(Missamy POV)
“Are you excited sweetheart?”
Yung tipong kating-kati ang kamay mo na isagot kay Jeff dirty finger?
Pero hindi. Lalong magigising ang pagkalalaki niya Missamy. Relaxs. Mag-uusap din kayo mag-isa ni Jeff.
Ngumiti lang ako kay Jeff.
Sarap niya ipadala sa planetang Gekok. Magsama sila ni Kokey doon!
“How about you Missamy?” tanong na diretsa sa akin ng Elder.
“May reklamo ka ba?”
At paborito nga ako ng Elder na sampalin ngayon ng mga salita niyang alam ko may kinalaman sa pagkawala ng dinadala ko kunyari.
Si Jeff kasi bakit niya pinalala ng ganto.
Galit tuloy sa akin ang Daddy niya. Kung di lang ako Daughter-in-law nito paniguradong may masama na sa akin nangyari.
Ngunit may kung ano na sumabit sa isipan ko para nga tumugon. Magdahilan, in short.
“Hindi pa po tapos yung internship ko.&rdquo
(Missamy POV)Hinila ako ni Mother-In-law sa silid nila ng Elder. At may nakahandang mga paperbag doon.“Ito naman ang pabaon ko sayo Missamy, dahil nga ayaw ng Elder na walang bunga itong honeymoon niyo. Malaki ang maitutulong niyan sayo.”“Mother-In-law…”“At palagi ko na lang naririnig sayo na Mother-In-law ang siyang tawag mo sa akin. Maari naman atang Mama, Mom o kahit ano pa yan. Alam mo bang gustong gusto ko noon magkaanak ng batang babae. Kaya lang, ayan puro lalaki ang binigay sa akin.”Ngiting pilit ang itinugon ko. Di nga talaga maganda ang nangyayari.“At magpapasaya sa Elder Iha, kapag umuwi nga kayo na may magandang balita sa kanya.”Paano ba ako makakatakas nito?Kailangan ko na ba talaga isuko ang pagkababae ko kay Jeff? Jusko po. Nanliligaw pa lang yung tao, tapos accelerated kaagad ang gusto nilang
(Missamy POV)May dumating na steward at binigyan kami ng maiinom ni Jeff. Di ko pinansin ang inaabot nito sa akin. Kaya ibinalik ni Jeff. Sa mas mabuti ngang matulog na lang talaga.Nang tumawa bigla ang katabi ko. Demonyo siya.Ako na nga ang nanahimik dito.Di nga niya pinapansin na galit ako.It's unfair Jeff. Sobrang napaka-unfair.“Missamy I know di ka tulog. Tignan mo ito.” Di ko siya kinibo.Ayokong gawin ito Jeff. Ngunit may magagawa ba ako?Namnamin ko na yung oras habang virgin pa nga ako ngayon.Halos gusto ko na talaga maiyak.“Missamy, tignan mo nga ito.”At ano na naman ang gustong ipakita ni Jeff sa akin? Porn Video?! Sus ko Jeff!Gusto mong gawin na sa eroplano!Lalo kong itinabon sa mukha ko ang ginulo ko ngang buhok ko.“Missamy.” tawag niya ulit sa akin.
(Missamy POV)Ang hirap kayang maging tauhan minsan ng mga Lee Chan. Agrabyado. Kung sino man ang napipisil nilang pagbuntungan ng galit, gagawin at gagawin nila.Nang makalabas kami sa eroplano. Naghihintay na sa pagdating namin ang ilang sasakyan na hinanda talaga nga maigi ng Elder ang bagay na ito. Wala na ba talaga kaming kawala ni Jeff?Kailangan niyang maging Elder para nga worthy yung supporta na ibinibigay niya kay Kuya at sa akin.Nakakakonsensya din kasi na ginagawa niya ang lahat ng ito para nga maging Elder. Sunudsunuran sa Elder, at nakaabang ang mga pagbabanta sa kanya. Talagang kawawa si Jeff.Siya rin ang sumasalo sa akin sa tuwing nakakagawa ako ng trouble.Jeff… thank you.Ngunit paano natin maiiwasan ang kagustuhan nga ng Elder?Napatitig siya sa akin at ngumiti. Hinawakan ang kamay ko.“Relaxs. Hindi pa naman ata ang araw na ito
(Missamy POV)Lalabas na sana siya ng apartment ko ng biglang may nagdoorbell. Agad-agad may bisita kami?“Jeff…” Gulat din siya. Baka nagkamali lang yung tao.Lumapit si Jeff sa may pinto at tinignan kung sino ang nasa labas.“Oh shit! Anong ginagawa niya dito?!” Saka ilang ulit nga napadoorbell. Kilala ni Jeff, para magmura na naman siya.“Sino yan Jeff?” Saka wala nga niyang ganang binuksan.Nagulat ako kung sino itong pumasok na parang Miss Minchin ang dating. At upak ang binati kay Jeff.“Anong sa akala niyo, matatakasan niyo ako?!”Ang kilay nito… Mata nito… Labi nito… Mukha nito…Walang ikinalayo sa Elder na para ngang …“Auntiee Bell!” na pinag-hahampas nga si Jeff.“Bakit di kayo tumuloy sa Mansion?!”
