KABANATA 2

DURING the next few days, Shan and Marie brought new people into our circle. Although I didn't feel particularly enthusiastic about them, naging mabait din naman ako kahit papaano. 

"Mauna na ako, girls!" paalam ko kina Shan at Marie.

"Ayusin mo ang paglandi sa professor mo, Via!" asar nila sa akin. Kumindat lang ako at humagikgik na umalis. 

Malapit na ako sa lecture hall nang may namataan ako. Teka! Ang honeybunch sugarplum ko 'yon, ah?

Bahagya akong lumapit sa kung saan sila nakatayo. Ethan is smiling for ear to ear to the new professor. Napaisa ang kilay ko. Lalo na noong nakita kong ginulo ni Ethan ang buhok ng babae at kinurot naman siya nito bilang ganti!

Aba't!

Tiningnan ko ang kaniyang katawan. Her body curves are in the right places. Makinis din ang balat nito at maganda. I kind of felt insecure to my body. Pero, I have curves din naman, 'no! 

So...mali si Shan. Hindi sa hindi gusto ni Ethan ang romance. He loves it. He's waiting for it. Siguro ang babaeng ito ang girlfriend niya. 

Kaya ba hindi niya napapansin ang mga pagpapansin ko sa kaniya?

There's a sharp pain I felt in my chest.

Dahil masyado ata akong napatitig sa kanila, hindi ko napansin ang taga-utility.

"Teka, miss!"

Too late, naramdaman ko ang malakas na kalabog pagkatapos ng pagkabangga ko at mabilis akong natumba. Nagkalat din agad sa hallway ang maruming tubig mula roon sa kaniyang timba. Uminit ang pisngi ko sa kahihiyan lalo na noong nakita kong papalapit na si Ethan sa akin pati na rin ang babaeng kausap niya.

Nagsitilian ang mga estudyante sa paligid kaya mas gusto kong lamunin na ako ng lupa! Right now! Kainin mo na ako!

"Ayos ka lang?" Mabilis niyang abot sa aking kamay. Nagpatulong naman ako. Choosy pa ba ako e ang dirty na ng katawan ko.

"Nako! Sorry talaga po, ma'am. Hindi ko po sinasadya," may halong takot na sabi ng janitor namin habang tumitingin kay Ethan.

"A-Ayos lang po," sagot ko sabay hinawi ang kamay ni Ethan sa aking palapulsuhan.

"I have an extra shirt," he offered.

Narinig kong nag-bell na kaya tumingin ako sa kaniya at umiling na lang. Papalapit na rin ang bagong professor sa amin kaya agaran akong tumalikod.

"Ako na ang bahala sa kaniya, E..." I heard the woman said.

And, wow? E? May callsign, yarn? 

Padabog tuloy akong naglakad papuntang locker. Pagkarating ko sa locker ay agad kong binuksan ang sa akin. Kinalkal ko ang loob only to find out na wala nga akong extra shirt. 

Punyetang buhay 'to, oh!

"I have an extra shirt, miss..." A woman's voice from behind suddenly spoke.

Tumingin ako sa kaniya. "Ah, hindi na po. I'll just text my friends. May mga extra po sila."

No, thanks!

"Well, since nag-bell na, I doubt that your friends can still reply to you. Kaya sige na, let me help. Anyways, my locker is just there," pamimilit pa niya sabay turo sa kabila. 

Nakita ko pa ang ibang students na sumisilip sa aming dalawa. Curious ata sa kung anong nangyari sa akin.

Bumuntong hininga ako. "Fine po..."

She shrieked and drag me out of that area. Wala tuloy akong nagawa kun'di ang sumunod. 

"New hire ka rito?" tanong ko habang inaayos ang sarili habang kinukuha niya ang isang skirt at puting blouse. 

"Yes...Thanks to E, though. Nakapasok ako rito."

Humagikgik siya bago inilahad ang kaniyang extrang damit. Halos bumagsak ang balikat ko sa ibinigay niya.

"This is my extra. Though para ka nga'ng magd-defense dito pero at least you will not wear that dirty clothes for the whole day."

Tumango na lang ako at kinuha na ang damit niya. "Thanks..."

Tumalikod na ako para makapunta sa malapit na comfort room. Naramdaman kong nakasunod siya sa akin pero isinawalang bahala ko na lang. 

"I supposed you are one of his students?" tanong niya nang makalabas na ako sa cubicle.

"Yes..."

"For sure, he's a great professor. Magaling nga iyan sa ibang bagay, sa pagtuturo pa kaya?"

My head immediately turned to her. Her bold words shocked me. She blushed and folded my dirty clothes. 

"Are you classmates before-"

"He's my ex-boyfriend," she cuts my next words. "And, we are trying to get back together..."

Natigilan ako. There's more of a hollow feeling inside my stomach plus the sharp pain in my chest.

"Oh siya, humabol ka na sa klase mo. I overshared. Well, you can call me Xandra. Outside the campus, ofcourse..." Tumawa pa siya at tinapik ang aking balikat.

I was glued to the ground. Nakalabas na siya ng comfort room. I look at myself in the mirror before deciding to go to my room.

