(Missamy POV)
“Kakain tayo ng agahan sa labas.” yun na lang ang sinabi nito sa akin saka ako tumalikod.
Ganda ng pangangatawan ni Jeff. Yung mapapalunok ka na lang ng laway dahil di mo naman yun.
Tumakbo na ako sa kwarto ko at naligo na din. Twenty minutes dahil nasa bahay si Shin at baka matuklasan nito na may tig-isa kaming silid ni Jeff. Sa kung minsan nga sa silid ko natutulog si Jeff.
Inihanda ni Dexs uniform ko at paglabas ko si Jeff, kinuha na ni Jay ang suitcase nito.
Ang gwapo ni Jeff promise.
“Tulog pa ba ang mga bata?” tanong niya kay Jay.
“Yes Master Jeff.”
“How about si Shin?”
“Tulog parin.” saka nga sa paglabas namin nakaabang na ang sasakyan.
Pinauna ako ni Jeff na pumasok ng sasakyan. Saka siya sumunod.
Napatitig ako sa tie niya na magulo kaya di
(Missamy POV)“Missamy.” tawag niya sa pangalan ko.“There's nothing to worry di ako magsasalita.”Siyang sinabi nito sa akin para mapatitig ako sa kanya. May ngiti ulit ang labi niya. Napatango na lamang ako sa kanya.Edi thank you Jude.“Ngunit napakasensitive naman ng asawa mo, para paki-alaman ang mga kagustuhan ng mga tao sa paaralan na ito. You know what I mean Missamy. Tungkol sa post nila.”Di ako makapagsalita dahil di ko alam kung paano nga ipagtangol ang sarili ko. Kasalanan ko naman dahil yun ang naging himutok ko kay Jeff.“Kakausapin ko ang asawa ko tungkol dito.”“By the way, I invite you for a little talk. Di naman ata darating ang asawa mo at manuntok na naman? Diba?” Umiling ako.“Good.”Ang sungit na ni Jude bigla. Anong nangyari? Anong ginawa ko?Tumalikod na siya at
(Missamy POV)Nakahinga ako ng nasa private room na si ako.Okey, wala nang Jude Missamy. Oras na ata na ang pag-asa mo ay makipag-blind date.Haist. Pagkatapos na lang ng kontrata namin ni Jeff. O kung hindi gayahin ko na lang si Kuya na seryoso sa trabaho niya at baka nga ako na lang itong habulin ng mga lalaki.Tama. Ganoon nga Missamy. May lahi nga kayong karismatik masyado. nag-uumapaw ang karisma ng tatay mong masungit. Kagaya ng kapatid mong si Juan Carlos.Masakit dibdib ko. Gusto kong umiyak ngunit tinatamad na ang luha ko sa kakaiyak. Wag daw ako masyadong abusado. Nalimas na yung luha ko ng di nga ako nakarating sa Prom night.At heto ang resulta ng di ako nakapunta. Walang ng Jude sa buhay ko.Nakakalungkot man, ngunit sadyang ganoon Missamy. May mga taong talagang sumusuko din dahil sa katagalan ng panahon. Tapos ipinasok mo pa yung kontrata niyo ni Jeff. Syempre kung gusto ka nga ni Jude, m
(Missamy POV)Hay naku Kuya Carlos, ganito pala ang pakiramdam na wala kang malapitan na kaibigan. Feeling ko tuloy Kuya kaaway ko ang lahat.Nagpapaka-martyr ako.Kagustuhan ito ni Jeff na mangyari sa akin. O mali ako?Dahil pirmado nga ako sa kontrata na kasama ngang maramdaman ko ang mga ito.Feeling ko tuloy Kuya Carlos ang negative ko na.Bakit kasi nagkaganito ang lahat ng ito? Kontrolado ako ng kontrata. Saka never kang nagpakita sa akin para may sumbungan man lang ako. Di ka man lang nag-rereply sa email ko sayo at message sa Messenger.Buntong hininga.Minsan, iniisip ko Kuya baka may mali na sayong nangyari. Di lang sa akin sinasabi ni Jeff at kahit man lang ni Jay. Dahil impossible na makalimutan mo ako?Ikaw pa na di makakatulog na di man lang ako nakikita. Labis ka sa akin nag-aalala.Halos nga sabi ni Jude na ang OA mo daw dahil di mo ako pinapayagan makipag-overnight.
