KABANATA 2
Nakausap ko na ang abogado ni mommy, he said they're working on the case.
Tita Sol assured me that he is one of the best and mastered criminal law very well. Siniguro nya rin na hindi magli-lick sa press na naka-detain si Pelinara Del Hugo, napakalaking balita nun dahil si mommy na ang presidente ng DH Enterprises.
"Mommy, I never doubted you but please answer my questions" panimula ko sa isang mababang tono.
She just stayed at this place overnight but she looked miserable. Her straight and formal face still screams authority and elegance but she looks pale without her make up. Dark circle are below her eyes. And it was a horrifying sight.
I couldn't sleep properly thinking about my mom who's behind bars, trying to ignore the mosquito buzzes.
Still masked with a straight face, she waited for me to fire up my next sentence. Her pride is just too high to admit that she is hurt, miserable and broken.
"Is that Florence girl dad's mistress?" mahinahon at mahina kong tanong sa takot na may makarinig sa amin.
My mother's presence here is enough to draw attention from a quite big crown and I won't add fuel to that fire by being careless towards my actions.
Kumuyom ng bahagya ang kamay ni mommy kahit halatang nahulaan na nya na itatanong ko yun. I get the answer I need when she nod slightly.
"Gaano katagal nyo ng alam? Bakit di nyo sinabi sakin?"
"Six months.... But... It's for your own sake, I love you so much and I will never allow that divorce! It will hurt you. I can't afford that. I love you and I will sacrifice everything for you!"
She looked at me in the eyes and it sent shivers to my spine.
Napakagat ako agad sa labi ko.
I blinked thrice to hold my tears back. I just can not accept it!
Damn!
Her lips formed one thin line tanda na ganon din ang pagpipigil na ginagawa nya.
"Why is there phonecalls and meetings between you and that Leonardo?" patuloy kong tanong.
"He was one of my suitors back then and now we became acquainted because he invested in our company. After the incident, he just called to say condolence. That's all."
"Do you have a document to prove that investment or someone to tell na dahil lang lahat ng yun sa trabaho?"
"Yeah. It's all in my office and yes, yung secretary ko alam nya nag mga appointment ko."
Natahimik kami pagkaraan ng ilang saglit.
I was looking at her and observing her reactions from time to time and I can see that she is telling the truth that only means one thing.
"I think this is a set up."
She sigh.
"What's your plan?"
"Just stay safe mom. Keep yourself alive and I will do everything to get you out of this damn messy place" I said with finality.
Labag man sa loob ko ay kailangan ko nang umalis kaya kinabukasn ay mukha akong panda dahil sa ilang oras lamang na tulog.
"Praia, iha hindi ka ba papasok sa trabaho?" tanong ni Tita Sol na kapapasok lang sa fitness room kung saan ako nag e-exercise.
Umalis ako sa treadmill at kinuha ang towel ko para magpunas ng pawis.
"Hi tita!" I kissed her cheek "Not yet, may five days pa kong leave sa office."
"Kagagaling ko lang sa mommy mo. She's not so fine but she said she can handle." she sigh then switched topic "Neli is getting married three months from now and you will be one of her brides maid."
Her eyes glimmered upon breaking the news.
Sino ba ang hindi sasaya? Neli is a total black sheep, she's a party animal at linggo-linggo laman ng dyaryo ang mukha nya at ng mga kaibigan dahil sa iba't-ibang gulo. A total rebel.
The last time I checked na-involve sya sa isang weed session na natunugan ng mga awtoridad.
"Wow that's fantastic!"
Finally Neli find her place in the world. Kahit nagkanda-letche letche ang pamilya ko, syempre dapat suportahan ko pa rin sya dahil si Tita Sol ang katuwang namin ni mommy sa lahat simula nung mawala si Daddy.
Then she started talking about her daughter's wedding details while I was listening to her.
"Ikaw, when are you planning to settle down? You're not getting any younger" biglang baling nya sakin
Natigilan ako ng ilang saglit bago nakarecover.
