Wakas
Chris P.O.V."Ma, anong sinabi mo kay Althea?" I asked my Mother angrily after I found out that she talked to Althea about my departure to go abroad which I am not sure yet."Son, sinabi ko lang sa kanya ang tungkol sa pag-alis mo."
"Pero hindi ka dapat nagdesisyon para sa akin. Sana hinayaan mo nalang ako na kausapin siya."
"Kausapin?" Natawa ng sarkastiko ang aking Ina. "Sigurado ka ba na kakausapin mo siya o hindi mo talaga siya kakausapin?"
I looked sharply at my Mother.
"Alam ko! Hindi mo siya kakausapin tungkol dito, dahil una palang ay hindi ka na papayag, diba?!" Tumaas ang tuno niya habang galit din akong tiningnan. "Hindi mo ba napapansin, Chris. You haven't thought about your dreams since she came into your life. Puro nalang sa kanya ang iniisip mo. Akala mo hindi ko alam! You've been saving up for years to buy that land from General's so you can give her an art gallery!"
Natahimik ako sa sinabi ng
Disclaimer: This is a work of fiction. All the names, characters, places, events are the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual person, living or dead, or actual events are purely coincidence.All rights reserved 2021. Absolute_CharmPLAGIARISM IS A CRIME!No parts in this book may be reproduced in any written, electronic, recording or photocopying without the permission of the author.Authors note: Hi AC's! Welcome to my first story! I hope you read this story until the end.Don't forget do vote and write a comment. It will be very much appreciated. Thank you!😉Enjoy reading!
Love gives you happiness, but when it fails it will make your life miserable.Love gives you strength, but when it fails it makes you weak.Love gives you delight, but when it fails it will leave you in tears.Love will cherished you, but when it fails it will leave you wounded.Love will protect you, but when it fails it will neglect you.Love gives you a positive feeling, but when it fails it makes you hostile.Love gives you warmth, but when it fails it makes your heart cold.Love makes you feel alive, but when it fails it gives you sorrow.Love will worship you, but when it fails it despised you.Love builds you, but when it fails it destroys you. - Absolute_Charm -Hanggang kaylan mananatili ang pusong buo na nagmamahal? Hanggang kaylan ka magtatagal sa relasyong nawasak na? Minsan nagmahal ka, minsan
SimulaGinuhit ko ang isang paa sa buhangin. Kasabay ng paglapit ng alon ay ang paglayo ko sa dagat. Natatawa kong sinundan ng tingin ang alon lalo na nang bahagyang sumayaw ang suot kong white floral dress.Nawala lang ang atensyon ko sa umaalon na dagat ng marinig ang tunog ng eroplano. Nagtatalon ako sa tuwa ng mahanap ko ito sa himpapawid."They're here"Today is My sixteenth birthday. My parents wanted a simple birthday party for me and want it held in our ancestral house here in Palawan. And since I wanted the celebration to be held in an open space, pumayag naman sila.Sinuhestiyon nila ang garden sa backyard. Napakalawak noon at alagang-alaga ni mama kaya matatayog ang mga halaman at napakaraming magagandang bulaklak. Nagustuhan ko naman iyon dahil kitang-kita ang dagat sa likod nito.I caught a glimpse of the sea plane descending into the sea slowly approaching the boardwalk. Mab
Althea's 16th BirthdayI thought my family had just prepared a simple birthday party for me, but when I saw the preparations being made, I realized that it wasn't just a simple party.I gasped at what my parents had done as the make up artist retained my face.The make up artist left in front of me and started taking pictures of me while I'm standing on the beach.I'm wearing an elegant yellow chiffon maxi dress. Umihip ang hangin dahilan para hawakan ko ang nililipad na damit. Natabunan ng nakalugay kong buhok ang mukha ko kaya hinawi ko ito. Natigilan ako ng masulyapan ang isang lalaki sa di kalayuan. My forehead furrowed and my head tilted slightly, wondering where it was looking.The man is on the balcony of one of the resort’s beach cottage house. Agaw pansin ang lalaki dahil siya lang naman ang nag-iisang nakatayo roon at wala namang ibang tao sa labas ng cottage house. Hindi ko maaninag ang mukha nit
