tita niyo! Hindi ko alam ang gagawin.Maya-maya lang ay meron ng nagsisipasukan na mga nurse at si doc. waw ha!? naka red alert ba sila? So ayun, tuluyan ng nagising ang guy at sa totoo lang Gosh! ang gwapo niya! gwapo na siya noong nakatulog siya peras gwapo siya ngayong gising na siya! Grabe guys!Pero malungkot ako kasi ang seryoso ang mukha ng lalake. Napaka cold ba? Tapos hal
STEVEN KYLE DELA VIDAWell, alam ko naman na ang ginagawa ko eh, sadyang ganyan lang si Daddy. He's too caring. One month ng nasa America sila kaya ako muna ang namamahala sa company. Napilitan lang akong umuwi dito sa Pilipinas from Hawaii cause I have to.Kailangan ni Mom ang matreat ng mabuti kasi nasa critical condition na siya sa sakit niyang breast cancer. For the sake of our family and our business umuwi ako at iniwan si Sandra."OKAY DAD" sabi ko nalang at binaba ko na.Speaking of Sandra, she's calling"YES HON?" sagot ko"VIDEO CALL TAYO HON" she said. What the f*ck! Hindi pwede dahil makikita niya na nasa hospital ako."HON LATER NALANG. I'M ON A MEETING HON" palusot ko."WRONG TIMING NA NAMAN AKO. PALAGI NALANG GANITO" pagsusumamo niya. Alam ko na naman ang reaction niya ngayon, nakasimangot na naman at naka pout ang labi. She's so cute."SORRY HON, I WILL CALL YOU LATER KAPAG HINDI NA AKO BUSY" pagsusuyo ko"KYLE I MISS YOU ALREADY! KAILAN KA BABALIK DITO?""I DON'T KNOW
NAZLI LEIN ALCANTARA"WHERE ARE YOU GOING?" kunot-noong tanong niya. Pinilig ko ang ulo ko. Bibili malamang!"TSK! NO NEED. USE MY PHONE AND ORDER KA NALANG SA MCDO OR JOLLIBEE" sabi niya. Ay ganun ba?Sorry naman! Akala ko bibili lang ako sa canteen. Iniabot niya ang kanyang cellphone sa akin. Nag order lang ako ng normal na morning breakfast tulad ng ham, tuna etc.Pagkatapos kong mag-order binalik ko sa kanya ang cellphone niya at pwede naman siya lang ang mag-order doon na siya lang! Hinintay pa niya talaga ako? Tsk!"MAY SINABI NA BA NG DOCTOR MO KUNG KAILAN KA MAKAKALABAS?" tanong ko"KA-AADMIT KO LANG, LALABAS NA AGAD? HINDI PA NGA AKO MAKATAYO EH" sarcastic niyang sagot.Fuck! Oo nga no? Bakit hindi ko naisip yun? Yan tuloy naging tanga na naman ako sa paningin niya."GANUN BA? SORRY NAMAN!" inis kong sagot. Napaka sarcastic niya talagang tao ever!"BY THE WAY WHAT'S YOUR NAME?" taas kilay na tanong niya."NAZLI" maikli kong sagot"SUCH A UNIQUE AND CUTE NAME" ngisi niya. Sh*t
NAZLI LEIN ALCANTARAONE WEEK AGO.Naging mabilis ang recovery ni Kyle, one week ko na din siyang binabantayan sa hospital. Nakakatayo at medyo nakakalakad na kaunti pero kailangan parin niya ng alalay dahil hindi pa siya magaling ng lubusan.One week narin akong hindi pumasok sa trabaho ko. Minsan natutulog ako sa hospital, minsan naman umuuwi ako sa bahay.Sa buong linggo naging okay naman ang naging takbo ng buhay ko sa kanya, yun nga lang minsan matopak siya at minsan napaka demanding! Iniaaplay niya sa akin ang pagiging anak mayaman niya. Ngayong araw na ito lalabas na kami sa hospital finally!"OKAY PWEDE KA NG LUMABAS, NAAYOS KO NA ANG LAHAT" sabi ko sa kanya. Nakaupo siya sa kama at may katawag. Nakapagpalit narin siya."HON VIDEO CALL TAYO MAMAYA PAG-UWI KO" ngiting sabi niya. Sana all nginingitian! Nakakainggit naman ang babae!"OKAY HON, I CALL YOU LATER. I LOVE YOU" dagdag pa niya na ikinalungkot ng puso ko! ohh! sana all! Pagkatapos ng tawag niya ay tumingin siya sa akin.