"Family first tita, after ng gulong to I promise you, hahanap na ko ng boyfriend"
"Great! So anong plano mo ngayon? Wala na si Esteban at naka kulong si Pelinara, you want to handle Del Hugo Enterprises?"
Isa pa ang DHE... I graduated finance pero wala talaga akong interest sa pagma-manage ng business. I like being in an office with papers and other stuffs but leading is not my thing. I'm not like my dad or even my mom.
I'm working on a not so big company in Metro coz our business is too big for me and I don't like to be a CEO with trial and error strategy. Maraming buhay ang umaasa sa kompanya, I can't bring them all down.
"I'm glad you opened that topic, nagkausap na kami ni mommy. For the mean time ikaw muna ang maging acting CEO. Is that okay?"
"Sure. Sure Praia, anything for my beloved niece."
One problem done. Many more to go.
Hindi na ako nakatiis kaya pumunta na ako sa presinto kung saan nakakulong ang Leonardo Dalikata na yun.
That freaking murderer!
I maintained my straight face as I saw him even I wanna rip that fucking grin on his face using my seven inch heels. I wanna kill him right here, right now pero hindi ko yun ipinahalata.
"Magandang araw binibini," cool na cool nyang bati na parang hindi apektado kahit nakakulong sya ngayon.
"Walang maganda sa araw" I answered coldly.
Mukhang nakilala nya na ko dahil kahawig ko nga ang mommy ko. Alam nya na kung bakit ako nandito sa harap nya.
"Kung may itatanong ka Ms. Praia, gawin mo na," nakangisi pa rin nyang sabi.
I made my eyes as cold as possible at hindi naman ako nahirapan dahil umaapaw ang galit sa sistema ko.
"Sino ang amo mo?"
"Amo? Naku nagkakamali ka yata ng kinausap dahil ang kaharap mo ay ang taong na kinakatakutan ni satanas. Hindi ako sumusunod sa utos ninuman." tumawa sya ng pagak.
Tipong halakhak ng mga baliw.
I smirked. Gusto nyang magalit ko, pero hindi ko yun ibibigay sa kanya. Kung baliw sya, kaya kong maging mas baliw pa sa kanya.
"Really? Kung talagang takot sayo pati si satanas, sana hindi ka sumusunod sa utos ng kahit na sino"
"Nag-utos? Sinagot ko na yan kanina, wala akong sinusunod"
"Wag mo kong i-trash talk, hayop ka. Bakit idinidiin mo ang mommy ko? Alam nating inosente sya" mariin kong tanong.
I'm pissed pero hindi ako bibigay. I won't give this asshole his happiness.
"Sa tingin mo aamin ako sayo? Isa ka lang bata na walang alam, mabuti pa umuwi ka na at ipagdasal ang nanay mo dahil isasama ko sya sa impyerno"
I stand up.
"Sabagay nga naman, ang mga taong kagaya mo ay ang mga tipo na hindi nag-iisip... Sige, magsama kayo ng kung sino mang siraulo mong amo. Siguro nga bata lang ako, pero sinisiguro ko sayo na ang batang kaharap mo ang magdadala sayo sa impyernong sinasabi mo. So long mister..."
Tamara called via FaceTime kaya itinigil ko muna ang pag hahanap ko sa G****e. I am looking for my dad's mistress' social media accounts and damn its too private. All I can see is one single picture during her elementary days malabo pa dahil may kasamang mga kaklase.
"Busy ka?" bungad nya agad pagka on na pagka on ng camera.
Mukha syang pagod. Sabog ang buhok, swollen lips, I can even see bite marks on her neck. I think I know what's going on.
She's with the guy she just meet. They probably just finish on fucking. Then she called me. Great.
Binitbit ko ang laptop ko sa kama at doon umupo habang nakasandal sa headboard.
"No, not really I'm just checking on something"
Nanlaki ang mata nya. And from what I see mukhang nabuhay ang papatulog nya nang diwa.