Truth or DareUnti unting nabawasan ang mga panauhin sa hardin. Namalayan ko nalang na inililigpit na ng mga caterer ang mga pagkain sa lamesa. Papasok na sana ako sa bulwagan ng tawagin ako ni Pia."Thea! Saan ka pupunta?""I'll just change my clothes.""Nagyayang mag-inuman sina Khael at Al. Let's go to the beach first--"Natigilan kami ng makitang lumapit si mama sa amin."Pia Hija, Althea is not allowed to drink, 16 palang ang anak ko maybe when she's on her legal age.""Ay hehehe, Tita hindi naman po kami kasali. Sina Khael and Al lang naman po ang mag-iinuman, where just going to acompany them. Uuwi na din po kasi kami bukas."I was surprised by what my friend said, I thought I could still be with them until I went home."Oh, ang aga niyo namang umuwi hija, kakarating niyo lang kanina. Why don't you just stay until Sunday. Para sabay-sabay na kayong umuwi ng ana
Cyprian’s Dissaperance from Dela Vega’s MasionHindi na kami nagtagal sa seashore lalo na nang makaramdam ng antok at lamig ang mga kaibigan. Kaya nag kanya-kanya na kaming pasok sa mga kwarto.Nang makapasok sa kwarto ay agad akong naupo sa kama. Itinaas ko ang mga paa at hinaplos ito.It’s a bit painful and I’ve been feeling that for a while. Probably because of the time I stood earlier while talking to the guests. Saglit lang naman kasi akong umupo sa upuan nila Khael at tumayo din agad para mang entertain.Hindi ko na namalayan ang sakit duon dahil masyadong natuon ang pansin ko sa usapan at nangyari kanina. Naramdaman ko lang ulit iyon habang naglalakad kami pabalik ng mansyon.Hindi pa man nakakabawi sa pagpapahinga ay may kumatok na sa kwarto ko. With a sigh I stood up before going straight to the door and opening it. Tumambad sa harapan ko ang nag-aalalang mukha ni Pia.
Prian's Return To The Mansion With Al"Ma'am Althea!"Nalingunan ko ang kasambahay na pababa na ng hagdan at papalapit na sa akin.Tumigil ito sa harapan ko. "Hinahanap na po kayo ni Sir. Ezekiel ganun na din po ang mommy at daddy niyo."Nagulat ako sa sinabi nito. "Nagising sila Mama?"I hurried up and went to the mansion, sumunod naman ang kasambahay."Opoh ma'am nagising po yata sa komosyon sa mansyon." Aniya nito.Ano ba naman yan! Naistorbo ko pa tuloy ang mga magulang galing sa pagtulog.Papalapit na ako ng makita silang lahat sa bukana ng bulwagan. Nang makita ako ay nagmamadaling bumaba ng hagdan si Khael at inalalayan ako."Where did you go!?" Nag-aalala ngunit may halong galit na tanong niya.Instead of answering him, I went straight to Mama and Papa especially when I saw Mama's worried face, while Papa was sighing.
Prian's Return To The Mansion With Al"Ma'am Althea!"Nalingunan ko ang kasambahay na pababa na ng hagdan at papalapit na sa akin.Tumigil ito sa harapan ko. "Hinahanap na po kayo ni Sir. Ezekiel ganun na din po ang mommy at daddy niyo."Nagulat ako sa sinabi nito. "Nagising sila Mama?"I hurried up and went to the mansion, sumunod naman ang kasambahay."Opoh ma'am nagising po yata sa komosyon sa mansyon." Aniya nito.Ano ba naman yan! Naistorbo ko pa tuloy ang mga magulang galing sa pagtulog.Papalapit na ako ng makita silang lahat sa bukana ng bulwagan. Nang makita ako ay nagmamadaling bumaba ng hagdan si Khael at inalalayan ako."Where did you go!?" Nag-aalala ngunit may halong galit na tanong niya.Instead of answering him, I went straight to Mama and Papa especially when I saw Mama's worried face, while Papa was sighing.