(Jeff POV)“How's the progress.” at ano naman ang kakamustahin kong progress kung nakikita ko na nagiging malala nga ang kondisyon nito.“I'm sorry Master Jeff,” napailing si Jay. Siyang ikinasapo ko sa noo ko. Sumasakit ang ulo ko sa nangyayari sa paligid.H*lySh*t!Gusto mo bang habulin kita sa kabilang buhay para gisingin ka na kailangan ka ng kapatid mo?!Juan Carlos lumaban ka! Ayokong makita si Missamy na masasaktan ng ganito! Bwisit.Ako pa nga lang na nakikita kang ganito, apektado na ako.I never cried but look… how teary my eyes right now.(Missamy POV)At di ko alam ang gagawin ko kay Shin ng bumalik pa ito sa pamamahay namin.Wala si Jeff.“Dito ka matutulog mamayang gabi?”“Yes. Why? Si Jeff umuwi na ba?” nagkat
(Missamy POV)Awkward na naman yung school. Parang di ko na nga kilala ang lahat. Buntong hininga Missamy. Wag pa-apekto.Ganito naman talaga ang mundo, kailangan mo i-please ang mga tao para may ituring ka lang na kaibigan.No stop. Di ako ganoon.Kung sino ang mananatili sa tabi ko, edi yun lang.“Good Morning Missamy.” at lalo na nga umiiwas ako sa mga plastic. Nakipag-ngitian na lamang ako sa kanya kung sino man ang bumati sa akin. Pagkaupo ko sa upuan, ginawa ko na muna yung assignment na nakalimutan ko gawin.Sabi nga nila kapag ganito ang paligid mo, keep busy. Atleast naka-attach ka pa nga sa mundong to. Focus na lang tayo sa pag-aaral. Ginagawa ko nga ito para kay kuya hindi sa Jude na yan.O siya na may Jowa, ano naman sa akin?Dumating si Jude na may katawagan. Di ako makapag-focus at sadyang nagpaparinig pa talaga sa akin.O ikaw na masaya
(Missamy POV)Ganito ba ang naramdaman ni Jude ng halikan ako ni Jeff sa harapan ng maraming tao?Pero hindi siya sumuko dahil alam niyang mali. Alam ko din na may mali kay Jocelle saka Jude.Ngunit masakit na talaga.Palapit na ako sa gate, ng bigla akong nadapa at sumabog yung gamit ko.Sa kasamaan din biglang umulan.Mas naging ma-emotion pa yung paligid ko kesa sa akin.Yung sementadong daanan na di ko namalayan, mayroong patlang pala doon.Ang ulan na di ko nga namalayan na dumidilim ang paligid. Biglang pumatak ang luha sa aking mga mata.Pinulot ko ang mga gamit ko. At masakit nga ang tuhod ko. Nasugatan ata ako.Masakit talaga madapa eh.Natigil ang pagpatak ng ulan sa akin. Parang iniwasan ako ng ulap.Nang may kamay na pumulot ng libro ko. Si Jocelle na pinapayungan kaming dalawa ni Jude. Abala si Jude na tulungan ako na pulutin yung mga gamit ko
(Missamy POV)Naligo na ako. At habang nasa shower narinig kong may pumasok. Si Jeff. Saka buti nalang di ako sinugod sa paliguan.Paglabas ko, agad kong ginamot yung sugat.Aww. Ang hapdi, na nadatnan ako ni Dexs na ginagamot ko ang sarili.“Anong nangyari dito Miss Missamy?”“Nadapa ako. Kaya ihanda mo yung Pajama na lang, baka makita ni Jeff.” Napailing ito sa akin.Ngunit wala namang magagawa.Kaya nang makapagbihis ako, may kumatok si Jay na ang hanap si Dexs.“Ipaghanda mo ng tsaa si Master Jeff.” Ikinakilos naman nito at naiwan ako.Masakit yung tuhod ko na parang may na-fracture nga.Mahapdi.Nahiga na ako sa kama na di naman ata ako kukulitin ni Jeff.Hangang sa di ko na naman naramdaman ang sugat sa tuhod ko. Kundi yung sugat ng puso ko, ang di ko ikinaka-imik.Napalugmok ako sa u
(Missamy POV)“So, explain to me kung ano ang nangyayari sayo? Kung bakit ka may sugat! At hinahabol ka—.” natigilan siya.“Nadapa ka ba dahil hinahabol ka ni Jude?” na ang mga mata ni Jeff manununtok na naman sa inis.“Ayos nga lang ako. Walang kailangan na ibig dea— Awww!” Siyang ikinahila ni Jeff.“Call a doctor Dexs.” na nilayasan na nga kaming dalawa.Saka itinago ko na nga yung sugat ko kay Jeff.“Di naman ako mamatay nito, ang layo sa bituka.” Ngumisi lang si Jeff.Lumapit ito sa akin. Inilapit ang mukha sa mukha ko, at inalis ang buhok na gumugulo sa harapan ko. Inipit ito sa tenga ko.“Kulang pa pala ang ginawa ko kay Jude. Makikita niya ang hinahanap ng gagong yan.” saka tumayo na siya at ipinahatid na nga lang sa katulong yung pagkain ko.Dumating din yung