She doesn't care kung kita ko na nakasuot lang sya ng manipis na nighties at may lalaking nakahiga sa kama nya na hula ko ay kumot lang ang takip sa katawan.
She's my best friend kaya alam namin kahit ang pinakamadilim na sekreto ng isa't-isa.
I often tell her that she might get AIDS or other sexualy transmitted diseases but she just don't listen. She will got hooked with some random guy she meet somewhere down the road, do one night stand and pretend like they did nothing the next day.
"A crush?" excited nyang tanong at medyo naging magulo ang background nya.
Umirap ako at hindi sumagot hanggang maging steady sya ulit.
Lumipat pala sya sa terrace. Siguro para hindi maiistorbo ang kasama nya.
"Comeon Tammy, I had bunch of problems to fix wala akong panahon sa mga ganyan kaliit na bagay."
"Oh... Sorry Praia!" umayos sya ng upo "Sorry for your dad."
"Sira, hindi mo naman kasalan eh. Gusto mo ba magkapalit kayo?"
"Yeah... I wonder how can you joke like that but anyway baka uuwi ako bukas. I want to hug you so bad, I know you feel sick."
Nagliwanag ang mukha ko. Finally... After her two year 'soul searching' in Florida, she'll come back.
"That would be great... Sa wakas may makakausap na ko ng matino dito!"
"Hindi ko alam kung hanggang kelan pero sana one week."
"I'll try to extend my leave!"
We continued talking at ikinwento ko lahat sa kanya. Even that filthy Florence girl. At infairness na gumaan ang loob ko dahil dun.
I think I'm ready for war.
Dinampot ko agad ang cellphone kong patuloy sa pagri-ring at sinagot iyon.
"Miss Del Hugo?" tanong ng lalaki sa kabilang linya.
"Yes this is Praia Del Hugo, kamusta yung pinapagawa ko?" tanong ko ng makita na ang kinuha kong private investigator ang tumawag.
"Ma'am confirmed na kilala nga po ng daddy nyo si Florence Monteclaro. Kinumpirma po ng mga tao sa restaurant na palagi nilang kinakainan"
Nag-init na naman ang ulo ko ng narinig ang impormasyong iyon. That girl caused too much pain towards my family.
"Sino ba tong Florence na to? Is she poor? Probably a gold digger..." utas kong bulong
"She's is like a ghost that is not existing kaya nahirapan kaming hanapin sya at ang nakakagulat ma'am, kasama sya sa ambush at siniguro ng mga rescuers na marami syang tama ng bala pero wala pa rin sya."
"What?!"
"She's missing. Buhay pa sya pero baka tinatago dahil may alam sya sa nangyari. Baka nakita nya ang killer."
Something is fishy here. Kelangan kong mahanap ang babaeng yun para malinis ang pangalan ng mommy ko.
"Any relatives of this girl?"
"She's related to the founder of Monteclaro Empire but we don't get much information about her coz it's so private"
"Okay. Thank you ituloy nyo lang ang imbistegasyon."
Napahilot ako sa sentido ko sa sobrang frustration. Now I am curious.
I need a fucking plan.
With a serious face I walked towards Tammy's direction. Kauuwi nya lang pero imbis na matulog sa hotel, makipagkita sya akin sa coffee shop na ito.
"Uyy nabasa ko yung email mo kahapon, at alam ko ang solusyon sa problema!" mukha pa syang excited.
The email she's talking about is the one I sent out of frustration dahil hindi ko mahagilap ang Florence na yun at kung gaano ka komplikadong pumasok sa Monteclaro Empire.
"Anong solusyon ba yan?" tanong ko pagkaupong-pagkaupo ko pa lang.
She ordered for us already. Mukhang kanina pa sya.
"Eto..." naglabas sya ng dyaryo mula sa dala nyang shoulder bag.
"Dyaryo?! Seryoso ka?" I asked in a straight face.
She rolled her eyes.
"Gaga basahin mo to!"
Itunuro nya ang classified ads.
'Monteclaro Empire is hiring employees blah... blah... blah...'
