(Missamy Charm POV)
“Uhmmm, di pa. Nakakalimutan ko.” Pwede din naman humirit ng second chance kay Jeff, baka pumayag na. At gagawin ko ang lahat basta pumayag ang lalaking yun.
“Sana pumayag siya.”
“Para sa grade papayag yun Jude.” Napabuntong hininga si Jude, at hinarap ulit ako.
“May sasabihin ako sayo Missamy.”
“Tungkol saan?” Di mapakali si Jude, at napakamot pa siya sa batok niya.
“Tungkol sa asawa mo. Talaga bang mahal ka niya? O pinilit ka lang na maging asawa niya?”
Medyo di ko alam ang isasagot ko, dahil sa totoo naman talaga, walang nagmamahal sa amin ni Jeff. Pareho lang kaming nakikipaglaro at niloloko ang mga taong nasa paligid namin. Pinilit ako ni Kuya, at kailangan ko gawin yun, para sa aming dalawa.
“Syempre naman Jude, mahal niya ako. At walang nangyari na pilitan, dahil mahal ko d
(Missamy Charm POV) “Anong nangyari?” agad na tanong sa akin ni Jude. Merong pag-alala sa boses niya dahil siguro sa ginawa ni Jeff kanina. “Kailangan na kasi ng asawa ko yung device.” “Akala ko kung ano na. Di naman kayo nag-away diba?” Galing mangsense ni Jude. “Hindi. Busy lang talaga sa negosyo niya Jude.” Ibaba na sana ni Jude, pero hindi ako papayag na si Jeff lang ang merong katawagan, dapat pareho lang kami. Kaya ininsit ko kay Jude na ipagpatuloy sa akin idetalye yung pinag-usapang project. Habang ako nga ikinulong ng masamang si Jeff dito sa mataas na gusali. At kailangan ako matagpuan ng Prince Charming ko. (Jeff POV) “Kailangan ko tapusin ang event Ivy, saka andito si Missamy dahil natatakot ako na may makarating na di magandang balita sa Elder.” “I
(Missamy POV) Missamy Charm, concern lang talaga si Jeff sa larong ginagawa ninyo. Kaya makinig ka na lang para wala nang sirain na bagay na mahalaga sayo si Jeff. Nagmamadali akong kumain dahil uunahan ko na si Jeff sa higaan. Since natulog siya kagabi sa sofa. Ngunit siya itong nauna dahil kung ano-ano ang nilagay sa pingan ko. Wag daw ako aalis sa mesa kung di ko mauubos ang nasa pingan ko. Kaya naman heto, parang di na ako makahinga at masusuka na. Ginagawa ito ni Jeff dahil di daw ako kumain ng pananghalian. Kung di pala ako kumain ng tatlong araw, good for three days din ang kakainin ko sa isang meal? Ahahaha. Baliw na ang lalaking yun. Sabagay nasa kontrata nga ang tungkol sa kalusugan ko. He just sticks with the contract. Kaya ikaw din dapat Missamy Charm, kung ayaw mo nang takutin ka niya. Alalahanin mo parati ang tungkol sa kontrata.
(Missamy Charm POV) Si Jeff na akay yung isang batang babae at yung akin batang lalaki. “Not bad.” Tukoy niya sa nakalakip na caption. The New Generation Couple of Lee Chan Family was truly kind and simple. “Anong simple at mabait sayo Jeff? Natatawa ka dahil mali sila.” Reklamo ko sa kanya ng kinuha na niya yung tablet. “Save mo yung image.” Sinunod niya ang utos ko. “The elder will love this.” “Bakit kasi di na lang kayo gumawa ng baby nang Jowa mo Jeff. Nang maging tuluyang masaya yung Elder.” Ngunit paglingon ko, yung mata niya naiinis sa sinabi ko. Problema ng lalaking to? Ibinalik nga ako ni Jeff sa tinutuluyan namin. No comment na sa sinabi kong gumawa sila ng Baby ni Ivy. At ako sana yung ninang. Yan, di ako makakapanuod ng Korean drama dahil wala
(Jeff POV) Naidampi ko ang palad ko sa pisngi niya. Pinaglaruan ang mukha niya ng daliri ko. Atleast diba Charm, di ko ginuhitan yung mukha mo. Ngunit natigilan ako, dahil di tama ang ginagawa ko. Talagang mahuhulog ako sa kanya. Dahan-dahan ko siyang inihiga sa sofa at kinuha yung kumot. Saka kinumutan siya. Sino naman kasi ang bumili ng dress na yan at napakaikli? Tsk. Tinawagan ko si Jay. “Make a reservation to a nearest restaurant. Doon kami maghahapunan ni Missamy.” Bago ko ibinaba pinakingan muna ang kumpirmation ni Jay. “Yes, master Jeff. Pero kailangan niyo bumalik for closing program.” Yun pa pala, nakalimutan ko ng dahil kay Missamy. “Babalik din ako.” Napatitig ulit ako kay Missamy. Iiwan ko siya dito na mag-isa? Walang malay? Eh, kung may masamang mangyari sa kanya? Binuhat ko siya papunta sa kama, at pinatawag ko s