(Missamy POV)Mata ko na napapakisapmata. Ano ito?“Saka tuturuan kita ng napakaraming technique. Wala man nga akong naging asawa dahil ayoko. Hahaha. Marami din naman akong alam.”“What do you mean Auntie Bell, mananatili kayo dito?”“Yes my dear pamangkin. At since yun ang duty na ipinasa sa akin ng Elder para nga ang panganay niya, maligo na ng swerte. Boy's!”Tayo nito at lumabas ng silid namin.Nagkatitigan kami ni Jeff. Di niya alam ang sasabihin at di ko rin alam kung ano ang ilalabas ng bibig ko.Napaharap na lamang si Jeff sa isang dingding at napayakap dito.Pumasok na naman si Auntie Bell, at sinabi nga niyang seryoso ito na mananatili siya. Saka naman lumapit si Jeff.“Auntie Bell, di kami makakagawa ng apo niyan ni Missamy.”“Hoy Jeff. Wag kang palusot sa akin dahil di mo ako
(Missamy POV)“What are you doing?”“Your dinner meal. Since galing pa nga kayo sa byahe at gutom. Namiss din ata ng pamangkin ko ang luto ko para sa kanya. Diba Jeff? At magugustuhan mo din ito Iha.”Saka ko nakita ang gamit ni Auntie Bell na nasa isang sulok. Talagang at willing ito matulog sa sala.Okey lang sa kanya na iwan ang karangyaan na pamumuhay sa kanyang mansion?“Auntie Bell, se-seryoso kayo na dito nga—.”“Ahahaha. Kapag inilabas na ng bibig ko ang mga salita, pinapanindigan ko Missamy. At sana yan ang matutunan ng mga kabataan ngayon.”Namalayan ko na lang ipinasok na ni Jeff ang mga gamit na hinakot ni Auntie Bell kanina sa kwarto namin.Lumapit na ako kay Auntie Bell para tulungan siya. At inalala ko ang sinabi ni Jeff na wag daw ako masyadong pa-Virgin. Kailangan bang …&
(Missamy POV)Saka nga lumabas sa silid si Jeff, at di ko namalayan sa kakahiwa ko muntik ko ng mahiwa daliri ko.“Ouch.” Agad kong ikinahawak sa daliri ko.“Careful.”“Missamy.” si Jeff na nilapitan ako.“I'm okey.”“Sipsipin mo Jeff ang dugo ng daliri niya sayang ng nutrients. Yun kung mahal mo si Missamy.”“Auntie Bell.”“Natural lang sinisipsip kaysa masayang.”At walang nagawa si Jeff kundi inilahad ang kamay niya sa akin. Gusto niyang sipsipin ang dugo sa sugat ko. Kaya ako na mismo ang sumipsip ng dugo ko.“Iba ang blood type mo. Baka complicated tayong dalawa.” Angal ko kay Jeff.Napangiti na lang si Auntie Bell.“Resume her work Jeff.&rd
(Missamy POV)“Stop it Auntie Bell. Galing pa lang kami sa byahe. My wife needs a relaxs sleep.”“Well Jeff, nakakarelaxs naman talaga yung sex massage diba?” Kindat ni Auntie Bell kay Jeff. Parang di na mananalo sa kanya ang pamangkin.Inapakan ako ni Jeff sa ilalim ng mesa.At ng tumalikod si Auntie Bell.“Pretend na inaantok ka na Missamy.”At napaharap si Auntie Bell. Siyang inaayos nga ni Jeff ang buhok ko at inipit sa tenga ko. Pinandilatan ako ni Jeff.Ewan kung dilat yun, dahil nga sa mga mata nila. Chinito.Napa-unat ako ng kamay. At hikab na bongang bonga. Parang wala na ngang attitude. Okie. Sabi kasi magpakanatural para di mahuli ng writer niyang tiyahin. Di man lang kasi sa akin sinabi kaagad.“And my wife is sleepy.”“Jeff.” si Auntie Bell. Siyang ikinangisi na lang ni
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In