Wala ng ibang pumasok sa utak ko kundi ang salitang hiring. Eto na nga ang solusyon sa problema ko.
"You're such a genius Tammy"
She flipped her almost white blonde hair.
"I know right"
An evil smile flashed out of my face. This is exactly what I need.
"Ma'am Praia nandito na po ang mga dokumentong pinadala ni Ms. Tamara," anang isang kasambahay at inabot sakin ang isang brown envelope.
Sinilip ko iyon at napangiti sa nakita. Fake documents about me... Praia Marceliana. Looks like my best friend used her connections for this very well.
Fake birth certificate, fake IDs, fake driver's license, fake school documents, fake diploma and even the police clearance. Everything looks so authentic and with this face... No can ever doubt my identity.
"Thanks!" sagot ko at hinayaan syang bumalik sa trabaho nya.
I reached for my phone and dialed Tammy's number.
"Nakuha mo na?" tanong nya agad.
"Oo, thank you!"
"Ikaw pa, syempre ayos lang yun. Anyway babalik na ko sa Florida"
Kahapon, we spend the whole day shopping kahit kadarating nya lang at ngayon aalis na naman sya.
"Kelan?"
"Three hours from now."
"Talaga Tamara? Mabuti naman at naalala mong magpaalam sa best friend mo" I said sarcastically.
"Sorry na... Emergency eh, may problema ang boutique"
But she didn't sound sorry.
"Fine. Last mo na yan, kapag umalis ka ulit ng hindi man lang nagpapaalam makakatikim ka na sakin!"
"Nagpapaalam na nga ako ngayon!"
I can see her pouting her lips from here. I could only imagine how she flips her hair and roll her eyes by now.
"Shut up!"
She laughed.
"Love you Praia!"
That's what she always say to calm me down.
"Pasalamat ka humingi ako ng pabor sayo, kung hindi pupunta ako dyan sa airport para lang batukan ka. Ingat ka."
I turned my phone off.
Spent the whole night rehearsing for all the possible things that will came in my way. Hindi ako makapapayag na pumalpak dahil eto lang naman ang choice ko.
It's a do or die of me.
Nagmamadali akong lumabas sa elevator dahil late na ko sa trabahong pag a-aplly-an ko. Nakapasa ako sa unang interview kaya kelangan ko na lang makausap ng personal ang CEO dahil hands on daw ito sa pagpili ng empleyado.
"I'm here for the job interview" marahan kong sambit sa babaeng nasa desk na tingin ko ay secretary ng CEO.
Parang nagdalawang isip pa sya pero agad din akong nginitian.
"A-ah... Sige, this way miss," aniya at itinuro ang office na may sign na Vice President.
Sya pa ang nagbukas noon para sakin at umalis na ng makapasok ako.
Sabi nung taga HR lima lang ang napili kaya baka tapos na ang apat na nauna sakin. Sana available pa ang slot.
Inilibot ko ang tingin ko sa opisina. Gray at white ang dominant color kaya malamang lalaki ang may-ari nito.
"Hi Sir, I'm here..." nabitin sa ere ang lahat ng sasabihin ko ng biglang humarap ang swivel chair na kanina ay nakatalikod sa gawi ko.
The man's eyes were light brown with a tint of yellow and black. Yun agad ang una kong napansin dahil na high light yun ng ash gray nyang buhok.
Naka suot sya ng powder blue na long sleeve na nakatupi hanggang sa siko nya. Samantalang nasa likod ng swivel chair ang isang itim na coat.
Tumikhim ako para makapagsalita nang tumaas ang kilay nya para kwestyunin ang pagtitig na ginagawa ko.
"I want to apply for the job."
I tried my best para hindi ipahalata sa kanya na kinakabahan ako. I even smiled casually to let him know na ang ginawa ko ay initial reaction lamang dahil unang beses ko syang nakita.
Ibinaling nya ang tingin sa intercom at nagsalita doon.
"Bridgette bakit may aplikante pa rin dito?"