WakasChris P.O.V."Ma, anong sinabi mo kay Althea?" I asked my Mother angrily after I found out that she talked to Althea about my departure to go abroad which I am not sure yet."Son, sinabi ko lang sa kanya ang tungkol sa pag-alis mo.""Pero hindi ka dapat nagdesisyon para sa akin. Sana hinayaan mo nalang ako na kausapin siya.""Kausapin?" Natawa ng sarkastiko ang aking Ina. "Sigurado ka ba na kakausapin mo siya o hindi mo talaga siya kakausapin?"I looked sharply at my Mother."Alam ko! Hindi mo siya kakausapin tungkol dito, dahil una palang ay hindi ka na papayag, diba?!" Tumaas ang tuno niya habang galit din akong tiningnan. "Hindi mo ba napapansin, Chris. You haven't thought about your dreams since she came into your life. Puro nalang sa kanya ang iniisip mo. Akala mo hindi ko alam! You've been saving up for years to buy that land from General's so you can give her an art gallery!"Natahimik ako sa sinabi ng
Forever"Your ready?" Chris asked me when I went to his office one day. I was standing in front of him and he was sitting in his swivel chair with his laptop in front of him.I saw how the video call was answered. Nasia's face appeared on the screen. "What do you want now, Chris!" Iritadong sambit ni Nasia pagkatapos tanggapin ang tawag.Nagulat pa ako sa ini-asta nito. Nakita ko ang pag-igting ng panga ni Chris."May usapan tayo, last saturday, Nasia. Nakalimutan mo na?""Ang alin?!"Iritadong tiningnan ni Chris ang laptop niya. Ng umangat ang tingin sa akin ay lumamlan ang mga mata nito."Come here, baby." Chris said and reached for my hand then pulled my waist closer to him, dahilan para mapahawak ako sa balikat niya.Kita ko ang pag-awang ng labi ni Nasia sa screen at ang panlalaki ng mga mata niya ng makita ako. Pero kalaunan ay huminahon din siya."Oh? I'm sorry, I forgot.""Explain e
So sureChris opened the door of his car for me. When I finally got out, he took my hand and pulled me into their mansion. I glanced at our hands and looked up at him. Amazed at his actions.Sa kabila ng masasakit na salita na ibinato ko sa kaniya ay nagawa niya pa ding alalayan at hawakan ang kamay ko.Naagaw ng pansin ko ang mga katulong ng bigla silang nataranta ng pumasok kami ni Chris sa sala. Hindi din siguro inaasahan ang kanyang pagbabalik.I looked at the furniture and some antiques display on the wooden. That was not new to me, especially since I had been here several times, but every time I came here, I still amazed by the interior design of their mansion. The house is modern but some of their furniture is antique."Hijo, hindi ko alam na ngayon ang uwi mo." Said the middle age woman who enter the living room with the other helpers. Sa pagkakatanda ko ay siya ang mayordoma nila.Yumuko ako ng sulyapan ako ng matanda. Naramdaman ko
RumorsRumors about Chris and Nasia have spread on our school's social media site. Many pictures have been taken. Isa na duon ang magkasama nilang pictures habang nasa school. Marami iyon. Mayroon pang nagtatawanan sila at nakahawak sa braso ni Chris si Nasia at hawak naman ni Chris ang baywang niya... Sobrang lapit nila sa isa't isa na mapagkakamalan mo talagang mag on sila.Napapikit ako at padabog na naibaba ang cellphone sa table ko. Tumingin sa akin ang mga kaklase ko ng bigla akong tumayo dala dala ang cellphone. "Excuse me ma'am, can I go out please." Paalam ko. Hindi pa man sumasang-ayon ang professor ay lumabas na ako ng classroom. Naging bastos man sa harapan nila ay hindi ko na napigilan.Naglakad ako patungo sa restroom at pumasok sa isa sa mga cubicle. Inilock ko iyon at ibinagsak ang toilet cover. Napapikit ako at napahilamos sa mukha. Anong ibig sabihin ng nakita ko. What's the score between them?But then, Isn't this what I wan
Decision Lumipas ang dalawang taon at naging smooth naman ang relasyon namin ni Chris. Hindi man perpekto ay masaya kaming dalawa. Nag-aaway at nagkakatampuhan din minsan pero nagkakabati din kami ulit. I thought everything was fine. I thought our relationship would last. Pero kagaya nga ng sinabi ko nuon. Hindi natin alam kung ano ang pwedeng mangyari sa hinaharap. One day everything I did not expected happened. "Hija, I know how much you two love each other. But my son needs to take MBA abroad for his work in the future. I know it's too much to asked but he need this. Sinasabi niya na hindi niya kaylangan, pero alam ko na kaylangan niya..." Napakurap ako at umawang ang labi sa narinig. Nandito kami ngayon sa restaurant kung saan nakipag kita sa akin si Tita Natalie. "Matagal na niya itong sinabi sa amin nuon, hija. He had plans on taking MBA after graduation, pero biglang nagbago ang desisyon niya. He wanted to work in our company for now