(Missamy Charm POV) Nauna na ako sa paglalakad dahil parang pinapasyal lang na parang aso ako ni Jeff. Ayoko naman ng ganoon. May makakasalubong kaming bike, at kampante ako na di naman ako mabubundol, kaya lang ng tumitig sa amin yung sakay. Muntikan na akong matumbahan kung di ako hinigit kaagad ni Jeff. Nakayakap ako kay Jeff. Ang lakas ng tibok ng puso ko, o puso niya? Nagkatitigan kami ni Jeff, kaya lang siya ng bumitaw na parang highblood at pinagsabihan si Kuyang napa-pabike. Hinila ko na si Jeff na kala niya may nawala sa akin. Yung lalaki nga ang nasaktan diba? Imbes na tulungan tumayo, hindi. Kundi nang-apak pa na parang asong ulol. Ikaw yung agrabyado? Inis naman niyang hinila pabalik sa kanya yung kamay. Kala naman niya gusto kong hawakan yun till the rest of my life. Tss. Asa ka din talaga Jeff. Iyong-iyo ang kamay mo. Nau
(Missamy Charm POV) “Wow, ang bitter mo. Kala mo naman ampalaya ang kinakain mo! Saka wala akong kalandian.” Ayan na nga nasira yung romantic mood ng boung lugar. Dahil ginawa na naman naming parang Korte. Napapalingon na lang sa amin yung mga nagdidate din dito sa loob ng restaurant. Sorry. Di niyo nireserve yung boung lugar, kaya magtiis kayo. Damayin ko na kayo, dahil wala man talagang konsensya ang taong nasa harapan ko. Kanya ang boung mundong to! “Ganoon? Dito tayo mag-iiskandalo Charm.” “Anong paki nila?! Saka hoy, ikaw ang nauna!” “Just eat!” tahol na niya sa akin. Parang nasuntok ng dis-oras yung puso ko nang marinig ko na naman ang boses niyang ganito. Latest na ang boses niyang galit ang tumatakot sa puso ko. Tahimik na nga kasi Missamy. May point siya. Nasa labas kayo at baka makarating pa ito sa Elder na nag-aaway kayong dalawa.
(Jeff POV) Napayuko na lamang ako. Mahirap Missamy na sabihin sayo, at paniguradong ayaw ni Juan Carlos na ipaalam ang nangyari sa kanya. Ipagdasal na lang natin na magawa nga niyang makatakas sa kamatayan. Alam mo ba Missamy, ako ang nahihirapan sa ating lahat. Palibhasa ako naman ang namuno sa larong to. Guilty tungkol sa Kuya mo, at itong di ko binibigyang pansin na pakiramdam na pilit kong ayaw mahulog ng tuluyan. Bakit ka kasi ganito Missamy? Humarap na ako kay Missamy. At ewan, niyakap ko na lang siya. Tinapik tapik ang likuran niya. “Diba talaga maaring umuwi si Kuya, Jeff?” tanong niya ulit sa akin. Parang nagpakabingi na naman ako. “Panaginip lang yun Missamy. Your brother needs to focus on his study. Please understand him. Andito naman ako sa tabi mo.” Di ko alam kung bakit yun ang lumabas sa labi ko. Ang importante di na nagtanong si Missamy, at i
(Jeff POV) “Jeff, akalain mo parang totoo na mag-asawa tayo sa larawan na ito.” Napailing na lamang ako sa kanya. Baka nga magkatotoo ang larawan na yan Missamy kapag lagi kang ganito. Pa-fall ka masyado. Maari namang di tumawa at ngumiti diba? Ako sumabit ng larawan. “Not bad. Parang kwarto na natin yung silidmo.” Habang yung picture ni Ivy, nagkalat sa mesa. Nang may kumatok, at di lock yung doorknob. Si Jay naman kasi di man lang nilock! Agad kong inihiga si Missamy sa mesa at hinalikan ko siya. Kung sino man ang nagtangkang pumasok ng silid ko, paniguradong natigilan. Ngunit, si Missamy, itinulak niya ako. Sapak na naman ang inabot ko. “Si Chin yung pumasok! Bakit ka nanghahalik?! At baka ano pa ang isipin noon sa atin. Bahala ka kapag nagsumbong yun sa Jowa mo!” Natahimik na lamang ako. Mahirap lang talaga may itinatago.