His voice was masculine and serious. Just exactly what I am expecting from him.
Sumulyap ako sa table nya at napangisi.
'Zurich Monteclaro- Vice President'
I should really start from him.
"S-Sir akala ko po kasi y-yyng para kay Sydney," parang nanginginig pa ang boses ng kausap nya.
Bridgette was probably the woman outside. Mali ba na dito ako pinapasok? Ang sabi ng receptionist dito daw sa floor na ito. Pero asan ang CEO?
"Okay thank you," bumaling sya sakin "Have a seat."
Tahimik lang akong umupo at hindi inalis ang mata sa kanya.
I shouldn't let him see that I am affected of his presence.
"Actually the job interview you are up to just finished minutes ago, see that girl outside this office? She's my new secretary."
Tumaas agad ang kilay ko. Nakapili na? Hindi pwede! How can I get close to Florence now? Paano na ang mommy ko? This can't be happening!
"What?! But sir the newspaper said---"
"Oh no... We cancelled the hiring today because unfortunately my brother, Kiev Monteclaro has something important to do with his wife."
Ngumisi sya na parang sinasabi sakin na you should leave now miss, that would be easier for the both of us.
By hook or by crook I will get this job. Para saan pa at may best friend akong expert sa ganito, during college days paborito nyang ikwento sakin kung paano nya inaakit ang mga naging boyfriend nya.
I may not have that experience pero matalas ang memorya ko kaya ang kelangan lang, mawala ang hiya at konsensya ko.
If seduction is needed, then bring that fuck on.
KABANATA 3I purposely tugged my lips downwards and stick gaze on the floor."Sir kasi kelangang kelangan ko po ng trabaho. I get fired from my job and my mother is sick... Please sir i badly needed a job."I heard his harsh exhale so I lifted my face up to glance at him. I bit my lower lips nang mahuling nakatitig sya roon.Thanks God it was brick red, it looks more seductive that way.Now that i know your weaknesses, I should use it as my strength.I almost laugh at my own thoughts. Who would think that this day will come?"Why don't you enter modeling? I'm sure papasa ka dun, mukhang mamahalin naman ang mga alahas at damit mo pwede mong ibenta yan for your mom's sake," he said in a straight face habang iniiwas ang tingin sa labi ko.Now I regretted using this diamond stud earing. How stupid of me to go here w
KABANATA 4Hating gabi na ng matapos ang pag uusap namin ni Tammy dahil nagkwento pa sya tungkol sa isang dating naka one night stand na nag i-insist na magpakasal sila.She is very annoyed kaya wala akong ginawa the whole time kundi tumawa nang tumawa. She hates commitment pero parang nakahanap na sya ng lalaking ayaw sa 'no strings attached policy' nya.Kakahiga ko pa lang ng mag ring ang phone ko.It was an unregistered number kaya nagdalawang isip pa ako kung sasagutin ko ba pero sa huli ay naisip kong baka importante kaya sinagot ko rin."Hello Praia speaking, may I know who's this?" agad kong tanong na para bang call center agent."Darn. Even your voice sounds good over the phone," malambing na sagot ng lalaking nasa kabilang linya.Nangunot agad ang noo ko."What? Sino ka ba?"Binago ko ang tono ng boses ko at pinataray iyon para ipaalam sa kausap ko na naiirita ako sa kanya.In the middle of the nigh