Pagkapasok ko ng room, namataan ko ang mga kaklase na napapatingin sa akin. Of course, ako lang ang hindi naka-uniform, e. I sitted at the back. Ang galing pa ng timing ng topic, it’s about the forbidden love of two people.

I stared at Ethan while he's teaching. He had this strong aura. His polo hugs his muscles that it makes you drool for him. Pero, naalala ko rin si Xandra. In fact, kung hindi ko sila kilala bilang professors, baka aakalain kong mag-gym buddy silang dalawa because they have both great bodies.

Nakaramdam ako ng pait. After the short discussion…or it isn’t short at all, short olang para sa akin dahil late ako. Nagkaroon ng recitation about views and perspectives of forbidden love.

“They said that “Love knows no boundaries” so it's time to break free from outdated norms,” my classmate said.

“No, I disagree. Society relies on structure and forbidden love can lead to instability and unrest for the rest of your lives,” ani Ann na kaklase ko rin.

“Yes, society relies on structure, indeed, and forbidden love can destabilize the very foundations we stand on.”

“Why should societal norms dictate personal happiness? Isn't it time for change?” biglang saad ko. Napatingin sila sa akin.

“Via, I agree that in the twenty-first century, people should adapt to changes but we still need to remember that these societal norms are there as safeguards in our communities so we must be cautious about dismantling them.”

“Yes, I agree that we need to find a balance that respects both tradition and the evolving needs of individuals in our community to have harmonious relationships. But, I think, embracing love without boundaries promotes individual happiness and fulfillment so why forbidding love it if it makes anyone happy?”

“While love is powerful, our societal structures and traditions serve a crucial role in maintaining order and stability. The acceptance of forbidden love may inadvertently unravel the fabric of our communities, risking the harmony we've built over generations.”

"Okay, that is enough. Let us proceed to the other question," putol ni Ethan sa debate namin ng kaklase ko. I glared at him, feeling frustrated that he had not allowed me to express myself fully. It seemed like he was favoring the opposing person’s argument.

Matapos ang ilang minuto ay nag-dismiss din ang klase kaya inayos ko na ang aking gamit at hinintay na makalabas na ang lahat ng kaklase.

"You're fine now?" 

Napalingon ako sa paligid bago napatingin kay Ethan na ngayon ay nandito na pala sa aking gilid.

"Yes," malamig kong sagot. Naalala ang sinabi ng ex-girlfriend niya kanina at ang inis na naramdaman ko sa debate.

"Did you go to the clinic after you changed your uniform?"

Umiling ako at tinanguan siya para makaalis na sana nang bigla niyang hinablot ang aking braso. My eyes widened. Napatingin din ulit ako sa paligid. Nakita kong kami na lang dalawa ang nasa loob ng lecture room. 

"I'll guide you to the clinic."

Mabilis kong binawi ang aking braso. Nakita kong bahagya siyang nagulat sa ginawa ko. 

"Uh...hindi na po kailangan, sir."

"But, your arm has scratch."

Mabilis dumapo ang paningin ko sa may bandang likod ng aking braso. I didnt noticed earlier dahil masyado akong occupied sa ibang bagay. Ngayon na nalaman ko na ang tungkol doon ay naramdaman ko ang hapdi. 

Naramdaman ko ang paglapit niya sa akin at kinuhang muli ang aking braso. “Masakit ba? Let's go to the clinic.”

“It doesn’t matter, sir…” walang preno kong sagot.

Napakunot ang noo niya. “What do you mean it doesn’t matter?”

“Wala po, sir. Aalis na po ako.”

“Wait, Via. I really think you need to visit the clinic.”

“I will, sir. Thanks for the concern.”

Natigil siya sa pagsasalita agad na napakunot noo. Tatalikod na sana ako nang bigla siyang nagsalita.

“Your view of forbidden love is strong. May pinaghuhugutan ka?” he made it sound so funny na parang para sa akin, pinagtatawanan niya ang arguments ko kanina.

“Wala, sir. I just think that it is right and just to make everyone love who they want and not whom the society wanted them to love-”

Nagulat ako nang hablutin niyang muli ang aking kamay. “Sorry for cutting you off but damn, it’s really bleeding. Hindi mo ‘to napansin kanina?” pagalit niyang sambit at inilagay ang kaniyang panyo roon.

Naghaharumentado ang puso ko habang tinitigan siya.

"E! Let's grab our breakfast now!" Bumukas ang pinto ng lecture room at mabilis na pumasok si Xandra. Nang makita niya si Ethan na nakahawak sa aking braso ay mabilis siyang natigilan. 

Mabilis ko ulit binawi ang kamay ko at hindi na sila tiningnan. Tinakbo ko na ang distansya mula sa kinatatayuan ko palabas. 

I ran as fast as I can para hindi na nila ako makita pa kung sisilip sila. As if, they would waste their time for me. Pagkarating ko ng garden, agad bumuhos ang luha sa aking mga mata. Napatingin din ako sa baba at nakita kong may mantsa na ng dugo ang puting blouse.