Forgiveness Papasok ako sa bahay ng bigla akong nagulat sa sumalubong sa akin. "Happy birthday!" Sigaw nilang lahat. Ngumiti ako at isa isa silang niyakap. My family and close friends are all here. I even glanced at the laptop that was turned on and saw Khael there waving at me. I covered my lips and looked at them in tears. "Happy birthday to you! Happy birthday to you." Kanta ng isang pamilyar na boses galing sa likod ng aking mga kaibigan. Naglalakad na ngayon si Chris papalait sa akin dala-dala ang isang cake habang nakikisabay na din sa pagkanta ng aming mga kaibigan. "Make a wish." Bulong niya ng tuluyan siyang makalapit sa akin. I smiled and stared at him. "You're enough for me." I whispered back. He laughed and shooked his head. Nagsigawan naman ang mga kaibigan ko sa likod niya. "You don't have to wish for it, baby. You have me already." Natatawang sambit niya. I smiled, sighed and closed my eye
Gift "When did your memory came back?" Tanong niya sa akin habang inaayos ang tali ng kabayo. Nakatayo ako sa gilid niya at tinitingnan ang ginagawa niya. "When I woke up in the hospital. I thought it was just a dream but then I realized it's a memory of mine." Tumango siya at hinarap ako. "Ikaw? Why didn't you tell me you've known me for a long time?" "How can I tell you when your brother told me about your condition. You fainted many times and everytime it happened you lose your memory. May parte na bumabalik at may parte na nawawala. And when your brain can't hold it anymore. There's a possibility that you won't recover your lost memory forever." I sighed and nooded. "Now I understand, Kahit na hindi kita maalala. Naaalala ka naman ng puso ko." I mumbled. Kaya pala kakaiba ang naramdaman ko nung una ko siyang makita. Kaya pala pamilyar ang mukha niya sa akin. Hinaplos ko ang kabayo habang nagsasalita. "That's w
DateNakangiti ako habang hinahaloghog ang mga damit ko sa loob ng walk in closet ko."What should I need to wear?" I asked myself. Umiling ako at walang pasubaling kinuha ang mga damit na naka hanger at isa isang sinukat iyon habang nasa harapan ako ng malaking salamin.I smiled remembering what he told me after our kissed yesterday."Kaylangan mo ng pumasok. You'll be late in a few minutes from now." he said glancing at his own wrist watch.Ngumuso ako sa sinabi niya. Parang ayaw ko na yatang umalis dito ngayon kasama siya. Sobra sobra ang sayang nararamdaman ko. Hindi ko na maalala kung kaylan ako nakaramdam ng ganito."By the way. I will now asked for my dare." Aniya niya. Nangunot ang noo ko sa sinabi niya."Dare? What dare?""You forgot. You owe me a dare, Thea. Remember." He said and raised an eyebrow at me. Nanlaki ang mga mata ko ng maalala ang dare namin nuon, na hanggang ngayon ay hindi ko pa
I love youI will never forget what Al told me when my friends had visited me while I was still recovering in our house. My eyes widened at what I heard."He's there when the accident happened. Actually I didn't saw him that night. Nung masagasaan ka ay hindi ako agad nakalapit sayo dahil sa gulat. Ng sinubukan ko na lumapit sa'yo ay nakita ko nalang na sumulpot si Chris sa harapan ko. I'm about to stop him dahil baka galawin ka niya. Of course when an accident usually happened you shouldn't move the victim lalo na ang ulo dahil delikado." Tumango naman si Pia at si Cyprian habang nakikinig kami sa sinasabi ni Al. "Hindi ka niya ginalaw. He just couldn't move like me when we came near you. Then I saw Khael running towards you so I stop him.""You told me too na siya ang nagdala kay Thea sa hospital, diba?" Cyprian asked him.Al nodded. "Yes. I was about to go with them but the police came. Kinuha nila si Khael para dalhin sa prisinto. I can't leave him, s