KABANATA 5Sa lababo ako dumiretso nang mabas ang note para ihanda ang mga gagamitin ko.Mabuti na lang pala marunong ako ng konti sa kusina dahil minsan nanunuod at tumutulong ako kay Manang Nieves. Bilang lang ang lutong ulam na kaya ko dahil hindi talaga ako mahilig sa kusina, I prefer to eat than to cook so what can I say?Habang nagluluto ako ng adobong manok, para sa hapunan— dahil ako lang naman mag isa sa villa— bilang pumasok sa isip ko ang nanay ni Sydney.Asan kaya sya? Hindi sya sumalubong ng dumating kami kanina. Ano kayang itsura nya? For Zurich's taste, she must be beautiful.Pinaalis ko ang topic na yun sa utak ko at pilit na idinivert ang isip ko sa plano kong hanapin si Florence. Ang kelangan ko lang malaman, kung kapatid nga ba sya ni Zurich ng sa ganon mapag-isipan ko kung paano ko sya makakausap.A part of me is praying
KABANATA 6Nakaupo siya sa couch at hindi maipinta ang mukha habang mariin ang titig sa akin.Mukha syang galit kaya hindi ko alam kung lalagpasan ko ba sya o itatanong kung nakauwi na si Sydney.Sa huli, minabuti ko na lang na iiwas ang tingin at umakyat sa kwarto.Nakakailang hakbang pa lang nang tawagin nya nag pangalan ko.Automatic akong pumihit paharap sa kanya but this time, I can't look at him because I'm so nervous."Where have you been? Alam mo bang kanina pa kita hinahanap?" he asked in a low and dangerous tone."A-ah... K-kasi hinanap ko si Sydney kanina kaso naligaw a-ako."Halos
KABANATA 7Maaga akong nagising kinabukasan. Sinilip ko muna kung natutulog pa si Sydney sa kwarto nya bago ako pumunta sa kusina at naghanda ng breakfast, baka sakaling maisip ni Zurich na sumabay samin kaya dinamihan ko na ang luto. Besides natutuwa ako na kompleto ang kitchen utensils at grocery nya.I was humming a nursery rhyme as I pick up the last batch of sausages on the pan when Sydney suddenly puffed at the kitchen."Good morning!" I cheerfully greeted her."Morning," tamad na tamad nyang bati rin sakin habang nagkukusot ng mata nya.She was still wearing her bunny printed pajamas and walking towards what I cooked, barefoot."I cooked breakfast, tulungan mo kong i-set ang dining..."
KABANATA 8After we all ate the breakfast I made, pumasok si Zurich sa kwarto nya dahil may 'importante' daw na gagawin samantalang nagyaya si Sydney na mamasyal kaya agad kaming naghanda para hindi kami maabutan ng sobrang init ng araw."You're pretty," komento ni Sydney na naghihintay na naman sa labas ng kwarto ko.She said we won't go swimming so I wore a maroon beach dress."Thank you. Ikaw din, you're so cute."Sinimangutan nya ko."You're the one who pick my clothes, of course you will say I'm cute."I pinched her cheeks."Lesson number three, always be kind."
KABANATA 9Nang humupa ang bigat sa dibdib ko ay kinuha ko ang isang glass pitcher na may lamang tubig at pumunta sa hanay ng mga baso para makabalik na ako sa sala.Napatigil ako ng makitang nakaharang si Zurich. Nakasandal sya sa hamba ng pintuan na para bang kanina pa inip na inip na makausap ako.His expression was unreadably dark and near blank.Inilapag ko ang dala ko sa island counter at hinarap sya."May problema ba?"Nagsimula na namang magtambol ang puso ko dahil sa kaba.Hindi sya sumagot at tiningnan lang ako."Zurich? Are you okay?"My f
KABANATA 10"Praia... Join us!" yaya ni Denver ng bumaba ako sa sala para i-check sila.Agad akong sumulyap kay Zurich pero nagkibit-balikat lang sya sakin kaya tinanggap ko ang inaalok na beer in can ni LA. Hinawakan ko lang yun pero hindi ko naman ininom.Umupo ako sa isang one seater sofa at tiningnan sila.Si Cairo pangisi-ngisi na habang tinutungga ang laman ng beer, halatang may tama na, ganon din si LA at Denver. Mukhang si Zurich na lang ang matino.Itinuloy nila ang naudlot na usapan tungkol sa problema ni LA sa babae."Wag mo na kasing isipin yun tol, the more you think, the harder you will fall" ani Cairo."
KABANATA 50HALOS wala kaming imikan ni Zurich habang papasok sa villa. Parang pareho na kaming kontento sa katahimikan at Hindi na kailangan pa ng mahabang usapan. We spend the whole day with his brothers, kwentuhan lang. Sydney was with them dahil may balak yata silang pumunta sa Manila para i-surprise visit si Florence bukas."So..." tanong nya habang paakyat kami sa hagdan.He was holding my hand like I'm gonna escape from him anytime.I won't do that even if I get a chance. Why would I choose a life without him when I can freely spend the rest of my life with him?"Hmmm?""Are we okay now?""What do you think?"Magkahawak kamay kami pero hindi naman sya nahirapan na buksan ang pinto ng kwarto nya. Napasulyap pa ako sa pinto ng dati kong kwarto bago tuluyang pumasok sa loob ng kwarto ni Zurich.
KABANATA 49Inirapan ko sya at padarag na naupo sa isang sawaling upuan. As if makakatakas ako diba? Ipinamimigay na nga ako ng nanay ko hindi ba obvious? Isa pa, nakatayo sya sa tapat ng pinto kaya sa haba ng braso at binti nya mahahablot nya ako kaagad."Bakit ba kasi?" pagalit kong tanong.Kung mag-uusap kami, this might be fast coz I still have a boat to catch, kung ayaw ni mommy sa bayan ako pupunta para sumakay sa kahit ano na magdadala sakin sa Sta. Elena."Make it fast coz as you can see I'm in a rush" ulit ko ng hindi sya sumagot."Aalis ka?" tanong nya sa isang malamig na boses.Hindi ako nagpatinag at tinarayan sya imbis na matakot."Oh ano naman sayo?""Wait a minute" aniya at humakbang palapit sa akin.He bent off one of his knees down and held my hand."The
KABANATA 48"AALIS ka na ba talaga?" Sydney asked in a teary eyes.May isang bodyguard na lumapit para kunin ang maleta ko kaya ibinigay ko muna iyon bago lumuhod sa kahoy na board walk na kinatatayuan namin para maging magkapantay ang mga mukha namin.Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya at pilit na ngumiti para ibsan ang sarili kong lungkot. Her tears are like knives stabbing my chest."Yes. Bye Syd, wag mo akong kakalimutan ha?" pumiyok na ako sa huling salita dahil sa pinipigil na emosyon."P-Praia..."Patuloy sa pagpatak ang mga luha nya kaya pinalis ko iyon gamit ang mga hinlalaki ko."In case na magkita tayo in the future, please don't snob me"Nagpipigil ako ng hikbi habang sinasabi ko iyon."Sshhh... Don't cry. I love you okay? Remember that"
KABANATA 47Bumakas ang gulat sa mukha nya pero natakpan din iyon ng nag-aalalang ekspresyon."You know like for good or something" dagdag ko nang hindi sya magsalita."You won't go back to Manila?" alanganin nyang tanong na mukhang tinitimbang pa Rin ang reaksyon ko.Nagkibit balikat ako dahil Yun Ang totoo."I still don't know mom""Why don't you just stay here---""If you dont want me to come with you, I'll go to Paris or maybe Florida---""Fine. Come with me, at least I know where you are" she finally said.Nagawa kong ngumiti ng tipid dahil sa sinabi nya."Okay thanks mom""Let's eat?" aniya.Tumango-tango ako at nagsimula na sa pagkain."Can I ask for a favor?" I asked again.Tumango-tang
KABANATA 46SAKIT ng katawan ang unang rumihestro sa utak ko ng bumalik ang aking malay tao. Naging napakahirap na mag-adjust para sa akin na mag adjust sa liwanang dahil pakiramdam ko, ilang araw na hindi nakakita ng matinding liwanang ang mga mata ko.May benda ang braso ko na sa pagkakatanda ko ay natamaan ng kutsilyo habang nananakit naman ang likod kong tumama sa matigas na pader. My breathing was perfectly fine but my head is not. Sumakit yun at bahagyang kumirot ng sinubukan kong alalahanin ang nangyari.Inilibot ko ang paningin sa puting kwarto at agad na nakita si mommy na kapapasok lang."M-Mom?" mahinang tawag ko sa kanya sa paos na tinig.Alerto syang lumapit sa akin at agad na sinipat kung may diperensya ba sa akin."How are you?""I'm fine""Lumabas na ang resulta ng CT Scan mo at maayos ang kinala
KABANATA 45IT'S a total pain in my sight to watch him go but I don't have a choice. Hinayaan ko lang syang umalis at hindi na nagtanong pa. Those things should be out of my business.I sigh and take a last sip on the smoothie I ordered."Babalik din yun"Nilingon ko si Cairo na biglang nagsalita sa tabi ko.Parang alam nya kung sino ang laman ng isip ko."Syempre may bahay yun na babalikan dito" pambabara ko na ikinahalakhak nya."Babalik din yun sayo" nakangisi nyang paglilinaw.Umiling-iling ako at tumayo na para muling bumalik sa hotel.Pagkaalis ni Zurich sa suite ko, naghintay lang ako ng isang saglit at lumabas na para magpalipas ng oras sa The Coffee Shop. I know it's not healthy but I ate cake and smoothie for dinner dahil wala talaga akong gana na kumain ng mga super hard foods.
KABANATA 44Inubos ko ang laman ng kopita at tumayo na para pumunta sa kama. I don't bother to pick it all up because the house keepers are cleaning everyday.Nakakailang hakbang pa lang ako pero muntik na akong matumba dahil sa biglaang pag alon ng paningin ko. Sa isang iglap ay nasa tabi ko na si Zurich para umalalay pero biglaang nag flash sa utak ko ang mukha ng girlfriend nyang si Marcela."I'm fine. Thank you..."Inalis ko ang pagkakahawak nya sa balikat ko at muling sinubukan ang marahang paghakbang. Nang pakiramdam ko, hindi ko na kakayanin ang mabilis na ikot ng paningin ko ay nag indian sit ako sa sahig habang nakapikit.I can hear Zurich uttering different curses but he's not doing anything. Hinayaan nya lang ako sa gusto ko gaya ng sinabi ko.Pagkaraan ng ilang saglit ay nagmulat ako. The shakiness of my line of vision was quite bearab
KABANATA 43"WHO gave you this?"Halos madulas ako palabas ng banyo ng biglang magsalita si Zurich na nakatayo di kalayuan na mukhang hinihintay talaga ang paglabas ko.Una kong sinulyapan ang madilim nyang ekspresyon sa mukha bago ang sulat na hawak nya."Kanino to galing?" ulit nya sa tanong."I don't know" kibit balikat ko at dumiretso sa tokador para kumuha ng suklay.Mabuti na lang pala naisipan kong magbihis na sa banyo, dahil kung hindi lalabas ako nang naka towel lang."This are death threats Praia and you're so calm?" iritado nyang tanong.I boredly looked at him and tilted my head to prove a point."You told me it's safe here. I trust you""Even so, bakit wala kang ginagawa? You don't even bother to tell me""Pang-ilang sulat na to?
KABANATA 42"SYD?"Napamulagat ako ng makita na sya ang kumakatok sa pinto ng suite. I'm expecting my mom or even Zurich, but not her."Hi!"Lumuhod ako bahagya para magpantay ang level ng mga mukha namin at nagulat ng bigla nya akong yakapin ng mahigpit."I missed you" bulong ko habang niyayakap din sya pabalik."Yeah... Me too"Kumalas sya sa pagkakayap sa akin and if I got it right, nagpunas sya ng luha sa gilid ng mata."Wanna have breakfast?" nakangisi nyang tanong."Yeah sure, bababa na rin naman sana ako eh"Hinawakan nya ang kamay ko at hinila na ako agad palabas sa suite ko.She's still the kid I love. Straight forward, maldita pero totoong magmahal. Sydney is just such a gem.Sa The Coffee Shop kami napadpad at gaya ng dati,